DONDERDAG 21 JULI 1977
VARIA
PAGINA li
Pieter Beij
.nummertje 31
An v.d. Fluit
.blaren: geen
Herman Lan
allemaal gelijk
Peter Vulpen
.wel snor
Theo Lamboo en Ed Zijl (rechts): "Nog füt voor een pilsje
f
De tweede dag. Altijd een hele dobber in de Nij
meegse vierdaagse. Een verraderlijke etappe,
waarin al heel wat kaf van het koren wordt ge
scheiden. Vooral als het van-alles-wat-
wandelaarsveld door slecht weer wordt geteis
terd. En dat was gisteren het geval.
Herman van
Amsterdam
Een bui van jewelste, al vroeg in de
morgen, bracht optimaal leed
onder het regiment korte-
broekdragers van wie er dan ook
veel met door de kou bevangen
spieren uit de race moesten. Maar
wat overbleef was echt nog wel
het aanschouwen waard.
Smaakmakerg
Wat dat betreft is het gestadig in
één richting voorbijtrekkende
voetvolk een levendige film,
waarin de smaakmakers niet te
tellen zijn.
Of dat nu de zich op een been en
twee krukken voortsnellende
Kurt Bohn uit Hannover is of de
vederlicht tippelende groep Ja
panse kantoorbedienden doet
niet ter zake. Langs de kant wordt
er genoten.
En op het circuit zelf? Daar wordt
door velen afgezien. Want een ge
tergde voetzool lap je geen etappe
lang aan je laars. Wanneer nor
maal lopen niet meer gaat balan
ceer je als een kreupele ballet
danser over die eindeloze weg, je
voeten steeds weer anders plaat
send. Zoekend naar een pijnloze
tred.
Jé bent bijna niet vooruit te bran
den en je kijkt afgunstig naar al
die lieden rondom je, die vief
voorbij snellen alsof ze even bij
de bakker op de hoek om een
halQe wit gaan.
Maar hoe staat het nu met de ver
richtingen van deelnemers uit
Leiden en omgeving? Het thuis
front zal daar ongetwijfeld be
nieuwd naar zijn.
Gisteren verwelkomden we hen in
Wijchen, een goede twaalf kilo
meter van Nijmegen, dus onder
normale omstandigheden nog
ruim twee uur gaans van de ver
lossende eindstreep. Een strate
gisch punt. De blaren zijn hier het
rijpst, de spieren nijgen tot ern
stig verzet.
Jan Holvast
Ieder uitgerust met regenjack, ap
pel, brood en vette watten heb
ben ook de drie trouwe kamera
den, Pieter Kroon (13) uit
Zoeterwoude-Rijndijk, Willem
Florijn (14) en Peter Vulpen (14)
uit Leiden de strijd met de wan-
delkilometers aangebonden. Gis
teren kwamen ze ons gezamen
lijk vertellen dat het wel snor zit
met het voetenwerk.
"Helemaal geen probleem", sprak
trots de jongste namens de drie,
"Vergeten jullie het niet in de
krant te zetten?" Een dergelijk
nadrukkelijk verzoek bereikte
ons ook van de in de Doelenka
zerne gelegerde dienstplichtig
vaandrig Leen Streng uit Leiden.
Zijn militaire maten hadden zich
nogal pessimistisch uitgelaten
over Leens vierdaagse avontuur.
Al na twee dagen zou Leen van
wege de blaren moeten afhaken.
"Noteer maar dat de voeten nog
zónder zijn".
Achterhoede
Noordwijk was vertegenwoordigd
door Arie Smeltink, die dit jaar
zijn jubileum-vierdaagse (de vij
fentwintigste) er luidruchtig
doordraait. Hij was wat in de ach
terhoede verzeild geraakt, maar
dat had niets met vermoeidheid
te maken.
Oorzaak was de charmant ogende
Leidse loopster mevrouw
Berbee-Mentink, voor wie Arie
maar wat graag overschakelde op
een wat bescheidener looptem
po. Samen willen ze het einde ha
len.
Vandaag is het in de vierdaagse de
"dag van de waarheid". Morgen
leest u daar meer over.
Erg vroeg aan zijn 'ochtendwande
lingetje' begonnen was de
sergeant-vliegtuigbouwer, Ron
nie Visser uit Lisse. Toen Ronnie
ons passeerde (hij had er inmid
dels bijna dertig km met volle
bepakking opzitten) was er op
straat nog nauwelijks een kip te
bekennen. Hij bevond zich dus in
de voorste linie.
Zijn devies: vroeg opstaan, stevig
doorstappen en de maag bedie
nen met een bakje soep met veer
zout.
Isaac Florijn (49) uit Leiden was
ook al zo vroeg uit de veren, om
kwart over vier stond hij al naast
z'n bed voor de vierde keer draait
hij de vierdaagse onder z'n
schoenen door.
Geen centje pijn. Een kippe-eindje.
Want voor Florijn wordt het pas
interessant als het om langere af
standen gaat. Kort geleden liep
hij nog 160 km in een weekend.
An v. d. Fluit (51) uit Leiden was er
natuurlijk ook weer bij, voor de
elfde keer. Blaren: geen. Spier
pijn: idem dito. Over haar hoeven
we ons geen zorgen te ma
ken."Nou, dag hoor", en daar
ging ze al weer, zich in short en
kort regenjack dapper aanslui
tend bij een groep stevig door
stappende Hollandse infanteris
ten, van wie de vaandeldrager zo
juist onbedaarlijk boerend nog
eens het loopritme had aangege
ven. Weer eens iets anders dan de
geheide meezingers.
Wie kregen we nog meer op visite?
de fitte Hazerswoudse rijkspoli
tieman Bart Heemskerk (al voor
de negende keer op stap). Dan het
zich hoofdzakkelijk giechelend
over het parkoers spoedende
Haagse (maar veel familie in Lei
den) duo mevrouw Bakker (74)
en Brand (66) in vierdaagse-
kringen beter bekend als de
Astrid van Schooten uit Alphen aan den Rijn: even op de
verzorgen.
'massagetafel" om de getergde onderdanen te laten
"Twee Beetjes" en de Leider-
dorpse doorstappers Aad
Straathof (56) en Henk van Veen
(67), die voor de tweede maal
Nijmegen doet. De eerste keer
was dat in 1949 en nu 28 jaar later
is de reprise.
Van Veen heeft bijna af moeten ha
ken. "Toen ik op een stil stuk
parkoers liep dacht ik, waar ben
je eigenlijk aan begonnen Henk,
stop er toch mee, gooi die schoe
nen toch aan de kant. Maar nu ik
weer publiek langs de weg zie,
heb ik er weer zin in".
Met de Voorschotenaren Theo
Lamboo (24) en Ed Zijl (31), amb
tenaren bij de Leidse Raad van
Arbeid, gaat het ook voortreffe
lijk. Ze doen kalmpjes aan omdat
ze voor het eerst meelopen. Der
tig km per dag vinden ze voolopig
meer dan genoeg.
"Dan hebben we tenminste nog wat
fut over om 's avonds een pilsje te
gaan pakken".
Daarentegen vroeg onder de wol
kruipt elke avond Pieter Beij,
eveneens uit Voorschoten. Hij is
dan ook 78 en tippelt op z'n ge
mak vierdaagse nummer 31.
Leidenaar Herman Lan (64), maga
zijnmedewerker bij de universi
teitsbibliotheek wipte ook even
langs. In hemd met korte mou
wen, op de been blijvend met
melk en frisdrank, is onder de
indruk gekomen van de hymne
(Menschen werden Brüder van
Beethoven) ten gehore gebracht
bij de vlaggenparade op de eerste
dag van de vierdaagse.
"Als we wandelen zijn alle mensen
gelijk", filosofeerde hij op onze
stopplaats. "Dan pas vindt de
grote verbroedering plaats". Een
flinke slok melk en daar ging-ie
Mevrouw Berbee en Arie Smeltink: samen naar de meet
De "Twee Beetjes", zich hoofdzakelijk giechelend voortspoedend
