Rijsbergen: "Ik wil langdurig contract of een schop Wat sist er toch onder de grond van TURNJURY "PARTIJDIG VRIJ-UIT Drie spelers Scylla naar titelstrijd 99 Ali pas laat langs moedige Evangelista DINSDAG 17 MEI 1977 SPORT PAGINA 11 Hijlzij Vooral in Amerikaanse kranten circuleren herhaaldelijk be richten over de tennisspeelster dr. Renée Richards. Het is een even wonderlijk als triest ge val. Zij" was tot voor kort een ,Jtij" en toen een tennisspeler die duidelijk boven de middel maat uitstak. Maar als man, zo stond nog niet zo lang gele den in een interview met .World Tennis", had Ri chards zich nooit zo plezierig gevoeld. Na een medische be handeling werd ze tot vrouw aetransformeerd En van Dick werd het Rene. Ze is 39 en ze wil haar tenniscarrière voortzetten, uiteraard in de damesafdeling Dat is tot dusver gestuit op be zwaren van een aantal top- speelsters die de zaak niet pluis vinden. Vorig jaar mocht ze niet aan de open Amerikaanse kampioens chappen deelnemenomdat ze weigerde een sexe-test te on dergaan. Renée Richardszelf medicus, betitelde de methode waarmee dat moest gebeuren Later liet ze zich toch controle ren, om deze zomer aan de grote internationale kam pioen schappen te kunnen meedoen. Die proef wees haar als vrouw aan. Maar de se.re- proef waarvan ze zich be diende werd door de interna tionale organisatie niet aan vaard. In Rome werd ze min of meer gedwongen de Olym pische test te ondergaan. En die liep ongelukkig voor haar af. Van bijzondere sterkte is Rinée Richards niet meer. Dat heb ben enkele matig bezette toer nooien. waarvoor ze werd toegelatenwel uitgewezenZe bereikte vaak niet eens de fi nales. Maar men houdt voet Dr. Renée Richards bij stuk en waarschijnlijk moet dat ook wel. Je vraagt je alleen af wat ze zichzelf alle maal aandoet. En hoeveel frustratie ze kan doorslikken alvorens ineen te storten. RCL-paaltje Vorige week heb ik gepoogd de draak te steken met de malle gedachte die binnen dé Ra cing Club leefde en herhaalde lijk werd geventileerd: we zijn niet rijp voor een kam pioenschap. Zaterdag, na de wedstrijd Ex celsior M - RCL (2-2) zei de Leiderdorpse trainer Hugue- nin het volgende: .Als we nu de volgende week tegen DOVO ook de kansen benuttenzie ik het wel zitten. Alleen voor de na-competitie ben ik wel hui verig. Als we gelijk eindigen met DOVO en Noordwijk, daarna eventueel tegen IJs- selmeervogels spelen en ver volgens de kampioen van het zondagvoetbal nog moeten ontmoetenzijn we tot juli be zig. En daar voelen we toch niet zo veel voor". Het woord onrijpheid is dus in eens uit het woordenboek ge schrapt. Maar nou dit weer. Het zit hem vast in de grond waarop RCL speelt. Er sist daar iets in het veen dat kam- pioenwerend is. Ik weet het bij een wegkruising in Wou- brugge een paaltje de grond ingeslagen om daar heer sende kwalijke invloeden te gen te gaan. Geen paaltje maar een betonko- lom moet er bij RCL de aarde in om dat schichtige gedrag van de Racing te laten ver vluchtigen. Uiterdijk De Leidse voetbalclub Rooden- burg bestaat 50 jaar en voor zitter Henk Uiterdijk heeft, zo las ik in de krant van zater dag, van die halve eeuw er twintig jaar niet in het be stuur gezeten. Er is dus een tijd geweest dat Uiterdijk niet secretaris of voorzitter was. Dat valt me nou toch tegen, want ik had eigenlijk voets toots aangenomen dat hij Roodenburg destijds bij de Burgerlijke Stand had aan gegeven Toen ik Uiterdijk voor het eerst ontmoette (1961), was hij se cretaris. Een hartelijke, be scheiden, kalme man; zo'n motor waarop een club lekker Door Ruud Paauw draait. De joviale Leo Geuke was toen voorzitter en met hem vormde Uiterdijk een ij- zersterk bestuurlijk duo. Dat had Roodenburg hard nodig ook, want de ploeg had het verre van gemakkelijk. Ze speelde in de Leidse Hout te midden van een troosteloze accommodatie (en die is er nog steeds, zoals de atletiek- clubs maar al te goed weten). Uiterdijk beoordeelde ik aan vankelijk als zachtmoedig. Tot ik op een keer met hèm aa n tafel zat en iemand een op merking maakte die hem niet zinde. In zijn ogen kwam iets dat ook altijd aan onweer vooraf gaat en daarna zei hij rustig, maar vlijmscherp waar het op stond. Nou, zachtmoedigdacht ik toen. Meer een blanke bolster en een weerbarstige pit. Roodenburg In de jaren zestig heb ik Rood enburg van dichtbij gevolgd. Prima ploeg. Uitstekend sfeertje. Maar één keer ben ik toch een beetje teleurgesteld geweest. In Roodenburg en in Uiterdijk. Het verhaal is te (on)aardig om het te laten lig- genDe zaak speelde een jaar of wat geleden toen Rooden burg afdelingskampioen werd en aan de landscompeti- tie zou meedoen. Journalis tiek gezien had ik nog maar weinig met de sport te maken maar ik werkte nog wel eens mee als de sportredactie om hoog zat, zoals dat heet. Als invaller had ik een week of zes voor het afdelingskam pioenschap een tweetal weds trijden van Roodenburg ver slagen. En niet tot genoegen van de blauwzwartenIn de wedstrijd teaen HDVS had ik geschreven aat ze net zo ruw speelden als de Schiedammers en tegen DCV dat de eerste helft, slaapverwekkend was. Toen Roodenburg dan afde lingskampioen was, schreef Jan van Wezel, vice- voorzitter, een brief naar de redactie met richtlijnen waaraan de verslaggevers zich in de landscompetitie te houden hadden. Interviews met de spelers pas een halfuur na de wedstrijd, interviews door de week alleen op woens dag na de training en via het bestuur enz. Zelfs de in aan merking komende verslagge vers wees hij aanHet was bar en boos. En lachwekkend, al schaam ik me bij de bekente nis dat ik er toen niet om kon lachen. Michael Strogoff Mij werd te kennen gegeven dat ik 'niet welkom was. Ik was te negatief en daardoor onrust- verwekkend. De spelers zou-- den waarschijnlijk niet meer met me willen pratenzo werd voorzichtig te kennen gege ven. We hadden die brief na tuurlijk kunnen deponeren op de plek waar hij hoorde: in de prullenbak. Maar in het kader van het harmoniemodelzijn Rene Vos (toen chef van de sportre dactie) en ik toch maar gaan praten met Uiterdijk en Van Wezel. Vos zei: "De krant ma tigt zich niet aan om te bepa len wie Roodenburg moet op stellen, zijn we nu wél zo ver dat Roodenburg bepaalt wie de krant opstelt? Maar Van Wezel sprak alsof Roodenburg op punt. stond de Europa Cup I te pakken. Hij was niet te stuiten. Een Man met een Boodschap. De Michael Stro goff van Leiden-Noord. Het werd een gênant gesprek, zó gênant dat ik elk moment verwachtte Uiterdijk te horen zeggen: zand over deze kul koek. Hij deed dat niet. Hij zat en zweeg voornamelijk. Paar den die langdurig in de regen staan, maken dezelfde trooste loze indruk. Ik was en ik bleef niet welkom. Roodenburg is er niet op te ruggekomen. maar het sei zoen daarop ben ik gewoon weer gegaanEn eerlijk is eer lijk: niemand legde me een strobreed in de weg. In mijn geheugen is het incidentje toch blijven kleven.Omdat het zo verdraaid on-Roodenburg Kuis Correspondentie: mevr. E. v. d. B.te L U wilt lid worden van dèvorige week in deze rubriek genoemde Stichting tot Be vordering van de Kuisheid der Vrouw. Dat gaat zo maar niet. Hier geldt een zeer strenge ballotage. Er zijn Hoge Normen. We laten maar niet zo iedereen toe. De sfeer moet Rein en Zuiver blijven. U zegt dat u in het bezit bent van zwarte kousenDat is een in discretie die u in feite al onge schikt maakt. De heer J. K. te L. U wilt advi seur worden van bovenge noemde, mooie stichting. Uw gretigheid geeft te denken. LEIDEN - Voor zichzelf heeft Wim Rijsbergen het al hele maal uitgemaakt. "Ik wil een langdurig contract, of een schop", zal de Leidse voetballer als motto hanteren voor de onderhandelingen met Feyenoord. "Voor mezelf heb ik een aantal financiële wensen en die vind ik bepaald niet ex treem. Voorop staat dat ik nu zekerheid wil. Ik ben 25 jaar, zo langzamerhand wel een leeftijd om aan mijn toekomst te gaan denken. Kan ik die bij Feyenoord niet veilig stellen, dan wil ik weg. Dat wil ik trouwens toch het liefste". Rijsbergen geeft zichzelf echter maar tien procent kans dat die laatste wens in vervulling gaat. Vooral nu Feyenoord hem giste ren schriftelijk een "redelijk tot goed" eerste aanbod heeft ge daan. "Dus zal er van dat weg gaan wel niet veel terechtkomen, want ik moet toch zeggen dat het aanbod voor een eerste contract zeer redelijk was. Een prima uitgangspunt voor de onderhan delingen, waaraan Cor Coster (In- ter Football) waarschijnlijk deze week wel zal gaan beginnen. Feyenoord zal daarbij wat willen. Coster ook en ik ook. Dat zal ten- lotte wel leiden tot de gulden middenweg". Met nadruk in dit geval op de fi nanciële betekenis van het woord gulden. In zijn nieuwe rol van va der, zoon Bob werd vorige week geboren, wil "de witte" garanties. In ieder geval een gegarandeerd salaris. Feyenoord moet bijvoor beeld niet aankomen met het voorstel dat ik bij 50 punten zo veel krijg en bij 25 punten de helft. Dan wil ik een garantiebe drag voor zeg maar 35 punten. Er dan niet voor een jaar, maar langdurig want ik wil aan mijn toekomst gaan werken. Als ie elk jaar opnieuw moet gaan sabbelen voor een contract is dat erg moei lijk. Stel je voor dat ik een zaak wil gaan beginnen, dan moet ik toch zekerheid hebben. Dan kan ik na één of twee jaar ook niet zeggen, ja sorry hoor maar nu stop ik even, want Feyenoord heeft de kraan dichtgedraaid." Sociaal Daarmee wil de voorstopper, voor wie uit Spaanse hoek belangstel ling zou bestaan ("maar v/eet ik zelfverder echt niets van, dat gaat allemaal via Coster") de Kuip- club zo ongeveer dwingen aan een vorm van sociale begeleiding te doen. Een begrip dat Feyen oord volgens hem tot nu toe vol ledig vreemd was. "Daaraan hebben ze nog nooit ge daan, maar daar moeten ze nu dan maar eens mee beginnen. Als ik blijf wil ik ook doorgaan met de trainerscursus. Ik heb mijn C-diploma, B wil ik zeker ha len. Daarvoor zal Feyenoord me een paar dagen in de week moe ten missen, dus zal dat wel niet mogen. Best, als er maar wél wat tegenover staat." De "tegenprestatie" zou zodanig moeten zijn, dat die het sombere perspectief zou kunnen vergul den, want Rijsbergen ziet Feye- noords voetbaltoekomst bepaald niet optimistisch tegemoet. „Als over Boskov nu al berichten gaan dat hij weg wil als hij geen nieuwe spelers mag kopen, dan betekent dat toch dat zelfs hij het niet meer ziet zitten. Ik zie het zelf ook somberin, al blijf ik me ervan bewust dat ik zelf heb meege werkt aan dit debacle. Maar ik weet wat ik fout en wat ik goed heb gedaan. Ik kan ook stellen dat ik een con stant seizoen heb gehad en als dat met de rest ook het geval was ge weest, hadden we ecnt niet zoveel punten verloren. Als we hiermee dan ook verder moeten, wil -ik maar liever weg. Maar of dat doorgaat? Het ligt alleen aan Feyenoord. Als dat persé wil dat ik blijf, zal het er ook wat voor moeten doen". Langdurig Dat het een langdurige kwestie kan worden de Rotterdamse club zo ver te krijgen, beseft hij. Z'jn Door Paul de Tombe dienstverband loopt nog tot 30 juni en tot die tijd zou Feyenoord de onderhandelingen eventueel kunnen rekken in een poging Rijsbergen tot tekenen te dwin gen. "Maar dat zullen ze niet doen en ik ook niet. Als het zo zou moeten gaan, zou ik nog liever bij de ama teurs gaan voetballen. Ik ben niet van plan met me te laten sollen. Willen ze verder niets met me. la ten ze me dan een redelijke trans fersom geven voor een club waar ik goed geld kan verdienen. Een voetballer kent op zijn 26ste of 27ste zijn beste jaren, dus het is voor mij nu een prima tijd om te gaan. Ik ben dan wel 25. maar dit laatste seizoen bij Feyenoord mag je best rekenen als een tro penjaar. Dat heeft dubbel geteld. En als je in mijn hart kijkt, wil ik het liefste weg. Daarom zeg ik het nog een keer: Ik wil een meeijarig contract, of een schop". t laten. Van dat "clown- Ali kon het ook tegen Evangelista weer 1 tje" spelen kwam hij evenwel snel terug. LANDOVER - Mohammad Ali, de 35-jarige Amerikaanse we reldkampioen boksen in het zwaargewicht, heeft gister avond zijn titel met succes verdedigd tegen de 22-jarige, in Uruguay geboren, Span jaard Alfredo Evangelista. Ali won het gevecht, dat over de volledige 15 ronden ging, op punten. In de eerste zeven, acht ronden hing Ali de clown uit, maar daarna werd hij „serieuzer", omdat bleek dat de jeugdige Evangelista niet van plan was zich voor die potsenmakerij te lenen. Hij bleef terugkomen en aan vallen. Ali toonde gaandeweg tekens van vermoeidheid, zijn tegenstander maakte de ind ruk fris te blijven als een hoen tje. Toen de 13e ronde kwam zag Ali in dat hij er een einde aan moest maken en van dat oge nblik af steeg zijn puntento taal. Evangelista had tot het einde toe aanvallend gebokst en ge noot daardoor, en ondanks zijn nederlaag, het respect van de 12.000 toeschouwers. De strijd bracht Ali die giste ren zijn titel voor de 21ste maal verdedigde, 2,7 miljoen dollar op. Evangelista mocht naar huis terugkeren met 85.000 dol lar, maar wetend dat hij uit stekend partij had gegeven. Roemeense beschuldiging O O BOEKAREST - Een toonaange vende Roemeense trainster heeft de Russische en andere Oosteuropese juryleden ervan beschuldigd de roemeense deelneemsters het afge lopen weekeinde bij de Europese turnkampioenschapperi in Praag ondergewaardeerd te hebben. Ma ria Simionescu,nationaal trainster en jurylid bij de Europese kampi oenschappen in Praag, noemde als collega's die tegen de Roemeense turnsters gejureerd zouden hebben de namen van Silvia Hlavicek uit Oost-Duitsland, Isroslava Matis- jova uit Tsjechoslowakije en Lidia Ivanovo uit de Sowjet-Unie. „We moesten het opnemen tegen bevoor oordeeld jureren en achteraf intri geren, waardoor de resultaten van de kampioenschappen aanmerke lijk beïnvloed werden, zichtbaar ten nadele van de Roemeense deel- neemsters"zei Simionescu. Halverwege de balkoefeninghet derde onderdeel van de individuele wedstrijden, kreeg de Roemeense ploeg vanuit Boekarest opdracht zich terug te trekken,omdat men het thuis niet eens was met de jury waardering voor de paardsprong en de brug ongelijk. Mevrouw Simionescu zei verder dat Nadia Comaneci voortdurend werd ondergewaardeerd, bij som mige juryleden zelfs tot twee tien den van een punt. Teodora Ungu- reanu, teamgenote van Comaneci, was - volgens mevrouw Simionescu - nog groter onrecht aangedaan. ,JIet was duidelijk dat zij zo laag gejureerd werd, dat ze niet in aan merking kwam voor medailles"al dus Maria Simionescu. DEN HAAG - De Nederlandse ta- feltennisbond heeft de ploeg be kend gemaakt, waarmee Neder land zal uitkomen op de Europese jeugdkampioenschappen tafelten nis, die van 22 tot en met 31 juli in het Franse Vichv gehouden wor den. In het team zijn maarliefst drie spelers van Scylla opgenomen. Het zijn: Frits Kantebeen, Patrick Zwier en Stephine van Gennip. Nederlands kampioene Bettine Vriesekoop (Avanti) is ook van de partij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11