CIA in de CIA: leuk filmidee Pastoor Kooyman gaat tuinieren H Komedie niet leuk Daar houden wïjlV kijkers wel vanJ\!s ze bij Haagse Kringen te lang kletsen zetten ze gewoon het Resistentie Orkest in. Zekerde VARA weer. Want als de VARA je nog geen tientje waard is- waar blijven we dan? VRIJDAG 28 MEI 1976 "Ik heb weinig vertrouwen in het beleid van "Rome" en van "Rotterdam". De opvat tingen van mgr. Simonis zijn te romeins. Ik heb over igens tegen zijn persoon geen enkel bezwaar. Maar je wordt niet bevestigd en je krijgt geen ruggesteun. Vroeger kon je je nog beroe pen op je bisschop (mgr. Jansen) en later op Alfrink. Nu heb je eigenlijk helemaal niemand meer". Beetje moe "Ik vind het welletjes. Ik ben een beetje moe. Ik ben lichamelijk niet meer zo fit, mag ik wel zeggen, maar ik ga ook opzien tegen alle moge lijke pastorale werkzaamheden en verantwoordelijkheden. Ik verlang naar wat rust". Woorden van een wat gedesillusio neerd man, die de tijd nu vindt ge komen. Pastoor H. J. Kooyman van de St Willibrordusparochie van Oegstgeest, die dezer dagen na 40 jaar priesterschap met pensioen gaat "Ik hoefde niet weg, maar het wordt me te zwaar, zo'n grote ver antwoordelijkheid voor zo'n grote parochie. Daar komt nog bij, dat ik een afspraak heb met een onge huwde nicht om samen te wonen in een bungalow in Harmeien Ik heb die bungalow kunnen bouwen van het geld, dat ik aan mijn boeken heb verdiend. Ik ben daarbij een beekje zakenman. Dus ik heb ge zegd: Die grond voor niks en na de dood van ons beiden vervalt zowel grond als bungalow weer aan de pa rochie. Daar ging men mee ak koord. Zodoende". Pastoor Kooyman zit zichtbaar te genieten. Hij heeft zin in de toe komst. Hy kan zich dan eindelijk gaan uitleven in zijn hobby van tuinieren en siervogels. "In de afgelopen jaren is daar nooit iets van gekomen. Ik heb hier wel een tuin hoor, maar die is niet leuk wegens het verschrikkelijk drukke verkeer". Slim Oegstgeest en met name de St. Wil librordusparochie gaan een wat nors uitziende, eenvoudige pastoor verliezen, die overigens heel wat slimmer is dan men zo op het eerste gezicht zou denken. Boerenslim- heid en een helder verstand stelden hem in staat veel in zich op te ne men. Die kennis spreidde hij zowel mondeling als schriftelijk ten toon met een reële kijk op de zaken ^n met een zekere vrijmoedigheid, die bij velen respect afdwongen. Pastoor Kooyman is teleurgesteld in de teruggang van de laatste jaren in de kerk. Dat hebben we in Neder Dat remmen door Rome betreur ik in hoge mate Pastoor Kooyman: met de oude theologie konden we echt niet meer uit de voeten. land te "danken" aan de bis schopsbenoemingen van de laatste jaren, zo is zijn mening. Maar toch is er hoop en hij ziet de toekomst dan ook niet pessimistisch tegemoet. "Ik heb groot vertrouwen in de Hei lige Geest. Als ik de kerkgeschie denis bestudeer, dan weet ik dat het altijd in de loop der tijden op en neer is gegaan. Een stap vooruit en dan weer een stap achteruit. Maar de periode van stilstand en dus te ruggang duurt nu al 10 jaar, want zo lang is het Tweede Vaticaans Con cilie afgelopen. En dat remmen door "Rome" betreur ik in hoge mate. Daarom haken velen af'. Hij wil toch maar optimistisch ein digen. "Mogelijk onder een nieuwe paus zullen de vernieuwingen van het Vaticaans Concilie worden uit gevoerd. Niet alleen naar de latter, maar ook naar de geest. En dan is de toekomst van de kerk weer verze kerd". Vrijheid Pastoor Kooyman werd op 5 ja nuari 1911 in Vinkeveen geboren. Hy kreeg het idee om priester - aanvankeLyk had het ook architect kunnen zijn - te worden "zomaar". Priester worden heeft de doorslag gegeven met het bijkomende mo tief, "dat ik misschien nog wel eens bouwpastoor zou kunnen worden". Dat is er echter nooit van gekomen. Hij ging aanvankelijk op studie bij de paters Carmelieten, "omdat een vriend van mij er naartoe ging", in Zenderen (Overijssel). Na 4 jaar voelde hij niets meer voor het kloosterleven, omdat hij meer vrijheid wilde. Die kreeg hij in Ha- geveld en Warmond, in die tijd res pectievelijk klein- en groot seminarie van het bisdom Haarlem. Hy behoorde tot de eerste lichting, die twee jaar onderwijs kreeg in de filosofie. "Die 2 jaar was eigenlijk regel vanuit Rome, maar in Holland werd die regel ontdoken". De studie is betrekkelijk rimpel loos verlopen. Hij noemt als enige prof., die hem bijstaat, prof. dr. N. Greitemann. "Die was progressief en kritisch en dat zal wel de reden zijn geweest, dat hij er later uitge gaan is". Op 6 juni 1930 - dezer dagen dus 40 jaar geleden - werd hij priester ge wijd. "Ik kon heel goed studeren en ik had dan ook graag doorgestu deerd, maar ze vonden me te kri tisch". Hij vertelt het verhaal over een ar tikel, dat hij geschreven had. Dat ging toen - meer dan 40 jaar gele den! - over de invoering van de volkstaal in de liturgie. Dat was een van de redenen dat hy niet werd uitverkoren. "Achteraf vond ik het niet zo erg, want dan was ik toch in Rome terechtgekomen en van die studie had ik geen hoge pet op. Wij zeiden altijd: "Een doctoraat laten^ aanmeten in Rome". Die studie stond niet veel hoger dan in War mond. Boeken van buiten leren. Van echt wetenschappelijk onder zoek kwam niks". Oranjehotel Na zijn priesterwijding werd hij benoemd tot kapelaan in Heemste de. In het begin van de oorlog over geplaatst naar een arbeidersparo chie in Den Haag. In september 1942 door de Duiters opgepakt we gens een preek op de Mariacongre- gatie. "Die werd als anti-Duits be schouwd". Hij voegt er nu aan toe: "Was het ook wel". Ze verdachten hem overigens al een tijd, "want ik werd afgeluisterd". Na het "Oraryehotel" in Scheven- ingen kwam hij in Amersfoort ("hard werken, weinig eten en kou lyden") en Vught - "daar was het heel wat beter; we noemden het achteraf ''sanatorium". In Vught werd hij, omdat hij Duits sprak, blokschrijver met een Duitse communist als blokoudste. In het geheim reikte hij hosties uit, die uit verschillende kerken het kamp wa ren binnengesmokkeld. "Kans op mislezen was er niet". Paasnacht 1944 hield hij een preek en reikte hij weer communie uit. Daar kwamen de Duitsers achter en in mei 1944, toen de invasie dreigde, werd hij met nog 1000 anderen op transport naar Dachau gesteld. "Op de beestenwagens stond: "acht paarden". Wij werden er ingeduwd met 40 man; 24 uur zonder eten en drinken. Toen ik in Dachau kwam kreeg ik al gauw de indruk: dit is mijn eindstation. We kregen 1 bed voor 4 personen. Ik heb een jaar lang op de vloer geslapen. Het eten was slecht maar het allerergste wa ren de luizen". Hij heeft zijn leven kunnen redden met het zoals hijzelf zegt "jatten van aardappelen". "We kookten ze in een wasemmer en met behulp van geheime stopcontacten. Ik ben er toch zonder ernstige kwalen - ik woog overigens nog maar 50 kilo - uitgekomen. Zijn familie en bisschop Huibers dachten dat hij de pijp uit was, "maar dan ook letterlijk". Zo doende was op zijn plaats in Den Haag een andere kapelaan be noemd. Hij kreeg een plaats in Rotterdam-Kralingen. Van die ja ren staat hem het grootste feest ter gelegenheid van het 100-jarig be staan van de parochie nog helder voor de geest In die tijd maakte hij ook kennis met wijlen prof. dr. L. J. Rogier, een van 's werelds vermaardste katho lieke kerkhistorici Nuchter als pastoor Kooyman is zegt hij nu van Rogier. "Ik had groot respect voor hem". In 1951 kwam hij in Delft by deken Kok. Hij zette zich in voor de stich ting van een katholieke middelbare meisjesschool, later omgezet in het bekende Lodewyk-Makeblijde- college in Rijswijk. Hij bleef daar negen jaar godsdienstleraar en mo derator en voelde al gauw aan, dat de oude theologie het niet meer deed bij de schooljeugd. Er was echter ook geen nieuwe theologie. En dat was de reden, dat hijzelf stappen ondernam om in deze leemte te voorzien. Hij schreef een cursus voor middelbare scholen, waarin de uitgever van schoolboe ken Malmberg in Den Bosch brood zag. Zo verscheen er van zijn hand het boek "Zoekt eerst het Rijk Gods", in vier delen. "Het voorzag kennelijk in een behoefte, want er zijn in die jaren 150.000 van ver kocht. Ongeveer de helft van de middelbare scholen gebruikte mijn boeken". Hij heeft er wel wat aan verdiend, en van dat geld heeft hy nu een bungalow kunnen bouwen. "U merkt uit mijn schrijversactivi teiten dat ik echt voor vernieuwin gen was. Ik was erg blij met het Tweede Vaticaans Concilie. Ik heb duidelijk ondervonden, dat we met de oude theologie echt niet meer uit de voeten konden. Voelde dat het evangelie niet meer was te vertellen op de oude manier". In 1962 werd hy door de bisschop gevraagd pastoor te worden in Rot terdam. In 1967 vroeg de parochie raad van de St. Willibrordusparo chie te Oegstgeest de bisschop om een andere, wat meer progressieve pastoor. De afgelopen negen jaar heeft pastoor Kooyman in ieder ge val aan die wens voldaan. THEO KROON Het bestuur van de conferentie van Europese kerken, voor het eerst in Moskou byeen, heeft zijn teleurstelling uitgesproken over de uitvoering van de verdragen van Helsinki van vorig jaar. "Wij wen sten dat kerken en regeringen sinds de ondertekening van deze verdra gen méér hadden gedaan", aldus een resolutie. De verdragen van Helsinki over de rechten van de mens en de internationale betrek kingen, tot stand gekomen op een Europese conferentie over veilig heid en samenwerking, waren een dag lang het onderwerp binnen de conferentie van Europese kerken. In de resolutie wordt op de landen een beroep gedaan alles wat in de tien beginselen van Helsinki is neergelegd, ten uitvoer te brengen, al wordt ook beseft dat hiervoor tijd nodig kan zijn en "belangrijke ver anderingen in de houding van onze landen". De kerken wordt ge vraagd, zich voor te bereiden op het "tweede Helsinki", in Belgrado iri 1977. Patriarch Pimen, hoofd van de Russisch-orthodoxe kerk, richtte zich met een boodschap tot de con ferentie van Europese kerken waarin hij steun vroeg voor een in ternationale conferentie die vol gend jaar in Moskou gehouden zou moeten worden over "religieuze aanzetten voor duurzame vrede, ontwapening en rechtvaardige be trekkingen tussen staten". Beroeplngswerk: Hervormde Kerk - beroepen te Oosterwolde (G.) L. Quist Molenaarsgraaf, te Elim C. A. Helms Delft, te Halle J. Adolfsen Ellecom en De Steeg, te Ens-Kraggenburg A. Jonkers, le raar te Ede, te Zeist P. Vermaat VI aar dingen; aangenomen naar Bleiswyk R. P. Ytsma Middelburg; bedankt voor Veenendaal P. Ver- maat VI aar dingen, voor Giessen- Rijswijk A. Jonkers, leraar te Ede. Geref. Kerken: beroepen te Hein- enoord P. Bijl Drijber, te Duisburg (Duitsland) L. G. Rozendal Marum (beroep al aangenomen); aange nomen naar Sint Anna Parochie A J. P. Dondorp Grypskerk, naa Heemse D. Soepboer Drachten, naar Bussum J. H. Alderse Baas Amsterdam; bedankt voor Bun schoten J. Vegh Aalsmeer. |Chr. Geref. Kerken: beroepen te Zwaagwesteinde H. P. Brandsma te Amersfoort; bedankt voor Ca- pelle a. d. IJssel en voor Leiden M. Nap Eindhoven. Geref. Gemeen ten: bedankt voor Haamstede L. Blok, voor Hoofddorp J. Karens, voor Ermelo en voor Scherpenisse A. Hofman. Oud-Geref. Gemeen ten: bedankt voor Utrecht A. van der Meer Oosterland. Jack Nicholson in ..One flew over the cuckoo's nest". Blijvers Rex Lido - "One flew over the cuckoo's nest" van Milos Forman, blijft ge- "De man van Ok lukkig nog in Leiden te zien. Niet gen op z n Japan voor niks werden vijf Oscars toege kend aan deze produktie, die een van de beste van de laatste jaren mag heten. Jack Nicholson over- treft zichzelf, als McMurphv, de branieschopper, die de dupe wordt van het systeem in een psychiatri sche inrichting. Opgelegd pandoer in "Drie dagen van de Condor", maar: Het zal je maar gebeuren, datje, op het punt met je vriend op wintersportvakantie te gaan, ineens wordt vastgehou den door Robert Redford, die iedere ontsnappingspoging met een schietijzer uit je hoofd zet. Mooie boel! Nu zit Redford toevallig ook een beetje in de zorgen, want al zijn collega's zijn uitgemoord, maar leuk is het niet. Zeker als je vriendje opbelt om te vragen waar je blijft. Vandaar waar schijnlijk, dat Faye Dunaway maar van de nood een deugd maakt en haar sexuele behoeften bij de toch niet onappetij telijke Redford lenigt. Goede films in andere steden Studio - "Love and death" van Woodv Allen. Geestig, vol Allen- grollen, kortom bekende kwaliteit. Terug in Leiden Camera - "Easy Rider", twee jon gens trekken op motorfietsen door Amerika. Kindermatinee Camera - "Alice in Wonderland" Rex - "Sneeuwwitje en de zevc dwergen". "Lucky Lady" met Liza Minelli', Gene Hackman en Bun Reynolds, regie: Stanley Donen, Calypso 2, Rotterdam. Papilion" met Steve McQueen en Dustin Hoffman, regie Franklin J. Schaffner. Grand, Rotterdam. "A clockwork orange" met Mal colm McDowell en Patrick Magee, Studio '62. Rotterdam. "Leonor" van Juan Bunuel met Mi chel Piccoli en Liv Ullmann, Al- h am bra 2. Amsterdam. "The man who fell to earth", regie Nicholas Roeg met David Bowie en Rip Thorn, Calypso, Amsterdam. "La dernière femme" van Marco Ferreri met Gérard Depardieu en Ornella Muti, Rembrandtplein- theater, Amsterdam. Nachtfilms Haagse bioscopen Camera - "Roy Dean, the hanging Tot onze spijt konden wij i.v.m. judge". Hemelvaartsdag niet op tijd over de Rex - "Flossie". gegevens van de Haagse bioscopen beschikken. Je zou, dit lezönde, denken, dat het zich allemaal in een beetje om slachtige liefdesfilm afspeelt, maar het gaat om de CIA, die club in de Vier vuisten op een schietend scheurijzer; regie: Ferdinando Baldi; hoofdrollen: Paul Smith en Michael Coby; theater: Luxor; leeftijd: 14 jaar. Er is eigenlyk niets zo tragisch als een komedie die niet komisch is. Tragisch, vervelend, langdradig maar vooral op den duur erg irri tant. Dat is ook het geval met de film Vier Vuisten op een schietend scheuryzer. Wat daarin allemaal voor ongein wordt gepresenteerd, daar is het commentaar van Frans Henrichs bij het ijshockey nog niets bij. De twee zesderangs ac teurs, Michael Coby en Paul Smith doen trouwens net zo nadrukkelijk leuk als Henrichs Maar goed hun acteerprestaties zijn in vergelijking met hun Italiaanse collega's in deze spaghetti-western nog heilig. Die zouden zelfs bij een amateur toneelgezelschap worden wegges tuurd. Ln dan zwijgen we nog over regisseur Baldi. maar het feit dat hij dit produkt durft te tonen, spreekt eigenlyk al voor zichzelf. BART JUNGMAN. Verenigde Staten, die zich op aller lei fronten met spionage bezig houdt. Redford speelt Turner, die onder de codenaam Condor, bij een literaire stichting in dienst is. Deze stichting is een dekmantel, want er wordt voor de CIA gewerkt. Turner krijgt tot zijn grote verbazing een rapport terug, dat zijn meerderen voor waardeloos houden. Maar er zit wat anders achter. Een Cl A-man is be zig een CIA in de CIA te bouwen. Een CIA, die er Mafiamethoden op na houdt. Vandaar, dat ze het op Turner hebben gemunt, die op het punt staat een en ander op te helde ren. Zonder dat hij het zelf weet overigens. Als een groep huurmoordenaars de hele literaire sociëteit komt uit roeien, ontspringt Tumer net de dans. Dan is hij voor het gespuis een vogelvrije, die niemand meer kan vertrouwen. Vandaar dat hij by een wildvreemde juffrouw intrekt om het allemaal haarfijn uit te zoe ken, zonder dat ze hem kunnen vinden. Natuurlijk wordt hij toch gevonden, maar na veel bokke- sprongen kan hy toch naar de New York Times stappen om ze te vertel len in wat voor zooitje hij terecht is gekomen Op zichzelf een boeiend gegeven. Maar Pollack is met teveel opgelegd pandoer te werk gegaan, om het werkelijk geloofwaardig te maken. Titel: "Drie dagen van de Con dor"; regie: Sydney Pollack; hoofdrollen: Robert Bedford, Faye Dunaway, Cliff Robertson en Max von Sydow; theater: Trianon, 18 jaar. ANNEMIEK RUYGROK Er loopt aardig wat gespuis rond in ,JDrie dagen van de Condor". ADVERTENTIE I >al wordt een pitligavondjevrijdagopHilversum I. 't Begint al meteen goed met het intieme leven van de grijze zeehond.dan rijdagavondvnj.dun de prachtige rechtbankcomedvHofvan Holland en als klapstuk Haagse Kringen. I )at de heren Jacobs. I lreriks en v an Tijn er in de/.p politieke crisistijd weer braaf tegenaan gaan staat wel vast Kn je blijft lachen met dat Resistentie Orkest. Vindt u dal nou geen du bom lid\an te zijn? Minstens vooreen tientje periaar. Maar beter nog als automatisch jaarabonnee voor I Jti.Srt. Bel0215(WS741ofschrijl Antwoordnr.3 Hilversum. I )an ben je er bij. De VARA, dat ben je zelf.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 13