Bij Utrecht liep je je total-loss"
"Techniek is
Perdijk verwacht
het een en ander
van Quick Boys
Noordwijk:
één groot
vraagteken
John Huguenin
EXTRA
ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1976
NOORDWIJ K - Velen in
Noordwijk zien nu al reikhal
zend uit naar het einde van de
komende competitie. Door de
vele veranderingen in het elftal
van Noordwijk heerst de vrees,
dat, na alle succes en roem, die
de plaatselijke vereniging de
afgelopen jaren vergaarde, dit
seizoen er een zal worden van
vertwijfeling, van verval. Hoe
veel handen werden de afgelo
pen jaren niet vol opwinding de
lucht ingestoken. Wat zullen
deze handen het komend sei
zoen doen? Met evenveel ple
zier het luchtruim kiezen, of zul
len zij krampachtig het hoofd
grijpen? Per slot van rekening
zijn er vijf steunpilaren uit het
elftal verdwenen. Karstens ver
koos wijn en stokbrood boven
stamppot en ging naar Frank
rijk: Vreugdenhil koos voor iets
wat Noordwijk niet kon geven
en ging naar Rijnsburgse Boys;
Barten ging nog lager en
meldde zich aan bij Lisser Boys.
Smit en Westgeest hielden het
voor gezien, zij hinge^ hun
voetbalschoenen aan de wilgen.
Daarvoor in de plaats kwamen
drie "vreemdelingen": Sutdorp
kwam van Haarlem, Van Dijk
van Foreholte en Van Dorp van
Hazerswoudse Boys. Uit de
jeugd werden drie jongelingen
gerecruteerd: Van Beveren,
Klinkenberg en Plug. Met deze
zes nieuwelingen moet de
Noordwijkse vereniging het
komend seizoen het hoofd bo
ven water proberen te houden.
Of niet? Zullen de veranderin
gen binnen het eerste elftal al
leen maar positief werken? Is
de vrees bij de fanatieke
Noordwijkse supporters onge
grond? Zal het einde van de
komende competitie weer een
Noordwijk aan de top zien, zij
het misschien deze maal met
niet zo'n verschrikkelijke voor
sprong.
Trainer Eelman erkent dat het
niet zo gemakkelijk zal gaan als
het afgelopen seizoen: "Veel zal
afhangen van de eerste wed
strijd tegen Spakenburg. In
mijn ogen de grootste kansheb
ber dit seizoen. Ik beschouw die
wedstrijd als een soort test
case. Gaat het in die wedstrijd
goed, dan zal de rest van het sei
zoen ook goed gaan". Eelman
ziet zelf toch echter ook wel een
aantal onzekere factoren: "Een
probleem is dat we vorig jaar
kampioen zijn geworden. Dat
betekent dat we het nu nog
moeilijker zullen krijgen want
iedereen wil van je winnen. Een
ander probleem is dat de stu
denten Bogers, Boot en Van der
Veen tijdens de vakantie in het
Zuidamerikaanse Uruguay om
het wereldkampioenschap
voetbal vpor studententeams
hebben gevoetbald. Zonder
rust beginnen zij aan het
nieuwe seizoen". Eelman: "In
ieder geval zullen we het moei
lijker krijgen dan het voor
gaande jaar. Daar staat de inde
ling van de nieuwe zaterdag
eerste klas borg voor.
Quick Boys is terug, RCL is er
nu ook bij. Moeilijke tegen
standers. Ikzelf mag dat over
igens graag zien. De competitie
zal er een stuk aantrekkelijker
op worden. Er zal veel meer
strijd geleverd worden dan het
afgelopen jaar. En ik geloof ook
dat er geen enkele club zal zijn
die aan het einde van de compe
titie twaalf punten voorsprong
heeft op de rest". Somberheid is
voor Eelman dus vreemd, of
schoon hij zijn lichte twijfels
blijft hebben. Hoe zullen de zes
nieuwelingen zich aanpassen?
Kunnen ze de last op hun
schouders, om steeds maar
weer succes te behalen, dragen?
V oor Eelman zelf ook een vraag.
"Hoe gaat het in zijn totaliteit.
Hoe staan we er conditioneel
voor?", zijn z'n onbeantwoorde
vragen. "Je moet kijken of je op
de goede weg bent en daarbij de
resultaten van de oefenduels
buiten beschouwing laten.
Nogmaals het gaat om zijn tota
liteit. We kunnen bij wijze van
spreken van een betaalde club
winnen, maar straks van een
zwakke broeder uit onze klas
verliezen. Daar heb je niets aan.
Iedere zaterdag zullen de beste
elf spelers in het veld staan, of
dat nu de nieuwelingen zijn of
de oudgedienden.
Noordwijk zal in ieder geval
gemotiveerd aan de start ko
men", aldus Eelman.
Vrij
spel
RIJNSBURG - Aanvankelijk bleek men in Rijnsburg
weinig geporteerd voor een interview met èèn van de spe
lers van Rijnsburgse Boys. Toen wij secretaris Breedijk van
ons voornemen in kennis stelde om Wil Groenendijk te
interviewen, vertelde hij dat een onlangs in een andere
krant verschenen interview met Cor Vreugdenhil zodanig
uit zijn verband was gerukt, dat er in Rijnsburg weinig
behoefte meer bestond aan kranteninterviews. Zoals zo
vaak wordt de soep echter niet zo heet gegeten als hij wordt
opgediend en eenmaal duidelijk geworden, wat wij beoog
den met Groenendijk, kregen wij "carte blanche" om hem
in de massage-kamer te ondervragen, zulks echter wel in
aanwezigheid van wedstrijdsecretaris Van Zuylen.
Wil Groenendijk geldt al jarenlang
als een talentvolle aanvallende
middenvelder. De onmiskenbare
kwaliteiten van de Leidenaar
vormden voor de FC Utrecht vorig
seizoen aanleiding de (toen) UVS-
er een contract aan te bieden, een
en ander met de nodige perspectie
ven. Het was namelijk de in Utrecht
veelverguisde Jan Rab die Groe
nendijk naar Utrecht haalde. Wil
Groenendijk: "De bedoeling was,
dat ik 3 maanden in het C-elftal mee
zou draaien. Daarna zou worden
bekeken of ik in aanmerking zou
kunnen komen voor een
A-contract. Rab haalde mij inder-'
daad bij de A-selectie, hetgeen be
tekende dat ik 's zaterdags met het
C-team moest voetballen en 's zon
dags als reserve met het eerste elftal
meemoest. Het gevolg was, dat ik
•nog slechts èèn avond in de week
(donderdagavond) thuis was, ter
wijl 's zondags, wanneer ik met het
eerste meemoest mijn vrouw (we
zijn een jaar getrouwd) bij verre uit
reizen tot soms wel twee uur 's
nachts alleen zat. De omstandighe
den werden voor mij, die was voor
bestemd om met Wildschut het
centrale verdedigingsblok te vor
men, aanmerkelijk ongunstiger,
toen Rab de laan werd uitgestuurd.
Rab was bijvoorbaat al gedoemd te
mislukken bij Utrecht. De geves
tigde orde, de zogenaamde bikke
laars, die Bert Jacobs gewend wa
ren, begonnen Rab, die bij FC
Utrecht er "echt" voetbal in wilde
brengen, te provoceren. Vooral Leo
van Veen en Marco Cabo waren in
dat opzicht de aanvoerders. Bo
vendien zit er in Utrecht een be
stuur, dat van voetballen geen
snars (Groenendijk gebruikte ei
genlijk een ander woord) begrijpt.
Men is ontzettend gevoelig voor de
wil van het volk, dat weer luistert
naar de autochtone Utrechtse spe
ler. Wanneer Joop van Maurik bij
voorbeeld zei, dat Rab een zak was,
dan vond het publiek dit ook, met
het gevolg, dat Rab helemaal on-
dergespuwd werd". Zoals bekend
werd Jan Rab ontslagen e
Wil Groenendijk kontoen Rab
bij Utrecht de laan uitgestuurd
was, wel inpakken. Nu speelt hij bij
Rijnsburgse Boys.
exact dezelfde financiële voor
waarden kon blijven, begon de 23-
jarige timmerman zich af te vragen,
of het gezien de opofferingen, die
hij zich voor relatief weinig geld
moest getroosten, niet raadzamer
was om terug te keren naar het
amateurvoetbal. Zijn oude club
UVS bleek al gauw op de hoogte
van een eventuele terugkeer. Zij
vroegen Groenendijk dan ook of hij
niets voor een terugkeer voelde.
"De kans datje geselecteerd wordt
voor het Nationaal amateurelftal is
dan niet denkbeeldig", aldus werd
van blauw-witte zijde medege
deeld. Wil Groenendijk echten "Als
je eenmaal prof bent geweest, kom
je voor een selectie niet meer in
aanmerking. Bovendien wist ik, dat
je bij UVS verplicht bent om vier
keer per week te trainen. Dat is niet
erg, als je weet datje dan een goede
kans op een kampioenschap
maakt. Wanneer ik echter UVS nu
bezie, ben ik daar nog niet zo zeker
van, integendeel met een plaats in
de middenmoot zullen ze mijns in
ziens deze competitie tevreden
mogen zijn. Bovendien ben ik een
opbouwende voetballer en als ik
UVS tegenwoordig via een counter
zie speculeren op een doelpunt, dan
speel ik liever lager, train dan wat
minder en mijn vrouwtje zit niet
meer zo alleen".
Overgang
gen door B-trainer Han Berger, die dijk hierover "Berger was een dic-
in weerwil van de WON de tator, die zweerde bij duurlopen.
Utrechters ging trainen. Groenen- Hij liet je total-loss lopen bij wijze
van spreken". Toen bovendien de
Joegoslaaf Paunovic werd aange
trokken en Groenendijk onder
De overgang van Wil Groenendijk
naar Rijnsburgse Boys en min of
meer ook de overstap van Cor
Vreugdenhil vanuit Noordwijk
naar Rijnsburg zetten de gebruike
lijke boze tongen in beweging: "er
zal wel betaald worden in Rijns
burg". Groenendijk geconfron
teerd met deze geruchten: "dit
soort geroddel geldt voor iedere
prominente speler, die naar een an
dere club gaat. Ik ben alleen van
wege het feit, dat ik in Rijnsburg
werk en mijn collega's mij gek heb
ben gemaakt voor Rijnsburgse
Boys naar de geel-zwarten overge
gaan. Omdat ik economisch aan
Rijnsburg gebonden ben sta ik hier
ook voor een huis ingeschreven. Ik
woon nu nog in Leiden op een flatje
en ben daar inwonend. Het zou in
Leiden zeker langer duren, alvo
rens ik de beschikking over een
huurflatje zal hebben. Ik train hier
bovendien maar twee keer per
week, wat voor mij - ik heb aanleg
om dik te worden - te weinig is,
daarom voetbal ik ook nog in de
zaal (Glasbergen), een hobby, waar
ik een tijdlang van verstoken ben
geweest. Hoewel ik nog niet geheel
ben aangepast - ik heb constant lo
pen kijken, wie diep moet worden
aangespeeld en wie de bal in de
voeten wil hebben - zie ik hier in
deze uitgebreide selectie, wat veel
concurrentie betekent, goede mo
gelijkheden om een kampioen
schap te halen". Westrijdssecreta-
ris Gerard van Zuylen, tot dan toe
belangstellend toeschouwer "be
taald wordt hier niet, maar we doen
veel voor de spelers en hun vrou
wen. Regelmatig gaan we bowlen,
avondjes uit, kortom er heerst hier
een uitstekende sfeer. Zoiets trekt
ook spelers van buitenaf." De in
middels ook binnengekomen aan
voerder Jac. den Heyer beaamt dit:
"Wat dit jonge bestuur en speciaal
Van Zuylen voor ons spelers doet
grenst aan het ongelooflijke".
Hoewel hij nog maar kort bij Rijns
burgse Boys is, stemt Wil Groenen
dijk goedkeurend knikkend met de
woorden van Den Heyer in.
KATWIJK - Quick Boys
trainer Ger Perdijk vertelt
het niet met zoveel grote
woorden, maar nu en dan
laat hij toch doorschemeren
dat hij van zijn elftal in de
komende competitie het een
en ander verwacht.
Het is een tijdje stil geweest rond de
Katwijkse zaterdageersteklasser,
die zo'n 'tien a vijftien jaar geleden
zonder overdrijving het "Real Mad
rid" van het zaterdagvoetbal kon
worden genoemd. Sindsdien is er
veel veranderd. Het zaterdagvoet
bal beleefde een enorme opkomst,
groeide in de breedte en de lengte
en kreeg tenslotte nationale erken
ning doordat de "grote broers" uit
het zondagvoetbal in de directe
confrontaties om het kampioen
schap van Nederland vrijwel altijd
het loodje moesten leggen. Het za
terdagvoetbal is volwassen gewor
den en Quick Boys kon in het laat
ste decennium niet meer de rol spe
len die het VToeger, in de tijd dat er
nog wat minachtend werd gespro
ken over dé "zaterdagmiddagcom
petitie", op het lijf stond geschre
ven. Het aantal kapers op de kust is
verveelvoudigd en Quick Boys te
ruggezakt tot het niveau van de re
delijke subtopper. "Het vorige
competitiejaar is niet geheel verlo
pen zoals wij gehoopt hadden",
zegt Ger Perdijk, die zijn derde sei
zoen als trainer van de Katwijkse
selectie gaat beleven. "En vooral de
wat oudere supporters, voor wie die
roemruchte jaren nog een leven
dige herinnering vormen, lieten
hun misnoegen herhaaldelijk blij
ken. Maar zij vergeten dat Quick
Boys in vroeger jaren uitsluitend
tegen buurtgenoten als Noordwijk,
Rijnsburgse Boys, Ter Leede en
ARC voetbalde. Het landelijk ele
ment was toen in de competitie in
veel mindere mate vertegenwoor
digd. Nu is het veel moeilijker om
er uit te springen. Maar desondanks
geloof ik dat we het een heel eind
gaan schoppen. Al zijn we in een
loodzware afdeling ingedeeld".
Streekgenoten
Quick Boys ontmoet in de eerste
klasse A de streekgenoten RCL, dat
voor het eerst zijn opwachting
maakt in het voetbalwalhalla en de
oude rivaal Noordwijk. Bovendien
zal Quick Boys moeten afrekenen
met ploegen als Huizen, Spijke-
nisse en Zwart Wit, die een behoor
lijke reputatie hebben opgebouwd.
Als geen ander begrijpt Ger Perdijk
dat, wil hij zijn derde Katwijkse sei
zoen met succes afsluiten, bepaalde
factoren stevig in eigen hand moe
ten worden gehouden. "Het
krachtsverschil zal bijzonder klein
zijn en veel wedstrijden zullen in
het laatste kwartier worden beslist.
Wel nu, aan de conditie zal het niet
liggen", verzekert Perdijk, die on
verzettelijkheid en uithoudings
vermogen hoog in het vaandel
voert. "In de duinen tussen Katwijk
en Wassenaar bereiden we ons voor
op het nieuwe seizoen.
En menige speler werpt wel eens
een agressieve blik in mijn richting
als ik ze voor de zoveelste keer
vanaf het strand tegen de duinen
laat opsprinten. Af en toe leef ik
eens lekker mijn sadistische nei
gingen uit tijdens die trainingen.
Maar écht kwaad worden de jon
gens natuurlijk nooit. Woedend
kan ik wel worden als een speler bij
het nemen van zo'n duincol tegen
me zegt: Gaat u maar eerst, meneer
Perdijk. Dan peper ik hem toch wel
eventjes in dat hij dat niet hoeft te
flikken. Want een speler die z'n
trainer op de training voorrang ver
leent, is geneigd zaterdags tijdens
de wedstrijd ook zijn tegenstander
voor te laten gaan. En dat kan na
tuurlijk niet".
Naast het bevorderen van een
puike conditie is Perdijks werk
wijze vooral gericht op het kweken
van werklust en enthousiasme. Die
factoren heeft hij aan het eind van
het vorige seizoen met succes in het
door blessures geplaagde team
kunnen incorporeren. Terwijl het
legioen harder foeterde dan ooit,
omdat zelfs een ontmoeting met het
degradatiespook niet tot de onmo
gelijkheden behoorde, richtte Ger
Perdijk de blik op de toekomst.
Vaak was hij in die ook voor hem
moeilijke periode op het tweede
veld te vinden, waar Quick Boys'
regionale jeugdteam zijn wedstrij
den speelt. Jaap de Zwart en Leo
Hoek werden eruit gepikt, later
voegde Perdijk daar Henk en Teun
van der Plas en Arend v. d. Oever
nog bij. En Perdijk stoorde zich niet
aan gevestigde reputaties. Doel
man Floor Schaap moest zijn plaats
afstaan aan Arend v. d. Oever en
voorstopper Jaap de Zwart wrong
zich tussen het geroutineerde duo
Arie Haasnoot-Joep den Hollander,
die beurtelings op het middenveld
moesten gaan voetballen. Tot nu
toe wijst niets erop dat Ger Perdijk
ongelijk had. Jaap de Zwart
groeide al snel uit tot een stoïcijns
voorstopper, Leo Hoek speelde
veel ervarender tegenstanders al
enkele keren uit de wedstrijden
(Perdijk: "Zo lang hij zich aan de
spelregels houdt mag hij alles van
mij'), Teun en Henk van der Plas
waren door hun enthousiasme al
direct bruikbare krachten.
Snel
Doelman Arend v. d. Oever
schaarde zich al snel bij de uitblin
kers. Sis Pan keerde op het
oude nest terug na een jaartje
AZ'67. Ger Perdijk gelooft niet dat
-de onervarenheid van zijn jonge
team een beletsel hoeft te zijn om
spijkers met koppen te slaan: "Ta
lent komt nooit te vroeg. Je hebt
het, of je hebt het niet. Je ziet ook in
andere sporten dat jeugd geen be
letsel hoeft te zijn om tot toppresta
ties te kunnen komen. Het belang
rijkste is, dat er keuhard wordt ge-
Ger Perdijk: "Er. wordt wel eens
een agressieve blik in mijn richting
■geworpen"
werkt. Het liefst zie ik natuurlijk
dat we in de eerste helft met een
nulletje of drie voorstaan. Lukt dat
niet, dan zullen we er alles aan doen
om er in de slotfase nog eentje in te
schoppen. Want dat is erg belang
rijk in een competitie zonder favo
rieten". Belangrijk is ook dat Quick
Boys wordt gespaard voor de gril
len van de blessureduivel. Jaap
Hoek tobde vorig seizoen negen
maanden met zijn lies, Cor Verdoes
is nu nog niet hersteld van een hal
verwege de competitie opgelopen
meniscus. Van het zaalvoetbal
hoeft Ger Perdijk eveneens niet
veel te hebben: "Als extra training
is dat zaalvoetbal nog wel nuttig,
maar ik twijfel aan het amateu
risme van het zaalvoetbal. De jon
gens worden door hun sponsor
aangespoord tot een topprestatie,
die kan doorwerken op de wed
strijd die zaterdag moet worden ge
speeld. In negatieve zin dan, omdat
een voetballer slechts èèn toppres
tatie per week kan leveren".
Of Ger Perdijk bij Quick Boys blijft
als succes (lees: een kampioen
schap) uitblijft dit seizoen? "Mis
schien wordt het inderdaad wel tijd
om eens verderop te gaan kijken als
het deze keer niet zou lukken. Dat
zou ik overigens wel jammer vin
den Ik heb met veel mensen een
prettige relatie opgebouwd. Het
Katwijkse volkje is erg gesloten, en
je moet er wel wat moeite voor doen
om er tussen te komen. Maar als ze
je eenmaal hebben geaccepteerd,
kun je je geen beter gezelschap
LEIDERDORP - Trainer John Hu
guenin kon aan het begin van de
trainingsperiode maar liefst
twaalf potentiële eerste-elftal-
spelers aan zijn selectie toevoegen
Jan van Duyn(ex-UVS).Johan van
Duin (Quick Boys), Kees Vermeulen
(ZLC), Dik Vermin (Van Nispen),
Hennie Roodenburg (die enige tijd
niet heeft gevoetbald) en Peter v. d.
Wal (UVS) klopten ondermeer aan
de poort van sportpark De Bloe-
mert. Op het ogenblik moet er bij
RCL dus flink worden gedrongen
om een plaatsje in het eerste te kun
nen bemachtigen.
"Dat is natuurlijk erg leuk", vindt
John Huguenin (nu beginnend aan
zijn derde RCL-seizoen). "Onze top
is breder geworden. We zullen bij
voorbeeld niet zo veel moeite meer
hebben ons tweede elftal in de
hoogste klasse te handhaven. Aan
de andere kant komen er ook pro
blemen om de hoek kijken. De con
currentie is groter, hetgeen vooral
voor de jongens die al een tijdje bij
RCL vertoeven minder prettig is.
Vandaar dat ik de nieuwelingen
voorlopig alleen in het tweede laat
opdraven. Laten ze zich maar
waarmaken". Vol vertrouwen start
RCL het nieuwe seizoen, waarin
voor het eerst wordt kennis ge
maakt met de top van het amateur
voetbal. "Het vorig seizoen hebben
we wedstrijden gewonnen zonder
dat wij ons behoefden in te span
nen. Dat zal in de eerste klasse wel
anders worden", zegt Huguenin,
die stellig gelooft dat zijn team een
plaats bij de eerste vijf niet kan ont
gaan. "Zonder meer stellen dat wij
kampioen worden, nee, dat durf ik
niet. Wel geloof ik dat RCL met het
huidige spelersmateriaal binnen
vijfjaar een keerde champagnefles
kan ontkurken. Al moeten er nog
dingetjes verbeterd worden. Twee
stokpaardjes van mij (en wellicht
wel van elke trainer) zijn de be
weeglijkheid en de schotvaardig
heid van het elftal. In het huidige
voetbal spelen linksbuitenspelers
vaak op de rechtsbuitenplaats, en
andersom.
Van achter naar voor en van voor
naar achter moeten de linies over
elkaar heen kunnen rollen, zonder
dat er gaten vallen. Dat geschiedt
bij RCL nog niet zoals het zou kun
nen. En dan laat ook de schotvaar
digheid nog te wensen over. Het is
jammer dat wij weinig schietoefe
ningen hebben kunnen doen in de
afgelopen maand. Door de droogte
waren we gedrongen te trainen op
het veldje bij de Does. Links en
rechts vlogen de ballen de sloot in.
En dat was jammer, want ik hecht
veel waarde aan schietoefeningen.
Al laat ik de jongens nooit zonder
meer op doel dreunen. Ik probeer
altijd wedstrijdsituaties op de train
ing na te bootsen. Vaak zie je dat
een speler, die tijdens de
warming-up de ene na de andere
bal onder de lat knalt, geen bal kan
raken als hij het gehijg van een
tegenstander in zijn nek voelt.
Daarom zeg ik: je moet op de train
ing altijd de wedstrijdsituatie
trachten te imiteren". John Hu
guenin gelooft in de ogelijkheden
van zijn team, omdat techniek de
basis vormt van de capaciteiten van
zijn spelers. "Techniek is voor mij
alles. Wat dat betreft zit RCL wel
snor, want de meeste spelers kun
nen aardig met de bal overweg. Het
is jammer dat techniek en inzet
vrijwel nooit samen gaan. Maar ik
ben er stellig van overtuigd dat je
alleen bepaalde tekortkomingen
van je elftal kunt verbeteren, als de
spelers genoeg techniek in huis
hebben. Want ik kan dan wel dro
men van een beweeglijk team; als
iedereen de bal drie meter van zijn
voet laat wegspringen, kun je na
tuurlijk wel ophouden". Huguenin
is niet van plan direct alles op het
bereiken van de bovenste plaats te
zetten. "Voorlopig kijken wij uit
naar een plekje in de subtop.
De jongens hebben er zin in, dat
kun je wel merken tijdens de train
ingen. Er zijn er zelfs bij die, voor
dat de clubtraining begon, in hun
eentje alvast de spieren begonnen
los te lopen. Het zelfvertrouwen is
in ieder geval aanwezig. Over onze
prestaties in het komende jaar ben
ik echter voorzichtig, omdat ik de
sterkte van de tegenstanders niet
ken. Bovendien weet ik niet of RCL
wat hardheid betreft kan meeko
men. Hoewel er aan dat laatste punt
in het afgelopen seizoen al enorm
veel is verbeterd". John Huguenin
begint aan zijn derde RCL-seizoen.
Voetbalde 16 jaar bij VUC en vijf
jaar betaald voetbal in ADO. Was
achtereenvolgens trainer van
VELO (drie jaar), ODB (twee jaar),
LENS (een jaar, het eerste en het
tweede werden toen kampioen) en
Quick (twee jaar). Hij heeft het nu al
weer tweejaar naar zijn zin bij RCL.
"De twee jaar die ik achter de rug
heb bij RCL verschillen enorm met
de tijd die ik daarvóór bij andere
verenigingen heb doorgebracht.
Het voetbal is de laatste jaren ont
zettend veranderd, vooral door de
verbeterde trainingsmethoden.
Vooral de aanvallers hebben het in
het nieuwe voetbal erg gekregen,
gekregen, doordat ze constant op
hun huid worden gezeten. Daarom
moeten de voorhoedespelers ook
meer met de bal kunnen doen dan
vroeger. Omdat ze elke situatie ten
volle moeten benutten. Je ziet het:
hoe je het ook wendt of keert, je
komt altijd weer uit op het punt
techniek, als je over voetbal zit te
praten. Daar helpt geen lieve moe
dertje aan". Huguenin wil geen
termijn stellen aan zijn samenwer
king met RCL: "RCL moet zich
maar afvragen qf ze een goede
trainer voor mij terugkrijgen. En ik
moet afwachten of ik het elders net
zo naar mijn zin heb als hier. De
onzekerheid werkt dus van twee
kanten. En daarom blijf ik mis
schien nog een tijdje". i
Tekst:
Walter Oomen
Gerard van Putten
Ron Polane
Ad van Kaam
