Nederlaag DDR
op 4 x 100 meter
Hockeyploeg blijft ongeslagen
REGEN VAN WERELDRECORDS
Vrij
spel
Deur voor
India nog
op 'n kier
montreal '76
Wissel VS-meisjes correctverklaard
MAANDAG 26 JULI 1976
PAGINA 9
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
SPORT
MONTREAL - Tijdens de
Olympische zwemwedstrijden
wereldrecords de volgende we
reldrecord verbeterd of geë
venaard:
Dames:
100 meter vrije slag: Konrelia
Ender (O.Dld) 55.62.
200 meter vrije slag: Kornelia
Ender (O. Did) 1.59.26.
400 meter vrije slag: Petra
Thmer (O. Did) 4.09.89.
100 meter schoolslag: Hanne-
lore Anke (O. Did) 1.11.11. en
1.10.86.
200 meter schoolslag: Marine
Kosjevaja (So) 2.33.35.
100 Bruner vlinderslag: (O. Did)
1.00.13 (evenaring).
400 meter wisselslag: Ulrike
Tauber (O. Did) 4.42.77.
400 meter wisselslag estafette:
Oost Duitsland. Ulrike Richter,
Hannelore Anke, Andrea Pol
lack en Kornelia Ender 4.07.95.
Heren:
100 meter vrije slag: Jim Mont-
gomerv (VS) 49.99.
400 meter vrije slag: Brian Goo-
dell (VS) 3.51.93.
1500 meter vrije slag: Brian
Goodell (VS) 15.02.40.
H)0 meter schoolslag: John
Hencken (VS) 1.03.88,1.03.62 en
1.03.11.
200 meter schoolslag: David
Wilkie (Gb) 2.15.11.
100 meter rugslag: John Naber
(VS) 56.19 en 55.49.
4x100 meter wisselslag:
Verenigde Staten (John Naber,
John Hencken, Matt Vogel en
Jim Montgomery) 3.42.22.
4x200 meter vrije slag: Ver
enigde Staten: Tim Shaw,
Bruce Furniss, Mike Pruner en
Don Northway 7.30.33.
De Amerikaan Jim Montgomery
legde als eerste zwemmer de 100
meter vrije slag af binnen de vijf
tig seconden: 49.99.
Zwemmedailles
Het medailleoverzicht van het
zwemmen, respectievelijk
goud, zilver en brons.
Heren:
Ver. Staten
Gr. Brittannië
Sovjet-Unie
Canada
W.-Duits land
O.-Duitsland
Australië
12
1
10 5
1 1
1 3
1
2
1
1
Dames:
O.-Duitsland
Ver. Staten
Sovjet-Unie
Canada
Nederland
11
1
1
6 1
4 2
2 2
1 6
2
MONTREAL - Verslagen keek Kornelia Ender
naar haar teamgenootjes. Hun falen op de vrije
slageestafette had "genosse" Konnie haar vijfde
gouden medaille gekost en wat nog erger was: de
Verenigde Staten in staat gesteld op het slot
nummer van de zwemwedstrijden een vernieti
gende klap uittedelen.
Lachend en zwaaiend vormde Shirley Babashoff
het middelpunt van het dansende groepje Ame
rikaanse meisjes op het erepodium. Een symbool
van Amerikaanse onverzettelijkheid. Na de zesde
achtereenvolgende nederlaag even tevoren op de
800 meter, niet kapot te krijgen en weer present,
toen de laatste gelegenheid zich voordeed.
Het had belangrijke gevolgen voor
de medaille eindstand. De Ver
enigde Staten, die op één na alle
herennummers wonnen, kwamen
door die ene gouden plak bij de
dames op 13 Olympische titels.
Oost-Duitsland moest het met twee
minder doen.
Bijna had Shirley Babashoff s on
vergelijkbare gretigheid Nederland
een bronzen medaille opgeleverd.
Ze nam als laatste zwemster zo snel
over, dat velen er een valse start in
zagen. De mogelijkheid daagde dat
Ineke Ram, Linda Faber, Annelies
Maas en Enith Bngitha, die met een
overigens knap Nederlands record
van 3.51.67 als vierde hadden aan
getikt, alsnog in de prijzen zouden
vallen.
Damesleidster Wil Storm klampte
voorzitter-kamprechter Bertil Sael-
fors aan. "Ik heb de film al laten
terugdraaien", liet deze weten, en
onreglementairs gezien." Later,
toen de Amerikaanse ploeg al als
winnaar gehuldigd was, bevestig
den vertraagde televisiebeelden de
waarneming "Het is beter zo", al
dus Wil Storm, "die Amerikaantjes
hebben zo geweldig geknokt, dat
het doodzonde zou zijn geweest als
ze gediskwalificeerd waren."
Ploeggenootjes Kim Peyton (19
jaar en al 13 jaar zwemmend),
Wendy Boglioli (21 en al 15 jaar in
het wed strijd wezen en de 15-jarige
Jill Sterkei zochten eensgezind de
oorzaak van deze volkomen on
verwachte heropstanding in de ge
weldige teamgeest bij de Amerika
nen. "Bij ons was het een voor allen
en allen voor één. De andere ploe
gen zwommen als een verzameling
van individuen."
De koele niet van het publiek en het
idee ver van huis te zijn, deden
naarmate het toernooi vorderde, bij
de Oostduitse meisjes gevoelens
van heimwee ontstaan, die de
saamhorigheid aantastte. Sommige
meisjes waren noet meer vooruit te
branden en toen Andrea Pollack
die eerder op vlinderslag en vrije
slag tot het uiterst belast was ge
weest, tekenen van oververmoeid
heid vertoonde, was er geen reserve
meer voorradig om haar plaats in de
estafette over te nemen.
Het wereldrecord van 3.44.82
waarmee de Amerikaanse dame-
sploeg de avond besloot, was het
29ste en laatste van het zwempro-
gramma. Het mag dan voor som
mige Westduitsers een moelijk te
verteren gedachte zijn, maar op
zwemgebied heeft Montreal de her
innering aan München wegge
vaagd. Daar kwamen weliswaar
ook 23 wereldrecords in de boeken,
maar de marge was veel geringer
Montreal heeft nieuwe normen ge
steld Zoveel gevestigde tradities
zijn omver geworpen, dat men be
ter kan spreken, dat er een nieuw
begin is gemaakt.
De twee minuten-grens voor de
vlinderslag en rugslag heren be
staat niet langer. Op de 100 meter
vrije slag verwezenlijkte de "snel
ste denker te water", zoals Jim
Montgomery zich noemt, een
droom van tientallen jaren. Vijftig
jaar nadat Johnny Weismuller als
eerste de honderd meter zwom
binnen de rondgang van de secon-
denwijzer, kan de 21-jarige pupil
van Doe Counsilman zich erop be
roemen de 50 secondengrens te
hebben geslecht: 49.99 was de tijd
waarop het elektronische score
bord bleef staan, toen hij als eerste
aantikte Bij de dames passeerde
Kornelia Ender de twee minuten-
grens op de 200 meter vrije slag.
Sinds München is het wereldrecord
op de 400 meter vrije slag dames
met tien seconden en dat van de
1500 meter vrije slag heren zelfs
met vijftig seconden omlaag ge
gaan. Omgezet in zuivere zwems-
nelheid betekent het dat er nu twee
tot drieëneenhalf procent harder
wordt gezwommen dan vierjaar ge
leden. Achteraf bezien waren de
vorige Olympische Spelen een
speeltuin-vermaak. Eén zwemmer
stak er toen bovenuit: de zeven
voudige goud-winnaar Mark Spitz
wiens wereldrecord op de 100 me
ter vlinderslag als enige de tand des
tijds heeft getrotseerd
Citius, altius, fortiusals het
met het zwemmen zo doorgaat
moet de Olympische beweging om
streeks 2012 een ander motto be
denken. Bij het huidige tempo zijn
dan immers de meeste wereldre
cords tot nul gereduceerd. Sneller -
het citius uit het voornoemde citaat
- zit er dan niet meer in. Of er moet
tegen die tijd een middeltje zijn uit
gevonden om een zwemmer eerder
aan de finish te laten arriveren dan
tlat hij vertrokken is
Vooralsnog maakt niemand zich
daar zorgen over. Zowel in het
Amerikaanseals het Oostduitse
kamp gelooft men, de de „val" van
de wereldrecords nog wel een tijdje
door zal gaan.
De trainingsmethoden zelf zijn
vrijwel onveranderd gebleven. Hier
en daar wordt iets meer aandacht
besteed aan het leren zwemmen
met ademschuld. Vooral op de
lange afstand schijnt dat te helpen.
Veel belangrijker is dat zowel in de
Verenigde Staten als Oost-
Duitsland het wetenschappelijk
onderzoek de trainer een beter in
zicht geeft in de Psychologische en
fysiologische wetmatigheden,
waaraan zwemmers onderworpen
zijn. Daardoor haalt hij uit de oe
fenpatronen, waarvan de meeste al
jaren bekend zijn, een hoger ren
dement.
Daarbij komt dat de Olympische
Spelen in de belevingswereld van
de deelnemers een grotere plaats
inneemt dan bijvoorbeeld een we
reldkampioenschap. De 18 wereld
records van Belgrado (1973) en de
vijf van Cali (1975) steken nogal
Schamel af bij de 23 van München
en de 29 van Montreal. Ook de snel
heid van het bad was van invloed.
De Olympische zwenarena van
Montreal is het eerste 50 meterbad
ter wereld, waar geen sprake was
van baanvoordeel. Sommige kans
hebbers beoefenden in de series en
de halve finales niet alles te geven
omdat ze wisten dat het niet uit
maakte of ze in de finale op baan
één of baan vier kwamen te liggen.
De opkomst van Oost-Duitsland is
eveneens een balangrijke factor
geweest. Na de voor Amerika on
gunstig verlopen wedstrijden in
Belgrado en Cali heeft men in Ame
rika getraind dat de stukken eraf
vlogen. Hoofdzakelijk door de he
ren. De beste coaches als George
Haines. Peter Daland en Don Gam-
brill namen goed betalende univer
sitaire functies aan en werden on-
De grootste verrassing van het zwem toernooi kwam op de laatste avond:
de Verenigde Staten versloegen op de 4x100 m vrije slag het als winnaar
gedoodverfde Oost-Duitsland. De Amerikaanse meisjes (Kim Peyton,
Shirley Babashoff, Wendy Boglioli en Jill Sterkeisteken hun vreugde
over de zege niet onder stoelen of banken
MONTREAL - De sensationele
triomf van de tot dan toe zonder
overwinning zijnde ploeg van
Argentinië op Australië (3-2)
heeft de situatie in groep A plot
seling volkomen gewijzigd.
Australië, dat enkele dagen ge
leden door een magistrale 6-1
overwinning op India zich al
zeker waande van een plaats bij
de laatste vier, ziet zich nu - na
ook een nederlaag tegen Neder
land, geplaatst voor het feit dat
er opnieuw aangetreden moet
worden tegen India, de record
houder onder de Olympische
hockeykampioenen, dat na de
6-1 en 3-1 nederlaag tegen resp.
Australië en Nederland totaal
ontredderd was achtergeble
ven. De Argentijnen werden na
afloop de onverwachte zege
door de Indiërs gehuldigd alsof
zij de Olympische titel hadden
gewonnen. Australië dat vol
gens het boekje door Ron Riley
in de 22ste minuut de leiding
had genomen werd daarna door
treffers van Disera (29), Garaffo
(42) en Paulucci (48) op een 3-1
achterstand gezet. Ian Ian
Cooke kin de marge verkleinen
door via een strafslag de stand
op 3-2 te brengen, maar verder
kwam Australië met.
Ook in groep B is een beslis
singswedstrijd nodig om de
tweede ploeg, achter Pakistan,
aan te wijzen die naar de eind
ronden overgaat. Pakistan ver
sloeg vrij gemakkelijk Nieuw-
Zeeland Shahnaz (2), Munna-
war (2) en Khan schoten raak)
en daar Spanje reeds verloren
en België tegen een eindelijk
normaal spelend West-
Duitsland met 6-1 verloor, zul
len de Spanjaarden en de
Nieuwzeelanders het in een ex
tra duel moeten uitvechten wie
in de halve eindstrijd tegen Ne
derland, dat reeds zeker is van
de eindzege in groep a, mag uit
komen.
De stand in de hockeygroepen
GROEP A:
Nederland 5 10 8-2
Australië 5 6 14- 6
India 5 6 12- 9
Maleisië 5 4 3-7
Canada 5 2 3-8
Argentinië 5 2 4-11
Australië en India moeten een
beslissingswedstrijd spelen.
GROEP B
Pakistan 4 7 16- 3
Spanje 4 4 9-7
Nieuw-Zeeland 4 4 6-8
West-Duitsland 4 3 16-10
België 4 2 5-15
Spanje en Nieuw-Zeeland moe
ten een beslissingswedstrijd
spelen.
STICKS....
MONTREAL - Halverwege de
tweede helft van hun hockeywed
strijd in groep A zijn spelers van
India en Maleisië elkaar in de haren
gevlogen, leidde het moment van
de vechtpartij ledde India met 2-0.
Het incident begon nadat de In
diase linksbuiten Harcharan Singh
en de Maleisiër Anthony Francis
tegen elkaar waren opgebotst. Bij
het opstaan sloeg Singh de stick in
de ribben van Francis. Deze nam
dit niet en porde met zijn stick in de
ribben van Singh. Hierop gingen
verschillende spelers van beide
partijen met elkaar op de vuist. De
scheidsrechters trokken de vech
tersbazen echter snel uit elkaar.
Francis kreeg de rode kaart en is
daarmee de eerste speler in het
hockeytoernooi die werd uitgeslo
ten. Singh ontving de gele kaart en
beide partijen kregen nog een
harde toespraak van de scheids
rechters waarna de strijd kon wor
den voortgezet. De stand werd uit
eindelijk 3-0 voor India.
miniau op als de man die de bal
naar de strafcirkel moest slaan.
Kort na de pauze zag Litjens een
inzet uit een lange corner afge
keurd worden. Even later haalde hij
wel doeltreffend uit toen hij een
strafcorner mocht nemen na blok
keren van Doyer, 1-1. Voor Van
Heumen was deze gelijkmaker het
sein twee veranderingen in de
ploeg aan te brengen. Coen Kra-
nenberg mocht zijn 95e interland
wedstrijd doen aantekenen (hij
kwam in de plaats van Kan) en
Leefers verving Tim Steens.
Met nog ruim tien minuten te spe
len, toonde Paul Litjens, topscorer
van het toernooi met negen treffers,
aan bij de strafcorners, nu aange
geven door Leefers, weer best zin in
de stick te hebben. Twee keer
haalde hij verwoestend uit, 3-1. De
laatste keer deed de Canadees Bis-
sett uit voorzorg een stapje opzij.
De tegenstander van Nederland in
ie woensdag te spelen halve finales
is nog niet bekend. Maandagmid
dag staan Spanje en Nieuwzeeland
tegenover elkaar om uit te maken
wie zich tweede mag noemen in
bereikbaar voor de dames, omdat
voor hen nog steeds erg weinig
sportstudiebeurzen beschikbaar
zijn. Het afscheid van viervoudig
Olympisch kampioen John Naber,
schoolslagtitelhouder John Henc
ken en gouden sprinter Jim Mont
gomery behoeft voor de Verenigde
Staten nit fataal te zijn. Bij de Ame
rikaanse selectiewedstrijden in
Long Beach ging het op vier onder
delen gemiddeld sneller dan in de
finales van Montreal.
Het zal alleen enige tijd vergen eer
de nieuwe generatie de zelfde
klasse ten toon zal spreiden als de
afzwaaiers van nu.
De fenomenaal snelle opkomst van
Oost-Duitsland als zwemnatie is al
vele malen beschreven. De poli
tieke drijfveren, die er achter ste
ken, zijn onvoorstelbaar als men
bedenkt, dat tien jaar geleden het
Oostduitse volkslied bij sportge
beurtenissen nog niet ten gehore
mocht worden gebracht.
De overneming van de suprematie
bij het dameszwemmen heeft zich
in slechts enkele jaren voltrokken.
In München nog greep de DDR
naast al het goud bij de dames. De
piepjonge Kornelia Ender was toen
met een zilveren plak op de inmid
dels van het Olympisch pro
gramma afgevoerde 200 meter wis
selslag de meest succesvolle zwem
ster. Nu is ze dat met viermaal goud
en één zilveren plak opnieuw.Ze
wordt geflankeerd door drievoudig
titelhoudster Ulrike Richter en de
dubbele kampioenen Hannelore
Anke, Andrea Pollack en Petra
Thumer. Van laatstgenoemde
meisjes had de wereld enkele
maanden geleden nog niets verno
men: nu staat zij in het middelpunt
van de belangstelling. Rest de
vraag, wat er over vier jaar in Mos
kou gebeurt. Zal een nieuwe recor
dexplosie de herinnering aan de
sterren van nu net zo weg vagen als
hier in Montreal is gebeurd ten op
zichte van de winnaars van Mün
chen.?
Weer drie goals van Paul Litjens
groep b. De winnaar treedt aan
tegen Nederland, dat dan vermoe
delijk weer in de sterkste opstelling
kan verschijnen.
Ook India en Australië moeten een
beslissingswedstrijd spelen, waar
bij de tweede plaats in het geding is
en daarmee tevens het recht de an
dere halve finale tegen Pakistan te
spelen. Wereldkampioen India, dat
via dit achterdeurtje toch nog een
kans krijgt, heeft nog een rekeninig
te vereffenen met de Australiërs na
de monster-nederlaag van 1-6.
Rigert maakte
fout goed
MONTREAL - De viervoudige we
reldkampioen David Rigert (Sov)
heeft gisteren gemakkelijk de
Olympische titel gewichtheffen in
het zwaarmiddengewicht gewon
nen. Het was de vierde gouden me
daille voor de Russen bij het ge
wichtheffen. De 29-jarige student
bracht een totaal van 382,5 kilo om
hoog, twintig meer dan deAmeri-
kaan Rigert die nog ver onder zijn
beste vorm bleef, maakte daarmee
de vergissing van vier jaar geleden
in München goed toen hij als een
van de favorieten met drie ongel
dige pogingen direct al voor de titel
werd uitgeschakeld.
MONTREAL - Het Nederlands
hockey-elftal is ook in de vijfde en
laatste wedstrijd voor groep a van
het Olympisch toernooi ongeslagen
gebleven. Na overwinningen op
India, Maleisië, Australië en Argen
tinië werd gastheer Canada met 3-1
verslagen.
Coach Wim van Heumen stuurde
voor dit duel, dat voor Nederland
niet meer van belang was, een sterk
gewijzigd team in het veld. Doel
man Sikking en de veldspelers
Bolhuis, Kranenberg, Leefers en
Kruize ontbraken dit keer in de
basis-opstelling, voornamelijk om
geblesseerde spelers wat tijd te ge
ven om te herstellen.
Het was in de eerste helft duidelijk
te merken dat het Nederlands elftal
een experimenteel karakter had.
De Canadezen sloegen al na drie
minuten toe met een doelpunt van
Motzek, waarbij Rob Toft zeker niet
vrijuit ging. Hij maaide na het eer
ste schot, dat hij in zijn derde inter
landwedstrijd te verwerken kreeg,
falikant naast de bal en kon alleen
nog maar kwaad met zijn stick
tegen de grond slaan toen de treffer
een feit was (6-1).
Ook later maakte Toft een onzekere
indruk en het was maar goed dat hij
nietal te veel werk kreeg te verrich
ten tegen de ook bepaald niet bril
jante Canadezen. Bij de enige straf
corner, die Nederland voor de rust
kreeg toegewezen, fungeerde Van
Eijk als aangever (in plaats van
De Nederlayidse hockeyploeg won zijn laatste wedstrijd van de voor- Bolhuis) en stopte Ron Steens af
ronde met 3-1 van Canada. De Nederlander Doyer en de Canadees waar Kranenberg gewend was dat
Plummer duelleren hier om de bal. te doen. Bij lange corners trad Ta-
