UYS blijft nog ongeslagen
Oude faam goed voor punt
Domme fouten
vellen LDWS
Eerste zege
van Teylingen
TELEURSTELLING
VOOR LFC: 1-1
Opnieuw hoofdrol voor Wijnand Sloos
T aktische
zege van
Lugdunum
op ONA
Remise Blauw Zwart
SPORT SPORT
MAANDAG 20 SEPTEMBER 1976
DEN HAAG - De Uitwedstrijd
tegen Celeritas zal bij LDWS
een wrange nasmaak achterge
laten hebben. Niet alleen van
wege het 3-1 verlies, maar meer
nog om de wijze waarop werd
verloren. De Leidenaren kwa
men uiterst geladen aan de
start, werkten in feite de hele.
wedstrijd geconcentreerd af,
maar gingen door individueel
falen op de beslissende momen
ten toch de boot in.
In de persoonlijke duels wisten
de LDWS-ers zich keer op keer
de sterksten en er werd con
stant en vroegtijdig gestoord.
Zodanig zelfs dat de meeste
Hagenaars zich geen raad wis-,
ten in geval van balbezit. Het
middenveld was zodoende vol
ledig in handen van LDWS
waar met name, Ger de Roode
en Piet Ouwehand werkten als
paarden. Maar wat levert arbeid
op als er kapitale fouten worden
gemaakt? In de vierentwintig
ste minuut klapte de buiten-
spelval te laat dicht bij LDWS,
waardoor Qeleritas-linksbuiten
Sjaak v. d. Arend ongehinderd
kon doorgaan en Jan v. Delft en
zijn ploeggenoten op 1-0 kon
trakteren. Aan het tweede doel
punt van Celeritas ging we
derom een Leidse fout vooraf.
Fakkel speelde de bal te zacht
zodat Jan v. Delft het leer kon
onderscheppen en opnieuw
eenvoudig kon scoren. Gevaar
lijk is LDWS niet geweest in die
eerste helft, omdat er niet met
scherp werd geschoten. Alleen
Paul Wetselaar wilde het wel
eens proberen, maar het was in
de meeste gevallen voorspel
baar voor goalie Dreves naar
welke hoek hij moest. De hoop
bij LDWS herleefde toen
George Pinas vlak na rust een
penalty uitlokte en ook kreeg.
Ger de Roode bracht daaruit de
stand op 2-1. Charlie Struyk
zette LDWS weer op twee goals
achterstand toen hij een direkte
vrije schop effectvol óver het
muurtje en langs de graaiende
Wim Visser zond. Legio moge
lijkheden kreeg LDWS daarna
nog. Pinas miste twee opge
legde kansen evenals Jurgens
en Wetselaar. De geflatteerde
3-1 bleef daardoor onaangetast.
HERBERT POLANE
Peter v. d. Vlugt haalt uit voor een ziedend schot, dat geen doel zal treffen. De middenvelder i
Teylingen had met twee goals echter een belangrijk aandeel in de 4-2 zege van zijn ploeg.
SASSENHEIM - Stralend
voetbalweer, twee zeer aanval
lend opererende ploegen, zes
goals en de eerste overwinning
van Teylingen in dit nog prille
seizoen. Beter konden de aan de
Menneweg samengedromde
supporters het zich niet den
ken. Lange tijd lag de 4-2 zege
op opponent VELO echter niet
in het verschiet. De Westlandse
formatie beheerste vooral in de
eerst helft met technisch zeer
verzorgd voetbal het treffen,
waarin de grotere aanvals-
kracht van Teylingen tenslotte
de doorslaggevende factor zou
worden. De Sassenheimse
doelpuntenproduktie werd op
gang geholpen door Hennie
Zoet. De rossige spits heeft zijn
vorm nog niet te pakken
(trainer Koster "Zoet is pas
hersteld van zijn knieblessure
en moet nog veel aan zijn condi
tie doen") maar zorgde met een
uiterst originele actie (hij stapte
slim over een voorzet van Wil v.
d. Krogt) dat Peter v. d. Vlugt in
de 37e minuut van de eerste
helft kon doorlopen naar 1-0.
LEIDEN - Langzaam aan begint zich af te tekenen wat dit
jaar de mogelijkheden zijn van UVS in de hoofdklasse. Na
drie punten uit twee wedstrijden bleef de ploeg van trainer
Désar ook tegen het sterke Aalsmeer ongeslagen door een
1-1 gelijkspel te bewerkstelligen. Een té groot optimisme is
voorbarig, dat wat ingezaaid is heeft nog heel wat tijd nodig
om te groeien.
i, de gebroeders Planken zijn kansloos
Maar tegen de tijd, dat de gure
noordenwind eventueel gaat
waaien kan de UVS-boom al erg
taai geworden zijn. Dat er meer
perspectief in het team zit dan vo
rig jaar is een ding wat zeker is. Al
moet het tere plantje voorlopig
nog wel liefdevol gekoesterd wor
den.
Dat bleek tegen Aalsmeer, een
ploeg uit een locatie van het land
waar men de schoffel sinds jaar en
dag met succes hanteert Ook op
voetbalgebied weet men er weg
mee. Aalsmeer is zeker niet één van
de zwakkere ploegen uit de hoofd
klasse. Des te meer perspectief
biedt zo'n gelijkspel dan, al moet
eerlijkheidshalve gezegd worden,
dat een aantal factoren een ruime
zege van Aalsmeer in de weg ston
den. UVS mocht dan een aantal
goede mogelijkheden krijgen.
Aalsmeer schiep zich een veelvoud
daarvan. De aanvallers misten
soms echter knullig of stuitten an
ders wel op dé grote sta-in-de-weg:
Wijnand Sloos. Een doelman die
net als tegen Unitas de meest on
mogelijke ballen uit de hoeken
graaide. In sublieme stijl overigens.
Veel mogelijkheden voor beide
teams met als logische conclusie.
dat UVS-Aalsmeer een open strijd
is geweest met een overdosis aan
spanning en sensatie. Daarnaast
nog eens goed en sportief voetbal
waarmee de ongeveer duizend toe
schouwers zich uitstekend ver
maakten. UVS-Aalsmeer was ook
de wedstrijd van de gemiste kan
sen. Van Aalsmeer voor rust en
tegen het einde, van UVS in de
twintig minuten durende periode
na de hervatting, toen de Leide-
naars nadrukkelijk de aanval zoch
ten, hadden Van der Heiden, La
gendijk en Van Putten toen iets
nauwkeuriger gericht dan was
Aalsmeer naar een sensationeel
grote nederlaag gespeeld. Want die
kansen (vooral die van Frits van der
Heiden) waren om van te smullen.
Vrije doorgang
In die twintig minuten kreeg UVS
vrije doorgang op het middenveld
waar tegenstanders als Fiene. Van
't Schip en Lefering even 'stuk' za
ten, mede als gevolg van de sto
ringsactiviteiten van Verver, Van
Putten en de opvallend werkende
Wil Henskens, terwijl Bert Kort, in
tegenstelling tot de eerste helft,
spelverdeler Fiene toen volledig
onder controle had.
Angst voor Roodenburg wordt Papendrecht bijna fataal
Door
Paul de Tombe
PABENDRECHT Merkwaardig
toch hoeveel méér sommige train
ers tijdens een wedstrijd zien. Er
zijn momenten waarop toeschou
wers, die de terublik van de oefen-
meester aanhoren, zich verbijsterd
kunnen afvragen of ze wel dezelfde
partij hebben gezien. Neem nou
Papendrecht-Roodenburg van gis
termiddag. Een aanvankelijk nog
redelijk eersteklas potje, dat echter
allengs eenzijdiger werd en dat
tenslotte nog louter éénrichtings
verkeer te zien gaf. Roodenburg
kwam in de tweede helft nog maar
nauwelijks in het stuk voor; het
massaal aanvallende Papendrecht
schiep zich talloze redelijke moge
lijkheden. Toch was Papendrecht-
trainer Hans de Keizer naderhand
opperbest tevreden met de 1-1 die
tenslotte over de eindstreep was
gedragen. Op grond van Rooden-
burgs faam van weleer. Hij: „Want
als je tegen Roodenburg met 1-0
achterkomt is dat catastrofaal, do
delijk". Dat die reputatie inmiddels
al wel achterhaald is, was hem ken
nelijk aan hetn voorbijgegaan. In
zijn poging het punt verlies niet aan
pech te wijten, ging Keizer trou
wens nog veel verder. Beweerde hij
zelfs „in maanden niet zo'n goede
ploeg als Roodenburg te hebben
gezien Nee, hoor niks dan lof voor
Roodenburg. Wat een goede orga
nisatie, die jongens weten echt
waarmee ze bezig zijn". Dat was in
de eerste helft inderdaad nog wel
zichtbaar. Roodenburg voetbalde
toen redelijk gedisciplineerd en
had in die fase maar éen kans nodig
om te scoren. Met de in dank aan
vaarde medewerking van de
Papendrecht-defensie die John de
Wetering vogelvrij achterliet in het
strafschopgebied in een piging de
doorbrekende Brittijn (later ver
vangen door Verkuylen) af te stop
pen. Aangezien dat niet eerder
lukte dan nadat de spits de bal in de
richting centrum had gezonden,
kon De Wetering simpel 0-1 bin-
nentikken in de veertiende minuut.
Daarna moest Roodenburg zwaar
op de laatste linie gaan leunen te
neinde die score intact te houden.
Een verdediging waarin Aad de
Groot dan wel sterk speelde, maar
waarin vooral de flankverdedigers
en met name Wim Lancel nogal
eens voorbijgelopen werden. Het
jonge Papendrecht, kon er geen
gebruik van maken. Eenvoudig
omdat de thuisploeg op het eigen
sportpark Slobbengors weigerde
de op de kopspecialisten Ooyen en
(invaller) Van Munster gerichte
aanvalspatronen te wijzigen in ver
band met de lengte van Rooden-
burg-doelman Van Bergen Hene
gouwen.
En omdat er teveel ongegronde
angst heerste. De Keizer „We heb
ben tegen dit duel opgezien als een
huis". Vandaar dat Roodenburg,
zonder zelf nog voor direct gevaar
te kunnen zorgen (Dubbeldeman
werd in de tweede helft goed aan
banden gelegd, waarmee de Leidse
ploeg de spitsvondigheid kwijt
was) de 0-1 lang in tact kon houden.
Zelfs na de pauze toen zich een
Leids conditietekort liet voelen.
Aad de Groot
- sterke laatste man -
Papendrecht, dat via Ooyen een
maal op de paal had geknald, had er
een strafschop voor nodag om ten
minste nog een puntje te pakken.
Voorstopper Ligtvoet behandelde
de actieve Frans Lutjeboer een
maal verkeerd en Ooyen benutte de
elfmetertrap een tiental minuten
voor tijd om 1-1 aan te tekenen. Zei
Keizer „Een geluk dat we die straf
schop kregen, want ik zag niet meer
zitten dat we nog een normale goal
zouden scoren. En 1-1 was toch wel
de juiste uitslag, winst voor ons zou
Roodenburg tekort hebben ge
daan. Want nogmaals, allleen de
conditie is me tegengevallen, voor
de rest heb ik niks anders dan lof
voor Roodenburg". Ook zijn
collega-trainer Versteegh („In de
eerste helft ging het wel redelijk, na
rust zijn we afgezakt") zal verbaasd
zijn dat te
UVS verzuimde echter de voor
sprong, vlak voor rust verkregen
toen Piet van Putten grandioos
werd weggestuurd door Lagendijk
en vervolgens doeltreffend uit
haalde, uit te bouwen. Het Désar-
team kreeg het daarna nog uiterst
moeilijk. Net als voor rust trou
wens. Toen was het vooral het
technische zeer bedreven Aals
meer, dat het spel maakte. Vooral
op het middenveld bleek'de routine
van Aalsmeer doorslaggevend ten
opzichte van het opportunistische
'knokwerk' van UVS. Met als ge
volg, dat de razendgevaarlijke Ey-
lers en Biesing keer op keer in
schietpositie gemanoeuvreerd
werden waardoor uiterst hache
lijke momenten voor het UVS-doel
ontstonden. Elke actie eindigde
echter steeds weer bij Wijnand
Sloos die zich weerde als een leeuw.
Eenmaal was ook hij kansloos. Lig
gend op de grond moest hij toezien
hoe Eylers vrij mocht uithalen. De
Aalsmeer-speler koos echter voor
de moeilijkste voortzetting en
knalde, bijna op de lijn staande,
Naar net
Toch moest de groots keepende
Sloos en keer naar het net. Na het
UVS-kwartiertje joeg Aalsmeer ge
tergd achter de gelijkmaker aan en
de Leidenaars, die voor rust soms
verdienstelijk uit de verdediging
naar voren schoven, moesten mas
saal terug. De gelijkmaker kwam
overigens op merkwaardige wijze
tot stand. Arbiter Kolsté liep in de
weg, zodat niet Van 't Schip, maar
hij door de vliegende tackle van
Henskens naar het gras werd ge
haald. Languit liggend wees hij
vervolgens resoluut naar het mid
den toen Hannaart de bal na de half
gestopte inzet van Eylers in eigen
doel werkte 1-1.
UVS bezweek daarna niet, speelde
de wedstrijd 'op zeker' uit en
voegde daarmee aan het totaal van
drie opnieuw een punt toe. Een re
delijke fundering om op verder te
bouwen.
Op dat moment een nauwelijks
verdiende stand, die VELO vlak
na de hervatting dan ook te
recht corrigeerde tot 1-1 via een
kopbal van Olsthoorn. Maar
Teylingen wist het te ver door
gevoerde spelletje van VELO te
compenseren met directer uit
gevoerde tegenstoten. Een
splijtende pass van v. d. Vlugt
hielp Piet Hoogervorst aan een
nieuwe Teylingen-voorsprong
(2-1), waarna in snel tempo het
vonnis definitief werd geveld
door achtereenvolgens Peter v.
d. Vlugt (uit een strafschop na
dat Hoogenboom door VE-
LO-aanvoerder De Letter on
deruit was gelopen) en Fons
Stikvoort, die daartoe in staat
werd gesteld door een onzelf
zuchtige trekbal van Hennie
Zoet. In de slotfase kwam
VELO via uitblinker Meurs nog
terug tot 4-2. Een slotfase die
trainer Koster niet helemaal tot
tevredenheid stemde: "De ach
terhoede speelde te nonchalant
toen het eenmaal 4-1 stond.
Maar ja, het moet allemaal nog
groeien".
RON POLANE
GOUDA - De toekomst zal het
moeten uitwijzen. Heeft Lugdu
num in Gouda de juiste weg terug
gevonden of is de fraaie 0-2 zege op
ONA juist typerend voor de wissel
valligheid van de Kikkers. Feit is in
elk geval, dat gisteren een heel an
der Lugdunum in het veld stond
dan de afgelopen weken het geval is
geweest. Het taktisch concept van
trainer Huub Lenz slaagde volle
dig. ONA trapte met open ogen in
de val die Lugdunum had opge
steld.
De Leidenaren lieten ONA het in
itiatief en loerden zelf op de coun
ter. Slechts Gijs Collé en Jaap
Schildhuizen waren 'voorin', maar
vooral aan laatstgenoemde had
ONA de handen vol. De grillige
aanvaller was voor de Goudse ver
dedigers ongrijpbaar. Vooral door
zijn toedoen kreeg Lugdunum een
groot aantal kansen. Slechts twee
daarvan werden in een doelpunt
omgezet, mede omdat ONA-
doelman Van de Heuvel bijzonder
goed op dreef was. Schildhuizen
onderscheidde zich overigens ook
in negatieve zin door nogal provo
cerend op te treden. De arbiter be
toonde ten opzichte van hem echter
de nodige clementie.
Lugdunum startte overigens niet
onfortuinlijk. In de zevende mi
nuut al werd Jan Pijnakker gelan
ceerd en met een droge schuiver
zette hij Lugdunum op een vlotte
voorsprong. ONA nam daarop het
initiatief, kreeg wat kansjes, maar
sprong daar nogal slordig mee om.
Na een half uur spelen was het Jaap
Schildhuizen, die op uitgekookte
wijze de stand naar 0-2 tilde. Hij
omspeelde enkele Goudse verde
digers, deed alsof hij wilde voorge
ven, maar schoot zelf. Van de Heu
vel stond op het verkeerde been.
Trainer Lenz van Lugdunum: "We
hebben verdiend gewonnen. Na
vorige week al ben ik wat optimisti
scher geworden. Ik wist, dat ONA
defensief kwetsbaar is. Wel is de
ploeg fysiek erg sterk. Vandaar dat
we de snelheid van Collé en
Schildhuizen nodig hadden".
WASSENAAR - Nog dertig secon
den waren er te spelen in het duel
tussen Blauw Zwart en Neptunus.
Op dat moment stoof Neptunus-
spits Frans Steur op invaller-doel
man Jan Takx af. Takx retour
neerde de van dichtbij afgevuurde
kogel van Steur. Steur kreeg een
nieuwe kans, maar weer was de
reaktie van Takx vlekkeloos. Aldus
kroop Blauw Zwart vlak voor tijd
door het oog van de naald.
Het punt dat Takx zijn ploeg
schonk (de stand bleef 6-0) kwam
Blauw Zwart volledig toe. Vooral in
de eerste helft kreeg Blauw Zwart
tegen het bewegelijke Neptunus
volop kansen op een goal, maar
Neptunus-goalie Van Leeuwen
toonde zich de evenknie van zijn
collega aan de overkant, door scho
ten van Ren v. d. Ham en Pieter
Donath uit zijn doel te ranselen.
LEIDEN - Eindelijk dan leek de ban gebroken. Nadat LFC
zeventig minuten lang vergeefs het Hillegomse doel had
bestookt zwichtte de defensie van de gasten. Uit een knap
opgezette aanval scoorde Aad Neuteboom de lang ver
wachte treffer en niets leek een Leidse zege in de weg te
staan. Maar inplaats van de verwachte tweede treffer kwam
de grote desinllusie. Vijf minuten voor tijd joeg Hillegom-
invaller van zeker dertig meter de gelijkmaker in de tou
wen. Teleurgesteld droop LFC af.
Een gelijkspel dus en ontevreden
Leidse gezichten. Heel de wedstrijd
was LFC veruit de betere ploeg ge
weest, waren er legio kansen, maar
moest de équipe van Raboen tens
lotte toch nog genoegen nemen met
een gelijkspel. Onverdiend, dat ze
ker. Maar ergens toch wel terecht,
want de Kanaries hadden veel te
veel kansen nodig voor dat ene
doelpunt. Kregen de rekening
daarvoor vlak voor tijd gepresen
teerd.
LFC startte bijzonder hoopvol. Via
Öede combinaties en individu
acties zette het Hillegom van meet -
af onder druk. Maar in de buurt van
het strafschopgebied liep het
steevast fout. Werd er te lang ge
draaid, teveel gesoleerd. Met wat
meer overleg had LFC de weerloze
Hillegomse ploeg eenvoudig opge
rold. Nu liep men zich steeds weer
stuk Totdat Bekooy en Van Weer-
lee die opening wel zagen en Neu
teboom vervolgens de lang ver
wachte treffer mocht laten aante
kenen. Te vroeg gejuicht, want tien
minuten later sloeg Hillegom kei
hard
Van Nispen-DOCOS 1-3
DOCOS heeft zijn zegereeks ook
tegen Van Nispen voortgezet. De
Leidenaars toonden zich vooral op
technisch en conditioneel vlak ver
uit de meerdere van de teleurstel
lend spelende Zilker formatie en
wonnen dan ook verdiend met 1-3.
Al na zeven minuten spelen nam
DOCOS de leiding door Stan van
der Meel, die een combinatie met
rondde. Vlak voor rust accen
tueerde Van Leeuwen het Leidse
overwicht door op de kruising te
knallen. Vlot na de pauze bouwde
DOCOS de voorsprong toch uit. Uit
een voorzet van Rob Aniba scoorde
Jan Smiis al na vijf minuten 0-2.
Die stand bleef zelfs gehandhaafd
toen Van Nispen een strafschop
mocht nemen
Doelman Burghout hield zijn doel
later werd het zelfs
0-3 toen Rob Aniba een dieptepass
van Ruud van der Meel verzilverde.
Vlak voor tijd redde Van Maris voor
Van Nispen de eer.
VCS-Randstad Sport 1-2.
Randstad Sport heeft de eerste
punten voor dit seizoen binnen. De
zwartwitten vertrokken met een
enigszins bezwaaiyl gevoel naar
Den Haag want het spel in de twee
voorgaande wedstrijden was nu
niet bepaald om erover naar huis te
schrijven. De Voorschotenaren te
kenden ongetwijfeld voor een ge
lijkspel. Maar Randstad kreeg
meer. VCS ontmoette een keihard
knokkende ploeg, die waarschijn
lijk extra gemotiveerd voetbalde
door het uitvallen van Schoenma
ker en een gebleseerde Hennie de
Klerk die moedig de wedstrijd uit
speelde. Albert Lamberts was de
grote man bij Randstad. In de eer
ste helft omspeelde hij vier man,
loste een keihard schot waarop de
Haagse doelman maar een "half
antwoord" had. Hij liet het leer
glippen, waarna de toesnellende Ge
Devilee doeltreffend uithaalde: 0-1
In de tweede helft werd de score
zelfs opgevoerd. Opnieuw voorbe
reidend werk van Lamberts stelde
Gerrit Baartwijk in staat 0-2 te sco
ren. Met lange ballen probeerde
VSC hierna nog wat terug te doen,
maar uitgezonderd een moment,
tot» v Dullemen in buitenspelfX*-
Scheveningen-UDO 0-1 - UDO
doet het tot nu toe uitstekend in de
derde klas. Evenals verleden week
werden de volle twee punten bin
nengehaald. Het publiek zag echter
geen beste wedstrijd. Vooral m de
eerste helft was het een matige ver
toning. Zowel Scheveningen als
UDO zochten tevergeefs naar hun
vorm. Daar kwam dan voor UDO
nog bij dat het zich nogal gemakke
lijk liet intimideren door de Sche-
veningers die vrij fel en kort op de
man speelden. De tweede helft was
het aankijken wel waard. De
Oegstgeestenaren bouwden aan
een veldoverwicht en dat resul
teerde in een prachtige goal van
Wilbert Witteman. Het opdrin
gende Scheveningen verkeek zich
daarna herhaaldelijk op de ra
zendsnelle tegenaanvallen van
UDO maar Albert Witteman onder
andere verprutste droomkanüen
ince.
