VLIELAND»»*-
Nu ook een stem
voor "gebouwd"
bij waterschap
Gemeente
willigt
verzoek in
Bewoners
visstek in
strijden voor
groene sloot
Werkgroep wil kamers voor vluchtelingen zoehen
AQUARIUM
AANBIEDINGEN
VERENIGING VOOR VLUCHTELINGEN
NU
OOK IN LEIDEN
ACTIEF
Student
gaf zich
bloot in
V en D
LEIDEN
LEIDEN - De dienst Gemeente
werken gaat volgende week dins
dag een paar visstekken maken in
de sloot langs de Van den Brande-
lerkade. Dat is indirect het resul
taat van ons verzoek aan de ge
meente om commentaar te leveren
op het verhaal van de heren Tis-
seur en Smittenaar.
Volgens een woordvoerder van de
gemeente zal er een stuk van tien
meter worden schoongemaakt
vervolgens zal er vijftig meter
blijven zoals het is en daarna
wordt er weer tien meter gezui
verd van waterplanten. Gister
avond zijn er twee ambtenaren
van de gemeente polshoogte gaan
nemen bij de sloot en vandaag
zouden er twee opzichters naar toe
gaan om te bekijken hoe het kar
wei geklaard moet worden.
Dat het zolang heeft geduurd
voordat de gemeente er iets aan
deed, komt volgens de
gemeente-woordvoerder doordat
andere buurtbewoners van de Lo-
rentskade en de Van den Brande-
lerkade zich altijd hebben verzet
tegen het weghalen van de water
planten. "Ze vonden het zonde als
dat zou gebeuren. En er waren
meer bewoners die er bezwaar te
gen maakten dan bewoners die
een visstek wilden hebben.
Daarom is er niets aan gedaan".
ADVERTENTIE
DEALER VANO.A.
BOUSSAC GORDIJNEN
PLOEG GORDIJNEN
BESOUW TAPIJT
Interieurverzorging
W. J. ZIRKZEE b.v.
Zeemanlaan 22 - Lelden
Telefoon 071-142627
tevergeefs
Mevrouw Rooymans: goede
LEIDEN - Jaarlijks komer er
zo'n 300 vluchtelingen uit di
verse landen Nederland bin
nen. De reden van hun vlucht is
wisselend. Sommigen worden
in eigen land gediscrimineerd,
anderen worden beperkt in hun
vrijheid. Er zijn voorbeelden te
oven Latijns-Amerika, Oegan
da, de Sovjet-Unie.
In de sociale en juridische posi
tie van deze vluchtelingen is de
laatste jaren veel verbeterd.
Steeds meer lijkt er in ons land
sprake te zijn van een vluchte
lingenbeleid. Maar volgens de
Vereniging voor Vluchtelingen
laat er toch nog veel te wensen
Deze vereniging, waarvan het
hoofdkantoor zetelt in Amster
dam, werd zo'n vijfjaar geleden
opgericht om de leemten in de
opvang en huisvesting van de
individuele vluchteling zoveel
mogelijk op te vullen. Prakti
sche hulpverlening dus, waar
Amnesty International - de ver
eniging is daar min of meer uit
voortgekomen - niet of nauwe
lijks aan toe kwam.
Inmiddels heeft de Vereniging
voor Vluchtelingen zo'n twintig
werkgroepen in het hele land,
die het werk van de vereniging
plaatslijk organiseren en coör
dineren. Ook in Leiden/Alphen
aan den Rijn is wat dat betreft
alweer wat verder - is er sinds
kort zo'n werkgroep, die eigen
lijk nog met het werk moet be
ginnen.
Begeleiden
Mevrouw N. Rooymans, con
tactpersoon van deze werk
groep: „De reden van de oprich
ting van onze werkgroep is ei
genlijk geweest dat het werk in
Amsterdam en Den Haag zich
opstapelde. Er bleven taken
liggen. En het is nogal intensief
werk. Het gaat erom de mensen
te begeleiden. Dat betekent dat
je moet bemiddelen bij de
vreemdelingenpolitie, de ge
meentelijke sociale dienst. En
soms hebben vluchtelingen zelf
problemen. Bovendien moetje
ze natuurlijk wegwijs maken in
de Nederlandse cultuur".
Het doel van de werkgroep (en
van de vereniging) is de vluch
teling naar een onafhankelijke
positie leiden, zodat hij of zij
zelfstandig een bestaan kan op
bouwen, En daar komt nogal
wat voor kijken. "Als men hiet
komt", zegt mevrouw Rooy
mans, "dan moet men eerst een
vluchtelingenstatus zien te
krijgen. Dat duurt gemiddeld
zo'n zes tot acht maanden, want
ze zoeken van alles en nog wat
over de vluchtelingen uit. Dat
betekent dat je al in eerste in
stantie een opvanggezin moet
hebben om die mensen tijdelijk
onder te brengen. En in de tus
sentijd moeten we dan een be
roep kunnen doen op mensen
die een kamer of iets dergelijks
beschikbaar hebben".
Dat het probleem van de huis
vesting in steden als Leiden,
waar jaarlijks tientallen studen
ten vergeefse pogingen doen
een kamer te bemachtigen, niet
eenvoudig is, ligt voor de hand.
Toch heeft mevrouw Rooy
mans goede hoop dat er Leide-
naars zullen zijn die - vanwege
het zijzondere karakter van de
kamerzoekende - een kamer
over hebben.
Talenlaboratorium
De Vereniging voor Vluchte
lingen heeft overigens behalve
met Amnesty Internationaal
ook goede contacten met het
Universitair Asiel Fonds, een
van oorsprong Utrechtse orga
nisatie die zich voornamelijk
inzet voor vluchtelingen-
studenten.
Een bijkomend voordeel vindt
mevrouw Rooymans dat er in.
de universiteitsstad Leiden een
talenlaboratorium is, waar de
werkgroep wellicht een beroep
op zou kunnen doen om de
vluchtelingen Nederlands te le
ren. Verdere contachten met de
universiteit zitten er volgens
mevrouw Rooymans nog niet
in, ofschoon de universiteit een
tamelijk omvangrijk opvang
en begeleidingssysteem heeft,
speciaal voor het welzijn van
buitenlanders, die hier enige
tijd gestationeerd zijn. Zo is er
een International Centre, een
International Neighbourgroup
en een International House,
waar buitenlanders elkaar en
hun gastheren en -dames kun
nen ontmoeten.
Zeer binnenkort gaat de Leidse
werkgroep in elk geval contac
ten leggen met de politie en de
sociale dienst. En inmiddels
blijft de werkgroep hopen op
gezinnen met lege kamers en
ook op donateurs die het werk
van de vereniging financieel
kunnen steunen. "Daarnaast
kunnen we ook best nog wat
mensen gebruiken die mee wil
len werken in de werkgroep",
aldus mevrouw Rooymans,
wier contact-adres is Witte Sin
gel 32, tel.: 071-141420.
WIM WIRTZ
Toeristen
naar het
Rembrandt-
huisje
LEIDEN - Je ziet ze de laatste tijd
regelmatig met somber en moede
loos gestemde gezichten in de om
geving van de Weddesteeg rondlo
pen. Toeristen op zoek naar het
"Rembrandthuisje" (zie foto). Fol
ders en boekjes over mooi-Leiden,
opengeslagen op de bladzijde met
de beeltenis van de gevel van het
huisje waar de meester gewoond
zou hebben. Hun zoeken is tever
geefs en misschien zelfs wel ten on
rechte, want zo de gevel niet in het
voorjaar zou zijn afgebroken bij de
sloop van het Rotogravurecom
plex, belangstellenden zouden er in
elk geval minder hebben gevonden
dan hun in de publikaties over de
stad werd voorgespiegeld.
De gevel immers was niet authen
tiek, maar werd veertien jaar gele
den pas gebouwd en er achter ging
niets meer of minder schuil dan de
fabrieksruimte van het drukkerij
bedrijf. Zelfs is het twijfelachtig of
Rembrandt wel ooit op die plaats
gewoond heeft.
VW-directeur Dekker spreekt van
een "vervelende zaak" en zegt ver
der: „Dat soort folders en boekjes
hebben vaak zo'n lange omlooptijd
en zijn in dit opzicht natuurlijk niet
actueel". In onze publicaties komt
het pandje al lang niet meer voor".
Het is duidelijk, passanten zullen
Het verdwenen geveltje
de komende tijd belangstellenden
behulpzaam moeten zijn en moeten
uitleggen hoe de vork in de steel zit,
al was het alleen maar om te voor
komen dat de gedachte post gaat
vatten dat de stad bestaat uit cul
tuurbarbaren die zelfs Rembrandt
niet respecteren.
WANDELTOCHT
LEIDEN - Ter gelegenheid van het
Rijnsburgse bloemencorso wordt
er volgende week zaterdag 6 augus
tus in Leiden een speciale corso
wandeltocht georganiseerd. Er
wordt van negen tot twee uur ge
start bij het VVV-kantoor aan het
Stationsplein en het inschrijfgeld
bedraagt twee gulden per persoon.
Ter herinnering krijgen de deelne
mers na afloop een bordje van pla
teel, voorzien van een bloemmotief.
LEIDEN - Een 29-jarige in Was
senaar verblijvende Amster
damse student heeft gistermid
dag voor enige opwinding in het
Leidse warenhuis van V. en D.
gezorgd. De jongeman liep er
namelijk geheel ontkleed rond.
De politie, die werd gewaar
schuwd, heeft hem in een over
all gestoken en vervolgens
meegenomen naar het bureau.
De naaktloper, die inmiddels is
overgedragen aan de politie in
Wassenaar, maakte een ver
warde indruk. Het is derhalve
niet bekend wat hem ertoe heeft
bewogen om zich op deze wijze
bloot te geven.
streven is er op gericht ook deze
categorie via rechtstreekse verkie
zingen te benoemen, maar daar
kunnen nog wel enkele jaren over
heen gaan.
Volop in discussie is nog de vraag
of uiteindelijk de waterschapsbe
sturen niet via algemene verkiezin
gen tot stand moeten komen. Dat
mocratie opleveren. De vraag is
echter of het nog wel zin heeft dan
afzonderlijke waterschappen in
stand te houden. Als het kiezers
korps gelijk wordt aan dat voor
gemeentelijke en provinciale be
sturen zouden de waterschapsta-
ken misschien wel door die bestu
ren behartigd kunnen worden.
In Zuid-Holland lijken er op het
ogenblik bij de verdere democrati
sering van de waterschappen geen
spectaculaire ontwikkelingen op
korte termijn te verwachten; eerst
moet het resultaat van de studie
door de Unie van Waterschappen
bekend zijn.
Wel zijn er intern besprekingen
gaande om de hoogheemraad
schappen Delfland en Schieland
samen te voegen. Als dat doorgaat
zal ongetwijfeld ook het kiezers
korps uitgebreid worden. De norm
in die waterschappen - nu
'/^hectare of 250 belastbare op- LEIDEN - De her
brengst - gaat dan, evenals in Rijn
land, naar 1/4 hectare of 125 be
lastbare opbrengst.
De heer Tisseur: zet een paar bankjes i
i graaf en geul, klaar ben je.
LANGS VAN DEN BRANDELERKADE
K. Tisseur en
J. Smittenaar zijn diep teleurge
steld in de gemeente. Al enkele
jaren proberen ze samen met an-
ADVERTENTIE
waar plaatsen
hoe verzorgen
wat kost dat
|vpagen,die Vlieland
Ihaarfijn beantwoordt!
aquarium 60x30.
met verlichting
techn.inrichting
va«166.30VOOI,ll950
18.90 12.06
luchtpomp
verwarming ?:35 4.95
thermostaat 17.85 12.50
TI'H -informatie-
hét periodieke blad
voor de aguariaan»,
van 3.'5 voor 2.95i
2Vm.9. HQ,"
dere buurtbewoners tevergeefs
een geul gegraven te krijgen in de
sloot langs de Vxan der Brande-
lerkade. Die sloot is namelijk
vrijwel bedekt met waterplanten,
waardoor het visplezier van de
bewoners danig vergald wordt.
Tot nu toe heeft de gemeente ech
ter categorisch geweigerd er iets
aan te doen. Tot groot verdriet
van de 65-plussers en invaliden
die er tot voor twee jaar geleden
geregeld een hengeltje plachten
uit te gooien.
„Het enige wat we vragen", vertelt
de heer Tisseur, „is een geul in
het midden van de sloot van zo'n
twee meter breed en één meter
twintig diep Dan blijft er aan de
kanten nog genoeg plantengroei
over. En dan kan je tenminste fat
soenlijk vissen net als vroeger".
De heer Smittenaar: „Vroeger zat
hier ontzettend veel vis. Maar
doordat het hier zo ondiep is ge
worden - het is nu zo'n veertig a
vijfenveertig centimeter - en
door al die waterplanten, zijn de
vissen weggetrokken. Je kan het
nu wel vergeten".
Over de sloot langs de Van der
Brandelerkade is al veel geschre
ven. Ingezonden stukken in de
krant en brieven naar de gemee
nte en het hoogheemraadschap
van Rijnland. Maar het heeft niets
uitgehaald. Tisseur: „Er is eens
iemand van Rijnland hier ge
weest en ik heb aan die man ge
vraagd of hij er verstand van had.
Toen zei hij: dat hoef je niet te
hebben, je ziet gauw genoeg of er
teveel of te weinig waterplanten
zitten. Nee, zeg ik, dat is niet zo,
want bij aquaria moet je ook we
ten wanneer er teveel planten in
zitten. Hij zegt: die planten in die
sloot, dat is beter voor het milieu.
Nou dan zeg ik: dan betaal ik
maar niet meer voor het milieu.
Want blijkbaar hoef je alleen
maar de planten te laten groeien".
Tisseur en Smittenaar zijn temeer
teleurgesteld in de weigerachtige
houding van de overheden, om
dat tal van 65-plussers en andere
mensen die zich moeilijk kunnen
verplaatsen, hier de dupe van
worden. Smittenaar „Er wordt in
Leiden zoveel gedaan voor de ge
zonde mensen en mensen die nog
aan sport kunnen doen. Kijk
maar naar de aanleg van tennis
banen, de Tour de France. Daar
hebben ze tonnen voor over.
Maar zo'n simpele geul in de
sloot, waar je diverse ouden van
dagen en invaliden een plezier
mee kunt doen, dat weigeren ze".
Tisseur „De mensen die invalide
zijn, die zich niet kunnen ver
plaatsen en die het vissen nodig
hebben voor de rust, die nemen
nu valium. Gehandicapten zitten
per jaar al acht maanden binnen,
mogen ze dan drie maanden
kunnen vissen of niet? Naar de
Zoeterwoudsesingel of de Kana-
alweg kunnen ze niet. Daar zijn
de kanten veel te schuin. Hier,
langs de Van den Brandelerkade,
zou het ideaal zijn. Zet er een paar
bankjes neer en graaf die geul,
klaar ben je".
LEIDEN - Op 28 september gaan ongeveer 125.000 inwoners van het hoog
heemraadschap Rijnland 20 nieuwe leden kiezen van het uit 30 leden be
staande bestuur van dit waterschap.
Waterschappen zijn instellingen,
waarin de bewoners van een be
paald gebied hun krachten bun
delden, in de voortdurende strijd
tegen het water. Voor het bestuur
van een waterschap geldt dan ook
vanouds het adagium: belang - be
taling - zeggenschap. Wie belang
had bij het drooghouden van de
grond (en dat zijn in de eerste plaats
de grondeigenaren) moest daar
voor. in natura of in geld, zijn bij
drage leveren en kreeg in ruil me
dezeggenschap in de samenstelling
van het waterschapsbestuur. De
grondeigenaren maakten zodoende
eeuwenlang de dienst uit in de wa
terschappen en wie de meeste
grond had, had ook het meest te
vertellen.
„Ongebouwd-gebouwd
Naarmate echter het agrarische ka
rakter van ons land minder over
wegend werd, groeide het inzicht,
dat ook anderen dan boeren en
tuinders belang hadden bij een
goede waterkering en zo kwam al in
het begin van de jaren twintig het
hoogheemraadschap van Delfland
met een regeling, die niet alleen de
grondeigenaren (eigenaren van
„ongebouwde" eigendommen) tot
een bijdrage verplichtte, maar te
vens „gebouwde" eigendommen).
Dit was een eerste, uiterst beschei
den stapje naar democratisering
van het waterschapsbestuur want
mocht het „ongebouwd" als van
ouds rechtstreeks zijn vertegen
woordigers in het bestuur kiezen
(een stem per hectare), voor het
„gebouwd" liep die verkiezing via
de gemeentebesturen (een stem per
500 belastbare opbrengst voor de
grondbelasting).
Pas in de
Ongeldig
'70 is er verandering gekomen in
deze situatie toen het provinciaal
bestuur het initiatief nam voor een
verdere democratisering. Het kon
dat doen omdat de wet het toezicht
op de waterschappen aan de pro
vincie heeft opgedragen en de pro
vinciale besturen de polderregle
menten moeten vaststellen.
Ongeldig
In samenhang met de toen op gang
gekomen polderconcentraties is
het vorige college van gedepu
teerde staten van Zuid-Holland be
gonnen rechtstreekse verkiezingen
van vertegenwoordigers van het
„gebouwd" in te voeren.
De eerste regeling hiervoor gold de
Alblasserwaard, waar voor de
Overwaard, de Nederwaard en de
Vijfheerenlande de regeling kwam,
dat het gebouwd evenveel verte
genwoordigers in het waters
chapsbestuur mocht kiezen als het
ongebouwd. Daarbij werd een hec
tare ongebouwd (waarvoor een
stem mocht worden uitgebracht)
gelijkgesteld aan 500 belastbare
opbrengst voor de grondbelasting
voor het gebouwd.
Bij de polderconcentratie in het
hoogheemraadschap van Rijnland
(op één na het grootste waterschap
in ons land met 1,2 miljoen inwo
ners; het beslaat, het gebied dat
grofweg gelegen is tussen Den
Haag en Gouda tot bezuiden het
Noordzeekanaal) werd aanvanke
lijk de norm voor het uitbrengen
van een stem verlaagd tot een halve
hectare of 250 belastbare op
brengst.
De verkiezingen, die toen werden
gehouden, zijn achteraf ongeldig
verklaard omdat Rijnlafid een on
juiste uitleg had gegeven aan de
bepalingen voor de kandidaatstel
ling.
Daarom komen er nu opnieuw ver
kiezingen en daarbij is de norm op
nieuw verlaagd. Ongebouwd mag
nu een stem uitbrengen voor elke
kwart hectare en gebouwd voor
elke 125 belastbare opbrengst.
Een hele stap dus in de richting van
algemeen stemrecht.
Naar de mogelijkheden van een
nog verdergaande uitbreiding van
het stemrecht laat de Unie van Wa
terschappen nu een studie maken.
Er wordt daarbij gemikt op een
landelijke regeling, waartoe ook
minister Westerterp zich al in be
ginsel bereid heeft verklaard.
Daarmee kan dan bereikt worden,
dat voor alle waterschappen in heel
Nederland dezelfde regels gelden.
Milieuheffing
Behalve voor het ongebouwd en
het gebouwd moet er ook nog een
regeling komen voor een derde ca
tegorie belanghebbenden, nl. de
genen, dié de heffing waterkwali
teit moeten betalen. De zorg voor
de kwaliteit van het oppervlakte
water is in Zuid-Holland door het
provinciaal bestuur aan de waters
chappen opgedragen. Die waters
chappen innen daarvoor bij parti
culieren en bedrijven de veelbe
sproken milieuheffing dus ook de
genen, die deze heffing betalen
komt het recht toe vertegenwoor
digers in het waterschapsbestuur te
kiezen.
Tot nu toe gebeurt dat alleen indi
rect omdat de waterschappen al
handenvol werk hebben met het
aanpassen van hun administratie
aan de uitbreiding met Gebouw'd.
Wel heeft de „waterkwaliteit" al
tien vertegenwoordigers in het wa
terschapsbestuur (evenveel dus als
zowel het ongebouwd als het ge
bouwd), maar die worden nu nog
aangewezen door de gemeentebe
sturen (voor de particuliere be
langhebbenden), de Kamers van
Koophandel en het Landbouw
schap (voor het bedrijfsleven). Het