1 v's
Groot kwaliteitsverschil
bij pennen en dobbers...
I sport
New York klaar voor circus van Democraten
Carter overtuigd
van kandidatuur
O VB kweekt 50.000 echte boerenkarpers
ZATERDAG 5 JUNI 1976
ADVERTENTIE
De enige speciaalzaak voor al uw
HENGEL
SPORTARTIKELEN
DE SPORT
Haarlemmerstraat 11, tel. 124020
Wisselvallige
vangsten in
eerste visweek
De eerste visweek zit er al weer op.
De vangstmeldingen van de ver
schillende wateren in dit gebied
waren nogal wisselvallig. Er waren
hengelaars die al op de eerste vis
dag flinke vangsten boekten, ter
wijl anderen niet verder kwamen
dan een of twee voorntjes. Op de
plassen, meren en vaarten werd er
plaatselijk goed voorn gevangen,
terwijl in het begin van de week de
aal aardig liep. Op diverse plaatsen
werden al flinke karpers aan de
haak geslagen. Hoewel het geen
wet van Meden en Perzen is, wer
den de betere vangsten de afgelo
pen dagen toch geboekt in het wat
ondiepere water waar de vis na de
paai nog verblyf houdt, ook al door
de hogere watertemperatuur.
ADVERTENTIE
ELAN VISBOTEN
BOOT - CENTRUM B.V.
VISQUIZ
Heeft u uw oplossing van de visquiz
al ingestuurd? Niet, dan heeft u nog
tot 12 juni de gelegenheid. Beant
woord de zes vragen die in de vis-
rubriek van vorige week werden
gesteld en stuur die naar Leidsch
Dagblad, Witte Singel 1, Leiden. U
maakt kans op een van de vele
prachtige prijzen.
Deze week in de "hengeltip" iets
over dobbers. Of liever gezegd:
pennen, want het woord dobber
roept b\j mij altijd associaties op
met iets massaals. Iets lomps. Ter
wijl de bijklank van de pen iets
ranks en lichts heeft. Ik hoef u niet
meer te vertellen, dat er pennen zijn
en pennen. Het grote verschil in
prijs duidt er al op, dat er immense
kwaliteitsverschillen bestaan.
Er zijn penneljes in de handel,
waarvan de antenne bestaat uit
niets meer of minder dan een cock
tailprikkertje. Daaromheen is dan
een stukje lichtgewicht hout ge
knutseld. Een kwastje verf erover
heen om de inferioriteit te maske
ren, een kraaltje erop geschoven en
klaar is Kees. Onvergelijkbaar
daarmee zijn de met de hand ver
vaardigde exemplaren. Keurig uit
gebalanceerd en een produkt van
vaak jarenlang uitproberen en bij
schaven.
Een van de belangrijkste kwali
teitseisen, die aan een pen gesteld
mag worden, is dat hij goed in de
lak zit.
Dus niet één keerfje vlotjesweg in
de verfpot gedoopt, maar werkelijk
goed gelakt. Immers pennen die
slecht gelakt zijn hebben een veel
kortere levensduur dan de goedge-
lakte. De laklaag dient namelijk als
een pantser, een beschermlaag,
voor het zeer lichte en daardoor bij
zonder kwetsbare hout.
Pennen die onvoldoende in de verf
zitten vertonen vaak na twee of drie
keer vissen al kale plekken. En als
het eenmaal zover is dan is het
kerkhof voor zo'n pennetje dicht
bij. Heeft u zulke pennetjes in uw
tuigendoos, dan kunt u nog een po
ging wagen ze zelf bij te lakken. Is
de verf namelijk op een paar plek
jes verdwenen, dan begint het bin
nendringende water onmiddellijk
zijn verwoestend werk. In korte tijd
verrot het hout.
Het probleem van "lekkende" pen
nen is dat ze in de loop van éen vis
dag een geheel ander drijfvermo-
gen krijgen. Aan het begin is het
drijfvermogen nog groot omdat het
hout droog is. Maar na enkele uren
heeft het hout zich volgezogen en
kan het gebeuren dat de pen die 's
ochtends nog dreef, nu plotseling
neigingen begint te vertonen om
steeds naar de bodem te zinken.
Of u een goede pen in handen heeft
of niet, is ook vaak af te lezen aan de
uitvoering van het kurkje of de
kraal, die op de pen geschoven zit.
Er zijn erbij van zulk waardeloos
materiaal dat ze al na zeer korte tijd
ingesleten zijn of inscheuren. Met
kurkjes is het vaak idem dito. Pen
nen van goede kwaliteit hebben
een kurkje met een taps gat, waar
door het vastzetten wordt verge
makkelijkt en die zijn bovendien
gevoerd met een isolerend mate
riaal. Dat voorkomt het snelle in
slijten en bovendien dat het kurkje
of kraaltje snel verrot, door het wa
ter dat van binnenuit in het hout of
kurk doordringt.
Tenslotte nog een paar adviezen,
die er toe kunnen bijdragen dat uw
pennen een lange levensduur heb
ben. Haal de pen na afloop van een
visdag altijd van de hengel. De
meeste pennen sneuvelen omdat
sportvissers, het tuigje op het top-
eind laten zitten en de zaak dan
wegbergen. Schuif na een visdag
ook altijd het kurkje of kraaltje naar
de top van de antenne. U loopt dan
niet de kans dat het drijflichaam
door de werking van het hout zo
vast komt te zitten dat pogingen om
de zaak te scheiden, meestal een af
gebroken antenne opleveren Be
waar de grote pennen, die niet in
een tuigendoos of -etui passen, in
een stukje pvc-buis of een afge
zaagd stuk van een gebarsten of ge
broken holglas-hengeldeel.
Hengelen
in
Ceylon
Een opmerkelijk, niet alledaags
hengelplaatjeHij is dan ook af
komstig uit Ceylon. Bij Matara
wordt op deze manier vis gevan
gen. Niet zoals wij, voor de sport,
maar om te voorzien in het leven
sonderhoud. De zitplaatsen in de
boomstammen die vlak voor de
kust staan worden bij laag water
ingenomen. Als de vloed opkomt
wordt het hengeltje uitgegooid.
De vooruitzichten voor de kar
pervissers, die zich gespeciali
seerd hebben op het vangen van
de wilde of boerenkarper, zijn
wat gunstiger geworden. Bij de
Organisatie ter Verbetering van
de Binnenvisserij zal dit jaar
geprobeerd worden om met de
aanwezige kweekvissen onge
veer 50.000 volledige wilde kar
pers te kweken. Overigens zul
len déze karpers niet voor 1978
uitgezet kunnen worden. Hoe
wel het nog maar een beschei
den aanzet is, lijkt het erop dat
de OVB is teruggekeerd op het
goede pad. Namelijk om die
vissen te kweken die de sport
vissers wensen. Het mag dan zo
zijn, dat de boerenkarper moei
lijker vangbaar is dan de
kweekkarper van de OVB, daar
staat tegenover dat de boeren
karper een sportvis bij uitstek
is, met een tomeloze kracht.
Overigens erkent de OVB dat er
door de sportvissers de laatste
jaren steeds meer gevraagd
wordt «om een 100% boerenkar
per. Al enkele jaren wordt door
de OVB de zogenaamde wild-
hybride gekweekt. Dat is de
schubkarper die afstamt van de
kweek- en de boerenkarper.
Daardoor paart deze karper een
snelle groei aan een flinke
strijdlust. Veel meer vechtlust
toont dan de hogerug-karpers,
die nu al weer jaren geleden
door de OVB werden gekweekt.
WASHINGTON (SP) - Madison
Square Garden, de arena waar de
grootste boksers hun triomf en de
net iets minder groten hun afgang
hebben beleefd, die roemruchte
sporthal boven het Pennsylvania-
station in wereldstad New York,
wordt van 12 tot 15 juli opnieuw het
toneel van een fervente uitwisse
ling van slagen. Politieke ditmaal.
De Democratische Nationale Con
ventie, het hoogste gezagsorgaan
van de Democratische Partij, komt
daar dan.bijeen om haar kandidaat
voor het Amerikaanse president
schap te kiezen. En nu al staat vast,
ja. is het onafwendbaar zeker, wie
dat gaat worden. Het wordt die
man. die tenminste 1505 stemmen
van de kiesmannen op zijn naam
krygt. Want 3008 gedelegeerden
komen naar New York om te bepa
len, wie de wapenrusting zal aan
gorden om straks in november in
door
Anton Pfeiffer
het eindtoernooi in het krijt te tre
den tegen de Republikeinse favo
riet. Wie op de conventie de abso
lute meerderheid krijgt, (de helft
plus één dus) valt die eer te beurt:
1505 stemmen en je bent 'm.
Het is de 37ste keer dat de Demo
cratische partyconventie (de eerste
werd in 1832 gehouden) bijeen
komt. Voor de derde maal heeft
New York het genoegen als gas
theer te mogen optreden. De eerste
New Yorkse conventie ligt ver weg
in 1868 en verliep te onopvallend
om er meer over te vertellen dan dat
ze echt gehouden is, maar die twee
de. die van 1924, is er een geweest,
die niet in het geheugen ligt van
"oh, ja, weet je nog, New York-
1924". maar meer als een nachtmer-
Veertien volle dagen was het con
gres bijeen en het kon maar niet tot
een beslissing komen. Koppig als
de ezel, die het symbool van de
Democraten is, bleef de conventie
doorgaan, totdat na 103 stemmin
gen John W. Davis wel een ge
schikte kandidaat leek. De Ma
dison Square Garden II (de huidige
Garden is de vierde editie van dit
sportpaleis) was toen zó moe, dat
hij zich direct na de conventie door
de sloper voorgoecf liet afleggen.
Records
Het hardnekkige doorzetten in 1924
had dan wel het record van het
grootste aantal stemmingen in de
Democratische geschiedenis op
zijn geweten, het voorkwam ten
minste de schande van besluite-
loósheid die de conventie van 1860
aankleefde. In Charleston stemden
toen de gedelegeerden en ze kon
den er maar niet uitkomen. Ze
krabden zich eens achter het oor en
.stemden nog eens. Een kandidaat?
Ho maar! Het werd 57 keer krabben
en evenveel keer stemmen en ook
toen was men het nog niet eens. In
wanhoop is het innerlijk deerlijk
verscheurde convent toen uiteen
gegaan, om het later in de zomer in
Baltimore nog eens te proberen. En
voorwaar, na weer zes stemmingen
kwamen ze er daar in Maryland
toen achter, dat senator Stephen A.
Douglas toch wel het beste was, wat
de Democraten in huis hadden.
Twee records, die volgende maand
in de New Yorkse sporthal beslist
zullen worden gebroken. Woens
dag 14 juli wordt dit jaar de grote
dag. In de avond daarvan kiest de
Conventie haar presidentskandi
daat. Er zullen misschien zes, zeven
namen worden aangedragen. Ik wil
niet speculeren welke dat worden,
maar vraagje of Jimmy Carter daar
bij is, dan hoor je mij niet "nee"
zeggen.
Net als in 1972 wordt die kandi
daatstelling ook nu niet meer -
zoals vroeger traditie was - omge
ven met een luidruchtige, voorba
rige en "spontane" bijvaldemon-
stratie van de supporters. Iedere
kandidaat mag in één toespraak
van een kwartier laten horen
waarom hij denkt de beste te zijn,
maar de tijdrovende bombarie
daaromheen is uit het scenario ge
schrapt.
Daarna wordt de presentie-lyst van
de delegaties - alfabetisch naar de
staat waar zij vandaan komen -
voorgelezen. In 1972 heeft men ge
probeerd ook met deze gewoonte te
breken, omdat de plaatsing van be
paalde staten op die presentielijst
onwillekeurig de stemming zou
kunnen beïnvloeden. Maar dit jaar
is dit rollezen ijlings weer inge
voerd, omdat het breken met deze
trotse traditie toch teveel tranen
van berouw heeft gekost.
Stemming
En dan komt deechte stemming. Er
is in elk geval één man, die er op dit
ogenblik niet aan twijfelt of Jimmy
Carter wint de kandidatuur by de
eerste ronde. En die ene is dan
Jimmy Carter zelf. Het lykt op dit
ogenblik, dat die kans inderdaad
groot is. Maar "op dit ogenblik" zijn
drie uitermate belangrijke voor-
verkiezingen nog niet achter de
rug: de primaries van New Jersey,
Ohio en Californiè, die op dinsdag 8
juni worden gehouden. New Jersey
met 108 gedelegeerden, Ohio met
152 en Californiè - de volkrijkste
staat van Amerika, dat er 280 naar
New York brengt.
Maar al worden het tien stemmin
gen en al wordt het tien keer geen
Jimmv Carter, op de avond van de
14e juli komt de Democratische
kandidaat tenslotte uit de bus. De
volgende dag, in de late middag en
de "Svond, wordt met eenzelfde ce
remonieel de kandidaat voor het
vice-presidentschap gekozen. En
als het zo ver is dan houden de
mannen, die straks hopen presi
dent en vice-president van de Ver
enigde Staten van Noord-Amerika
te worden hun redevoeringen
waarin zij met dank en veel belof
ten de kandidatuur aanvaarden.
En als het zo ver is.Ja, gemakke
lijk gezegd. De organisatie van de
vorige Democratische Conventie
weet met het zweet nog in de han
den hoe dat in 1972 is gegaan. Toen
kwam kandidaat George McGo-
vern pas om drie uur in de morgen
aan zijn "acceptance speech" to
selverklaringen van Barbara Jor
dan, de knappe jonge negervrouw,
die Texas in het Huis van Afge
vaardigden vertegenwoordigd en
John Glenn, de ruimtevaarder-
senator uit Ohio, twee volkshelden
in het oog van de gemiddelde Ame
rikaan.
De tweede dag wordt besteed aan
een stroom van huishoudelijke
agendapunten en eindigt met de
presentatie van het partijpro
gramma, waarover al een week te
voren in Washington langdurig is
vergaderd
Dat is dus wat in heel grote en
vooral heel vage lijn de bezoeker
van die vierdaagse conventie in
Madison Square Garden te wach
ten staat. Maar ook buiten de arena
barst het van activiteit, waarmee in
de eerste plaats de stad New York is
opgescheept. Een last, die de door
geldnood geteisterde stad maar al
te graag op de schouders neemt.
Volkshelden
i gespannen
Om een dergelijke martelgang te
vermijden is bepaald dat. hoe het
ook moge lopen, op donderdaga
vond 15 juli om half elf de presi
dentskandidaat zijn rede begint,
tenzij alles zo vlot gaat dat hij daar
al eerder aan toe is gekomen. Maar
wie deze congressen kent heeft
weinig geloof in de hoop daarop.
senator Frank Church maar met de
koffers naar het McAlpin-hotel.
Het hoofdkwartier van de partij is
in die vier dagen gevestigd in het
nabijgelegen Statler Hiltonhotel.
Daar is ook een perscentrum inge
richt. De publiciteitsmedia rukken
met een compleet leger op naar
New York. Alleen voor de dagblad
pers uit de hele wereld worden
rond 1200 verslaggevers verwacht.
Met radio- en televisiemensen en
hun technici, met de weekbladen,
de schoolbladen van de colleges
(die zeer serieus worden genomen)
en wat al niet meer komt de publici-
teitswereld met een divisie van on
geveer 10.000 man opzetten.
Er zijn een dikke 10.000 vierkante
meter Hilton vrijgemaakt als pers
centrum. De Gold Ballroom dient
het partijcentrum als ruimte, waar
het 500 man tegelijk op zijn pers
conferenties kan ontvangen.
Zo, dat is het dan. Nee, het is het
nog lang niet. Er is een enorme
agenda om deze verkiezingen heen
gebouwd. Welkomsttoespraken
onder meer van partijvoorzitter
Robert S. Strauss, politieke begin-
Het heeft er e..«*...
of New York de Democratische
Conventie wel zou krijgen. Tens
lotte won het met neuslengte - elf
tegen tien stemmen - van Los An
geles. De Democratische partij
heeft New York vooral de eer gege
ven, om te laten zien dat zij nog
steeds vertrouwen heeft in deze
miljoenenstad en haar óók in
tegenspoed beschouwt als de eer
ste stad van Amerika, om niet te
zeggen van de wereld.
Winst
Dat vertrouwen kost New York dan
wel bijna drie miljoen dollar, die
het als gastheer aan de kosten van
het congres moet bijdragen. Om
precies te zijn 2,182 miljoen dollar,
hetzelfde bedrag dat de partij vol
gens de .nieuwe wettelijke voor
schriften maximaal aan de conven
tie mag besteden. Maar het komt er
dik uit. Een slordige berekening
leert, dat er tijdens de conventie-
dagen 20 miljoen dollar zal worden
uitgegeven door de congresgan
gers. Alleen de telefoonmaat
schappij zal het jaar afsluiten met
zeven miljoen dollar meer op de in-
komstenpost dan normaal
J Er zijn 20.000 hotelnachten aange
vraagd door mensen, die van buiten
de stad komen. Laten dat er nou
eens 18.000 worden. Toch niet gek
voor vier nachtjes slapen. Het on
derbrengen van die vele duizenden
kost anders hoofdbrekens genoeg.
Er zijn alleen voor de gedelegeer
den al 18 grote New Yorkse hotels
ingeschakeld. Het zouden er eerst
19 zijn, maar het enorme
Commodore-hotej heeft intussen
zijn deuren gesloten, waardoor 760
gecontracteerde kamers uitvielen.
Dat betekende dat er<als de weer
licht moest worden geschuffeld om
congresgangers elders een bed te
bieden. Zo gaat bijvoorbeeld de
hele staf van presidentskandidaat
Veiligheid
De allergrootste zorg, die de orga
nisatie en vooral de politie hebben,
is die over de veiligheid. Nu staat al
era ten onder zijn hoede nam. Ver
der kan James bogen op meer dan
1200 kleinere congressen in en om
Miami en heeft hij de veiligheid en
rust gewaarborgd als adviseur bij
diners van de president, bij
kampioens-bokswedstrijden en bij
roek-festivals.
Als hij het met die ervaring niet af
kan, mag de heer McDonnell altijd
nog voor advies aankloppen bij de
daarvoor ingeschakelde hoofd
commissaris van de politie van
Miami Beach, die op een minstens
even indrukwekkende praktijker
varing kan bogen. Een veiligheid
sadviseur, wiens naam alleen al
vraagt om er een filmscenario om
heen te schrijven: Rocky Pomeran-
Muziek
Om bij al die sombere verwachtin
gen de zaak een-beetje op te vrolij
ken, heeft de Democratische Con
ventie Peter Duchin ingehuurd.
Die komt met zijn orkest naar New
York, om tijdens het congres de
muziek te verzorgen. Hij heeft spe-
vast dat op zondag 11 juni een de
monstratie van tegenstanders-van
het legaliseren van abortus van
Central Park dwars door de stad
naar Madison Square Garden zal
trekken. Van de andere kant, uit de
studentenwijk Greenwich Village,
komt dan de stoet van de "Gay-
Movement", de homofielen, die om
dezelfde rechten vragen die iedere
andere Amerikaan worden toebe
deeld. Dat zyn dan twee geweldloze
protestmarsen, die de New Yorkse
politie best baas kan.
Maar niet alle demonstraties zullen
zo vredig zijn. In dit tijdperk van
bommen en terreur rekent men
echt wel op steviger ordeverstorin
gen en er zijn al onderhandelingen
gevoerd met een aantal militante
bewegingen om een beelje bereid
willigheid los t£ weken.
In elk geval heeft de conventie haar
eigen veiligheidsdienst met aan het
hoofd James McDonnell, hoofd van
een particuliere bewakingsdienst
in Florida, die al de bescherming
van de Republikeinse conventies
van 1968 en 1972 op zijn naam heeft
en in dat laatste jaar ook de Défho-
ciale opdracht om "met de geselec
teerde mensen uit zijn orkest niet
alleen specifieke amusementsmu
ziek en ceremoniële nummers te
spelen, maar ook melodieën, die
een speciaal accent geven aan de
gebeurtenissen of de tussenpauzes
opvullen gedurende de conventie".
Nu, laat dat maar aan Peter over.
Hy is de zoon van wylen pianist
bandleider Eddy Duchin en heeft
zyn leven lang een grote belangstel
ling voor muziek en politiek gehad.
Hij heeft met zijn orkest gespeeld in
het Witte Huis. In pralende balzalen
en op de campussen van de univer
siteiten, maar ook voor hoogheden
als Prinses Margaret van Engeland.
Muzikaal zit de Democratische
Conventie dus wel gebakken en
voor Peter Duchin is het een niet te
versmaden schnabbel. Maar of hy
er helemaal van harte bly mee is
weet niemand. Want anders zomers
kampeert Peter met zijn vrouw
Cheray en zijn drie kinderen altijd
in de woeste wouden van Canada.
En dat is wel even iets anders dan
een conventie-hal in de moordend
hete julimaand in New York""
Een jeugdige supporter valt de breed lachende Jimmy Carter
in de armen.Carter,die in de afgelopen maanden goede resul
taten in voorverkiezingen behaalde, lijkt op weg naar de
presidentskandidatuur van de Amerikaanse Democratische
Partij.