Raadsherenbuurt:
'Misschien winnen
de jongeren 't al'
"Aanpassen is
ZATERDAG 5 JUNI 1976
BRINK Luchtverwarming j
Uw Installateur:
LUCOTHERM B.V.-ALPHEN a/d RIJN
Kalkovenweg 58, Postbus 337, Telefoon (01720) 2 03 00
De sigarenman, het postagentschap en de tijdschriftenhandelaar
alles ineen; al vijfenveertig jaar te vinden op de hoek van de
Johan de Wittstraat en de Oldenbarneveldstraat.
vreemdsoortige mensen, hypermo
dern; dan hebben ze een wand ge
maakt en een andere weer anders.
Het is armoe troef. Er wordt zo wei
nig zorg aan de huizen besteed. Ze
breken allemaal hun kamers door,
ze hebben van die kale kamers: een
zaal met een tafel en een paar stoe
len, zo ongezellig. En de kinderen
lopen er dan zo armoedig bij. Het
zün veel pas afgestudeerde artsen
die hier komen wonen. Die mensen
steken zich vreselijk in de zorgen,
ze moeten een heleboel schulden
maken. Ze moeten ook allebei wer
ken Mensen van standing, dat
wel".
„In andere straten is het precies
hetzelfde. Ze willen moderniseren.
Ik weet niet wat het isMaé.r,
de Vogelbuurt is veel verder wegge
zakt".
„Ach, misschien zitten we wel te
veel aan het ouderwetse vast".
„Ha ja, u wilt dat graag horen;
nou, er is echt niet zo'n grote kloof
tussen Jong en oud. We gaan hier
prettig met elkaar om". (In de Ol-
denbarneveltstraat zijn bomen langs
de stoepen geplant om de straat
smaller te maken als maatregel te
gen het sluipverkeer. Daar was toen-
derttfd lang niet iedereen het mee
eensrarigheid van nieuwkomers
zeiden de oude bewoners; dat is de
kift dat zij het niet uitgedacht heb
ben, zeiden de initiatiefnemers. Nu
hebben de partijen zich verzoend.
„De bezwaren verdwijnen wel nu ze
zien hoe leuk *t is".)
„We zijn met formulieren langs de
deur geweest hoeveel voorstanders er
waren: dat waren vijftien van de
twintig, zoiets dergelijks. Bij de
plantsoenendienst zeiden ze toen ge
lijk: dat moeten we honoreren".
„De ontwikkeling is gunstig: vrijwel
alle mensen zijn happy met de boom
pjes. De felste tegenstander geeft
nu zijn eigen boompje water. Er is
in het begin een psychologische fout
gemaakt dat de bestrating niet ge
lijk gedaan is. De bedoeling is dat
de stoep rondom de boompjes gaat
lopen, wat speelser; dan wordt de
rijweg ook weer wat breder. Want ik
geef toe dat het nu wat smal is en
moeilijk voor auto's".
„Het vandalisme is hier ook wel
een beetje zo. Er is een boompje ge
knakt en een ander boompje is inge-
kerfd met een mes, diar hangen de
bladeren van slap. Maar de plant
soenendienst verdient een lofuiting
voor de zorg en de nazorg. Toen ze
hoorden dat een boompje geknakt
was, stond er gelijk weer een nieuw".
„Ach, het is natuurlijk ook zo, dat
het straatbeeld dertig jaar onver
anderd is gebleven, en dan komen
er ineens boompjes èn nog wel mid
den in de straat
Leidse peuterspeelzalen met slui
ting bedreigdde officier van
justitie overweegt de apparatuur
te verzegelen.
Volgens een geheime gemeente
lijke nota zullen Levendaal, Lan-
gegracht en Lange Mare worden
opengegraven; de NZH overweegt
de aanschaf van tioee trékschui
ten.
Op verzoek van wethouder Tes-
selaar melden we dat zijn ach
terdeur best een verfje kan ge
bruiken.
Wat is er nou eigenlijk veran
derd? Dacht u dat het stadsbe--
stuur openbaar is geworden? Ha,
die rooien, radicalen, progressie
ven en democraten, die schavui
ten! Als het moeilijk wordt, kron
kelen zij zich er onderuit. Zo ziet
een openbaar besluit van B en W
er dan uit: „Nota van de afd.
S.V.G. ten geleide van stukken
inzake de uitgifte in erfpacht van
een perceel grond gelegen in de
Merenwijk ten behoeve van de
plaatsing van een mast voor de
ontvangst met ethersignalen.
Wordt besloten: 1. in te stemmen
met de opstelling van de gemeen
telijke vertegenwoordiging in de
Stichting Mast i.o. ten aanzien
van niet verdere onderhandelin
gen in verband met oprichten
mast; 2. deze zaak in de B en W-
vergadering van 4 juni a.s. op
nieuw te bespreken".
Kunnen ze niet gewoon zeggen
hoe het met de kabeltelevisie
gaat?!
Kom je het stadhuis binnen, zie
je op groot bord: .,9.00 uur, kabel
televisie, kamer 204". Een uurtje
later is de Grote Mysticus langs
geweest: 9.00 uur, best. werkgr.,
kamer 204". Zo wordt verdoezeld
dat er iets aan de hand is met de
kabeltelevisie.
De Trekvliet dempen, gods-ter-
weréld niet meer weten hoe het
dan verder moet, ernstig overwe
gen of er niet opnieuw water in
gedonderd moet wordenmet
daarbij een streefdatum voor de
hernieuwde demping.
Is dit:
a) grandioze planning op de
zéééëééèèèér lange termijn
b) een ontwerp van een amb
tenaar met een geweldige ka
ter
c) een opzetje van één van
de kinderen van wethouder
Waal en per ongeluk tussen,
diens officiële stukken ge
raakt.
1Het is nou wel duidelijk: als bur
gemeester zit je in een stad als
Leiden gebakken. Eerst slooft de
Leidse Woningstichting zich uit
om geheel ongevraagd voor
duizenden aan de ambtswoning
te vertimmeren, vervolgens schil
deren actiegroepen ook al weer
voor niks je voordeur mooi wit.
Terwijl de burgervader toch een
heel draaglijk inkomen heeft.
Waarom worden altijd de hoaere
inkomens en nooit het Leidse mo-
daaltje op die manier geholpen?
Gewoon alle Leidse tuintjes op
hogen; ieder met kruiwagens op
en neer. En dan is die Trekvliet
zo weer open.
Miss Holland 1976: Landjuweel.
Zo'n structuurplan voor het Witte
Sing elt er rein, dat kan niet serieus
bedoeld zijn. Grappenmakers, die
jongens van de universiteit. Het
gaat trouwens niet aan te spreken
van een terrein dat ,,al is vrijge
maakt". Is men daar ziende blind
soms? Heeft men daar niet gesig
naleerd dat er sprake is van een
welig tierende plantengroei, zeld
zame levensgemeenschappen, tro
pische vogelen en bijzondere re
liëf structuren van het bodemge
was? Wat is dit eigenlijk, zo'n
structuurplan met van die gebou
wen, waar van die rotauto's onder
verdwijnen om vervolgens weer
onder dat zitvlak van die uni
versiteitsjongens te schuiven en
dan over al dat asfalt en die her-
rie van al die vallende boeken in
die bibliotheek, en die fietsen van'
die studenten zo slordig over het
trottoir gedrapeerd, zodat prille
moedertjes met kinderwagens er
niet langs kunnenen dan weer
zo'n stinkgracht maken van de
Trekvliet, overal ratten, ook dat
nog, en waarom moeten er nog
meer van die rotbruggen komen,
en dan zo'n gebouw naast je deur
waar die jongens van lexicologie
in komen, wat is dat eigenlijk
lexicologie, waarom spreken ze
hun moers taal niet? Waar is al
die ellende in hemelsnaam goed
voor? Kan iemand dat aan ko
lom 7 even komen uitleggen en
dan vooral daarbij denken aan
dat prachtige natuurgebied langs
de Witte Singel?
LCKV weer met elfhonderd jongeren op stap
Teekens, het Leidse slagerijbedrijf dat op dit moment over zo'n 50 landelijke filialen
beschikt, bestaat dezer dagen 20 jaar. Een jubileum dat niet onopvallend zal verlo
pen. Zowel voor de konsument als de 1000 personeelsleden houdt het bedrijf
"vlezige" verrassingen in petto. Het eerste feestelijke gebeuren vond vanmiddag
plaats vdor het restaurant De Beukenhof in Oegstgeest, alwaar elk lid van direktie en
staf getracteerd werd op een Volvo 264 GL afkomstig uit het Garagebedrijf Reys te
Leiderdorp.
Teekens ooit in alle eenvoud begonnen aan de Lange Mare voorziet op dit moment
via de Vleesmeester Organisatie met in totaal 400 bedieningspunten waarvan 7 in
België voor 14% in de totale Nederlandse vleesconsumptie. In kilo's uitgedrukt wordt
er per hoofd van de Nederlandse bevolking 60 kg vlees genuttigd. Dit komt neer op
een totaalomzet van bijna vier miljard gulden per jaar.
Zoals in zoveel sectoren i6 ook het consumptiegedrag ten aanzien van vlees aan het
veranderen, aldus de heer Eijmert Teekens als voorzitter van de Teekensgroep. De
belangstelling bi) de consument gaat dan ook steeds meer uit naar kwaliteitsvlees
De Vleesmeesters betrekken hun produkt voor een belangrijk deel uit het vleesland
letland dat wekelijks zo'n 3 ton vlees voor het jubilerende vleesbedrijf aanlevert.
Twintig jaar Vleesmeesters Teekens
LEIDEN Deze zomer gaan weder
om een dikke elfhonderd jongeren op
stap met de Leidse Christelijke Kam
peervereniging (LCKV), met de tent
op vakantie op Terschelling of in
Heerden, Ernst, Bretagne en Zuid-
Engeland of met een zeilkamp naar
het IJsselmeer. Bivakkeren in de
open lucht, dat is éen belangrijk doel,
maar ook het leren omgaan met el
kaar en het leren aanpassen aan de
ander. De LCKV beijvert zich daar
al 56 jaar voor en doet dat kennelijk
met succes, want de afgelopen jaren
keerden steeds zo'n vijf- a zeshon
derd jongeren naar de kampen terug.
De heren Knotter, Mieremet en
Kraan, drie belangrijke steunpilaren
van de LCKV vertellen over hun er
varingen. „Het bijzondere", zo zegt
Knotter, „is niet alleen dat we al zo
lang bestaan, maar vooral ook, dat
we in al die jaren louter met vrij
willigers en zonder subsidie hebben
gedraaid. Zeer enthousiaste mensen,
die een groot deel van hun tijd voor
de vereniging beschikbaar stellen.
Zo'n zeventig procent komt uit de
onderwijswereld en verder zijn ex-
veel ambtenaar. Als ambtenaar kun
je betaald verlof krijgen om met een
van onze kampen mee te gaan".
Df LCKV organiseert dit jaar 32
kampen, die doorgaans een week du
ren. Een pakket dat steeds wordt
uitgebreid en aangepast aan de wen
sen, die bij de deelnemers leven.
„Het is begonnen", vertelt Henk
Mieremet, „met tentenkampen van
een week, maar daar is in de loop
van de tijd van alles bijgekomen. We
merkten dat er behoefte was aan
kampen, die wat langer duurden.
Vorig jaar zjjn we toen begonnen
met veertiendaagse kampen en die
mogelijkheid is er dit jaar ook weer.
Er wordt ook weer gezeild met een
zestienkwadraat in de buurt van
Zevenbuurt en met een tjalk op het
IJsselmeer".
Iets totaal nieuw dit jaar is het
fietskamp. Jongens en meisjes in de
leeftijd van 14 tot en met 17 jaar
hebben de kans om op de fiets de
provincie Drente te ontdekken, met
als verblijfplaats Dwingeloo. Ook het
buitenland is in het programma op
genomen.
Knotter: „We hebben kinderen,
die elk jaar weer terugkomen, die in
veel van onze kampen zijn geweest
en die op een gegeven moment wel
eens iets anders wilden. Speciaal
voor hen is er een kampeertrektocht
door Zuid-Engeland of door Nor-
mandië, Bretagne en het Loire-dal.
De eerste duurt acht dagen, dc twee
de vijftien. Er wordt met een tou-
ringcar gereisd. Op die manier doe
je ook nog iets voor de trouwe leden".
Activiteiten in groepsverband staan
tijdens de kampen centraal. Er wordt
gewandeld, gezongen, toneel gespeeld
en er is aandacht voor sport en spel
en er wordt uiteraard ook veel met
elkaar gepraat. Hoewel de C in de
LCKV niet voor niets staat, stelt
de vereniging zich voor iedereen
open. „Het is al lang niet meer zo
dat we alleen kinderen van christe
lijke huize mee op kamp nemen. We
verspreiden elk jaar een dikke tien
duizend folders en die gaan voor een
groot gedeelte naar scholen en sport
verenigingen", aldus Knotter.
Mondreclame is voor de LCKV erg
belangrijk. Piet Kraan: „Als jongens
met enthousiaste verhalen thuisko-
Bivakkeren in de openlucht,
spel.
men en over een kamp aan vrienden
vertellen, is dat natuurlijk de beste
reclame. Daar kan geen folder tegen
op. Ik ben er zelf nog niet zo lang
bij, maar ik vind het een erg goed
initiatief. De stemming tijdens de
kampen is onvoorstelbaar. De deel
nemers kijken er ook elke keer weer
naar uit.
Waarnemend-voorzitter Knotter
„Het niet-commerciële vind ik zelf
heel belangrijk. We doen alles uit
eigen middelen. We hebben de zol
der van scholengemeenschap Visser
't Hooft. Daar mogen we onze mate
rialen en tenten opslaan. Eén avond
per week zijn we daar bezig met het
onderhoud. De kampprijs, die wordt
berekend is de kostprijs, dus je bent
altijd goedkoper uit dan bij een jon
gerenreis van een reisbureau. Ik ge
loof ook niet dat je die reizen met
de onze kunt vergelijken. Wat ik wel
erg moeilijk vind, is de bestemming
met veel aandacht voor sport en
van de giften, die we elk Jaar krij
gen. Ik zou die zelf graag willen ge
ven aan die gezinnen, die geen geld
hebben om hun kinderen met ons
mee te sturen. Maar ik vind dat erg
moeilijk. Je hebt altijd profiteurs en
de mensen die het echt nodig heb
ben, lopen het dan weer mis. Ik
weet nog niet hoe we dat het beste
kunnen oplossen".
De groepen zijn niet groter dan 42
deelnemers. Bij elk kamp gaan er in
totaal 15 stafleden mee, onder wie
sportleiders, hoofdleiders en koks.
Inschrijving, is voor sommige kam
pen nog mogelijk. De LCKV heeft
zijn onderkomen aan de Nieuwe Rijn
91. Elke maandagavond is de leiding
tussen half acht en half tien bereid
om alle noodzakelijke inlichtingen
over de kampen te geven. Telefonisch
een folder aanvragen (071-140127)
kan ook. De LCKV is er voor ieder
een, voor jongens en meisjes, vanaf
negen jaar, ook voor niet Leidenaars.
LEIDEN Na een rumoerige
hoorzitting over de Rijnsbur-
gerweg zei een wethouder:
„Deze buurt behoort tot de
wijken waar de gemeente niet
veel komt. Het kan toch leer
zaam zijn". Aan de rand van
Leiden, tussen Warmonder-
weg, Leidse Hout en Rijns
burgerweg, bevindt zich de
stille Raadsherenbuurt. Ge
bouwd in de jaren twintig en
dertig, nu gelegen in een
lommerrijke omgeving. Als
sluipverkeer de rustige buurt
dreigt te verstorenkomen de
bewoners in opsiand, zoals
het stadsbestuur met verba
zing moest constateren. In de
buurt ontstond ook wat ru
moer toen in de Oldenbarne-
veltstraat bomen geplant
werden „midden op straat".
Maar de vrede lijkt nu weer
hersteld. Er woont.wat men
wel noemt, de betere stand,
en die lost zelf z'n problemen
op.
Van de vier buurtwinkeltjes
is alleen de sigaren- en tijd
schriftenhandelaar nog over.
De eersteoude generatie
bewoners wordt nu afgelost
door een jongere, tweede ge
neratie. En dat geeft deze be
schaafde buitenwijk van te
vreden burgers een aparte
kleur.
„Er wordt wel eens gezegd, de hui
zen zijn gebouwd van stenen die ge
stolen zijn van de'bouw van het Aca
demisch Ziekenhuis. Bouwtechnisch
zijn de huizen niet honderd procent.
Het was toen crisis en er hebben al
lerlei aannemers aan gewerkt. Dan
'lag de bouw weer eens stil, het ging
met stukjes en beetjes. Als je buiten
staat, zie je dat de muur hier wat
rond loopt. Dat was natuurlijk werk
van een kruideniers jongen, die was
werkloos en ging dan naar een aan
nemer toe, en dan zei die dat-ie wel
kon metselen". (Gepensioneerde
bewoner van de Fagelstraat, woont
daar al Jaren. Het goed onderhouden
interieur lijkt niet vei-anderd sinds
de oorlog: weerspiegeling van een
werkzaam, bescheiden leven).
„Het zijn natuurlijk ruime huizen,
de nieuwe bewoners breken ze vaak
uit. Het is een ouderwetse bouw,
met zwaardere muren. Jaren geleden
hebben een paar Groningse here-
boeren ze gekocht als belegging.
Sindsdien zijn ze regelmatig in an
dere handen overgegaan. Het is nu
gedeeltelijk huur en gedeeltelijk koop.
De huren liggen van twee- tot twee-
lionderdvijftig gulden, maar er is
veel onderhoud nodig".
(Voor sommige huurhuizen wordt
minder dan tweehonderd gulden per
maand betaald. Kon men vijf jaar
geleden nog een huis kopen voor
75.000 gulden, nu wordt 180.000 ge
vraagd).
„Achter die huizen (de overkant
van de Fagelstraat) liggen de tui_
nen van Ballego. Dat was een dah
liakweker. Hy is ermee opgehouden,
hij had een dusdanige leeftijd. Het
was een internationaal bekende
kweker, hij kweekte zeldzame soor
ten. Ze wonen er nog wel maar er
is geen bedrijf meer. Het was open
kweek, er staat nog een enkele kas.
Fietsers die de weg naar het station
willen afsnijden rijden via de tuin
naar de Rijnsburgerweg. Het ligt er
nu zes of zeven jaar ongebruikt. Ik
had gedacht dat er wel bungalows
zouden komen; ik weet niet precies
hoe dat allemaal zit".
„In de villa's by de Leidse Hout
wonen een paar professoren. Vroeger
liep professor Huizinga hier wel eens
door de straat".
„Je hebt mensen, die gaan elke dag
op de koffie. Maar hier loop je niet
zo binnen; ben Je buiten, dan maak
je even een praatje. Je spreekt de
mensen wel op straat. Er woont hier
een man van in de tachtig, die hou
je in de gaten, dan ga je af en toe
eens kijken of je een boodschap voor
hem kunt doen of zo".
„Er verandert veel in de wijk.
Langzaam trekken de ouden weg, er
komen veel jonge gezinnen. Het is
nu denk ik half om half. Misschien
dat de jongeren het al winnen. Er
zijn veel artsen bij; die zitten dan
dicht bij de ziekenhuizen. En lera
ren. Eens even kijken, daar zit een
doctorandus, ernaast een arts, dan
twee bejaarde dames, dan een arts,
daartegenover weer een arts, en dan
Zij hebben enigszins wel een mo
derne geest. Zij hebben een tijd ge
leden geëntameerd dat er drempels
in de straat zouden komen, dat is
toen niet doorgegaan".
„Je kon toen overal zo huizen
krijgen. Dit hele blok was nog leeg.
We kregen drie maanden gratis wo
nen. Het was vrij duur, tweeënder
tig-vijftig geloof ik, ja tweeëndertig
gulden vijftig; voor die tijd vrij duur,
dat was augustus '26". (Oudste be
woonster van de Fagelsti-aat).
„In het begin waren er veed hui
zen leeg. De straat moest nog aan
gelegd worden voor de verhuiswagen.
Modern? Nouja vrij modern.
Ik weet nog, mijn broer kwam de
eerste keer op visite en toen zei die:
waar woon je nou?! We hadden op
de Hogewoerd gewoond en daar had
je van die hoge ramen en hoge ka
mers. Dit is zo laag. Alle gordijnen
kon je zo in tweeën doen".
„We hebben de Leidse Hout klaar
zien maken. We woonden hier toen
vijf, zes Jaar. Er stond een hek om
heen, het was een dicht bos. Voor
één gulden mocht je erin. Nee, per
jaar; dan kreeg je een kaart. Wie
was het ook weer, Krantz? Krantz
geloof ik, wie was het, nou ja een
hele rijke meneer heeft 't laten in
richten. Hij had een lakenfabriek,
nee wollen dekens, nee dat is Zaal
berg, dat jassegoed. hoe heette dat
ookratiné. Dat was een dikke
wollen stof, dat was zijn specialiteit.
Ja, dat zie je nou helemaal niet
„Ja, het was een wel - wat deftige
buurt. Allemaal ambtenaren, ver
scheidene doktoren. Weet je wat het
is: toen waren het allemaal jonge
mensen, er zijn er nu heel wat over
leden".
„De laatste jaren gaat de buurt
wel wat achteruit. Het zijn van die
De lommerrijke Van Slingelandtlaan langs de Leidse Hout en villa's van professoren.
