Duisenberg: kleine winkels behouden Ik begrijp die kritiek niet Allernieuwste bestseller: "NS-vakantiereizen'77" Staatssecretaris Meijer over zijn "afbraakbeleid": ZATERDAG 7 MEI 1977 LEIDEN - "We willen pro beren de winkels zo dicht mogelijk bij de mensen te houden, en ze bovendien niet te groot laten worden, m de nieuwe Wet op de stadsvernieuwing, die door de kabinetscrisis niet meer aan de orde is gekomen, hebben we dan ook de mo gelijkheid opgenomen om middenstanders uit een stadsvernieuwingsgebied financieel te steunen, zodat zij na de stadsvernieuwing hun zaak kunnen voortzet ten. Zodra die wet in werking treedt (voor wat Leiden betreft lopen we daar trouwens al op vooruit via een interim-regeling) kan de middens tand daar een stuk mee worden ge holpen. Het is bijvoorbeeld moge lijk dat het inkomen van een mid denstander in een wijk waar een verbeteringsplan wordt uitgevoerd door de overheid tot een bepaald bedrag wordt aangevuld". Dit zei de PvdA-minister Wim Dui senberg van Financien tijdens een exclusief vraaggesprek, dat wij met de bewindsman voerden tijdens zijn bezoek maandag jl. aan Leiden. De minister lunchte die dag met Leidse middenstanders, en bezocht het winkelcentrum "De Luifel- baan" in Zuid-West en "De Koper molen" in de Merenwijk. Heeft hij enigszins een indruk gekregen van de problemen waar de Leidse mid denstand mee kampt? „Nou vooral de binnenstadspro blemen zijn mij het meeste bijge bleven. Want het is duidelijk dat de problemen van de middenstanders nauw verbonden zijn met de pro blemen van de binnenstad. Het stadsvernieuwingsbeleid zal daar wezenlijk rekening mee moeten houden. Maar ik geloof dat dat ook mogelijk gemaakt wordt door de plannen die het kabinet heeft opge steld". de tendens van de laatste jaren tot een steeds verdergaande schaal vergroting, waardoor sommige wijken en zelfs hele dorpen ver stoken zijn van winkels? "Met name in de grotere steden, zoals Leiden er één is, zijn die rege lingen juist bedoeld om ook de kleinere middenstand in leven te houden. De hulp die de kleine mid denstand krijgt, die krijgt een groot bedrijf niet. Daarmee wordt toch een stukje rechtgezet van de voor sprong die het grootbedrijf anders zou hebben". die je moet maken zijn bijna altijd keuzes uit nare dingen." Tegenwicht Behalve bepaalde winkels ver dwijnen er ook hele industrieën uit Leiden. Zou het regionaal sti muleringsbeleid, dat zich nu vooral richt op het noorden, oos ten en zuiden van het land, ook niet van toepassing moeten zijn op een stad als Leiden? "Nee, dat geloof ik niet. We probe ren het stimuleringsbeleid toe te spitsen op gebieden waar de nood het hoogst is. Ik weet niet precies hoe hoog de werkloosheid in Lei den is, maar van bijvoorbeeld Em- men weet ik het wel, dat is ongeveer 15 procent van de beroepsbevol king. Ik denk dat Leiden nog lang geen derde daarvan haalt, want Leiden zal bepaald onder het lande lijke gemiddelde liggen. Men kan het dus in Leiden beroerd vinden, maar in andere streken van het land is het nog veel erger, en dus moet je daar het eerst helpen. "(Het werk loosheidspercentage in het gewest van het GAB-Leiden ligt inderdaad onder de vijf procent (4,3 maar het percentage voor de stad Leiden zelf ligt op zeven procent - red.) Toch gaat het wel een beetje ver, wanneer een textielbedrijf uit Economische Zaken de produktie naar Vaals in Limburg kan over plaatsen. „Ik ken dit specifieke geval niet, maar het komt meer dan eens 'voor dat je voor de keus staat: öf je ver plaatst een bedrijf met subsidie, öf de zaak gaat dicht. Nou, als dat de keus is verplaats ik liever een be drijf met subsidie om de werkgele genheid ergens anders te redden, dan dat ik het kapot laat gaan, want dan heb je in geen van beide plaat sen werkgelegenheid. De keuzes Kredietbeperking Is dat laatste misschien ook het geval bij de beslissing over het in stellen van een kredietbeperking (het lenen van geld moeilijker maken -red.). Want bij een kre dietbeperking wordt het voor be drijven toch moeilijker om te in vesteren? "Als de bedrijven daarvoor krediet nodig zouden hebben, zou het ze kunnen raken. Maar wat er aan de hand is, is het volgende: in 1976 is het nationaal inkomen gestegen met 11 a 12 procent. De totale kre dietverlening door het bankwezen aan de particuliere sector is geste gen met 20 a 25 procent, dus dubbel zo snel. Dat geld is nu onder de mensen, die kredieten zijn ver leend, maar op de langere termijn moeten we ervoor zorgen dat het tempo van de geldschepping (kre- dietverlenen heeft tot gevolg, dat er meer geld in omloop komt - red.) op één lijn komt met het tempo van de groei van onze economie. Dat kan door sneller te groeien, maar ook door de uitbreiding van de krediet verlening iets langzamer te laten verlopen dan het vorig jaar het ge val is geweest. Doen we dat niet. dan heeft dat niet tot gevolg dat er meer wordt geïnvesteerd, maar dan is het gevolg dat de prijzen weer meer gaan stijgen. In het belang daarvan kan het wen selijk zijn, maar dat is nog niet be slist, dat er meer voorzichtigheid wordt betracht bij het verlenen van kredieten dan tot dusver het geval is geweest. Zal die kredietbeperking vooral gevolgen hebben voor de mensen die een huis willen financieren? "Nee, dat wordtIk weet de in houd nog niet van mogelijke maat regelen. Maar op het terrein van de financiering van huizen is er in het afgelopen jaar een geweldige uit breiding geweest, de hypotheekfi- nanciering is zeer sterk uitgebreid, en het kan zijn dat dat misschien niet in hetzelfde tempo door kan gaan. Misschien gaat het vanzelf niet door in hetzelfde tempo, dat kunnen we bekijken in de loop van de komende tijd". Dat zou dan een gevolg zijn van de ontstellende prijsstijging, waar door minder mensen zich een ei gen huis kunnen veroorloven. De waardestijging van het onroe rend goed is zeer groot. Zou de winst die daarmee gemaakt wordt niet belast moeten worden? Ik ge loof dat zelfs Andriessen (fractie leider van de KVP, Red.) daar vóór "Ja, maar hij heeft er één voor waarde bij gesteld. Hij heeft gezegd dat hij vóór een vermogenswinst belasting is, mits de opbrengsten daarvan groter zijn dan de kosten, die er gemaakt zouden moeten worden om die belasting te innen. Het was niet toevallig dat hij dat er bij zei, want al onze berekeningen over vermogenswinstbelasting wijzen uit dat de netto-opbrengst zeer beperkt blijkt te zijn. Mis schien levert ze wel helemaal niets op. Desondanks vind ik dat die vermogenswinstbelasting er zou moeten komen. Zelfs al levert ze per saldo niets op, dan is het nog steeds een belasting die apelleert aan het rechtvaardigheidsgevoel van mensen, en alleen al om die re den zou ze gerechtvaardigd zijn. Maar we moeten geen wonderen verwachten van een vermoge nswinstbelasting. Het kost een ge weldige inspanning in tijd en men sen om die belasting te innen en de netto opbrengst die je - ook bij een stevig tarief - zou kunnen halen zal nooit veel boven de kosten uitko- Gelijk Van een dergelijke belasting hoeft de schatkist dus niet veel te ver wachten, wanneer de overheid haar inkomsten wil vergroten. "Inderdaad. Dat geldt trouwens ook voor de andere belastingen, zoals de inkomstenbelasting, de vennootschapsbelasting en de btw. Alle mensen die ik ook vandaag ben tegengekomen die zeggen: wat zijn de belastingen hoog. En dat Minister Duisenberg: "Vermogenswinstbelasting zal niet veel opleve- begint te tellen, ook bij de met lage- en middeninkomens. Nou, daar hebben we gewoon mee te rekenen. Bovendien hebben die i nog gelijk ook." Er zijn ook mensen die niet zozeer pleiten voor een verdere belasting verhoging alswel voor een wijzi ging van het huidige belastings telsel. Flip de Kam stelt in zijn boek "Betalen is voor de dommen" bijv. voor, de inkomstenbelasting zodanig te wijzigen dat er een groot aantal aftrekposten zou verdwiinen. "Ja, maar dat zijn vaak at'trekpoSï ten, die als je ze afschaft, kosten verhogend werken voor het be drijfsleven. Denk maar aan repre sentatiekosten van een vertegen woordiger, of het eten dat hij on derweg in een restaurant moet eten. Op het eerste gezicht lijkt het erg mooi om die aftrekposten af te schaffen, maar dat kan een hogere kostenfactor voor het bedrijfsleven betekenen, en het betekent een ho gere belastingdruk voor degene die de aftrek niet meer kan verrichten. Wat het eerste betreft: we moeten alles doen om te vermijden dat het bedrijfsleven nog hogere kostens tijgingen krijgt. Wat het tweede be treft: we moeten ook voorkomen dat de belastingdruk als zo zwaar wordt ervaren, dat mensen hem niet meer betalen, met andere woorden dat ze hem afwentelen op anderen. En dan zijn het altijd men sen met de lagere inkomens, en de zwakste groepen, die uiteindelijk niet meer kunnen afwentelen en die dan uiteindelijk zullen moeten betalen. Het lijkt als eerste benade ring prima, om de aftrekposten af te schaffen, maar zonder dat dat nader wordt genuanceerd, of dat er over gangstermijnen worden bepaald, is het niet méér dan een loze kreet." Het CDA wil de groei van de over heidsuitgaven beperken tot 0,7 procent per jaar. U hanteert als norm 1 procent per jaar. Waar zal het op uitdraaien, wanneer er weer een PvdA-CDA-coalitie komt? Door Joop Maat "Die normen worden op het ogenb lik wat overtrokken. Wij hebben die één-procents-norm, maar daarbo venop staat nog een zg. aanvullend beleid, omdat gebleken is dat we er met die één-procents-norm niet komen. Dat we nog niet genoeg groei krijgen, nog niet genoeg werkgelegenheid. Dus hebben we bijv. ook grote bedragen uitgetrok ken voor loonkostensubsidies, waardoor de premies ook minder zullen stijgen. Verder zijn er de in vesteringsregelingen. Die zullen leiden tot grotere investeringsfaci liteiten dan alleen onder de één- procents-norm mogelijk was. Dat betekent dus dat de feitelijke stij ging van de lasten in de komende jaren belangrijk beneden die één procent zal liggen, zowel bij de PvdA als bij het CDA, maar ook dat het verschil tussen 0,7 en 1 procent alleen al door het beleid wat ook de PvdA zich voorneemt, nog dichter naar elkaar toegeknepen wordt. Verder moeten we maar eens kijken hoe de onderhandelingen af lopen". Alle fronten "Nee, een minder sterke stijging van de uitgaven". Dan toch een minder sterke stij ging, die door de mensen als be zuiniging wordt ervaren. Ander zijds krijgen de bedrijven miljar den. Op de besteding van dat geld is weinig controle. Is dat nou so cialisme? "Het geld dat naar het bedrijfsleven gaat, komt niet uit het wegsnijden van andere uitgaven, maar uit het verhogen van het begrotingstekort. Daar wordt de investeringsreke ning uit gefinancierd. Dat kan ook, omdat daarmee investeringen worden gecreeerd, die productie capaciteit scheppen, die "verdien capaciteit" scheppen, zodat wat je eerst geeft, door het sneller groeien van de economie weer wordt terug verdiend, waardoor het tekort van zelf weer kleiner wordt. Dat tekort moet zichzelf dus terugverdienen. Maar de manier waarop dat ge beurt, is in zoverre bijna revolutio nair, dat het voor het eerst is dat het stimuleren van het investeren ge koppeld wordt aan de voorwaarde, dat men meer premie krijgt naar mate men meer in bepaalde regio's investeert, er meer arbeidsplaatsen mee worden gecreeerd, naarmate er aan meer milieuvoorwaarden wordt voldaan, naarmate het meer plaatsvindt in stadsvernieuwings gebieden, enz. Dat is voor het eerst dat investeringen door middel van premies actief worden gestuurd in een door de overheid gewenste richting. Of je daar het etiket socia lisme op wilt plakken of niet, dat kan mij niet zoveel schelen, maar het betekent inderdaad een ster kere sturing door de overheid van wat er met de investeringen ge beurt". In het hol van de leeuw LEIDEN - De PvdA- verklezlngskaravaan, die afge lopen maandag Leiden aan deed, bracht staatssecretaris Wim Meijer van CRM in het hol van de leeuw. Met name vanuit deze stad immers zijn de afge lopen vier jaar met de rege lmaat van de klok protesten gerezen tegen het beleid dat hij in zijn sector (maatschappelijk werk) heeft gevoerd. Gezins verzorging, welzijnswerk, peu terspeelzalen; niemand leek tevreden en een term als "af braakbeleid" werd dan ook niet geschuwd. In het afgelopen najaar haalde hij zich de toorn van gezins verzorgsters op de hals door een vacaturestop in te voeren en door de verschillende stich tingen ook nog met extra werk op te zadelen door de maatre gel dat alle hulp in de toekomst door gezinsverzorging gege ven moest worden en niet lan ger ook via de sociale diensten kon lopen. Daarvoor had hij het in kringen van welzijns werkers al lang verbruid. Zijn decentralisatiegedachte en de daaruit voortvloeiende plan nen om subsidies aan instel lingen te vervangen voor rijksbijdragen aan de gemee nte, die dan weer voor de ver deling moet zorgen, werd in de welzijnssector als regelrechte bezuinigingsmaatregel gezien. De afgelopen weken was er wederom kritiek. Ditmaal vanwege een voorstel van Meijer om ook het bejaarden- werk op die manier te gaan fi nancieren. Hij lanceerde een plan en gaf gemeenten een kleine maand de kans om eventuele kritiek te laten ho ren. Een veel te korte in spraakmogelijkheid, zo reage erde onder meer de Leidse raadscommissie sociale zorg in een brief aan de staatssecre taris. Bij zijn bezoek aan Leiden was er een korte gelegenheid voor een reactie van zijn kant op al die protesten. Voor alle duidelijkheid; Meijer is zelf van origine welzijns werker. In '71 kwam hij in de Tweede Kamer en in '73 werd hij staatssecretaris van CRM. Hij is lid van het partijbestuur en het dagelijks bestuur van de PvdA, geldt als één van de be langrijkste politieke strategen binnen die partij en wordt ge tipt als minister van sociale zaken in een volgend kabinet Den Uyl. Meijer: "In vier jaar tijd i drie naar 8 l/z miljard, dat zegt genoeg De Centrale Raad voor de gezins verzorging heeft vorige week grote bezwaren naar buiten ge- bracht tegen uw recente plannen om in de gezinszorg nog meer te gaan bezuinigen door onge schoolde krachten aan te stellen. Dat die bezuinigingen nodig zouden zijn was toch te voorzien op het moment dat u gezinshulp betaald door de bijstand niet meer toeliet en aid ie aanvragen ook bij gezinszorg kwamen. Om die extra aanvragen om te vangen zijn toch meer helpsters nodig? Door Ton van Brussel "Natuurlijk was dat te voorzien. Het idee om waar dat kan onge schoolde krachten in te zetten is niet van vandaag of gisteren. Ik heb vorig jaar al een werkgroep ingesteld die moest onderzoeken of daar mogelijkheden voor wa ren. Gebleken is dat in veel geval len volstaan kan worden met een paar uur huishoudelijke hulp per week. Daar hoeven geen opge leide helpsters aan te pas te ko men en als we per kracht onder de twaalf uur per week blijven, spaar je ook de sociale premies uit". De kritiek richt zich tegen de ver plichting die u per 1 juli wilt stel len. De Centrale Raad heeft een alternatief plan, waarin die ver plichting niet voorkomt, maar waarmee toch bezuinigd wordt". nenkort ook wel zeggen dat ik hun visie overneem. Waar het mij om gaat is dat we de afgelopen vier jaar in de gezinszorg een zeer expansief beleid hebben gevoerd Er zijn 40.000 arbeidsplaatsen bijgekomen. De begrotingspost is bijna verviervoudigd. Er wer ken nu 100.000 mensen in 150.000 gezinnen. Er is dus zeker wat ge beurd. Maar uit oogpunt van kos tenbeheersing is het niet verant woord om opgeleide mensen werk te laten doen, dat een onge schoolde kracht ook kan". De gestegen vraag, met name van bejaarden,heeft ook te maken met het beleid dat is uitgestippeld voor de ziekenhuizen en de ver zorgingstehuizen. Verkorting van de opname tijd, niet meer dan zeven procent van de bejaar den in de tehuizen. Dat betekent meer voorzieningen voor bejaar den die thuis wonen. Uw ontwerp van een rijksbijdragere geling voor het bejaardenwerk is niet zo goed gevallen. De kraan wordt op twee plaatsen tegelijk dicht gedraaid, want meer geld komt er niet voor de bejaarden zorg. "We zitten in de verzorgingstehui zen nog lang niet op zeven pro cent. In veel plaatsen is er voor tien procent ruimte. Zeven is maar een streefgetal. Er is de ko mende jaren ook zeker nog kans tehuizen". Hoe zit dat dan voor het bejaar denwerk buiten de tehuizen. Uw centralisatiegedachte, waar de nieuwe bijdrageregeling uit voort komt, wordt toch als een vorm van bezuiniging ervaren. Ik begrijp daar niets van-. Als je praat over kostenbeheersing, dan ligt het toch voor de hand datje in een centralistisch systeem, waarbij alles bij ons in Rijswijk wordt vastgelegd, veel meer greep hebt op de uitgaven dan bij gedecentraliseerde bevoegdhe den. Dat kostje hoe dan ook meer geld. En tot 1980 zal dat er ook zeker komen. Er was veel kritiek op de korte in spraaktermijn voor gemeenten bij die regeling voor het bejaar denwerk. "Dat begrijp ik best en die termijn wordt ook verlengd. Van mij mo gen ze er best wat langer over doen. Ik ben door de kamer ach ter mijn broek aan gezeten om die zaak snel af te ronden. Het had in januari al klaar moeten zijn. De sluitingsdatum van 4 mei voor reacties was al vastgelegd, voor dat het kabinet viel. Nu we de missionair zijn maakt het niets meer uit. De kamer heeft duide lijk gemaakt dat ze dit soort din gen nu niet meer willen behande len, dus het gaat toch op de lange baan". Dat geldt ook voor de rijksbijdrage regeling voor het sociaal- cultureel werk. De vaste kamer commissie heeft die afgewezen in de oorspronkelijke vorm. Ook die regeling werd als bezuiniging er- "Toen ik in '73 kwam was het ar moede in het welzijnswerk. Dat kun je nu niet meer zeggen. Het is wel zo dat de uitbreiding in die sector weer veel nieuwe vragen heeft opgeroepen. Een situatie waarin je aan de laatste vraag kunt voldoen bereik je nooit." Een berucht verhaal is dat u op een ochtend de auto bent ingestapt en op verschillende plaatsen in het land buurt- en clubhuizen hebt bezocht en constateerde dat er nauwelijks gewerkt werd. "Dat is inderdaad gebeurd. Er zijn zeker in het welzijnswerk nog zieke plekken, die weg moeten. Maar ik ben ook in heel wat hui zen geweest waar hard gewerkt wordt en goeie dingen gebeuren. Trouwens ik heb dat werk toch ook zelf gedaan. Nee, ik schafhet welzijnswerk erg hoog. Kijk naar onze totale begroting die beliep 3 miljard, dat is nu 8'/2 miljard. Dat spreekt voor zich". Uit de jongste gegevens van het Centraal Plan Bureau blijkt dat Leiden op de derde plaats staat van gemeenten met een achters tandsituatie. Op grond van die cijfers zou u maatregelen nemen. Wat zit r Leiden i "Bij de rijksbijdrageregeling heb ben wij twee normen te hanteren. Toekenning van steun aan de hand van inwonersaantal en op pervlakte en een bijsturing voor achterstanden. Leiden krijgt nu 2V2 miljoen extra voor nieuw bouw van De Zevensprong en eventuele andere projecten". Nog even terug naar het bejaar denwerk. Volgens de nieuwe rege ling zouden dienstencentra ook in de toekomst het recreatieve ele ment moeten blijven verzorgen. In Leiden wil men kiezen voor hulpverlening bij de dienstencen tra, recreatie voor bejaarden ge ïntegreerd in het buurt- en club- huiswerk. Die plannen zou u doorkruisen. "Dat is verkeerd getaxeerd. Ik zit in Clale Zakm? principe op dezelfde lijn als Lei den. Maar er zijn wijken die wel een dienstencentrum hebben, "Bedankt, ik moet e maar geen buurthuis. In dat geval vandoor". moet het dienstencentrum daar voor zorgen. Maar als het in het clubhuis kan, graag. Daar heb ik geen moeite mee". U keert niet terug op CRM? "Dat zit er niet in nee". Maar uw plannen worden wel af gemaakt en verder uitgewerkt? ADVERTENTIE Een greep uit de inhoud. Geheel verzorgde reizen. Eigen land (8 dagen vanaf f 292,-), Vlaanderen (8 dagen vanaf f 476,-), Sauerland (8 dagen vanaf f 444,-), Taunusgebergte (8 dagen vanaf f 574,-), Harz (8 dagen vanaf f 588,-), Zwarte Woud (8 dagen vanaf f 556,-), Tirol/Zillertal (15 dagen vanaf f 887,-), Zwitsers Hoogland(15 dagen vanaf f 1171,-), Zuid Ierland (15 dagen vanaf f 1431,-), Scandinavië (18-daagse rondreis vanaf f 2573,-), Gedeeltelijk verzorgde reizen. Eigen land (8-daagse fietsvakantie v.a. f288,-), Zillertal (15 dagen vanaf f 444,-), Zuid Lapland (15 dagen vanaf f 916,-). De bestseller NS-vakantiercizen '77 is gratis te krijgen op de stations.de NS-reis- en inlichtingenburo's.dc ANWB, de meeste reisburo'sen de Rabobanken. En vraag daar dan meteen even naar het reisprogramma van de Franse Toeristen Service,met o.a. .reizen naar. Parijs (2 t/m 7 dagen vanaf f 130,-) en reizen per Zon Expres naar de Rivièra, bijvoorbeeld Boulouris (10,17 en 24 dagen vanaf f 365,-).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 21