Katoen wint de slag Twee eeuwen dames onder goed in de vitrine Tuinier smakelijk DE BOKKEWAGEN ONTBREEKT Kindermode Kindermode PAGINA 24 EXTRA ZATERDAG 12 MAART 1977 IN NORWICH NORWICH - Onder de titel Twee Eeuwen Dameson dergoed" laat een museum in het Engelse stadje Nor wich tot en met augustus zien waar je vroeger niet eens over mocht praten. Vrouwelijke bezoekers zullen het benauwd krijgen als ze de mar telwerktuigen zien waarmee hun bet-overgrootmoeders het man volk (nou ja, die ene natuurlijk) moesten behagen. Even aange nomen dat die bet overgrootmoeders tot de betere kringen hoorden, want arbeider svrouwen hadden wel wat anders aan hun hoofd (en hun lijf). De tentoonstelling - rijen en rijen vitrines met de meest bizarre lin gerie - vindt plaats in de „Stran gers Hall", een van de mooiste en merkwaardigste gebouwen in het toch al om zijn stedenschoon vermaarde Norwich. De kern van het gebouw dateert uit 1320, maar daarna is er in een rat jetoe van stijlen bijgebouwd. Het museum herbergt een prachtige permanente collectie stijlmeube len. Panniers Een van de oudste „stukken" in de lingerie-tentoonstelling dateert van omstreeks 1750 Het is een corset met twee „panniers", een soort kamelenbulten op elke heup een, die het bekken moest accentueren - naar de heden daagse begrippen op een wan staltige manier. Uit dezelfde periode dateert een drietal grote baleinen, die in het corset werden gestokem om het bovenlijf rechtop te houden. Vrijers gaven het als een tamelijk gewaagd cadeautje aan hun ge liefden, na er hun artistieke ga ven op te hebben gebotvierd. Een van deze baleinen is van walvis been en versierd met snijwerk in de vorm van scheepjes. Hoe vreemd het damesondergoed zich sinds 1750 ook ontwikkelde- en sommige artikelen wekken nu de lachlust op - het was altijd met groot vakvrouwschap vervaar digd. Geen van de corsetten, hemden en broeken was bedoeld om ooit buiten boudoir of slaapkamer te worden gezien. Geconstateerd moet echter worden dat veel naaisters daarmee hun licht on der de korenmaat stelden: het stik- en borduurwerk is dikwijls prachtig, evenals het kleurge bruik. Over kleur gesproken - in 1880 werd veel ondergoed ge maakt van rode flanel, omdat die warme tint zou beschermen tegen kouvatten. De verklarende teksten bij de vitri nes ademen medelijden met de arme schepsels die zich omwille van sex of status in deze keurslij ven moesten persen. Bij het „wespentaille-corset" uit de pe riode rond 1780 staat; Sinaasappel „Heel wat beklagenswaardige meisjes berokkenden hun ge zondheid aanzienlijke schade, doordat zij net zo aantrekkelijk wilden zijn als de „beauty" van hun dagen, de Hertogin van Rut- land, van wie werd gezegd dat zij haar middel tot de dikte van an- derhale sinaasappel insnoerde". Vrouwen hebben meer dan 150 jaar aan allerlei vaak ernstige kwalen geleden door excessief rijgwerk. In 1876 had deze terreur de naam „zandloper-lijn" en een chroni queur uit die dagen schreef: „Slanke vrouwen zien er zo broos uit, dat men medelijden met ze krijgt, terwijl de wat forser typen naar adem staan te snakken". Natuurlijk werd de officiële da mesmode ook gecopieerd door Samenstelling Henriette v. d. Hoeven. de poppenmakers. Zo staat er in een vitrine een pop met wespen- taille, met daarnaast een aantal extra rijgcorsetjes. De samenstellers van de expositie hebben ervoor gezorgd dat de vrouw van vroeger niet al te erg in haar hemd wordt gezet. Daaren boven bevat de tentoonstelling een schat aan informatie. Over de crinoline bijvoorbeeld. De crinoline was het steunende element van de hoepelrok. De mode kwam omstreeks 1835 in zwang en zette zich, in steeds ex tremere vorm, door tot na 1865. De eerste crinolines, metalen of walvisbaleinen constructies wa ren bijzonder populair bij de vrouwen omdat zij de dikke lagen onderrokken overbodig maak ten, althans terugbrachten tot een. „Spoedig echter", zegt de exposi tie, „werden directoires met lange pijp noodzakelijk, aange zien de crinoline bij het geringste zuchtje wind al opwoei". De vrijheid die de crinoline bood was echter een uitzondering op de regel van adembenemend rijg en snoerwerk „De rokken sluiten zo nauw om het lichaam", klaagde een vrouw over de mode van 1876, „dat elke beweging on gemakkelijk en lopen praktisch onmogelijk wordt". In de materialenslag voor de ko mende zomerconfectie is de katoen als grote winnaar tevoorschijn ge komen. Tachtig procent van de kleding die op de Salon Interder- niere Boutique, in Parijs werd ge toond is van katoen. Veel is er verder in het modebeeld niet veranderd: alleen de accenten zijn nu duidelijker gelegd. De zo mer staat hoe langer hoe meer in het teken van de romantiek, met vogels, bloemen, vlinders, hoedjes en waaiers. Een supervrouwelijke mode, waarin de Brigitte Bardot van de jaren vijftig weer het grote voorbeeld is. Een smalle taille, brede heupen, volle buste en wijde, wapperende rokken. Twiggy is vergeten en lijkt nooit te hebben bestaan. Bloemen Bloemen, bloemen en nog eens bloemen. Op de stoffen, de hoeden, sieraden, shawls, vingers en oren. Wijde blouses, wijde rokken, veel hals- en andere doeken, op het stof gebruik is bepaald niet bezuinigd. En op de leren kleding na is alles zo koel mogelijk gehouden. De door- kijkblouses zijn het nog net niet, maar veel scheelt het niet. Verder is de gewone, ongekleurde katoen onmisbaar. India-blouses, kanten jurkjes die aan communie plechtigheden doen denken en het geheel wordt bekroond door oer- ouderwetse strooien hoedjes met linten. Het geheel lijkt er op een stille zon dagmorgen op het Engelse platte land in het begin van deze eeuw. De „eerlijke" pasteltinten, zoals de ontwerpers het noemen (alles heet trouwens eerlijk: materialen, mo dellen en de ontwerpers zelf) voe ren, met wit, de boventoon. Een „lieve" mode van „lieve" kleurtjes, die doet denken aan gesmolten ijs wafels. Dit jaar wordt er meer dan ooit een onderscheid gemaakt tussen de mode voor „de jeugd" en de rijpere vrouw. Wie een goed figuur heeft en dan klopt het met de voorgeschre ven mode voor deze zomer. Veel stofgebruik, een beetje in de stijl van oude Griekse beelden, de bor sten worden belangrijker dus de beha kan weer uit de kast worden gehaald, de mouwen zijn wijd, de manchetknopen groot, de broeken oppoffend of juist heel strak. En wie van het carnaval nog een clownspak overheeft kan dat ge rust deze zomer aantrekken. Safari-kleding blijft ook in, rug en schouders, mits lekker bruin, kun nen zo bloot mogelijk en tunieken blijken zowel als mini-jurk als over een broek gedragen te kunnen worden. Fantasie De nadruk bij de nieuwe collecties ligt op accessoires: sieraden, shawls, tassen en riemen bepalen de kleding. Grove fantasiesieraden met grote bloemen en kwasten. De hele dunne ceintuurtjes kunnen nog net, maar dan wel een stuk of wat tegelijk. Maar bredere cein tuurs met grote bewerkte gespen zijn beter. De tassen varieren van een royaal boodschappenformaat tot te klein voor een pakje sigaret ten. Heel Parijs loopt op het ogenblik met bij elkaar passende tassen, riemen, toilettasjes en koffers van bedrukte stof, afgewerkt met leer. Op het eerste gezicht wel leuk, maar het verveelt erg gauw. Temeer omdat de keuze van de dessins is beperkt tot twee of drie soorten en op iedere straathoek iemand met dezelfde tas tegen te komen is iets wat weinig vrouwen leuk vinden. Om de komende zomer naar de laatste mode gekleed te zijn, zijn twee zaken onontbeerlijk: grote shawls die driehoekig om het mid del of om de hals geknoopt worden en hoeden. De laatste niet als be scherming tegen de zon, maar ge woon, als grappig toetje bij een ro mantische mode. CAROLE HOLLANDER Een salade van tuinbloemen, soep van chrysanten; je zal het maar op je menu hebben staan. Toch moet het smakelijk zijn, volgens een boek althans wat onlangs ver scheen. Maar er zijn echt wel an dere mogelijkheden om bepaald aantrekkelijker artikelen uit de tuin te halen. Jazeker, ook zo maar uit het stadstuintje en zelfs op een balkon kan eigen groente worden gekweekt, al moeten dan niet meteen veilingcontracten worden afgesloten. Het gaat meer om het. plezier van het zien groeien en het oogsten van wat- men zelf heeft grootgebracht. Over enkele weken al wordt het de moestuinder in het klein bij ver schillende tuincentra heel ge makkelijk gemaakt. Dan komen de planten, om enkele kropjes sla, bloemkool en wat voor an dere groente nog meer, zelf te kweken. Nog leuker is het als men zelf de plantjes zaait en ze dan, al naar gelang het goede tijd stip, aan de buitenlucht en -grond toevertrouwt. Aan dat zelf zaaien kan men zo langzamerhand wel beginnen. Althans van de soorten groente die als plant naar buiten gaan. Peentjes bijvoorbeeld (of worteltjes zo men wilt) moeten wel ter plekke worden gezaaid. Maar dat kan al vanaf begin maart. Voor de tuinbezitter is nu wel het moment aangebroken om de voorbereidende werkzaamheden ter hand te nemen. En dan is het wellicht nuttig daarvoor wat richtlijnen te bemachtigen, waarin ook de verdere gang van zaken beschreven staat. Daar heeft nu de firma P. Rood en Zn. voor gezorgd, samen met een leuk pakket zaden. Tas en pet zit ten er dan ook nog bij. Radijs, wortelen, raapstelen, kropsla en stamslabonen zitten er in. Verder een setje met drie potjes om krui den in te kweken in de venster bank en een setje om tomaten- zelf te kweken. Voorlopig moet het meeste nog bewaard worden, maar de toma ten kan men onder de hand wel zaaien. In de warme kamer zullen de zaden snel kiemen en daarna moeten de potjes wel naar een koeler vertrek. Pas na half mei mogen ze buiten, maar moeten dan wel flink ontwikkeld zijn. In de tuin moet de grond nu klaar worden gemaakt voor de groente. Spitten en mesten dus. Tomaten op het balkom kweken kan ook. In een behoorlijk diepe bak bij voorbeeld, maar oo dan wachten tot na half mei met het buiten brengen. Wel moet men er reke ning mee houden dat zon en warmte onontbeerlijk zijn. Dus maar liever niet zaaien als men een winderig en zonloos balkon heeft. Vergeet tot besluit niet, dat eigen gekweekte groente veel lekker der is. Zo vers als uit tuin of van balkon krijgt u ze normaal niet. Dikke trossen tomaten, op een zonnig plekje gekweekt. PARIJS - Het ziet er naar uit dat het nog jaren kan duren voordat de ontwerpers van kindermode van het idee afstappen dat kinderen miniatuur-volwassenen zijn. Op de 24ste salon van de kindermode in Parijs stemt de collectie voor zo mer, herfst en winter van het ko mende jaar in grote trekken over een met de in hetzelfde gebouw ge houden salon voor volwassenen. Nu scheelt het gelukkig dat dit jaar de mode voor „grote mensen" ook voor een groot deel bestaat uit ge makkelijke, goed draagbare kle ding. Deze zomer wordt het mogelijk om een moeder te zien rondlopen in hetzelfde kruippakje als haar baby, en een vader in een zelfde bermu da's en baseball-shirt als zijn 6-jarig zoontje, iets waar de kinderen waarschijnlijk wel het meest bij gebaat zullen zijn. Wel vreemd is het dat de ontwer pers in grote trekken ook hetzelfde kleurenschema voor de kleding hebben aangehouden. Het staat wel grappig, een paar voetballende jo chies in witte bermuda's, witte sweaters en kousen, maar de eni gen die met de helderwitte kleding gelukkig zullen zijn, zijn de was middelen fabrikanten. Degelijk De kinderkleding voor het ko mende jaar is in ieder geval ge maakt van erg degelijk materiaal. Engelse stoffen voeren voor de herfst en winter de boventoon, tweed, loden, flanel en linnen. De afwerking van de kleding is zon dermeer goed. Alle kleuren blijven gehandhaafd, met als nieuwe be langrijke tinten ivoor en mais. Voor de winterspullen is het meest gekeken naar de natuur. Hout bruin, steengrijs, bladergroen, roestbruin en zeeblauw, kleuren die in alle mogelijke combinaties zijn gebruikt. Nieuw in de jon gensmode is het overmatig gebruik van matglanzend leer, imitatieleer en bont en jassen van fluweel en linnen die aan twee kanten te dra gen zijn. De dessins zijn veelal multi-colour, sluitingen en opdruk zijn meest asymmetrisch, en de Schotse ruit is weer helemaal terug. Bij de meisjeskleding is veel ge bruik gemaakt van bedrukt fluweel met kleine bloemetjes en kriebel dessins, linnen, schapenwol en Schotse ruiten. Veel materialen worden door elkaar gebruikt en ook de fantasiegarens hebben hun plaats weer gevonden. De dessins zijn gekleurde strepen, kleine kleurenapplicaties, krullen, damborden en bloemetjes. Er zijn drie stijlen die naast elkaar alle aandacht eisen: de „Amerikaanse" sportkleding (met honkbalpetjes), de klassieke kleding (met voor meisjes de rokken net over de knie en strooien of stoffen „kostschool hoedjes") en de folkloristische kle ding met roesjes, schortjes en bloemetjes. Gewatteerd Voor de winter blijft doorgestikte, gewatteerde kleding populair, evenals grofgebreide truien en ves ten. En Jeuk of niet leuk, Franse ontwerpers zien er geen been in de peuters te hullen in bontjasjes, die lang niet allemaal namaak of ko nijn.zijn. Een heel andere stijl, de rokbroek-jurk, geïnspireerd op de safari- Voor de liefhebsters van een overall,hier,uiteraard in katoen,een model kleding. met capuchon. Deze vier modellen komen niet van de Parijse modebeurs maar zijn een patronenserie van Neue Mode. er niet te oud uitziet, kan er niet onderuit: er moeten shorts, base- ballshirts en bermuda's gekocht worden. De shorts zijn ultrakort, maar blouses en truien horen een paar maten te groot te zijn. Wie zijn hart verloren heeft aan de goedkope legeroverhemden van dumpzaken kan tevreden zijn. Maar er is een voorwaarde: ze moe ten veel te groot zijn. Een ceintuur erom, kniekousen of sokjes in de gympies en een zomerjurk is klaar. De kniekousen en gympies worden trouwens ook gedragen bij ruim- vallende bermuda's in het model van de vooroorlogse hockeybroe- ken. En voor de kindvrouwtjes zijn er zuurstokrose kruippakjes. Veel stof Op het strand worden over de stra pless bikini's nog steeds T-shirts, sweat-shirts en tunieken gedragen. En niet te vergeten de mini-jurkjes. De keuze is duidelijk: sportieve wedstrijdkleding of hyperroman tisch. Een enkele ontwerper weet dat zelfs te combineren. Het silhouet moet soepel en vloeiend zijn, de kleding moet er net zo gemakkelijk uitzien als ze is. Asymmetrische sluitingen en grove ritsen horen er helemaal bij, de blouses en blousons vallen royaal over de broek of rok tot hal verwege de dij. Een gewone jas voor kinderen „kan" eigenlijk niet meer. parka's, capes of- jacks, dat moet. En, gelijk de mode voor volwasse nen: kniebroeken en „golfbroe- ken", wijdvallende jurkjes en bloesjes, veel gebruik van imitatie-bont en leer, en zakken op elk mogelijke plaats. Al met al laat de zomermode voor kinderen in 1977 met zijn ouder wetse boerenjurkjes, strohoedjes met bloempjes en klompjes, nog maar een vraag onbeantwoord: waar blijven de hoepels, de pick nicks en de bokkewagens weleer? CAROLE HOLLANDER De nieuwe tassen voor dit voorjaar zijn getoond tij dens een beurs in West- Duitsland. De Duitse visie wijkt niet veel af van de Ne derlandse want ook tijdens deze beurs viel veel de com binatie stof-leer of leer- kunststof te bewonderen. Met het oog op de huidige kledingmode is het natuur lijk niet verwonderlijk dat de tassen die u hier ziet een safari-achtige indruk ma ken. Tot 1912 werd de boezem, veel minder taboe dan de benen, nog enigszins vrijgelaten. Maar in dat jaar werd de BH uitgevonden, en de vrouwen uit de „Gay, Gay Twenties" hebben het geweten ook. „Het dunne, jongensachtige figuur werd schoonheidsideaal", zegt de tentoonstelling. „Borsten en heupen waren bepaald onge wenst en de BH's werden erop gemaakt om de boezem vlak te maken". De eerste BH met voorgevormde cups werd in 1927 gemaakt, en in de jaren '30 werden de meisjes ook uiterlijk weer meisjes. Daarna is de ontwikkeling steeds sterker gegaan in de richting van steunende foundation, die het fi guur niet dwingt maar waar mo gelijk corrigeert. Voor het geval het iemand mocht zijn ontgaan, zegt tentoonstel ling: „Het dameshemd is uit, de broekjes zijn veel korter dan voorheen en de BH-loze „look" is een belangrijke nieuwe ontwik keling". Met die teneur van „al minder en minder" in het achterhoofd vraagt het museum zich dan ook af: „Wie weet wat er de komende jaren nog met de dameslingerie zal gebeuren?" Een romantische jurk in bloemetjes-katoen met een folkloris tisch tintje. Voor zonnige, warme dagen dezi rok met hesje,ook van katoen Even tueel kan er een T-shirt onder ge dragen worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 24