"Ik moet
Ajax weer
naar top
brengen"
"De Snor"
speelt
weer met
plezier
VOLENDAM: VOLGBOOT VAN DE MOLENAARS
ledereen verlangt naar afwisseling
DVQCs
DONDERDAG 19 AUGUSTUS 1976
AMSTERDAM - Tomislav
Ivic ontbloot een arm. Hij
vergelijkt met de gebruinde
arm van Dick Helling en
zegt "Kijk 'ns, helemaal
wit". Het bewys van een
chronisch gebrek aan zon.
"Dit is het vijfde jaar dat ik
niet met vakantie ben ge
weest. Geen tijd. Ook dit
jaar niet. In Joegoslavië ein
digde de competitie 11 juli,
twee dagen later begon ik bij
Ajax".
Tomislav Ivic (43) lijkt op zijn land
genoot Vujadin Boskov, vriend
maar straks ook zijn tegenhanger in
de Nederlandse competitie. Zijn
doen en laten, zijn manier van pra
ten en benaderen doen denken aan
Boskov.
Zijn eerste toenadering is uiterst
beleefd, onderdanig bijna. Hij legt
zijn hand op je schouder als hij iets
dringends vertelt, hij kijkt je ook
strak aan. Hij vertelt innemend,
zelfverzekerd ook. Tomislav Ivic
doet niet geheimzinnig als hem ge
vraagd wordt met welke opdraent
hij naar De Meer is gekomen. "Om
Ajax kampioen te maken", ant
woordt hij onomwonden. "Ik moet
Ajax weer naar de top brengen. Dat
wist ik toen ik hier kwam. Ik heb
die opdracht aanvaard. Ik durf het
aan. Bij Hajduk Split ben ik de laat
ste jaren niet anders gewend ge
weest. Waarom zou ik dan bij Ajax,
dat vele mogelijkheden heeft, dat
risico niet nemen? Ik ben gewend
met internationals te werken, die
meer dan alleen hun eigen club aan
hun hoofd hebben. Zolang de spe
lers gedisciplineerd blijven wer
ken, mag dat geen problemen ople
veren." Gedisciplineerd, een woord
dat hij nog vele malen zal gebrui
ken. Omdat de Nederlandse voet
baller dat niet is? Ivic: "Tot nu toe
heb ik nog geen moeilijkheden met
de spelers ondervonden. Ze trainen
gedisciplineerd, ze gedragen zich
zoals ik gewend ben".
Rapport
"Ik heb met Rinus Miehels en
Bobby Haarms gesproken over de
spelers. Over hun mogelijkheden
en zo. Ik heb rapporten over ze ge
kregen. Maar het belangrijkste
rapport heb ik nog niet. Dat van
mezelf. Want mijn visie is toch an
ders dan van ieder ander".
De jongensachtige Joegoslaaf kent
het Nederlandse voetbal. Als lid
van het vijfmanschap dat Joegos
lavië begeleidde tijdens de WK in
München kreeg hij de poule met
'Nederland voor zijn verantwoor
ding.
"Ik heb het Nederlands elftal toen
vaak gezien. En onlangs nog tijdens
de EK in Zagreb. Wat me daar op-
Door
Piet Oeks
viel was, dat de Ajacieden tot de
betere spelers behoorden. Hoewel
ik moet zeggen dat ook Wim Jansen
en Willy van de Kerkhoff indruk op
me hebben gemaakt."
Terug naar Ajax, naar het gedeukte
prestige van een club, die in de be
ginjaren zeventig het Europa-
Cup-voetbal dicteerde zoals het
wilde. "Ik begrijp", vervolgt Ivic,
"dat ik ervoor moet zorgen dat de
successen onmiddellijk terugke
ren. Het publiek eist dat van Ajax,
dus van mij. Ik ben verantwoorde
lijk."
Ivic kent het publiek. In Split, waar
de Adriatische Zee Joegoslavië van
Italië scheidt, leiden enerverende
wedstrijden vaak tot Zuideuropese
taferelen, waarin de heethoofdige
toeschouwers geen tussenweg
kennen. Het is alles of niets. Met die
mentaliteit heeft Ivic leren werken.
Bezeten van voetbal als hij is, eist
hij van de spelers slechts het uiter
ste. Deze instelling maakte hem
populair bij zijn spelers, die hem,
ondanks de misgreep van Hajduk
Split naar de landstitel, met spijt
zagen vertrekken. Zelfs het pu
bliek, dat louter een prolongatie
van de titel verlangde, reageerde
negatief op het vertrek van de po
pulaire Ivic, die in totaal acht sei
zoenen in Split toefde. "Dat vond ik
lang genoeg", vervolgt hij. "Eigen
lijk te lang. Zowel voor mij als voor
de spelers. Op het laatst raak je tóch
op elkaar uitgekeken. Een nieuwe
trainer kan altijd iets nieuws bren
gen. Ik zeg niet dat het altijd beter
is, maar het is anders. Iedereen ver
langt naar afwisseling."
Vandaar zijn sprong over de gren
zen, waarin hij overigens een na
deel ziet "Ik ken de andere clubs
niet. Maar ik zal ze snel leren. En
voor de rest ben ik in dezelfde situa
tie als bij Hajduk Split. Daar moest
ik ook met nog een aantal clubs
knokken om het kampioenschap".
Hoe moeilijk dat streven naar een
nieuwe landstitel voor Ajax zal
worden, lijkt Ivic vooralsnog moei
lijk te beseffen. Het gemis van
echte vedetten zal Ajax straks op
breken. "Dat is inderdaad een pro
bleem", geeft Ivic toe. "Maar heb
ben de andere clubs dan-grote na
men aangetrokken?" Slechts die
wetenschap lijkt Ivic te sterken in
zijn streven naar het hoogste. "In de
strijd om het landskampioenschap
en de UEFA-Cup moeten we gaan
meetellen. Er moeten resultaten
komen. Ajax is nog altijd een top-
ploeg in Europa. Onder die druk is
het moeilijk werken, maar dat vind
ik niet erg. Ik wil hard, lang en op
elke minuut van de dag werken om
te slagen. Op dezelfde manier zoals
ik dat bij Hajduk Split deed, waar ik
tegelijkertijd in de toekomst mikte.
Ik begon in Split als jeugdtrainer,
vijf jaar lang. Het merendeel van
Hajduks selectie bestaat nu uit spe
lers, die ik in mijn tijd heb opge
leid". Tomislav Ivic, zijn gelijkenis
met Vujadin Boskov wordt steeds
sprekender. Hij moet do groeten
hebben.
HAARLEM - Abe van der
Ban? Veruit de aardigste Ne
derlandse betaalde voetballer.
Een rasechte Zaankanter, die
met de in de jaren zestig lande
lijke bekendheid genietende.
Piet Kruiver echter gemeen
heeft, dat je hem niet bewust
op de tenen moet gaan lopen
trappen. Van Abe van der Ban
dan ook niets dan goeds.
Hooguit dat-ie je laat barsten
wanneer hij meent dat de
grenzen van het betamelijke
zijn overschreden. Boos heb
ben ze Abe nooit kunnen ma
ken. Lachende ogen boven
een snor die in het roerige
voetbalwereldje qua afmetin
gen slechts in de verte bena
derd wordt door de knevel van
Excelsior's Frans Struis. Van
der Meent heeft Abe als
trainer van FC Amsterdam
zonder aanwijsbare redenen
diverse keren naar het C-elftal
willen verbannen.
Maar onveranderlijk luidde
Abe's antwoord dat hij waar
schijnlijk op het appel zou
ontbreken in verband meteen
vrij hinderlijke buikloop, die
hem meestal op zaterdag het
voetballen onmogelijk maakt.
Zo maakt Abe sinds kort deel
uit van een new-look Haarlem,
waaruit Metgod, Derksen,
Hessling Kleton, Sadek en
Fransz wegvielen en waarin
de Engelsen Hutt en Rey
nolds, De Vries, Wildbret. Do
Winkel, Van Bergen, De Jong,
Lugdunum's Frans Sjardyn
en hijzelf de lege plekken op
vullen. Hij: „Eindelijk weer
plezier, want echt met Van de
Meent ging het niet langer.
Zelfs Stoop zag dat in op een
gegeven moment; hij was zelfs
zo aardig me niets in de weg te
leggen ofschoon ik nog een
contract had voor een jaar.
Weet je, een man als Hughes
ligt me als Zaankanter beter.
Een vent met humor, aan de
andere kant erg eerlijk. Niet
zeuren elkaar gewoon in het
gezicht zeggen waar het op
staat. Ik word echt niet boos,
wanneer een trainer me in alle
redelijkheid iets verwijt. Niet
dat achterbakse.
Zoals Van de Meent met de
spelers omspringt, kan ge
woon niet. Ik weet nog dat ik
een hele beste wedstrijd
speelde tegen Ajax en dat Van
de Meent me er zo nodig moest
uithalen. Vragen, van de pers,
zegt Van de Meent: „ik heb
Abe willen sparen voor de
Door
Ger Stolk
wedstrijd tegen NEC," Daar
nam ik toen genoegen mee,
want zoiets klinkt aanneme
lijk. Een week later, toen Van
de Meent me zei dat ik reserve
was, dacht ik barst jij maar. Of
het zo moest zijn, Viel Heinie
Otto al na drie minuten uit.
Volgens Van de Meent had ik
daar geluk mee, ik zeg: als je
dat geluk noemt".
Als 28-jarige draagt Van de
Ban zijn routine aan opdat
Haarlem in navolging van Vo-
lendam geen „Heenenweer"
wordt. Hij: „Er is plezier, ieder
staat voor zijn werk, ik weiger
te geloven dat Haarlem er uit
zou gaan. Moetje horen, als de
sfeer goed is, is iedereen be
reid wat extra's te doen. On
zinnig om te stellen dat Haar
lem volgend seizoen Europa
Cup-voetbal speelt, maar dat
is iets heel anders dan degra
deren."
ALKMAAR - De gelijkenis is te
treffend.
Oudere spelers die de eerste teke
nen van slijtage beginnen te ver
tonen worden doorgeschoven
naar de „beschermde" club in de
regio. In ruil daarvoor wordt de
beste opleidingstrainer van de
topclub naar die kleine zuster
vereniging in de provincie ge
stuurd, koestert daar de talenten
en bepaalt wanneer die belofte
volle jongeren rijp zijn voor het
grote werk. De kleine club kan
voortbestaan bij de gratie van de
grote en staat zonder morren zijn
talenten af aan „big brother".
Zo simpel liggen de zaken in de
Amerikaanse topsport, waar de
sponsors bijna nooit uit liefde of
hobby maar puur uit koele bere
kening hun geld in de sport stop
pen. Die bazen van de baseball-,
ijshockey-, basketbal- en voetbal
teams ontdekten al jaren geleden
dat het aanleggen van kweekvij
vers in de naaste omgeving aan
zienlijk voordeliger is dan het
aantrekken van vedetten van el
ders. De enigen ter wereld die dit
systeem hebben overgenomen
zijn de Japanners, nu eenmaal
per definitie alle goede trekjes
van het Amerikaanse zakenleven
naapend.
Nu even de namen invullen. Ruud
Suurendonk en Siem Wokke zijn
door de aanstormende jeugd (en
de spectaculaire aankopen in het
buitenland) verdrongen uit de
basiself van AZ'67 en zijn voor
een lutte- bedrag aan buur Vo-
lendam overgedaan (Ruud via
een vrije transfer en Siem voor
een zacht prijsje verhuurd).
Joop Brand, de man die een faam
heeft opgebouwd als talentenop-
vanger (in Alkmaar kocht hi.i ech
ter half jong Oranje.) werd doorde
AZ-bazen persoonlijk bij Volen-
dam aanbevolen en kreeg in Leo
Steegman ook nog een niet al te
goedkope assistent, al mag je dat
laatste woord in de verhouding
manager-trainer niet gebruiken.
Klaas en Cees Molenaar, de eer
zuchtige en daardoor vaak eigen
zinnige en soms dictatoriale ei
genaars van de Alkmaarse eredi
visievereniging hebben hun
Wastora-concern naar Ameri
kaans model opgebouwd en doen
daarnaast erg veel zaken met het
Japanse wereldconcern Hitachi,
dat ook al ruime ervaring heeft in
sportinvesteringen. De gelijkenis
is zo treffend dat de conclusie
eenvoudig voor de hand ligt.
Er promoveerden weliswaar nog
geen talenten van Volendam naar
Alkmaar, maar dat is niet zo ver
wonderlijk. De Volendam visvij
ver werd door Ajax en anderen
geruime tijd overbevist, waar
door nu een troebel modder-
poeltje is achtergebleven, waarin
de talenten niet meer komen bo
vendrijven. Aan Brand en
Steegman de niet eenvoudige
taak het water in de vijver te zui
veren. Wellicht heeft Wastora nog
een zuiveringsinstallatie in voor
raad.
Ondanks die treffende gelijkenis
met de constellatie van een Ame
rikaanse topclub kunnen derge
lijke grapjes zelfs een glimlach op
het toch doorgaans niet stuurse
gezicht van Klaas Molenaar
brengen. De man die vijfjaar ge
leden voorspelde dat AZ'67 in
1877 kampioen van Nederland
zou worden en die deze voorspel
ling nu-afzwakt tot de leuze ,,AZ
zal aansluiting krijgen met het in
ternationale voetbal" en die weet
dat steeds meer mensen in de va
derlandse voetbalwereld hopen
dat AZ onderuit gaat ondanks de
paniekaankopen, doet duidelijk
geïrriteerd als Volendam ter
sprake komt.
Wat wij voor Volendam hebben ge
daan is een broederdienst en
meer niet. Er is op dit moment
geen enkele vorm van samen
werking".
Nog steeds uit zijn humeur „Het
Door
Poter Dijkgraaf
ging slecht met Volendam. Vorig
jaar werd het dieptepunt bereikt,
het bestuur kwam ons als buren
en vrienden om advies vragen.
Via onze voorzitter Arie Ligthart
kwam er een gesprek. Hein
Schilder, een van de bestuursle
den van Volendam, had al het
voornemen om wat geld in zijn
club te steken, wij hebben gehol
pen nog een paar bescheiden fi
nanciers te vinden".
Het stokpaardje van Klaas komt
voor de dag: „Ik heb het
Volendam-bcstuur mijn bekende
keuzepakket van vier voorge
legd: 1. Handhaving in de eerste^
divisie, 2. Een mogelijk kam
pioenschap in de eerste divisie
plus promotie, 3. Handhaving in
de middenmoot van de eredivi
sie, 4. De top van de eredivisie.
Voor ieder punt kan je een be
paald bedrag invullen. Met AZ
zijn we nu in de vierde fase ge
komen. Volendam mikt op die
tweede mogelijkheid". De Mole
naars blijven ten stelligste ont
kennen dat zij Volendam hebben
opgekocht of dat zij anderszins
iets met de club van plan zijn.
Voorzitter Ligthart van AZ: „Het
is niet meer dan een broeder-
dienst. De altijd al vriendschap
pelijke betrekkingen met Volen
dam zijn alleen nog beter gewor
den".
En Klaas Molenaar haakt in: „Ik ge
loof er in dat het AZ zeker niet
slechter zou gaan als het Volen
dam beter gaat. Ik bedoel dat de
clubs dan samen een stuk re
clame voor het betaalde voetbal
kunnen maken in die concurren-
tiesfeer in het Noord-Holland bo
ven het Noordzeekanaal. We spe-
nooit -gelijk thuis".
Dus toch. „Ja, als je het zo bekijkt,
is het voor ons een zeer zijdelings
belang. Maar we hebben op dit
moment geen cent in Volendam
gestoken. Nee ook niet via
Brand".
Ruud Suurendonk vertrok echter
naar Volendam omdat hij het te
druk krijgt bij Wastora waar hij
chef is over een vrij omvangrijke
afdeling. De spichtige karakter-
speler die bij ^jax geschiedenis
schreef door als invaller beslis
singen te forceren, werd vanuit
Monaco (een even kort als hevig
avontuur) naar AZ gehaald als
routinier. Al die jaren werd hij
door Brand als voorbeeld gesteld
voor de jongeren, het voorbeeld
van de ideale prof, die leeft voor
zijn sport. Precies zoals Fred
André door de opeenvolgende
trainers bij Telstar als standbeeld
van onverzettelijkheid werd om
schreven.
„Volendam wil langzaam het voor
beeld van AZ volgen en de Mole
naars treden daarbij als adviseurs
op", zegt Suurendonk opvallend
openhartig. Dus toch. Want al
leen maar adviseren tot aanko
pen als je weet dat er geen stuiver
in kas is lijkt zinloos" „Ik weet er
eigenlijk het fijne ook niet van.
Die Van der Linden die er nu bij
is gekomen in het bestuur van
Volendam (iemand uit de bouw
uit Purmerend) stopt er geloof ik
ook wat geld in. Maar weetje dat
me dat eigenlijk niet zoveel kan
schelen. De opzet bij Volendam is
goed. Er zijn twee vakmensen
aangesteld, er loopt altijd talent
rond bij die vissers en wij komen
er als rustgevers bij. Ja, ook om
een beetje hardheid in de ploeg te
brengen".
Dat laatste is geen overbodige luxe
Bij Volendam waren de techni
sche tikkers altijd in de meerder
heid boven de knoestige bonken,
die je eerder aan de oever van het
IJsselmeer zou verwachten. Maar
vorig jaar durfde er bijna nie
mand meer een sliding te nemen.
En dat ging het bestuur een
beetje te ver. Suurendonk, zon
der ook maar een ogenblik metde
ogen te knipperen: „Het is de be
doeling dit jaar met Volendam te
promoveren of te.jminste een pe
riodekampioenschap te halen. Ik
ben bang dat ik te oud ben om
nog een keer in de eredivisie te
rug te keren, maar ik vind het wel
leuk om aan de start mee te wer
ken. Ik hou van stunten. Daarom
werk ik ook bij Wastora". Suu
rendonk, de eerste Wastora-
werknemer die bij Volendam is
geïnfiltreerd? „Een eerste stapje
naar een volledige controle door
de Molenaars-broers over het be
taalde voetbal in de kop van
Noord-Holland?
Voornaamste reden om de annexa
tie een beetje stiekem uit te voe
ren is ongetwijfeld de-onzekere
reactie van het grote publiek. Ge
zien de paniekaankopen op dit
ogenblik (trainer Hans Kraaij en
nieuwe manager Ruud Bonewit
wisten er niets van dat Klaas Mo
lenaar twee weken geleden op
een woensdagochtend de lange
Smeets van MW voor een (te)
hoog bedrag overnam) zijn de
Molenaars ergbang voor die reac
ties. Om de Molenaar-supporters,
waarvan een deel beweerde on
der valse voorwendsels - dc
komst van Bjekovic en Deijna -
tot de aanschaf van een seizoen
kaart te zijn overgehaald, tevre
den te stellen.
„Ik doe er niet moeilijk over", zegt
Hans Kraaij, „van AZ en dus van
mij wordt dit jaar verwacht dat de
doorbraak van de top er komt.
Het hoeft nog geen kampioen
schap te zijn, maar wel een derde
plaats, resulterend in aansluiting
bij het internationale voetbal. En
niets minder, want pas dan komt
er geld terug van de enorme in
vesteringen die hier in voetbal
zijn gepleegd", voegt de trairuy,
die na de aanloop van Brand de
definitieve sprong moet maken,
er grimmig aan toe. Zijn borste
lige wenkbrauwen vallen plotse
ling extra op onder de diepe rim
pels op zijn voorhoofd. „Hij weet
waar hij voor veel geld aan be
gonnen is. Ik ben benieuwd of hij
dit seizoen uitzingt", mompelt
een Alkmaarse supporter achter
me. In die sfeer wordt er op dit
moment in Alkmaar gewerkt. Het
is een keiharde zaak en er zullen
dit jaar opnieuw jongens afval
len, dié de ontwikkelingen niet
kunnen volgen, die uit het elftal
worden verdrongen door de bui
tenlandse aankopen en die na een
blessure niet meer de kans krij
gen terug te komen. Kortom, die
bij de firma Molenaar uit de boot
vallen. Uit het zo langzamerhand
zeewaardige jacht, dat AZ is. Mis
schien is er voor die jongens nog
een plaats in het volgbootje, dat
vooralsnog wordt bemand door
originele Volendamse vissers,
aangevuld met twee routiniers.
Dat volgbootje mag van de eige
naars van het jacht best een extra
buitenboordmotor krijgen. Maar
het zal nimmer harder mogen va
ren dan het jacht zelf. En dat is
een gevaarlijke ontwikkeling.
Want stel dat kapitein Brand en
stuurman Steegman het scheepje
inderdaad de eredivisie binnen
loodsen. Dan loop je het risico
van een combine in het kader van
de gezamenlijke zakelijke belan
gen. Dat risico is in de VS al uit
gesloten. Daar kan een kleine
club nooit op gelijke hoogte ko
men met de grote broer. Er is
weer een probleem bij voor de
KNVB.
