UVS zorgt
voor brok
spektakel
Moeiteloze zege LFC
in derby tegen DOCOS
I.TTGDUDUM ZWAK BH VERBURCH
Roodenburg
schotvaardig
Ijverig
LDWS
klimt op
Blauw Zwart mist
kans op aansluiting
MAANDAG 31 JANUARI 1977
SPORT
PAGINA 11
SPORT
DELFT - LDWS heeft gisteren
de onderste regionen van de
tweede klasse verlaten. Met
sterk voetbal wist de LeidLse
ploeg in Delft een verdiende
3-1 zege op DHL te behalen,
dankzij de maximale ijver
van elf spelers.
Impuls
Een impuls tot deze prestatie
was ongetwijfeld de come
back van Cock Slingerland.
Na geruime tijd geblesseerd te
zijn geweest vierde hij zijn
rentree met het openingsdoel
punt. Zijn schot van ongeveer
dertig meter gaf LDWS niet
alleen een voorsprong, maar
ook nog meer zelfvertrouwen.
Voor doelman Visser werd een
vrijwel onneembare muur
opgetrokken, terwijl LDWS
ook op het middenveld heer
ste. Alleen George Pinas viel
uit de toon. De beweeglijke
Pinas was te licht voor het
zware en drassige veld aan de
Brasserskade. In de tweede
helft werd hij dan ook door
John Haastrecht vervangen.
Nauwelijks in het veld geko
men, scoorde Haastrecht 0-2,
waarmee LDWS veilig dacht
te zijn. De Vlietbewoners lie
ten het initiatief over aan
DHL en gingen zich beperken
tot het verdedigen van de
voorsprong. De concentratie
Er
verslapte daardoor. DHL
greep de kans gretig aan en
kwam via Mooren twintig
minuten voor tijd op 1-2. De
Delftenaren roken een gelijk
spel en stelden dan ook alles in
het werk om dat ene punt te
behalen. LDWS kreeg het
moeilijk, voorat toen breker
Kees de Roode (vervangen
door Jerry Fakkel) het veld
verliet. De ploeg van trainer
Herbert Zuma hield het hoofd
echter koel.
echter een cadeautje van
scheidsrechter Van der Beek
voor nodig om LDWS defini
tief in veilige haven te bren
gen. Toen Ouwehand zich, na
een vergeefse poging om de
bal te bereiken, liet vallen,
kreeg hij een vrije trap. Drie
minuten voor tijd stuurde hij
de bal daaruit zelf met een
fraaie boog naar 1-3.
WALTER OOMEN
WASSENAAR - Blauw Zwart heeft de kans op aansluiting
met het leidende duo Neptunus-Roodenburg laten liggen.
In de thuiswedstrijd tegen het laaggenoteerde Lenig en
Snel werd een 1-2 nederlaag geïncasseerd. Lens nam in de
achterhoede weinig risico's, waardoor Blauw Zwart niet in
zijn spel kon komen. Drie minuten na de hervatting hielp
Hans Bres LENS aan de leiding. In de 10e minuut kwam
Blauw Zwart terug via Frank Karremans, maar vijf minu
ten voor tijd besliste Jansen de strijd: 1-2.
Tweede klasser Teylingen heeft in een aantrekkelijk oefenduel gelijk
gespeeld bij vierdeklasser WSB: 1-1. Zes Teylingenspelers ontbraken
door blessures op het appèl, zodat trainer Koster een beroep moest doen
op een aantal jeugdspelers. Piet Hoogervorst hielp Teylingen voor de rust
aan 0-1. Daarna liet Teylingen legio kansen op een grotere voorsprong
liggen, zodat WSB in de tweede helft de gelegenheid kreeg terug te
komen. Gerard Oude Velthuys scoorde uit een onhoudbaar genomen vrije
trap de gelijkmaker.
LEIDEN - UVS lijkt bezig aan een grootscheepse campagne om het Leidse
publiek weer warm te maken voor het amateur-hoofdklasse voetbal. De
eind vorig jaar door de Leidenaars ingeslagen weg naar een spel-vorm met
veel risico's voerde gisteren naar een brok avontuurlijk voetbalamusement.
Vijf doelpunten, bij vlagen aan
trekkelijk aanvallend spel, legio
kansen veel spanning en sensatie
leverde het belangrijke treffen
tegen Rood Wit Amsterdam op,
waarbij UVS na een 3-0 voorsprong
tenslotte net aan de voordelige kant
van de score bleef. Het team van
trainer Gérard Désar won met 3-2,
dankzij een snelle hattrick van Frits
v.d. Heiden die in de eerste dertig
minuten driemaal beheerst scoor
de.
Door
Paul de Tombe
Met onvrijwillige medewerking
overigens van Rood Wit, dat wel
licht wat al te tomeloos van start
was gegaan. De Amsterdammers
wilden het treffen in de Leidse
Kikkerpolder koste wat het koste
tot een goed einde brengen en vie
len daarom erg gretig in het start
sein van scheidsrechter V.d. Sande.
Met puur aanvallend voetbal,
waarbij de verdedigende taken
werden verwaarloosd. Nauwelijks
dertig minuten later had Rood Wit
al een hoge prijs voor de branie
moeten betalen, omdat Frits v.d.
Heiden een koelbloedigheid had
gedemonstreerd die hij zelf voor
onmogelijk had gehouden. "Ik
dacht dat ik die miste", zei de aan
valsleider die xn zijn eentje de totale
doelpuntenproduktie van UVS
bijna met de helft vermeerdenden
"Het was dan ook hoog tijd dat ik
weer eens scoorde, want ik heb
mijn laatste doelpunt vorig seizoen
tegen SDW gemaakt."
Ditmaal kon V.d. Heiden er echter
tegenaan, al moet daarbij direct
worden opgemerkt dat hem veel
vrijheid van handelen werd toeges
taan door de Amsterdamse verde
diging. De taakverdeling klopte
daarin lang niet altijd, waarvan de
Leidse puntspeler gretig profiteer
de. Aanvankelijk nog met hulp van
het arbitrale trio dat zijn buiten
spelpositie na een pass van Duprie
weifelend over het hoofd zag,
waardoor hij in de tiende minuut
"akelig vrij" (zoals hij zelf opmerk
te) 1-0 kon scoren, maar later hielp
V.d. Heiden zichzelf. Hij dook keer
op keer in de ruimte die vrijwel
permanent viel tussen laatste man
Hans Reuzer en voorstopper Sij-
mons en profiteerde daarvan nog
tweemaal. In de 28ste en 30ste mi
nuut voltooide hij beheerst zijn hat
trick daarmee,benadrukkend hoe
bepalend momenten in het voetbal
kunnen zijn. V.d. Heiden immers
had gisteren maar drie kansen no
dig voor drie doelpunten, waarbij
de tweede bovendien tot stand
kwam omdat Verver de bal ver
keerd op het hoofd kreeg; Rood Wit
moest zich er veel meer scheppen
om later tot een score van twee te
komen. Een aantal dat enerzijds zo
beperkt bleef door tegenslag (spits
Visser mikte vlak na de Leidse 1-0
op de paal, Rene de Leeuw stuurde
de bal met een omhaal-volley na 3-0
net over de lat) en anderzijds door
het gemis aan een afmaker.
Er waren een verdediger (Van 't
Hof) en een middenvelder (Leo
Reuser) voor nodig om de Amster
damse jacht op erkenning in de
tweede helft gestalte te geven. Toen
dat in de 55ste en 81ste minuut was
gelukt, waarbij vooral de Reuser-
goal van klasse getuigde, was de
spanning volledig terug. Temeer
omdat UVS ondanks de overtui
gende, snelle voorsprong toch wel
een aantal zwakke plekken in het
elftal telde. In het hardwerkende
collectief werden die echter rede
lijk verdoezeld, zoals tenslotte ook
Rood Wit ondanks de nederlaag
een zeer positieve indruk in de
Kikkerpolder achterliet. Al was het
alleen maar om de onbevangen
aanvallende spel-opvatting en de
manier waarop de tegenslag van de
eerste helft was opgevangen. Zou
den daarvoor bonuspunten kunnen
worden toegekend, dan zouden de
Amsterdammers die hebben ver
diend voor de wijze waarop ze ble
ven jagen.
Zo gretig zelfs dat UVS-
trainer Gerard Désar aan Frits v.d.
Heiden de opdracht moest ver
strekken zich "terug te laten vallen,
om de opkomende verdediger Van
't Hof verdedigend te bedwingen".
Een maatregel die ik misschien wel
iets eerder had kunnen nemen",
besefte Désar naderhand. "Maar
net zoals het van kleine factoren af kon verhinderen dat net als 3-3 ook
kan hangen dat je in het eerste half 4-2 bleef dreigen, maar de koel-
uur met 3-0 voorkomt, kan het ook bloedigheid waarmee UVS in het
van momenten afhangen dat je te- eerste half uur te werk was gegaan,
njgzakt." bleek bij de mogelijkheden in de
Een "terugval" die overigens niet slotfase verdwenen. Ook bij Van 't
Hof trouwens, die niet kon nalaten
een wraakactie te ondernemen
tegen V.d. Heiden. Daardoor moest
Rood Wit niet alleen met lege han
den, maar ook met een boeking de
thuisreis aanvaarden. Het enige po
Verver heeft
de ba Iverkeerd
op het hoofd
gekregen, Frits
v.d. Heiden
kan gaan uit
halen voor zijn
tweede treffer.
Het centrale
verdedigingsduo
HansReyseren
Gerrie Sijmons
kan de Leidse
2-0 niet meer
verhinderen.
sitieve dat de Amsterdammers aan
de Leidse trip overhielden, was de
niet tastbare wetenschap dat ze
hadden meegewerkt aan een brok
propaganda voor het hoofdklasse
voetbal.
LEIDEN - LFC, met twee
invallers voor de steunpila
ren Neuteboom en Holswil-
der heeft niet veel proble
men gehad met stadgenoot
DOCOS.
De roodwitte brigade van Linker-
hoff kreeg ditmaal geen gelegen
heid om, net als in de eerste ont
moeting, voor een surprise te zor
gen. Het verzwakte LFC behoefde
niet eens voluit te gaan om een dui
delijke 4-2 zege te bewerkstelligen.
Foutjes
DOCOS, dat het nog steeds moet
stellen zonder de geschorste Rob
Aniba, kon in aanvallend opzicht
nauwelijks een vuist maken. Dat de
ploeg toch nog tot twee treffers kon
komen kwam dan ook meer door
twee foutjes van John Verschoor
dan door goed aanvalsspel van
DOCOS. De laconieke Verschoor
bewees, ondanks die twee misgre
pen, dat de rol van laatste man hem
uitstekend ligt. Gerrie Nagtegeller
speelde als vervanger van goalget-
ter Neuteboom ook een knappe
partij. Hij stond aan de basis van
twee LFC-doelpunten.
Subliem
LFC startte erg goed, want na ze
ventien minuten keek DOCOS al
tegen een 2-0 achterstand aan.
Eerst kopte Cock van Weerlee de
bal uit een hoekschop langs
invaller-doelman Peter Burg-
thouwt, vervolgens scoorde Koos
Bekooy, ook met het hoofd, de
tweede treffer na een sublieme
aanval van Hoek en Nagtegeller.
Overigens kreeg DOCOS in die be
ginfase ook twee kansen, maar
eerst faalde Jan Hein Carree alleen
voor de keeper, terwijl Rietbergen
pech had dat zijn inzet op de paal
belandde. LFC had evenwel het be
tere van het spel, al werden de
Boshuizerkade-bewoners na die
twee doelpunten zelden nog ge
vaarlijk.
In de tweede helft nam LFC gas te
rug en kreeg DOCOS de kans wat
meer naar voren te komen. Nadat
Sjaak Rietbergen een foutje van
John Verschoor had afgestraft (2-1)
kreeg LFC nog even de geest en
zette enkele knappe aanvallen op.
Zuma bracht het verschil tussen
beide ploegen weer op twee doel
punten, terwijl Piet Gubler een
combinatie met Nagtegeller snoei
hard afrondde en zodoende de
Hans Kruif van LFC wordt afgestopt door Ruud v.d. Meel en keeper Peter Burghouwt (v.l.n.r.)
marge verder uitbouwde. De weife
lende Theo van der Veer ging bij dit
doelpunt niet geheel vrijuit. LFC
liet het daarna verder afweten, zo
dat DOCOS de gelegenheid kreeg
om op adem te komen. Het laatste
kwartier was voor de roodwitten,
die evenwel niet verder kwamen
dan één doelpunt van Jan Smits.
HERBERT POLANE
H.V.V-S.C. Lisse 1-1 (1-0). Evenals
vorige week tegen sterke Scheven-
ingen sleepte SC Lisse tegen
runner-up HW een verdiende ver
diend in de wacht. Op het ogenblik
nemen de Lissenaren op de rang
lijst een positie in die beneden hun
stand is, maar dat is alleen te wijten
aan de zwakke competitiestart, die
de ploeg van trainer Stier heeft ge-
Hagenaar op 1-0 zette via de straf
schop. Uiteindelijk scoorde Harry
v.d. Zwet diep in de tweede helft uit
een corner van André v.d. Klaauw
1-1. Lisse kreeg zelfs mogelijkhe
den op een zege. Door te lang treu
zelen van de voorhoede kon HW
telkens tijdig ingrijpen,
v. Nispen - Randstad Sport 4-1
(1-0). De ruime nederlaag van
Randstad Sport kwam voor de
Voorschotenaren niet helemaal
onverwacht. Randstad Sport trad
aan met een gelegenheidselftal.
Maar liefst zes spelers moesten
worden gemist in de basisopstel
ling en oefenmeester Scheurs had
zijn discipelen de opdracht gege
ven om de rust te halen met een 0-0
score. Geen gemakkelijke opgave
maar deze opzet slaagde bijna, ware
het niet dat vlak voor rust Wim v.
Luyck op ongelukkige wijze zijn
eigen doelman Bob Hendrikse pas
seerde.
In de tweede helft bleek dat die
tegenvaller een te harde tegenslag
voor Randstad betekende. Al spoe
dig omspeelde v.d. Groen de ver
zwakte Randstadverdediging: 2-0.
De zeldzame tegenstootjes van
Randstad vormden geen probleem
voor het fysiek sterke v. Nispen.
Henk v. Maris vergrootte de voor
sprong van zijn team tot 3-0 alvo
rens Henk v.d. Zwan zijn naam als
goaltjesdief kon waarmaken: 3-1.
Door v.d. Groen werd het tenslotte,
via een penalty nog 4-1.
VCS-UDO 1-1 (1-0). De ontmoeting
tussen VCS en UDO kan het beste
worden gekenmerkt met: een spor
tieve slijtageslag. Beide elftallen
moesten het hebben van een tome
loze inzet. In de eerste plaats omdat
het wedstrijdritme er bij de ploegen
volledig uit was. Bovendien door
dat het veld dermate slecht was dat
het vertonen van techniek tot een
onmogelijkheid behoorde.
Omgedraaid
kend. HW, dat verleden week
DOCOS nog verschalkte met 8-2,
stuitte op een fris spelend team, dat
er niet voor terugdeinsde een uur
lang op de aanval te spelen om een
vlot opgelopen 1-0 achterstand weg
te kunnen werken. Die goal ont
stond toen Aad Hoogkamer een
overtreding beging in zijn straf
schopgebied waarna Bijloos de
In de eerste helft was de inzet vande
Hagenaren wel iets hoger dan die
van UDO, maar het feit dat John
Manuptty, Peter Oudevelthuis en
Cor Strijk afwezig waren zal daar
niet vreemd aan zijn geweest.VCS
kwam dat ook op een op dat mo
ment verdiende 1-0 door een goal
van Ruud Wagemaker. In de
tweede helft waren de rollen omge
draaid. Nadat Wil Oudshoorn 1-1
had laten aantekenen speelden de
beide partijen de wedstrijd in volle
tevredenheid uit.
POELDIJK - De verschillen waren opval
lend. Speelde Lugdunum in de beginperiode
van de wedstrijd tegen Verburch erg goed
(Lugdunum verkreeg toen ook een voor
sprong); in de eindfase van de eerste en in
vrijwel de gehele tweede helft werden de
Kikkers volledig overklast. De Leidse ploeg
kreeg dan ook een terechte 3-1 nederlaag te
slikken.
Waar vriend en vijand zich na afloop nog
over konden verbasen was de plotselinge
ineenstorting van de Leidenaars halver"
wege eerste helft. Daarvóór was Lugdunum
namelijk de veel betere ploeg geweest. De
lichtgebouwde Leidenaars konden veel be
ter uit de voeten op het zware zware dan
tegenstander Verburch. Het doelpunt dat
Wim de Roo al na vijf minuten scoorde was
dan ook volkomen verdiend. De blonde Lei-
denaar schoot een vrije trap van zo'n dertig
meter ineens achter de Poeldijkse doelman
Hans van Leeuwen. Die goal gaf Lugdunum
meer zelfvertrouwen. Nog tien minuten lang
bleven de Leidenaars ^ruk uitoefenen op het
doel van Verburch. Toen kwam de omme
keer. Organisatiefouten in de verdediging
gingen vooraf aan de gelijkmaker gelijkma
ker de thuisclub. Linksbuiten Hans Groot,
verreweg de beste speler van het veld gis
termiddag, kon vrij oprukken en de bal in
eens achter doelman Wil de Vos Vos knallen.
Lugdunum na die gelijkmaker nog pres
teerde was van erbarmelijk slecht gehalte.
De Kikkers waren te beroerd om nog een
stap meer te zetten dan noddzakelijk was en
konden nauwelijl^s nog een nuttige combi-
GOUDA - Typerend was de wijze waarop Roodenburgs'
vijfde en laatste treffer in het duel tegen Olympia tot
stand kwam. Voor de zoveelste keer sneed de Leidse run
ner de als boter zo zachte defensie van de Gouwenaars
aan flarden.
Holverda was ditmaal de laatste die het tikje mocht geven, maar de frêle
linksbuiten raakte de paal. Geen nood echter want een handvol blauw-
hemden kwam aangestormd om het leder alsnog binnen de palen te schui
ven.
Door
Ad van Kaam
Alweer was er geen Olypia-speler in de eigen doelmond te bekennen.
Alweer lag daar een volslagen kansloze doelman Van Tilburg. Het tekende
de desorganisatie in de achterste lijn van de Gouwenaars, die voor het
zelfde geld met dubbele cijfers de boot in waren gegaan.
Vijf doelpunten vóór, het doet vermoeden dat Roodenburg, gezien de
erder geleden nederlaag op eigen veld, dit keer tegen Olympia een partij
vanjewelste speelde.
Het was niet helemaal waar. al dient een tomeloze inzet en een ongekende
aanvalsdrift zeker op de positieve zijde van Roodenburgs' conto geschre
ven te worden. Maar veel meer nog moet het zwaar ondermaatse spel van
Olympia als oorzaak worden aangewezen voor de opvallend hoge score die
de ploeg van Versteegh bewerkstelligde. Een score die zeker een zestal
doelpunten hoger uitgevallen had kunnen zijn als Roodenburg nog ge-
concenreerder te werk
natie afleveren. De gevolgen bleven dan ook
niet uit. Tien minuten voor rust hielp Renée
van Staveren zijn ploeg aan een voorsprong.
Ook in de tweede helft waren de Leidenaars
niet vooruit te branden. Het was te danken
aan goed keeprswerk keeperswerk Wil de
Vos en de „schotloosheid" van de
Verburch-voorwaartsen te danken dat de
schade tot 3-1 beperkt bleef. Van de veelheid
van kansen wiast alleen Aad van Staveren
er nog één te benutten.
ROB ONDERWATER
Fiasco
In de eerste helft kondigde het naderende fiasco voor Olympia zich al aan,
al wisten de Gouwenaars de rust dan nog met een 0-0 stand te halen. Toen
was echter al duidelijk geworden, dat het gehavende Roodenburg (De
Groot, Dubbeldeman en Verkuylen speelden door blessures niet mee)
deze tegenstander zonder meer moest kunnen „opvreten". Olympia zat
vast, er was geen beweging in de ploeg te krijgen. Het balverlies was
enorm, de pass ontstellend slecht en, dat zou Olympia in de tweede helft
zwaar opbreken, geen Gouwenaar leek ooit van mandekking gehoord te
hebben.
Het doelpuntenfestijn werd uitgesteld tot na de thee, maar toen Rood-
eburg eenmaal de smaak geproefd had was er geen houden meer aan.
Gebruik makend van de voHedige absentie aan vleugelverdedigers bij
Olympia stormde Roodenburg geestdriftig via de zijkanten van het veld
naar voren en haalde het volle rendement uxt deze vrijheid van handelen.
Ooyendijk, Montagne, La Lau De wetering en Holverda droegen aan, Rob
Brittijn deed de rest De bonkige spits begint zich steeds meer te ontpop
pen als een soort tweede Sam den Os nu hij niet alleen scoort, maar ook
nog. knap meevoetbalt. Vorige week tegen Papendracht scoorde hij
tweemaal, ditmaal overtrof hij zichzelf met een gave hattrick, terwijl hij
tevens een belangrijk aandeel had in de twee overige doelpunten.
Olympia kwam overigens tweemaal terug, geen verdienste van de ploeg
zelf, maar door een onoplettendheid in de verdere sterk spelende Leidse
defensie (Van der ban profiteerde), en middels een buitenspeldoelpunt
van de eerste orde (Palsgraaf). Roodenburg raakte er niet van onder de
indruk, integendeel, enigszins geprikkeld zette de equipe van Versteegh
aan voor een overdonderend slot-offensief. Het uiterst zwakke midden
veld van Olympia werd volkomen overklast en omdat het centrale duo
Van Duivenbode/Govers telkens hun falende of door afwezigheid schitte
rende vleugelverdedigers te hulp moesten snellen kreeg Roodenburg op
elk front telkens weer man-meer-situaties.
Kansen
De technische vaardige en snelle Leidenaars profiteerden keer op keer van
de onbenullige strijdwijze van Olympia al schoten ze in het benutten van
kansen ontstellend tekort. Aan de drie treffers van De Wetering, Montagne
en Brittijn hadden er minstens nag zes toegevoegd moeten worden. Dat
Versteegh na afloop desalniettemin sprak van „een heerlijke middag" laat
