Ruisvoorn: mooi
maar erg schuw
i
Een kantonrechter
mag niet te
veel contact hebben"
vis
Visavonturen
en belevenissen
aan waterkant 1 sPort
Fa. Verhoog
ZATERDAG 26 JUNI 1976
VARIA
PAGINA 17
In de "hengeltip" deze week
een paar adviezen voor het
vissen met de vaste hengel op
de ruisvoorn, bijgenaamd de
"rode rijer". Eén van de
fraaiste vissen die in ons wa
ter rondzwemmen, maar tege
lijkertijd ook één van de
schuwste. Geëigende plaat
sen. waar de ruisvoorn zich
ophoudt, zijn: in de buurt van
rietkragen, vlak onder plom-
pebladen, begroeide polder
sloten, kortom in de directe
omgeving van waterplanten.
Gezien de schuwheid van de
vis, moeten we ze bevissen
met superlicht materiaal.
Geen zware pennen, die met
een plons in het water belan
den, geen grote haken, geen
rijtjes kogeltjes op de lijn. Er
zijn zelfs fanatieke ruisvoor-
nvissers, die helemaal geen
pennetje op de lijn zetten,
maar doodgewoon "op het
handje" vissen. Ze beoorde
len de aanbeet door middel
van het weglopen van de lijn.
Om die lijn beter te kunnen
zien, wordt het bovenste ge
deelte ingevet. De nylonlijn
krijgt daardoor een betere
drijfkracht.
Hoewel ik ervan overtuigd ben.
HENGELTIP
VAN DE WEEK
dat dit bij uitstek een viswijze
is voor het ruisvoornvissen,
blijf ik nog altijd gehecht aan
een pennetje. Het visuele
element vind ik bij het vissen
nog altijd erg belangrijk. Zo
belangrijk dat ik de vangst
van een paar visjes minder er
best voor over heb. Wel pro
beer ik steeds zo licht moge
lijk te vissen. Dat houdt in.
dat ik voor de jacht op de
ruisvoorn een Frans pennetje
op de lijn zet. dat met twee
kleine kogeltjes al voldoende
compensatie voor de drijf
kracht heeft.
Ruisvoorn moet je zoeken. Ze
zwemmen namelijk op de
meest uiteenlopende diepten.
Soms vind je ze al 20 tot 30
centimeter onder het wate
roppervlak, een andere keer,
zitten ze vlak boven de bo
dem. Uitproberen is hier ge
boden. Vist u vanaf de oever
over een rietkraag heen, blijf
dan zo ver mogelijk van de
waterkant verwijderd. Ge
luidstrillingen planten zich in
het water tot over grote af
standen voort en als de ruis
voorn ook maar de minste ge
ringste argwaan heeft, gaat hij
r vandoor.
i over het alge-
i bootje, dat u
cht, negen van
"parkeert". U
en zo lang mo-
Kansrijker vist i
meen met eer
een meter of a
de rietkraag
vist dan met e
gelijke slag na.
Om ervoor te zorgen dat de
vlok zo natuurlijk mogelijk
naar beneden dwarrelt moet u
de loodjes zo dicht mogelijk
onder de pen plaatsen. Het
stukje brood zweeft dan als
het ware naar beneden, en oe-
- fent een onweerstaanbare
aantrekkingskracht uit op de
Heeft u op een bepaalde plaats
een paar ruisvoorns gevangen
en wordt het aantal aanbeten
minder, verplaats dan de boot
een tiental meters en probeer
het verderop opnieuw. Tens
lotte nog één tip: wees er bij
het onthaken op bedacht dat
de ruisvoorn zich zeer sterk
kan krommen waardoor hij
moeilijk "in de hand" te hou
den is.
5 J'.
rte'
Rietkragen: de favoriete verblijfplaats van de
In het meinummer van het maand
blad "Vissport" werd voor de jeug
dige hengelaars een wedstrijd uit
geschreven. Opdracht was om in de
vorm van een kort verhaal één van
de spannendste visavonturen of be
levenissen aan de waterkant op pa
pier te zetten. Deel uitmakend van
de jury die de inzendingen moest
beoordelen, kwam ik een aantal
bijzonder aardige passages tegen
die ik u niet wil onthouden. Hier
onder volgen ze.
David de Graaf, Leidschendam:
"Mijn vangst was na 20 minuten al
verbazend: 5 ruisvoorns van 15 tot
25 cm. Ik dus doorvissen. Net toen
ik een voorn wilde scheppen,
schrok ik van een hevige waterex
plosie. Meteen begon mijn slip weg
te lopen, die dit zo'n 10 seconden
volhield. Meteen begreep ik dat een
"rustverstorende" snoek aan de
haal was gegaan met mijn mooie
rode rijer".
Jan Egbert Bakker (14 jr.), Mid
delburg: "Je kon in het water dui
delijk zien dat het een forel was. Hij
sprong uit het water op en kwakte
dan weer neer. Ik schatte deze forel
op wel 50 a 60 cm. Hij gaf echt te
kennen, dat hij niet op de kant wil
de. Toen gebeurde er iets ergs. Hij
zwom door alle lijnen heen. Ik schat
wel dat 4 a 5 vissers hun lijnen dag
konden zeggen".
Een deel van
de paling eet
ik op, de rest
breng ik naar
de Chinees
ADVERTENTIE
ELAN VISB0TEN
BOOT - CENTRUM B.V.
ADVERTENTIE
t Is geen visserslatijn, maar voor
hengelsportartikelen kunt u beter terecht
tMJ
Leidteweg 14, Voor»choten,
telefoon 01717-2430.
Hans Achterbosch, Goutem (Fr):
"Na een nog geen 10 minuten kreeg
ik weer beet. Een opsteker en ik
dacht meteen aan een brazem. Het
was ook een brazem, een grootte,
een vloermat die 60 cm mat en
woog goed 4 pond. Na deze brazem
te hebben teruggezet, kreeg ik na
een half uurtje beet van een grote
karper. Het ging zo: ik vond het
heel mooi".
Tino van Heusden, Arnhem:
"Thuis meet ik hem op en neem
hem samen met de karper op de fo
to. De paling was liefst 1.05 lang en
7 cm dik. De karper had een hoogte
van 18 cm en een lengte van 73 cm.
De karper gooi ik terug, een ge
deelte van de palingen eet ik op, en
het andere gedeelte breng ik naar
de chinees (chinees restaurant). Ik
krijg er 15 voor".
P. oe neer, Dordrecht "Maar
oom had ook niet stilgezeten, want
zijn spinner was vastgelopen.
Tenminste dat dacht hij. Er was
geen beweging in te krijgen. Moer-
vast, zogezegd. Hij dacht er even
over om de lijn door te snijden, toen
de lijn begon te lopen. Eerst lang
zaam toen een run. De lijn gierde
door de slip. Het leek totaal niet op
een snoek. En maar scheuren totdat
ooms lijn op leek te raken, dus
moest hij erachter aan. Het was
immers een lange, brede sloot".
Barbara Wandel, Oosterbeek:
"Hij hat eerst voor mij het tijgje op
gespannen en in gegooit en toen zat
de draad vast tussen de stenen,
Mijn vader had geen tijt om zijn
hengel klaar te maken, want ik ving
6 vissen, het waren vorens. Ze
ren ongeveer 20 cm. Ik schrok erg
want het was de 4de keer pas dat ik
visde. Ik ving er het meeste en
vader ving er maar één. Toen
weer thuis kwamen zat ik me vader
uit te lachen".
Ted Starink (14 jr.), Zoetermeer.
"Hè, hè, ik kreeg ook eindelijk eens
beet het draad begon strak te
staan. Net toen ik wou aanslaan,
stond de hengel krom, je hoorde
slip gieren, de vis sprong boven
ter, 't was een snoek, en geen
kleintje ook: plm. 90 cm a 1 meter!
Wat was er nl. gebeurd: een baars
had de worm gepakt en daarna had
de snoek de baars gepakt. Wel toen
de vis boven water sprong, knapte
de lijn van 12/100 mm. Ja, wat wil je:
Toen de snoek weg was, vonden wc
nog een lijn plus een dobber die hij
bij de sprong had verloren, e
baars van 20 cm (die nu dood was).
ADVERTENTIE
Boelee's
hengelsportartikelen
HOGE RIJNDIJK 110, LEIDEN
TELEFOON 121393.
Alles voor de vissport
Maden en wormen.
ADVERTENTIE
De enige speciaalzaak voor al uw
HENGEL
SPORTARTIKELEN
DE SPORT
Haarlemmerstraat 11, tel. 124020
Alphense mr.
Kirchheiner
benoemd in
Amsterdam
ALPHENAAN DEN RIJN - Mr H.
H. Kirchheiner is van geboorte Rot
terdammer. Daar doorliep hij ook
de hbs (b-richting) om - vervolgens
na het behalen van het staatsexa
men Latijn en Grieks - in Leiden
rechten te gaan studeren,
in '40 studeerde hij af. Na enkele
griffiersfuncties in Rotterdam en
Gouda werd hij na de bevrijding
benoemd tot secretaris van de zui
veringscommissie voor burgemees
ters in Zuid-Holland .In '47 werdhij
griffier van het bijzonder gerechts
hof in Arnhem, waar oorlogsmis
dadigers werden berecht, in '49
volgde zijn benoeming tot plaats
vervangend kantonrechter in Rot
terdam
Driejaar later in '52 werd hij aan
gesteld tot kantonrechter in Alphen
aan den Rijn. Twee weken geleden
werd bekend dat mr. Kirchheiner
de laatste jaren van zijn loopbaan
gaat volmaken in Amsterdam als
kantonrechter.
In '71 promoveerde mr. Kirchheiner
op het proefschrift "Ombudsman en
democratieEen stuk dat is geënt
op het rechts- en democratisch stel
sel van de Scandinavische landen.
Met name is hij wat dat betreft
"aangeraakt" door de situatie van
Zweden, een land dat volgens mr
Kirchheiner voorop loopt op het ge
bied van openbaarheid en demo
cratisch functioneren.
grote waarden als de bescherming i
ALPHEN AAN DEN RIJN - "Een kantonrechter
zit in een glazen huisje. Hij móet - voor een onaf
hankelijke opstelling - ook niet te veel contact
hebben met de mensen. Maar ik heb wel behoefte
aan contact met ambtgenoten, met andere juris
ten. Daarom ga ik uit Alphen weg."
Mr. H. H. Kirchheiner is gisteren in Amsterdam geïnstal
leerd als kantonrechter aldaar. Hij sloot daarmee een lange
"Alphense periode" van 24 jaar af.
"Ik heb het hier best naar m'n zin
gehad. Maar zwaar. Zwaar, omdat
de Rijnstreek-bevolking niet
makkelijk is en nogal materialis
tisch is ingesteld. Toen ik hier
kwam in '52. werd alles ontkend
op strafzittingen. Ze hadden het
nooit gedaan. Dus ik moest tel
kens met bewijzen aankomen -
wat voor energie daar niet in ging
zitten... - en als de zaak dan was
bewezen, dan kwam de ware aap
uit de mouw. Dan zeiden ze: "Ik
kan het niet betalen." Nu is dat
wel veranderd, omdat ze na zo
veel jaar weten wat ze aan me
hebben."
Na bijna een kwart eeuw kanton
rechterschap in Alphen. gaat mr.
Kirchheiner in Amsterdam aan
de slag in de hoop daar verfris
sende nieuwe vak-impulsen op te
doen. Hij blijft voorlopig wel wo
nen in zijn huis aan de Nuova-
weg. Aan de Alphense regio zelf
is hij verknocht. "Langeraar,
Nieuwkoop, die omgeving,
prachtige plaatsen. Ik krijg er
telkens de aanvechting om te
gaan schilderen."
In die streek kende de Alphense
kantonrechter bij wijze van
spreken elk achterpad. Dat
bleek meer dan eens tijdens zijn
zittingen. Er hoefde hem niks
uitgelegd te worden over on
overzichtelijke bochten of ris
kante T-kruisingen. Hij kénde
de bewuste situatie..
"Als ik een dossier in handen krijg
en ik begrijp iets niet, dan ga ik
ter plekke kijken. Doe ik altijd.
Zo zal ik straks ook in Amster
dam te werk gaan."
Typisch Kirchheiner. Hij had meer
van die kenmerkende gewoon
ten. Zo kregen automobilisten
die voor het hekje kwamen we
gens een verkeerde inhaalma
noeuvre steevast van hem de
vraag voorgelegd hoe lang zij de
rechtzaal schatten.
De Alphense kantonrechter was
ook de eerste in Nederland die
een stoel in de rechtszaal liet aan
rukken, ten gerieve van de ver
dachten.
Door
Henk de Kat
Toga
"In Zweden is het nog veel i
Daar zit de verdachte met zijn ad
vocaat aan een tafel. Zo ver is het
hier nog niet. Er zijn wel rechters,
die de toga willen afschaffen.
Daar ben ik op tegen. Ik zit hier
niet als meneer Kirchheiner, in
m'n colbertje. Die toga geeft de
onafhankelijkheid aan".
Tot het eigen stempel van de voor
malige Alphense kantonrechter
behoorde ook, dat hij slechts
node voorwaardelijke straffen
oplegde. "Als je zo'n straf geeft, is
het de bedoeling dat die bij een
volgende veroordeling ook ten
uitvoer wordt gebracht. Maar
veel van mijn ambtgenoten laten
het er bij zitten. Dat is één argu
ment. Een ander is, dat ik het mo
gelijk acht dat een voorwaarde
lijke straf onzekerheid teweeg
brengt bij de verdachte in het
verkeer. En dat moet je juist niet
hebben".
Het milieu en "glaasje op". Tegen
zondaars op die fronten placht
mr. Kirchheiner ferm uit te pak
ken. "Ik ben vrij streng tegen het
gebruik van alcohol als je nog
achter het stuur moet. De echte
"blaaspijpje-zaken" krijg ik niet
als kantonrechter (die worden
behandeld door de rechtbank -
red.), maar als iemand een aanrij
ding veroorzaakt en hij blijkt een
paar glaasjes bier te hebben ge
dronken, dat werkt bij mij straf
verzwarend".
En over milieu
vervuilingskwesties. "De be
scherming van het milieu wordt
naar mijn mening in Nederland
nog te weinig aangepakt. En
waarom? Omdat het probleem
hier nog te weinig leeft".
Soms worden voor de rechtbank
baardige smoesjes opgehangen
over bijvoorbeeld een diarree-
aanval, ter verontschuldiging
voor een snelheidsovertreding.
Doorziet een doorwinterde kan
tonrechter zulke verhalen?
Mr. Kirchheiner "Vaak wel, maar
je kunt je vergissen. En als ie
mand glashard ontkent, kan ik
nooit zomaar aannemen dat-ie
het wel heeft gedaan. Het bewijs
moet worden geleverd door het
proces-verbaal en via getuigen
verhoren. Als er ook maar het
minste spoortje van twijfel is. dan
werkt dat ten gunste van de ver
dachte. Dan spreek ik ook altijd
vrij".
tegenover het "ja" van het
proces-verbaal, dan liet mr.
Kirchheiner tijdens de zitting
nogal eens de betreffende poli
tieman van het Alphense bureau
naar de Wilhelminalaan komen.
"Ook een politieman kan zich
vergissen. Zegt zo'n agent dan:
"dat weet ik niet meer precies",
dan spreek ik vrij. Maar als hij
zegt: "ik weet 't me nog precies te
herinneren, ik heb dat auto
nummer meteen in m'n zak
boekje opgeschreven", dat vind
ik een bewiis".
Je leest wel eens dat de rechter in
een "milde bui" verkeerde. Is
het humeur inderdaad van in
vloed od de strafmaat?
Mr. Kirchheiner handig: "Het zou
eenvoudig niet zo mogen zijn".
Na een korte stilte: "Ik ben alleen
- opzettelijk - wel eens wat mild
jegens mensen die op het laatst
van zo'n zitting berecht worden,
en die soms anderhalf uur op hun
beurt hebben moeten wachten.
Dat vind ik erg vervelend, en dat
wil ik dan "vergoeden" door iets
van de boete af te trekken".
Klacht
Diep getroffen werd mr. Kirch
heiner door de dood 8 jaar gele
den van zijn vriend en collega
jurist mr. J. F. Taat uit Boskoop.
"Beiden stelden wy ons ten doel
iets te zijn voor de zwakken en
minderjarigen in het leven. Het
gaat om de bescherming van de
rechten van de mens. Als onaf
hankelijk rechter, die zich niet
door wie dan ook onder druk wil
laten zetten, waak ik voor die
rechten. Dat is de bron van het
leven. En als ik een klacht mag
laten horen: Ik vind dat ik in Alp
hen voor deze gedachten, voor
deze grote waarden, eigenlijk te
weinig "Anklang" heb gevon
den".
