Neerslachtig!
Fout gegeten
Nachtkleding is
zeer brandbaar
8PS5SI
Misverstand over
aziinzuur-boekje
Garbo II
Ombudsvrouw
VMfMS
ZATERDAG 1 MEI 1976
PAGINA 21
De hoeveelheid stof ivaarin
de nieuwe ontwerper Thierry
Mugier de vrouw wil hullen is
soms ontstellend. Maar of het ook
mooi is...?
PARIJS De Japanse ontwerpers aün nog alitijd favoriet bij het modemin-
nend publiek. Om bij hun shows te kunnen zijn worden waren veldslagen
geleverd en hun kleding wordt door velen gecopieerd. Het is dan ook vreemd
dat de confectionairs tijdens de winter-prét a porter hun „officiële" fiat aan
de folkloristische kleding hebben gegeven. Want dat het een en al folklore
gaat worden zit er, als je de show van de Japanner Miyake hebt gezien,
dik in.
Miyake laat zich inspireren door de kleding van Tartaren, Mongolen, Ara
bieren en Indiërs. Het hele lichaam is bedekt tot het gezicht toe. Voor het
gezicht breidt Miyake maskers en verder laat hij nauwe pantalons met daar
overheen gebreide beenstukken dragen, wijde kimono's en dekenruiten com
pleteert hij met grote puntige hoeden. Ook lanceert hij de hele wijde Jump
suit (Frank Gavers liet die ook zien) in vele bonte kleuren, die enig model
krijgen door een ceintuur om het middel.
Een andere ontwerper van uitbundige folklorekleding ós de Fransman Thier
ry Mugier. By hem zijn het Zouaven- of nauwe Indiase pantalons en djel-
labas. trubanachtige hoofdtooien met daarop een pillbox en wijde capes die
aan twee kanten te dragen zijn. Verder waren er op de Parijse confectie-
beurs meer pantalons te zien dan ooit. Van recht tot potloodnauw, rond de
enkel bijeengehaald of in de laarzen gedragen.
Samenstelling
Henriëtte v. d. Hoeven
In weekblad Time vertelt de Ame
rikaanse columniste Nora Ephron,
auteur van een verzameling „azijn
zure" opstellen over vrouwen in
Amerika, hoe ze onlangs op 'n zeer
vroeg ochtenduur in een televisie
studio werd verwacht. Aanleiding was
het verschijnen van haar boekje dat
ze de titel „Crazy Salad" heeft ge
geven.
Na een minuut of
tien realiseerde ze zich dat de uit
nodiging voor de televisie-uitzending
op een misverstand berustte. „Het
was een uitzending over agrarisch
nieuws. Behalve ik waren er nog een
veefokker en een boer, en er werd
van ons verwacht dat we een in
teressante conversatie opzetten. Ze
dachten namelijk dat mijn boek over
sla ging. „Het was een krankzinnige
situatie", zegt Nora Eprhon.
De Greto Carbo van de Jaren
zeventig is opgestaan. Catherine
Riviere (25) lijkt, met wat
hulpmiddelen, sprekend op haar
beroemde voorbeeld. En omdat de
filmbazen al Jaren zoeken naar
iemand die Garbo kan uitbeelden,
heeft dat haar tot nog toe al een
filmcontract opgeleverd.
Catherine Riviere die voordat ze
haar gelijkenis met de grote ster
ontdekte en die met haar make-up
doos begon te accentueren, advocoaat
in Parijs was, is door het teheater
"Ange Blue" Parijs geëngageerd om
op het toneel fragmenten te spelen
uit Garbo-s succesfilms. Het feit dat
haar man, Jean-Marie Riveire
direkteur is van dit theater maakt
haar sprong van de advocatuur naar
het toneel begrijpelijk.
Catherine zelf dacht dat de
belangstelling \x>or haar als mita-
tie-Garbo wel snel voorbij zou zijn
en is dan ook wat verbaasd door het
film-aanbod Binnenkort gaat ze
naar Hollywood voor een tweede
film-ttest.
Nachtkleding die gemakkelijk vlam
vat bleek in de Verenigde Staten
doodsoorzaak nummer één bij brand
te zijn. Daarom mag dergelijke kle
ding in Amerika niet meer van licht
ontvlambare stof worden gemaakt.
In Europa zijn we op dat punt niet
niet beschermd. Je kimt hier ochtend
jassen kopen, waarvan, als je ze in
brand steekt, na anderhalve minuut
nog maar de helft over is. Dit bleek
bij een test van het Belgische con
sumentenblad Test Aankoop. Daar
bij zijn vijftien kinderochtendjasjes
op een gipsen pop gehangen, aange
stoken en daarna om de vijftien se
conden gefotografeerd.
Kunststof
Het resultaat:
Ochtendjassen branden gemak
kelijk als ze van kunstvezels zijn ge
maakt of van katoen, dat niet een
speciale behandeling heeft gehad.
Het vuur vreet er ook doorheen
als het weefsel uit verschillende la
gen bestaat (gevoerd of opgevuld).
Licht en los weefsel brandt even
eens snel.
Wol
De brandbaarheid is minder groot
als:
het weefsel helemaal af voor een
deel uit wol bestaat, of katoen, die
een an bi-bra n d -beh andeling heeft
ge'nad;
heet weefsel zwaar en dicht is;
de ochtendjas uit één laag be
staat.
Er was één jasje, dat alleen maar
even smeulde Het was gemaakt van
een stof, die was samengesteld uit
wol, acryl, polyester en polyamide.
Het was niet gevoerd.
Etiket
Omdat makkelijk brandende
nachtkleding hier nog verkocht mag
worden, moet u er dus zelf opletten,
dat u iets koopt van een stof die
niet zo snel vlam vat Wat voor soort
stof u koopt kimt u zien op het sa-
menstelllngsetiket, dat sinds kort in
ahe kleren moet zitten.
Katoen kunt u zelf een anti-brand-
behandeling geven, door het te dom
pelen in een oplossing van water,
borax en boorzuur. Per liter water
is achtentwintig gram borax en veer
tien gram boorzuur nodig. Dat moet
heel precies zo, anders werkt het
minder goed. Na het dompelen moet
je de pyjama, nachtpon of ochtend
jas kletsnat ophangen. Herhalen na
elke wasbeurt.
Onbekende overgevoeligheid
voor alledaagse voedingsmiddelen
zoals brood, havermout, rijst-
vlokken, eieren of koffie kan mis
schien de oorzaak zijn van een
hele reeks geestelijke aandoenin
gen, van hoofdpijn, lusteloosheid
en neerslachtigheid tot kwalen
die ernstig genoeg zijn om de hulp
van een psychiater in te roepen.
Deze theorie van overgevoelig
heden waarvan men zichzelf niet
bewust is, komt van de Britse
psychiater dr. Richard Mackar-
ness, die er een boek over ge
schreven heeft.
Hij ebschrüft er ook in
hoe mensen er in samenwerking
met hun huisarts achter kunnen
komen of zij wellicht lijden aan
zo'n „allergie" (overgevoeligheid)
voor een of ander voedsel.
Mensen die ervan overtuigd
zijn dat zij iets „slecht verdra
gen", zullen het boek met veel
instemming lezen. Deskundigen
zijn echter niet zo gauw onder
de indruk. Zij geven toe dat er
best verband zou kunnen bestaan
tussen overgevoeligheid boor be
paalde voedingsstoffen en gees
telijke moeilijkheden, maar zij
zijn nog niet overtuigd.
Mackarness beweert dat mis
schien wel 30 procent van de
mensen die bij hun huisarts ko-
waar een vage psychische of emo
tionele reden achter lijkt te ste
ken, eigenlijk overgevoelig is voor
een of andere voedingsstof. Vol
gens hem kunnen daar bepaalde
gevallen van slijmvliesontsteking,
ingewandsstoornissen. prikkel
baarheid van de darmen, ge
wrichtspijnen, ontregelde men
struatie en zelfs impotentie toe
horen.
Het is algemeen aanvaard dat
sommige mensen uitslag krijgen
van aardbeien en dat er men
sen zijn die geen mosselen of an
dere schelpdieren verdragen.
Waarom wil men dan niet aan
nemen dat het dagelijkse brood
of de eieren neerslachtigheid of
hoofdpijn veroorzaken, zegt Mac
karness.
Hij heeft zijn denkbeelden al
opgevat toen hij nog praktijk
deed als huisarts.' Hij raakte er
steeds meer van overtuigd dat de
oorzaak van veel ziekte gezocht
moet worden in wat wij eten;
vooral een bezoek aan een „voe-
dingsmilieu"-groep onder leiding
van dr. Tlieron Randolph in Chi
cago droeg daar sterk toe bij.
Randolph onderzocht zijn pa
tiënten volgens methoden die
Mackarness nu ook toepast. Mac
karness heeft zich inmiddels ge
specialiseerd in psychische ge
neeskunde.
Een van zijn opmerkelijkste
..gevallen" is een vrouw die als
Joanna aangeduid wordt. Na de
geboorte van haar derde kind be
gon zij dikker te worden en steeds
neerslachtiger. Zij was er ten
slotte zo slecht aan toe dat zij
zich de polsen opensneed. Zij o-
verleefde het, maar was toch al
leen maar „houdbaar" als zij ste
vig onder de verdovende midde
len bleef. Er scheen in de hele
voorraad van psychiatrische ihid-
delen en methoden niets te zijn dat
haar kon helpen om een normaal
leven te leiden. Toen zij voor de
dertiende keer binnen een Jaar in
een kliniek was opgenomen, werd
er schoorvoetend besloten tot een
psychiatrische operatie, hoewel
men daar toch ook geen wonde
ren van verwachtte.
Als laatste redmiddel werd dan,
voor de operatie, toch maar toe
stemming aan dr. Mackames ge
geven om eens te onderzoeken of
de patiënte misschien overgevoe
lig was voor een of ander voedsel.
Het onderzoek begon met vijf da
gen vasten en geleidelijke ver
mindering van de .geneesmidde
len. Deze vastenperiode bracht al
een duidelijke verbetering in haar
toestand teweeg.
Daarna begon het onderzoek op
reacties op verschillende voedings
stoffen en daarbij werd ontdekt
dat zij heftig reageerde op var
kensvlees, eieren, havermoutpap of
andere dingen uit haver, koffie
en chocola. Als zij die dingen at,
was zij er weer even erg aan toe
als voorheen en was er vrijwel
geen contact met haar mogelijk.
Na verloop van tijd was het
allemaal zo goed uitgezocht dat
haar psychiater aan haar huis
dokter kon schrijven dat zij zon
der geneesmiddelen naar huis
kon. Zij kreeg alleen een lijst
mee van voor haar persoonlijk
„veilige" voedingsmiddelen. Mac
karness voegt eraantoe: „Ik moet
toegeven dat ik er versteld van
stond hoe goed zij erop reageer
de. Maar het was zo duidelijk dat
we moeilijk anders konden conclu
deren dan dat het aan de veran
dering van voedsel lag".
Volgens Mackarness begint zijn
werk tot andere artsen door te
dringen. Zij beginnen patiënten
naar hem door te sturen „twee
of drie nieuwe per week". Zijn
uitgangspunt is dat de mens ver-
afgedreven is van de eenvoudige
vlcesdiëten waarop hij duizenden
jaren geleden leefde. Hij heeft
zich geleidelijk aangepast aan
veranderende voedingsgewoonten,
maar in de laatste honderd Jaar
is het voedsel steeds sterker ge
raffineerd, van allerlei bijmengsels
en conserveringsmiddelen voor
zien en nu ten slotte bevroren.
Mackarness is van mening dat
veel mensen verschijnselen verto
nen die op een verborgen over
gevoeligheid wijzen, ook al lijkt
het of zij de betrokken stoffen
goed verdragen. Zij kunnen zich
zelfs, net als alcoholisten, „weer
helemaal opgekikkerd voelen" na
eten of drinken van die stoffen,
waarna de ongunstige verschijnse
len enige tijd later toch terug
keren, zegt hij. Om er werkelijk
achter te komen, moet Je de be
trokken stof drie of vier dagen
niet eten. Er moet dan een ver
betering merkbaar zijn, die zeer
duidelijk verdwijnt als je het
weer eet.
Een psychiater die een lezing
van Mackarness bijwoonde, kwam
later tot de conclusie dat de ver
moeidheid waar hij 's middags
altijd last van had, misschien te
maken had met verborgen over
gevoeligheid voor bacon. Hij at
geen bacon meer en zijn vroege
re werklust kwam terug. Collega's
dachten dat hij zich maar wat
inbeeldde en stopten een beetje
bacon in een pasteitje dat hij at.
Toen hy er een paar happen van
gegeten had, viel hy in slaap,
meldt Mackarness.
Begin geen zelfonderzoek naar
overgevoeligheden, maar ga eerst
naar uw huisdokter. Pas als die
geen verklaring voor de verschijn
selen kan ontdekken, kan een on
derzoek naar overgevoeligheid be
ginnen. Wie ernstige versclujnse-
len vertoont, moet er misschien
voor in een ziekenhuis opgeno
men worden.
De methode die Mackarness toe
past, begint met vijf dagen vas
ten op alleen bronwater.
Vervolgens wordt er een
flinke portie van een van de ver
dachte stoffen gegeten. Volgt daar
een zeer heftige reactie op, dan
moet die stof op de „zwarte Ujst"
van de betrokkene.
Wie voor dit dikwyls langdurige
onderzoek geen tyd heeft, kan vol
gens Mackarness beginnen met
tydeiyke uitschakeling van groe
pen voedingsmiddelen waarvoor
mensen dikwyls overgevoelig blij.
ken, zoals suikers en graanpro-
dukten, instant-koffie, thee, cho
cola, eieren, melk en geconser
veerd voedsel. Die stoffen moeten
een poosje vermeden worden en
stuk voor stuk weer gegeten, om
te zien of de ongewenste ver
schijnselen verdwenen en terug
keren.
Van medische en algemeen we
tenschappelijke kant zal er stel
lig scherpe kritiek komen op het
boek. Er wordt van verschillende
kanten op gewezen dat er van
wetenschappelyk onderzoek wei
nig sprake is by Mackarness. Hy
doet geen vergeiykende proeven
om toevalstreffers uit te schake
len. Hy beschrüft slechts een
aantal volgens hem succesvolle
gevallen in een populair boek
voor de grote verkoop, voordat
zyn theorieën ook maar enige
erkenning hebben verworven in
de medische vakbladen. Het En
gelse medische blad „The Lan
cet" heeft een paar Jaar geleden
een artikel van Mackarness niet
willen opnemen.
„Not All in the Mind", door
dr. Richard Mackarness
(Pan Books; 60 p.).
DEN HAAG De Stichting Om
budsvrouw in Den Haag is sinds
april dagelijks van 11.00 tot 15.00
uur bereikbaar. Tot voor kort was
er bij de stichting geen veste mede
werkster, die de telefoon op vaste tij-
fden kon aannemen. De stichting
heeft nu echter een subsidie van
50.000 gulden gekregen van de over
heid waardoor de nieuwe regeling
mogelijk is.
Meta van Beek heeft dit namens
de stichting meegedeeld De over
heidsbijdrage is voorlopig voor een
Jaar en zal, aldus de Stichting ver
moedelijk met nog een Jaar verlengd
worden. Daarna hoopt de Stichting
Ombudsvrouw ondergebracht te wor
den bij een overheidsinstelling.
ADDVERTENTIE
DAMESMODE
in exclusief jonge stijl...
BREESTRAAT I08°-II2 LEIDEN
