Vakantiefoto is me te klein
GING DIE FLITS WEL AF..?
KLEINSTE
SUPER-8
milium
Zuinig zijn
op natuur
32% 34%
een
foto
VI0T0RDRIVE
SPEELGOED
DF ECHT
SIUTTIG
Een op de drie heeft een fototoestel
Beschadigd geluidspoor
fOENSDAG 27 APRIL 1977
PAGINA 13
Zonder het te weten zullen
natuurfotografen, de natuur
vaak bedreigen.
Als mensen zonder enige
natuurhistorische kennis,
bos, duin en hei intrek
ken brengen ze vaak on
herstelbare schade toe. Door
vogelbeschermkringen
werd voor het eerst aandacht
besteed aan dit probleem en
het resultaat was dat men
collega-fotografen en filmers
opriep om daar eens over te
praten. Men ging met dertig
mensen rond de tafel zitten
en besloot een vereniging op
te richten; het Natuurfoto-
grafengilde.
Voornaamste doelstelling:
„het bevorderen van een
wijze van natuurfotografie -
en cinematografie die in
overeenstemming is met de
algemene aanvaarde nor
men van milieubescher
ming".
De vakantiefotootjes die ik
gemaakt heb met mijn pocketfoto
toestel bevallen me niet. Veel on
derwerpen waar ik niet erg dicht bij
kan komen, worden naar mijn
smaak al te klein afgebeeld op de
afdrukjes. Ik kan ze ook niet laten
uitvergroten, want mijn fotohan
delaar zegt dat dat niet kan. Hij wil
me een gewone kleinbeeldcamera
verkopen, maar die vind ik te groot
en onhandig.
Pocketcamera's zijn inderdaad
klein en handig, maar het kleine
negatiefformaat is een nadeel als je
een vergroting wil laten maken van
een deel van het negatief. Met kl-
einbeeld kan dat makkelijk, maar
inderdaad zwaarder.
Een mogelijkheid voor u kan zijn
een halfkleinbeeldcamera, die is
klein en de negatiefjes kunnen best
aardig worden vergroot.
Nog een mogelijkheid is een poc
ketcamera met een telelens. We be
spreken op deze pagina al eens de
Kodak-telepocket en die was best
aardig.
Nog plezieriger vinden we de Ag-
famatig 2008 Tele, die we sindsdien
uitvoerig geprobeerd hebben. De
camera zagen we hier en daar
voor 145 gulden.
Het toestel is robuust van bouw
heeft de bekende Agfa senfor-
afdrukknop voor zo min mogelijk
bewogen opnamen en de bediening
is probleemloos.
Er zitten twee lensjes in met een
lichtsterkte van 11. Het normale
lensje heeft een brandpuntsafstand
van 26 mm en het telelensje van 43
mm. Die verhouding komt zo'n
beetje overeen met een 9 cm
telelens op een gewone kl
einbeeldcamera. Je kan er reusach-
De Agfamatic telepocket.
tig fijn portretjes mee maken. In de
zoeker is heel goed te zien dat de
telelens voorstaat, want dat
zoekerbeeld vergroot gelijk mee.
De sluiter heeft een tijd van 1/50 en
van 1/100 seconde. De instelling
daarvan gaat via een
wolkje/zonnetje-symbool.
Erg tevreden zijn we vooral over
het filmtransportsysteem door
simpelweg het camerahuis een
stukje in te schuiven en weer terug
te laten vereri.
'W ge-
Polaroid heeft een nieuwe, op
vouwbare camera geïntroduceerd
die geschikt is voor vijf ver
schillende typen direkt-klaar film.
Met de camera kunnen vierkante
en langwerpige zwart-wit en kl
eurenfoto's gemaakt worden, ter
wijl men ook een Polaroid film kan
gebruiken die behalve een positief,
een permanent negatief levert.
Dit is allemaal uitgerekend door de vereniging van de gezamenlijke Duitse fotografische industrieën.
Het grafiek-plaatje laat zien hoeveel procent van de mensen in verschillende Europese landen een fototoestel
heeft.
EÜn/Ul fé\n/:*l k\rV-»l EWlJ bWl»l kW.L>l EwII]
Oostenr.Zvfitserl. Fr. Eng. Italië Ned. Zweden Duitsl.
Een foto van een foto kan gemaakt
worden als u geen negatief meer
bezit. De foto (een reproduktie
eigenlijk) wordt direct gemaakt
op het zogenaamde omkeerpa-
pier. Het origineel mag echter
niet groter zijn dan 9 x 12 cm.
De kosten waren in het verleden
nogal hoog omdat eerst een tus
sennegatief moest worden ge
maakt. Nu, met de omkeerme-
thode is de prijs vrij gering. Een
9 x 12 reproduktie komt op on
geveer twee gulden.
Een vergroting tot anderhalf keer
is ook mogelijk; dat zal zo tussen
de 4 en 5 gulden kosten.
Zamera met motordrive: duur en alleen voor vakmensen
wordt steeds meer reclame ge
naakt met „motordrive"-
pparaten voor spiegelreflexcame-
-a's en de laatste tijd ook met „win-
Hers". Wat is het verschil tussen een
zinder en een motordrive, en heb
k er wat aan?
)m met de laatste vraag te begin-
len (maar we komen er op te
ug): soms wel, soms niet.
Iet verschil tussen een echte mo-
ardrive en een winder is dat een
zinder een simpeler uitvoering is
an de gemotoriseerde aandrijving
an de c
Iet een motordrivedeel onder de
amera geschroefd kun je soms tot
ijf beeldjes achter elkaar opne-
ïen, per seconde, zonder datje zelf
oeft te transporteren (de film niet
oordraaien dus). Ook de film te-
jgwikkelen in de cassette is bij/
eel motordrives mogelijk.
finders kunnen gewoonlijk niet
ïeer dan 2 beeldjes per seconde
ansporteren en de sluiter bedie-
en en automatisch terugwikkelen
niet mogelijk.
►an de prijs. Een goedkope mo-
)rdrive kost rond de 1500 gulden,
ïaar een winder is voor
ven 300 gulden al te koop.
ersfotografen gebruiken heel
aak motordrive-apparaten maar
ïgenwoordig ook wel winders.
,e missen daardoor vooral bij spor-
jpnamen geen belangrijke foto's
leer (doelpunten bijvoorbeeld).
roor amateurs zijn die apparaten
igenlijk zinloos. Als je in de natuur
ütografeert hollen alle dieren weg
oor het lawaai van die motortran-
porteurs. Onopvallend leuke op-
amen maken van mensen is daar-
oor evenmin mogelijk.
.lleen als je als amateur heel veel
portfoto's of portretten van kinde-
;n als serie maakt is een winder
ams een voordeel. Als je er ten-
ïinste het geld voor over hebt.
woop echter nooit dergelijke appa-
aten omdat het in de mode is. En
at gebeurt op het ogenblik helaas
lOgal eens. Niet voor niets worden
aotordrives en winders wel
speelgoed voor mannen" genoemd
Ik heb een oude foto van m'n opa, maar ik bezit geen negatief van d
kiekje. Kan ik nu toch een paar afdrukjes laten maken?
De fotootjes die ik maak met mijn pocketcamera vind ik zo veraf
als ik een flitsfoto maak weet ik nooit of m'nflitsje wel afging.
Allemaal vragen waarmee fotograferende mensen soms zitten.
Vragen die worden gesteld aan de Stichting Amateurfotografie
Amsterdam.
Op deze pagina vindt u wat tips van die stichting, die er voor is on
het fotograferen en filmen makkelijker te maken. En ook geven v
enkele antwoorden op vragen van lezers, die voor anderen net
nuttig kunnen zijn.
Zekerheid of de flits afging
Steeds bij het nemen van een flits
foto twijfel ik of de flits nu wel of
niet is afgegaan. Ik kan dat name
lijk niet zien omdat ik een
kleinbeeldreflex-fototoestel heb.
De flits gaat dan af als de spiegel in
de zoeker van m'n toestel wegge-
klapt is en bij het kijken door de
zoeker zie ik op dat moment dus-
niets.
Van het merk Fodor zijn flexibele
kabeltjes te koop van glasvezel. Die
bundel glasvezel kan'licht trans
porteren.
Met een elastiek zet je het uiteinde
van die glasvezelbundel vast voor
het beschermglas van de flitser, het
andere eind steek je in een losse
rubber oogschelp dat op de inkij-
kopening van de zoeker wordt ge
schoven.
De glasvezelstreng transporteert
een beetje flitslicht naar de oog
schelp en daar zie je het flitsje af
gaan. Compleet kost zo'n flitsver-
klikkertje rond de 15 gulden.
Ze zijn alleen te koop bij de flink
grote, gespecialiseerde fotowin
kels. In warenhuizen en bij de fo
toafdelingen van de grote super
markten hebben we er tevergeefs
naar gezocht.
Een op de drie heeft een fototoestel Negen van de tien gezinnen in Amerika is in het bezit van een
Europa is dat wat lager. Het schommelt in Nederland, Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk c
camera's op elke 10 gezinnen.
Van een dia
Het is ook mogelijk een fotoaf-
drukje (op papier dus) te laten
maken van een geslaagde dia.
Ook hier maakt men gebruik
van direct omkeerpapier, zodat
geen tussennegatief nodig is,
waardoor de prijs op slechts 1,75
tot 2 gulden komt voor een 9 x 13
drukje.
Vergrotingen zijn ook mogelijk.
Uw fotohandelaar kan zeggen,
als u hem de dia voorlegt, tot hoe
groot de vergroting kan gaan.
Dergelijke vergrotingen kosten
wel wat meer. Een 13 x 18 cm
vergroting van een dia kost on
geveer een tientje.
Filmbeeldje
Op dezelfde wijze als bij een dia
kan een filmbeeldje op het
super-8 formaat (of single-8) een
afdrukje gemaakt worden. Het
beeldje moet dan wel scherp
zijn. De meeste filmbeeldjes
missen die scherpte.
Gewoonlijk bestaat zo'n vergro
ting uit een vel fotopapier
waarop dan drie filmbeeldjes
zijn afgedrukt. Het formaat van
dat vel papier is meestal 9 x 13
cm. De prijs is ongeveer 10 gul
den.
Let wel op. Knipt u een stukje uit
een stomme film, dan merkt u
daar niet veel van. Maar knipt u
drie beeldjes weg uit een ge
luidsfilm, dan is er kans op
„hikken" van het geluid.
Tenslotte zijn er nog fotozaken die
via een Polaroidcamera repro-
dukties maken van foto's
waarop u kunt wachten.
Omgerekend komt het er op neer dat bijna 1 op de 3 Nederlanders in het bezit is van een fototoestel. Gemiddeld
„verschiet" zo'n Hollandse camerabezitter drie filmpjes per jaar.
De „alleen-maar-vakantiekiekers" gebruiken weliswaar meestal maar een rolletje per jaar, maar ornaat ae
serieuze amateurfotograaf (de echte hobbyist) jaarlijks aanzienlijk meer films belicht, gaat dat gemiddelde zo
omhoog.
Bij het monteren van
mijn super-acht smal
films, en ook nog bij de
projectie, is het ge
luidspoor óp een aan
tal plaatsen kapot ge
gaan. Geen lange
stukken zijn van het
magnetische geluid-
spoor weggescheurd,
maar hier en daar een
stukje. Wat moet ik nu
doen?
U kunt proberen of
een zogenaamde stri
pelaboratorium de
schade plaatselijk kan
herstellen. Meestal
?ijn ze op dit soort re-
paratiewerk niet zo
happig, want het is
pietepeuterig werk dat
relatief veel kost. De
film helemaal op
nieuw van een geluid-
spoor voorzien (stri-
pen dus) is eenvoudi
ger en dan ook voorde
liger, maar dan moet u
wel eerst het op de film
aanwezige geluid op
een bandrecorder
overnemen en dan la
ter weer „overspelen"
op het filmspoor.
Misschien is het beter
nog een paar maanden
te wachten. De Duitse
firma Hahnel heeft
namelijk een vloeibaar
reparatie-geluidspoor
gemaakt. Je kunt dan
met een bijgeleverde
spatel de beschadigde
delen van het spoor er
als het ware bijschil
deren.
Met een flesje kun je
vele honderden repa
raties uitvoeren en de
geluidskwaliteit - zo
vernemen
we uit Duitsland - is-best
Het vervelende is al
leen dat het nu nog
niet te koop is in ons
land. Volgens de im
porteur (REOF in
Waddinxveen) wordt
het wel eind april be
gin mei voordat „Hah
nel Sound Liquid" in
de filmspeciaalzaken-
te koop zal zijn.
Wilt u niet wachten en
toch iets aan de film la
ten doen dan kan de
firma Stolk en de
Graaf in Rotterdam,
filmbedrijf Bob
Kommer in Den Haag
of Studio Henk Otto in
Soest u misschien
helpen. Dat zijn spe
cialisten op dit gebied.
De Japanse Chinon-fabrieken heb
ben, naar ze zelf zeggen, de kleinste
super-8 filmcamera ter wereld
weten te maken. Eind april komt
het in de handel voor 329 gulden.
Het ding heeft een vaste niet in
stelbare lens met een brandpuntaf
stand van 15 mm bij een licht
sterkte van 1,6.
Zo te zien ligt het toestel ook zonder
handgreep goed in de hand. Wij pr
efereren altijd een pistool
handgreep. Die is in dit geval voor
rond 25 gulden erbij te kopen. Maar
dan steek je het ding niet zomaar
in je zak natuurlijk.
Mode is ook een zoomlens. Zo'n va
riabel brandpuntsobjectief moet
199 kosten. Het zoombereik (4x)
loopt van 8 tot 32 mm.
Voorzetlenzen
Wie geen zoomlens wil maar een te-
levoorzetlens of een groothoek van
respectievelijk 21 en 10 mm kan ze
los kopen voor 49 gulden per stuk.
Normaal werkt het toestel met 18
beelden per seconde. Heeft men
ook de pistoolhandgreep, waarin 4
extra batterijtjes een plaats vinden,
dan kan ook met 36 beelden per se
conde worden gefilmd. Voor
gewoon filmen zitten in- het came
rahuis twee 1,5 volt batterijen.
Met de hand corrigeren van de au
tomatische belichting is bij de
Chinon-pocket-8 mogelijk. Het
toestel is geschikt voor 15 en 21
DIN films.
Of de mechanische- en beeldkwali
teit niet geleden hebben onder de
miniaturisering van de camera
moeten we allicht nog afwachten.
