Müller sterkste in EK kader71/2 Stamsnijder Nederlands kampioen bij veldrijders VIERDE PLAATS VOOR VULTINK WM$ réUK^ÊÊÊÊk Ereplaatsen voorKuyvenhoven en Goossenbij NK- veldrijden Gerben Karstens is vandaag geopereerd Meevaller Steekers PAGINA 12 MAANDAG 17 JANUARI 1977 Hl -s v- r Dieter Müller was in Terneu zen ongenaakbaar in het 7112. TERNEUZEN - Het stuk super-kitsch stond mi splaatst in de handen van Dieter Müller. De Westduit ser had in Terneuzen geheerst met kaderspel, dat werd gekenmerkt door eenvoud en gratie. Daarbij paste de bokaal van wit en zwart marmer, waarop goudkleurige engeltjes, helemaal niet. Müller had iets fraaiers ver diend voor zijn eerste Europese titel in het 71/2. Zelf kon het hem niet zoveel schelen. Hem restte hoofdza kelijk de voldoening. De herinnering aan een voortref felijk toernooi, dat de enige juiste winnaar kende. Geen gekonkel dit keer. Geen vreemde, onverwachte kam pioen. Müller kon zaterdagavond al de armen trionfantelijk omhoog steken. Een wat ongebruikelijk gebaar bij het biljarten, waar zelfs de grootste kampioen gewend is ^koeltjes zijn tegenstander en de arbiter te bedanken om vervolgens weg te lopen. Müller echter niet. Hij genoot van zijn prestaties. Het maakte hem een sympa thieker kampioen. Uit Müllers gebaar sprak vooral ook opluchting. Hij was als grootste favoriet het weekend ingegaan. Een rol die by na niemand, zeker Müller niet, ligt. Hij won evenwel gemakkelijk in «vier beurten van Leo Corin. Vrijwel tegelijkertijd verloor Hans Vultink na een boeiend gevecht van Frans Stenzel. Daardoor kon de Berlijner iets geruster aan zijn partij tegen Vultink beginnen. De twee, die vrijwel iedereen tegen elkaar in de finale had gedacht, waren niet gelijk in sterkte. Vultink had nog slechts één kans als hij Müller zou verslaan, maar dan moest Corin winnen van Stenzel, de titelverdediger. Het laatste gebeurde, het eerste niet. Corin kwam na een forse achterstand terug en speelde zoals hij dat de eerste dag had gedaan. Müller had al vrij snel de beslis sing geforceerd. In de tweede en derde beurt maakte hij series van 147 en 122. Vultink deed een beurt later nog een voorzichtige po ging met 103. Toen Müller op zes caramboles voor het einde struikelde, kreeg de Nederlander zowaar nog een kans. Hij bra£ht zijn totaal op 213. Intussen was de nederlaag van Stenzel een feit. Muüers armen werden daardoor van lood voor zijn laatste punten. Over de Franz Stenzel (Oos) 3. Leo Corin (Bel) 4. Hans Vultink (Ned.) 5. Jean Bessems (Ned) 6. Jean Arnaud (Fra) 7. Kurt Mastny (Oos) 8. Ramon Aguilera (Spa) APELDOORN - Voor de Leidse Ren- en Toervereniging Swift was er gisteren onverwacht veel vreugde over de prestaties van twee van de clubleden. John Kuy venhoven voldeed met een tweede plaats geheel aan de verwachtin gen voor het Nederlands kam pioenschap veldrijden bij de nieuwelingen en Alois Goossen doorkruiste alle voorspellingen met een derde plaats. Een positie die niemand de Leide- naar had toebedacht, ook de nieuwe kampioen Willy v. d. Heyden niet. Wel kende die Eindhovenaar de kracht van John Kuyvenhoven, maar tijdens de cross in Apel doorn werd hij met de ronde hui veriger voor de sterk oprukkende Goossen. "Op hem had ik hele maal niet gerekend", bekende v. d. Heyden, na zijn overigens fraaie triomf, "maar op een gege ven moment dacht ik dat ik lek had gereden. Ik keek om en zag achter Kuyvenhoven die Goqssen aankomen. Die had ik niet ver wacht." Van de Heiden, die vanaf het begin van de twaalf kilometer lange cross aan de leiding was gegaan, had dan ook niet gezien wat zich inmiddels achter hem had afge speeld. Kuyvenhoven wel. De Swiftrenner had in de tweede ronde Wil Harings weg zien dra gen met vermoedelijk een sleutel beenbreuk. Kuyvenhoven: "Harings reed in de tweede ronde nog voor mij. Op een gegeven moment hoorde ik een gil en zag ik hem liggen, toen ik de kuil indook." Voor Kuyvenhoven en Goossen ver dween daarmee op onfortuinlijke wijze één van concurrenten uit de strijd om de nieuwelingen-titel. "Maar", wist Kuyvenhoven, „ook als hij niet was gevallen, hadden we hem wel ingehaald." Het klonk niet overdreven, want de twee Swiftrenners reden in het Apeldoornse Berg en Bos een be keken wedstrijd. Ze hadden zich dan ook terdege voorbereid en waren vrijdagavond al naar Apeldoor vertrokken om het par cours te verkennen en om te train- Vlak voor de wedstrijd moesten ze echter ondervinden dat die voor bereiding voor niets was geweest. Door de voortdurende regen en de wedstrijden die eerder al waren verreden (liefhebbers en vetera nen) was het parcours danig ver anderd. Kuyvenhoven en de ver rassend sterk rijdende Goossen lieten zich er echter niet door uit het veld slaan en hielden op kracht en karakter de strijd lang vol. Gaandeweg moesten ook zij echter buigen voor de explosie van Willy v. d. Heyden, die de rest van het gezelschap op een gegeven mo ment compleet stil liet staan en een voorsprong opbouwde van 55 seconden. Die marge handhaafde hij tot op de eindstreep, die door Kuyvenhoven als tweede werd gepasseerd. Alois Goossen volgde op bijna twee minuten als derde. De Leidenaar, die het veldrijden al leen voor de lol-erbij doet zei na derhand: "Ik moest zo hard fiet sen dat ik geen tijd had om te gaan lopen." John Kuyvenhoven benadrukte met de tweede plaats nog eens de juistheid van zijn selectie in de Nederlandse ploeg .Hij is voor 100 procent zeker van deelname aan de wereldkampioenschappen, die op 27 februari (zijn verjaardag) in Volkegem in België worden ge houden. Alois Goossen heeft met zijn derde plaats op deze Nederlandse kam pioenschappen veldrijden ook in eens een redelijke kans gekregen op uitzending naar België. Mocht die selectie afkomen, dan zal dat waarschijnlijk ten koste gaan van de plaats van Reinier Hoog kamer. Bij de junioren kwam de 17-jarige Hoogkamer adem tekort om een rol van betekenis te spelen. De tot vorige week schier onverslaan bare Leidenaar moest nu ervaren hoe Jos Lammertink en Ben Zoon tjes renners bij wie hij altijd aan het wiel kon blijven) van hem we- hele tafel haalde hij echter de lastige caramboles bij elkaar. Vultink moest zijn tweede nederlaag bijschrijven en kon het kampioenschap vergeten. De inleiding voor zijn afglijden lag in de nederlaag tegen Stenzel. Uit ogenschijnlijk kansloze positie kwam Vultink met een uitstekende reeks van 222 in de achtste beurt zowaar op een kleine voorsprong. Het had echter te veel van hem gevergd. Stenzel had de meeste reserve voor het slopende slot. Voor hem was het echter uitstel van executie, enige uren later werd hij door Corin weer teruggedrukt in de betrekkelijke anonimiteit van de tweede plaats. Gisteren was er nog enige genoegdoening voor de Oos tenrijker in het prestigeduel met Müller. Het zou zelfs de beste partij worden van het toernooi. Müller ging helemaal in stijl uit in drie beurten. Stenzel slaagde er evenwel in in de nabeurt remise te bewerkstelligen. Voor Vultink viel definitief het doek. Door zijn derde achtereenvolgende nederlaag viel hij terug naar de vierde plaats. Voor Bessems verliep het weekeinde gunstiger. Hij trof de drie zwakkeren en versloeg ze allen. Daardoor bracht hij zijn puntentotaal op acht en werd vijfde door een slechter gemiddelde dan Corin en Vultink. Gezien zijn lange afwezigheid in de biljartzalen een prestatie, die vooral hemzelf veel vertrouwen heeft gegeven. Be ssems heeft echter niet de tijd om vaker te trainen dan momenteel het geval is. Hij heeft meer interessen dan alleen die om de beste biljarter te worden. De eindstand is: 1Dieter Müller (Wdl) 13 punten, 287 hoogste serie 60.00 algemeen gemiddelde. greden. "Ik wilde ze wel bijhou den, maar ik miste daarvoor de kracht. Vorige week ben ik een paar dagen ziek geweest, en dat heeft krachten gesloopt. Mis schien heb ik ook wel té hard ge traind", aldus de teleurgestelde Hoogkamer, die toch nog hoop heeft op uitzending naar de WK. "Ik heb met de vader van Willy van der Heyden gesproken, hij zit ook in de selectiecommissie, en die gaf me tachtig procent kans." Hoog kamer moest met een tiende plaats genoegen nemen. Bij de veteranen en liefhebbers wa ren er ereplaatsen weggelegd voor renners van de Sassen- heimse Wielervereniging De Bol lenstreek. Bij de veteranen was Herman Zuiderduin de sterkste voor de Noordwijkerhouter Nico Slinger land. Zuiderduin had het niet moeilijk gehad, ondanks het zware parcours. "Ik heb me be wust niet geforceerd. Dat hoefde ook helemaal niet. Al vanaf de start lag ik aan kop. En als je voor ligt, rij je veel gemakkelijker"zei de tevreden Lissenaar. De kracht van De Bollenstreekren ners bij de liefhebbers liet alleen winnaar Bokma koud. Achter hem eindigden maar liefst vier Bollenstrekers. Ton van de Valk werd tweede, Looyestein derde en Dijkstra vierde. Bollenstreek voorzitter Jan van Dijk riep te vreden: "De macht van de ooster lingen en zuiderlingen is van daag gebroken." JUNIOREN: 1Nederlands kampioen Jos Lam mertink (Wier den), 18,1 kilometer in 53 minuten en 53 seconden; 2. Bert Zoontjes Tilburgop 50 sé conden; 3. Piet Damen (Drunen) op 236; 10. Hoogkamer (Leiden) op 6.04. NIEUWELINGEN: 1en Nederlands kampioen W. van der Heyden (Eindhoven), 11,4 ki lometer in 39 minuten en 26 se conden; 2. J. Kuyvenhoven (Lei den) op 55 seconden; 3. A.Goossen (Leiden) op 133 VETERANEN: 1. en Nederlands kampioen H. Zuiderduin (Lisse), 113 kilome ter in 40 minuten en 41 seconden; 2. N. Slingerland (Noordwijker- hout) op 2.17; 3. R. Schut (Deven ter) op 238. 11 174 33.06 8 159 31.64 8 222 28.90 8 148 25.84 4 124 16.08 2 100 12.14 2 69 12.14 J3REMEN - Gerben Karstens die op de slotavond van de zesdaagse van Bremen ernstig viel, is vandaag geopereerd aan zijn sleutelbeen. Achteraf blijkt tevens dat de onge lukkige Nederlander niet twee maar vier ribben heeft gebroken. Karstens mag waarschijnlijk vol gende week vrijdag naar Nederland worden vervoerd. Patrick Sercu is zaterdagavond in het Antwerpse sportpaleis Euro pees kampioen omnium geworden. Sereu, die in november vorig jaar in Rotterdam Europees kampioen achter de dernies werd, kwam op een totaal van zeven punten. De Australiër Allan Clark bezette de tweede plaats. Rene Pijnen ein digde als zevende. Gaby Minneboo won in Antwerpen een wedstrijd achter grote motoren voor amateurs. Minneboo eindigde in de eerste manche als tweede ach ter de Belg Willy Sprangers maar versloeg hem in de tweede rit over 15 kilometer met 70 meter. Herman Ponsteen heeft gisteren tijdens de voorlaatste wedstrijden „Ahoy op zondag" van dit seizoen het Nederlands kampioenschap omnium bij de amateurs veroverd. Ponsteen won de 1000 meter tijdrit en de afval wed strijd, werd vyfde in de ldassementswedstryd, en werd op zyn specialiteit, de achtervol ging verslagen door Ger Slot. De tweede plaats was voor Slot, die evenveel punten had als Huveneers en Geserick, maar op basis van meer eerste- en tweede plaatsen per onderdeel, hoger werd geklasseerd. Ad Wijnands won in de laatste sprint het Nederlandse kampioen schap klassementswedstrijd voor junioren voor Hans Plugers en Aart de Jong. De kéuzecommissie van de Bel gische wielerbond heeft Eric de Vlaminck opnieuw opgenomen in de Belgische selectie voor het we reldkampioenschap veldrijden voor professionals 30 januari te Hannover. Eric de Vlaminck, die de laatste ja ren door persoonlijke moeilijkhe den herhaaldelijk op een ongun stige manier in het nieuws was, veroverde de wereldtitel in 1966 en van 1968 tot en met 1973. Zijn broer Roger was wereldkampioen in 1975. Eric de Vlaeminck, bijna 32 nu, eindigde gisteren als derde in het Belgische kampioenschap voor profs. Na twee titels van Wladimiro Pa- nizza ging het Italiaanse kampioen schap veldrijden bij de profs naar Franco Bitossi. In de buurt van Rome moest 23 kilometer worden afgelegd. Bitossi, die Panizza voor bleef, werd op zijn beurt voorafge gaan door twee amateurs, Franco Vagner en Giovanni Vlaiban. Vag- ner had ruim een en een kwart mi nuut voorsprong op Bitossi. Hennïe Stamsnijder zet, samen met Nieuwkoper Kees van der Wereld, de aanval in. Stamsnijder werd de nieuwe Nederlandse kampioen, Van der Wereld derde. APELDOORN - Drie jaar geleden debuteerde Hennie Stamsnijder in het Nederlands kampioen schap veldrijden met een vierde plaats, nadien wist hij jaarlijks deze score met een plaats te ver beteren. Na zijn tweede klasse ring vorig seizoen in Cadier en Keer leek voor Stamsnijder voor lopig het hoogste behaald. Hij ge loofde niet zo in zijn kansen op het kampioenstextiel. Vooral na het turbulente seizoen dat hij achter de rug had en de grillige maatschappelijke carriè re, voelde Stamsnijder zich een van de naamlozen. Begrijpelijk, dat de 22-jarige amateur uit Enter zijn vreugdetranen niet kon be teugelen toen het hoogst haal- bare toch binnen zijn bereik kwam: Nederlands kampioen. En na alle emotie: „Ik heb alles aan Bert Boom te danken. Hij heeft gezorgd, dat ik hier zo goed kon rijden. En is tevens bewezen, dat een goéde coach onontbeerlijk is". Bert Boom, in 1969 wereld kampioen stayeren en na zijn ac tieve carrière een soort vraag baak voor alle renners uit de om geving van Enter, stond er wat nuchter bij. „Ik heb Hennie in de afgelopen maanden goed bege leid. Hem ook gezegd wat hij moest doen, omdat hij als wiel renner toch een beetje op het verkeerde spoor was geraakt. Wat ik in Apeldoorn heb gedaan mag geen naam hebben. Want ik wist dat iedereen op dit zware par cours een inzinking zou krijgen". Boom waarschuwde Stamsnijder al in het begin van de titelstrijd, toen zijn pupil na alle nieuwelin gen en junioren ook tegen de boom knalde, die een veilige af daling in het park Berg en Bos in de weg stond. „Ik was helemaal dizzy", herinnerde Stamsnijder. „Ik wist ook niet zo gauw wat ik moest doen. Ik begon me nerveus te maken, maar Bertus hield me kalm. Hij riep: „Het komt wel, blijf maar rustig". Roemloos En terwijl Gertie Wildeboer zijn snelle ontsnapping niet voort kon zetten en zelfs Kees van de We reld enige tijd het veld mocht lei den, hield Stamsnijder zich kalm in de spits, waaruit professional Gerrit Scheffer roemloos weg viel. De kampioen van het vorig jaar, die na talrijke problemen deze winter toch weer begon te crossen, had nog te weinig in houd om goed partij te geven en verdween gedesillusioneerd van het parcours. Hiermee was voor professional Gertie Wildeboer ook het „heilige vuur" weg, want zijn nog enig overgebleven con current Andre Gevers lag toen bijna al op een ronde. Pijn Wildeboer, favoriet in eigen stad, liet het hoofd hangen. Spande zich, omdat hy al zeker was van APELDOORN - Hans Steekers uit Noordwijkerhout, die dit seizoen met Gertie Wildeboer Nederlands succesvolste veld rijder is, kwam in het Neder lands kampioenschap niet ver der dan de tiende plaats. Steek ers startte slecht, voelde voort durend pijn in de benen, kor tom hij had totaal zijn dag niet en eindigde volkomen gedesil lusioneerd in de middenmoot. Steekers mompelde triest „Nu zal ik ook wel niet naar het we reldkampioenschap gaan. Is het toch nog een slecht seizoen voor my, ondanks de tien overwin ningen". Steekers' humeur klaarde echter een uur later op. De sportcommissie van de KNWU had hem op grond van zijn grote aantal overwinningen toch aangewezen voor het we reldkampioenschap in Hanno ver. Commentaar van Steekers: „Dat is dan toch een mooie troostprijs". De ploeg bestaat verder uit Hennie Stamsnijder, Wil Brou wers en Kees van der Wereld. Gertie Wildeboer en Gerrit Scheffer zullen Nederland bij de profs vertegenwoordigen. Er is nog geen reserve aangewezen voor de amateurploeg. De defi nitieve selectie van de nieuwe lingen is eveneens nog niet be kend. de proftitel, niet in toen Wil Brouwers zich vanuit de achter hoede aandiende. De jarige titel verdediger, die het nu met een tweede plaats moest doen: „Ik was over een loslopende hond gevallen. De pijn in m'n zy is niet meer weggegaan. Het ging niet De aanval van Brouwers was voor Bert Boom het teken om ook Hennie Stamsnijder mee te stu ren. Hetgeen ook de knap rij dende Kees van de Wereld niet ontging. Herman Snoeyink en Gertie Wildeboer waren niet in staat te volgen, terwijl Hans Steekers, na de start ver achterin, zelfs niet meer by de leiders kon komen. In de voorlaatste ronde testte Stamsnijder zijn opponen ten om even later zijn beslissende slag te slaan. „Een wonder na al les wat er is gebeurd", lachte S- tamsnyder. HANS COOLEGEM

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1977 | | pagina 12