Gemakkelijke
kleding
zet door
PARIJS ECHT HET CENTRUM VAN DE MODE
Herfst- en wintermode '77
VRIJDAG 22 APRIL 1977
EXTRA
PAGINA 19
PARIJS - De mode voor de
kofnende winter - en wie denkt
daaraan nu de zomer nog moet
beginnen - hoeft niemand te ve
rontrusten. Er zijn zeker geen
spectaculaire veranderingen te
verwachten. Wellicht dat de col
lecties van de mode-ontwerpers
eind juli wat opwindender
zullen zijn, maar tenslotte koopt
het merendeel van de vrouwen
geen haute couture maar con
fectie.
Inkopers uit de gehele wereld
2ijn daarom ook naar Parijs
gekomen om daar tijdens de vijf
dagen durende damesconfec-
tiebeurs hun keus te maken
voor de komende herfst en win
ter.
Een ruime keus, dat wel, maar
zonder opzienbarende creaties.
Het sleutelwoord voor de mode
'77 is comfort, en daaruit valt al
af te leiden dat de ruime en ge
makkelijke mode van de zomer
wordt doorgezet. En dat geldt
dan vooral voor de mantels,
ruim vallend in de rug, veel
cape-modellen, jassen met pe
lerines en zeer wijde mouwen.
De blousons, de bloezende
truien en jacks blijven zeer in
trek, vooral van molton. Voor
overdag is de,lijn zeer klassiek:
plooi- en plisse-rokken met bl*
ouses, bijpassende colbertach
tige jasjes of blazers, sommige
met' vest èn vaak ook een
mantel die daar weer overheen
gaat. Een beetje Engels en een
beetje a la Max Heymans. Voor
de gekleurde jurken blijven de
soepele dunne jerseys favoriet,
hier veel, ook al klassieke, ch-
emisiers.
De folklore-look komt men al
leen nog tegen in de avondkle
ding, een beetje Spaans, ook al
wat kleur betreft, zwart en rood.
De kleuren voor het najaar zijn
ook al niet schokkend; camel,
grijs, bordeaux-rood, wit en
zwart. Ook de lengte is bijna kl
assiek, net over de knie, keurig
dus. Extravagante kleding
vindt men op de beurs nauwe
lijks.
In de sportieve sector blijven de
blouson en het wijd vallende
jack de aandacht trekken; in
alle mogelijke materialen en
kleuren. De broeken die er
onder worden gedragen zijn of
recht en smal of een golfbroek
poffend net onder de knie en
dan verdwijnend in de laars of
de ruiterbroek; extra wijd tot op
de knie, daarna heel strak om
het been.
Voor wie er uit wil springen het
komende jaar het volgende:
dikke wollen maillots, hele kl
eine shortjes daarover en
daarop een enorme grote wijde
trui. De maillots kunnen ver
vangen worden door
lieslaarzen; een soort page
dracht. De middeleeuwen zijn
dan ook het nieuwe tijdperk,
waarop ontwerpers zich zullen
gaan richten. Dat is dan waar
schijnlijk eind juli te zien als
Yves St. Laurent en zijn
collega's op zullen treden en dat
wil dan ook weer zeggen dat het
in oktober op de confectiebeurs
volop is te zien.
De schoenmode voor de winter;
heel sportieve laarzen met sp-
ekzolen en platte hakken of hele
sjieke zwarte lakpumps met
hakken van zo'n zeven centime
ter. Andere accessoires: heren
hoeden, kleine gebreide
mutsjes en alpinopetten.
Als ook het twintigste hotel
meldt dat het helemaal vol is, ga
je je realiseren dat er toch wel
iets groots in Parijs aan de
hand moet zijn. De receptioniste
van het volgende hotel reageert
bijna verontwaardigd op de
vraag wat er dan wel in Parijs
staat te gebeuren.
"Maar mevrouw, de pret a por
ter is er toch. Er zijn mensen die
al een jaar van te voren reser
veren".
Ja, dan is het nielzo vreemd dat
je een week voor de opening van
die damesmodebeurs, die twee
keer per jaar in de Franse
hoofdstad wordt gehouden, niet
zo gemakkelijk een hotel vindt.
Gebouw Zuid, de grootste hal
van het tentoonstelling complex,
drie verdiepingen, 1200 expo
santen uit 23 landen, totale op
pervlakte 78.000 m2. Tijdens
deze 33ste editie komen er zo'n
50.000 mensen in vijf dag en. Een
getal dat niet helemaal zuiver
is, want mensen met een vaste
kaart komen elke dag, dus het
aantal bezoekers per dag ligt
hoger dan 10.000.
Vooral op zondag, als de inko
pers uit de dichtbij zijnde lan
den het weekeinde gebruiken\
om hun orders voor het nieuwew
seizoen te plaatsen. Het lijkt wel',
het Feyenoord-stadion op een
zondagmiddag. Van alle kan
ten stromen de mensen toe, in
dikke rijen schuifelen ze naar de
ingangen.
Binnen verdwijn je al snel in de
menigte en hoewel er overal
borden hangen om je te kunnen
orienteren slaag ik daar niet in.
Vooral omdat er meer liften en
roltrappen zijn dan je denkt.
Door
Ria Schuurhuizen
In de keurig in vakken en gan
gen verdeelde ruimtes hebben de
standhouders hun plekje ge
huurd. Aan de inrichting van
de stand is over het algemeen
niet veel aandacht besteed. Het
gaat tenslotte om de kleertjes en
die hangen er dan ook volop.
Verder zijn er nog wat kramen
met accessoires, die je wel me
teen kunt kopen. Maar wel per
dozijn óf per gros. En 12 licht
blauwe haarkammetjes is toch
wel wat veel. Tussen de 1100 ex
posanten zijn er zes uit Neder
land; zo blijkt uit de dubbel
dikke catalogus. De opvallend
ste daarvan is wel de Amster
damse schoen- en leerontwerper
Fred de la Bretonniere. Hij is er
al voor het derde jaar en staat
nu op de bovenste verdieping,
waar de Boutïque-de Luxe, is
gevestigd. Behalve naturel-
kleurig leer heeft hij het nu óok
in lila en wit en daarvoor be
staat zeer behoorlijke belang
stelling. Zelfs het grote waren
huis Printemps heeft tassen en-
schoenen bij hem besteld.
Het zoeken naar Nederlandse
stands mag dan wat moeilijk
zijn, Nederlandse inkopers zijn
er genoeg. Bij de Japanner
'Kansai Yamamoto die in tegen
stelling tot zijn meer beroemde
landgenoten Kenzo and Miyake
nog steeds in Japan woont, tref
fen we Puck en Hans van de ge
lijknamige boetieks in Neder
land.
Hij verkoopt zijn truien (le
vensgroot voor de komende win
ter) alleen aan ons. Hij wil het
exclusief houden en wij ook".
Hetgeen Kansai Yamamoto die
ook als een der weinigen zelf op
zijn stand aanwezig nog eens
bevestigt: "Puck en Hans
kwamen als eerste uit Neder
land naar mij toe, dus dat hou
den we zo".
Het affiche van de prêt a por-
Er zijn nog een paar firma's die
huji exclusiviteit op deze ma
nier hoog houden. De meeste
Franse firma's echter houden
het op exclusiviteit per stad.
Dwalend tussen al die kleding
kom je nogal wat namen tegen
die je ook in Nederland ziet,
Daniel Hechter, Cacherel, La
Squadra, La Chaumiere, More,
Garella.Aan wie verkopen ze in
Nederland? "Ja, ja, Neder
land daar verkopen we ook,
maar helaas, degene die daar
over gaat is er nu even niet". Het
is duidelijk, men ziet liever in
kopers dan journalisten.
Het beste overzicht van wat er
allemaal op de beurs is te zien,
krijgt men tijdens de defile's die
vijf keer per dag worden gehou
den. Shows van anderhalf uur
uitgevoerd door zo'n vijftien
mannequins in een razend tem
po, het heeft meer weg van de
bluebeil-girls dan van een mo
deshow, maar men krijgt wel
een goed beeld van wat het nu
voor de komende herfst en win
ter m.ode zal worden.
Meer dan bij de shows van de
grotere en bekendere ontwer
pers, waar men toch meer grap
pen en grollen uithaalt die nu
eenmaal maar geschikt zijn
voor een klein percentage
vrouwen. De gemiddelde inko
per is heel wat conventioneler
dan men denktWie zich wel hul
len in de creaties van de ont
werpers zijn de mode
journalisten. Een tien jaar ge
leden een groep keurige dames,
nu een bonte verzameling van
jonge vruwen en mannen die
geheel volgens de laatste mode
gekleed gaan.
Die shows buiten het tentoon
stellingsgebouw geven aanlei
ding tot krankzinnige volksver
huizingen van het persleger,
toch zo'n 500 man. Van Salie
Wagram bij de Champs Ely-
sees) naar het Hilton Hotel aan
de buitenkant van de stad) en
vandaar weer naar een pavil
joen in het Bois de Boulogne.
Er zijn een paar bussen voor de
pers, maar veel te weinig. Taxi
chauffeurs hebben dan ook al
jaren door dat er tijdens de
mode-shows veel geld is te ver
dienen en dus staan bij de uit
gang van de zalen waar een
show is geweest, rijen taxi's
klaar op het moment dat de
journalisten naar buiten komen
hollen ja, want de shows worden
om de twee uur gehouden, dus
het is krap aan. Vooral als je na
de presentatie die begint en ein
digt zonder dat er een woord
wordt gesproken, nog even een
glas champagne hebt gedron
ken of je in het gewoel hebt ge
stort om een foto te bemachtigen
Wie een klein beetje timide is,
krijgt er nooit een. Vier maal
per jaar is Parijs het interna
tionale centrum van de mode,
nog steeds en zelfs weer meer
dan een paar jaar geleden .Alles
staat in die dagen in dienst van
de mode, overal zie je affiches,
lopen mannequins rond. Parijs
leeft voor de mode en dat is na
tuurlijk ook niet zo vreemd,
want damesconfectie is een van
de belangrijkste export
artikelen. Zo werd er in 1976
voor meer dan twee miljard aan
dameskleding geexporteerd.
EG-landen zijn de belangrijk
ste afnemers. Nederland haalde
vorig jaar maar liefst 25 pro
cent meer uit Frankrijk dan
een jaar daarvoor.
Een warme wollen trui gedragen op een heel
strakke broek die geheel in de hoge lieslaarzen
verdwijnt van Jean Paul Gaultier.
Dit bonte allegaartje van blouse,
broek, kousen, cape en sjaal
e komt uit de collectie van Yves
St. Laurent. De kleuren zijn
grijs, zwart blauw, turquoise
en citroengeel.
Uit de collectie van Chloe een
wijde jurk van mauve cashmere,
onder deze jurk worden een paar
satijne laarzen gedragen .erg
praktisch voor de winter?
Een wijde fluwelenbroek, die in
de laarzen verdwijnt met daarop
een blouse met spencer en fluwelen
cape uit de collectie van Miyake.
■k Ook uit de collectie van Chloe deze „vrouwelijke musketier"De witte
jurk en cape zijn van chiffon, bij de laarzen worden kousebanden in
bijpassende kleur gedragen.
Een creatie van de Japanse ontwerper Yamaoto
