Bill Sheridarr.Canada here we come' 8EESXB Van Helfteren voorzichtig met prognose 1 Kees Akerboom: Koningsschutter van basketbalteam J i4 ZATERDAG 19 JUNI 1976 DELFT - Nadat hij de hoorn op de haak heeft gelegd onderdrukt hij half een paar Amerikaanse krachtter men, vraagt zich vervolgens af wie er op het oer- stomme idee is gekomen om een oefenwedstrijd tegen die Belgen te plannen, maar heft dan bezwe rend de handen. Bill Sheridan heeft het al druk ge noeg met zijn voorbereiding voor Hamilton, voelt niets voor een controverse tussen hem en de betrok ken bondsofficial, die buiten hem om een 'tweede rangs' wedstrijdje organiseerde en heeft eigenlijk he lemaal geen zin om hierover te discussiëren. "Zet er maar niets over, ik spreek ze nog wel. Maar waarom kunnen we niet tegen Italië spelen? Wat moet ik nu in godsnaam met België. Ze lijken wel gek om zo'n tegenstander te nemen". Bill Sheridan, de Amerikaanse coach van het Neder landse basketbalteam maakt een vermoeide indruk. Probeert ondanks dat twee dingen tegelijk te doen, én praten én orde op zaken te stellen in een enorm aantal paperassen die her en der door de kamer verspreid liggen. Daartussendoor zet hij thee, de ene pot na de andere. Excuseert tot driemaal toe sterspeler Jimmy Woudstra die blijkbaar een goede reden heeft om zijn afspraak, aanwezig te zijn, niet na te komen. Raakt wat geprikkeld door een interceptie over Neder landse Amerikaan maar blijft toch steeds vriendelijk, een typisch trekje van hem. Mildheid betracht hij ook jegens de Bond die hem, althans zo lijkt het, maar wat laat aanmodderen. Een Bond die hem niet eens full time in dienst kan nemen. 1?® SDpc Sheridan: "Als blijkt dat ze op de training niet hebben ge luisterd haal ik ze zonder pardon het veld uit" Die zijn team naar IJsland stuurt om er oefenwedstrij den te spelen, terug laat ko men en vijf dagen later weer naar het hoge noorden (Ha milton) laat vertrekken. En mocht hij in Canada slagen dan moet hij terug naar Ne derland om vervolgens tien dagen later weer terug te vlie gen naar Canada. Dat heen en weer reizen schijnt goedko per te zijn. Dat de spelers van dit onovertroffen staaltje van wanbeleid wel eens letterlijk en figuurlijk doodmoe kun nen worden schijnt de Bond niet te beseffen. Maar Sheridan bedekt dit alles met de mantel der liefde. Niet omdat hij de bekende af stompingsverschijnselen van een gefrusteerde bondscoach vertoont, maar gewoon van wege het feit, dat het natio nale team slechts gebaat is bij een voorbereiding die in alle rust kan plaatsvinden en hij niets heeft aan conflicten nu het uur der waarheid is aan gebroken. Dan maar een aan tal ongemakken op de koop toenemen; dan maar weer zelf een zaaltje regelen om een oe fenwedstrijd te spelen. Het heilige doel moet koste wat het koste bereikt worden. En dit alles onder het motto: 'Ca nada here we come'. Bill Sheridan is er de man niet naar om zich door voor noemde organisatorische misgrepen van de Bond uit het veld te laten slaan. Hij be kommert zich er niet om. Gaat zijn eigen weg, denkt niet eens aan zijn eigen hach je. maar is slechts bezeten van continuering van de stijgende lijn in de prestaties van het Nederlandse team. Kan in dit verband daarom ook hard la chen over een opmerking van iemand die vond, dat hij maar een 'slappe' coach was. Een trainer die geen gezag zou hebben. "Belachelijk. Ik hoef mijn spe lers nooit te manen. Ze zijn verstandig en daarnaast op timaal gemotiveerd Ik zeg al les altijd maar één keer. Ik zie in de wedstrijd wel of iemand gedaan heeft wat ik hem tij dens de training heb opge dragen. Hij gaat er onmiddel lijk uit als blijkt van niet Slap? Ach, het is net hoe je het noemt". En hij vervolgt: "Ik hoef nooit met mijn poot op tafel te slaan. Momenteel heb ik een twaalf spelers die verdomd goed weten wat ze aan het doen zijn Vooral na die suc cesvolle toernooien zijn ze tot het besef gekomen, dat we gezamclijk tot heel wat in staat zijn. Dat is eigenlijk het kernpunt, de leidraad tot het succes. Basketballen konden ze, maar zelfvertrouwen had den ze niet. Ik heb daar con stant op gehamerd. Je hoeft voor niemand bang te zijn. watt zij kunnen, kunnen wij ook. Ik ben nu al zover, dat ze zelfs niet eens meer tegen Amerika en Rusland opkij ken. Dat is de juiste instelling, zó hoort het te zijn". Met die twee grootmachten wordt Oranje overigens nog niet geconfronteerd, straks in Hamilton al bestaat de moge lijkheid, dat in een later sta dium, in Montreal dan, tegen deze giganten aangetreden moet worden. Sheridans' equipe dient zich voordien dan wel te ontdoen van een handvol sterke Oostbloklan den, waaronder regerend Eu ropees kampioen Joegosla vië. Klassering bij de eerste drie (van de dertien) in Hamil ton is een vereiste om toegela ten te worden tot de Spelen. Over de mogelijkheden zegt de besnorde Amerikaan: "We hebben net zoveel kans als ie dereen. We treden elke tegen stander onbevangen tege moet. spelen ons eigen spel en zien wel wat er van komt. Ik ben druk bezig over elk land informatie te verzamelen zo dat We beslagen ten ijs ko men. Van Spanje en Joegos lavië weet ik alles al. Mijns in ziens behoren die tot de meest gevaarlijke tegenstanders. Die landen spelen op het ni veau van Cuba. Maar die had den we laatst ook te pakken. Ik bedoel maar een voorspel ling is nauwelijks te maken, vooral omdat ook de andere landen zoals Bulgarije, Tsje- choslowakije, Brazilië en Is raël nauwelijks iets voor el kaar onderdoen. Wij zijn voor Ov niemand bang, dat is het be langrijkste". ver zijn eigen team wil Sheri dan niet veel meer kwijt dan: "Ik heb twaalf jongens die be reid zijn om tot de bodem te gaan Geen sterspelers, wel een hechte eenheid. Het Ne derlands team staat bekend om zijn uitstekende mentali teit en inzet. Dat Jcan door slaggevend zijn in zo'n uitput tend toernooi. Nee, Dannv Cramer komt er niet bij. Ik werk uitsluitend met spelers die alle voorbereidingen heb ben meegemaakt. Deze jon gens hebben zich gekwalifi ceerd. dus zij gaan naar Ha milton. Alleen in geval van blessures of ziekte komt er een ander bij de groep. Zo ligt het en niet anders", aldus de van realiteitszin getuigende bondscoach. Dan duikt hij weer in zijn papie ren, mompelt wat over het gebrek aan goede oefenpart ners en mijmert nog wat door over waarom zijn team beter zóne speelt dan man-to-man. Gaat vervolgens alvast voor bereidingen treffen voor één van de vier trainingen die het nationale team wekelijks krijgt voorgeschoteld. "Nederland heeft het in zich om een hele grote te worden", zegt de man die vierentwintig uur per dag bezig is om dat idee gestalte te geven. Waarom doet hij het eigen lijk? "Ach, het is een einde loos vak. waarin je nooit bent uitgeleerd. Wat ik nu doe vind ik schitterend, wat ik morgen doe zie ik dan wel weer." AD VAN KAAM DELFT Als de naam van Kinzo-coach Theo Kinsber- gen valt, wordt het plotseling opvallend stil in de romme lige woonkamer van Sheri dans Delftse fiat. Toon van Helfteren (23). speler van Punch en van het Neder lands basketbalteam kijkt boos op. Het stilzwijgen wordt zelfs opgemerkt door de bedrijvige Bill Sheridan, die vraagt waar het gesprek over gaat. ,,Theo Kinsber- gen?" vraagt de bondscoach van het Oranjeteam, „Het laatste wat we van hem heb ben gehoord is de uitspraak dat het Nederlands ieam een grap is". Sheridans stem klinkt sarcastisch, en Toon van Helfteren lacht spottend. liet is overduidelijk, de opposi tionele rol die Kinsbergen, ei genaar en coach van de Ne derlandse basketbalkam pioen, al een heel seizoen tegen Sheridan en zijn selec tie heeft gevoerd is bg de spe lersgroep. en met name bij Van Helfteren niet in goede aarde gevallen. „Kunnen we niet over een an der onderwerp praten" is het enige wat de Delftse basket baller nog wil zeggen. Kins bergen heeft geprobeerd het nationale team te saboteren. hij verbood lange tijd zijn spe lers uit te komen voor Sheri dan, hij zat het team op de hie len tijdens een toernooi in Praag en onttrok enkele spe lers aan het regime van de bondscoach door met ze 's- avonds te gaan stappend) en schreeuwde overal van de daken dat het Nederlands team helemaal niks voorstel de. ..Een grap", zo verklaarde de Vinkeveense zakenman Die „grap" dateert nog van voor het internationale ste- dentoernooi van Sofia, waar Nederland zijn uitzending naar het voor-Olympisch toernooi van Hamilton ver diende. „Ik heb van Kinsber gen daarna niets meer ge hoord. Andere coaches, zoals Janbroers (ex-Remington) hebben me geschreven of op gebeld" zegt Bill Sheridan. „Met uitzondering van Kins bergen heb ik wel gemerkt dat de hele Nederlandse bas ketbalgemeenschap achter ons staat, een geweldige sti mulans zoiets". Kinzo vormde samen met het chronische geldgebrek het voornaamste struikelblok bij de voorbereidingen van de spelersgroep op het voor plaatsing voor de OS zo be langrijke toernooi in Hamil ton Toon van Helfteren, gymnastiekleraar in Dor drecht. praat met enthou siasme over het team. Als echte Brabander doet hij dat op geduldige, beminnelijke toon. Alleen het Kinzo- „intermezzo" verstoord hem. „Vorig jaar, toen we naar de Eu ropese kampioenschappen gingen was de voorbereiding matig te noemen. Dat is ons bij de EK in Joegoslavië op den duur wel opgebroken. Dit jaar zijn we al langer en ook veel intensiever bezig. Als er meer geld was, dan zou het al lemaal nog beter kunnen. We hebben nu veel getraind, mis schien de laatste tijd wel te veel. Tenminste mij hangt het op ogenblik aardig de keel uit. Voor een wedstrijd kan je me ieder uur van de dag strikken, maar voor een training nou nee, niet meer." Van Helfteren bekleedt nu zo'n jaar of vier, vijf („Ik weet het niet zo precies") een plaats in de nationale selectie. Net als bijvoorbeeld koningsschut- ter Kees Akerboom begon hij pas laat, op 16-jarige leeftijd met basketbal. Zals dat mees tal gaat, gebeurde dat op sèhool, in Van Helfterens si tuatie in Tilburg. Daar ging hij naar BC Paulus, vanwaar hij zijn opmars naar de top startte. Na een succesvol op treden met het Nederlands studententeam werd hij uit genodigd om in Delft te ko men spelen. Dat bracht de laatste tweeëneenhalf jaar met zich mee dat hij Bill She ridan zowel bij zijn club als bij het Nederlands team tegen kwam. Toon van Helfteren: „Over die combinatie van twee functies wordt te veel gezeurd. Het is nu eenmaal zo en het gaat goed. De situatie is misschien niet voor alle betrokkenen ideaal, ikzelf heb het echter eerder als een voor- dan als een nadeel ervaren Omdat je bij het Nederlands team de zelfde systemen speelt als bij Punch heb je eigenlijk een voorsprong op de niet- Punchspelers Trouwens, niemand van Punch speelt in het basisteam, zelfs Jimmy Woudstra, toch een van de pijlers van team, niet. Dat is misschien het enige nadeel van die dubbelfunctie, als Punch-speler word je eerder benadeeld dan be voordeeld. Om iedere schijn te vermijden, he. Het door sommigen aangevoerde ar gument Hat onze tegenstan ders (van Punch) in de com petitie onze systemen kennen en daardoor een voordeel ten opzichte van ons zouden hebben, is maar gedeeltelijk waar. In een wedstrijd komt het niet zo zeer op die syste men aan. maar veel meer op de technische vaardigheid van de individuele spelers." Toon van Helfteren praat liever niet over de vele problemen die hij en zijn ploeggenoten bij de preparatie hebben on dervonden. Hij kijkt liever naar volgende week, naar Hamilton. „Onze kansen zijn fifty-fifty" zegt hij. ..Bill She ridan heeft gezorgd dat hij van de meeste teams wat weet, sommige tegenstanders hebben we al eerder ontmoet en met een beetje geluk en wijsheid halen we de finale- groep zeker. Als dat gebeurd als groepwinnaar hoeven we daarna nog maar ëen duel te winnen om ons voor Montreal te plaatsenHet zelfvertrou wen is er, de weg met hinder nissen was misschien wel ty pisch Neder lands.voegt Toon eraan toe. De stilte die dan valt is eigenlijk symbolisch voor deze week, stilte voor de in Hamilton verwachte storm. Alleen Sheridan praat ge woon door. IIANS JACOBS. LEIDEN - Bill Sheridan is de voorbereiding op het Olympisch gebeuren vorig jaar december begonnen met een selectiegroep van 21 spelers. In Hamilton heeft hij de beschikking over 12 spelers, de "afvloeiing" van de overige geselecteerden is in de afgelopen maanden vrij "natuurlijk" ver lopen. Een deel van de uitverko renen, onder tvie de jonge Bert Kragtwijk van Delta Lloyd, gaf al direct te kennen niet beschik baar te zijn, een tweede groep (u aarin Peter Kop van Mercasol) viel af door middel van de train ingen en de laatste grote mutatie geschiedde doordat de Kinzo spelers Everett Fopma, Dan Cramer en Mark ten Hoeve deels om zakelijke, deels om persoon lijke redenen voor de eer bedank ten. Het Amstelveense trio heeft nog wel deelgenomen aan de suc cesvolle reis van het Nederlands team naar Praag, Cramer (vorig jaar topscorer van de ploeg bij de Europese kampioenschappen staat voor Hamilton als dertiende man van de ploeg genoteerd. Hoewel Oranje door het wegval len uan Dan Cramer een belang rijke schakel, namelijk een sco rende guard, mist wenste Sheri dan geen uitzondering te maken voor de Nederlandse Amerikaan: "Alle voorbereidingen meema ken, of anders niet meedoen", luidt het devies van de bonds coach. De preparatie van de bondsploeg is lange tijd door de krappe fi nanciële middelen van de basket- balbond geremd. Pas eind de cember, toen Sheridan voor het eerst na de Europese titelstrijd in juni van datzelfde jaar weer wat te horen kreeg van de Bond, werd een start gemaakt met het trainings- en wedstrijdpro gramma. Nederland nam deel aan het kersttoernooi van Praag en zorgde voor sensatie door na overwinningen op onder andere Bulgarije (tegenstander in Ha milton) en West-Duitsland door te dringen tot de finale. Tsjechoslo- wakije versloeg Nederland in de eindstrijd met 71-70. Na Praag werd er weer lange tijd pas op de plaats gehoudenhoe wel er wel wekelijks getraind werd. De huidige voorbereidings fase werd geopend met een ruim gewonnen interland tegen West- Duitsland, waarna de nationale ploeg afreisde naar Bremerhaven (vierde plaats) en Luik eerste plaatsToen volgde het i tionale "steden" fia, waarna het NOC zou beslis sen over uitzending naar Hamil ton. De daar behaalde historische overwinningen op Canada en Cuba lieten over het recht op uit zending geen twijfel meer be staan. De laatste wapenfeiten van Oranje zijn de ontmoeting tegen Israel en het trainingskamp op IJsland geweest. De twaalf van Sheridan zijn, in volgorde van lengte: Jan Dekker, 179 cm, 26 jaar oud, meer dan 100 interlands, na een jarenlange succesvolle loopbaan r Koningsschutter Kees Aker boom (foto links): op foto rechts sterspeler Jimmy Woudstra. bij Rotterdam-Zuid gaat hij met ingang van het komend seizoen naar het door Sheridan getrainde Remington. Uitstekend dribbe laar, goede techniek, uiterst ge routineerd, bezet plaats in de ba- Jan Sikking, 185 cm, 32 jaar, aan voerder van het team. Begon als coach bg Punch en is nu al jaren niet meer weg te denken uit het eerste team van Sheridans voor malige club. Goed afstandsschot, snelle speler. Charis Sideris, 186 cm. 27 jaar, Nederlander van Griekse af komst. Bij de ploeg gekomen na afmelding van Cramer, voorna melijk op basis van bekendheid met clubcoach Bill Sheridan. Kan verdediging tegenstander openbreken, in Sofia voorname lijk bankspeler. Walter Ombre,186 cm. 24 jaar, in .1 Suriname geboren Nederlander, die na een kort verblgf bij DED sinds 1970 uitkomt voor Flamin go's (Levi's/Buitoni). Knappe dribbelaar met een goed schot, temperamentvol, start in de ba- Wiebe Gorter, 194 cm, 26jaar, dit seizoen wel genoemd als „verras sing van het jaar na doorbraak bij Delfta Lloyd in eredivisie en se lectie voor Oranje. Keiharde werker, goed schot, voornamelijk bankspeler. Hugo Harrewijn, 200 cm, 26 jaar. Nederlander met Franse achter grond (geboren in Straatsburg). Bij Buitoni uitgegroeid tot zeer sterke speler, goed schot en re bound, erg vooruit gegaan en nu basisspeler. Antoon van Helfteren, 201 cm, 23 jaar, speelt al vier jaar met wisse lend succes in de nationale ploeg. In te zetten als guard en forward, komt uit voor Punch, startte bij BC Paulus in Tilburg. Jimmy Woudstra, 201 cm, 23 jaar, geboren in Orange City, Iowa, de belangrijkste aanwinst van Punch en het Nederlands team van het afgelopen seizoen. Mak- kelgk scorend onder het bord, sterke rebounder en in feite on misbaar voor Oranje. Harde wer ker. zonder kapsones. Herman Pluim, 23 jaar, geboren in Arnhem en in 1956 naar de VS geemigreerd, speelde voor het Webber State College en keerde in 1974 naar Nederland (Kinzo) terug. Uitstekend bij het nemen van charges en harde zwoeger. John van Vliet 204 cm, 26 jaar, geboren in Nederland, maar al vroeg naar Amerika verhuisd waar hg onder andere uitkwam voor NE State College Tahlequah in Oklahoma. Speelt nu voor Remington, beste rebounder van Nederlands team (basisspeler). Kees Akerboom, 206 cm, 23 jaar, koningsschutter van het team en vanzelfsprekende basisspeler. Laat met basketbal begonnen, bij internationale toernooien mees tal tot All Star uitverkozen. Sterkste punten blokkeren van schoten en eigen afstandsschot Speelt bij Remington. Harry Kip, 209 cm, 26 jaar, uit Twente voor het basketbal naar Levi's getrokken en uitkomend voor landskampioen Kinzo, waar hij als international veelvuldig op de bank zat. Kundige rebounder. Het programma dat de Neder landse ploeg moet afwerken is als volgt samengesteld: Neder- land-Mexico (22 juni), rustdag, Spanje-Nederland (24 juni), Groot-Brittannie-Nederland (25 juni), rustdag, Bulgarge-Neder- land (27 juni), Nederland-Zwe den (28 juni) en Nederland-Polen (29 juni). Daarna volgt de finale ronde van 1 tot en met 3 juli. Voor de Olympische Spelen zgn al ge plaatst Sowjet-Unie, Verenigde Staten, Cuba, Canada, Puerto Ri co, Japan (i.p.v. China dat geen lid is van het IOC), Australië, Ita lië en Egypte). Uit „Hamilton" moeten nog eens drie landen ko-

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 13