"Ik leef bij de wedstrijd, die wil ik winnen Hij is n opvolger' Neeskens blijft bij Barcelona WYBO LELIEVELD: JEUGDTEAM LEIDEN KAN REVANCHE NEMEN OP LUBA UVS—HDVS :r~ir Merckx over Maertens: ZATERDAG 19 MAART 1977 BARCELONA - Johan Nees kens (25) heeft gisteren voor twee jaar bijgetekend bij Barce lona. Het vaste jaarsalaris van Neeskens, die in 1974 na het we reldkampioenschap voetbal van Ajax naar Barcelona ver huisde, zal ongeveer 750.000 gulden gaan bedragen. De Duitse ex-international Paul Breitner, die aan zijn derde seizoen bij Real Madrid bezig is, gaat de roemruchte Spaanse club aan het eind van het sei zoen verlaten. Breitner heeft la ten weten geen interesse te hebben in een terugkeer naar zijn oude club Bayern Mun- chen, maar hoopt wel onder contract te komen bij een an dere Bundesliga-vereniging, ook al omdat hij van plan is zijn studie sociologie en psycholo gie te voltooien. Een kwart van de geselec teerde spelers voor het Neder lands amateurelftal komt uit hoofdklasser RKC uit Waal wijk. RKC is met vier man. Brands, Brekelmans, Cruyssen en Wisse, vertegenwoordigd in de groep waaruit het elftal zal worden samengesteld dat op dinsdag 22 maart te Dublin speelt tegen Ierland. De ontmoeting tussen Ierland en Nederland is de eerste van de twee kwalificatiewedstrijden voor het Europese kampioen schap voor amateur landen ploegen. De Nederlandse selec tie van zestien spelers kan be schikken over voetballers die vroeger een profcontract had den, omdat de regels voor het toernooi om het Europese kampioenschap "ruimer" zijn dan die voor de Olympische Spelen. De groep van zestien is de kern die is overgebleven na de Amerikaanse tournee, die 26 spelers eind februari hebben gemaakt. Geselecteerd zijn: Henk Spie- rings (BW), Jaap Bloem (DWV), Gerhard van Duursen (Achilles '12), Jan Menninga (ACV), Martin Brands, Ad Bre kelmans, Johan Cruyssen en Wim Wisse (RKC), Willy Mel- chers (Rheden), Henri van Buu- ren (RVC), André van der Ley (Vaassen), Jaan de Graaf en Hein de Graaf (IJsselmeervo- gels), Jan van Lokven (TOP), Eddy Hazelhof (Hubert Sneek) en Jan van Renswou (Minerva). Uruquay heeft gisteren in Montevideo met 2-0 gewonnen van Venezuela in een wedstrijd uit groep 2, Zuidamerikaanse zone, van de voorronden voor het wereldkampioenschap voetbal 1978. De uitslag was voor de klassering van geen be tekenis meer. Uit groep 2 had Bolivia zich al geplaatst voor de eindronde van de Zuidameri kaanse groepen. Wybo Lelieveld: ..Steeds sneller, dal is mijn enige doel" STOMPWIJK - Altijd al een snelle jongen geweest, die Wybo Lelieveld. Hij kon zelfs de normale „wachttijd" voor zijn geboorte niet volmaken, kwam een maand te vroeg. Een teken aan de wand(?). Nu hij negentien jaar rondloopt in Stompwijk, een streepbreed dorp dat zich parallel aan rijksweg vier door het landschap tussen Leiden en Den Haag slingert, blijkt hij nog altijd vele leeftijdsgenoten te vlug af. En die niet alleen. Negen jeugdtitels en drie jeugdrecords heeft de Bataven-atleet meegenomen naar de senioren; twaalf redenen om hem ook bij de volwassen lopers te beschouwen als één van Nederlands grootste talenten op de midde nafstand. atleet doet geen stap zonder zijn oe- fenmeester. Een enge situatie? Hij bewees dat het afgelopen wee keinde weer eens, tijdens de EK indoor-atletiek in Spanje. Bleef bij zijn eerste echt grote wedstrijd Oranje's beste 1500 meter-loper Evert Hoving ruimschoots voor. Door Paul de Tombe r Spanje Hij reist in gedachten terug. De vrijheid, maar tegelijkertijd ook de gebondenheid en de explosieve sfeer waren hem opgevallen. Privé mocht Lelieveld in San Sebastian meer dan ooit in een juniorploeg - voor en tijdens zijn 1500 meter serie ontmoette hij een erg strak regle ment en zeer veel ellebogenwerk, land, wil hij zich daar echter niet op P.at allea te8en een decor van Bas- Drie seconden bedroeg het verschil in het voordeel van (de overigens in de serie uitgeschakelde) Lelieveld, die met 3.44.1 een persoonlijke top tijd neerzette. Weer terug in Hol- beroemen: een slechte dag". Liever praat Wybo na over zijn eigen ervaring: „Die enorme belevenis", d: Hnvinp had eewoon kische demonstraties, ,wgT.w*J? nraat satorische bezorgdheid orriide atle ten en (dus) van een cordon van agenten rond het stadion. De ver- j (TnuitwisbOTelndrukkenYiJhem warrende entourage kon de jeug- achterliet. d'«e atleet ?aht" ™et va" de w«s brengen. „Ik heb er ook maar weinig van gemerkt", zegt hij zelf. „Op de ochtend dat er massaal ge demonstreerd werd, waren we net met een groepje atleten aan het trainen op het strand. Verder heb ik alleen de vlaggen en de agenten ge zien, maar daar heb ik niet bij stil gestaan. Politiek interesseert me niet. Zijn aandacht richt zich dan ook voornamelijk op de daar gelopen wedstrijd. Ontelbare malen liep hij zijn serie over, zag hij zichzelf weer gaan achter de Ier Colhlan, die tij dens de Spelen van Montreal nog finalist was, en die de eindstrijd in San Sebastian wél haalde. Vijf tiende van een seconde vóór Lelie veld, die eventjes een spoortje van teleurstelling toont. „Was ik maar wat harder gegaan, denk ik nu steeds. Dan had ik die finale ge haald." De nuchtere Stompwijker keert snel terug tot de realiteit en het be sef dat onervarenheid hem uit de eindstrijd hield. De jongste deel nemer op de 1500 meter werd ge confronteerd met allerlei voor hem nieuwe zaken. „Het was allemaal zo anders dan ik had meegemaakt. Twintig minuten voor de wedstrijd werd je daar in een kleine ruimte neergezet, waarin je niets kon doen. Daarna mocht je nog één sprintje trekken op de baan en dan mocht je af. Dat was volkomen nieuw voor me. Evenals dat trekken en duwen. Als je iemand voorbij wilde kreeg je gelijk een opdonder met een elle boog. Daarbij was mijn race planning niet zo best. Als ik het nu over moest doen, zou ik heel anders lopen." Desondanks toont hij zich tenslotte toch tevreden. „Want ik ben weer harder gegaan. Dat is het enige doel dat ik heb. Iedere wedstrijd sneller lopen. Verder kijk ik niet vooruit. Anderen kunnen nu wel zeggen dat ik Moskou kan halen, maar daar stedelijke rivalen Luba en Mercasol denk ik nog maar niet aan. Daar zie vanavond tegenover elkaar. Luba ik het nut niet van in, want er kan in heeft van de twee het beste seizoen de tussentijd zoveel gebeuren Ik achter de rug en won een maand kan geblesseerd raken of tegenslag geleden de eerste wedstrijd tegen krijgen. Dat heb ik tot nu toe nog stadgenoot met enige geluk, toch niet gehad, dus ik weet niet hoe ik wel verdiend in de verlenging: erop zou reageren. Nee hoor, ik leef 80-81. Omdat het weer complete bij de wedstrijd en dat blijf ik Leiden zal proberen revanche te doen." nemen voor die nederlaag zijn er genoeg ingrediënten aanwezig voor Een instelling die hem typeert een thriller. (Vijf Meihal, 19.00 uur), sinds hij het obligate voetbal („mijn De nieuwe Leidse eerste divisie- vijf broeders speelden dat, als je in ploeg VAK Stars organiseert op een dorp woont ga je dat vanzelf tweede paasdag (11 april) in de ook doen") op zijn zestiende de rug Delftse sporthal „Buitenhof" een toekeerde. Op de dag dat hij een toernooi waaraan zullen deelne- bromfiets kreeg, ging Lelieveld lo- i naast Vak zelf, landskanpioen pen. „Want toen kon ik makkelijker naar Leiden." Sindsdien was de progressie enorm. In drie jaar tijd dichtte hij het gat i organi- NICE - Ruim tien jaar lang sleurde Eddy Merckx aan de kop van het peloton. Niemand ontzag hij in zijn eerzuch tige race naar het succes. De kannibaal heerste meedo genloos. Verpulverde de recordlijsten van zijn tegen standers, die hij in deze periode degradeerde tot onbete kenende figuranten. Maar de tijden zijn veranderd. In het bont gekleurde wie- lerpeloton wil een andere generatie de scepter overne men. Heersen, zoals Merckx dat seizoenen lang deed. Met als gevolg de onvermijdelijke botsingen. Eddy Merckx weet dat maar al te goed. Moest in zijn beginperiode ook de coalitie doorbreken, die indertijd Rik van Looy had opgeworpen. Nu staat de 31-jarige kampioen aan de an dere kant van het strijdperk. Is hij het, die de aanstor mende Freddy Maertens moet beteugelen. Eddy Merckx. heeft daar volgens zeggen geen moeite mee. Zal zich in verschillende klassiekers niet mengen, omdat hij maar één doel voor ogen heeft, de Tour de France. Vijfmaal kroonde hij zich al als winnaar van het commerciële wie- Ierstuk van Jacques Goddet. Ook Jacques Anquetil kwam tot een zelfde score. De nederlaag die Eddy Merckx echter in 1975 leed, wil hij nog eenmaal uitvlakken, om en passant ook het absolute tourre cord voor zich op te eisen. Merckx bezit veel records. Ook die van de "primavera" de Italiaanse St. Jozef-klassiekef, die beter be kend staat als Milaan-San Remo. Maar de Belg voelt zich op dit mo ment niet goed genqeg om de ge beurtenissen van 1975 en 1976 te herhalen. Niemand weet echter als Poggio, zo vlak voor San Remo na dert, wat er in deze Merckx omgaat. Toch een nieuwe bejubeling van de "tifosi"? "Mirakels bestaan er niet in de sport", zegt hij zonder naden ken. "Maertens zal dit seizoen heer sen in de klassiekers". Maertens: "Eddy Merckx vergelijkt zich met de nieuwe wereldkam pioen. Hij laat een sterke indruk achter. Maar is toch een heel ander type renner dan ik. Maertens rijdt verdedigend, ik altijd aanvallend. Hij heeft voor, dat hij snel is. Daar entegen kon ik in m'n goede tijd beter klimmen. Mijn ploeg is ook altijd sterker geweest. Maertens beschikt slechts over twee klasse- renners. Maar hij is niettemin een goede opvolger". En na enige overpeinzing: "Ik ver wachtte dat er iemand beter zou worden". Dat is toch logisch als je tien jaar alles aan één stuk hebt ge wonnen. Toen stond men ook klaar om bij de minste tegenslag m'n rol over te nemen. Maar nu is het voortdurend Maertens. De mensen vergeten gauw, dat heb ik me wel gerealiseerd. Maar er zijn nog an dere dingen in het leven, die meer waard zijn dan het koersen. M'n familie bijvoorbeeld. Mijn vrouw Claudine heeft nooit iets over het koersen gezegd, maar zij zal het met de kinderen ook leuk vinden, dat ik na al die jaren thuis ben". De 'oude' Merckx: alleen Het jaar 1976 met al zijn tegensla gen dan niet uitgekozen om een streep te zetten onder zo'n glo rieuze carrière? Het grote geld is binnen, daarvoor hoeft Merckx niet meer op de fiets? "Ik koers nog graag. Het is me nog niet te veel. Als dat wel zo zou zijn, dan kon ik er inderdaad beter mee ophouden. Of dat m'n Lichaam constant pijn zou doen. Maar dat is nog niet zo. Ik had deze winter acht of negen zesdaag sen kunnen rijden. Maar dat heb ik afgeslagen, om zo goed mogelijk aan het wegseizoen te beginnen. Daar heb ik geen moeite mee". Merckx zocht zelfs een nieuwe sponsor, omdat Molteni dat hem ja renlang had gesteund, plotsklaps door moeilijkheden van het Ita liaanse bedrijf na 19 jaar uit de wie lersport stapte. "De rechtzaak over onze wedde loopt nog", denkt hij hardop. "Ik heb nooit begrepen, dat men in de top van zo'n maatschap pij zo kon frauderen. Het was niet zo, dat de overige renners van de ploeg een contract hadden met mij. Iedereen had een contract met de fabriek. Alleen de overige renners hebben een maand meer getrok ken, dan ik. Maar we maken nog steeds aanspraak op de waarborg". Eddy Merckx heeft dit niet willen aangrijpen als een afscheid van de wielersport. De man die zich voor alles minitieus voorbereidde en volledig voor zijn stiel leefde, zoekt nog naar een sportief hoogtepunt. "Dan zou een afscheid van mij zeer plotseling kunnen zijn", bedenkt hij. "Maar hoe het dan verder moet, daar heb ik nog niet aan gedacht. Ik heb altijd gefietst om te winnen. Dat doe ik nu nog. Maar wat ik daarna ga doen, dat is voor mij nog erg vaag". "Dat klinkt misschien vreemd, voor een wielrenner die de 30 al ge passeerd is, maar ik ben altijd van het standpunt uitgegaan, dat ik nooit twee dingen tegelijk kon doen. Je kunt niet fietsen en nog t„ iets ondernemen. Een voetballer Afblijven diêniët kon winnen zou dat wel kunnen, omdat zijn sport per dag niet zoveel uren vraagt. Als wielrenner moet je je volledig op het koersen concentre ren. Dat is nu eenmaal zo". LEIDEN - Behalve in de eredivisie wordt dit weekeinde voor de bas ketballers gebruikt om bekerduels af te handelen en inhaalwedstrij den te spelen, waardoor er maar een beperkt aantal teams in actie ko- Het eerste team van Mercasol reist naar Haarlem voor de ontmoeting met Haarlem. Eerder deze week, in de pauze van de wedstrijd van Lei den tegen Markt, onthulde de Haar lemse Amerikaan de boezemvriend van Leiden-speler Bartolome, Gary Freeman dat Leiden de enige ploeg in de eredivisie was die Haarlem dit seizoen nog niet had verslagen. Freeman bedoelde het zonder iro nie, zijn ploeg is in feite uitge speeld, maar na het bedroevende resultaat van Leiden tegen Markt (81-92) is de verwachting gerecht- aardigd dat Leiden de enige ploeg B/Haarlem. De dames van Merca sol ontmoeten in de Vijf Meihal het laag geplaatste Red Stars. Voor Leiden een goede kans de derde plaats op de ranglijst in de eerste divisie te verstevigen. De Leidse tweede divisieploegen VAK en Luba komen niet aan bod, zodat de meest interessante wedstrijd van dit weekeinde is te vinden bij de regionale jeugd. Daar staan de twee ADVERTENTIE Bezoekt zondag De belangrijke wedstrijd LDWS-TEYLINGEN aanvang 14.- uur Sportpark "De Vliet" K/Amstelveen, P/Punch en de Buf falo Stars uit Amerika. Het Leidse team zal worden versterkt met de Amerikaan Pete Harris, die vol gend seizoen misschien voor de eerste divisieploeg zal uitkomen. nationaal topniveau onder leiding van zijn trainer Lambert v.d. Berg. Een man die Lelieveld duidelijk „stuurt". De „Nee", zegt Lelieveld, klein en blond met een flauw vermoeden van een beginnende baard. „Ik ver trouw hem gewoon. Hij loopt al 25 jaar mee in de atletiek en weet wat het beste voor me is. Bovendien doet hij alles in overleg. Hij laat me alleen de consequenties zien. „Zo heb ik het liever, dan dat ik alles op m'n eigen houtje zou moeten doen. Dan zou de kans bestaan dat je de mist ingaat. Voorbeelden genoeg, vooral bij de overgang van de junio ren naar de senioren. De moeilijk ste periode voor een atleet, want de meestem krijgen juist dan een klap. Die willen gelijk alles ineens en: tot 12 uur gaan trainen, ze vergeten dat ze ook nog ontspanning nodig heb ben en forceren zich. Dan houden ze op. Mijn trainer heeft me daar voor gewaarschuwd: ik mag niet meer trainen dan 6 uur tot 10 uur per week, dat moet geleidelijk op gevoerd worden". Lelieveld probeert dat o.m. op de centrale training van de kerngroep Zaanstreek. Een ploeg „zwarttrain- ers", ontstaan na de Olympische Spelen, toen de kortzichtige atletiek-unie alle talenten opeens maar verder liet aanmodderen om dat er alleen op papier een centraal trainingsplan was. Lelieveld beseft dat zijn aansluiting bij die groep „een zet tegen de bond" was, maar kan daar niet mee zitten. Hij heeft trouwens nog wel het één en ander aan te merken op de KNAU. „Ik zou weieens een keuring willen heb ben. Die heb ik nog nooit gehad en wie weet waar ik mee loop. Kijk naar Koen Gijsbers, die wél ge keurd werd. Toen bleek dat hij te weinig ijzer in zijn bloed had. Daarom zou ik zelf ook weieens zo'n keuring willen hebben. Als je zoiets zelf merkt is het te laat. Een woord dat doordeweeks niet in zijn vocabulaire voorkomt. Alleen in het weekeinde wil Wybo mog we ieens uitgaan met zijn maten, maar voor het overige zoekt hij zijn bed steeds rond tien uur op. Hij vindt het geen opoffering „want ik krijg er een hoop voor terug. Het uurtje extra opblijven datje mist, staat in geen verhouding tot het plezier van het lopen. Steeds sneller. Dat is mijn enige doel. Dan laatje het wel uitje hoofd om hier en daar door te zakken. Nee, dromen van een grote carrière heb ik niet. Ik leef bij de wedstrijd. Die wil ik winnen, hoe dan ook." Al was het alleen maar voor zijn Leidschendamse werkgever. Le lieveld die met zijn MAVO- opleiding als verkopen in een be- toncentrum werkt ontmoet daar uniek veel medewerking. „Mijn baas is mijn sponsor", reageert hij dankbaar. „Niet alleen mag ik vroeg weg als dat nodig is, maar als ik atletiekspullen nodig heb, krijg ik die ook nog. Een trainingspak, een paar schoenen Het is toch zo'n zes, zevenhonderd gulden per jaar als je dat allemaal zelf zou moeten kopen. Ik heb het erg getroffen." Ook met zijn talent, dat hij morgen weer in gaat zetten in de AVRO- cross. „Een revanche voor de Ne derlandse veldloopkampioen schappen. Ik hoop dat ik Hans Koe- leman nu een keer kan pakken, al zal dat niet meevallen. Maar daar denk ik nog niet aan. Ik zit nog steeds met mijn gedachten bij die wedstrijd in Spanje. Ik blijf 'm lo pen. Denk steeds: was ik maar wat harder gegaan. Die tijd van 3.44.1 kan ik ook verbeteren. Ik wil har der-, steeds harder". ADVERTENTIE Sportcomplex Zondag a.s. "Kikkerpolder" \|J f/ aanvang 14.00 uur Hoofdklasse K.N.V.B. Deze advertentie is aangeboden door FOTO JAN HOLVAST uor 'm -heisa \CDR 'N Kt?DB. SCHOP. TERUWL HET"EZX"Y/UJE lblt 'M ÊTTV I^ZQ EEMVXIO«£> IS...J4 (SEHCPM tN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 11