'Enquête uitslagen worden zwaar overschat' VISKAART WERD EEN SUCCES vis sport Steeds meer vissers over op 2 hengels Fa. Verhoog ZATERDAG 16 OKTOBER 1976 PAGINA 17 LEIDEN - Het politieke sei zoen is deze week met een paar kloeke najaarsstormen begonnen. Misschien bete kende het naar voren schui ven van minister Van Agt als lijsttrekker voor het CD A al leen nog maar een flinke bries. Wellicht was de geza menlijke ontwerp-resolutie van het PvdA- en PPR- bestuur ook slechts een voorbeeld van socialistische zelf-wegcijfering. Men tilde de radicale dwerg achter op de fiets en ving aan vrijwillig tegen de wind in te trappen. Door Han Mulder Voor stormkracht twaalf echter zorgde Maurice de Hond met zijn NIPO-enquête voor de VARA- radio ("In de rode Haan"), waarin andere politieke natuurver schijnselen merkbaar werden van oud-testamentische omvang. Woest en ledig was het Binnen hof. maar de torentjes van de Ridderzaal trilden al bij alle on deraards gerommel. De Hond becijferde een enorme winst voor de WD, van 21 naar 39 zetels. Perspectieven voor het CDA en een dreun voor de pro gressieve kleintjes. CDA de grootste partij. Nieuwe perspec tieven voor een eventuele coalitie van de confessionelen met de WD. De PvdA, weliswaar zelf zich redelijk handhavend, toch als progressief centrum naar de tweede plaats verwezen door de leegloop van de D'66-bistro en het PPR-clubhuis Hans Wiegel haastte zich om vol geestdrift vast te stellen dat het volk gesproken had. Het kabinet was gewogen en te licht bevon den. Mevrouw Beckers van de PPR vond de resultaten belache lijk en premier Den Uyl zou de papierwinkel onder zijn hoofd kussen leggen. We zijn een week verder en drs. Jan Verhoef (33) zegt "waarom kun nen politici niet relativeren. Elke keer weer laten ze zich verleiden om aan de hand van zo'nenquéte uitspraken te doen". Argwaan Verhoef weet waar hij het over heeft, want hij houdt zich zelf diepgaand en langdurig bezig met het onderzoek naar kiezers gedrag. Hij is wetenschappelijk medewerker aan de Leidse Uni versiteit, van huis uit historicus, maar nu reeds jaren in de vakk- groep politieke wetenschappen van de juridische faculteit docent voor statistiek. Hij is lid van de werkgroep, waarin vertegenwoorders van alle Ne derlandse universiteiten die aan politicologie doen, samenwerken voor het zogenaamde nationale kiezersonderzoek. Een perma nente en continue onderneming, die in de loop van de jaren al heel wat cijfertjes heeft opgestapeld over hoe het Nederlandse kie zerskorps zich gedraagt. Verhoef is met grote argwaan ver vuld inzake dat VARA- Leidse wetenschapper drs. Jan Verhoef (33): H i* M mÊMÊÊSt SP TW tSÊBT tAMm WHp iWh mswTml-"w*jWKÊÊÊÊÊ WÈ 'Hl Jr $wÈiÊsËim mBÊ J§ JbHpw. fey 9*. IHMn «es»mm H|||o Drs. Jan Verhoef: "Elke keer weer laten politici zich verleiden onderzoek van NIPO-man De Hond. Zijn grootste kritiek be helst de spaarzame informatie over de wijze waarop het onder zoek heeft plaatsgehad. "Waarom geen steekproef-verantwoording! bijvoorbeeld", zegt hij. In zijn met papieren cijferreeksen gestoffeerde kamer onder de ha- neblaken van het juridisch insti tuut zet Verhoef enige zaken op een rij. Hij beklemtoont keer op keer het voorlopige en voorzich tige karakter van zijn oordeel over de enquete-De Hond. Twijfel Zijn twijfel geldt dus ondermeer en vooral de kwaliteit van de geno men steekproef. De Hond heeft over vier weken verdeeld vierduizend mensen onder vraagd; elke keer duizend. In hoeverre zijn die duizend repre sentatief te noemen? De snelle één malige steekproef heeft zeker voordelen, maar er kan grotere onnauwkeurigheid binnenslui pen, omdat er minder gelegen heid is om de uitgeselecteerde proefpersonen opnieuw te be zoeken, als ze in eerste instantie niet thuis bleken. "Bovendien", zo zegt Verhoef, "gaat het NIPO ook bij deze on derzoeken te werk volgens de methode die het bij commerciële opdrachten toepast. Er wordt daarbij een "omnibus" gebruikt. Grote adreslijsten, waarop de ge zinnen zijn over vertegenwoordigd. Begrijpelijk, want de commercie is natuurlijk vooral in gezinnen geïnteres seerd. Maar dat betekent bij zo'n onderzoek naar politieke keuze als van de VARA wél, dat alleen staanden en dt instituut- bevolking (in kazen *s, zieken huizen e.d.) zijn onder vertegenwoordigd. En omdat enqueteurs de gewoonte hebben slechts één lid per gezin te onder vragen, zijn leden van grote ge zinnen eveneens ónder- vertegenwoordigd, omdat ze immers grotere kans hebben overgeslagen te worden. Omge keerd komen huisvrouwen weer méér voor, omdat de kans groter is dat de enquêteur juist deze ca tegorie thuis aantreft". De statistiek, zo haast Verhoef zich daaraan toe te voegen, heeft in de loop van haar ontwikkeling aller lei verfijningen in haar methodes ontwikkeld om oneffenheden glad te strijken, zogenaamde "weegfactoren". Valkuil Maar hier liggen nieuwe gevaren voor de onderzoeker op de loer. Verhoef: "Als je "weegt" ken je aan een groep mensen een aantal kenmerken toe die ze gemeen schappelijk hebben - alleen staand zijn, lid van een groot ge zin, enzovoorts. Dat zijn kenmer ken die geen relaties hebben met politieke voorkeur. Maar zo'n re latie ga je wél leggen". Een dergelijke valkuil is voor me nig statistisch onderzoeker ge graven. "Ingewikkelde weegfac toren verwerken is uitstekend, maar alleen aanvaardbaar als de onderzoekersopzet correct is. Zo niet, dan krijg je bij de uitwerking van je enquête-gegevens nog eens extra vertekening". Deze vertekening nu, vreest Ver hoef met grote vreze. "De steek proef was gericht op gezinnen, Toorn Verhoefs wetenschappelijk toorn richt zich dan ook nog eens spe ciaal op de categorie van de "weet-nog-niet" en de wijze waarop De Hond er mee om springt. Hij zegt "dat is altijd de moeilijkste groep. De Hond verdeelt ze evenredig over de verschillende partijen. Dat is een fout uitgangspunt. Partijen waarvan het kiezerskorps vrij stabiel is, zullen in de groep van de "weet-niet" minder sterk zijn vertegenwoordigd. De SGP of de PSP bijvoorbeeld. Als je ze toch evenredig laat meedoen bij de verdeling van de categorie on dervraagden die het nog niet weet, krijgen ze meer dan ze ver dienen. Ze worden in het resul taat van de steekproef "over"- vertegenwoordigd". De grootste opwinding veroor zaakte Maurice de Hond vaar- schijnlijk door de resultaten van zyn vier gegroepeerde steek proeven in aantallen zetels te "vertalen". Verhoef heeft ernstige bezwaren tegen deze vertaling. Hij zegt "zelfs als we ons houden aan De Honds eigen constatering dat er bij zijn uitkomsten rekening moet worden gehouden met 1.8 procent verschil naar boven en naar beneden, dan is dat een bandbreedte van 3.6 pet., ofwel tien zetels! (wat er by de ene partij bijkomt, moet er immers bij een andere af; het totaal van 150 zetels is een gegeven)". De VVD komt dus wel in de Rode Haan op 39 zetels, maar het zou den er ook 35 of 43 kunnen zyn. Vraagtekens Bij de onmiddellijke reacties van politici zet Verhoef vraagtekens. Zij weten te weinig van de beper kingen van de statistiek af. Zy in terpreteren uit het niets in de ruimte. Verhoef: "laten we aan nemen dat het om een geldig on derzoek gaat. Hetenige dater dan direct valt uit af te leiden, is dat er sprake is van een behoorlijke groei van de aanhang. Maar zo'n verdeling over de verschillende partijen (statistici spreken van "frequentieverdeling") zegt in het geheel niets over de motieven van de kiezers. Dus kan de politicus wel vermoe den dat de kiezer is gekomen we gens kritiek, maar van de motie ven weet hij niets" Dat motieven-onderzoek vergt een bredere aanpak van enquetes. De Hond stelde maar twee vragen: wat heeft u in 1972 gestemd en wat gaat u nu stemmen. Het per manente "Nationale kiezerson derzoek "dat kort voor een ver kiezing en kort erna tweeduizend dezelfde proefpersonen aan de tand voelt. Waarbij men ook fac toren als inkomen, geslacht, godsdienst, geografie verstrekt, heeft meer overwegingen en motieven boven water gehaald. Meer uit de hieruit ge putte kennis dan uit de bliksem- enquétes a la De Hond durft Ver hoef wel een paar kanttekenin gen te zetten by de toekomst van een CDA. Veluwe Hy zegt "het succes van het CDA hangt af van de aanvaarding er van in de vanouds orthodox-reli gieuze gebieden. In 1974 bij de gemeen teraadsverkiezingen hebben wij gevonden dat het beter in steden aansloeg dan op het platteland. Anderzijds moeten we oppassen, want de opkomst van de kiezers in de steden varieert veel meer. Door de bank genomen hebben de confessionelen de grootste aan hang op het platteland. Dat bete kent dat het CDA op dat platte land moet aanvallen. Accepteren nu orthodoxe-religieuze groepe ringen dat er anderen op hun lyst staan. RK-mensen op de Veluwe? In elk geval kan het CDA wel be schikken over een eigen aan hang, een echte politieke partij van het midden worden, maar dan moet het wel het religieuze label afzwakken". Te koop Politici lopen te hoop by enquetes, maar is de invloed werkelijk zo groot bij toekomstig gedrag? Van de kiezers die ervan kennis ne men? Verhoef: "Enquete-uitslagen wor den zwaar overschat. Er is een "beetje "bandwagon"-effect", (dus dat anderen op de "trein" springen die een winnende rich ting opgaat, H.M.) "maar meer door negatieve keuze dan door positieve. Men wil zyn stem niet vergooien aan de partij die geen invloed kan hebben. Ook hier is de grote groep weet-niet de be langrijkste. Nu heb ik het over kiesgedrag Maar binnen de partijen zélf kan de uitslag van een enquete, mits hij niet te ongunstig'is, tot mobi lisatie van het partijkader leiden. Let wel, is de teruggang te groot, dan kan dat grote moedeloosheid veroorzaken". De PvdA bleef goed over eind, zo becijferde Mau rice de Hond. Maar echt vrolijk was het niet voor de progressieven. De VARA bracht de sombere tijding. Over mobilisatie gespro ken: misschien was dat wel de meesterzet van VARA's Jan Nagel. Hij is tenslotte een slimme schaker van hoofdklasse niveau. Verkoop via PTT-kantoor liep goed yni Vaak wordt er door sportvissers met teveel hengels gevist De enige speciaalzaak voor al uw HENGEL SPORTARTIKELEN DE SPORT Haarlemmerstraat 11, tel. 124020 Boelee's hengelsportartikelen HOGE RIJNDIJK 110, LEIDEN TELEFOON 121393. Alles voor de vissport. Maden e Voor de hengelaar is dit jaar voor de eerste maal de zoge naamde „viskaart" geïntroduceerd, die kon worden afge haald bij de postkantoren of kon worden besteld via stor ting op de visvergunning Daarmee kwam een einde aan de verkoop van visnergunningen via de gemeentehuizen en de politiebureaus in ons land. Nu de helft van het visseizoen is verstreken is het aardig om eens de balans op te maken en te zien of deze wijziging nog effect heeft gehad. Effect bij de bestrijding van de zo genaamde „zwartvissers"; dat zijn die hengelaars, die zonder vergun ning aan de waterkant zitten. Becij feringen hebben de afgelopen jaren geleerd, dat wel eens dertig procent van de sportvissers gerekend zou kunnen worden tot het legioen der zwartvissers. Veel meer Wel, aan de hand van de cijfers, die de PTT dezer dagen heeft verstrekt mag worden geconcludeerd, dat de verkoop via postkantoren en pos tagentschappen een succes is ge weest. Tot dusver werden voor het ministerie van Landbouw en Visse rij namelijk 950.000 viskaarten ver kocht aan Nederlandse sportvis sers, en dat zijn er veel meer dan ooit tevoren. Globaal geteld zijn het er 70.000 meer dan in het hele sei zoen 1975/1976. Een nadere bestudering van de cij fers brengt nog een ander opmerke lijk feit aan het licht, namelijk dat het aantal verkochte „kleine visak- tes", waarvoor dit jaar 11,75 moest worden betaald, groter was dan de gewone „viskaart", het vroegere bijdragebewijs, die 5,- kostte. Verschuiving De laatste jaren was er al een ver schuiving merkbaar in de richting van de kleine visakte. Nemen we bijvoorbeeld de verkoopcijfers van de laatste vijf seizoenen, dan blijkt dat overduidelijk. In het seizoen 1971/1972 werden de 287,700 kleine visakten verkocht en 417.800 bijdrage-bewijzen. Een jaar later daarna waren die aantallen 333.000 en 461.305. In 1973/1974 was het verschil op nieuw minder groot 343.300 tegen 437.300; een ontwikkeling die zich ook in 1974/1975 voortzette 372.400 tegen 440.354. De werkelijke door braak kwam in 1975/1976 met 412.000 verkochte kleine visakten en 466.000 bijdragebewijzen. Dit seizoen is de balans dus voor de eerste maal omgeslagen. Er werden 455.000 viskaarten van 5 gulden verkocht en 485.000 viskaarten van 11,75. Het blijkt dus uit deze cijfers, dat steeds meer sportvissers in ons land overgaan tot het gebruik van twee gewone hengels of de speciale hengel. Op dat laatste punt blijkt overigens nog steeds een groot misverstand te bestaan'. Nog altijd zijn er zeer vele henge laars, die in de veronderstelling verkeren, dat men met de aanschaf van een kleine visakte (11,75) ge rechtigd is om met de speciale hen gel (met kunstaas, of een levend of •dood visje) te vissen. Dat is echter niet het geval. Men dient dan namelijk tevens in het bezit te zijn van een bewijs van de eigenaar, pachter of huur der van het viswater, dat men toestemming heeft om in een be paald water te vissen. Voor deze omgeving geldt dat een zeer groot deel van het visrecht berust bij de Hengelaarsbond voor Leiden en Omstreken. Daarnaast is er ook nog een aan tal - voornamelijk - polderwate ren waarvan het visrecht berust by de 's Gravenhaagse Hengel sportvereniging of bij polderbes turen. Kort en goed komt het er op neer, dat een visser die een vergunning van ƒ11.75 koopt er niets aan heeft, wanneer hij niet tegelijker tijd lid wordt van een hengel sportvereniging. Bij de bonden en verenigingen in deze omge ving geldt, dat men dan tegelij kertijd ook is aangesloten bij de overkoepelende NWS. En daar door komt men dan ook in het bezit van de zogenaamde "grote vergunning", die het recht ver schaft om in een groot aantal wa teren elders in het land te vissen. Dat er op het terrein van het vis recht nog altijd een zeer groot ge brek aan kennis bestaat is de af gelopen weken ook duidelijk ge worden bij de Hengelaarsbond van Leiden en Omstreken. De bond heeft sinds kort de be schikking over een controleboot, treding is het gebruik van meer speciale hengels, dat krachtens de vergunning is toegestaan. Een van de controleurs: "We heb ben bootjes gezien, waar vijf, zes speciale hengels uitlagen". Vaak ook blykt het niet aanschaffen van een vergunning of lidmaat schap te berusten op laksheid. Men neemt eenvoudig niet de moeite en riskeert liever een be keuring van een paar tientjes Een ander euvel op hengelsportge- bied dat nog steeds op ruime schaal voorkomt in dit gebied is het palingpeuren in nachtelijke uren zonder over de vereiste pa pieren te beschikken. Nauw daarmee samenhangend is het verschijnsel, dat er op vele plaat sen illegaal fuiken worden uitge zet, of fuiken van beroepsvissers worden leeggehaald. Paal en perk De onderbezetting bij de politie korpsen leidt er toe, dat de con trole op naleving van de vissery- voorschriften slechts minimaal kan zijn. De hengelsportorgani- op het eigen water wordt gepatrouilleerd. Onder zoekingen hebben uitgewezen, dat met de vergunningen op grote schaal de hand wordt ge licht. Laksheid Er zyn namelijk nogal wat henge laars, die met de speciale henge vissen, maar niet lid zijn van d bond, sommigen hebben zelfs he lemaal geen vergunning. Een dere veel geconstateerde o^ 33 gulden kostende vergunning er opeens 14.000 verkocht. Naar myn mening kan die stijging alleen zijn voortgekomen uit een grote onwetendheid onder de hengelaars. Ik veronderstel na melijk dat men van mening is, dat met een dergelijke vergunning op elke willekeurige plaats een fuik of een net mag worden uitge zet. Dat is een grote misvatting, want globaal gesproken is er geen water in Nederland, waar het vis sen met netten, fuiken of de zo genaamde palingkistjes en repen niet is verpacht aan de beroeps- visserij. Koekepan In die weinige wateren waar het niet het geval mag met nog niet zonder meer met alle vistuigen vissen. Daarvoor moet dan eerst nog een aparte vergunning wor den aangevraagd. De vraag mag overigens wel gesteld worden, of er in dat geval nog gesproken mag worden van sportvisserij. Want geen hengelaar zal duide lijk kunnen maken welke "sport" er te beleven valt aan h vissen met een fuik of net. In at geval gaat het er alleen maar om de koekepan of de rookoven te vul len. t Is geen visserslatijn, maar voor al uw hengelsportartikelen kunt u beter terecht saties proberen paal en perk te stellen aan deze uitwas, via schorsingen en eventueel roye menten. Tegen niet-leden kan al leen door de strafrechter worden opgetreden. In dit verband is het opmerkelijk dat de verkoop van de grote akte, die het recht verschaft om met alle geoorloofde vistuigen te vis sen zo'n enorme stijging te zien heeft gegeven. De afgelopen ja ren bewoog de verkoop van deze vergunningen zich tussen de 6000 en 7000. Dit jaar werden van deze ELAN VISB0TEN Zeew vis/tourboten met riemen en certificaat va 1495.- Y AM AH A buitenboordmotoren van 2 tot 55 pk v a 675.- BOOT - CENTRUM B.V.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 17