Hermens nog net
in finale 10 km
Hockeyteam poule winnaar
Medaillekansen
voor Swinkels
HOVING WAS KANSLOOS
'Iedereen bleef onder
normale prestatie'
Ik werd ineens erg moe9
i i v
VERRASSENDE
NEDERLAAG
VAN SPANJE
Verdeling medailles
ZATERDAG 24 JULI 1976
MONTREAL Evert Hoving mag
zich gelukkig prijzen dat het Ne-
derlandsch Olympisch Comité hem
niet alleen op de 800 maar ook
op de 1500 meter heeft ingeschre
ven. Zou dat niet gebeurd zijn da
was de rol van de 23-jarige studen
uit Groningen gisteren al uitge
speeld geweest. Hoving werd in de
derde van de zes 800 meter series
zesde in 1.48,99. Zelfs de troost va
een nieuw nationaal record zat er
voor hem niet in. Was hij onder
de 1.46,4, waarmee Sjef Hensgens
sinds 1971 het Nederlands record
houdt, gekomen dan had Hoving
de halve finales wel gehaald. Uit
de zes series gingen namelijk de
nummers een en twee plus de vier
snelsten verliezers over Hoving
trof een serie, waarin niemand
echt „door" wilde lopen. Na een
eerste ronde van 53,76 seconde
ging Hoving buitenom naar de
tweede plaats achter de Brit Ovett
maar hij kon die positie niet vast
houden. Op 150 meter voor de
streep raakte hij ingesloten. De
Nederlander slaagde er op het
laatste rechte stuk nog wel in uit
de kluwen te komen maar zakte
toen er voluit gesprint werd terug
naar de zesde plaats.
Echt hard werd er wel gelopen
in de eerste serie. Rick Hohlhuter,
de Amerikaanse wereldrecordhou
der op de 880 yards en 1000 meter,
die zich op de laatste 200 meter
pas met de strijd ging bemoeien,
schroefde het toch al niet lage
tempo (400 meter in 51,36) zo op,
dat hij vijf lopers meesleepte naar
tijden onder 1.47,0. Zij werden
daardoor allen zeker van een
plaats bij de laatste zestien.
MONTREAL - De Spelen hebben
voor verspringster CiSka Janssen
maar tweeënhalf uur geduurd. In die
tijdspannen mocht de Amsterdamse
via drie sprongen in de kwalifica
tie proberen de echte wedstrijd te
halen. Zij slaagde daarin niet. De
6.10 meter, gehaald in de eerste po
ging, leverde haar slechts een 18e
plaats op.
Ciska Janssen met 6.53 meter natio
naal recordhoudster, bereikte even
als de 29 andere deelneemsters, haar
normale niveau niet. Aan de kwali
ficatie-eis van 6.30 meter, een af-
Jos Hermens
MONTREAL Jos Hermens heeft de finale van de 10.000 meter gehaald, maar niet op
de manier zoals hij dat graag had willen doen: op superieure wijze. Dank zij de val die
David Fitzsimons enkele meters voor de eindstreep maakte, kreeg de drievoudige wereld
recordhouder toegang tot de eindstrijd. ,,Het was jammer voor die jongen, maar het le
verde mij een finaleplaats op". (Later zou blijken da't Fitzsimons als snelste verliezer
ook naar de eindstrijd mocht)
Jos Hermens had geen verklaring voor de manier waarop hij in de laatste 2000 meter in
grote moeilijkheden was gekomen. ,,Het ging zo lekker. Ik kon Lopez uitstekend volgen
en zelfs op de afgesproken plaatsen de kop over nemen. Na zes kilometer kreeg ik ech
ter een raar gevoel in mijn benen. Dat heb ik wel eens meer maar het verdwijnt wanneer
je even wegkruipt in het peloton om rust te nemen".
Jos Hermens kon in de eerste
serie van de tien kilometer geen
rust nemen omdat de kleine taaie
Portugese bankbediende Carlos Lo
pez dat zyn grootste concurrent niet
gunde. Hij hield het tempo hoog "én
sleurde Hermens mee weg van een
groepje van vijf lopers, dat aanvan
kelijk op tien meter afstand volgde.
Het tweetal liep steeds verder weg
en met nog zes ronden voor de boeg
nam Hermens zelf weer de leiding.
Een ronde van 68,5 seconde volgde
en die heeft de Nijmegenaar de das
omgedaan. „Ik wend ineens ver
schrikkelijk moe. Lopez voelde dat
en liep meteen van mij weg. Hoewel
wij een afspraak hadden gemaakt
kon ik hem dat niet kwalijk ne
men. Ik zou in die situatie hetzelfde
hebben
Moeizaam
Hermens kwam daardoor ineens
alleen te lopen. Het ging steeds
moeizamer en met elke pas kwam
de Spaanse vechtjas Mariano Haro
dichterbij. Op 500 meter voor de
verlossende eindstreep moest Her
mens zijn verzet staken. Hij ging
met Haro mee totdat hij op 200 m
voor de finish volledig in elkaar
dreigde te storten. Uit het groepje,
dat achter Haro en Hermens liep,
kwam de Fransman Gomez In de
eindsprint plotseling naar voren. Hij
passeerde eerst Hermens en vervol
gens ook Hard. Gomez trok in zijn
spoor de Australiër Fitzsimons mee,
die de uitgelopen Hermens ook nog
voorbij ging. De vierde plaats, die
direct recht gaf op de eindstrijd
leek verloren. Enkele meters voor de
finish sloeg het noodlot voor de
Australiër toe. Volkomen uitgeput
klapte hij tegen de baan, krabbelde
weer overeind en waggelde over de
streep. In die dramatische tienden
van seconden reageerde Hermens
toch nog attent. Hij wierp zich naar
voren en finishte in 28.16,07. In de
laatste twee ronden had hij bijna
twaalf seconden verloren op Lopez
(28.04,53),
In de catacomben zocht Hermens
naar een verklaring: „Ik weet niet
hoe het kwam. Ik barstte van het
zelfvertrouwen omdat ik weet dat ik
goed heb getraind. In de laatste
twee ronden ben ik helemaal kapot
gegaan. Het ergste was, dat ik niet
wist waar de anderen zaten. Ik liep
af en toe op het scorebord te kijken
maar daar projecteerden ze alleen
Lopez op. De anderen zag ik niet".
De temperatuur het was tijdens
de eerste serie nog ruim 25 graden
was met het grootste probleem ge
weest. „Ik loop liever in koeler weer
met wat regen. Misschien was het
toch de vochtigheid in de lucht, hoe
wel ik daar van tevoren maar niet
naar gevraagd heb. Twee jaar ge
leden ging het in Rome bij de Euro
pese kampioenschappen ook slecht.
Toen kon lk het echter verklaren,
omdat wU pas enkele dagen hadden
kunnen acclimatiseren. Dat was nu
niat het geval".
Daarvoor heeft Jos Hermens in elk
geval drie dagen de tijd. Want pas
maandagavond wordit de finale van
de 10.000 meter gelopen.
In de andere series van de tien
kilometer sneuvelden twee gedood
verfde finalisten: de Nieuw-Zeelan-
der Dick Quax en de Fin Paivarinta.
De van Nederlandse ouders afstam
mende Quax kon in de derde serie,
waarin het tempo halverwege enkele
ronden werd gedrukt omdat niemand
kop wilde nemen, na een plotselinge
versnelling niet bijblijven en eindig
de in de achterhoede. Paivarinta vol
tooide de tweede serie met eens. Hij
stapte na 4500 meter uit de baan.
Nog sneller
De Brit Tony Simmore die de
derde serie winnend afsloot, was met
28.01,82 nog sneller dan Lopez in de
eerste. Uit de serie van Simmons
gingen ook de Olympische kampi
oen Lasse Viren en Mi el Puttemans,
die in Münehen beslag legde op het
zilver, over. Zij moesten de tweede
Angela Voigt won de gouden medaille bij het verspringen. De
Nederlandse deelneemster Ciska Jansen werd al in de series uit
geschakeld.
plaats laten a
Bjorklund, die
ronden een gat
de Amerikaan
nauwelijks twee
l ruim vijftig me-
Eric Swinkels geconcentreerd aan het schieten.
MONTREAL Eric Swinkels,
de ijzeig koele en daardoor bijna
nonchalant lijkende schutter uit
Best, heeft gisteren op de schiet
baan van l'Acadie nadrukkelijk
zijn kandidatuur gesteld voor 'n
Olympische medialle. Het lijkt
er zelfs op dat hij de meest aan
trekkelijke van het skeet voor
zijn loop heeft.
Swinkels, die op de eerste dag
ln zijn serie van 75 één duifje on
gehinderd voorbij liet vliegen en
daarmee op een perspectifrijke,
zij het nog gedeelde, derde plaats
belandde, heeft gisteren de
sprong naar de top gemaakt door
ln drie series van 25 niets te mis-
Eric Swinkels. 27 Jaar, kende
-s* geen moment de inzinking die
ff zijn concurrenten op de tweede
H dag hadden. Klaus Reschke uit
H Oost-Duitsland die donderdag
niet één misser telde, reageerde
gisteren twee keer te laat en kon
niet alleen naar de duiven maar
ook naar de toppositie fluiten.
Andrej Socharski, foutloos ook in
de eerste krachtmeting, slaagde
er niet één keer in een volmaak
te reeks van 25 in de vlucht te
raken.
De Brabantse wapenhandelaar
zag daardoor zijn concurrenten
op afstand komen, want de beste
van het tiental schutters dat na
de eerste dag, op een treffer van
de ideale score bleven, de Tsjech
Josef Panacek, bereikte giste
ren hetzelfde resultaat. Van de
sterken bleef alleen de Fransman
Jean Francois Petitpied in de
pas met Swinkels door drie maal
een volle bak te schieten. Hij
deelt met de Italiaan Romano
Garagnani de vierde plaats op
twee punten van Swinkels. Pana
cek en Reschke hebben nog één
duif goed te maken in de laatste
twee omlopen.
ter dichtmaakte en toen maar met
een doorging. Puttemans had het
niet gemakkelijk. In de slotfase
moest hij hard vechten om zich de
Puttemans zal in de finale kun
nen rekenen op zijn landgenoten
Smet en Lismont. Smet won de
tweede „schifting" in de eindsprint
voor de Engelsman Brendan Foster.
Lismont, wiens starten aanvanke
lijk niet zeker was, haalde als laat
ste van de drie snelste verliezers de
eindstrijd. Die snelste verliezers
kwamen allen uit de serie waarin
ook Jos Hermens liep.
stand die 'internationaal nauwelijks
meer enige waarde heeft, werd slechts
door zes atletes voldaan. Bij hen was
we! de wereldrecordhoudster Siegrun-
Siegl (6,99 m) die echter pas in de
laatste poging slaagde met 6.42
meter. Het verst reikte de Russin
Lydia Alvajeva, die bij absolute wind
stilte, in haar eerste poging 6.54
meter liet opnemen.
De uitschakeling werd door Ciska
Janssen vrij laconiek opgenomen,
"ik heb gedaan wat ik kon. Na die
eerste poging van 6.10 meter dacht
ik die resterende twintig centime
ter pak ik dadelijk wel". Dat lukte
de Amsterdamse niet. In de tweede
poging nam zij alle risico's met hét
gevolg, dat zij verviel in haar oude
kwaal van over de balk springen.
'Ik voelde het Je kunt natuurlijk
wel excuses zoeken maar dat is on
zin. Iedereeen had het nadeel maar
één sprong te kunnen doen bij het
inspringen. Dat is veel te weiig. Je
moet even het maatgevoel krijgen en
dan kon nu gewoon niet. Iedereen
bleef onder de normale prestatie".
MONTREAL Verbijstering bij
het Spaanse hockey-legioen. Span
je. het trotse Spanje dat de West
duitsers maar liefst met 4—1 had
verpletterd, moest ondervinden dat,
zo'n krachtsinspanning haar tol eist.
Een dag later ging de ploeg roem
loos ten onder tegen het zwakke
België. Aanvankelijk zag het daar
niet naar uit. Al heel snel benutte
de Spaanse cornerspecialist Juan
Amat een strafcorner. Maar de Bel
gen kwamen terug. Scoorden nog
voor rust ook al uit een strafcorner
de gelijkmaker, via Dubois. Na de
hervatting probeerde Spanje de
winst te forceren. Drong wel aan,
maar maakte ontzettend veel onno
dige fouten. Uit een zo'n fout ont
stond weer een strafcorner, die Du
bois opnieuw benutte. Zeven minu
ten later brak George Fabregas de
stand met een schitterend doelpunt
op 2 2, maar dat bleek dan ook de
laatste opleving van de Spanjaar
den. Een terecht toegekend straf-
bal braxiht België de 3—2 zege.
Hetgeen betekent dat Spanje de
de toekomst niet meer in eigen
hand heeft. Speelt Nieuw-Zeeland
morgen gelijk tegen Pakistan, dan
gaat dat land over naar de halve
finale en mag het tegen Nederland
dan spelen Spanje en Nieuw-Zee
land een beslissingswedstrijd. Maar
er is nog een derde mogelijkheid.
bij verlies van Nieuw-Zeeland en
winst van België op de Westduib-
sers, staan Nieuw-Zeeland, Spanje
en Belgie gelijk met vier punten
ieder. Dan worden eerst de onder
linge resultaten tegen elkaar afge
wogen, waarbij Spanje dan door
het verlies tegen de Belgen uit de
boot valt. De Belgen mogen dan een
beslissingswedstrijd tegen Nieuw-
Zeeland spelen. En een laatste mo
gelijkheid is dat Nieuw-Zeeland
wint van Pakistan. Dan wordt Pa
kistan tweede in de poule en mag
tegen Oranje uitkomen in de halve
finale. En dat is een vooruitzicht
dat de Nederlanders nauwelijks kan
bekoren.
Na de zesde dag van de Olympi
sche Spelen ziet de verdeling van de
medailles er als volgt uit:
Sowjet-Unie 13 15 9 37
Verenigde Staten 13 11 6 30
Oost-Duitsland 11 9 8 28
Japan 3 4 5 12
West-Duitsland 3 2 3 8
Roemenië 3 2 3 8
Polen 2 2 15
Bulgarije 2 10 3
Hongarije 113 5
Italië 112 4
Groot-Brittannië 1113
Mexico 1 ,0 0 1
Tsjecho-Slowakije 0 2 13
Canada 0 13 4
Nederland 0 12 3
Portugal 0 10 1
België 0 10 1
Frankrijk 0 0 3 3
Denemarken 0 0 2 2
Oostenrijk 0 0 11
Iran 0 0 11
Australië 0 0 11
MONTREAL Geen hand ging
omhoog op de groene kunstmat geen
juichkreet kwam er over de lippen
van de elf deze keer in het wit ge
hulde Oranje-klanten. En toch was
Nederland net via de 1—0 zege op
Argentinië nite alleen de halve fi
nale van het Olympisch hockey-
Door
Pim Stoel
toernooi binnengeglipt, maar ook nog
als eerste in de poule geëindigd. Wat
betekent dat woensdagavond aan
staande hoogstwaarschijnlijk moet
worden aangetreden tegen Nieuw-
Zeeland, Spanje of België. De wed
strijd van morgen tegen Canada is
nu een formaliteit geworden en geeft
coach Van Heumen de kans zijn re
serves eens op te stellen om stevig
geblesseerde spelers als Ron Steens
(knie) en André Bolhuis (beide be
nen) klaar te maken voor het grote
Zoals gezegd: Oranje kraaide niet
van pret over het wapenfeit. Daar
voor was de partij tegen de Argen
tijnen dan ook te pover van inhoud
geweest. Argentinië had tot de con
frontatie met Nederland geen enkel
doelpunt weten te scoren en geen
winstpuntje kunnen verzamelen.
Maar de ploeg staat er om bekend
op ieder toernooi minstens één keer
te kunnen uithalen. Bleek vastbeslo
ten Nederland daarvan het slacht
offer te laten worden. Vandaar dat
de duels vaak verbeten waren en
Van Heumen zijn hart vast hield.
De coach: „Ik heb van tevoren
tegen de jongens gezegd dat ze de
duels moesten ontlopen als het echt
hard toe zou gaan. Dat had gemak
kelijk gekund als ze snel aen voor
sprong hadden genomen. Dan had
den we het verder rustig aan kunnen
doen. Maar die goal bleef toch wat
lang weg".
Van Heumen haalde opgelucht
adem toen het laatste signaal klonk.
Zei, dat als Nederland van Argen
tinië verloren had, tegen Canada in
ieder geval nog één punt gehaald
had moeten worden. Dat had hij ten
koste van alles willen vermijden, om
de jongens de kans te geven zich
geestelijk wat te ontspannen.
Hij had niet bang hoeven te zijn
voor Argentinië. Hoewel ook Oranje
ook op de regel dat elke tweede
speeldag een enorme terugval te
constateren valt (Spanje demon
streerde dat ook weer door na de
41 winst op West-Duitsland een
dag later met 32 van het zwakke
België klop te krijgen) geen uitzon
dering maakte, werd de zege toch
uiterst simpel binnengesleept.
Eerst was er nog de pech dat de
arbiter een zuiver doelpunt van Van
Eyk wegens vermeend buitenspel af
keurde. daarna werd een strafcorner
gemist, maar in de 23e minuut volgde
een pass van Bolhuis op van Eyk,
die zo werd geattaqueerd dat er een
strafbal moest volgen. Paul Litjens
miste niet: 10.
Van af dat moment was het duel
het aankijken nauwelijks meer
waard. Ging Nederland in de verde
diging en moesten de spelers als Lit
jens en Leefers veel meer werk ver
zetten dan aanvankelijk de bedoe
ling was geweest, omdat de linies
niet of nauwelijks meer aansloten.
Argentinië drong aan, miste een spe
ler die de Oranje-defensie kon
opensplijten, verknoeide wat straf-
en lange corners en kwam eigenlijk
niet één keer dicht by de gelijkma
ker. En zo kon Paul Litjens na af
loop verzuchten, dat Je in zo'n toer
nooi altijd wel eens een keer een
slechte wedstrijd speelt en dat hij
gelukkig was dat het Juist deze
match was geweest.
Groep A:
Nederland 4 8
Australië 4 6
India 4 4
Maleisië 4 4
Canada 4 2
Argentinië 4 0
Groep B.
Pakistan 3 5
Spanje 4 4
Nieuw-Zeeland 3 4
België 3 2
West-Duitsland 9 1
De Argentijnse doelman Julio Cujre is kansloos op de door topscorer Paul Litjens ingeslagen straf
bal. Nederland, won met 1—0.
