NOORDWIJK ERG FORTUINLIJK RCL: "ALS WE OOIT EEN KANS HEBBEN GEHAD We hebben met 2-2 verloren Roodenburg 'degradeert' Zwijndrecht Drukke receptie rond kampioenschap LFC Merkwaardige goals Bogers beslissend (2-1 MAANDAG 16 MEI 1977 PAGINA 13 SPORT Quick Boys druipt tegen RVVH met 2-0 nederlaag af RIDDERKERK - Aanvankelijk zag het er voor Quick Boys zaterdag in Ridderkerk zonnig uit. Letterlijk en figuurlijk. Twintig minuten lang kon de Katwijkse formatie onder een blauwe hemel het spel van het nog lang niet veilige RVVH volgen. Toen na die tijd de donkere wolken zich boven het veld samenpakten en ook Pluvius nog om de hoek kwam kijken, verwaterde het spel van de Katwijkers. Vanaf dat mo ment speelde de formatie van trainer Ger Perdijk als een weke ploeg, voor wie het eindsignaal van scheidsrechter Groenenberg nooit te vroeg kon komen. Slechts twee doelpunten kregen de Katwijkers in die tijd om de oren. Zelf konden ze daar niets tegenover stellen. Met de zomer in het hoofd en de decep tie dat het kampioenschap dit jaar weer niet is gehaald, droop Quick Boys met een 2-0 nederlaag af. Ger Perdijk kon geen excuus voor het teleurstellende verlies aanvoe ren. „Ik zou echt niet weten waar aan het ligt. Misschien wel, omdat we het dit jaar weer niet hebben ge red." Aanvoerder Arie Haasnoot zag het iets anders, ofschoon hij wel ver met Perdijk kon meegaan. „Sommige spelers van ons zijn al leen naar Ridderkerk gekomen om eventjes te voetballen. Verder niets. Het heeft bij die knapen aan inzet ontbroken." En even later te gen Jaap Hoek, die zijn falen zater dag op een gebrek aan conditie gooide: „Wat conditie. Ik ben pot verdorie tien jaar ouder en ik heb je er altijd uitgelopen. Je moet ge woon harder trainen." Hoek: „Van de winter heb ik bij een andere club extra getraind en een paar weken geleden heb ik in de bossen en in de duinen voor mezelf getraind, maar niemand wil me geloven." De eerste twintig minuten kon Quick Boys de tegenstander rede lijk tegenspel bieden. Tot scorings kansen kwamen beide ploegen in die fase echter niet, omdat RWH goed op buitenspel speelde en bij Quick Boys het centrale verdedi gingsduo Arie Haasnoot en Sisthu Pan de touwtjes goed in handen hadden. Martin Heerikhuisen leek zich toen de enige kans te creëren, maar zijn ondernemingslust werd KATWIJK - Voor Sisthu Pan be staat belangstelling bij de eerste di visieclub Excelsior. De midden velder van Quick Boys werd zater dag bekeken door trainer Thijs Li- bregts, maar hij liet zich bepaald niet van zijn beste kant zien. Reser vedoelman Arend van de Oever stapt over naar Noord wijk. De opengevallen plaats zal worden in genomen door jeugdkeeper Theo Guyt. door RVVH-verdediger De Sterke hardhandig de grond in geboord, scheidsrechter Groenenberg ver zuimde in te grijpen, maar deed dat een paar minuten later wel. Op het moment dat de donkere wolken zich samenpakten, ont snapte Maasdam aan de aandacht van Haasnoot. Doelman Floor Schaap had alle moeite Maasdam af te stoppen en op het moment dat Schaap de enkel van Maasdam be roerde floot de arbiter voor een strafschop. Consequenties had dit niet voor Quick Boys, omdat Maas dam de bal uit de elfmetertrap non chalant naast het doel deponeerde. RWH had wel nauwkeurig in de gaten dat het spel van Quick Boys net als het weer omsloeg. De Rid derkerkers probeerden daar zo ef ficient mogelijk gebruik van te ma ken. De kansen waren er naar. Spits Cees den Hartog testte Floor Schaap voortdurend, maar pas in de laatste vijf minuten voor de pauze had hij succes. Kooiman strafte op links de laksheid van Heerikhuisen af en stuurde de bal naar het hoofd van Den Hartog. Op diens harde kopbal reageerde Schaap (inmiddels met contactlen zen) niet eens. Twee minuten later stond het duo Kooiman-Den Har tog ook aan de basis van 2-0. Kooi man stuurde Den Hartog door de falende Katwijkse verdediging richting doel. Sisthu Pan wist niets anders te doen dan Den Hartog neer te leggen, die vervolgens met de toegekende strafschop minder moeite had, dan zijn teamgenoot Maasdam. Met Dick Vooys voor Cees van Rooyen (hij had een paar grote bla- ren van zijn voetbalschoenen ge kregen) startte Quick Boys de tweede rondgang. Vooys nam in de achterste lijn de plaats van Haas noot over, die naar de punt van de aanval verhuisde. Het team werd door die mutaties wel sterker, maar kon evenals in de eerste helft niet tot scoren komen. Teleurgesteld, maar zeker niet moegestreden blie zen de Katwijkers na negentig mi nuten de aftocht. Arie Haasnoot: „Ik voetbal nu al ruim tien jaar in het eerste. Als we een keer kampioen hadden kunnen worden, was het dit seizoen wel geweest. Volgend jaar zie ik het er niet meer van komen." WALTER OOMEN Jan Duprie krijgt de insignes van verdienste opgespeld. Rechts Henk Uiterdijk. LEIDEN - LFC recipiëerde zaterdagmiddag in het clubhuis ter gelegen heid van het kampioenschap derde klasse, waarmee de Boshuizerkade- club na ëén jaar is teruggekeerd naar de tweede klasse. Veel lof uiteraard voor LFC op deze druk bezochte receptie. Bijvoorbeeld van de zijde van Scheveningen en HW, de voornaamste concurrenten van LFC in de kampioensrace. Voorzitter Spaans van Scheveningen meende dat LFC terecht als beste uit de strijd was gekomen omdat het zich de meest complete ploeg had getoond. Complimenten kwamen er ook van de kant van de KNVB afdeling Leiden. Vice-voorzitter Wim de Koning: „LFC heeft de Leidse sportwereld een grote dienst bewezen vooral nu de kam pioenen in het zondagamateurvoetbal in Leiden zo dun gezaaid zijn J.' Hij bood voorzitter Van der Leek een origineel cadeau aan: een kanariekleu- rige bal. Overigens: LFC behoeft in de nabije toekomst niet te klagen over het ballenarsenaal, de club werd er op z'n minst een half dozijn rijker. Elftalbegeleider Cor Sip bedankte tenslotte in een hartverwarmende speech spelers en trainer Melbi Raboen voor de uitstekende samenwer king. LEIDEN - De 65-jarige Jan Duprie is zaterdag door zijn vereniging Roodenburg en door de Leidse Voetbalbond onderscheiden voor zijn verdiensten voor het Leidse voetbal en in het bijzonder voor Roodenburg. Tijdens de reünie in verband met het vijftigjarig bestaan van de club kreeg Duprie in het Antonius Clubhuis de insignes van verdiensten door voorzit ter Uiterdijk en afdelingsvoorzitter Dusee opgespeld. Duprie is al bijna vijftig jaar lid van Roodenburg, waarvan hij tien jaar in het bestuur zat en Namens het bestuur overhandigt LFC-praeses Henk evenzoveel jaren aanvoerder van het eerste elftal was. Momenteel is Du- aanvoerder Piet Gubler een cadeau voor de spelers. van der Leek bij Roodenburg. men. Ongetwijfeld een verdienste van doelman Ab van der Niet, al had ook hij een paar keer geluk. Zo trof aanvoerder Chi Chung bij voorbeeld eenmaal de lat met een kopbal, en moesten Simon Van Be- veren en Frans v.d. Veen Hun sluit post assistentie verlenen bij scho ten van de gevaarlijke spits Ton Zoutendijk en middenvelder Blok. Noordwijk kon, de twee goals uit gezonderd, nauwelijks aan dat soort gevaarlijk acties toekomen. Onrust De mogelijkheden die zich dan wel aandienden, werden niet "uitge speeld" doordat onrust de ploeg al snel was binnengeslopen. Nu Sut- torp, Plug (nog ingevallen voor basis-invaller Jacques Sluis) en Al bert Spaanderman blessures had den overgehouden aan het door deweekse bekergebeuren bij Ter Leede, was ook een handicap. CSVD slaagde er echter niet in daarvan te profiteren. Pas vlak voor het einde kon Ton Zoutendijk voor 2-1 zorgen met een strafschop. Toegekend omdat Frans v.d. Veen de bereidwillig meewerkende vleugelspits Peter v.d. Meer op het gras had gedeponeerd. Daarna was het enkel nog een kwestie van tijd. PAUL DE TOMBE NOORDWIJK - Op weg naar de kleedkamer liep hij zich er danig over op te win den. Noordwijk-trainer John Eelman had het op nieuw duidelijk te kwaad met een scheidsrechter. "Twee maal vijftig minuten laat de man voetballen. Als je daar nou ook al niks meer van mag zeggen, waar blijven we dan", vroeg hij zich woedend af. "Ze moe ten die mensen eens gaan vertellen hoe lang een weds trijd moet duren". Staande buiten zijn dug-out had hij dat aan het slot van Noord- wijk-CSVD (erg fortuinlijk 2-1) zelf demonstratief proberen te doen. Het was, de directe aanleiding ge worden tot zijn denigrerende uit val, want scheidsrechter De Looper had de twijfel aan zijn tijdwaarne ming "beloond" met een officiële waarschuwing. "Terwijl ik hem er alleen maar op wees dat hij te lang liet doorgaan", mokte Eelman, "want wat was er nou voor opont houd geweest?" De eerste merkwaardige goal van Noordwijk in beeld. De niet zichtbare Bogers heeft de bal van ver naar het doelgebied getransporteerd, waar Van Oosterom (midden naast Bröring) onder het voorwerp door is gelopen. De wind zorgt dan verder voor 1-0. Niet gewend De Amsterdamse arbiter, bepaald niet de slechtste die zaterdags op de velden rondloopt, had daar duide lijk een andere mening over. Ver klaarde dat er oponthoud was ge weest door blessures, dat de bal soms niet snel teruggekomen was "en dat soort toestanden meer". "Daarom heb ik vier minuten lan ger laten spelen. Mijn tijd scheelde trouwens maar vier seconden met die van mijn grensrechter, maar Eelman twijfelde aan mijn uur werk, wat hij door woord en gebaar duidelijk maakte. Hij gebruikte daarbij taal die ik niet van een trainengewend ben, daarom heb ik hem opgeschreven". Een hande ling die hem in elk geval door één toeschouwer niet in dank was afge nomen. Die man wilde de overigens stoïcijnse spelleider te lijf, maar werd daarvan verstandig weerhou den door Noordwijkers die hun hoofd wel koel hielden. Fortuin Boze standjes dus aan het einde van een duel dat daartoe op zich geen aanleiding had gegeven. Noord- wijk-CSVD immers, was een erg sportieve partij geweest, met van Noorwijk-kant andermaal weinig verheffend voetbal. Dat de inmid- •dels op de (gedeelde) tweede plek teruggekeerde ploeg toch won, was voor een belangrijk deel te danken aan het fortuin. In de loterij die de competitie in de eerste klasse A zo langzamerhand is geworden, wist Noordwijk zich gesteund door het geluk. Twee merkwaardige goals (allebei van Bogers) beslisten zaterdag over winst en verlies. De eerste werd de Eelman-ploeg al na tien minuten in de schoot geworpen. Ver weg van het doel mocht Bogers een vrije trap nemen aan de zijlijn. Van daar zeilde de bal ineens door naar het net omdat verdediger Van Ooste rom geholpen door een onopge merkt duwtje van Brring, zo vrien delijk was onder het voorwerp door te lopen. De tweede kwam zo'n tien minuten voor het einde uit de lucht vallen. Bogers trof toen, andermaal van de zijkant maar dit keer dichter bij het doel, met een korte voorzet het li chaam van invaller John Zouten dijk. De bal caramboleerde daarop naai de korte hoek en de Delftse doelman Oortwijn moest voor de tweede keer hulpeloos toekijken. De mazzel-goal ontkrachtte het CSVD-offensief, dat al na de 1-0 gegroeid was. In die eerste fase al trad er bij Noordwijk een zodanige verslapping op dat de snel op de ranglijst geklommen partner alle initiatief had kunnen opeisen. CSVD, na een aantal moeilijke ja ren eindelijk daar waar de ploeg qua kwaliteit thuishoort, schiep zich ook vele mogelijkheden, maar kon maar niet aan scoren toeko- MAASSLUIS - Zelfs al had de Nederlandse taal een over drijvende trap gekend dan was die nog niet toereikend geweest om de gebeurtenissen te beschrijven die plaats vonden in de laatste tien minuten van het duel Excelsior- RCL (2-2). De opwinding vloeide voort uit het feit dat de beide ploegen geen ge noegen konden nemen met een ge lijkspel, dat immers ervaren zou worden als een kostbaar verlies- punt Voor RCL, omdat DOVO op het punt stond van Zwaluwen te winnen. Voor Excelsior, omdat al leen een zege nog een kleine kans op lijfsbehoud zou kunnen geven. Dat gegeven leidde tot een slotk- wartiertje, waarin de toeschouwers werden meegenomen naar de tijden van weleer toen de systemen het voetbal nog niet hadden aange tast. Het enige concept dat Excels ior en RCL nog toepasten was het „alles-of-niets". Drie minuten voor het eindsignaal leek Excelsior de strijd te beslissen. Uitblinker Groeneweg vond toen rechtstreeks het net achter de mistastende RCL-doelman v. d. Zwan: 2-1. Maar een minuut later lag RCL weer he lemaal terug in de titelrace, en stond Excelsiors degradatie prak tisch vast. Koos Haneveld, één van de vele RCL-verdedigers, die het niet langer konden aanzien, vond toen van dichtbij met een strak schot de kostbare 2-2 deling. En zelfs toen vonden RCL en Excelsior het niet genoeg. In de resterende seconden was zowel 2-3 als 3-2 nog héél dichtbij. Eerst toen invaller Pierre van Gemerden op de lat schoot na een knappe voorberei ding van Daaf Brandt, even daarop toen Excelsiors rechterspits Aad v. d. Sande weigerde nauwkeurig voor te zetten: vier van zijn medes pelers stonden zo vrij als vogels te wachten in het doelgebied van RCL. Spanning, sensatie, maar ook teleurstelling. Bij RCL-trainer Hu- guenin bijvoorbeeld. Altijd kritisch over de prestaties van zijn team, maar nu vol lof voor de speelwijze van RCL, dat Excelsior met een in zet van honderd procent tegemoet trad. „We hebben met 2-2 verloren, dat kan ik gerust stellen. Toen wij op 1-1 kwamen, was Excelsior stormrijp. Ik ben nooit kwistig met complimenten, maar deze keer moet ik RCL toch een pluim geven. De jongens hebben er ontzettend hard voor gewerkt. Wat een ver schil met vorige week. Alleen jam mer dat we zoveel kansen hebben laten liggen". „RCL is nog niet rijp voor de titel" is een kreet die Huguenin de laatste weken vaak heeft geuit. Een uit spraak die hoofdzakelijk op de rea liteit berustte, al zal de trainer ook hebben geprobeerd zijn team in de positie van underdog te praten. Maar nu RCL eindelijk eens de hele wedstrijd lang bleef jagen, storen en vechten viel de waarde van Hu- guenins lievelingsuitspraak weg. Er is geen reden op te noemen waarom RCL volgende week niet van DOVO zou kunnen winnen om dan via een beslissingsduel de titel op te eisen. Al in de eerste helft had RCL het duel kunnen beslissen. Excelsior werd op eigen helft te ruggeduwd en zag zelden kans een goed lopende aanval op te zetten. Excelsior-trainer Leen Admiraal bewonderde de speelwijze van de tegenstander: „Wij moesten coute-que-coute winnen, maar Ex celsior bleef maar op de eigen speelhelft plakken. Ik kon gillen en schreeuwen wat ik wilde, maar ze kwamen er niet uit. Bij RCL ging dat veel beter. Erg knap, zoals die ploeg in en uit elkaar schoof'. Kreeg RCL al voor de rust de moge lijkheden een treffer achter doel man Geurtsen te plaatsen (Fred Pleijter en Leo Holl speelden zich uitstekend vrij, maar kwamen niet tot een goed schot), in de tweede helft, na RCL's gelijkmaker, had er van Excelsior weinig moeten over blijven. De ex-Noordwijker Hans Plaatzer kopte na een kwartier 1-0 in, na een voorzet van v. d. Burg, maar enkele ogenblikken later had RCL die onverwachte achterstand al weggewerkt. Aad v. d. Sande maakte hands toen Jan van Duyn de bal inschoot na een vrije trap van Leo Holl. Uit de precies, maar wat riskant-zacht genomen strafschop bracht Van Duyn zij n ploeg weer op gelijke hoogte. De blunderende Excelsior-verdediging bood de aanval van RCL vaak zelf de voor zetten, die tot één of meer treffers hadden moeten leiden. Die verwar ring ontstond meestal doordat de Excelsior verdedigers door RCL vaak met twee, drie man werden aangepakt, zodat er van uitverde digen vaak niets terecht kwam. Steeds meer risico moesten de beide ploegen daarna nemen, het geen leidde tot de chaotische tafe relen in het laatste kwartier. Huiverig Huguenin: „Eindelijk heeft RCL onderstreept waarom het zo hoog staat. Als we nu de volgende week tegen DOVO ook de kansen benut ten zie ik het wel zitten. Alleen: voor de nacompetitie ben ik wel huiverig. Als we gelijk eindigen met DOVO en Noordwijk, daarna eventueel tegen IJsselmeervogels spelen en vervolgens de kampioen van het zondagvoetbal nog moeten ontmoeten: zijn we tot juli bezig. En daar voelen we toch niet zo veel voor". RON POLANE LEIDEN - De wedstrijd Roodenburg-Zwijndrecht kende pas twintig minuten voor het einde het enige hoog tepunt. Wouter Holverda be sliste toem met een droog schot over de bijna zekere degrada tie van de tegenstander: 1-0 Met nog één westrijd te spelen en twee punten achterstand op Gouda is de situatie voor Zwijndrecht hopeloos. Onbegrijpelijk dan ook, dat de Zwijndrechters gisteren in Leiden-Noord niet voor min stens een gelijkspelhebben gevochten. Trainer Hakker gaf de zenuwen de schuld. ,Miju jongens durfden het spel niet te maken, uit angst voor balverlies en voor de counter van Roodenburg. Bovendien speelde iedereen vér beneden zijn kunnen, de zenuwen heb ben toch wel een grote stempel op ons spel gedrukt. Aan de andere kant heb ik vorige week van de spelers begrepen, dat ze het n u meer dan zat zijn om wéér tegen degradatie te vechten. Tweemaal is het goed gegaan, nu laten ze al bij voorbaat het hoofd hangen. Ze willen weer eens normaal en vrijuit spelen". Dat kon Roodenburg wél, van daar dat trainer Pieter Ver- steegh de gelegenheid had aangegrepen om jeugdspeler Jan Kromwijk een half uur te testen. Ten koste van Reinier Verkuylendie aanvankelijk erg boos was geweest. Nu zie hij: "Ach iedere speler moet zo'n wissel natuurlijk kunnen incasseren. Het is mijn fout geweest om bij de besprekingtoen Versteegh de wissel aankondigde, niet te vragen voor wie Kromwijk in de plaats zou komen. Ik heb wat te impulsief gereageerd." Roodenburg startte de weds trijd met een defensieve op stelling. Aad de Groot scha kelde met succes spits Ger Hol lander uit, waardoor de te genstander slechts eenmaal voor het Leidse doel gevaar lijk worden. Dat dat was toen Pieter Ciere de bal verspeelde en Freek Smit doelman Frits van Berge He negouwen met een lob wilde verrassen. De lat stond echter een doelpunt in de weg. De tweede rondgang werd en thousiast gestart, wat kansen voor Peter Dubbeldeman en Wouter Holverda opleverde, maar die belofte werd niet in gelost. Roodenburg viel weer terug. Totdat Wouter Holverda daarin (twintigste minuut) verandering wist te brengen: 1-0. Zwijndrecht moest daarna iets terug doen. De degradatiekandidaat zocht met de nodige risico's de aan val. Het leverde echter geen kansen op. Wél voor Roodenburg, dat dankbaar profiteerde van de ruimte die Zwijndrecht de Leidenaars gaf. Holverda en Dubbeldeman verzuimden echter die kansen te verzilve- WALTER OOMEN Blauw Zwart "redt" Gouda GOUDA - Blauw Zwart had za terdagavond bij het in degradatie-gevaar verkerende Gouda zeker een gelijkspel ver diend, maar de Wassenaarse ploeg vond makkelijker de paal en de lat dan het net achter doelman Bezem. Gouda kreeg enkele goede kansen en benutte er éen: een knalhard afstand schot van Brouwer liet Piet Pie- terse in de 21ste minuut van de wedstrijd kansloos: 1-0. Daarna probeerde Blauw Zwart nog een tegendoelpunt te maken, maar dat lukte niet. Het bete kende de redding voor Gouda.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 13