Hoofdverpleegster stelt
eisen met hongerstaking
Leidse ijshal trok
315.000 bezoekers
Geluidshinder
in Zwanenzijde
Jaren slepend conflict
leidt tot kortgeding
Lezers schrijven
5Eerherstel en oude baan bij AZL terug
Leidsevaart
blijft nog
twistpunt
gemeenten.
Met borden einde aan
kalk- en plakoorlog?
EI 19, ZATERDAG 14 MEI 1977
LEIDEN
20aJ
LEIDEN - De 45-jarige
hoofdverpleegster Tine Oli
vier, die in oktober 1974
door het Academisch Zie
kenhuis Leiden werd ge-
dejschorst, en sindsdien pro-
eta"'j beert haar recht te krijgen, is
naasten hongerstaking gegaan.
=nge-|
Door
Wim Wirtz
Na een jarenlange rechtsgang, een
groot aantal formele en minder
formele gesprekken, en een recent
psychiatrisch-psychologisch on
derzoek eist zij nog steeds volledig
eerherstel en een functie in het zie
kenhuis. Haar advocaat, mr. A. L.
Chr. M. Oomen, uit Den Haag, zal
op 3 juni via een kort geding vorde
ren dat zij weer in het AZL aan de
slag kan gaan. Hij zei deze week
goede hoop te hebben het kort ge-
I ding te zullen gaan winnen, aange-
I zien mej. Olivier, ondanks haar
j schorsing recht heeft op arbeid.
I Mej. Olivier meent inmiddels dat zij
het slachtoffer is geworden van al-
I lerlei duistere manipulaties, die tot
I doel zouden hebben haar kostte
wat het kost buiten de hekken van
het ziekenhuis te houden. Een
'voorbeeld hiervan ziet zij in het
psychiatrisch-psychologisch on-
derzoek, dat op 11 januari van dit
i jaar in opdracht van het AZL werd
uitgevoerd. De uitslag van dat on
derzoek was voor haar vrij gunstig.
Het kwam erop neer dat grote
spanningen in de werksfeer haar in
het verleden weliswaar parten
hebben gespeeld, maar dat ze ten
1 tijde van het onderzoek niet psy
chiatrisch gestoord was. Een func-
I tie in het ziekenhuis werd aanbevo-
len als „minnelijke oplossing" voor
j het tussen haar en het AZL gerezen
conflict.
Overplaatsing
Inmiddels sleept de kwestie-
.Olivier zich al enkele jaren moei
zaam voort. Het begon allemaal in
1973, toen er klachten kwamen over
het werk van mej. Olivier op de af
deling kindergeneeskunde, waar ze
hoofdverpleegster was. Later werd
min of meer erkend dat die klach
ten mede het gevolg waren van het
arbeidsintensieve karakter van de
afdeling en de ontoereikendheid
van de organisatie. Maar de hier
door ontstane relatie- en communi
catiestoornissen waren toen al zo
diep geworteld, dat de toenmalige
directeur van de kinderkliniek,
prof. dr. G. M. H. Veeneklaas, de
knoop doorhakte: mej. Olivier
moest maar worden overgeplaatst
naar een andere afdeling.
Dat gebeurde in januari 1974. Ze
kwam op de afdeling algemene
heelkunde terecht, waar ze na een
vertrouwenscrisis in oktober van
hetzelfde jaar werd geschorst. Bij
de ambtenarenrechter vocht ze de
overplaatsing en de schorsing aan,
maar ze verloor. Ook in latere in
stantie bij de Centrale Raad van Be
roep in Utrecht, haalde ze het niet.
Op 8 december van het vorig jaar
Ziekmelding
Mej. Olivier legde de brief naast
zich neer omdat ze meende dat niet
was vastgesteld, dat ze door ziekte
verhinderd zou zijn haar werk
zaamheden te vervullen. Op 17 de
cember herinnerde de directeur
van het AZL haar eraan dat als ze
niet aan het geneeskundig onder
zoek zou meewerken, haar bezoldi
ging krachtens het algemene rijks
ambtenarenreglement zou komen
te vervallen.
Vijf dagen later bestreed de advo
caat van mej. Olivier, mr. Oomen, in
een brief aan de AZL-directie de
stelling dat zijn cliënte door ziekte
verhinderd zou zijn haar werk te
doen. Dit „omdat cliënte nimmer
arbeidsongeschikt werd verklaard
door de Bedrijfsgeneeskundige
Dienst, althans haar nimmer een
beslissing van voormelde dienst
derzoek binnengekomen, waarin
gesuggereerd werd dat „uit het
oogpunt van billijkheid en rede
lijkheid gezocht zou kunnen wor
den naar een oplossing van de con
flictsituatie, die zowel voor directie
en medewerkers van het Acade
misch Ziekenhuis te Leiden als
voorzr. C. Olivier aanvaardbaar is".
Ook stond er in het rapport dat mej.
Olivier - om haar recht te krijgen
(red.) - middelen had gebruikt die
verbazing en weerzin hadden ge
wekt, maar dat ze dat gedaan had
vauit een noodsituatie. Het was dus
begrijpelijk, aldus het rapport, dat
ze zich bediende van orthodoxe
overtuigingsmiddelen en een ort
hodoxe verdediging.
Terzijde werd nog in het rapport
opgemerkt: „De reden waarom de
beroepsprocedures, die zr. C. Oli-
kreeg mej. Olivier een brief van de
algemene directeur van het AZL,
drs. J. Verhey, waarin deze haar liet
weten een geneeskundig onder
zoek te willen laten instellen.
„Sinds 14 oktober 1974 bent u door
ziekte verhinderd uw werkzaam
heden te vervullen. Inmiddels hebt
u onze bedrijfsarts, de heer W. B. de
Heus, laten weten, dat u door de
heer Mojet (psychiater red.), uw
behandelend specialist, arbeidsge
schikt bent verklaard", aldus de
brief. Verhey vervolgde: „Mocht
het onderzoek leiden tot de conclu
sie dat volledige dienstuitoefening
niet blijvend uitgesloten moet
worden geacht, dan zal de directie
zich aan de hand van dat gegeven
nader beraden over de vraag welk
beleid verder ten aanzien van u ge
voerd dient te worden."
heeft bereikt, zoals het rijksambte
narenreglement zulks vereist". Te
gelijkertijd verzocht de advocaat -
met het oog op het recht van arbeid
- mej. Olivier per 2 januari '77 in
haar functie op de afdeling te her
stellen, omdat hij dat anders in kort
geding zou vorderen.
Volgens mr. Oomen zou later uit
een briefje van februari 1977 van de
bedrijfsarts van het AZL aan een
directie-secretaris van het zieken
huis moeten blijken dat mej. Oli
vier was ziekgemeld. „Het is onbe
grijpelijk dat dit interne briefje als
een ziekmelding moet worden be
schouwd van een werkneemster
van ongeveer tweeënhalf jaar gele
den", zegt hij.
Orthodoxe verdediging
Intussen was de uitslag van het
psychiatrisch-psychologisch on-
vier heeft aangespannen, zijn afge
wezen, zou gelegen kunnen zijn in
het feit dat men haar psychologisch
niet normaal aanspreekbaar achtte;
betwijfeld kan echter worden of dat
achteraf bezien wel terecht is ge
weest".
Op 14 april j.l. werd er een gesprek
georganiseerd tussen zes verte
genwoordigers van het academisch
ziekenhuis, advocaat mr. Oomen en
mej. Olivier zelf. Er kwam een rap
port op tafel met notities van ge
sprekken die op 23 maart waren ge
voerd tussen de directie van het
AZL en medewerkers van de afde
lingen algemene heelkunde, kin
dergeneeskunde en neonatologie
(baby's tot een week oud). Het oor
deel over een eventuele terugkeer
van mej. Olivier op het AZL-terrein
was eensluidend: er is teveel ge
beurd, mej. Olivier zou niet te
handhaven zijn.
Pieterswijk
Bij deze wil het bestuur van de Ver
eniging voor Pieters- en Acade-
miewijk reageren op het verslag
van de ledenvergadering van 10
mei. Het bestuur citeert uit het
openingswoord van de voorzitter:
"De contacten met de heren amb
tenaren ten stadhuize zijn optimaal
en voor maatregelen, die niet af
hankelijk zijn van commissies of de
raad, hebben wij alle medewerking.
Ten aanzien van contacten met de
raadsleden moeten wij constateren,
dat deze minimaal zijn...."
Daaruit kan men concluderen, dat
een titel als "plannen in stadhuis
getorpedeerd" meer suggereert
dan het bestuur van de wijkvereni-
ging in het maandenlange onder
linge gesprek met onder anderen
wethouder voor Verkeer en zijn
ambtenaren voor mogelijk heeft
gehouden. Bekend als "vrouw" is
bij ons "vrouw Holle". Het klinkt al
iets vriendelijker om te spreken
over het "vrouwtje van Stavoren",
maar voor het overige kennen wij
alleen dames, die wij "i
plegen te noemen.
Het bestuur van de wijkvereniging
wil de goede contacten met het be
stuur van het LCC en de Stichting
voor de binnenstad niet laten doen
vertroebelen door verslaggevingen
zoals vermeld in het Leidsch Dag
blad d.d. 11 mei. Het bestuur van de
wijkvereniging pleit voor de leef
baarheid, veiligheid, woon- en
winkelfunctie in de Leidse bin
nenstad.
Het bestuur meent, dat het ook in
de toekomst bij het gemeentebe
stuur moet blijven aandringen op
het treffen van maatregelen, die de
viervoudigheid van de binnenstad
zullen blijven garanderen. Het be
vreemdt het bestuur, dat de plaat
selijke journalistiek dan ook alvast
maar stelt, dat de wijkvereniging
geen heil verwacht van het verstu
ren van een brief terzake de huidige
problematiek. Per slot van reke
ning is "inspraak" een noodzake
lijk keerpunt; ook in 1977.
R.J.
Eerste seizoen morgen afgesloten
LEIDEN - Zondagavond sluit het
eerste seizoen van de Ton Menken
Ijsbaan aan de Vondellaan. In de
eerste zes maanden van het bestaan
van de Leidse ijshal kwamen er
315.000 bezoekers. Dat waren
81.000 volwassenen. 191.500 jeug
digen en 43.000 in school-,
verenigings- en groepsverband.
Aantallen die veel hoger liggen dan
initiatiefnemer vorig jaar veron
derstelde toen eind oktober de
poorten werden geopend.
Als in de zomermaanden de hal vrij
van ijs is zullen er diverse evene
menten worden georganiseerd. Zo
wordt er van 20 tot en met 22 mei
een Rommelmarkt/Sport Inn ge
houden waaraan 56 sportvereni
gingen uit Leiden en omgeving
deelnemen. Vijf dagen later, op 27
mei begint "Sport '77" een informa-
tiebeurs van en door sportbonden,
verenigingen en bedrijven op
sportgebied. Deze beurs duurt tot
en met 5 juni. Op 11 juni doet de
Avro Rallye-cross de ijshal aan.
Aqua-Flora
Voor de ijsbaan op 19 augustus
weer opengaat is er in de periode
van 22 juli tot en met 7 augustus de
grote aquariumtentoonstelling
"Aqua-Flora".
Aan deze tentoonstelling kan ook
worden deelgenomen door aqua
riumliefhebbers, die niet aangeslo
ten zijn bij een landelijke vereni
ging. Een speciaal gedeeelte van de
hal wordt voor hen gereserveerd.
Gebleken is, dat ook onder buiten
landse werknemers veel animo be
staat voor de aquarium-hobby.
Daarom kan ook deze groep in
schrijven voor de expositie. Het or
ganiserende comité stelt voor de
buitenlandse werknemers aparte
prijzen ter beschikking. Een spe
ciale vakcommissie uit de zg.
Leidse school (een bekend begrip
in de internationale aquariumwe
reld) zal voor begeleiding van dit
project zorgen. Voor deelname kan
men zich opgeven bij J. Visser, Ho-
gewoerd 131, tel. 071-123747.
Tijdens speciale uren op de ten
toonstelling kan de jeugd haar ei
gen 'bak' opmaken onder deskun
dige leiding.
IBRlNK Luchtverwarming /M
Uw installateur:
LUCOTHERM B.V.-ALPHEN a/d RIJN
Kalkovenweg 58, Postbus 337, Telefoon (01720) 2 03 00
LEIDEN/NOORD WIJKERHO UT
- Het ziet er niet naar uit, dat er snel
een oplossing gevonden zal zijn
voor de problemen rond de Leids
evaart in Noordwijkerhout, die ei
gendom is van de gemeente Lei
den. Zoals bekend verkeert het
wegdek in slechte staat en heeft de
gemeente Noordwijkerhout aan
Leiden verzocht er iets aan te doen.
Besprekingen tussen beide ge
meenten die de afgelopen week
hebben plaatsgehad hebben nog
niet tot resultaat geleid. Zo bestaat
er een duidelijk verschil van me
ning tussen Leiden en Noordwij
kerhout over de kosten die de ge
meente Leiden zou dienen te beta
len. Leiden wil eventueel een ton
spenderen aan de verbetering van
het wegdek, maar Noordwijker
hout vindt dat het viereneenhalve
ton moet zijn. De gemeente Leiden
beroept zich in deze kwestie onder
meer op het feit, dat de weg slechts
te boek staat als een jaagpad en dat
de politie in Noordwijkerhout on
voldoende toezicht houdt op de
snelheid van de auto's ter plaatse,
zodat het wegdek aan extra slijtage
onderhevig is. Inmiddels heeft de
provincie Zuid-Holland aangebo
den om in de kwestie te bemidde
len.
Brieven
Mej. Olivier is nu een week in hon
gerstaking. Ze voedt zich slechts
met thee. Ze heeft brieven geschre
ven aan de minister van Justitie,
staatssecretaris Hendriks, de in
spectie van de volksgezondheid en
de ombudsvrouw. Aan de directie
van het academisch ziekenhuis
heeft ze geschreven dat ze haar
hongerstaking niet eerder zal
beëindigen dan nadat haar (vele) ei
sen zijn ingewilligd.
Ze eist volledig eerherstel, „intrek
king van valse beschuldigingen",
alle brieven en andere documenten
over haar op tafel, een „zeer goede
functie" op het AZL-terrein, een
vergoeding van de door haar ge
maakte kosten, uitbetaling van een
achterstallig salaris vanaf mei vorig
jaar en nog enkele andere dingen
die op individuele medewerkers
van het AZL betrekking hebben.
Haar advocaat mr. Oomen, die met
het kort geding van 3 juni op reha
bilitatie mikt - „Bij wijze van pres
tige" - noemt de wijze waarop het
AZL laatstelijk de kwestie-Olivier
Olivier heeft behandeld „zeer ama
teuristisch". „Krachtens het amb-
tenarenregelment hadden ze bij
voorbeeld twee jaar na de schorsing
mej. Olivier kunnen laten keuren.
Dat hebben ze nagelaten. En dan
die bijeenkomst van 14 april, ik zag
daar helemaal de zin niet van in,
omdat het nou eenmaal zo is dat
overheidsinstanties niet kunnen
schikken. Maar omdat ze al zoveel
gekke dingen hebben uitgehaald,
had ik de hoop dat ze het wel zou
den doen."
De directie van het AZL was overi
gens wel bereid om commentaar te
geven, maar zei dit - in verband met
het delicate karakter van deze zaak
- pas in een later stadium te kunnen
doen.
Woningen slecht geïsoleerd
Bord voor niet commerciële doeleinden (Hooigracht)
Mej. Olivier
OLIVIER:
niet psychiatrisch gestoord.
aldus onleesbaar gemaakt. Om aan
de kalk- en plakoorlog een einde te
maken, besloot de gemeenteraad
om dan maar speciale borden op te
richten, waar de Muurkrant en an
dere niet-commerciële plakkaten
op aangebracht kunnen worden.
Maar of de muren daardoor verder
verschoond blijven? Wie zijn ogen
in de stad te kost geeft, heeft reden
tot twijfel. De borden staan op de
volgende plaatsen: Nieuwstraat bij
De Burcht, Hooigracht/hoek
Nieuwe Rijn, Korevaarstraat, par
keerterrein Garenmarkt, hoek Zoe-
terwoudseweg/Vijf Meilaan, Stad
huis bij de Vismarkt/Kapelstraat,
op de zijmuur van het pand Mors
singel Ia, op de zijmuur van het
pand Stationsweg 46, aan het begin
van de Wassenaarseweg en in de
Pieterskerkchoorsteeg.
Noorderkwartier
Op de hoek van de Marnixstraat en
de Molenstraat in Leiden-Noord'
staat een bord, waarop aspirant-
kopers van woningen worden ge
waarschuwd dat Noorderkwartier
een rehabilitatiegebied is. "Koop
geen woning zonder overleg", staat
er op het bord. Het buurtcomité
vindt dat er nog veel meer borden
moeten worden geplaatst, omdat
het voor veel geld slechte panden
kopen intussen doorgaat. Wethou
der Verboom heeft toegezegd dat
nog een aantal kleinere borden in
de wijk zal worden geplaatst. Men
is dus gewaarschuwd.
LEIDEN - Op verschillende fron
ten zijn er dezer dagen op last van
de gemeente in Leiden borden ge
plaatst, met daarop mededelingen
van zeer uiteenlopende aard. Zo
zijn er nu tien borden geplaatst
voor zg. niet-commerciële doelein
den.
Dat is de reactie van de gemeente
op de hevige plakwoede die in Lei
den al weer geruime tijd heerst. De
Muurkrant verscheen op een goed,
dan wel kwaad moment, en zoals de
naam van dit schriftuur al aangeeft,
op de muur. De stad werd er door
ontsierd, vonden velen, onder wie
wethouder Van Aken. Niet op diens
bevel vooraf, maar wel met diens
instemming achteraf ging de ge
meentelijke reinigingsdienst over
tot actie. Een bijkans antieke kar
werd van stal gehaald om de plak
katen, liefst zo snel mogelijk, van
de muur af te stomen. Toen dit sys
teem niet afdoende bleek, werd
naar een radicalere methode ge
zocht en gevonden: de affiches
werden voortaan witgekalkt. Actie
roept reactie op en zo gebeurde het
onvermijdelijke: er ontstond een
actiecomité dat zich tegen de activi
teiten van de reinigingsdienst
keerde. Met succes: het plakken
bleef doorgaan, het witkalken kon
er op den duur niet tegenop. Al
werd in de Kraaierstraat, om
streeks Koninginnedag, een tegen
zet van de kalkers gesignaleerd:
een illegaal opgeplakte aankondi
ging van een 1-mei bijeenkomst
werd van oranje kalk t
Waarschuwingsbord in Noord
LEIDEN - De bewoners vah de Zwanenzijde in de Merenwijk ondervin
den al sinds zij hun woning betrokken hinder van de slechte geluidsisola
tie. Dat is nu al zo'n goed jaar het geval.
Volgens enkele bewoners van de 36 woningen, die ver weg liggen van alle
verkeersgedruis, kunnen ze van de buren de geluiden van radio en tv
horen. Ook kunnen ze gesprekken woordelijk volgen en de telefoon horen
rinkelen, waarbij ze dan niet weten of het de eigen telefoon is of die van de
buren.
Mevr. Van Rooij, die we opzochten: "Zal ik even hiernaast de radio aanzet
ten?". De dochter des huizes, Mae, kan alleen maar piano oefenen als de
buren niet thuis zijn.
Per woning varieert de geluidshinder. Soms is het de woonkamer, soms
zijn het de slaapkamers. Dat hangt af van de stoffering van de woningen.
Zij die een vloerbedekking hebben liggen of de wanden bekleed hebben,
veroorzaken hun buren minder overlast.
De oorzaak van de overlast is dat de wanden tussen de woningen onderling
zijn opgetrokken uit grijze blokken grindsteen, die nogal poreus zijn.
Natuurlijk zijn het spouwmuren, maar tijdens de bouw is daar gruis tussen
gevallen en dat geleidt het geluid voort.
Er zijn geluidsproeven genomen, het laatst in december vorig jaar, maar
het lijkt er veel op dat de zaak in een papieren stadium zal blijven steken.
De gemeente heeft begin dit jaar bouwondernemer Van Wijnen in een
brief verzocht het euvel te herstellen; de bouwer heeft laten weten dat hij
de gevolgde procedure, juridisch onjuist acht...
Alleen als de buren niet thuis zijn kan Mae van Rooij rustig piano oefenen.
