Vier jaar geëist tegen
twee heroine-koeriers
Garant Service BV
failliet verklaard
SABA
Zwemleraar Pijnnaken:
'Ieder mens kan drijven'
TV
Gepakt in Leids motel Holiday Inn
Praten in Noord over
onderwij sopbouwwerk
LIGTVOETI
GANGETJE
VRIJDAG 14 JANUARI 1977
LEIDEN
LEIDEN/
DEN HAAG - Je twee Chinese koeriers Jui (28) en Fun
(24) uit Singapore waren nog maar nauwelijks op Neder
landse bodem of ze werden in het Leidse Holiday Inn motel
ingerekend door de politie. Hun gedrag in het motel was
wat al te opvallend geweest, waarop de Leidse politie werd
gewaarschuwd. Deze kon zo in de middag van de dertigste
september een goede slag, slaan.
Vier koffers met heroine werden op de hotelkamer van de beide Chinezen
aangetroffen. In totaal twaalf kilo. Een hoeveelheid, die tegen de huidige
koers een waarde vertegenwoordigt van een slordige anderhalf miljoen
gulden.
In Kopenhagen warende heroïne-smokkelaars welgemoed met de koffers
op de trein naar Brussel gestapt. Vanuit Brussel spoorden zij naar Lei
den. Direct na aankomst ging Fun naar Amsterdam om hier in een
gokhuis een contactman te ontmoeten. Tot zover ging alles goed, maar
toen hij weer in Leiden terug kwam, viel het doek. Armer, want de
beloofde 5000 gulden die Fun nog zou krijgen werden natuurlijk niet
uitbetaald en het voorschot van 4000 gulden voor Jui is door de Neder
landse Justitie in beslag genomen.
Voor de Haagse rechtbank staan de koeriers er wat verlegen bij. Via de
tolken vertellen ze wat het tweetal tot de smokkel heeft gebracht. Voor
Jui waren dat gokschulden en ruzie met zijn vrouw. Voor Fun a
melijk geldgebrek, beiden bivakkeerden in Kopenhagen.
Heg noch steg
LEIDEN - De Stichting Wijkkol-
lektief Plan Noord organiseert a.s
maandagavond (aanvang acht uur)
in de kantine van de Leidsche Ap-
paratenfabriek aan de Os- en Paar-
denlaan een informatieve bijeen
komst om met zoveel mogelijk be
trokkenen te praten over o.m. de
relatie tussen school/onderwijs en
wijk. Voor de bijeenkomst zijn alle
onderwijsteams in Noord en de
Kooi, oudercommissies, school-
ADVERTENTIE
HOREN, ZIEN
EN ZEKER ZIJN BIJ:
LEIDEN TEL. 071-140941
besturen en de huiswerkbegelei
dingsdienst uitgenodigd.
Aanleiding voor de bijeenkomst is
de te verwachten aanstelling van
een onderwijsopbouwwerker.
Deze kracht, die al geruime tijd
werd geleden aangevraagd in het
kader van de regeling Opbouw
werk Bijzondere Situatie, heeft
o.m. tot taak initiatieven te helpen
nemen en ondersteunen op het ge
bied van onderwijs (in relatie tot de
wijk). Dat geldt o.a. voor Ouders op
herhaling, de onderwijswinkel en
de huiswerkbegeleidingsgroep.
Het ministerie van CRM is inmid
dels akkoord gegaan met de aan
stelling van een onderwijsop
bouwwerker, die in eerste instantie
door het Koningin Wilhelmina
Fonds zal worden betaald. Een
voorbereidingsgroep heeft vervol
gens via< het hoofdenoverleg in
Noord geprobeerd hët "onderwijs
veld" bij de voorbereidingen voor
de aanstelling te betrekken. Dat is
niet gelukt. Het hoofdenoverleg liet
aan het wijkkollektief weten dat
men de idee van een onderwijsop
bouwwerker afwijst. Het wijkkol
lektief meent evenwel dat het "hele
onderwijsveld" over de aanstelling
van deze kracht moet oordelen.
In een café ontmoette Jui, die wel wat voor hem wist: koffers naar Amster
dam brengen. Aangezien Jui in Nederland heg noch steg kende moest er
iemand bij gezocht worden, die het terrein enigszins bekend voorkwam.
Dat werd Fun. Het jaar ervoor had hij enkele malen Amsterdam bezocht.
De te transporteren koffers moesten de Chinezen uit een kluis van het
Kopenhaagse station halen.
Tegen de rechters zeggen de verdachten niet zeker geweten te hebben wat
er in de koffers zat. Het kon best heroïne zijn. Eigenlijk dachten ze dat al.
Pas in Leiden toen ze de koffers open maakten waren ze er zeker van.
„Het was toch duidelijk dat er geen toffies in zaten", merkt rechtbank
president mr. J. A. J. M. van Goethem. „U kreeg er een groot bedrag
voor. Anders hadden ze toch beter Van Gend en Loos kunnen huren."
De verdachten reageren nauwelijks. Dat Jui via een omweg naar Neder
land was gekomen, vond hij zelf ook niet vreemd. „Ik was er nog nooit
geweest", is het simpele antwoord.
Sjoemelen met namen
Officier van Justitie mr. C. van Steenderen eist tegen beide koeriers vier
jaar gevangenisstraf. Hij acht bewezen dat beiden de heroïne naar Ne
derland hebben gebracht. Het sjoemelen met namen van de opdracht
gevers, vooral door Jui vind de officier geen opmerkelijk feit. „Hij zal
daar zijn reden voor hebben gehad. Het is bekend, dat men hard optreedt
in die wereld van de handel. Het is nooit zo verstandig als je een heleboel
weet".
Over het feit dat de verdachten niet wisten dat het heroïne was zegt hij wat
schamper: „Dat weet je pas als het onderzocht is. Het is een soort
ministers-leugentje om te zeggen: „zeker wist ik het niet". Mr. Van
Steenderen is van mening dat slechts een tipje van een sluier is opge
licht". Van de echte organisatie komt niets boven water. Je zit met een
klein stukje aan een lange draad."
Mr. Hamer, de verdediger van Jui, betoogt dat we slechts te maken hebben
met koeriers. „Met een stukje vervoer. Van de achtergrond zijn we niet
op de hoogte. De vervoerders willen nog wel eens worden aangetroffen,
maar de Nederlandse justitie kan niet binnen de organisatie komen. We
hebben hier niet met belangrijke vertegenwoordigers te doen. We moe
ten niet alle verontrusting over het verschijnsel heroïne op mijn cliënt
afwentelen."
De uitspraak is op 27 januari.
Een van de zaken behorend tot Garant Service BV gevestigd aan de Korevaarstraat. Het installatiebedrijf
wordt voortgezet.
Zes winkels in Leidse regio dicht
LEIDEN - Garant Service (detail) B.V., met winkels in
Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest, Rijnsburg, Alphen aan
den Rijn en Zoetermeer, is gisteren failliet verklaard. Alle
winkels zijn op het ogenblik gesloten, die in Zoetermeer en
Oegstgeest voorgoed.
De andere vier zijn verkocht aan gegadigden, die in de
zelfde branche (geluids- en beeldapparatuur, elektrische
huishoudelijke apparaten) werkzaam zijn. Deze zaken zul
len waarscijnlijk op de oude voet worden voortgezet.
Het Faillissement betekent voor de
ongeveer twintig mensen, die bij
Garant Service (detail) werkten,
het verlies van hun baan. Een
kleinaantal van hen zal wellicht
in dienst kunnentreden van de
ondernemingen die de vier Ga
rantwinkels hebben overgeno-
De failliet verklaarde zaken voe-
men slechts één poot van het
Garant-bedrijf. De andere poot,
het Garant-installatiebedrijf, dat
sinds 1 oktober gevestigd is aan
de Willem Barentszstraat en waar
ongeveer 40 mensen werken, is
niet in het faillissement betrok
ken en blijft gewoon door
draaien.
In hét pand aan de Willem Ba
rentszstraat was ook de admini
stratie en het magazijn van
Garant-detail gevestigd. „Die
ruimte komt nu vrij, faillisement
die kan het installatiebedrijf goed
gebruiken", zegt directeur H. A.
van Heivoort van het installatie
bedrijf. Als de detailzaken waren
blijven draaien, zou de ruimte
aan de kleine kant zijn geweest".
Gevraagd naar de achtergrond van
het faillissement zegt de heer J.
B. Nouwens, tot voor kort direc
teur van de detailzaken, dat er in
de branche van elektro
technische apparatuur een
enorme concurrentie heerst. „Je
hebt dan de keus óf de spullen
tegen een zo laag mogelijke prijs
zo snel mogelijk de deur uit te
krijgen, fje te richten op de groep
die graag wat meer service wil.
Dat laatste hebben wij gedaan.
En die categorie kopers groeit
ook wel, maar te langzaam. Zeker
wanneer je bedenkt dat de omzet
ten in deze branche het vorig jaar
zijn teruggelopen, en dat het er
voor dit jaar ook niet zo rooskleu
rig uitziet."
Garant Service ontstond dertien
jaar geleden, toen drie detaillis
ten (die over vier zaken beschik
ten) samen gingen werken onder
de naam Garant. Het aantal win
kels groeide in de loop der jaren
uit tot zeven. Een paar jaar gele
den kwam het weer op zes, toen
het filiaal in Warmond gesloten
werd.
Invaliden, die belangstelling
hebben voor de zwemlessen
van de heer Pijnnaken kunnen
zich met hem in verbinding
stellen: telefoon 143392. De
zwemlessen worden elke
woensdagavond, aanvang half
negen, in De Overdekte (Haar
lemmerstraat) gegeven. Kos
ten: één gulden per les.
Deze week werd de heer M.(„Ri-
nus") Pijnnaken gehuldigd
vanwege zijn jubileum: 25 jaar
zweminstructeur. De heer Van
Dijk (foto links) overhandigde
hem namens de ANIB, de Alge
mene Nederlandse Invaliden
Bond een enveloppe met inhoud
Ook mevrouw Pijnnaken, die
ruim negen jaar eveneens
zwemles aan gehandicapten
heeft gegeven, werd niet verge
ten: zij ontving een bloemstuk.
Van diverse kanten ontving de
heer Pijnnaken nog geschenken
zijn leerlingen scandeerden zijn
naam en zongen spontaan
,Lang zal hij leven".
Foto rechts: Dit is het werk, dat
Pijnnaken week-in, week-uit 25
jaar lang al verricht: zwemles
geven aan gehandicapten
LEIDEN - 'Teder mens kan drij
ven. Maar door de zenuwen gaat
het niet. Als je iemand recht in
het water zet, komt hij tot hier
(geeft een plek net boven de
mond aan). Vergeet niet dat bij
het uitademen zeventig procent
van je lucht in de longen blijft.
Daar blijf je op drijven. Maar door
het minste geringste wat je doet
met je handen, ga je dobberen".
En omdat ieder mens kan drij
ven, kan iédere invalide zwem
men leren. Dat is de theorie, die
door de heer M. Pijnnaken met
grote regelmaat in de praktijk
bewezen wordt. Al 25 jaar lang
geeft hij zwemles aan gehandi
capten met de meest uiteenlo
pende gebreken: nog nooit is éen
van zijn pupillen er niet in ge
slaagd een volwaardig diploma te
halen. Hoe krijgt hij dat voor el
kaar? "Het eerste watje doet met
je leerlingen is: geruststellen,
want ze zijn zenuwachtig. Dan
lopen we even rond in het kik
kerbad. Maar dat is te ondiep, dus
we gaan al gauw naar tachtig.
Zijn ze aan het water gewend, dan
laat ik ze heen en weer lopen, of
wat ze kunnen. Ik zeg ze dat het
niet zo'n probleem is als het lijkt.
En als ik ze dan zover heb, dat ze
durven gaan liggen, dan heb ik
het lek boven water. Dan is het
gauw voor elkaar. Maar de eerste
paar weken moet je persoonlijk
met ze omgaan. Al naar gelang de
handicap die ze hebben, laat ik
mijn fantasie werken. Als ze
eenmaal drijven, dan probeer ik
te bewerkstelligen, dat ze zo
makkelijk mogelijk vooruitko
men. Het is altijd de bedoeling
dat je ze voorover leert zwem
men. Maar als mensen een handi
cap aan de heupen hebben, dan
laat ik ze op de rug zwemmen.
Kunnen ze hun benen niet ge
bruiken, dan moeten ze hun ar
men meer ontwikkelen. Daar
gaat soms een maand overheen.
Na verloop van maanden moet ik
tussenbeide zelf hard zwemmen,
want dan schieten ze door het wa
ter heen, dan is het pootje aan om
ze bij te houden. Als ze dat onder
de knie hebben, hebben ze mij
niet meer nodig".
ANIB
Aan de grote tafel van zijn wo
ning in de Herenstraat laat Pijn
naken (de dubbele n in zijn naam
wordt zelfs op oorkondes verge
ten) foto's zien, die een indruk
geven van zijn hobby, het werk
dat hij pro deo verricht. Hij is nu
71 jaar, maar is nog lang niet van
plan om het wekelijkse fiet
stochtje naar zwembad De Over
dekte in de Haarlemmerstraat
eraan te geven. "Als ik zo blijf, als
ik nu ben, schei ik er voorlopig
niet mee uit. Die zwemles, dat is
voor mij ook een sport. Zo blijf ik
ook in beweging." Geen veijaar-
dag in de familie geen voetbal
wedstrijd op de t.v. ("Ik hoop al
tijd maar dat het een gelijke stand
blijft, dan kan ik de verlenging
nog zien") kan verhinderen, dat
Pijnnaken woensdagavond in De
Overdekte present is.
Hij verricht zijn werkzaamheden
daar onder auspiciën van de afde
ling Leiden en omstreken van de
ANIB, de Algemene Nederlandse
Invaliden Bond. Sinds 1952
houdt deze bond er, in samen
werking met de Nederlandse Ka
tholieke Invaliden Bond, een
speciale zwemschool op na. Die
was altijd en is nog steeds in de
Overdekte gevestigd. Pijnnaken,
die er van het begin af aan bij was,
noemt dit bad ideaal voor zijn
werkzaamheden, al was het maar
omdat niemand er zich met zijn
wijze van instructies geven be
moeit Hij is hoofdinstructeur
van de ANIB - zit zelf in het be
stuur van de Leidse afdeling - en
wordt wekelijks door zo'n zeven a
acht instructeurs bijgestaan.
Zelfstandig
Zegt: "Je moet jezelf niet op de
voorgrond stellen. Je moet de
mensen helpen, maar zo, dat ze
zelfstandig zijn, dat ze zichzelf
kunnen behelpen. Een maand of
drie, vier geleden kwam iemand
uit Zoeterwoude bij me, die een
stuk van zijn onderbeen moest
missen. Hij zei: "ik heb altijd
kunnen zwemmen". Nou zeg ik,
dat is prima, laten we maar eens
kijken hoe het hier gaat. Hij wilde
meteen het diepe in. Nou, ik heb
nog nooit iemand zo horen gillen.
Ja ik stond vlak bij hem, hoor, ik
kon hem zo beet pakken. Maar hij
besefte niet, dat hij beide benen
niet meer kon gebruiken. Kijk, je
zwemt met twee benen, of zonder
ze te gebruiken, maar niet met
één. Tenminste, dat lukt niet zo
snel. Ging-ie aan de kant zitten,
zo (bibberend, met de handen
voor de ogen). Toen wilde-ie niet
meer. Toen zei ik: je wou toch
u ga je erin ook.
Hou dat handvast maar vast, dan
trek ik je naar het ondiepe. Ga
daar maar eens uitdokteren, wat
je nog wel kan. Nou, als er nu één
is, die plezier in het zwemmen
heeft, dan is hij het wel".
Rust
"Ik heb wel eens horen zeggen, ja
ik zeg het niet zelf, door invalide
mensen, dat er zo'n rust van me
uitgaat. Dat zal dan wel. Bij mij
moet de eerste nog zakken".
Wanneer het ogenblik daar is, dat
er voor een diploma gezwommen
moet worden, heeft Pijnnaken
slechts de rol van toeschouwer.
Hooguit brengt, hij iemand, die
niet kan lopen, tot aan de rand
van het water. De invalide springt
er zeifin. En haalt het diploma. Er
is maar één voorwaarde voor
deelneming aan de zwemlessen
van de ANIB: de gehandicapte
moet toestemming van de dokter
hebben.
Verder zijn er geen beperkingen.
Want zoals instructeur Pijnnaken
zegt "Ieder mens kan drijven".
JOHN KROON
