NEDERLAND OPPERMACHTIG „Holland is twee klassen beter dan Duitsland..." Team van maestro Johan Cruijff in halve finale MAANDAG 24 MEI 1976 SPORT BRUSSEL Omdat de UEFA er nadrukkelijk op staat dat de kwartfinales van het Europees kampioenschap een thuis- én"*een uitwedstrijd behelzen na een zege van 50 mag de tweede partij dus beslist niet schriftelijk worden afgedaanmoest George Knobels oranje zaterdag avond nog een visite aan Brussel afleggen. Na de afslachting van de Belgen in Rotterdam be tekende dit duel uiteraard slechts een formali teit. Maar omdat het Nederlands elftal nu eenmaal toch in de „Heizel" was, wilde het er best nog wat van maken ook. En opnieuw toonde het talentvolle team van maestro Johan Cruijff zich superieur aan de Belgen, die wel wilden maar niet konden. Door Rob Vente Dit keer bleef de schade voor de hulpeloze "witte duivels" evenwel beperkt tot een verliespost van 2—1. Dat de score niet overtuigender uitviel, had drie oorzaken. Ten eerste vertikten sommige Oranie- klanten het een Robbie Rensenbrink bijvoorbeeld om al te veel energie te spuien. Verder omlijstten enkelen hun prestatie met een portie nonchalance. Johan Neeskens veroorlod^de zich zelfs de luxe om een penalty naast het raakvlak te mikken. Tenslotte had Oranje pech. Domme pech. Sterke inzetten van Rep en Rensenbrink werden daardoor geen mooie goals, maar slechts „schoten tegen de paal". Afwachten Deinende op de tonen van de Zilvervloot, het trouwe Oranjele gioen was er weer, nam het laconieke Nederland tegen de experimentele Belgische ploeg aan vankelijk een nogal afwachtende houding aan. Het trachtte de equipe van Guy Thijs op het middenveld op te vangen. Dat lukte. Geraakten Cruijff en zijn makkers echter zelf in balbezit, dan bleek men amper bereid om gretig ten aanval te trekken. Oranje liet weer eens zoals dat heet het balletje rondgaan. Een tikje naar rechts, 'n passje naar links. Risicoloos breedtevoetbal, luidde aanvankelijk het parool. Het ging oranje gemakkelijk af. Arie Haan. eens zelf Oranjeman en nu vedette bij Anderlecht, op de tribune: „Nederland beheerste dit spelletje zo voortreffelijk, het voerde het zo perfect uit, dat het gewoon niet meer leuk was om naar te kijken. De Belgen bleken immers niet in staat om er wat tegen te doen en zelf had Nederland er in die periode kennelijk nog geen zin ln om voor spectaculaire acties te zorgen". George knobel: „Ik had dus voor de rust voor de 4-4-2-formatie gekozen Alleen Rensenbrink en Rep in de spits en het middenveld versterkt". Captain Cruijff: „Het was volkomen logisch dat we in de eerste helft geen risico namen en het accent op het middenveld legden. Je moet niet vergeten dat de Belgen een nieuwe coach hadden, vijf debutanten telden en er op gebrand waren om de „schande van Rotterdam" uit te wissen. Dus kon Je verwachten dat zo onstuimig zouden beginnen. Ons plan was om die lui in het begin maar een beetje te laten rennen en als ze dan na de rust waren uitgeraasd zelf in de aanval gaan en toeslaan. Nou, je mag wel stellen dat onze vlieger is opgegaan". George Knobel: „Toch speelden we ook in het begin voortreffelijk Alleen toen Neeskens die strafschop had gemist, ja, toen knakte er even wat in de ploeg en liep het daarna een poosje minder vlot". Naast Die strafschop viel overigens al in de achtste minuut. Na een pass van Cruijff op Neeskens wilde Maurice Martens in de hoek van het strafschopgebied te handig optreden. Hands. Penalty. Maar vanaf elf meter sprong Johan Neeskens daarop te nonchalant met de vrijë schietmogeüjkheid om. Naast. Dat Oranje voor de rust het spel weliswaar dicteerde, maar de nerveuze Belgische doelman Jean- Marie 1 Pfaff toch zelden voor problemen kon stellen, kwam overigens niet alleen door het feit dat het elftal zoals Knobel beweerde door de gemiste penalty aangeslagen raakte. Er waren meer oorzaken. Zo negeerden Johan Cruijff en Johan Neeskens door gaans de opdracht van George Knobel om vanuit het middenveld „diep" te gaan indien de mogelijk heid zich daartoe voordeed. Boven dien liepeq twee Knobel-pupillen voor de rust tamelijk verkrampt te voetballen: Johnny Rep en Wim Rob Rexsenbrink fin duel met Van Gooi) had er niet zoveel, zin in deze Ls4m van Hanegem. Johnny Rep: „Terwijl vrijwel ons hele elftal de zaak nogal gemakke lijk opvatte misschien zelfs te gemakkelijk liep ik er erg gespannen bij. Want ik. als speler die helemaal van Valencia was gehaald, moest me weer waar maken. En als dat niet zou lukken, wist ik wat ik te horen zou krijgen.' Opmerkingen in de trant van „zonde van het reisgeld, hè". Maar goed, nadat ik in de tweede helft op de paal had geknald, viel de spanning van me af. Daarna ging het ineens wel lekker". Wim van Hanegem: „ik was ditmaal ook veel meer gespannen dan normaal. Dat kwam door de kritiek die er op Knobel was ontstaan, nadat hij mij weer had gekozen. Ik heb daar voor de wedstrijd veel over geprakkizeerd. Ik dacht: als ik nu rot voetbal, gaat Knobel de boot in. Dat zou ik erg vervelend voor de man hebben gevonden. Gelukkig ben ik niet afgegaan. Maar ik ben toch ook niet tevreden over mezelf. Teveel passes wel zeggen dat ik redelijk heb gevoetbald". Achterstand Tot verbijstering van het enigszins hautaine Oranje en tot verbazing van de Belgen zelf, werd Nederland in de eerste helft op een achterstand gezet. In de 29ste minuut mochten de „witte duivels" op de rand van het strafschopgebied een vrije trap nemen, nadat Suurbier ten opzichte van Martens „obstructie" had gepleegd. Verheyen gaf een klein tikje naar Van Gooi. dié hard en laag uithaalde. De bal suisde door de Nederlandse muur en kwam in aanraking met het nylon: 1—0. George Knobel, hoofdschuddend: „Enkelen bij ons lieten zich bij die vrije trap verleiden om uit de muur te stappen. Daardoor kwam er een gat in". In de rust besloot Oranje van taktiek te veranderen. Johan Cruijff De maestro steekt beide armen in de lucht na zijn puntgave treiter. Pfaff is veel te laat. in de tweede helft geen middenvel der meer, maar echt in de spits. Op de vraag of Knobel de positieverandering (en voor Oranje: positieverbetering) van Cruijff in overleg met de „beste voetballer van de wereld" had genomen, ontstak de technisch directeur na afloop in grote woede. Een briesende Knobel tegen de pers: „Ik neem bij het Nederlands elftal de beslissingen en niet Johan Cruijff. En als jullie mij niet serieus nemen, wel, dat interesseert me dan geen barst, maar dan moeten jullie maar naar Johan Cruijff stappen en hem wagen wat hij er van vindt. Maar houd je mond dan tegen mij". En daarna, nog steeds woedend: „Ik word ziek van alle verdachtmakin gen die ik de laatste tijd heb moeten slikken. Ik zou Van Hanegem hebben gekozen omdat Cruijff het wilde. Waanzin. Ik zou met de keuze van Willem Feyenoord hebben willen provoceren. Ook onzin. En nou suggereren zo verdomme weer dat Cruijff de taktiek zou hebben veranderd en niet ik. Het is om misselijk van te worden". Met Johan Cruijff in de spits („Natuurlijk is mijnheer Knobel dp baas") trok Oranje dan in het tweede bedrijf eindelijk daadwerke lijk op winst uit. Prompt wisten de arme Belgen niet meer hoe ze het hadden. Wim Rijsbergen, die ook dit keer een wel erg potige voorstopper was, al kreeg hij slechts drie overtredingen tegen: „Toen wij het initiatief namen, was het mei Beigië gedaan. Vooral ook omdat de Belgen op het middenveld niet erg sterk waren. Nee, al deden er bij hun vijf nieuwe spelers mee, dit was het toch nog niet. Helemaal geen stootkracht in de ploeg hè". Gelijkmaker Nederland in het offensief, de Belgen in de verdrukking. Het leek slechts een kwestie van tijd wanneer de genadeklap zou worden uitge deeld. Nadat Rep op de paal had geschoten, viel in de negentiende minuut de gelijkmaker. Via een ronduit briljante goal. Een tikje van Krol naar Van Hanegem, een magnifieke pass op Cruijff, een wonderbaarlijk schoon hakballetje van de Barcelona-crack, waarop Rep behendig langs de vertwijfelde "Jean-Marie Pfaff glipte en beheerst scoorde: 11. Wat Johan Cruijff in de spits waard is (miljoenen!) bewees hij na een half uur opnieuw. Een pass van de onopvallende Rensenbrink nam hij op grandioze wijze ineens op de schoen. Rakelings vloog de bal naast. Vier minuten later schreef „Jopie" toch de schoonheidsprijs op zijn naam. Schuin, links voor het doel staand, werkte hij vanuit een onmogelijke hoek de bal met veel ■effect achter Jean-Marie Pfaff. Een doelpunt-van-de-maand. Puntgaaf. Cruijff er na afloop zelf over: „Om er vanuit die hoek een te maken, lukt me wel meer, hoor. Op de training lepel ik zo zes van de tien ballen er in. Nu zag ik het gat weer zitten en dacht: kom, ik probeer het maar eens. Trouwens, ik moest wel. Een andere oplossing was er niet. Er was niemand in de buurt om de bal naar toe te schuiven". Omdat Pfaff zich daarna een goede doelman toonde bij felle schoten van Wim Suurbier en Rensenbrink, daartoe in staat gesteld door weer Cruijff, in de paal een sta-in-de- weg vond bleef het tenslotte 2—1 voor het almachtige Oranje. Nadat George Knobel had geconclu deerd dat er in feite bij de Belgen weinig was veranderd („goed, er zit iets meer beweging in de ploeg maar taktisch spelen ze nog net als vroeger") blikte de technisch direc teur vooruit. Richting Joegoslavië. „Jammer dat we er tegen de Tsjechen moeten en niet tegen Rusland. Uit de rapporten die ik van Arie de Vroet heb gekregen hij zag de Tsjechen twee maal spelen weet ik dat die lui voetballen op de manier zoals wij het ook graag doen. Vaclav Jezek Ja, de vroegere trainer van FC Den Haag heeft Tsjechoslowakije een Nederlandse speelwijze bijgebracht. En aangezien Jezek een echte vakman is, ben ik echt ni:t gerust op de halve finale". Maar als Johan Cruijff er zin in heeft om ook dan in de spits te gaan spelen, wel, dan zal het ook tegen de Tsjechen waarachtig wel gaan. Bokser Bonavena doodgeschoten VIRGINIA CITY De Argentijn se zwaargewichtbokser Oscar Bona vena is bij een incident in een bor deel in Virginia City doodgeschoten. Bonavena, zevende op de wereld ranglijst van de zwaargewichten, kreeg ruzie met een bewaker van de Mustang Ranche, een legaal bordeel in Virginia, die een revolver trok en Bonavena doodschoot. De bewaker is gearresteerd. De Nederlandse zwaargewicht Ru- di Lubbers heeft in Johannesburg, door interventie van de scheidsrech ter in de derde ronde, rerloren van de Zuidafrikaan Mike Schutte. Bij het inwegen van zwaargewicht wereldkampioen Mohammed Ali in 'München is het platform ingestort waarop deze gebeurtenis plaatsvond. Ali viel, tesamen met een aantal of ficials en helpers, een paar meter naar beneden, maar bleef ongedeerd. Er waren enkele lichtgewonden. als lg van onze strijdwijze de iliu&Lom het machtige Holland qua resultaat naar de kroon te steken. Slechts Thijs bleek zich na afloop ook af te vragen hoe het mogelijk was geweest, dat zoveel Hollands machtsvertoon met zo'n lange doelpuntloze periode vergezeld was gegaan. Omdat ook in België verhalen gaan, die de relatie Coster-Cruijff-Van Hanegem-Knobel als onderwerp hebben, stond Thijs toen hij bewonderend over het Nederlandse middenveld sprak even stil bij Feyenoords smaakmaker. Thijs vol zelfspot: „Nog een geluk, dat er tenminste een wandelaar bij Neder land meedeed". Een uur en tien minuten, toen deed bij België de vermoeidheid zich gelden. Zei RWDM-Willie Wel lens: „Te lang al liepen we op onze tenen. Het is uiteindelijk zo, dat die Nederlanders zo goed zijn, dat je alleen maar van het kastje naar de muur kan rennen. Uittikken noemen ze dat in Holland, heb ik van Boskamp gehoord. Bovendien had ik als spits met Rijsbergen te maken. Alle verhalen, dat die man te hard zou zijn, lap ik aan mijn laars. Als ik het zou kunnen, zou ik het ook zo doen. Daar komt bij, dat ik hem een paar keer flink te grazen nam. Onbehoorlijk? Ja, dat zal wel. Maar hij gaf geen kik. Daarom zal je mij niet over Rijsbergen horen, die man is een prof". Bewondering voor het Nederlandse voetbal alom. Verstandig in een periode dat Thijs aan de toekomst bouw:? Gilbert van Binst: „je kunt moeilijk zwart zeggen tegen wit. ik zeg je dan ook, dat we nooit in Argentinië komen. We hebben namelijk een belangrijk ding tegen. We spelen tegen Nederland in de kwalificatieronden. Luister goed, ik ontvang als Brusselaar zowel Duitse als de Hollandse tv-beelden. Ik zeg Je dat ze in Nederland twee klassen beter voetballen dan in Duitsland Duitsland heeft op een paar vedetten na middelmatige spelers. Wie is Topmuller? Nederland is voor mij favoriet voor het Europees kampioenschap. En daarna komt Joegoslavië. Duitsland niet, nee". Andere belangen dan de Belgische nationale eer. Zoals doelman Jean Marie Pfaff de interland als etalage wenste aan te merken, nu zowel Feyenoord als Club Brugge hem geen miljoen waard vinden. Pfaff: „Ik nerveus, hoe kom je erbij? ik voelde me als een leeuw. Ik voelde me bijna Nederlands". Weer die bewondering. Pfaff: „Het was toen fenomenaal wat die mannen lieten Met een blik op Guy Thijs: „En dat heb ik aan hem te danken. Wat diè man met me heeft afgepraat. Ik ben hem dankbaar dat hij de oud© garde links heeft laten liggen. Indirekt heb ik het zelfs aan hem te danken, dat Cruijff me zijn shirt heeft gegeven. Ik heb Thijs erg hoog staan. Schrijf dat maar niet. maar die man is voor mij de tovenaar achter het gordijn". Gu.v Thijs over zijn doelman: „Een aardige jongen, maar hij bracht geen rust. Kijk, Piot blijft voorlopig nummer een, maar hij was nu eenmaal geblesseerd. Pfaff moet nog een Piot worden en dat heeft hij in zijn eigen hand. Pfaff had bovendien het ongeluk, dat het uitgerekend Cruijff was, die diep ging, op die pass van Krol. Iedere normale speler doet zo'n actie in twee fasen. Cruijff niet, die maakt er een werelddoelpunt van" Terug bij Pfaff. die het shirt van Cruijff nog net uit de handen van een suppoost heeft kunnen redden. Hij: „Overmorgen (red. vandaag) word ik in Antwerpen aan een meniscus geholpen. Dan is ook dat reizen naar Coumans, in Limburg, niet meer nodig. Die bandage heeft geholpen de pijn te verdrijven Maar een meniscus is nu eenmaal een meniscus". Tot de vertrekkende Guy Thijs: ..Dag meneer. En bedankt voor alles Thijs: „Tot ziens maat". Het ivas voor die Belgen maar goed, dat onze muur zp slee Ut stond, "want op normale wijze krijgen ze er tegen oris nooit eentje in. Het was het enige foutje dat ivij maakten, voor de rest liep alles op rolletjes. Die Belgen, hebben na Rotterdam nog steeds niets geleerd. We had den een veel aanvallender, veel fellere tegenstander verwacht. Maar ze bleven ge woon staan wachten tot wij kwamen. En nu had Knobel vooraf wel gezegd, dat we in derdaad moesten aanvallen maar erg veel inspiratie was er niet. Vandaar, dat we in de eerste helft die bal maar wat rond lieten gaan. Dat zou waarschijnlijk niet zijn geleurd als Johan Neeskens die strafschop had benut. Dari zou het zeker weer vier, vijf nul zijn geworden. Na rust zijn we toch maar even in een hogere versnelling gaan draaien. Het legioen was tenslotte niet voor niets gekomen. Ja, en als Cruijff eenmaal gaat draaien is er geen houden meer aan. Het is gewoon verschrikkelijk als je ziet wat die man allemaal kan. Twee schitterende goals Met een bekeken schuiver scoort Rep de gelijk maker. waren het resultaatEn voor hetzelfde geld wordt het toch nog 4—1, als die paal niet zo hinderlijk in de weg had ge staan. Ik vond het trouioens leuk voor Willem van Hane gem. dat hij zo lekker speel de. Je snüpt niet, dat Feyen oord hem maar zo matig waarderen kan. In ieder ge val heeft hij bewezen weer heimaal terug fe zijn. En dan nu naar Joegoslavië. Toch jammer, dat Wales niet gewonnen heeft, want Duits- huid is voor onze niet te mis sen supporters natuurlijk dichterbij. Tsjechoslowakije zullen we heus niet onder schatten. Fijn, dat ze ons zó gewaarschuwd hebben. BRUSSEL Over één ding kunnen we het eens zijn: Aan de van weinig professioneel inzicht getuigende pers-faciliteit dat een leger verslaggevers na afloop van de wedstrijd onmiddel lijk met de laatste speler de kleedkamer binnenstormt, zal ze ker door Guy Thijs niet worden getornd. Ernst Happel mag dat privilege vrijwel op het zelfde moment hebben ingetrokken als hij de burgemeester van Brugge liet buitensmij ten, Happels daad wordt in de rest van België gezien als een inbreuk op, wat een prettige relatie heet, en dus wisselden piemelnaakte voetballers zaterdagavond kwart voor tien van gedachten met de heren van de pers. Zonder de harde blik, die veel het een Belgische verdienste is voetbaltrainers tijdens hun werk geweest die het -verschil dit keer zo zaamheden vergezelt, maakte Guy klein hield. Aan de andere kant: Thijs een reële indruk. In die mate een goede beroepsvoetballer maakt zelfs, dat hij zich in de stank van de doelpunten, die normaal gespro- massage-olie en transpiratie hardop ken binnen zijn bereik liggen", stond af te vragen wat nu het Vergeleken met Raymond Goethals exacte verschil is geweest tussen is Guy Thijs niettemin een Holland'België, uitslag 50, en waaghals. Niet alleen riskeerde, België Holland, uiitslag 1—2. Thijs Thijs tijdens zijn eerste optreden vroeg zich in het bijzonder af of de als bondscoach een volledige afgang superieure Hollanders in het Heysel- door vijf debutanten te laten stadion nalieten om die doelpunten opdraven tegen de vice-wereldkam- te maken waarop ze gezien het pioen, bovendien durfde hij het aan klasseverschil recht hadden. Thijs: om bij Belgisch balbezit drie „Ik heb moeite om te geloven dat aanvallers voor te schrijven. Zoals Thijs het zei: een uur en tien minuien koesterden we al dan niet

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 9