Wat heb je aan speelgoed waar je niks aan hebt
Kleur bekennen
binnenshuis
is heel moeilijk
Duur
tapijt
getest
Slappe spieren
r
Kleureninspiratieboek
Konsumenten Kontakt
"50 Plus Club" is
een commerciële zaak
Klachten
over CV
Veel eikels
kwaad weer
J Bent 1150 jaar 3ü|of ouder?
Dan biedt de Nederlandse 50 Kus Cli;
u een levenvol besparingen
enmeeraktiviteit!
VRIJDAG 12 NOVEMBER 1976
Iedere goede verfhandelaar kan zijn klanten adviseren bij het kiezen
van kleuren, maar wat hij al in gedachten voor zich ziet, ziet de klant
nog niet. Daarbij kan het Valspar Kleureninspiratieboek helpen, een
uitgave van de doe-het-zelf-afdeling van Sikkens.
In het inspiratieboek zijn veel voorbeelden gegeven van hoe bepaalde
ruimten in huis geschilderd kunnen worden. Eerst een plaatje van de
situatie, en dan drie andere mogelijkheden. Hier een illustratie uit dat
boek, dat bij elke Valspar-winkelier ter inzage ligt.
De namen van de kleuren en de nummers van de kleurenkaarten (ook in
het boek opgenomen) staan bij iedere alternatieve situatietekening.
Kleuren spelen bij de inrichting
van onze woning een steeds be
langrijker rol. Bij onze grootou
ders overheersten veelal de ge
dekte, soms zelfs donkere tinten.
Daarna volgde een periode dat al
het donkere, licht werd geschil
derd. Vandaag de dag is binnen-,
maar ook buitenshuis geen kleur
meer te dol.
Toch wordt er vaak. wel eens te
lichtzinnig met kleuren omge
sprongen. Je moet er tenslotte
dag in dag uit tegenaan kijken.
En vooral als het om grote vlak
ken gaat, dan is een weldoor
dachte keuze van het grootste be
lang voor de leefbaarheid in de
woning.
Kleuren zijn er in duizenden, mis
schien wel tienduizenden nuan
ces. Van de voor de hand lig
gende kleuren rood, blauw of
groen bijvoorbeeld zijn er alleen
al elk honderden variëteiten. Om
de juiste, bij de rest van het inte
rieur passende kleurnuance te
vinden is niet altijd eenvoudig.
Een kleurenadviseur - ja, die be
staan - kan desgewenst uitkomst
bieden. Er zijn in ons land niet
veel mensen met dit beroep. Maar
via de verffabriek Sikkens in
Sassenheim, die gebruik maakt
van de diensten van een paar
freelance kleurenadviseurs, von
den we er tenslotte één.
Kleurenadviseur Jan Gidding (46)
uit Ridderkerk is van huis uit
binnenhuisarchitect. Maar de
laatste jaren heeft hij zich hele
maal op kleuren toegelegd.
"Over het bepalen van de kleuren
wordt soms nog wel eens te snel
heengelopen", vindt Jan Gid
ding. "Je kunt je er toch nog wel
makkelijk in vergissen. Wat bij
een ander leuk staat, hoeft nog
helemaal niet te passen in je eigen
interieur. De verhoudingen spe
len een heel belangrijke rol".
"Vooral met grote oppervlakten
moet men bij het bepalen van de
kleur heel voorzichtig zijn. De
grootste fout is dat men zich
veelal niet realiseert, hoe groot
het vlak is. Vooral met grote
stukken, zoals de vloerbedek
king, de gordijnen, het bankstel
moet je erg oppassen. Het zijn
dingen met een jarenlange leven
sduur, die je niet zo een, twee,
drie verandert".
"En daarbij gaat het om grote uit
gaven. Tegenwoordig is vijftig
gulden per vierkante meter
vloerbedekking al niets meer. Je
hebt toch al snel enige tientallen
vierkante meters nodig. Dan
praat je dus over duizenden gul
dens. Je kijkt er lang tegenaan. Je
hebt er veel geld aan uitgegeven.
En dan wil je er ook wel plezier
aan beleven. Niet dat je na een
paar weken moet zeggen, nee, de
kleur valt toch een beetje tegen".
'Anders ligt het bijvoorbeeld met
de kleur van een wand. Daarbij
mag je door middel van verf best
wat initiatief nemen", vindt kleu
renadviseur Jan Gidding. "Bij
een paar potten verf gaat het in
verhouding om veel minder geld,
enige tientallen guldens mis
schien. Dan mag er best eens iets
mislukken. De gok nemen, daar
leer je tenslotte ook weer van. En
met de tegenwoordige materia
len is het geen enkel punt het nog
eens opnieuw te doen".
Door
Jan Kees Kokke
Waar beginnen
Waar moetje beginnen, als je je huis
opnieuw wil inrichten?
Jan Gidding: "Ik zou persoonlijk
altijd het eerste naar de vloerbe
dekking gaan kijken. En daarbij
vooral rekening houden met de
kleuren van de wanden. Zelf heb
ik voor de vloer van m'n nieuwe
huis linoleum in een grijs-bruine
kleur uitgezocht. Ik vindt het
prettig om iets met een neutrale
kleur op de grond te hebben. Er
komt overigens een groot kleed
overheen te liggen. Naturel en
van wol. Persoonlijk ben ik niet
zo dol op syntetische vloerbe
dekking. Die wordt er over het
algemeen na verloop van tijd snel
groezelig en is moeilijk te rein
igen".
"En dan gaan we heel kalm aan het
huis verder inrichten, als we er al
wonen. Er zijn overigens nog
steeds mensen - hoewel die ten
dens minder wordt - die niet in
een nieuw huis trekken, voordat
het totaal is ingericht. Maar ik doe
het liever langzaam aan, terwijl ik
er al woon".
Jan Gidding gelooft niet dat er
kleuren zijn, die absoluut niet
met elkaar harmoniëren. "Vroe
ger werd er bijvoorbeeld wel ge
zegd, blauw en groen, dat kan ab
soluut niet samenMaar je ziet het
nu vaak in de mode. Ik ben er wel
van overtuigd dat het eerste het
beste rood, niet zo maar past
naast het eerste het beste blauw.
Wel sommige nuances van rood
en blauw. Wantje ziet nu al vaak
combinaties van kleuren, waar
van je twintig jaar geleden zei, dat
kan helemaal niet".
"Je moet je bij het kiezen van een
kleur wel altijd blijven realiseren,
dat je er zelf de hele dag inzit. Ik
zou bijvoorbeeld een lange wand
niet zo gauw fel oranje schilde
ren. Anders ligt het bijvoorbeeld
bij een showroom. Daar stap je
één keer binnen. Daar maakt men
gebruik van felle kleuren om
aandacht te trekken".
Geen recept
Kleurenadviseur Jan Gidding wil
geen recept geven voor de kleu
ren, die je wel en die je niet in je
huis kan gebruiken. "Het blijft
toch een heel persoonlijke zaak.
Bovendien moet je de mensen
heel goed kennen, wil je ze een
bepaalde kleur kunnen advise
ren. Hoewel, je weet zolangza-
merhand uit ervaring wel zo'n
beetje hoe de mensen over het al
gemeen op een bepaalde kleur
reageren".
"Zo werkt groen doorgaans rustge
vend. Rood is een vrij agressieve
kleur. Geel werkt activerend,
hoey/el niet iedereen daar gevoe
lig voor hoeft te zijn. Maar in een
kinderkamer is het effect van
groen of daarentegen geel toch
merkbaar op den duur op het ge
drag van de kinderen. Paars is,
net als oranje en bruin, binnens
huis op het ogenblik erg in de
mode. Oranje is ook een warme
kleur. Blauw daarentegen koel.
In een zwart geschilderde omge
ving voelen de mensen zich
doorgaans minder op hun gemak.
Wit daarentegen is weer rustge
vend.
Kleur is ook buitenshuis niet meer
taboe. Vooral op betonnen bui
tenmuren wordt steeds vaker
kleur toegepast. Zo zie je in
Frankrijk en Duitsland al hele
flats in felle kleuren.
Gidding: "Ik vraag me af of wij nou-
die kant op moeten. Ik denk dat
als je van die agressieve kleuren
gaat gebruiken op buitengevels,
de mensen kopschuw worden.
Maar het kan ook anders. Want ik
heb flats gezien, in Duitsland,
waar men hier en daar grote
vlakken heeft gekleurd. Het mas
sale effect wordt daardoor hele
maal doorbroken. Het effect is
zeer frappant".
PAGINA 21
De Algemene Vereniging voor de
Centrale Verwarmings- en Lucht
behandelingsindustrie (ACI) meldt
dat men voor de c.v.-branche in
samenwerking met de Consumen
tenbond een klachtencommissie
gaat instellen. Tegelijk voert de
ACI een garantieregeling in die zal
worden gecontroleerd door deze
klachtencommissie. De garantie zal
twee winters gelden, en manke
menten dekken tot maximaal 2500
gulden per installatie. Van de 1200
gevestigde c.v.-installateurs in Ne
derland zijn er 650 lid van de ACI.
"Eikels per vracht, kwaad weer
verwacht". Gaat deze oude weers-
voorspellende spreuk deze winter
bewaarheid worden? Reken dan
maar op een strenge winter, want
uit het Nationale Park de Hoge Ve-
luwe melden de boswachters dit
najaar een enorme eikel-oogst. Een
eik levert normaal gemiddeld zo'n
15.000 eikels. Nu is dat het dubbele.
Er zijn ook extra veel beukenootjes.
Vooral van een dure vloerbedekking wil je wel graag dat hij
"Wordt krachtiger gespierd tijdens
uw slaap". Dit verkoopargument
voor spierbalsem Formula B6 kan
de fabrikant niet met bewijzen
waarmaken en daarom is de stel
ling onwaar.
Dit heeft de Codecommissie voox
het reclamewezen, volgens het
vakblad Adformatie, geconclu
deerd. De commissie verklaarde
een klacht over deze advertentie
gegrond, nadat de fabrikant
(Svensson Labo) niet reageerde op
een verzoek de bewering weten
schappelijk te bewijzen.
De Stichting Vergelijkend Ware
nonderzoek (VWO) heeft twintig
merken en soorten duur tapijt ge-
test. Het ging om zogenaamd pool-
tapijt, bijna allemaal van 100% wol,
in prijzen van 260 tot 350 gulden per
strekkende meter kamerbreed.
De algemene conclusie luidde: ze
zijn allemaal goed tot zeer goed
tegen slijtage bestand. Maar er wa
ren wel verschillen in pletten, vlek
ken uithalen, krimpen, verkleuren,
en zo nog meer.
Als je een flinke kamer met zulk
tapijt laat beleggen, ben je al gauw
ruim tweeduizend gulden kwijt.
Een uitgaaf waarbij je wel wat extra
voorlichting kunt gebruiken. Wie
die extra voorlichting wenst, kan
een brochure met de uitgebreide
resultaten van de test bestellen. Hij
moet dan 2 gulden overmaken op
giro 1477321 van de Stichting VWO
te Rijswijk, en erbij zetten: "duur
wollen tapijt".
"Bent u 50 jaar of ouder? Dan biedt
de Nederlandse 50 Plus Club u
een leven vol besparingen en
meer activiteit!" - Onder deze
slagzinnen is de laatste tijd een
opvallende reclame-campagne
gaande. De "Nederlandse 50 Plus
Club" is doende leden te werven
via grote advertenties in dag-,
week-, omroep-, bejaarden-, hen
gelsportbladen, enzovoort.
Er worden kortingen beloofd op al
lerlei huishoudelijke en andere
artikelen, op boeken en platen,
planten en tuinbenodigdheden,
tijdschriften, autohuur, en op een
levensverzekering.
Velen vragen zich af wat dat voor
een club is, die ten koste van on
getwijfeld honderdduizenden
guldens aan reclame, de oudere
Nederlander al dat voordeel wil
bieden tegen het geringe lid
maatschapsbedrag van 25 gulden
per jaar.
Het Konsumenten Kontakt, dat
zich eveneens deze vraag stelde,
dook in de achtergronden van de
"50 Plus Club", en meldt in zijn
blad Koopkracht thans het vol
gende:
Amerikanen
"De "50 Plus Club" blijkt te zijn op
gericht door Amerikanen. Verte
genwoordigers van de Monu
mental Life Insurance, een le
vensverzekeringsmaatschappij
in de VS, en de Amerikaanse
marketinggroep SHI. Deze Ame
rikanen kennen het klappen van
de zweep. Tien jaar geleden werd
in de VS een soortgelijke organi
satie opgericht. Het ledental van
de "belangenorganisatie" schijnt
al te zijn uitgegroeid tot 9 miljoen.
De levensverzekeringsmaat
schappij had daarmee een nieuw
kanaal gegraven om meer polis
sen aan de man te brengen".
Vennootschap
In Nederland, aldus Koopkracht,
werd eenzelfde soort zaak opge
zet, gebaseerd op contacten met
een levensverzekeringsmaat
schappij, een geschenkenhuis,
een boekenclub, een tuincen
trum, enz. Die zaak draait formeel
sinds 2 juni 1976.
Van een vereniging of een stichting
is, ondanks de naam "club" geen
sprake. Het is een zuiver com
merciële zaak, een besloten ven
nootschap die aan zijn "leden"
nooit verantwoording zal hoeven
af te leggen.
Koopkracht vervolgt
"Het doel van de "50 Plus Club"
"Het verlenen van diensten ten
behoeve van vijftigjarigen en ou
deren" heeft men in het Handels
register laten zetten. Tal van
aanwijzingen doen echter ver
moeden dat het streven van de
club vooral is gericht op de ac
quisitie van zoveel mogelijk le
vensverzekeringen.
Weliswaar is geen clublid verplicht
die verzekering te nemen, maar
ze wordt hem wel heel sterk aan
bevolen.
Ieder nieuw lid krijgt al meteen een
kant-en-klare voorgetikte polis
thuisgestuurd. Alleen maar even
een kaartje insturen, en men is
verzekerd.
Voorts blijkt de club zich, blijkens
de mededeling van een directie
lid, zelf ingeschreven te hebben
in het SER-register als verzeke
ringstussenpersoon".
Precies dezelfde
De levensverzekering waar het al
dus om draait, is volgens het
Konsumenten Kontakt precies
dezelfde als het al een tijd be
staande "Vijftig Plus Plan" van
de verzekeringmaatschappij 't
Hooge Huys. Ook de premie is
dezelfde, namelijk 14,95 per
maand. Met dit verschil, dat
"club"-leden hem één maand
gratis krijgen. Maar zij betalen
dan ook 25 gulden lidmaatschap
extra
De advertenties van de "club" zien
er net zo uit als de eigen adverten
ties van 't Hooge Huys. Ze blijken
te worden gemaakt door het
zelfde reclamebureau.
De "club" is volgens Koopkracht
formeel een voortzetting van een
administratiekantoor Nieuwen-
huis BV, een opgekochte "lege"
BV die niet meer actief was. Tot
een jaar geleden was dat kan
toortje, volgens de inlichtingen
van Koopkracht, gevestigd te
Alkmaar, dezelfde plaats waar 't
Hooge Huys is gevestigd.
Ontkend
't Hooge Huys zowel als de directie
van de "club" hebben tegenover
de consumentenorganisatie ont
kend dat de Alkmaarse leven
sverzekeringmaatschappij in de
"club" de touwtjes in handen zou
hebben.
Intussen zou de boekenclub, die in
de opzet was betrokken, namelijk
de ECI te Utrecht, alweer hebben
afgehaakt. De kortingen die de
50-plussers op boeken en platen
konden krijgen, waren volgens
Koopkracht precies dezelfde die
gewone klanten bij de ECI ook
krijgen. Met dan weer het nade
lige verschil van de 25 gulden
lidmaatschap.
Voordeel
Enig voordeel is er overigens mo
menteel blijkbaar wel bij de "50
Plus Club" te halen. Met name
door kortingen op huishoude
lijke en duurzame artikelen, die
men via de "club" kan betrekken
van Bakkers Geschenkenhuis
(o.a. ook leverancier van de kor
tingclub van vakbonden in ons
land). Koopkracht kwalificeert
deze kortingen als "binnenko-
mertjes", waarop de "club" thans
geld toelegt.
U hebt daar natuurlijk alleen maar
wat aan, als u tapijt op het oog hebt
dat bij het onderzoek was betrok
ken. Het onderzoek zegt dus niets
van een ander tapijt, dat daarom he
lemaal nog niet slecht hoeft te zijn.
We geven u voor het gemak even
tjes de onderzochte merken en
soorten:
Bouclé: Balamundi Tanger; 1
Blue Nile; Van Besouw 1802; Desso
Bizerta; Hatema Natura Plus; HTI
Tredford Berberal; Interfloor Inter
Kasbah; Interest Ankara; Madura
Berber 7000; De Ploeg Amara; Ver-
tofloor Town.
Moquette lage pool: Van Besouw
1101; Desso Solana; KTV Toptwist;
L. de Poortere Velours.
Moquette hoge pool: Bergoss Bun
galow; Heuga 545 Pasja; Nedcos
Kerzar; Veneta Pavane; Veneta
Cortina.
De "club" voert een grote reclame-campagne.
Elk jaar om deze tijd puilen winkels
en warenhuizen uit van het speel
goed. En elk jaar zijn er organisaties
en instanties die weer aankomen
met hun traditionele waarschu
wingen: koop geen speelgoed waar
ze zich aan kunnen bezeren, of dat
vergiftig is; kijk uit voor losse oog
jes, scherpe priemen, gevaarlijke
vulsels.
't Is goed bedoeld, maar daar blijft
het bij. Want als je dan goed uitkijkt
en geen gevaarlijk speelgoed
koopt, wie vertelt je dan aan welk
speelgoed een kind ook echt wat
hééft.
Laat dat óók eens door een instan
tie bekijken. Want de winkelrekken
staan vol met waardeloze prullaria,
waar ze nog geen kwartier plezierig
mee kunnen spelen.
Kritiekloze klanten
Vooral grootouders, tantes en ooms
en andere niet-geroutineerde
speelgoedkopers stinken er in. Ze
zien leuke autootjes, grappige
theeserviesjes, lieve popjes, aar
dige spelletjes, en ze betalen er
zonder kritiek de prijs voor die er
op staat.
De speelgoedafdelingen en
winkels hebben het maar makke
lijk. Ze hoeven zelden de goede
kwaliteit te bewijzen. Hoogstens in
het geval van artikelen als model
treinen en dergelijke, staan ze wel
eens tegenover kritische kopers.
Maar verder is het betalen, inpak
ken en wegwezen.
Nou is speelgoed iets erg moeilijks
om te bekijken. Het is bestemd
voor kinderen, en die zitten er als
regel mee op de grond. Ga nou als
oom of grootmoeder maar eens in
de winkel op de grond zitten uit
vinden of een speelgoedje deugt.
Waarom geen
lap tapijt?
Trouwens, al zou je dat doen, dan is
het nog de vraag of je er achter
komt. De winkelvloer is glad, daar
rijden alle autootjes wel op. Maar
hoe doen ze het thuis, op het ka
merbrede tapijt? Waarom zetten ze
in speelgoedwinkels eigenlijk niet
een grote tafel neer met een lap
stoffen vloerbedekking erop, zodat
je kunt zien hoe het gaat?
Integendeel, de ontwikkeling van
de "service" gaat juist de andere
kant op. Veel speelgoed wordt
tegenwoordig verkocht in zoge
naamde blister-verpakking. Dat is
een doorzichtig plastic doosje dat
stevig op een kartonnen onder
grond zit geplakt. Kun je het speel
goed zelfs helemaal niet meer aan
raken, alleen maar zien
't Zat vastgeverfd
Dat is toch dwaas. Ik heb één keer
zo'n ding-in-plastic willen kopen.
Een kraanwagentje met een draai-
mechanisme. Toen ik de verkoper
vroeg of hij het pakje open wilde
scheuren om te proberen of het
draaidingetje ook werkte, keek hij
me eerst aan of ik gek was. Maar hij
was een vriendelijk man, maakte
het toch open en .moest toegeven
dat het bijna niet ging omdat het
vastgeverfd zat.
Tot zijn vreugde bewoog het uit
eindelijk wel een beetje, als je alle
kracht zette die een volwassen man
maar in zijn vingers heeft. "Kwestie
van een beetje harder over die ver-
fplek heen draaien", zei hij tevre
den, "dan gaat het na een weekje
wel soepeler".
Dag, plezier
Ziet u? Dag plezier van het kind dat
zo'n cadeautje krijgt. Een écht be
wegende kraanwagen. En dan
gaat-ie helemaal niet. Natuurlijk
kun je er mee terug gaan, maar dan
is de lol van het cadeautje allang
weg.
Door L. Bakker
Zulke teleurstellingen zijn er volop
te koop. Hoeveel autootjes met
vliegwiel-aandrijving zijn er bij
voorbeeld niet, waarvan het mate
riaal zo slap is, dat het achterstuk
met de aandrijfwielen alras is inge
drukt. En dan drijven die wielen
niks meer aan, want dan ligt het
ding met z'n buik op de grond.
Trouwens, ook gewone asjes van
autootjes begeven het erg vaak.
Gewoon omdat ze niet goed beves
tigd zijn. En dat komt omdat de fa
briek slechtere constructiemetho
den heeft uitgevonden, die goed
koper werken.
Fabrikanten hebben er in vele ge
vallen duidelijk lak aan of iemand
plezier beleeft van hun maaksels.
Wat bijvoorbeeld te denken van een.
veelverkocht Italiaans dopjes-
mozaïk. Ondanks de heus niet te
lage prijs hiervan, wordt dat ver
kocht m een verpakking die slechts,
bestaat uit een ondiep onderdoosje
waar het hele spul in zit, en daar
overheen zit strak cellofaan ge
trokken.
Is eenmaal dat cellofaan er af, dan
kan het mozaïk nooit meer goed
worden opgeborgen en liggen de
ontelbare dopjes spoedig door het
hele huis, waar men de hele dag
door aan het "leuke cadeau" wordt
herinnerd doordat ze steeds "krak"
zeggen onder je schoenen.
Laat ze het houden
Ik zou willen zeggen: laat de win
kels die rommel dit jaar nou eens-
houden. Bekijk - óók met uw
slechts geringe ervaring als u opa of
tante bent - het speelgoed heel kri
tisch voordat u het koopt. Ook duur
speelgoed kan beroerd in elkaar zit
ten. Koop in elk geval niets dat u
niet echt kunt bekijken.
Hier is een willekeurige opsom
ming van dingen die niet deugen:
autootjes met bandjes die je er zó
met je vinger kunt afwrijven.
(Binnen de kortste tijd zijn er nog
maar twee of drie bandjes over).
poppen met armen en benen die
er uit gaan als je ze ver naar
voren of naar achter draait.
wielen die verkeert onder speel
goedauto's zitten, namelijk met
de assen in open gleufjes waar ze
zo weer uit te trekken zijn.
veel te slappe wielen onder
speelgoedauto's, die uit elkaar
buigen als je er op drukt. (En
kinderen drukken bij het spe)en
niet achter tegen een auto, maar
er bovenop).
Los sleuteltje
opdraaispeelgoed met een los
sleuteltje erbij; dat sleuteltje is
meteen zoek.
telefoontjes met een bel-knopje;
dat knopje is óf al stuk iq de win
kel, óf het gaat direkt thuis kapot.
hijskraantjes met een grijper die
open en dicht kan. In bijna al die
kraantjes lopen de bedienings
koordjes óf -kettinkjes binnenin
van hun as en dan gaat de grijper
niet meer open. Laat het u bewij
zen als ze zeggen dat het wel een
goeie is.
Bekijk de onderkant
let vooral op de onderkant van
alle rijdende en glijdende speel
goed. Meestal zitten er kleine
scherpe hoekjes aan, gietrandjes
van plastic of splinterplekjes van
hout. Het kind zal zich daar niet
aan bezeren, maar als de onder
kant van zo'n speelgoed erg laag
over de grond beweeg, haken die
plekjes lelijk in stoffen vloerbe
dekking. Dubbel verdriet: voor
de ouders dat de draden uit het
tapijt hangen, voor de kinderen
dat het ding nooit eens "lekker"
rijdt.
Zo is er nog veel meer. U moet het
gewoon zelf ontdekken. Pak de
dingen stevig beet, vraag u af wat er
allemaal kapot kan. Als iets in de
winkel niet zo goed lijkt, geloof dan
maar niet dat dat komt doordat u
niet precies weet hoe u er mee om
moet gaan. Het deugt gewoon niet.
