Bij jullie is het te snel gegaan" Acupunctuur in opspraak Antwerpse acupuncturist P. J. ZATERDAG 6 AUGUSTUS 1977 De acupunctuur heeft een douw gekregen. Na een ra zendsnelle opkomst van deze oeroude Chinese behande ling met naalden breekt de kritiek los. De grootste en veelbelovende 'acupunctuur- kliniek, die in maart dit jaar in Naarden werd geopend is deze week gesloten. Dc lei ding van dit Nederlands- Chinees instituut krijgt de schuld van „geldklopperij", van „slechte diagnose" en „slechte behandeling". Ook van het onderricht in acu>- punctuur zou weinig deugen. De zaak is op hoog niveau aangezwengeld door de uit Winterswijk afkomstige huisarts P. J. Loncq de Jong, die er een tijd stage heeft ge lopen. De overweldigende belangstel ling voor acupunctuur heeft in het algemeen weinig ruimte gelaten voor een ob jectief, gezond oordeel. Het wetenschappelijk onderzoek heeft in de medische wereld nog steeds geen poot om op te staan. De „alternatieve" ge neeswijzen zijn nog altijd niet bij de wet erkend en de thera- kwalen hebben zich de laatste peuten zelf zijn - voor zover tijd ook de rokers en de niet-arts - - artsformeel strafbaar, zwaarlijvigen aangesloten. Maar op de stoepen van de Oos- Niet dat dit onzinnig terse en Nederlandse „prik"-praktijken verdringen zich de behoeftigen. Al dan niet afgeknapt£>p de officiële geneeskunde, zoeken zij ge nezing bij acupuncturisten en natuurartsen. Vaak helpen hun methoden wél De gedi plomeerde acupuncturisten - naar schatting 300 - kampen dan ook met lange wachtlijs ten en het is niet verwonder lijk dat zo de markt ook open ligt voor lucratieve business zonder kwaliteitsmerk. Een kleine 400.000 Nederlan ders laten zich tegen contante betaling behandelen. En slechts in een enkel geval wil het ziekenfonds of de verze kering de rekening vergoe den. Bij de wachtenden met de acupunctuur is geen Won dermiddel. Dat zullen se rieuze acupuncturisten ook niet beweren. Hun pogingen om in Nederland voet aan de grond te krijgen, zijn fatsoen lijk (geweest). Doordat de acupunctuur nu in. opspraak is, moeten zij hun werkterrein meer dan ooit verdedigen. Dat geldt in het bijzonder voor de niet-artsen onder hen. Zoals P. J. Stfcue- lens uit Antwerpen, een ifian wiens naam steeds weer in Nederland opduikt en 'die menige keer hier voor vplle zalen werd gesleept. Het mi nisterie van volksgezondheid liet het oogluikend toe, omdat de Belg „te goeder naam en faam" bekend staat. PAGINA 17 door Madelein Roumen foto's Stef Breukel De Antwerpse acupuncturist P. J. Struelens (37) werd in Nederland pas goed bekend, toen hij eind 1974 met succes acupunctuur als narcose toediende bij een baarmoederoperatie in het Sint Franciscusgasthuis in Rotterdam. Een jaar later stond hij als een van de weinige niet-artsen voor een volle (zaal in Zwolle, waar wel- en niet erkende genezers elkaar voor het eerst officieel ontmoetten. De Belg bracht toen nieuws. Acupunctuur als narcosemiddel zou in de westerse wereld zeker geen dagelijkse praktijk worden. Acupunctuur als middel om pijn te bestrijden daarentegen wel. Hij had dit uit eigen onderzoek in enkele Nederlandse ziekenhuizen. We ontmoeten hem in een oud zie- kenhuispand in Antwerpen; te genwoordig behandelcentrum van een aantal „alternatieve" the rapeuten. De acupunctuurafjfie- ling is heiaas gesloten, omdat Struelens vakantie heeft. Steekt mompelend „Ik ben bezig met verven" een besmeurde hand uit. Drukt ons op het hart dat hij het alleen voor de goede zaak doet en dat we straks hiet een beetje reclame moeten gaan maken, zodat hij bussen met Ne derlanders voor de deur krijgt. Eenvierde van zijn praktijk i- s al Hollands. Misschien omdat hij het voor een kleine dertig gulden per behan deling doet en dat is altijd nog minder dan een briefje van hon derd, wat op verschillende plaat sen in Nederland heel gebruike lijk is. De kliniek in Naarden die nu wagens klachten is gesloten deed het voor vijfenzeventig gul den. Klacht „Ik vind het walgelijk als het de jongens om de lieve centen te doen is. Ja, soms merk ik dat wel. Dan komen er mensen naar Ant werpen met het verhaal dat ze hier met behandeling inclusief reis goedkoper uit zijn dan alleen maar de behandeling in hun ei gen land. Maar ik weet er te weinig van om een echt oordeel te geven. Zelfben ik niet op geld uit. Ik hoef geen zes auto's voor de deur te hebben, want ik kan er maar in een tegelijk rijden". Het opmerkelijke bij Struelens is, dat hem in Nederland nooit een strobreed in de weg is gelegd, maar in Belgie worstelt hij al zes jaar lang met de justitie. Op het politiebureau in Antwerpen was een anonieme klacht bin nengekomen dat de acupunctu rist de belastingen zou ontdui ken. Toen hij dat volgens zijn ei gen zeggen kon weerleggen, werd hij achtervolgd omdat hij als niet-arts acupunctuur doet. Hij kreeg een boete van duizend gulden, mgar heeft daartegen ho ger beroep aangetekend. „Ik be- n namelijk geen misdadiger". Struelens heefï de acupunctuur ge leerd in Japan. Hoewel hij zegt een behoorlijk inzicht te hebben in de westerse geneeskunde, ge eft hij toe dat hij best een oplei ding medicijnen zou willen. Maar hij kan zijn (Japanse) vrouw en zijn kind „zo n financieel offer" niet aandoen. Zijn opleiding in Japan duurde vier jaar, afwisse lend theorie en praktijk. In 1969 was hij klaar en vestigde zich op nieuw in Antwerpen. Judo „Pa begon in 1947 met judo. Zo doende kwamen wij veel met Ja panners in contact. Ik deed in die tijd veel aan sport en had de «no dige ongelukken. Maar ik genas altijd weer snel door middel van acupunctuur van die Japanners. Een van die mensen ging toen te rug naar zijn land en ik vertrok ook om acupunctuur te gaan le- In mijn opleiding zaten geen Euro peanen, wel twee Amerikanen. Ik leerde de pijnstillende werking van acupunctuur. Aan elk be hoorlijk ziekenhuis was een pijn- kliniek verbonden. Later in China heb ik gezien hoe acupunc tuur ook als narcosemiddel bij operaties kan worden gebruikt In Japan is het overigens heel gewoon datje acupunctuur doet. terwijl je geen arts bent. Van de 4500 acupuncturisten die daai rondlopen, hebben er slechts achthonderd een opleiding me dicijnen". Terug in Belgie had de jonge Strue lens de wind krachtig tegen. „Ik begon mensen gratis te behande len. Maar ik moest me gewoon opdringen. Want ze geloofden niet dat gratis ook goed zou kun nen zijn. In die tijd heb ik vooral veel algemene sportklachten be--* handeld. De resultaten waren we) bevredigend. Maar de belangstel ling zeer matig." Struelens zegt dat hij nu gemiddeld twintig mensen per dag behan delt. Elke behandeling duurt on geveer een half uur of langer. Hel gebeurt wel dat hij mensen te rugstuurt, omdat ze klachten hebben die hij niet durft te be handelen. Rokers en mensen die willen vermageren helpt hij doorgaans niet. „Acupunctuur ir combinatie met homeopatische middelen zoals ze dat in Frank rijk veel doen, helpt wel tegen hel roken. Maar ik zie niet in waarom i niet zonder acupunctuui zouden kunnen stoppen. Ovei vermageren weet ik niets. Waag ik r ook niet Hij vermeldt nog dat de meeste mensen via de huisarts bij hem komen en dat in het centrum eer arts zit, dié acupunctuurklanten nog eens onderzoekt. Veel te bang Struelens ziet de beste resultater van acupunctuur als middel te gen chronische pijnen (ondei meer rugklachten), ook na onge lukken en/of operaties. Volgens hem is de westerse mens niet ge schikt en veel te bang om eer operatie te ondergaan met toe diening van acupunctuur als nar cose. „Doodsbang" voor pijn liet hij zich eens „bewerken" met een opera tietang, terwijl hij bfj zicnzell acupunctuur toepaste. Hij heefï er geep prettige herinnering aar overgehouden. Soms krijg je de indruk dat acu punctuur in een wip te leren is - je neemt gewoon een cursus ir China - en gemakkelijk toe te passen. Daarnaast is het moeilijk om een oordeel te verkrijgen ovei de overigens goed bekend staande opleidingen van de Art sen acupunctuur vereniging; de Anglo Dutch college of acupunc ture en Pakuastichting (var niet-artsen). Struelens is wat dit betreft voor zichtig in zijn formulering. „Ei genlijk ken je de acupunctuui nooit. Het vraagt een heel leven om deze methode goed te kunnen beheersen. De polsdiagnostiek waarmee je een dreigende versto ring van de gezondheid op hel spoor komt, is zeer moeilijk aan te leren. Je moet het ook wel in je vingers hebben om dat te voe len, watje moet voelen. Als je het goed doet, vraag je niel waar iemand pijn heeft. Dat moei je door middel van het polsvoelen zelf zien op te sporen. Ik geloof niet dat het daarbij uitmaakt of jé wel of geen arts bent. In de acu punctuur benader je de mens heel anders dan in de andere ge neeskunde". Goud of zilver Struelens zegt dat het nonsens is om over zilveren en gouden naal den te praten. Bij hem zijn ze van staal en in de oertijd waren ze van onder meer bamboe. Zilver en goud ontstond om verschil tus sen de standen van de patiënten aan te geven. Doet hij het met zijn handen of me- t een electrisch apparaatje? „Gewoon met mijn handen. Een electrostimulator heeft alleen maar zin bij acute pijnbestrij ding. Dan is het apparaatje snel ler en dus beter dan de hand. Bij het stellen van de diagnose werk ik nooit met apparatuur. Want dat Je gaat dan meer in een kastje ge loven dan in jezelf." Struelens praat nogal nuchter over zijn toe komst. Hij piekert er niet over om anderen in de acupunctuur te onderrichten „omdat je dat doodeenvoudig na een aantal ja ren nog nietkan". Over een jaar of twee jaar reist hij weer naar Ja pan om zijn werk „wat bij te schaven". Het enige dat je alter natief aan hem zou kunnen noe men, is dat hij onbespoten groen ten uit eigen tuin eet en bij een opkomend griepje enkele naal den zet. Revolutie Af en toe lonkt hij naar Nederland, want de Belgen maken zich min der druk om acupunctuur dan wij hier. Aan de ene kant vindt hij het jammer dat het aantal acupknc- turisten zich gestaag uitbreidt. In Belgie nog maar honderd, artsen en niet-artsen bij elkaar geteld. „De Nederlanders interesseren zich enorm voor acupunctuur. Ik geloof dat ze niet zo gauw loslaten als ze eenmaal iets vast hebben. Dan is de strijd om erkenning ook sterker voelbaar". zichtbaar meer zijn: „We rijden allemaal auto. Maar de een rijdt goed, de ander niet. Zo is het in de acpunctuur ook. Bij jullie is geen sprake van een geleidelijke op komst. Het is een halve revolutie en dat lijkt me niet zo gezond. Dan komen er te veel woeker planten mee." Omdat er wegens de vakantie geen patiënten zijn, vragen we aan Struelens of hij voor de foto ons dan maar even wil prikken. „Met deze handen? Nee." Na aandrin gen pakt hij een dot watten met alcohol, maakt de boel schoon en drukt twee naalden in m'n hand. Je kan nu nog een beetje zien waar ze hebben gezeten. P. J. Struelens

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 17