Aptito sluit na 90 jaar inleggerij in Langeraar Tachtig en nog in de steeds weer voor LFC PUBLIEK Amerijtamise ziet wel brood in 'Rode vlag' werd gehesen toen Rijnland tè hoge eisen stelde Nienw bedrijf draait al in Oosterhont PAGINA 4 DINSDAG 26 APRIL 1977 Raad Alkemade sprak kort over geschorste veerlieden ALKEMADE (KAAG) - Voor het eerst heeft de gemeenteraad van Alkemade in het openbaar ge sproken over de acht geschorste veerlieden van het Kaagpo tje. Raadslid Kret zwengelde de zaak aan. Veel aandacht werd er overigens niet aan de zaak besteed, omdat burgemeester en wethouders in een volgende vergadering op de kwestie zul len terugkomen. Kret (Gemeentebelangen) vroeg burgemeester en wethouders om "uit menselijke overwegingen" nu toch maar eens contact te zoeken met die gezinnen, die nu al maanden in het onzekere ver keren over wat er nu verder gaat gebeuren. "Het verbaast mij enigszins dat een gemeentebestuurdat voor het grootste gedeelte bestaat uit leden die ook deel u itmaken van de vakbeweginghier nog niet op heeft aangedrongen,,' ver weet Kret het college. "Met spanning wacht ik daarom het antwoord op mijn vragen af...." Na de openbare vergadering ging de raad opnieuw in beslo ten zitting over. Fractievoorzit ter Van der Meer van het CDA had een exemplaar van deze krant van vrijdag jl. onder de arm. Hierin was afgedrukt een artikel dat luidde: "Geschorste veerlieden: geen salaris meer". Achter gesloten deuren zal de zaak van het Kaagpontje dus wel zijn voortgezet NOORDWIJK - Om de kas van het Orgelfonds te spekken wordt za terdag in Noordwijk een rommel markt georganiseerd. De opbrengst van de markt, die gehouden wordt op het terrein rond "De Rank" aan de Golfbaan, komt ten goede aan de restauratie van het orgel van de hervormde kerk aan de Hoofd straat. In de kas van het Orgelfonds, dat enkele jaren geleden werd op gericht, zit nog niet genoeg geld om het orgel te restaureren. De rommelmarkt wórdt gehouden van 's morgens negen tot 's mid dags vier uur. Als of ze het ruiken LEIDEN - "Als we controleren of er sprake is van geluidsoverlast dan is het vaak opvallend stil. Het is alsof ze het ruiken". Die verzuch ting slaakte brigadier Peet van de Leidse politie gistermiddag in de commissie politionele aangelegen heid toen daar opnieuw de overlast van horecabedrijven in de Pieters- en Academiewijk ter sprake kwam, Aanleiding was een recente brief van de wijkvereniging waarin wordt geklaagd over overlast en lawaai door café's in de buurt, het negeren van parkeervoorschriften door bezoekers, en het bevuilen van straten met afval en overtollige huisraad. Brigadier Peet deelde mee, dat onlangs met alle café- eigenaars in de wijk een gesprek is gevoerd. Hij wees op de problemen die rij zen, in geval van een strafrechte lijke vervolging. De meeste mensen voelen zich bedreigd en zijn niet bereid om hun verklaringen op pa pier te zetten. Uit angst voor de ge volgen. Volgens commissaris Van Voorden wordt er in de wijk ge nuanceerd over geluidshinder ge praat. "De ene bewoners blijkt er meer last van te hebben dan de an der". CDA-raadslid Driessen wilde we ten waarom door B. en W. toch een vergunning was afgegeven in ge volg de drank- en horecawet voor het pand Lokhorststraat 19. Vooral omdat het pand vroeger een woon bestemming had. Volgens de be trokken ambtenaar is het in het ver leden weliswaar als woonruimte gebruikt, maar stond het oorspron kelijk te boek als een bedrijfspand. Daardoor* was het formeel niet mo gelijk de aanvraag te weigeren. KATWIJKSE AUTO'S DOELWIT VERNIELERS KATWIJK - Auto's zijn gisteren het doelwit geweest van vernielers. Op diverse plaatsen in Katwijk werden ruitenwissers afgerukt, antennes vernield en buitenspiegels verbo gen. In enkele gevallen waren er beschadigingen aan portieren. Vermoedelijk hebben dezelfde da ders ook de werkschuur van de Vereniging voor Schipperseigena- ren opengebroken. Hier wordt slechts vijf gulden vernield. Twee ruiten van de Sjaloomschool in Cleijn Duin gingen ook aan digge len. Directeur Vunderink: traan wegpinken keinden over om de nieuwe men sen wegwijs te maken in de cijfer tjes. Zodra het complex leegkomt zullen de bedrijfsgebouwen met de grond gelijk worden gemaakt. De bou wonderneming Bakker uit Nieuw-Vennep heeft het complex (elfduizend vierkante meter) ge kocht. Hij overweegt er wat bunga lows te bouwen. Al in 1889 begonnen de activiteiten, zij het op bescheiden schaal, in de zuurinleggerij. Eene Mank was de oprichter van het bedrijf aan de Langeraarse plas. Bijna tachtig jaar voerde hij de directie. Toen ging het over in handen van „Aptito". Mank kreeg twintig jaar geleden de eerste problemen met het milieu te verwerken. Zijn lozingsvergunning werd zelfs ingetrokken. Tot de hoogste instantie werd de zaak aangekaart. Acht jaar duurde het voor de Kroon een uitspraak deed. In het voordeel van de inleggerij. Opnieuw Er rezen opnieuw problemen toen het hoogheemraadschap van Rijn land zich drie jaar geleden met de lozing van „Aptito" ging bezighou den. Hoe er ook aan een oplossing werd gedokterd, men kwam er niet uit. Rijnland limiteerde „Aptito" voor wat de kwaliteit en kwantiteit van het te lozen water betreft. Voor de inleggerij was dat het einde. Men kwam tot de. conclusie dat er niets anders kon worden gedaan dan er mee te stoppen. Praten met Rijn land, gemeente en de milieu commissie van het ministerie van Landbouw kon aan deze situatie niets veranderen. Er werd geëist dat de riolering van het bedrijf zou worden verlegd en dat „Aptito" zou bijdragen in de kosten, die moesten worden ge daan voor de aanleg van een riole ring in het dorp. Men kreeg echter geen enkele garantie over de te lo zen kwantiteit en kwaliteit van het water. Toen viel het definitieve be sluit „Aptito" staakte zijn inlegge rij na negentig jaar in Langeraar. Pijn doen „Het zal pijn doen als de deur voor de allerlaatste keer in het slot valt," beweert directeur Vunderink. „Heus hoor er zullen nog wel traan tjes worden weggepinkt. Daar ben ik heilig van overtuigd." Kritiek heeft Vunderink op de re gering. „Op korte termijn moet er nu maar eens een nationaal beleid komen op dit gebied. Dan kunnen dergelijke zaken, zoals ik nu heb meegemaakt, in het vervolg beter worden opgelost. Misschien is het dan niet nodig dat een bedrijf moet sluiten en elders opnieuw begin nen. Die waterschappen maken maar verordeningen. En daar heb je je als bedrijf aan te houden, nie mand kan daar iets aan doen. Jaren wordt er al gegild aan deze situatie wat te doen. Ik heb de indruk dat die instanties langzamerhand zo machtig zijn geworden, dat ze niet meer kunnen worden aangepakt." TER AAR - Nederlands oudste zuurinleggerij „Aptito" in Langeraar, gaat verkassen. Het be drijf zet zijn activiteiten voort in het Gelderse Oosterhout (bij Nijmegen). Reden voor die verhuizing: het hoogheemraadschap van Rijnland stelde zidke hoge eisen aan de kwa liteit en kwantiteit van het geloosde water (dat gebeurde rechtstreeks op de Langeraarse plas,omdat er geen riolering in het dorp is), dat .Apti- tode rode vlag hees. Over acht we ken zal de deur voor de allerlaatste maal in het slot vallen. Voor de vijfendertig personeelsle den, die de inleggerij in dienst had, is een andere baan gevonden. Bij het arbeidsbureau is voor slechts één werknemer ontslagvergunning aangevraagd. Directeur Vunderink heeft er alles aan gedaan om zijn medewerkers ergens anders aan de slag te krijgen. Hij stelde zelfs pre mies beschikbaar om hen aan te moedigen naar een andere werkge ver uit te kijken. Al in september van het vorig jaar stond het definitief vast, dat „Apti to" Langeraar ging verlaten. Om aan de wensen van Rijnland te kunnen voldoen moest er een in vestering van zeshonderd vijftig duizend gulden worden gedaan. En dat kon het bedrijf niet opbrengen. Jamfabriek Koortsachtig overleg met het ge meentebestuur van Ter Aar leverde geen resultaten op. Er was geen an der stuk industrieterrein beschik baar waar „Aptito" een nieuw complex kon bouwen. Jaren zou het nog duren voor er een stuk grond voor de zuurinleggerij be schikbaar kwam. Toen is men verder gaan kijken. Men kwam tenslotte terecht in Oos terhout waar de voormalige jamfa briek van Bato te koop stond. De zaak was snel beklonken. Hoe reageerde het personeel toen het op de hoogte werd gebracht van de voorgenomen sluiting? Directeur Vunderink: „Geëmotio neerd natuurlijk. Dat is ook wel een beetje begrijpelijk. Er zijn werk- die hier hun hele leven hebben gewerkt. D'r is er één die drieënveertig dienstjaren heeft." En toch is Vunderink een „beetje trots" omdat hij de zaak zo goed heeft kunnen afbouwen. „Iedereen heeft een baan naar zijn zin gevon den. Daar ben ik erg gelukkig mee. Men heeft goed begrepen in wat voor situatie we zaten. Bovendien hebben we iedereen aangeboden mee te gaan naar Gelderland. Bij de gemeente had ik huisvesting gere geld. Maar niemand wilde uit het dorp weg. Ze zijn allemaal zo sterk gebonden aan hun geboorte plaats". Helpen De inspanningen van het bedrijf om het personeel niet zo maar te laten „fladderen", is in goede aarde gevallen. Een paar man hebben toegezegd de eerste maanden mee te zullen helpen de zaak in Ooster hout op poten te zetten. Een admi nistratieve kracht komt in de wee .Aptito": de bedrijfsruimten zullen straks moeten plaatsmaken voor bungalows. Tips voor deze rubriek kunt U elke morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel. 071-144941, toestel 38. U mag ook schrijven. Boskoopse spierballen niet sterk genoeg voor armdruk- kampioenschap Het handjevol potige Boskoopse boomkwe kers dat dit weekeinde in hun dorpscafé De Gou den Leeuw de spierbal len spande tijdens het eerste Nederlandse kampioenschap armd- rukken, heeft op eigen bodem weinig in de melk te brokkelen gehad tegen gerenommeerde druk kers uit de rest van Ne derland. Alleen Gerrit Oudijk pakte in de categorie boven de 80 kg een tweede plaats. Het armdrukfestijn, in de Bos koopse „arena" opgeluisterd door een 3-mans orkest en ge jureerd door onder meer de bekende judoka Loek Mar- chant, leverde in de categorie tot80 kg als kampioen van Ne derland de Amsterdammer Gerry Nuy op. Zijn broer Rob pakte de titel in de klasse bo ven de 80 kg. Dames Onder de 45 deelnemers be vonden zich ook wat dames. Die streden in een aparte klas se. De uit de kluiten gewassen en in Schagenbrug woonach tige Marian Eriks, drukte zich via een reeks weinig vrouwe lijke krachtspektakels naar de desondanks felbegeerde titel. Voor de kampioenen was er een wisselbeker plus een bo kaal van een bekende biergi gant wiens produkt tijdens en na dit Nederlandse kampioen schap overvloedig zijn weg vond door talloze dorstige ke len. Willem Taffijn, vandaag 80 jaar geworden Maar hij moest vanmiddag toch weer naar "zijn" LFC. Een middelgrote Amerikaanse uitgeverij ziet wel brood in het manuscript waar Alphenaar Bert van der Velde tweeënhalf jaar werk aan heeft gehad. Vaccinaties Het is een in het Engels ge schreven werkstuk, waarin over alle landen op de wereld (voor zover die over een eigen regering beschikken) een summier brokje informatie wordt gegeven: met name te raadplegen als er op vakantie gegaan moet worden. Vanmorgen heeft zijn dochter hem dan met veel pijn en moeite nog thuis kunnen houden maar vanmiddag is 'ie toch maar weer rich ting Boshuyzerkade getogen. Voor Leidenaar Willem Taffijn doet het er niet toe dat hij vandaag zijn veijaardag viert. Ook op zijn 80ste zal en moet hij nog even de bezem en de stofdoek door de kantine van zijn lievelingsclub LFC halen. Zoals hij dat nu al zonder onderbreking vijftien jaar doet. Vanaf zijn pensionering. Zonder een doordeweekse dag over te slaan, zelfs geen vakantie opnemend. Willem Taffijn en LFC kunnen niet meer buiten elkaar. Ruim 62 jaar is hij nu aan zijn voetbalclub verbonden. Een dikke 35 daarvan als goedwillende maar niet uitblinkende voor hoedespeler (LFC 2 was zijn top), daarna als kaartjescontroleur en beheerder van de fietsenstalling, nog later als medewerker achter de bar en nu zorgt hij dat de kantine er steeds piekfijn uit ziet. Zwabber "Ik kan er zo goed als niet meer buiten", zegt de jarige, die naast zijn dagelijkse schoonmaakbeurten ook nogal eens bejaarden in zijn kantine op visite krijgt die dan een kaartje met hem leggen. LFC kan voorlopig nog op zijn één na oudste lid blijven rekenen. "Net zolang tot ik mijn zwabber nog vast kan houden", zegt Taffijn. Reistips Van ruim 200 landen verza melde hij gegevens. Daar naast geeft hij nog een reeks tips over wat op reis aan kle ding en officiële paperassen mee te nemen, wat in som mige landen per sé moet wor den nagelaten om niet in moeilijkheden te geraken, een paar honderd verschil lende maten en gewichten, tijdsverschillen en bijvoor beeld ook raadgevingen voor wie van plan is zich een maand of zes terug te trekken op een onbewoond eiland. Een "wereldbasisinformatie- boek" noemt de 31-jarige ad ministrateur zijn verzamelde reisgegevens, die men voor een goed deel ook zal kunnen terugvinden in de talloze reisgidsen die er bestaan. 'Maar mijn boek wordt de meest complete", zegt Van der Velde die aan de slag is gegaan in de periode dat hij nog als administratief- directeur werkte voor een in Zuid-Afrika gevestigd inter nationaal theaterbureau. "Op een keer moest ik op reis naar Singapore. Ik had lang haar en had wel eens gehoord dat je daarmee niet in Singa pore wordt toegelaten. Toen ik dat na wilde trekken bij een vliegtuigmaatschappij kon men mij daar pas na een paar dagen uitsluitsel over geven. Te gek om los te lopen natuur lijk. Zoiets moeten ze ogen blikkelijk op kunnen lepelen. Ik heb me er dus een beetje kwaad om gemaakt en beslo ten dan maar zelf een boek te gaan samenstellen waarin naast de alledaagse informa tie ook nog die kleine, maar belangrijke details^ voor ko- Dat karwei zit er nu op. In Ame rika willen ze het gaan uitge ven. Mijn proeven zijn daar goed ontvangen. Veel geld hoef ik er niet aan over te houden. Ik zag het als een hobby". Waarschijnlijk dit jaar nog komt het boek van Bert van der Velde op de markt. Eerst in Amerika. Reisbureaus "Aan particulieren zal het waar schijnlijk weinig verkocht worden", zegt de Alphenaar. "Want als iemand naar een bepaald land op reis gaan en hij wil er wat over weten dan hoeft hij alleen maar de be treffende ambassade in zyn land aan te schrijven en ze kunnen hem alle informatie geven. Mijn uitgever zal zijn blik meer richten op reisorganisaties, reisbureaus, bibliotheken en ook scholen". Reisinformatie in een notedop, waar men ook naar toe wil: Gegevens over de taal die er wordt gesproken, het kli maat, de vereiste vaccinaties, het links of rechts rijden van het verkeer, de nationale feestdagen, de gods- dienst')en), de sterkte van het lichtnet, de warmste, koudste en droogste maand van het jaar en zo gaat het nog even door. Elk land één eigen pa gina. Of dat nu het Arabische emiraat Abu Dhabi is, of Chi na. Bert v.d. Velde (31): reisinformatie in een notedLop. Per land één pagina

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 4