De geschiedenis herhaalt zich (1-3)
Quick Boys:
uithuilen
en opnieuw
beginnen...
Ter Leede maakt werk niet af: 1-3
RCL-aanval
produceert
louter stilte
SPAKENBURG-NOORDWIJK:
Onbehouwen Kozakken Boys wint op Nieuw-Zuid
SVLY IS
MONSTER
DE BAAS
Tegen koploper Barendreeht
Katwijk krijgt met
gelijkspel bij
koploper te weinig
MAANDAG 10 JANUARI 1977
SPORT
DELFT-RCL-trainer Huguenin had maar heel weinig nodig om de
prestaties van zijn manschappen tegen het Delftse CSVD (0-0) van
een oordeel te voorzien. „Het was puur slecht wat er werd vertoond.
Geen moment liep het bij ons. Het ging er vreselijk onrustig aan toe.
De spelers waren óf bang óf niet in staat de bal even bij zich te
houden om zo tot wat regelmatiger aanvalsspel te komen. Er was
daardoor ontzettend veel balverlies."
Het enige waar Huguenin zich
„dik tevreden" over toonde,
was het punt dat RCL meepak
te. „CSVD was weliswaar nau
welijks beter, maar ze hebben
beslist wel de betere kansen ge
had".
Uit de woorden van de Leider-
dorpse voetbalpatroon blijkt al
heel duidelijk dat CSVH-RCL
niet veel Maks was. Als kijkspel
kon je het niet anders dan een
grauwe belevenis noemen;
amusementswaarde: een vier
Het leek of je naar een woestijn
keek. En in een woestijn komt
dan af en toe nog een kameel
voorbij, maar die zag je op dat
Delftse rotveldje ook al niet. Nu
we het dan toch over het klein
aandoende, zware, ongelijke, in
slechte toestand verkerende
CSVD-terrein hebben; lag het
misschien daar aan dat RCL zo
onthutsend slecht uit de voeten
kwam?
Huguenin pakte voor de hand
liggende verontschuldiging
niet op.
„Het zal er ongetwijfeld wat
mee te maken hebben. De vrees
van de spelers om de bal wat
langer bij zich te houden, zal
daar wel voor een deel op terug
te voeren zijn. Dat wijst er op
dat ze niet helemaal zeker wa
ren van hun controle. Ik kan
ook zeggen dat we de laatste
maand nauwelijks goed hebben
kunnen trainen door de onver
klaarbare slechte conditie
waarin ons oefenveld zich be
vindt. Maar al die dingen recht
vaardigen toch niet een zo
slechte vertoning als dit".
In de eerste helft ging het nog
wel met RCL. De bal vloeide
tenminste enkele malen rede
lijk van verdediging naar aanval
en er kwamen behoorlijke
schietposities voor Bennie
Heemskerk (die een keer bijna
het zijnet uit model schoot),
Wally v. d. Haver en Leo Holl.
Dat daar geen treffer uit voort
kwam was niet onrustbarend.
De Leiderdorpers demon
streerden in die eerste 25 minu
ten weer hun oude kwaaL
pronkerig met het zwaard op zij
lopen, er ook herhaaldelijk mee
dreigen, maar er niet mee slaan
als het nodig is. RCL speelt al
maanden zo en sprokkelt toch
de puntjes wel bijeen. De
krummelig spelende CSVD-
defensie leek, zeker op haar lin
kerflank kwetsbaar, ook al was
Wally v. d. Haver daar nu niet
direct imponerend op dreef.
Halverwege de eerste helft liet
RCL echter de leidsels van het
gevecht uit handen glippen en
ze zou ze niet meer terugkrij
gen.
Dat zich vrij plotseling wijzi
gende spelbeeld stelde CSVD
in de gelegenheid wat meer
richting-Brandt te koersen.
Voor rust leidde dat tot niets,
omdat Haneveld, De Groot en
het Braatsyndicaat (dat wil zeg
gen Ab en Henk; Hans speelde
erg matig in het centrum) de
zaak potdicht hielden.
Na rust begon CSVD zich wat
krachtiger te roeren, hoe goed
de RCL-defensie zich ook bleef
weren. De tweeling Van der Lee
(waarvan de delen absoluut niet
uit elkaar te houden zijn) stelde
zich duidelijk grimmiger op. In
de achtste minuut waren de
Delftenaren heel dicht bij suc
ces. Bij een hoekschop klemde
doelman Brandt de bal met de
vuist min of meer vast tegen
Rob v. d. Lee, die doorliep en zo
het leer in het net kreeg. Een
nogal zonderling doelpunt dat
door de (niet zo heel sterke) ar
biter werd afgekeurd. Brandt
zei er later van: „Ik kreeg een
duw". Het bleef een twijfelge
val.
RCL kwam vaker in moeilijk
heden, o.a. omdat de middenli
nie van RCL geen moment de
bal kon vasthouden om iets op
touw te zetten. Gevolg: CSVD
kwam weer snel in balbezit en
hoewel de Delftenaren ook niet
best speelden, lieten zij wel een
aantal volwassen aanvallen van
stapel lopen. In de 15e minuut
kopte één van de beste Delftse
spelers, aanvoerder Chi Chung,
op een voorzet van Van der
Meer nog geen centimeter naast
het Leiderdorpse doel. Gezegd
moet worden dat doelman
Brandt bij die situatie niet'
vrijuit ging. Zijn timing op hoge
ballen was trouwens bij meer
gelegenheden niet feilloos. Mo
gelijk dat een pijnlijke val, di
rect na het begin van de tweede
helft, hem nog parten speelde.
In de slotfase moest Ruud de
Groot met het hoofd op de doel
lijn redden, nadat Chung van
dichtbij hard had ingeschoten.
Wat deed de RCL-aanval in heel
die tweede helft? Zij produ
ceerde louter stilte. Heemskerk
deed ijverig wat hij kon, maar
alleen is maar alleen. Leo Holl
en Jan van Duyn, normaal jon
gens die garant staan voor een
paar briljante manoeuvres per
wedstrijdhelft, liepen nu vol
strekt verloren er bij. Er kwam
niets uit hun voeten. Teske (net
terug van vakantie) verving in
de slotfase Dick v. d. Bijl. Maar
ook hij kon het in het moeras
zinkende RCL niet meer bij de
lurven pakken.
RUUD PAAUW
SPAKENBURG - De geschiedenis her
haalde zich. Net als in het eerste directe
seizoen-treffen versloeg Noord wijk ook za
terdag Spakenburg weer royaal en net als
destijds kon de 3-1 geflatteerd worden ge
noemd. Net als in de competitie-ouverture
miste Spakenburg ook tijdens de return op
een cruciaal moment de kans op een doel
punt. Destijds door het missen van een
strafworp bij een 2-1 achterstand; zaterdag
door letterlijk en figuurlijk voorbij te lopen
aan een dot van een mogelijkheid bij een
nadelige score van 1-0. Trainer Van Osdorp,
net als toen vervanger van de door de KNVB
opgeroepen Zwartkruis, kon er als Spaken-
burgs oefenmeester niet omheen: "Het
beeld van de wedstrijd was hetzelfde, het
ging ongeveer net als toen".
Het verschil is zo langzamerhand dan ook
wel erg typerend. Noordwijk benut de kan
sen bij gelegenheid wél, Spakenburg kan
dat nog altijd niet. Het is terug te vinden in
de stand op de ranglijst. Daar staan de twee
op verschillende plekken gewijzigde ploe
gen ver uit elkaar.
Terecht? Van Opdorp kon wijzen op de fac
toren pech en geluk die ook zaterdag hun rol
weer hadden gespeeld. Spits Rudi Beukers
en vleugelspeler Cor Koenen hadden in de
slotfase kort na elkaar paal en lat geraakt,
voordat John van Dijks 3-1 het risico ne
mende Spakenburg ontnuchterde. Maar
ook Van Opdorp was reëel genoeg de neder
laag niet louter aan het ongeluk te wijten.
Ook Noordwijk immers, had daarvoor een
maal de lat getroffen (via Van Dijk) en ook
Noordwijk had een aantal indirecte en di
recte mogelijkheden niet uitgebuit. Zoals
bijvoorbeeld een vier tegen één situatie in
de slotfase, maar ook verder terug, in de eer
ste helft.
Nu die niet waren benut was het des te op
vallender dat het verschil tenslotte nog zo
afgetekend was. Vooral omdat Noordwijk
zonder de geblesseerden Westgeest en Plug
eigenlijk op niet meer dan een gelijkspel
had gerekend. Het team dat het 's winters
traditioneel erg moeilijk heeft (de slechte
oefenaccommodatie werkte door in het
spel, waardoor drie oefenpartijtjes verloren
gingen) zou vooraf voor een punt hebben
getekend. De opsteker kwam zaterdag ech
ter al snel, via een rap gescoord doelpunt
van Sjoerd Boot. Die middenvelder kopte al
na twee minuten raak na een hoekschop van
John van Dijk en een beoordelingsfout van
Spakenburgs debuterende doelman Rob
Timmer. De vervanger van Lou Beukers,
die elftalbegeleider is geworden om de pro
blemen op te lossen, maakte de defensie
voor hem daarmee aanvankelijk nerveus.
Wel herstelde hij zich later knap, maar dat
gebeurde pas nadat Noord wijks 2-0 het licht
had gezien.
De vrijgelaten Rob Suttorp tekende rond de
28ste minuut voor die treffer op aangeven
van Van Dijk.
Spakenburg leek daarmee al definitief ver
slagen, temeer omdat voordien Koenen er
zelfs van een meter afstand niet in was ge
slaagd doel te treffen en omdat de formatie
van Van Opdorp veel teveel via middenvel
der Ferry ter Mors wilde spelen. De ex-
Zwart Wit-speler wordt geacht het spel te
maken en doet dat ook. Alleenzijn
ploeggenoten begrijpen hem niet altijd, be
wegen onvoldoende, zodat zijn rendement
vooralsnog over een hele wedstrijd niet erg
groot is. Het voortdurend zoeken van Ter
Mors werkt eerder remmend, vooral nu die
speler goed bedwongen werd door Albert
Spaanderman. Vandaar dat Spakenburg
van een langdurig offensief niet meer over
hield dan één (overigens fraaie) treffer van
Koenen, die een handvol minuten voor de
pauze diagonaal raakknalde: 2-1.
Die stand bleef ook in de rommelige tweede
helft lang intact. Pas nadat de in bevliegin
gen excellerende Noordwijker Bogers en
Spakenburgs laatste man Hartog na een
botsing met vleeswonden aan het been van
het veld gedragen waren (vervangers
Weyers en Jan van Dierman II), leefde de
partij op. Cees Spaanderman ging in het
boek wegens te felle protesten na een
handsbal, een omhaal van John van Dijk op
de lat was voor Spakenburg het sein nog
meer risico te nemen. Vrijwel het gehele
team nam deel aan het beleg op het
Noordwijk-doel, zonder zich verder nog te
bekommeren om de verdedigende taken.
Paal en lat naast doelman Albert v.d. Niet
stonden treffers echter in de weg, op eigen
kracht zou het voordien slecht uitverdedi
gende Noordwijk de partij definitief beslis
sen. Een tegenstoot die leidde tot een situa
tie van vier aanvallers tegen één verdediger,
had nog niet het gewenste resultaat, (John
van Dijk schoot in handen van doelman
Timmer), een veel onverwachter mogelijk
heid werd wel uitgebuit. Weyers pikte de bal
op het middenveld op, stuurde John van
Dijk weg en die spits scoorde 3-1.
Daarmee had de geschiednis zich op alle
fronten herhaald.
PAUL DE TOMBE
Ook deze actie van Jaap Hoek levert niets op. Arie Haasnoot (3), Sis Thu Pan en Teun v. d. Plas (rechts) i
Quick Boys wachten af.
KATWIJK - Uithuilen en opnieuw
beginnen. Enkele dagen na de
jaarwisseling lag de oude zegswijze
voorin ieders mond op sportpark
Nieuw Zuid. Zo goed als Quick
Boys het oude jaar had afgesloten,
met overwinningen op de koplo
pers DOVO en Noordwijk, zo tele
urstellend diende 1977 zich aan.
Met een 0-1 nederlaag tegen Ko
zakken Boys, één der zwakkere
broeders in de eerste klasse. Ver-
sufd en nog nasuizebollend van de
letterlijke en figuurlijke dreun die
de Boys uit Werkendam hadden
uitgedeeld zat het Quick Boys-team
na afloop in de (k)leedkamer. Ook
trainer Perdijk had grote moeite de
teleurstellingen te verwerken.
"Kom straks maar terug," bromde
hij om de hoek van de kleedkamer
deur, "Ik heb nu geen commen
taar." En toen hij even later toch te
voorschijn kwam moest hij zichzelf
steeds tot de orde roepen met „zet
dat er maar niet in". Reden van
Perdijks verbolgenheid: de vaak
onbehouwen wijze waarop Kozak
ken Boys het bijna 90 minuten du
rende offensief van Quick Boys een
halt toeriep. En de te tolerante ma
nier van optreden van de Waddinx-
veense scheidsrechter Van Do-
dewaard. "Die man floot keurig",
mopperde Perdijk. "Elke overtre
ding van die lui bestrafte hij met
een vrije trap. Maar hij ging geen
enkele keer naar ze toe om ze eens
terecht te wijzen. Ik heb hem zelfs
zijn mond niet open horen doen.
Onze spelers werden zonder par
don ondersteboven geschopt." De
voorgeschiedenis van het duel
tegen Kozakken feoys is bekend:
tijdens de stevige seizoensouver
ture in Werkendam werden twee
spelers van Quick Boys voor vrij
onbenullige overtredingen door
arbiter Bouw uit het veld gestuurd.
"Hadden we die scheidsrechter
vanmiddag maar gehad", ver
zuchtte Perdijk. "Die had zeker zes
van die schoppers weggestuurd".
Wellicht was Perdijks kritiek ge
matigder geweest als Quick Boys
het "spel" van de bezoekers zelf
had afgestraft met een aantal dik
verdiende goals. Quick Boys kon
fiet juiste wapen tegen het Werken-
damse vechtvoetbal echter niet
vinden. Kozakken Boys is een ste
reotiep voorbeeld van een ploeg die
het louter en alleen moet hebben
van het defensieve spel in de uit
wedstrijden. Voor het eigen fana
tieke thuisfront zijn de Werken
dammers dit seizoen nog geen en
kele keer tot een overwinning ge
komen. In de uitwedstrijden speelt
de ploeg puur defensief en pro
beert, zoals veel laaggeplaatste eer
steklassers doen, al in de eerste fase
van de strijd een doelpunt te force
ren. Die theorie bleek ook tegen
Quick Boys weer helemaal te klop
pen. In de 18de minuut werd het
noodlot van Quick Boys bezegeld.
Piet Verschoor gaf vanuit de ver
dediging een dieptebal aan de
sprintende Jan Korsman. Lourens
Mouter raakte de bal nog aan, maar
kon niet verhinderen dat Korsman
op Arend v.d. Oever kon afgaan.
Met een keurige lob kreeg de enige
goal van de wedstrijd even later ge
stalte. Het doelpunt verlichtte in
feite de taak van Kozakken Boys,
dat Quick Boys in de door acht ver
dedigers opgestelde val liet lopen.
Quick Boys mocht eigenlijk slechts
hopen op een gelukkig doelpunt als
gevolg van een verdedigingsfout.
Die fout kwam niet, en als een
Quick Boys-speler op het punt van
doorbreken stond werd hij zonder
pardon tegen het gras gewerkt. De
vele vrije trappen leverden ook al
niets op, al had Sis Thu Pan in de
33ste minuut bijna succes. Doel
man Ottevanger, de Werkend^mse
uitblinker, kon het schot echter on
schadelijk maken, hetzelfde pres
teerde hij enkele minuten daarna
bij een kopbal van Arie Haasnoot
en een fel schot van Joep den Hol
lander. De enige echte kans op een
doelpunt kreeg Teun v.d. Plas in de
42ste minuut. V.d. Plas wist de uit
gestoken benen te ontwijken na
een pass van Joep den Hollander,
maar gleed uit op het moment dat
hij langs Ottevanger wilde snellen.
Ook in de tweede helft was Quick
Boys niet bij macht het noodlot te
ontlopen. Tragisch genoeg was het
juist Kozakken Boys dat de beste
kansen kreeg om Quick Boys vol
komen ontredderd achter te laten.
Krijn Vonk miste een droomkans
en invaller Van Pelt schoot op de
lat. Quick Boys kwam niet verder
dan een door Van Dodewaard niet
toegekende claim op een straf
schop na hands van Damen. Per
dijk: "Het heeft weinig zin van
DOVO en Noordwijk te winnen als
je zulke wedstrijden verliest. Nu
moeten we weer helemaal opnieuw
beginnen."
RON POLANE
LEIDEN - In de regionale voet
balcompetitie van de dames
moesten ook zaterdag weer een
paar wedstrijden worden afge
last, waaronder Lugdu-
num-Lyra. In de eerste klasse
kwamen de toonaangevende
ploegen daardoor niet in actie.
Wel ontmoetten de staartclubs
Monster en SVLV elkaar.
SVLV won met 3-1. Gisteren
kon geen enkele wedstrijd
doorgang vinden.
Zaterdag - Zaterdag is weer
eens duidelijk geworden wat
Brigitte Parlevliet betekent
voor SVLV. Wekenlang moest
zij verstek laten gaan, wat er
toe heeft bijgedragen dat de
Voorschotense ploeg zo'n be
scheiden posite inneemt op de
ranglijst. Eergisteren stond
Brigitte weer opgesteld, wat
Monster al snel duidelijk werd
gemaakt. Al in de eerste mi
nuut opende Brigitte de score
en nog voor rust leverde zij een
tweede doelpunt af. In de
tweede helft, waarin Brigitte
de plaats in het doel overnam
van Ciska van Kampen, liep
SVLV nog tot 3-0 uit via Mar-
lou van Kampen, alvorens het
slechts met negen dames spe
lende Monster kon tegensco-
ren. In de slotfase werd nog een
goal van Marlou van Kampen
afgekeurd. Ras won in de eer
ste klasse met 2-0 van Naald
wijk. In de tweede klasse re
kende koploopster KRV 2 af
met concurrente 's Graven-
zande. De Katwijksen wonnen
met 2-1. Voor rust scoorde
Coby van Trigt. In de tweede
helft kwam 's-Gravenzande
eerst langszij, waarna Mar
griet de Lange vijf minuten
voor tijd de voor winnende
treffer tekende.
SASSENHEIM - De genadestoot
bleef opnieuw uit. Andermaal had
Ter Leede een koploper, Barend
reeht, op de knieën, maar evenals
tegen Volendam werd verzuimd
het goede werk af te maken. Ver
speelde Ter Leede toen een 2-0
voorsprong, waardoor Volendam
alsnog met een onverwacht punt
ging strijken, ditmaal werd het nog
triester voor de Sassenheimers. In
een periode van constante Ter
Leede-overheersing waren twee
minder gelukkige momenten in de
defensie voor Barendreeht vol
doende om alsnog meteen 1-3 zege
huiswaarts te keren.
Ter Leede-Barendrecht, een treffen
met twee gezichten. Voor rust
toonden de Sassenheimers, die
Nico v. d. Fange en Cees de Zwart
wegens schorsingen misten, teveel
Ter Leede in de aanval tegen Barendreeht. Benno Kooi wordt hier wat ontzag voor Barendreeht. In die pe-
bruusk gestuit door doelman Elenbaas. riode werd te aarzelend gespeeld.
Barendrechts-spelbepaler Bas
Hokke kreeg in die fase alle gele
genheid zijn voorhoede met splij
tende passes te injecteren. Waar
door vooral Piet de Bruin het tegen
centrumspits Cees v. d. Meer (te)
moeilijk kreeg. Coach Turkenburg:
"Je ziet dan toch weer hoe belang
rijk een geroutineerde kracht op
het middenveld is". Waarbij hij
duidelijk op Van der Fange doelde.
Zijn leidinggevende kwaliteiten
werden zaterdagmiddag node ge
mist, waardoor de Ter Leede
defensie overbelast werd. Met
name Piet de Bruin raakte in pa
niek, veroorzaakte veel overtredin
gen en passte nagenoeg elke bal
verkeerd. Waarmee de soms hache
lijke toestanden voor het doel van
Wim van Harskamp zijn verklaard.
Het pleit niet voor Barendreeht, dat
uit het overwicht slechts één doel
punt kon worden gedestilleerd.
Een doelpunt in de negende mi
nuut gescoord door Hokke na een
fraaie combinatie tussen Benthem
en Van der Tol (0-1). Jan Keuning,
de goedspelende vervanger van
Michel Krol (later toch in het veld
voor Cees Buurman), schoot hierna
keihard op doel, wat tevens het
laatste wapenfeit van Ter Leede in
de eerste rondgang betekende. Ba
rendreeht kreeg unieke mogelijk
heden de score uit te bouwen, maar
Van der Linden en Van der Tol
faalden hopeloos. Barendrecht-
coach Daan den Bleyken "Teveel
nonchalance, dat is het grootste
probleem bij ons. Daardoor kon Ter
Leede terugkomen. We hadden
hier zelfs kunnen verliezen". Wat
waar was, want na rust bleek Ter
Leede alle schroom te hebben afge
schud. Opeens was daar die nood
zakelijke pressie om een defensie te
doen wankelen. Een pressie die nog
aanmerkelijk werd verhevigd na de
Ter Leede-gelijkmaker. Waarbij
Piet van der Heyden aan de basis
had gestaan met een verrukkelijke
solo. Benno Kooi lanceerde op
ideale wijze Jan Keuning, die tegen
de binnenkant van de paal schoot.
In een vertwijfelde reddingspoging
werkte Henk van Kempen de bal
daarna verder over de lijn (1-1). Pie-
ter v. d. Plas schoot vervolgens ra
kelings over en Michiel Krop zag
een hard schot door Fred Elenbaas
gestopt. Daarna volgde de anti
climax. Een vrije schop van Hokke
werd niet afdoende weggewerkt,
waarna Van Kempen kon scoren
(1-2). Kort voor tijd werd het zelfs
nog 1-3, toen Wim v. d. Heuvel van
elf meter raak mocht vuren, nadat
Piet de Bruin Cees v. dMeer - weer
eens - onderuit had gehaald.
GERARD VAN PUTTEN
NIEUW LEKKERLAND - Katwijk
trof het niet om direct na de lange
winterstop tegen koploper
Nieuw Lekkerland te moeten
aantreden. Een ploeg als Katwijk
heeft na zo'n voetballoze periode
altijd een paar wedstrijden nodig
om weer volledig in het oude
ritme te komen. Daar bij kwam
nog de afwezigheid van Wim
Guyt I(ichsias), Ger Pronk (buik
griep) en Jan van Dijk (waar
schijnlijk een bloedziekte),
waarmee de ploeg ook niet in de
sterkste opstelling kon beginnen.
Het verklaarde het gematigde op
timisme dat bij de Katwijkse
ploeg overheerste. Maar een bal
letje kan raar rollen. De wedstrijd
eindigde in een gelijkspel (1-1),
waarmee Katwijk eigenlijk nog te
weinig kreeg. Toch een tevreden
trainer Verkuylen na afloop. „Je
weet nooit hoe je de winterstop
doorkomt. Door het slechte weer
hebben we maar weinig kunnen
trainen en dan komen daar ook
nog eens de blessures bij. Ik had
van tevoren voor een gelijkspel
getekend. Daarom klaag ik niet
dat we eigenlijk meer verdiend
hadden. Gelijkspelen tegen de
koploper in een uitwedstrijd is
toch op zich al een uitstekend re
sultaat."
Dat gelijkspel leek in de beginfase
nog onbereikbaar. Er was nog
geen Katwijker aan de bal ge
weest toen de bal al in het doel
van Katwijk döelman Cees Koe-
lewijn beland was. Ton van Wijk
reageerde namelijk attent na ver
keerd ingrijpen van verdediger
Dik Harrison. Dat betekende een
vroege domper voor de
Verkuylen-elf. Nieuw Lekker
land ontketende na die goal be
grijpelijk een stormachtig offen
sief en Katwijk leek regelrecht
naar een grote nederlaag ge
speeld te worden. Daar kwam het
niet van. Doelman Cees Koele-
wijn hielp zijn ploeggenoten met
een serie fantastische reddingen
door die moeilijke periode heen
en gaf de ploeg het vertrouwen
eindelijk weer terug. De bal werd
rustig in de ploeg gehouden om
op het juiste moment de aanval te
gaan zoeken. Twee kanonskogels
op de paal (Arnold Boers en Jan
van der Plas) waren het bewijs
van het Katwijk offensief. De ge
lijkmaker viel pas in de tweede
helft. De wissel Piet Kruyt voor
de tegenvallende Gidie van der
Bendt bleek een goede greep en
in de 63ste minuut viel toen die
verdiende treffer. Huig Schaap
lepelde de bal nauwkeurig op het
hoofd van de gereedstaande Ar
nold Boers, die met het leder ver
der wel raad wist: 1-1. Katwijk
verzuimde toen door te drukken
en kwam daardoor nog onnodig
in moeilijkheden. Koelewijn
voorkwam erger.
ROB ONDERWATER
