"Winkeliers willen eerlijke kans"
ECHTPAAR DIT WARMOND
SPEURT HALVE WERELD
AF NAAR MINI-EZELS
Ledental NUT groeit
Hechtere samenwerking
dierenbeschermers
PAGINA 4
STREEK
DONDERDAG 21 APRIL 1977
Uitspraak volgende week donderdag
OUDE WETERING - Over precies één week (vol
gende week donderdag om kwart voor tien) we
ten de middenstanders uit Alkemade waar ze aan
toe zijn. Dan zal mr. Blaauw, president van de
Haagse rechtbank, uitspraak doen wie het
nieuwe winkelcentrum aan het Meerkreukplein
in Oude Wetering omstreeks juni mag bemannen:
de plaatselijke winkeliers of de supermarkt Di-
gros.
Drie middenstandsverenigingen
(uit Rijpwetering, Oude Wetering
en Roelofarendsveen) eisten giste
ren dat zij voorrang zouden krijgen
als de winkelruimten straks moe
ten worden verdeeld. Mr. Blaauw
zal moeten uitmaken of de ge
meente Alkemade destijds „harde"
afspraken heeft gemaakt over die
verdeling of dat er slechts een wens
is geuit om rekening te houden met
de belangen van de dorpswinke
liers.
„We willen een eerlijke kans", zo
hield mr. Geelkerken, de pleiter
van de middenstanders, de rechter
voor. „Er moet een stokje voor ge
stoken worden dat Digros zo maar
in het winkelcentrum trekt".
Volgens zijn zeggen bracht de me
dedeling dat het hele complex aan
Digros was verhuurd, grote beroe
ring teweeg onder de winkeliers.
Het Koninklijk Nederlands Onder
nemers Verbond werd ingescha
keld. Door het optreden van dit in
stituut is er enige maanden geleden
beslag gelegd op het onroerend
goed: de bouw gaat gewoon verder,
maar niemand mag erin trekken
voor de rechter een uitspraak heeft
gedaan.
Verantwoord
Het KNOV heeft ook een onder
zoek gedaan of het nu wel zo nodig
is, dat de plaatselijke middenstan
ders het centrum gaan exploiteren.
Hieruit is duidelijk naar voren ge
komen, dat er voldoende kapitaal is
om een zaak in het winkelcentrum
te drijven. „Het is niet alleen eco
nomisch verantwoord, maar er zijn
ook voldoende winkeliers om die
1465- vierkante meter vloeropper
vlakte te bezetten", aldus mr. Geel
kerken.
Het alternatief is echter wel, dat die
winkeliers die naar de nieuwe om
geving zouden verhuizen, wel hun
oude bedrijfje moeten sluiten. Als
zij op beide plaatsen hun activitei
ten zouden voortzetten, dan zou er
sprake zijn van overbewinkeling.
„Als de winkeliers uit Alkemade
niet in het centrum komen, zal een
aantal bedrijfjes moeten sluiten
terwijl andere het zeer moeilijk zul
len krijgen", meende mr.Geelker-
ken.
Wanprestatie
Het optreden van De Joode, die
overigens niet op de zitting was
verschenen omdat hij op dit mo
ment in een ziekenhuis wordt ver
pleegd, noemde de Leidse advocaat
een „wanprestatie". Hij heeft de
grond verkocht zonder haar eerst
aan de gemeente aan te bieden.
„Mr. Geelkerken vertelde dat een
zoon van De Joode hem dit had
meegedeeld. De notaris, die de
transactie had geregeld, had ge
steld „dat de gemeente geen sanc
ties had bepaald".
„De gemeente staat hier niet, om
dat zij vindt dat de middenstanders
eerst maar eens moeten zien hun
eigen boontjes te doppen".
Mr. Geelkerken zei dat het Centraal
Burgerlijke
stand
Financierings Instituut wist dat de
grond niet mocht worden verkocht.
„En toch heeft het dit gedaan. Dat is
onrechtmatig handelen".
Uithaal
De gemeente Alkemade werd
op de vingers getikt door mr. Ver
meulen, de advocaat van het Cen
traal Financierings Instituut. Hij
Door
Jan Westerlaken
beweerde dat zij wel degelijk op de
hoogte zou zijn, dat De Joode de
grond aan het Meerkreukplein had
verkocht aan het CFI. „We moeten
in de gaten houden dat het hier niet
gaat om een paar winkeltjes. Het is
altijd de bedoeling geweest dat er
een supermarkt zou komen met
wat winkels. Daar heb je een kapi
taalkrachtige onderneming voor
nodig".
VOORSCHOTEN - '"t Nut maakt
in Voorschoten nog steeds een
bloeitijd door. Zelfs na een scherpe
controle op de betaling van de con
tributie zijn er nóg 1010 gezinnen
lid. De activiteiten hebben zich in
de laatste jaren allereerst gericht op
het vormings- en ontwikkelings
werk. Vooral de cursussen voorzien
in een merkbare behoefte.
Hoewel "'t Nut" allerminst een zui-
ontspanningsvereniging ge
noemd kan worden, zal ook in het
nieuwe programma weer ruim
aandacht besteed worden aan to
neel, cabaret maar ook muziek.
Het bestuur werd tijdens de giste
ren gehouden ledenvergadering te
ruggebracht tot vijf leden. Dat is
het minimum volgens de statuten.
Een klein bestuur is werkzamer.
Wel zal een adviesraad opgericht
worden. Deze zal gevraagd en on
gevraagd adviezen kunnen uit
brengen en zal bemand worden
door enige oud-bestuursleden en
deskundigen.
Mevrouw Th. J. Veldhuyzen van
Zanten-Roest van Limburg werd
benoemd tot erelid van het depar
tement Voorschoten.
Langdurig werd gesproken over de
intrekking van de rijkssubsidie aan
het hoofdbestuur van '"t Nut".
Voorschoten meent dat het hoofd
bestuur een duidelijke functie
heeft zeker voor die afdelingen die
klein zijn. Wel wordt er van het
hoofdbestuur verwacht dat het iets
meer aan de weg gaat timmeren,
waardoor ook de buitenstaander
begrip kan krijgen voor de nood
zaak van een centraal hoofdbes
tuur.
Beweerde mr. Geelkerken dat als
Digros zou komen er dan sprake
van overbewinkeling zou zijn, mr.
Vermeulen bestreed deze stelling. StCHTO
Rapporten zouden hebben aange
toond dat er in Alkemade onder-
bewinkeling is. „Er zijn te weinig
winkels om te voorzien in de be
hoefte van een groeiend Alkemade.
Een groot aantal inwoners winkelt
wekelijks in Leiden of Alphen".
Ook hier komt
schijnt het nogal eens te ontbreken
in Alkemade. Ik heb de indruk dat
de winkeliers het winkelcentrum
helemaal niet zo graag willen. Ze
sluiten niet zo gauw hun gemoder
niseerde zaakje om dan naar een
andere, buiten de bebouwde kom,
plaats te verhuizen".
„Knullig" en „vaag" noemde hij de
wijze waarop de gemeente Alke
made te werk was gegaan. „Tegen
een belegger kun je toch moeilijk
zeggen je moet zus of zo te werk
gaan?"
Afwijzen
Mr. Vermeulen vindt dat de mid
denstand in Alkemade op rozen zit.
„En als er dan plotseling een mo
derne supermarkt komt, voelt men
zich bedreigd. Dat zou ik ook, als ik
daar een slagerij had. Er is nog een
andere groep: de burgerij. Zij heeft
belang bij gezonde concurrentie en
goede service. En aan dat laatste
Mr. Vermeulen had de indruk dat er
sprake is van een geweldige storm
in een glas water. „Ik geloof dat er
maar weinig middenstanders zijn
die er zich echt willen vestigen".
Het liefst had hij alle middenstan
ders naar huis gestuurd. „De ge
meente had hier moeten zitten, en
niemand anders. De vordering die
is ingesteld moet worden afgewe
zen. De middenstanders hebben
geen enkel recht verworven. De
enige die recht heeft is de gemeen
te. Ik vind het dom van de winke
liers dat zij hier naar toe zijn geko
men om de kastanjes uit het vuur te
halen", aldus mr. Vermeulen.
„Digros heeft met die hele zaak
niets te maken. Daarom moeten
alle vorderingen worden afgewe
zen". Dit zei mr. Van Santen, die
namens de supermarkt optrad.
Alle voorbereidingen heeft het be
drijf al getroffen om binnenkort in
Oude Wetering aan de slag te kun
nen gaan: er is personeel aange
trokken en de bevoorrading is ook
al geregeld. In het complex van Di
gros zou een ruimte worden inge
richt voor een slager en een bakker.
Twijfels had mr. Van Santen over
ae stelling of er inderdaad een
overbewinkeling zou ontstaan als
Digros zich in het winkelcentrum
zou vestigen. „Ik betwijfel dit. De
vestiging van Digros zou eerder tot
gevolg hebben dat er meer mensen
naar het dorp komen om hun spul
letjes wat goedkoper in te slaan. Er
is echt geen behoefte aan dat de be
staande winkels naar het centrum
worden verplaatst; er is eerder be
hoefte aan een supermarkt. Zij zal
zeker geen schade aan de plaatse
lijke middenstand toebrengen".
Mr. Van Santen vertelde dat Digros
van zeker één winkelier weet dat hij
zich niet aan het Meerkreukplein
zal willen vestigen. Hij heeft zich
wel als gegadigde aangediend.
Omdat hij bang is voor concurren
tie. „Als puntje bij paaltje komt,
trekt die man zich terug".
Brieven
Mr. Geelkerken toonde nog enkele
brieven aan plaatselijke midden
standers. Hierin werd ook gespro
ken over voorkeur. Maar op dat
moment was heel het centrum al
aan Digros verhuurd. De beide an
dere advocaten wisten van niets.
OEGSTGEEST - Nog dit jaar mag
verwacht worden dat er een hech
tere samenwerking tussen enkele
regionale dierenbeschermingsor
ganisaties komt. Dit viel op te ma
ken uit de woorden van de voorzit-
de dierenbescherming
Oegstgeest/Sassenheim de heer
H M. Reiling tijdens de gisteravond
gehouden jaarvergadering.
Binnen het gebied van de gemeen
ten Warmond, Voorhout, Rijns
burg, Sassenheim en Oegstgeest zal
het bestaande dierentehuis "Dé
Postbrug" fungeren als opvan
gcentrum. Naast dit aspect houdt
deze toekomstige samenwerking
ook financiële gevolgen in. De ver
eniging hoopt dat per gemeente een
bedrag van twintig cent per inwo
ner zal worden afgestaan aan de
dierenbescherming. Het aldus ver
kregen bedrag wordt op de eerste
plaats .besteed aan de nog immer
oplopende exploitatietekorten van
de Postbrug, jaarlijks circa ,10-000
gulden.
Wat betreft de activiteiten het afge
lopen jaar van de vereniging nam,
zo werd de vergadering meege
deeld, vooral de opvang van de
zwerf- en afgestane dieren een
grote plaats in. "Dit aar^tal stijgt elk
jaar. Een trieste ontwikkeling en
welhaast een welvaartsverschijnsel
aldus de heer Reilingh. Hij kon
digde aan dat in het vervolg "om de
geboorteregeling voor huisdieren"
enigszins in goede banen te leiden
alle dieren die in het dierentehuis
worden gebracht (zwerf en af
standshondjes en katjes red.) zullen
worden gesteriliseerd dan wel ge
castreerd".
"Overigens wordt er binnen ons
gebied absoluut geen enkel gezond
dier afgemaakt. We trachten hoe
dan ook en gelukkig vrijwel altijd
met succes, een goed tehuis te vin
den."
In het komend jaar zullen er tevens
nog veranderingen worden aange
bracht in het dierentehuis en de
aangrenzende woning. In 1976 is
daar een begin mee gemaakt maar
thans bestaat een dringende be
hoefte aan een aparte quarantain
eruimte voor honden en een nieuw
kattenverblijf, zo bleek uit het
overzicht. Met de verbouwing is
een bedrag gemoeid van ongeveer
40.000 gulden. De dierenbescher
ming Oegstgeest/Sassenheim heeft
daartoe een apart fonds in het leven
geroepen om zo min mogelijk aan
spraak te hoeven doen op het eigen
vermogen van de vereniging.
LEIDEN - Geboren: Said z.v. M. Aham-
dan en A. Amenchar, Tamara d.v. J. A.
M. Rietveld en E. J. Bosch, Maurice z.v.
F. v. Delft en K. P. Zuijderduyn, Marcel
z.v. H. Wolting en C. D. Kagenaar, Corne
lls z.v. D. v. Rijn en C. v.d. Plas, Mariska
d.v. M. Smit en H. S. Kerdyk, Christina
M. d.v. P. J. J. Popma en A. A. W. Ooster
huis, Monique d.v. H. Ketting en G.
Borsje, Natascha d.v. J. Maaskant en C.
W. v.d. Zwaan, Bram z.v. G. v.d. Kooy en
M. J. Schroot, Jeroen A. z.v. C. A. Slag
boom en A. M. v. Dorenmalen, Arie J. z.v.
J. W v. Wolferen en C. Kuijt, Richard z.v.
A. t Duijvenbode en A. G. M. Mooije-
kinfl, Petra d.v. A. J. Troost en W. G.
Veldkamp, Robin M. z.v. P. Luijer en A.
F. Theebe, Monya d.v. M. Tahiri en N.
Moufki, Mireille d.v. G. Blyleve en F.
Vink, Marco V. z.v. J. P. Dongelmans en
E. C. Koelewijn, Remco z.v. W. v.d. Wijn-
gaart en M. J. A. Haarlemmer, Mike z.v.
J. Dorrestijn en A. M. Zaal, Paul P. z.v. P.
C. Krul en G. J. Colyn, Chantal M. E. d.v.
F.J.A. Beek en H H. Koen, Rudy z.v. C.
Zwanenburg en T. B. Theunisz, Bianca
J. C. d.v. C. Guyt en G. C. Reyngoud,
Sanne H. A. d.v. P. Reyngoud en H. B. G.
M. v.d. Krogt, Ilse E. M. d.v. J. T. G.
Slootbeek en J. C. P. M. v.d. Eerg, Anje
M. H. d.v. E. L. Plug en H. J. Klompien,
Heidi dr v. J. Groenendijk en M. A. Stra-
vers, Gideon z.v. J. K. Boer en G. A.
Heijmans, Cyril P. z.v. P. v. Berge Hene
gouwen en M. J. L. v. Gheluwe, Edwin
z.v. D. Wetselaaren J. M. Siebert, Antoon
z.v. A. Siera en P. Buijn, Cornelia A. M.
d.v. J. P. Peeters en A. Vrolijk, Andréz.v.
J. Muezerie en C. Garcia Canalle.
Getrouwd: L. P. Otto en H. J. Meijdam,
C. W. Peet en W. Cuvelier, J. F. Verlinde
en N. v. Dijk.
Overleden: W. Mollema (1886) man, D. L.
Barthen (1886) man, K. Zuurmond (1904)
man, G. M. Wilhelmus (1916) echtg v A.
G. Wassenaar, B. Chaudron (1885) man,
A. J. M v.d. Lans (1937) man, B. Groot
(1894) geh. gew. m. C. Kulk, C. L. J. La-
man (1911) man, W. Momberg (1911)
man, S Sirag (1900), J. M Brugman
(1890) geh. gew m. W. J. M. Uittenhout,
S. Zwart geb. 1904, man, G. J. Bromelow
geb 1927 geh. gew. m. J. J. v. Went, JG.
Hollander geb. 1915, man.
Met zijn privé-boot, een 22 meter lang voormalig Engels marinevaartuig, blijft
het Warmondse echtpaar Van Dieten voorlopig koers zetten naar onbekende
oorden. Net zolang tot de diersoort is gevonden waar het tweetal nu al een paar
jaar intensief naar speurt.
Ze zijn op zoek naar mini-ezels.
Drie jaar geleden tikte de
'vrouw des huizes in eën Ne
derlandse kinderboerderij
een exemplaar op de kop. Als
veijaardagscadeau voor haar
dochtertje. Ze raakte zo gefa
scineerd door het parmantige
viervoetertje dat ze niet alleen
een studie van mini-ezels is
gaan maken, maar ze nu ook
wil gaan fokken.
Het probleem is alleen dat de
exemplaren die ze zoekt uit
erst dun zijn gezaaid. In Ne
derland heeft ze sindsdien
nog alleen een tweede kun
nen achterhalen. Aan meer is
.ze niet kunnen komen.
Daarom gaat ze er in het bui
tenland naar op zoek.
Het omgebouwde marinevaar
tuig, voorzien van een extra
dik pantser, heeft Frankrijk
als thuishaven en is uitgerust
met een complete stal, die tot
nu toe ongebruikt is geble
ven. Want het speurwerk
langs talloze kusten heeft nog
niets opgeleverd. In Corsica
bijvoorbeeld deed het echt
paar alle havens aan om van
daaruit per auto het binnen
land in te trekken, op zoek
naar mini-ezels. Maar zonder
In Salami
Mevrouw Van Dieten zei mij:
"De ezel als lastdier is zelfs op
Corsica zo goed als verdwe
nen. Het eiland heeft nu
prachtige wegen. De boeren
hebben hun ezels ingeruild
voor deux-chevaux. En de
dieren die men er nog fokt
worden als ze drie maanden
oud zijn geslacht en in de sa
lami verwerkt. Als lekkernij
Het Warmondse echtpaar
richtte de steven ook richting
L'Asinara, een streng be
waakt gevangeneneiland
,waar hoofdzakelijk leden van
de mafia hun straf uitzitten.
Op het eiland hebben de ge
vangenen gezelschap van een
paar honderd witte mini-
ezels, de enige plek ter wereld
waar. dit soort veelvuldig
^.voorkomt.
D'é Van Dieten's hadden er hun
zinnen op gezet er één aan
boord te kunnen nemen,
maar dat kregen ze niet voor
elkaar. Op de eerste plaats om
dat ze met hun boot het ge
vangeneneiland niet dichter
dan tot 1000 meter mochten
naderen en bovendien, omdat
door de Siciliaanse overheid
is bepaald dat geen van de
half in het wild levende zeld
zame mini-ezels (zo'n tachtig
centimeter hoog) van het ei
land mag.
De Warmondse: "Het is me toen
nog wel gelukt contact te leg
gen met de gevangenis
directeur, maar die was niette
vermurwen".
Bosbrand
"Toch hoop ik dat het mij ooit
zal lukken er één daar van
daan te halen. Al was het al
leen maar om te voorkomen
dat bij een grote ramp op dit
eiland alle exemplaren om
zouden komen. En dat is niet
denkbeeldig.
Op het moment dat wij met de
boot voor het eiland lagen
brak er op de berghelling een
grote bosbrand uit. Als die
ezels toen door het vuur zou
den zijn ingesloten, was er nu
niet één meer in leven ge
weest".
De volgende grote reis van het
echtpaar Van Dieten is rich
ting Nepal. Een buurman in
Warmond. kinderchirurg
Noordijk (één van de organi
satoren van de Himalaya-
expeditie) heeft er daar op
zijn reizen een stuk of wat ge
signaleerd.
Eind dit jaar gaan ze er per
vliegtuig naar toe om er één of
meerdere naar Nederland te
halen. In dat vliegtuig zullen
speciale voorzieningen wor
den getroffen om de mini-
ezel(s) heelhuids over te krij
gen.
De twee ezels die nu in War
mond vertoeven hebben de
ruimte. Ze leven er als vor
sten. Vlak voor de riante wo
ning van de Van Dieten's aan
de Leede, is voor hen een om
heind dierenparkje aange
legd. Ongeveer zo groot als
een half voetbalveld. Er staat
een zeven meter lange houten
keet op, die is omgebouwd tot
nachthok en voeropslag-
plaats.
De enige concessie die de
mini-ezels hebben moeten
doen is hun zee van ruimte de
len met een wat grotere ezel,
een paar graspollen groot ko
nijn en een gans. Dus er kun
nen er nog wel wat bij.
Don Quichotte en Dapple, zoals
het mini-duo is gedoopt, zijn
ook welkom in de riante
huiskamer van het War
mondse echtpaar. Regelma
tig ravotten ze er met de kin
deren of rollebollen wat over
het grote huiskamertapijt.
"Ze doen geen mens kwaad",
zegt de vrouw des huizes,
"mij hebben ze maar één keer
een trap met de achterpoten
gegeven. Nadien zijn ze nooit
meer lastig geweest".
De twee mini-ezels zijn nu
drachtig van de mini-ezel-
hengst die in bezit is van het
dierenpark Amersfoort (het
Warmondse echtpaar heeft er
veel geld voor geboden maar
het dier niet kunnen kopen).
Vlak naast het huis is een
De ezels bij
de familie Van
Dieten leven
als vorsten. Ze
struinen af en
toe ook door de
huiskamer
rond
"kraamkamer" aangelegd.
Een houten schuurtje, voor
zien van de nodige comfort
zoals een automatische
drinkbak en wat ruiven. In
mei, zo is de planning, is de
blijde gebeurtenis.
Waarom spaart het Warmondse
echtpaar geld noch moeite
aan de zakformaat-ezels? Me
vrouw Van Dieten zegt: "Over
de ezel bestaan nog altijd
misvattingen. Het zouden
domme dieren zijn die alleen
nut hebben als lastdier. Ik wil
het tegendeel bewijzen. Dat
ze wel degelijk intelligent
zijn.
Koppig
Dat hun koppigheid alleen te
maken heeft met het feit dat
dingen waarvan ze vinden
dat het niet direct noodzake
lijk is om te doen, ook niet
doen. En ik wil bewijzen dat
ze goed met mensen kunnen
omgaan en dat hen ook veel
aan te leren is.
Binnen een maand had ik het
bijvoorbeeld voor elkaar dat
ze het commando "liggen"
opvolgden".
"Aantonen wil ik ook dat de
mini-ezels geweldig geschikt
zijn als huisdier. Je hebt er
geen centje last van. Ze zijn zo
gewillig als wat. En ze worden
natuurlijk erg oud. Tot tach
tig jaar. Welke hond kan daar
aan tippen?"
