1 v's Groot kwaliteitsverschil bij pennen en dobbers... I sport New York klaar voor circus van Democraten Carter overtuigd van kandidatuur O VB kweekt 50.000 echte boerenkarpers ZATERDAG 5 JUNI 1976 ADVERTENTIE De enige speciaalzaak voor al uw HENGEL SPORTARTIKELEN DE SPORT Haarlemmerstraat 11, tel. 124020 Wisselvallige vangsten in eerste visweek De eerste visweek zit er al weer op. De vangstmeldingen van de ver schillende wateren in dit gebied waren nogal wisselvallig. Er waren hengelaars die al op de eerste vis dag flinke vangsten boekten, ter wijl anderen niet verder kwamen dan een of twee voorntjes. Op de plassen, meren en vaarten werd er plaatselijk goed voorn gevangen, terwijl in het begin van de week de aal aardig liep. Op diverse plaatsen werden al flinke karpers aan de haak geslagen. Hoewel het geen wet van Meden en Perzen is, wer den de betere vangsten de afgelo pen dagen toch geboekt in het wat ondiepere water waar de vis na de paai nog verblyf houdt, ook al door de hogere watertemperatuur. ADVERTENTIE ELAN VISBOTEN BOOT - CENTRUM B.V. VISQUIZ Heeft u uw oplossing van de visquiz al ingestuurd? Niet, dan heeft u nog tot 12 juni de gelegenheid. Beant woord de zes vragen die in de vis- rubriek van vorige week werden gesteld en stuur die naar Leidsch Dagblad, Witte Singel 1, Leiden. U maakt kans op een van de vele prachtige prijzen. Deze week in de "hengeltip" iets over dobbers. Of liever gezegd: pennen, want het woord dobber roept b\j mij altijd associaties op met iets massaals. Iets lomps. Ter wijl de bijklank van de pen iets ranks en lichts heeft. Ik hoef u niet meer te vertellen, dat er pennen zijn en pennen. Het grote verschil in prijs duidt er al op, dat er immense kwaliteitsverschillen bestaan. Er zijn penneljes in de handel, waarvan de antenne bestaat uit niets meer of minder dan een cock tailprikkertje. Daaromheen is dan een stukje lichtgewicht hout ge knutseld. Een kwastje verf erover heen om de inferioriteit te maske ren, een kraaltje erop geschoven en klaar is Kees. Onvergelijkbaar daarmee zijn de met de hand ver vaardigde exemplaren. Keurig uit gebalanceerd en een produkt van vaak jarenlang uitproberen en bij schaven. Een van de belangrijkste kwali teitseisen, die aan een pen gesteld mag worden, is dat hij goed in de lak zit. Dus niet één keerfje vlotjesweg in de verfpot gedoopt, maar werkelijk goed gelakt. Immers pennen die slecht gelakt zijn hebben een veel kortere levensduur dan de goedge- lakte. De laklaag dient namelijk als een pantser, een beschermlaag, voor het zeer lichte en daardoor bij zonder kwetsbare hout. Pennen die onvoldoende in de verf zitten vertonen vaak na twee of drie keer vissen al kale plekken. En als het eenmaal zover is dan is het kerkhof voor zo'n pennetje dicht bij. Heeft u zulke pennetjes in uw tuigendoos, dan kunt u nog een po ging wagen ze zelf bij te lakken. Is de verf namelijk op een paar plek jes verdwenen, dan begint het bin nendringende water onmiddellijk zijn verwoestend werk. In korte tijd verrot het hout. Het probleem van "lekkende" pen nen is dat ze in de loop van éen vis dag een geheel ander drijfvermo- gen krijgen. Aan het begin is het drijfvermogen nog groot omdat het hout droog is. Maar na enkele uren heeft het hout zich volgezogen en kan het gebeuren dat de pen die 's ochtends nog dreef, nu plotseling neigingen begint te vertonen om steeds naar de bodem te zinken. Of u een goede pen in handen heeft of niet, is ook vaak af te lezen aan de uitvoering van het kurkje of de kraal, die op de pen geschoven zit. Er zijn erbij van zulk waardeloos materiaal dat ze al na zeer korte tijd ingesleten zijn of inscheuren. Met kurkjes is het vaak idem dito. Pen nen van goede kwaliteit hebben een kurkje met een taps gat, waar door het vastzetten wordt verge makkelijkt en die zijn bovendien gevoerd met een isolerend mate riaal. Dat voorkomt het snelle in slijten en bovendien dat het kurkje of kraaltje snel verrot, door het wa ter dat van binnenuit in het hout of kurk doordringt. Tenslotte nog een paar adviezen, die er toe kunnen bijdragen dat uw pennen een lange levensduur heb ben. Haal de pen na afloop van een visdag altijd van de hengel. De meeste pennen sneuvelen omdat sportvissers, het tuigje op het top- eind laten zitten en de zaak dan wegbergen. Schuif na een visdag ook altijd het kurkje of kraaltje naar de top van de antenne. U loopt dan niet de kans dat het drijflichaam door de werking van het hout zo vast komt te zitten dat pogingen om de zaak te scheiden, meestal een af gebroken antenne opleveren Be waar de grote pennen, die niet in een tuigendoos of -etui passen, in een stukje pvc-buis of een afge zaagd stuk van een gebarsten of ge broken holglas-hengeldeel. Hengelen in Ceylon Een opmerkelijk, niet alledaags hengelplaatjeHij is dan ook af komstig uit Ceylon. Bij Matara wordt op deze manier vis gevan gen. Niet zoals wij, voor de sport, maar om te voorzien in het leven sonderhoud. De zitplaatsen in de boomstammen die vlak voor de kust staan worden bij laag water ingenomen. Als de vloed opkomt wordt het hengeltje uitgegooid. De vooruitzichten voor de kar pervissers, die zich gespeciali seerd hebben op het vangen van de wilde of boerenkarper, zijn wat gunstiger geworden. Bij de Organisatie ter Verbetering van de Binnenvisserij zal dit jaar geprobeerd worden om met de aanwezige kweekvissen onge veer 50.000 volledige wilde kar pers te kweken. Overigens zul len déze karpers niet voor 1978 uitgezet kunnen worden. Hoe wel het nog maar een beschei den aanzet is, lijkt het erop dat de OVB is teruggekeerd op het goede pad. Namelijk om die vissen te kweken die de sport vissers wensen. Het mag dan zo zijn, dat de boerenkarper moei lijker vangbaar is dan de kweekkarper van de OVB, daar staat tegenover dat de boeren karper een sportvis bij uitstek is, met een tomeloze kracht. Overigens erkent de OVB dat er door de sportvissers de laatste jaren steeds meer gevraagd wordt «om een 100% boerenkar per. Al enkele jaren wordt door de OVB de zogenaamde wild- hybride gekweekt. Dat is de schubkarper die afstamt van de kweek- en de boerenkarper. Daardoor paart deze karper een snelle groei aan een flinke strijdlust. Veel meer vechtlust toont dan de hogerug-karpers, die nu al weer jaren geleden door de OVB werden gekweekt. WASHINGTON (SP) - Madison Square Garden, de arena waar de grootste boksers hun triomf en de net iets minder groten hun afgang hebben beleefd, die roemruchte sporthal boven het Pennsylvania- station in wereldstad New York, wordt van 12 tot 15 juli opnieuw het toneel van een fervente uitwisse ling van slagen. Politieke ditmaal. De Democratische Nationale Con ventie, het hoogste gezagsorgaan van de Democratische Partij, komt daar dan.bijeen om haar kandidaat voor het Amerikaanse president schap te kiezen. En nu al staat vast, ja. is het onafwendbaar zeker, wie dat gaat worden. Het wordt die man. die tenminste 1505 stemmen van de kiesmannen op zijn naam krygt. Want 3008 gedelegeerden komen naar New York om te bepa len, wie de wapenrusting zal aan gorden om straks in november in door Anton Pfeiffer het eindtoernooi in het krijt te tre den tegen de Republikeinse favo riet. Wie op de conventie de abso lute meerderheid krijgt, (de helft plus één dus) valt die eer te beurt: 1505 stemmen en je bent 'm. Het is de 37ste keer dat de Demo cratische partyconventie (de eerste werd in 1832 gehouden) bijeen komt. Voor de derde maal heeft New York het genoegen als gas theer te mogen optreden. De eerste New Yorkse conventie ligt ver weg in 1868 en verliep te onopvallend om er meer over te vertellen dan dat ze echt gehouden is, maar die twee de. die van 1924, is er een geweest, die niet in het geheugen ligt van "oh, ja, weet je nog, New York- 1924". maar meer als een nachtmer- Veertien volle dagen was het con gres bijeen en het kon maar niet tot een beslissing komen. Koppig als de ezel, die het symbool van de Democraten is, bleef de conventie doorgaan, totdat na 103 stemmin gen John W. Davis wel een ge schikte kandidaat leek. De Ma dison Square Garden II (de huidige Garden is de vierde editie van dit sportpaleis) was toen zó moe, dat hij zich direct na de conventie door de sloper voorgoecf liet afleggen. Records Het hardnekkige doorzetten in 1924 had dan wel het record van het grootste aantal stemmingen in de Democratische geschiedenis op zijn geweten, het voorkwam ten minste de schande van besluite- loósheid die de conventie van 1860 aankleefde. In Charleston stemden toen de gedelegeerden en ze kon den er maar niet uitkomen. Ze krabden zich eens achter het oor en .stemden nog eens. Een kandidaat? Ho maar! Het werd 57 keer krabben en evenveel keer stemmen en ook toen was men het nog niet eens. In wanhoop is het innerlijk deerlijk verscheurde convent toen uiteen gegaan, om het later in de zomer in Baltimore nog eens te proberen. En voorwaar, na weer zes stemmingen kwamen ze er daar in Maryland toen achter, dat senator Stephen A. Douglas toch wel het beste was, wat de Democraten in huis hadden. Twee records, die volgende maand in de New Yorkse sporthal beslist zullen worden gebroken. Woens dag 14 juli wordt dit jaar de grote dag. In de avond daarvan kiest de Conventie haar presidentskandi daat. Er zullen misschien zes, zeven namen worden aangedragen. Ik wil niet speculeren welke dat worden, maar vraagje of Jimmy Carter daar bij is, dan hoor je mij niet "nee" zeggen. Net als in 1972 wordt die kandi daatstelling ook nu niet meer - zoals vroeger traditie was - omge ven met een luidruchtige, voorba rige en "spontane" bijvaldemon- stratie van de supporters. Iedere kandidaat mag in één toespraak van een kwartier laten horen waarom hij denkt de beste te zijn, maar de tijdrovende bombarie daaromheen is uit het scenario ge schrapt. Daarna wordt de presentie-lyst van de delegaties - alfabetisch naar de staat waar zij vandaan komen - voorgelezen. In 1972 heeft men ge probeerd ook met deze gewoonte te breken, omdat de plaatsing van be paalde staten op die presentielijst onwillekeurig de stemming zou kunnen beïnvloeden. Maar dit jaar is dit rollezen ijlings weer inge voerd, omdat het breken met deze trotse traditie toch teveel tranen van berouw heeft gekost. Stemming En dan komt deechte stemming. Er is in elk geval één man, die er op dit ogenblik niet aan twijfelt of Jimmy Carter wint de kandidatuur by de eerste ronde. En die ene is dan Jimmy Carter zelf. Het lykt op dit ogenblik, dat die kans inderdaad groot is. Maar "op dit ogenblik" zijn drie uitermate belangrijke voor- verkiezingen nog niet achter de rug: de primaries van New Jersey, Ohio en Californiè, die op dinsdag 8 juni worden gehouden. New Jersey met 108 gedelegeerden, Ohio met 152 en Californiè - de volkrijkste staat van Amerika, dat er 280 naar New York brengt. Maar al worden het tien stemmin gen en al wordt het tien keer geen Jimmv Carter, op de avond van de 14e juli komt de Democratische kandidaat tenslotte uit de bus. De volgende dag, in de late middag en de "Svond, wordt met eenzelfde ce remonieel de kandidaat voor het vice-presidentschap gekozen. En als het zo ver is dan houden de mannen, die straks hopen presi dent en vice-president van de Ver enigde Staten van Noord-Amerika te worden hun redevoeringen waarin zij met dank en veel belof ten de kandidatuur aanvaarden. En als het zo ver is.Ja, gemakke lijk gezegd. De organisatie van de vorige Democratische Conventie weet met het zweet nog in de han den hoe dat in 1972 is gegaan. Toen kwam kandidaat George McGo- vern pas om drie uur in de morgen aan zijn "acceptance speech" to selverklaringen van Barbara Jor dan, de knappe jonge negervrouw, die Texas in het Huis van Afge vaardigden vertegenwoordigd en John Glenn, de ruimtevaarder- senator uit Ohio, twee volkshelden in het oog van de gemiddelde Ame rikaan. De tweede dag wordt besteed aan een stroom van huishoudelijke agendapunten en eindigt met de presentatie van het partijpro gramma, waarover al een week te voren in Washington langdurig is vergaderd Dat is dus wat in heel grote en vooral heel vage lijn de bezoeker van die vierdaagse conventie in Madison Square Garden te wach ten staat. Maar ook buiten de arena barst het van activiteit, waarmee in de eerste plaats de stad New York is opgescheept. Een last, die de door geldnood geteisterde stad maar al te graag op de schouders neemt. Volkshelden i gespannen Om een dergelijke martelgang te vermijden is bepaald dat. hoe het ook moge lopen, op donderdaga vond 15 juli om half elf de presi dentskandidaat zijn rede begint, tenzij alles zo vlot gaat dat hij daar al eerder aan toe is gekomen. Maar wie deze congressen kent heeft weinig geloof in de hoop daarop. senator Frank Church maar met de koffers naar het McAlpin-hotel. Het hoofdkwartier van de partij is in die vier dagen gevestigd in het nabijgelegen Statler Hiltonhotel. Daar is ook een perscentrum inge richt. De publiciteitsmedia rukken met een compleet leger op naar New York. Alleen voor de dagblad pers uit de hele wereld worden rond 1200 verslaggevers verwacht. Met radio- en televisiemensen en hun technici, met de weekbladen, de schoolbladen van de colleges (die zeer serieus worden genomen) en wat al niet meer komt de publici- teitswereld met een divisie van on geveer 10.000 man opzetten. Er zijn een dikke 10.000 vierkante meter Hilton vrijgemaakt als pers centrum. De Gold Ballroom dient het partijcentrum als ruimte, waar het 500 man tegelijk op zijn pers conferenties kan ontvangen. Zo, dat is het dan. Nee, het is het nog lang niet. Er is een enorme agenda om deze verkiezingen heen gebouwd. Welkomsttoespraken onder meer van partijvoorzitter Robert S. Strauss, politieke begin- Het heeft er e..«*... of New York de Democratische Conventie wel zou krijgen. Tens lotte won het met neuslengte - elf tegen tien stemmen - van Los An geles. De Democratische partij heeft New York vooral de eer gege ven, om te laten zien dat zij nog steeds vertrouwen heeft in deze miljoenenstad en haar óók in tegenspoed beschouwt als de eer ste stad van Amerika, om niet te zeggen van de wereld. Winst Dat vertrouwen kost New York dan wel bijna drie miljoen dollar, die het als gastheer aan de kosten van het congres moet bijdragen. Om precies te zijn 2,182 miljoen dollar, hetzelfde bedrag dat de partij vol gens de .nieuwe wettelijke voor schriften maximaal aan de conven tie mag besteden. Maar het komt er dik uit. Een slordige berekening leert, dat er tijdens de conventie- dagen 20 miljoen dollar zal worden uitgegeven door de congresgan gers. Alleen de telefoonmaat schappij zal het jaar afsluiten met zeven miljoen dollar meer op de in- komstenpost dan normaal J Er zijn 20.000 hotelnachten aange vraagd door mensen, die van buiten de stad komen. Laten dat er nou eens 18.000 worden. Toch niet gek voor vier nachtjes slapen. Het on derbrengen van die vele duizenden kost anders hoofdbrekens genoeg. Er zijn alleen voor de gedelegeer den al 18 grote New Yorkse hotels ingeschakeld. Het zouden er eerst 19 zijn, maar het enorme Commodore-hotej heeft intussen zijn deuren gesloten, waardoor 760 gecontracteerde kamers uitvielen. Dat betekende dat er<als de weer licht moest worden geschuffeld om congresgangers elders een bed te bieden. Zo gaat bijvoorbeeld de hele staf van presidentskandidaat Veiligheid De allergrootste zorg, die de orga nisatie en vooral de politie hebben, is die over de veiligheid. Nu staat al era ten onder zijn hoede nam. Ver der kan James bogen op meer dan 1200 kleinere congressen in en om Miami en heeft hij de veiligheid en rust gewaarborgd als adviseur bij diners van de president, bij kampioens-bokswedstrijden en bij roek-festivals. Als hij het met die ervaring niet af kan, mag de heer McDonnell altijd nog voor advies aankloppen bij de daarvoor ingeschakelde hoofd commissaris van de politie van Miami Beach, die op een minstens even indrukwekkende praktijker varing kan bogen. Een veiligheid sadviseur, wiens naam alleen al vraagt om er een filmscenario om heen te schrijven: Rocky Pomeran- Muziek Om bij al die sombere verwachtin gen de zaak een-beetje op te vrolij ken, heeft de Democratische Con ventie Peter Duchin ingehuurd. Die komt met zijn orkest naar New York, om tijdens het congres de muziek te verzorgen. Hij heeft spe- vast dat op zondag 11 juni een de monstratie van tegenstanders-van het legaliseren van abortus van Central Park dwars door de stad naar Madison Square Garden zal trekken. Van de andere kant, uit de studentenwijk Greenwich Village, komt dan de stoet van de "Gay- Movement", de homofielen, die om dezelfde rechten vragen die iedere andere Amerikaan worden toebe deeld. Dat zyn dan twee geweldloze protestmarsen, die de New Yorkse politie best baas kan. Maar niet alle demonstraties zullen zo vredig zijn. In dit tijdperk van bommen en terreur rekent men echt wel op steviger ordeverstorin gen en er zijn al onderhandelingen gevoerd met een aantal militante bewegingen om een beelje bereid willigheid los t£ weken. In elk geval heeft de conventie haar eigen veiligheidsdienst met aan het hoofd James McDonnell, hoofd van een particuliere bewakingsdienst in Florida, die al de bescherming van de Republikeinse conventies van 1968 en 1972 op zijn naam heeft en in dat laatste jaar ook de Défho- ciale opdracht om "met de geselec teerde mensen uit zijn orkest niet alleen specifieke amusementsmu ziek en ceremoniële nummers te spelen, maar ook melodieën, die een speciaal accent geven aan de gebeurtenissen of de tussenpauzes opvullen gedurende de conventie". Nu, laat dat maar aan Peter over. Hy is de zoon van wylen pianist bandleider Eddy Duchin en heeft zyn leven lang een grote belangstel ling voor muziek en politiek gehad. Hij heeft met zijn orkest gespeeld in het Witte Huis. In pralende balzalen en op de campussen van de univer siteiten, maar ook voor hoogheden als Prinses Margaret van Engeland. Muzikaal zit de Democratische Conventie dus wel gebakken en voor Peter Duchin is het een niet te versmaden schnabbel. Maar of hy er helemaal van harte bly mee is weet niemand. Want anders zomers kampeert Peter met zijn vrouw Cheray en zijn drie kinderen altijd in de woeste wouden van Canada. En dat is wel even iets anders dan een conventie-hal in de moordend hete julimaand in New York"" Een jeugdige supporter valt de breed lachende Jimmy Carter in de armen.Carter,die in de afgelopen maanden goede resul taten in voorverkiezingen behaalde, lijkt op weg naar de presidentskandidatuur van de Amerikaanse Democratische Partij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 19