"Demarrages Braun maakten me kapot Ender: '"grootste" uit zwemhistorie Doelman Kroon: obsessie voor Duits waterpoloteam Brigitha: "misschien toch teveel angst" Verdeling medailles Zilveren Herman Ponsteen teleurgesteld 11 Spelen met veel geslachtsziekten montreal '76 Tweemaal goud in half uur VRIJDAG 23 JUU 1976 PAGINA 9 Ver. Staten 13 10 Sovjet-Unie 9 12 O.-Duitsland 9 7 Roemenië3 2 Polen 2 2 W.-Duitsland 2 1 Bulgarije2 1 Japan1 1 Gr.-Brittannië 1 1 Italië 1 1 Canada0 1 Hongarije0 1 Nederland0 1 Tsjechoslowakije 0 1 België0 1 Portugal 0 1 Denemarken 0 0 Frankrijk0 0 Australië0 0 Iran0 0 Oostenrijk0 0 MONTREAL - Een woordvoerder van het Maisonneuve-Rosemount zie kenhuis in Montreal, dat tot taak heeft ziekten en ongevallen te behande len die verband houden met de Olympische Spelen, heeft gisteren bekend gemaakt dat het aantal patiënten dat zich wegens geslachtziekten aan meldt, vijfmaal hoger is dan normaal. Een soortgelijke toename van door geslachtsverkeer overgebrachte ziekten werd in 1974 geconstateerd door de medische staf van de Gemenebestspelen in Nieuw Zeeland en in 1972 op de Olympische Spelen in München, zo verklaarde de directeur van het Canadese ziekenhuis. "Dat is normaal", aldus de directeur. "Er komen nu eenmaal meer mensen samen tijdens een evenement als de Olympische Spelen". De meeste patiënten die in de poliklinische afdeling een penicilline behandeling krijgen, zijn mannen van tussen de 16 en 30 jaar, aldus de directeur. Sowjet Unie blijft weg MONTREAL - In de eerste ronde van de Olympische finalepoule water polo heeft Hongarije de zegereeks voortgezet. Italië werd met 6-5 versla gen. Het derde duel in de eindgroep tussen Roemenië en Joegoslavië eindigde in 5-5. In de troostronde was de sensatie dat Olympisch kam pioen Sovjet Unie niet opkwam voor het duel met Cuba. De Russen zou den teveel zieken en geblesseerden hebben en verloren reglementair met 5-0. De Sovjet Unie zal wel aan het toernooi blijven deelnemen. MONTREAL - Zilver, net geen goud. Als één man ging het Nederlandse legioentje in het volgepakte Olympisch ve lodrome weer zitten, discussieerde of meer haalbaar was geweest, kwam er uiteindelijk niet uit. Herman Ponsteen, achtervolger vol klasse, leek aanvankelijk teleurgesteld, lachte toch maar en beleefde hardop zijn finalerit tegen de beersterke Westduitser Gregor Braun nog eens. Te lang zaam vertrokken, langzamer dan gepland, hoewel Mahns advies was geweest om niet in de oude fout te vervallen door snel weg te gaan. Een blik op het electronisch tijd- bord: 1,97 seconden achter na twee ronden, bijna twee seconden, dat zou een ramp kunnen worden. Krachtsinspanning, een volgens het scenario te vroege greep in het reservearsenaal, maar het moest, het kon niet anders. Drie ronden la ter langszij, een geringe voor sprong, niet lang want Braun perste er een tussensprint uit, leek zich te realiseren dat dit de enige manier was om hem de flyer die zijn rit zo fraai opbouwt, te demoraliseren. Weer een blik op het tijdbord. Halve seconde voorsprong voor Braun. Opnieuw een volgens de lo gica fatale inspanning. Toch het gewenste resultaat. Daarna, vier ronden voor het einde, een nieuwe demarrage van Braun. Een laatste want hij - Herman Ponsteen - kon niet meer. Gleed de finale uit met zekerheid van zilver, hoewel goud het uitgangspunt was geweest. Frans Mahn zei hem de tijden: 4.47.61 voor Braun, 4.49.72 voor Ponsteen. In tegenstelling tot andere jaren is het verschil, zoals met name de laatste acht in dit Olympische ach- Door Ger Stolk MONTREAL - En weer speelde Eppie de hoofdrol, op nieuw vloekten boomfcange waterpolo'ers van machteloze woede. De triomf, die het Oranje zevental gisteren op West-Duitsland behaalde was minder dan voorgaande ke ren e£n gevolg van de collectiviteit van het team, maar nadrukkelijker dan ooit de verdienste van de roodharige doelman van HCZ De Robben. Wat Eppie er allemaal uit haalde grensde aan het ongelooflijke, Trumbic: "Hij staat niet voor niets in het wereld-waterpolo zevental". Door Ger Stolk Een 'angstgegner' had Ivo Trumbic de Westduitsers genoemd, en de na overwinningen op Mexico, Rus land en Roemenie lastigste tegen stander om in de finalepoule tegen te beginnen. Een juiste prognose. Hoe juist bleek in de eerste speel tijd toen Werner Obschern op hart kloppingen aanstuurde toen de bal vanuit zijn hand van de ene naar de andere paal caramboleerde. Toen ook bleek hoe hoog Evert ("Eppie") Kroon uit het water kan komen bij afstandsschoten van Horst Kilian en Hans Simons. De achterwaartse worp, waarmee Gunther Wolf al ge scoord dacht te hebben, werd doelman Kilian, die niet reageerde op een slap schot van Veer om 3-1 gejubeld. Martinez stuurde daarna nog wel Rik Thoonen de wal op en West-Duitsland kwam louter daar door in de vierde periode terug tot 3-2. Maar spelend op balbezit bleef Oranje de situatie meester teneinde (vandaag) de gevreesde Hongaren ongeslagen te gaan bekampen. Trumbic: "West-Duitsland blijft een angstgegner. In elk geval zijn we er goed door heen gekomen. Ik til er niet zwaar aan. Tegen Mexico ging het ook niet zo geweldig voor we tegen de Russen speelden. Daar komt bij, dat ik heb geconstateerd dat iedereen met zijn gedachten met de strijd tegen de Hongaren bezig is". MONTREAL - Sjaak Pieters, giste ren negentien jaar geworden, heeft zelfs geen klein sportief succes aan zijn verjaardagsfeest kunnen toe voegen. Teruggekomen uit de her kansing van de eerste ronde werd Pieters door Kravtsov en de Japan ner Cho ook weer naar de „repe- chages" gestuurd van de achtste fi nales van het sprinttoernooi. Daar zette de Westduitser Dieter Bc- rkmann hem buiten het toernooi. Met Berkmann plaatsten zich voor de kwartfinale: Moreion (Fra), Rossi (Ita), Geschke (Odl), Fred- borg (Den), Tkac (Tsj), Cho (Jap) en Kravtsov (Sov). tcrvolgingskampioenschap met el kaar overeen kwamen, uiterst mi niem geweest. Een halve finale vormde daarop echter wel een uit zondering. Ponsteen keek de Oost- duitse wereldkampioen van Ro- court, Thomas Huschke, vijf ron den voor het eind in de rug, maar de wetenschap dat er een zware finale met Braun dan wel Osokin wachtte deed hem besluiten geen krachten meer te verspillen in de jacht op een nutteloze betere tijd. Slechts omdat Huschke er gelet op zijn strijd om de derde plaats precies eender over dacht, kwam de Oostduitser qua tijd niet dichter bij die van Pon steen: 4.52.43 en 4.59.42. In de an dere halve finale gaven Braun en Osokin elkaar in zoverre niets toe, dat het verschil op de meet tienden van een seconde bedroeg. Braun mocht zich met zijn 4.45.50 finalist noemen en Osokin restte de strijd om de troostprijs. Zijn tijd: 4.45.67. Huschke won het brons in 4.52.71, waar de Rus 4.57.34 voor de vier ki lometer nodig had. Zei Ponsteen na afloop: "Braun heeft me met die demarrages kapot gemaakt. Vier ronden voor tijd heb ik me overgegeven. Ik kende Braun. zag hem in de Rotterdamse amateur zesdaagse al een keer aan het werk. Toch blijf ik er bij dat elk van de halve finalisten had kunnen winnen maar voor hetzelfde geld vierde had kunnen worden". Braun een goedlachse jongen met gouden hoektanden, beaamde dat. Vorig jaar had hij zijn krachten al willen meten in een groot internationaal toernooi maar Gustav Kilanin zei hem als coach van de Westduitse ploeg dat hij er als achtervolgers- Kampioen van zijn land gezien zijn verkt en laat lachend zijn jonge leeftijd verstandiger aan deed, om niet als individueel deel nemer naar Rocourt te gaan. Hij, Gregor Braun, mocht in de achter- volgersploeg rijden, greep met zijn drie makkers het wereldkampioen schap en werd terug in zijn vader land tot wielrenner van het jaar uit geroepen. Terecht, zoals gisteren bleek. Roemeense trainer Nicolae Fiorio zo razend dat hij uitriep: "Zonder die rooie hadden we al met 3-0 voorgestaan". Maar Trumbic's ze vental raakte niet in paniek, trachtte zo goed en zo kwaad als het ging waterpolo te spelen, zoals Trumbic dat graag wil. In de tweede speelperiode lukte dat be ter, dook Jan Evert Veer vlak voor de Duitse doelman Gunther Kilian op. Maar diens broer Horst trok Veer aan een arm onder water, moest de kant opzoeken van de Cubaanse scheidsrechter Martinez. Prompt maakte Nederland van die numerieke meerderheid gebruik door via Hans van Zeeland de im passe te doorbreken: 1-0. Een schot van Landeweer bleek goed voor 2-0,voordat Günther Wolf er in de zelfde speeltijd 2-1 van kon maken. Daarna heeft het Trumbic-team de zaak niet meer uit handen gegeven. Werd dankzij een blunder van MONTREAL - Kornelia Ender deed gisteren op de vierde Olympische zwemdag een geslaagde gooi naar de titel "grootste zwemster aller tijden" door binnen een tijdsbes tek van een half uur eerst de titel te pakken op de 100 meter vlinderslag in de wereldrecordtijd van 1.00.13 en vervol gens het grote tweegevecht met Shirley Babashoffen Enith Brigitha op de 200 meter vrije slag meteen nieuw wereldre cord af te sluiten: 1.59.26. de Oostduitse heeft zich zojuist de grootste zwemster aller tijden getoond, door een halfuur te winnen. Enith Brigitha (r) deelde met brons in de vreugde. MONTREAL - Hoelang zal ze vannacht nog in haar bed heb ben liggen woelen? Hoe vaak is ze uit een onrustige sluimer op geschrikt, om het vervolgens al lemaal nog eens te beleven: de matige opening, de ontzetting wanneer ze plotseling vier hoofden voor haar telt, de sub lieme eindsprint die haar haast alsnog zilver op de 200 meter vrije slag bezorgt? Enith Brigi tha zal zich ongetwijfeld afvra gen waarom ze zich niet aan de afspraak met haar coach heeft gehouden, waarom ze niet is geopend met 59,5 seconden op de eerste 100 meter in plaats van de te langzame 1.00.24. Zo wordt er direct na afloop van Komelia Enders vierde gouden succes in het Nederlandse kamp wel gezoend, en gefelici teerd maar de stemming is toch wat matjes. Enith Brigitha, de mond in een lach maar de ogen wat sombertjes: „Als de race Door Pim Stoel drie slagen langer had geduurd had ik Babashoff gepakt". Maar 200 meter is nu eenmaal 200 me ter. En de Nederlandse top- zwemster is dan ook nuchter genoeg om direct op te merken dat ze misschien toch te veel angst heeft gehad om ineen te storten op de laatste 50 meter Nu, na dat aarzelende begin, ze keert na 100 meter als derde en na 150 meter zelfs als vierde, heeft ze nog zoveel reserve over dat ze da laatste 50 meter kan afraffelen in 29.84 sec., angstig snel. zegt coach Bert Sitters, even snel als de heren in hun 200 meter race. Het brengt Enith Brigitha op een haardikte van Shirley Babashoff, voor wie de laatste dertig meter een mar telgang moeten zijn geweest, maar ze komt 2/100ste seconde tekort om de andere trap van het erepodium te mogen gaan bezetten. Wil als ze wat heeft uitgerust wel bekennen echt spijt te heb ben van die matige opening. Tenslotte schouderophalend: "Jammer. Maar nakaarten heeft geen enkele zin". Gematigde vreugde dus over Enith Brigitha's brons. Maar eén regelrechte jubel over de prestatie van Annelies Maas die voor Montreal nooit sneller dan 2.05,5 heeft gezwommen maar nu al met een formidabele 2.03.01 de finale van de 200 me ter vrij is binnen geglipt. Het zal niet bij die ene snelle tijd blij ven. In de finale gaat Annelies Maas, 16 jaar, uiterst snel van start. We^t zich na 150 meter zelfs nog voor Enith Brigitha op de derde plaats. Giechelt na af loop: "Ik zag het en ik schrok me naar. Stel je voor, zo maar derde. Maar ik was erg stevig begonnen. Moest toen wel wat gaan toegeven." Toch zal Anne lies Maas, wier specialiteit niet de 200 maar de 400 meter vrij is, nog als vierde eindigen in dit se lecte gezelschap. Met een for midabele tijd van 2.02.56. Bert Sitters voor zijn doel uitge laten: "Het moest er eens van De zeventienjarige Oostduitse Een enkele keer wil ook de Oost- heeft nu uit vier starts vier gouden duitse ploegleiding menselijke fac- medailles en evenzovele wereldre- toren laten meewegen. Dat ge- cords verzameld. beurde toen de verstandhouding tussen Ulrike Richter en Kornelia Ender uiterst breekbaar dreigde te worden als gevolg van beider voor-, keur voor de gunsten van rugslag- crack Roland Matthes. De ploeg leiding scheidde de beide rivalen en hevelde Ender over van de rugs lag naar de 200 meter vrije slag. De complicatie die dit met zich meeb racht, vormde een even grote uit daging. Op het programma van Montreal lagen de finales van de 100 meter vlinderslag en die van de 200 meter vrije slag direct na elkaar.. Zou het mogelijk zijn, dat één zwemster beide nummers won? In de historie van de Olympische Spe len waren geen voorbeelden be kend. Het moest worden uitgepro beerd en het bleek mogelijk. Na haar winst in de vlinderslagfi nale (in 1.00.13, een evenaring van haar eigen wereldrecord) gunde de organisatie ook gegrepen.door de idee, dat er iets bijzonders stond te gebeuren, de Oostduitse zwemster enkele minuten meer dan volgens het strakke protocol veroorloofd was. Bij elkaar echter had Ender nauwelijks voldoende tijd op te marcheren voor de ereceremonie, het goud in ontvangst te nemen, het badpak te verwisselen en de spie ren los te maken. Zwaaiend met de armen nam ze plaats in de rij, die naar de startblokken ging voor de 200 meter vrije slag. Vlak achter Enith Brigitha. Voor het eerst van haar leven was haar start niet supe- komen. Negende nog in Cali en nu eindelijk dit." Annelies Maas nog volkomen in de war. "Ik begrijp ook niet waarom ik ineens zo geweldig hard ging. Misschien kwam het omdat ik zonder illusies de fi nale inging. Ik dacht, die vierde plaats in de series zegt weinig want meisjes als Claudia Hem- pel en Irina Vlasova kunnen vast wel harder dan ik". Het is een lichtpunt voor de Ne derlandse zwemploeg die op ae 100 meter schoolslag geen fina- liste zal hebben omdat Wijda Mazereeuw in de halve finale niet verder kwam dan 1.14.86 (serie 1.14.18) en met die tijd slechts twaalfde is. Bert Sitters vergoeilijkend: "Het is niet haar sterke afstand. Ze is eigenlijk helemaal niet zo slecht gegaan voor haar doen. Maar als ik haar tijd bekijk had ze op de 200 me ter van de week echt wel harder gekund". rieur aan die van de anderen. Babashoff voerde het veld aan. Tegen haar zin eigenlijk. Ze kwam erdoor in een ritme, waaruit geen versnellen meer mogelijk was. En der ging soepel langs haar heen en tikte aan in 1.59.26, een halve se conde sneller dan ze ooit was ge weest. De ontgoochelde Babashoff had nog alle moeite om op de laat ste meters de slotaanval van Brigi tha te weerstaan. De 19-jarige Amerikaanse, die zich op zeven nummers liet inschrijven en werkelijk geloofde dat ze op al die onderdelen goud zou winnen, reageerde haar teleurstelling steke lig af: „Ik train tenminste voor mijn lol. In Oost Duitsland is het een plicht. Dat zou ik niet kunnen ver dragen", zei Babashoff, die zelf ze ven uur per dag in het water ligt Inmiddels voerde de uit John Na- ber, John Hencken, Matt Vogel en Jim Montgomery bestaande Ame rikaanse wisselslag-estafette in de grote zwemarena het aantal gebro ken wereldrecords op tot 21. Het was de derde gouden plak voor Na- ber en de tweede voor Montgome ry, Hencken en Vogel. Ook Brian Goodell nam zijn tweede gouden medaille in ontvangst. Hij won na de 1500 meter ook de 400 meter in de nieuwe wereldrecordtijd van 3.51.93. De Amerikanen staan wat de score betreft nog steeds op 100 procent: tien overwinningen in de tien tot dusver gezwommen heren- nummers. De Oostduitse dames doen er niet veel voor onder met zeven uit acht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 9