De Jong
ziet Yan
Agt liever
als fractie
voorzitter
Weer nieuw Boskoop- kijkboek
PUBLIEK
We willen het recht naar de
gewone mensen
Scholieren-actie voor
dovenschool in Kenia
BOEKJES IN BEGRIJPELIJKE TAAL
NIEUWE STUNT IN SASSENHEIM
«•-
jyL JL ).lï,
Verzet tegen
verkoop grond
aan Teekens
WOENSDAG 13 APRIL 1977
ALPHEN AAN DEN RIJN - Ex-premier P. de Jong ziet de lijsttrekker van
het Christen Democratisch Appèl (CDA) Andries van Agt bij voorkeur als
voorzitter van de CDA-fractie in de Tweede Kamer komen.
Dat kan worden afgeleid uit een
discussie die gisteren in Alphen
werd gevoerd op de oprichtings
vergadering van de plaatselijke
CDA-afdeling.
De Jong meent: „Dat de lijsttrekker
ook minister-president moet
worden is eigenlijk geen zuiver
idee. Ik vind wel, dat de partij die
als grootste uit de verkiezingen
komt de minister-president moet
leveren".
De Jong noemde overigens in eer
ste instantie de naam Van Agt
niet. Dat standpunt was echter
duidelijk af te leiden uit zijn stel
ling, dat de lijsttrekker de eerst
aangewezen persoon is om te
staan voor de uitvoering van het
programma.
En dat kun je het beste doen als
voorzitter van de fractie, dan heb
je de beste mogelijkheid om te
controleren of je programma zo
goed mogelijk wordt uitgevoerd.
Die mogelijkheid heb je als
minister-president niet, dan heb
je te maken met compromissen
en voorstellen".
Een uitvoerige toelichting die door
de vraagsteller niet op prijs werd
gesteld "Als Van Agt niet auto
matisch premier wordt als het
CDA tenminste als grootste partij
voor de dag komt, dan vind ik dat
nog meer misverstanden in de
hand werken", zo meende deze
Een ander kwam verklaren: „Ik
ben als twijfelaar gekomen, ik ga
als twijfelaar weer weg". Dat laat
ste dan vooral, omdat hij meende,
datje niet na de verkiezingen een
spelletje kon gaan spelen om te
kijken voor welke partij je zou
gaan kiezen om mee te regeren.
"We hebben toch bepaalde princi
piële zaken waarmee we niet
kunnen haspelen? Ik denk alleen
maar aan de abortus
Een ondubbelzinnig antwoord
kwam er niet op van De Jong.
Zoals hij trouwens meer vragen
afdeed in de trant van „het is niet
óf allemaal zwart óf allemaal wit".
Wél duidelijk was hij over de uitleg
zoals die door de progressieve re
geringspartijen wordt gegeven
over de kabinets-crisis "Er dreigt
nogal wat geschiedvervalsing
plaats te vinden", aldus De Jong,
daarmee vooral doelend op het
feit, dat gezegd wordt, dat alleen
het CDA verantwoordelijk is
voor de val van het kabinet.
Die schuld ligt echter volgens De
Jong bij alle partijen, ondermeer
omdat vooraf geen goede afspra
ken waren gemaakt en omdat te
veel belangrijke zaken telkens
maar weer vooruitgeschoven
werden. "Men wist, dat het niet
meer gehaald kon worden".
De PvdA-eisen zoals die nu met be
trekking tot de vier zogeheten
hervormingsvoorstellen op tafel
liggen, noemde hij volstrekt on
aanvaardbaar. Evenals de eis, dat
de PvdA zondermeer de
minister-president moet leveren
in een nieuw kabinet.
"Het zaad van de splitsing wordt
daarmee gezaaid", aldus De
Jong. die verder sprak van een
machtsbeluste opstelling van de
PvdA. "Alsof die partij het recht
heeft om te regeren, moeten an
dere partijen maar aan de eisen
voldoen. Gelukkig wordt de soep
nooit zo heet gegeten als ze wordt
opgediend, maar de sfeer voor na
de verkiezingen is met dergelijke
uitspraken wel bedorven".
üp het verwijt, dat het CDA niet
kiest, antwoordde De Jong: „De
sleutel ligt bij de PvdA. Hoeveel
slikt de PvdA in, daar hangt het
vanaf Volgens De Jong wil Ne
derland wel een progressief be
leid.
"Het wil best hervormingen en-
vernieuwingen maar niet zo hard
en niet zo ver als de PvdA wil. Die
partij moet eerst in eigen huis
maar eens orde op zaken stellen".
De Jong had daarbij weinig goede
woorden voor de tussen die partij
bestaande samenwerking met de
PPR. "Het lijkt alsof het staartje
de hond zwaait. Uit zucht naar
maar zoveel mogelijk zetels om
de macht te houden durft men de
PPR niet af te stoten, omdat men
bang is dat anders de linkervleu
gel van de PvdA meegaat".
ALPHEN AAN DEN
RIJN - "Met deze serie
boekjes willen we de
wetswinkel bij de men
sen thuis brengen".
Dat is de kernachtige omschrij
ving die de Alphense advocaat
mr. A. J. L. de Kort geeft aan de
serie Wetswijzer, waarvan dezer
dagen het eerste deeltje hande
lend over het echtscheidings
recht is verschenen.
Echtscheiding
Een dun boekje, twintig pagi
na's tellend, dat in begrijpelijke
taal heel zakelijk vertelt hoe ie
mand bij echtscheiding moet
handelen. Met opzet is het een
dun boekje en met diezelfde op
zet zullen ook de volgende deel
tjes dun zijn. Mr. De Kort: "De
materie is toch betrekkelijk
saai, het zijn geen boeken die je
met rooie oortjes van spanning
gaat zitten lezen. De stof is ech
ter wel uitermate belangrijk en
vraagt de volle aandacht van de
lezer. Nou, dan moetje die lezer
geen dikke pil voorschotelen".
Mr. Kroft (links): "Geen dikke pil voorschotelen...". Rechts uit
gever Been.
Simpel
Zo simpel ligt dat, en dat was
ook het uitgangspunt van de in
itiatiefnemer tot de serie, de
Nieuwkoopse uitgever C. A.
Been. Deze eigenaar van een
(foto)loonzetbedrijf meende:
"Het recht moet wat meer naar
de mensen toegebracht wor
den. Iedereen heeft er mee te
maken, maar het is allemaal zo
moeilijk, zo onbegrijpelijk. Ik
wilde iets gaan uitgeven, waarin
het allemaal wat eenvoudiger
zou worden uitgelegd. Om uit
voering te geven aan die plan
nen, had ik natuurlijk wel een
advocaat nodig, die de boekjes
zou kunnen gaan schrijven en
omdat ik De Kort kende heb ik
hem gebeld en hem mijn idee
voorgelegd".
Dat Been daarmee letterlijk en
figuurlijk aan het juiste adres
was wist hij niet. Het toeval doet
zich namelijk voor, dat De Kort
de initiatiefnemer was van de
eerste rechtswinkel die in Ne
derland (in 1969 in Tilburg)
werd opgericht. Gezien tegen
die achtergrond is het alleszins
verklaarbaar, dat mr. De Kort
niet aarzelde toen Been zijn idee
bij hem aankaartte. Spoedig
erna volgde een eerste bespre
king, waarin ook de andere
twee advocaten van het kantoor
werden betrokken, en werd het
idee uitgewerkt in een plan.
Been: "We vonden dat het een
serie moest worden, waarin on
derwerpen behandeld worden,
waarmee gewone mensen het
meest geconfronteerd worden".
Het eerste boekje is inmiddels
uit en gaat over het echtschei
dingsrecht. Nummer twee in de
reeks, die Wetswijzer is ge
noemd, ligt ter perse en zal gaan
over het ontslagrecht. Het
wordt een iets dikker boekje, 36
pagina's. "Daar konden we niet
onderuit", zegt mr. De Kort.
"Het ontslagrecht is zo inge
wikkeld en de mensen weten er
zo weinig van, dat we die ruimte
beslist nodig hadden". Andere
zaken die in de serie zullen
worden behandeld zijn de ali
mentatie (dat in het boekje over
het echtscheidingsrecht niet
uitputtend kon worden behan
deld), arbeidsovereenkomsten,
het huurrecht, de sociale wet
geving, het zelf procederen, een
wegwijzer over de tarieven van
makelaars, advocaten, notaris
sen en dergelijke adviseurs met
daarbij ook wanneer je de dien
sten van hen moet inroepen.
Mr. De Kort: "Het is niet de be
doeling om de mensen van een
advocaat, wetswinkel, of an
dere adviseurs en instanties
weg te houden. Integendeel, er
zijn bepaalde zaken die je niet
kunt afhandelen zonder de hulp
van dergelijke mensen in te
roepen. Bij een echtscheiding
bijvoorbeeld heb je beslist een
advocaat nodig, dat kan niet
anders. Voor die mensen zijn de
boekjes hopelijk een goed mid
del om te weten te komen, wat
zo'n man dan allemaal voor hen
aan het doen is. Ik vind het na
melijk belangrijk, dat de men
sen zoveel mogelijk proberen
mee te denken bij datgene wat
hun adviseur doet". Daarbij
wordt ook aangegeven wat men
zelf kan doen, zodat ook de
"doe-het-zelver" de serie (of
deeltjes eruit) kan gebruiken als
leidraad.
Taalgebruik
Alle zaken die worden behan
deld door mr. De Kort of zijn
collega's mr. C. A. J. M. Snijders
en mr. P. A. Schreuder, worden
zo eenvoudig mogelijk uit de
doeken gedaan. "Dat lukt dan
misschien niet helemaal", aldus
mr. De Kort, "want soms ont
kom je gewoon niet aan be
paalde uitdrukkingen. Maar we
lezen ons werk zo kritisch mo
gelijk door op de juridische
juistheid, maar vooral ook op
het taalgebruik". Uitgever
Been: "En ik ben er óók nog, ik
lees het ook nog eens een keer
door en ik ben een leek. Als ik
het niet begrijp, dan leg ik het
de schrijvers voor en praten we
Gewone mensen
Die samenwerking en de be
reidheid daartoe is bij alle deel
nemers volop aanwezig, omdat
ze gevieren staan voor het uit
gangspunt: "We willen het
recht naar gewone mensen
brengen". In het eerste boekje
over het echtscheidingsrecht is
men daarin al aardig geslaagd.
door
Herman van
Amsterdam
De bijna 600 leerlingen van het Rijnlands Lyceum in Sassenheim, die kortgele
den nog in het nieuws waren omdat ze tijdens de koffiepauze bij wijze van grap
alle onderwijskrachten in de lerarenkamer opsloten (de brandweer moest er aan
te pas komen om de leraren te ontzetten) bereiden een nieuwe stunt voor.
Tips voor deze rubriek kunt U elke
morgen tot 10.00 uur aan mij kwijt, tel.
071-144941, toestel 38 U mag ook
schrijven.
Op wat serieuzer vlak dit keer. Ze
gaan allerlei acties op touw zet
ten om geld bijeen te brengen
voor de bouw van een nieuwe
dovenschool in het Keniase be
rgplaatsje Kerugoya.
Geschiedenisleraar Cees Pieterse
heeft de actie aangezwengeld.
Vorig jaar was hij op bezoek in
Kenya waar zijn zwager, in de
buurt van Kerugoya, arts is in
een streekhospitaal. Daar ont
moette de Voorhouter een Ame
rikaanse collega die in '73 aan de
voet van de Mount Kenya in een
paar omgebouwde schuurtjes
met een school voor doven van
start ging.
Opzienbarend
Een voor Keniaanse begrippen
opzienbarend project. „Want",
zegt Cees Pieterse, „een dove in
Kenia, en dat geldt ook voor heel
wat andere landen in Afrika, is
een verschoppeling. Baby's en
peuters met die handicap wor
den te vondeling gelegd. Kleine
kinderen het oerwoud inge
stuurd. Doofheid wordt be
schouwd als een straf van de go
den. Wie die straf treft wordt
door de familie verstoten en aan
het lot overgelaten".
„„Wat dat voor gevolgen kan heb
ben, heb ik van dichtbij meege
maakt. Toen ik mijn zwager in
het ziekenhuis bezocht werd
juist een in de steek gelaten doof
kind binnen gebracht. Volko
men verwilderd. Het brulde als
een aap en klom ook als een aap
tegen je op. Dat was geen uit
zondering. In zo'n toestand wor
den er veel aangetroffen".
„Op de dovenschool, waar ze in
tern wonen, krijgen ze de kans
een normaal leven te leiden, met
hetzelfde onderwijs als op de la
gere school. En het typische is
dat na verloop van tijd veel ou
ders die hun kind in de steek lie
ten, door die opleiding weer be
langstelling krijgen in hun zoon
of dochter.
In principe gaan de kinderen dan
om de drie maanden naar huis.
Zodoende verliezen de doven
niet alle banden met hun tradi
tionele leefgemeenschap. Bo
vendien tracht men door zo te
handelen de ouders te interesse
ren voor het onderwijs van het
dove kind".
Terug uit Kenia heeft Cees Pie
terse de leerlingen van het Rijn
lands Lyceum warm kunnen
maken om hun steentje bij te
dragen aan het dovenproject. Er
moeten 90.000 Keniaanse pon
den aan te pas komen om Keru
goya aan een echte school te hel
pen. Ongeveer 400.000 gulden in
Nederlands geld.
"Met onze school komen we na
tuurlijk nooit aan dat bedrag",
zegt Pieterse, "maar we willen
alvast wel een beginnetje ma
ken".
Klapper
De leerlingen (sommigen corres
ponderen met een dove Ke-
niaan) werken enthousiast mee.
Zonder morren hebben ze geac
cepteerd dat voorlopig alle con
sumpties op school vijf cent
duurder zijn dan normaal. Maar
de grote klapper moet nog ko
men. Op 22 en 23 april (van 16.00
tot 22.00 uur) organiseren ze in
de gangen van hun school een
fancy-fair. Voor iedereen die ten
bate van de Kenia-actie zich wil
wagen aan het ballen gooien, het
grabbelen in de ton en ander
pretentieloos vermaak.
Om de pot nog wat meer te spek
ken hebben de leerlingen (de le
raren doen ook ijverig mee) ook
nog wat toneelavonden en een
grote loterij in petto.
De actie wordt afgesloten in mei,
waarna het totaalbedrag voor
lopig zal worden vastgezet op
een Keniase bank. Afgewacht
zal worden of andere groepen
het voorbeeld van de Sassen-
beimse scholieren volgen, tot
dat er voldoende geld is om met
de bouw te kunnen beginnen.
Uitgevers blijven brood zien in boekjes waarin met veel foto's en
weinig tekst wordt teruggeblikt op de jaren die al weer ver
achter ons liggen.
Zelfs als met gelijksoortige boekwerkjes de "doelgroep" al eerder
is bewerkt. Zoals in Boskoop. Daar schijnt men nooit genoeg te
kunnen krijgen van dat terugblikken, getuige het dezer dagen
verschenen "Vervlogen jaren", een commercieel-nostalgisch
product, gewiekst opvolger van de kijkboekjes "Zo was Bos
koop" en "Ken U ze nog de Boskopers?".
"Vervlogen jaren" is een luxueus gebundelde verse lading foto's
van toen, van bijschriften voorzien door de bejaarde Boskoper
Cees Bulk en de jonge uitgever Willem Kruiswijk.
Het materiaal voor het boek werd de uitgever op een presenteer
blaadje aangereikt. Een advertentie ln het plaatselijke week
blad waarin Boskopers werd gevraagd hun familiealbum eens
na te slaan op "leuke momenten" leverde een berg prenten op.
Bijna 200 zijn er van gebruikt, met de aantekening van de uitge
ver dat ze op één na nog nooit eerder werden gepubliceerd.
Wat krijgt men voor die 42,50? Voor een goed deel de gebruike
lijke prentjes zoals je die ook aantreft als in Barradeel de fotoal
bums tevoorschijn zouden worden gehaald. Kleuterklasjes, het
zangkoor, de zwemverenigigng wat een badpakken..), een kerk
die moest verdwijnen, de eerst bus, een hotelbrand, een slager
voor zijn winkel, met zijn koe. Erg gewoontjes allemaal.
Er zijn ook wat uitschieters. De fraaie sfeerplaten waarin het bo-
mendorp Boskoop met haar talloze vaarslootjes doet denken aan
Giethoorn, de foto's van Boskoop de foto's van Boskoops hulpbe
toon bij de watersnoodramp in '53, het bezoek aan Boskoop van
koningin Emma en later koningin Juliana, een ijsbreker die zich
een weg baant door de Gouwe.
Wat de begeleidende tekst betreft hebben de samenstellers van
"Vervlogen jaren" er weinig van gebakken. De informatie die ze
geven is minimaal. Terwijl juist veel foto's er om vragen tot in
detail besproken te worden.
Zo blijft Boskoop eigenlijk een gesloten boek.
LEIDERDORP - Er heerst in Lei
derdorp grote verdeeldheid over de
vraag of een stuk grond aan de
Leidsedreef verkocht moet worden
aan BV De Vleeschmeesters (het
slagerijconcern van Teekens) of dat
het gereserveerd moet worden voor
uitbreiding van de Leidse Detail
handelsscholen.
KVP-woord voerder J. Tieken
deelde gisteravond in de vergader
ing van de Leiderdorpse commissie
voor ruimtelijke ordening en open
bare werken mee zich "met hand en
tand te zullen verzetten tegen ver
koop aan Teekens". Hij verweet het
college onelegant te hebben ge
handeld.
De Leidse Detailhandelsschool -
officieel het Rijnlands Instituut
voor Ondernemersonderwijs (RIO)
geheten - kampt met ernstige ruim
tenood. De school diende ettelijke
jaren geleden een aanvraag in voor
de bouw van een lagere detailhan
delsschool. Het ministerie van on
derwijs ging met de bouw van een
dergelijke school in Leiderdorp
akkoord. Tijdens de voorbereiding
van de definitieve bouwplannen
ging datzelfde ministerie akkoord
met vestiging van een middelbare
detailhandelsschool in Leiderdorp.
Het RIO betrok die in de nieuw-
bouwplannen en diende tegelijker
tijd bij het ministerie een aanvraag
in voor meer grond.
Men vroeg en kreeg optie op een
stuk grond van duizend vierkante
meter achter de school, voorname
lijk om dat te gebruiken als par
keerplaats voor fietsen en brom
mers, die nu op de weg voor de
school staan. Alle ruimte werd na
melijk opgesoupeerd door een
tweede gymnastieklokaal dat
noodzakelijk was als gevolg van de
uitbreiding.
Intussen dreigt de nood nog groter
te worden nu de minister heeft aan
gekondigd voorstander te zijn van
het geven van een dagopleiding
voor een vestigingsvergunning
voor middenstanders en de school
zelf heeft gevraagd ook horeca-
vakonderwijs te mogen geven.
De optie liep tot 1 september van
het vorig jaar. Eén dag vóór het ver
lopen van die termijn gaf staatsse
cretaris De Jong van onderwijs toe
stemming om de grond, vooruitlo
pend op waarschijnlijke koop, te
huren. Intussen had Teekens mee
gedeeld op die plaats een kantoor
flat neer te willen zetten. Een dag
nadat de optietermijn deed afgelo
pen deede het college een aanbod
aan Teekens.
Het merendeel van de commissie
meende gisteravond dat het RIO
uitbreidingsruimte moet krijgen en
dat Teekens elders, bijvoorbeeld in
de buurt van het wegrestaurant Al
berts Corner langs de rijksweg Den
Haag - Amsterdam, moet bouwen.