ROODENBURG KAN WEL SCOREN
UITSPATTING
VAN UVS: 0-4
LFC na
rust in
de fout
Wonder kan Randstad redden
ife 'ik m
Pak slaag voor Zilvermeeuwen
MAANDAG 12 "T^. 1976
Hoofdrol Peter Dubbeldeman in "oefenpartijtje" tegen ZW
LEIDEN - "Je ziet het", meldde Maarten
van Kooperen na afloop van de wedstrijd
Roodenburg-ZW: "Als we maar vrijuit
kunnen spelen, dan lukt het wel. Dan is het
opeens geen punt meer om ér een paar in te
knallen. Konden we elke tegenstander
maar zo tegemoet treden, dan had ik nog
moeten zien wie er dit seizoen kampioen
geworden was. Maar ja, dit leek meer op
een vriendschappelijk duel dan op een
competitiewedstrijd. En je hebt het gezien
in de oefenwedstrijden voor het begin van
de competitie. Ik geloof dat we toen wel
dertig maakten. Maar als het er echt op
aankomt krijgen we er geen bal in".
Er stond, behalve de eer dan misschien,
niets meer op het spel bij de sub-topper
Roodenburg-ZVV. De wedstrijd was
hooguit nog van belang voor de bezetting
van de derde en vierde plaats. De echte
topper werd uitgevochten in Amsterdam
waar lijstaanvoerder DWV het aanstor
mende Blauw Wit van zich af moest hou
den, hetgeen ook gedeeltelijk lukte (0-0).
Roodenburg en ZW waren al in een eer
der stadium toegetreden tot de lijst der
kanslozen. Vandaar dat het, en het mooie
weer werkte dat ook nog eens in de hand,
een gezapig partijtje werd. Inzet en hard
heid waren nu eens niet bepalend en het
was daarom, dat het technisch en tactisch
veel sterkere Roodenburg gemakkelijk
Een dosis pech stond
een hogere score nog in de weg.
Iemand die voor een belangrijk deel ver
antwoordelijk was voor de uiteindelijke
zege was Peter Dubbeldeman. Ook hij
wist, dat met name de vleugelspelers van
ZVV de zwakste schakels van die ploeg
zijn en hij had deze wedstrijd dan ook uit
gekozen om zich te revancheren voor zijn
matige prestaties van de laatste tijd. In die
opzet is hij geslaagd. Al na een kwartier
spelen blufte hij, in samenwerking met de
balvaardige Verkuylen die de andere
zwakke verdediger regelmatig de hielen
liet zien, de gehele defensie van ZVV af.
Door zijn knappe goal won Dubbeldeman
nog aan zelfvertrouwen. Hy was, samen
met André Ooyendijk, de enige die de hele
wedstrijd actief bij het spel betrokken
bleef.
ZW was er vooral in de eerste helft met
het hoofd niet bij. Er zat totaal geen lijn in
het spel en met name het uitverdedigen
was zó slecht, dat Roodenburg telkens
massaal kon aanvallen. Hoe ongeconcen
treerd ZVV soms te werk ging demon
streerde doelman Bes na een half uur spe
len. Hij gooide de bal zomaar voor de voe
ten van Rob Brittijn die attent reageerde.
Bes kon vervolgens niets anders doen dan
de Roodenburgspits bij de benen pakken.
Aat de Groot had geen moeite vanaf de
stip: 2-0. Vlak voor rust blunderde de
Zaandamse defensie nogmaals, maar de
bal belandde, na een vernietigende uithaal
van Dubbeldeman, op de lat
Na de hervatting had ook Roodenburg er
verder weinig zin in. De Versteegh-equipe
ging net zo chaotisch voetballen als de
tegenstander, die daardoor toch nog wat
kansjes kreeg. Ook al, omdat scheidsrech
ter Verhagen elke poging van Aat de Groot
om de bal te spelen als overtreding ken
merkte. Uit de vrije trappen knalde Pen
ning tweemaal rakelings naast. Toch
kwam Roodenburg nog op 3-0, al moest
ZW-verdediger De Ronde daaraan wel
zijn medewerking verlenen. Dubbelde
man (hij weer) raakte een corner van
Ooyendijk net even aan en via de benen
van de onthutste Zaandammer rolde de
bal in het doel. Ooyendijk knalde de bal
nog verschrikkelijk hard op de paal,
waarna Lancel aan de andere kant, bij een
ongevaarlijke situatie. Van Lingen beet-
greep. Aanvoerder Huisman, de bste
ZW'er, benutte de strafschop. 'Tot vol
gendjaar", glimlachte men elkaar vriende
lijk toe.
AD VAN KRAAM
ZAANSTAD - Het leek erop dat het
tv-programma "dat ik dit nog mag
meemaken", voor één keer op het
voetbalveld werd opgenomen. Hoe
lang het geleden is dat UVS met
zulke forse cijfers won in een uit
wedstrijd, wist zelfs Gérard Désar
zich niet meer te herinneren. Vier-
nul en dan nog wel tegen een elftal
als Zilvermeeuwen, dat toch geacht
werd voor één van de laatste kan
sen te strijden.Bij het zien van de
cijfers alleen, kan het vermoeden
rijzen dat de Leidse hoofdklasser
groots in de weer is geweest, daar in
Zaanstad. Zal ongetwijfeld zijn uit
geroepen: hoe bestaat het.
Dat is snel verteld; omdat Zilver
meeuwen iets moest doen wat het
dit seizoen nog nooit heeft gedaan,
kon de uitspatting van het link spe
lende UVS gestalte krijgen. Zil
vermeeuwen is een ploeg die het
aanvallen volkomen heeft verleerd
in de loop van deze voetbaljaar
gang. Om toch vooral maar punten
te halen werd vele wedstrijden lang
alleen de verdediging versterkt, de
aanval verwaarloosd en werd enkel
gemikt op de tegenstoot. Aanvan
kelijk nog succesvol omdat tegen
standers de speelwijze over de
handige vleugelspits V. d. Werf nog
niet kenden - maar allengs ging het
gebrek aan kwaliteit in de andere
linies zich meer wreken. Met
slechts twee gescoorde goals uit de
laatste tien wedstrijden werd een
absoluut dieptepunt bereikt.
Fataal
Voor de "belangen-strijd" tegen
UVS had het team uit Zaanstad
zich voorgenomen het allemaal an
ders te doen. Aan te vallen als ooit
in een ver verleden moet zijn ge
daan. De Meeuwen vielen van het
ene in het andere uiterste en juist
dat werd ze fataal.
Hun aanvalsdrift werd in de eerste
helft vooral getemd door Cor Pen-
nenburg, die V. d. Werf volledig in
zijn zak had, en de ook door de
tegenstander geroemde Fred Fi-
lippo die in het hart van de defensie
heerste met ongekend veel allure.
Na de pauze werd de offensieve
drang bovendien geinterumpeerd
door dat merkwaardige duo Verver
en Van Putten. Dat tweetal kon zich
uitleven by de gratie van de defen
sieve onachtzaamheid van de op
ponent, die eenmaal aanvallend in
gesteld ook meteen maar vergat dat
er nog tegenstanders moesten wor
den afgedekt. Verver en Van Put
ten moet je zo ongeveer op de lip
gaan hangen om ze te beteugelen,
die moetje zeker niet proberen af te
stoppen in de ruimtedekking. Im
mers als ze twee meter krijgen, ne
men ze het hele veld. En als ze dan
bovendien nog maar zo weinig kan
sen (vijf in totaal) nodig hebben om
doeltreffend uit te halen, teken je
voor je eigen ondergang. Het nood
lot van Zilvermeeuwen was dat het
dat niet onderkende. Nog wel in de
eerste helft, maar bepaald niet meer
in het tweede deel van de gekke
partij, waarin een ongenadig pak
slaag werd uitgedeeld. Misschien
wat overtrokken uitgedrukt, maar
er kon geen twijfel aan bestaan dat
de 0-4 verdiend was. "De kansen
zijn koelbloedig benut", bewon
derde ook Zilvermeeuwen-trainer
Bunning. (Die Tichelaar en V. d.
Werf in de loop van de strijd ver
vangen had door Klomp en By-
kerk). "Zoals de fouten werden af
gestraft, speelde UVS knap. Veel
beter dan wij. Wij kunnen het spel
niet maken".
Het was gebleken. De trek naar het
doel van Sloos mocht dan lang zijn
volgehouden, het onvermogen om
te scoren, het gebrek aan voetbalin
tellect en de speelwijze van UVS
maakten de stormloop van de
Meeuwen al bij voorbaat tot mis
lukken gedoemd. UVS speelde met
een zo lang mogelijk hangend mid
denveld, waarop iedereen bij bal
verlies snel terug was en van waar
uit bij balbezit lange, energievre-
tende sprintjes werden getrokken.
Lopen over dertig, veertig meter
die ten doel hadden de tegenstan
der uit te putten en de defensieve
samenhang, zo die er al was, nog
meer te ondermijnen. Tien minuten
na de pauze kon de eerste vrucht
worden geplukt. Van Putten en
Verver schilderden toen een schit
terende 0-1, via een brede één-twee
combinatie en een machtig mooie
diagonale knal van Verver. Vanaf
dat moment hadden de Leidenaars
hun opponenten precies waar ze ze
hebben wilden. Zilvermeeuwen
moest nog massaler "opkomen" en
moest ook het laatste restje overge
bleven behoudzucht laten varen.
Het had het effect van een boeme
rang. In honderd seconden tijd
(rond de 80ste minuut) lobde Kan
tebeen de volledig vrijgelaten Ver
ver eerst naar de simpele 0-2 i
stelde Verver zelf collega-spits Piet
van Putten in staat 0-3 over doel
man Hoevers heen te laten zakken.
Vlak voor tijd, toen de
Zilvermeeuwen-defensie hulpe
loos rondfladderde spoot Lagen
dijk langs twee man, kon Kante
been vanaf de achterlijn nog vc
zetten en knikte Piet van Putten
gratig "ja" tegen het buitenkansje
(0-4) en de dertig eieren die hem
vanaf de tribune waren beloofd
door een supporter die ook niet
meer wist hoe hij zyn blijdschap
moest uiten nu hij dit mocht mee
maken.
Désar zelf legde de zweep over al te
veel optimisme. "Dit is een schitte
rende opsteker, maar dat wil na
tuurlijk nog niet zeggen dat we het
nu gered hebben. We zijn pas veilig
als we voor de laatste wedstrijd drie
punten voorstaan".
PAUL DE TOMBE
LEIDEN - De 3-1 nederlaag die
LFC tegen ONA in deze beslis
sende fase van de competitie leed,
heeft de ploeg geheel aan zichzelf te
wijten. Zelfs de netelige positie op
de ranglijst (Texas kroop door een
gelijkspel weer een puntje dichter
bij) kon LFC niet inspireren om
tweemaal drie kwartier met de
volle inzet te strijden. Na de eerste
tegengoal, vlak na de hervatting lie
ten velen reeds het hoofd hangen.
Vreemd eigenlijk, want de eerste
helft verliep voor LFC zeer bevre
digend. Toen knokten de Kanaries
wél voor elke meter grond en het
resultaat, een l-Ö voorsprong bij de
rust, was geheel volgens de ver
houding. Het was dan ook onbe
grijpelijk, dat de ploeg na de pauze
niet hetzelfde spel bleef spelen als
voor de rust. Als excuus kunnen de
Kanaries misschien aanvoeren, dat
de tegentreffer op een 'psycholo
gisch' slecht moment viel (een paar
minuten na de hervatting), maar in
feite was er toen eigenlijk nog niets
aan de hand, want de mogelijkheid
op een eervol resultaat stond nog
open. Maar de klap kwam blijkbaar
hard aan, want niets lukte er meer.
In het begin bleek dat ONA het, met
zijn beter verzorgde veldspel, knap
moeilyk had tegen het felle LFC.
Mooi was het allemaal niet, maar
effectief wel. Al na tien minuten
ramde René Holswilder met een
keihard schot de paal. Hans Kruyff
ving de terugketsende bal op, maar
schoot rakelings over. Diezelfde
Kruyff liet, na een halfuur spelen,
een hoge voorzet los, bestemd voor
Aat Neuteboom, die echter door
een Goudse verdediger onderuitge
lopen werd. De toegekende straf-
schap werd door Henk Spies feil
loos benut. Tot aan de rust behield
LFC het initiatief.
Na die snelle tegentreffer van ONA
(Starreveldt strafte een fout vn
doelman De Wit af) zakte LFC diep
weg Eigenlijk alleen Aat Neute
boom bleef vechten voor een goed
resultaat, maar verder dan een
schot op de paal kwam hij niet.
ONA dicteerde het spel.
HERBERT POLANE
Positie na 1-0 nederlaag hopeloos
VOORSCHOTEN - Frans
Schreurs, momenteel nog trainer
van het Haagse VIOS, zal naar alle
waarschijnlijkheid een klasse lager
gaan spelen dan waarop hij heeft
gehoopt. Randstad Sport, zijn
nieuwe ploeg, verloor opnieuw: nu
van RKAW met 1-0. Alleen
klein wonder kan de ploeg nog
degradatie behoeden.
De beslissing in de zeer matige
wedstrijd viel zo n tien minuten
voor het einde van het duel. Nico
Blaazer van RKAW en gisteren
middag één van de betere spelers
kon op rechts zomaar oprukken
zonder aangevallen te worden.
Eenmaal bij het doel van Randstad
aangekomen had hij geen enkele
moeite met doelman Van Rheenen.
Hij schoof het leer rustig in de
linker-benedenhoek. Randstad
Sport, dat tot dat "fatale" moment
nog dacht zich van degradatie te
kunnen redden, klapte volledig in
elkaar. Dat de uiteindelyke score
niet hoger uitviel, was voorname
lijk te danken aan enkele voortref
felijke reddingen van keeper Van
Rheenen. Dezelfde doelman had
voor de rust overigens alle geluk
van de wereld toen hij een voorzet
van rechts totaal verkeerd beoor
deelde. De bal kwam echter tegen
de binnenkant van de paal en ketste
terug in zijn handen. Randstad
Sport had eigenlijk alleen aan het
eind van de eerste helft de kans om
te scoren, maar de aanvallen van de
Voorschotenaren werden steeds
knap opgevangen door een goeds-
luitende verdediging van RKAW.
Voor het overige speelde de wed
strijd zich vooral af op het midden
veld. Even leek het duel nog een
V' c
Mui
-
grimmig karakter te krijgen. Rand
stad aanvaller John Schoenmaker
werd gevloerd zonder dat de bal in
de buurt was en enkele spelers en
bestuursleden maakten zich daar
nogal druk over. Tot incidenten
C4,
het hoofd van de opspringende Henk
kwam het niet. Even daarna (70e
min.) raakte Wim Mugge gebles
seerd na een overigens correcte
tackle van een RKAW speler. Het
inzetten van een reserve-speler was
toen al niet meer mogelijk aange
zien er al twee wissels waren toege
past. Na enkele minuten keerde
Wim Mugge echter weer terug in
het veld. Ook met het volledige elf
tal kon Randstad de nederlaag niet
voorkomen.
LDWS-doelman Wim Visser voelt zich hier nog i
linksbuiten Hans v.d. Berg. In de tweede helft zou
SASSENHEIM - Leo de Jong
kon er met zijn pet niet bij. Tot
een kwartier in de tweede helft
had LDWS in het belangrijke
tweede klasse duel tegen Tey-
lingen geheerst zoals het wilde.
Schijnbaar moeiteloos had
LDWS het zoveel minder spe
lende Teylingen aan de Men-
neweg naar een 0-2 achterstand
gespeeld. En in een tijdsbestek
van tien minuten, tussen de
20ste en de 30ste minuut van de
tweede helft, was LDWS' riante
voorsprong verdwenen als
sneeuw voor de zon. "Waarom
'hitten' ze die bal niet naar het
tweede veld?" vroeg de vertwij
felde LDWS-coach zich na de
wedstrijd af, terwijl hy de twee
kostbare verdedigingsblunders
zijn geestesoog liet passeren,
waardoor LDWS tenslotte toch
nog de winst moest delen. "Sta
je met 2-0 voor, en dan beginnen
ze opeens te zaalvoetballen, 't Is
onbegrijpelijk." Met de 2-2 uit
slag was Teylingen-trainer Kos
ter uiteraard dik tevreden.
Dankzij een ijzeren mentaliteit
was zijn ploeg teruggekomen
vanuit kansloze positie en het
scheelde maar weinig of Tey
lingen had LDWS in het laatste
kwartier nog de genadeklap
Teylingen
grijpt na
rust nog
gelijkspel
toegediend. Koster gaf echter
toe: "3-2 zou te veel van het
goede zijn geweest, 2-2 vind ik
toch wel de juiste uitslag." De
paniekperiode werd voor de
LDWS-defensie ingeluid toen
Bram de Roode foutief terug
speelde op doelman Wim Vis
ser. Peter v.d. Vlugt pikte het
veel te zachte rollertje van de
Leidse voorstopper op en pas
seerde Visser met een onhoud
bare lob. LDWS zakte als een
kaartenhuis in elkaar en even
later kon Peter v.d. Vlugt de
door Jan Boekei murw ge
draaide defensie opnieuw
kloppen. En dat was een ont
wikkeling die niemand na de
eerste helft voor mogelijk had
gehouden. LDWS speelde voor
rust met veel meer inzet, hield
de bal ook goed in de ploeg en
door het storen van de voorste
linie konden de bezoekers zich
steeds weer opnieuw in balbezit
verheugen. LDWS werd daarbij
geholpen door een zeer vroeg
doelpunt van Cock van Weer-
lee, die al in de eerste minuut de
eerste de beste bal die hij kreeg
hard achter doelman v.d. Vlugt
priemde. Halverwege de eerste
helft was kilometervreter Van
Weerlee er opnieuw als de kip
pen bij om slordig terugspelen
van Teylingen-aanvoerder Jan
Boekei af te straffen. En daarna
leek de strijd zich eerder in de
richting van een grotere
LDWS-zege te gaan ontwikke
len dan naar een gelijkspel.
George Moesman verzuimde
LDWS bijvoorbeeld naar 3-0 te
koppen na uitstekend werk van
Paul Wetselaar en Cock van
Weerlee knalde op slag van rust
zelfs tegen de paal. Teylingen-
trainer Koster "In de rust heb
ik ze op hun donder gegeven.
De inzet van LDWS was veel en
veel groter. Gelukkig hebben
we daar in de tweede helft wat
aan gedaan." Inderdaad, na rust
was de beer los en kon LDWS
nog van geluk spreken dat het
bij 2-2 bleef.
RON POLANE
Lugdunum kan
tegen DHC
geen vuist
meer maken: 0-0
LEIDEN - Wisselvalligheid was
troef bij het duel tussen Lugdunum
en DHC. De Kikkers, die in de eer
ste helft zeer aanvaardbaar voetbal
speelden, lieten zich in de tweede
rondgang, evenals DHC trouwens,
van hun minder goede zijde zien.
Lugdunum was toen geen schim
meer van de ploeg die de laatste
weken via goed voetbal aan een zo
indrukwekkende opmars werkte.
Integendeel, er werd gespeeld als
betrof het een degradatiewedstrijd.
De wedstrijd eindigde zoals die be-/
gonnen was: 0-0.
Lugdunum startte onstuimig. Via
knappe combinaties werd de
Delftse verdediging herhaaldelijk
op het verkeerde been gezet en
vooral wanneer de balvaardige
Koos Bekooy zich met de aanvallen
bemoeide kwam Lugdunum tot
gevaarlijke acties. Na een kwartier
manouvreerde Bekooy spits Pij
nakker in riante positie, maar meer
dan een zacht rollertje kon Pijnak
ker niet produceren. Een andere
uitstekende kans kreeg Jaap
Schildthuyzen. De DHC-doelman
Van der Krogt reageerde evenwel
knap op de inzet van de Leidenaar.
Het uitblijven van een treffer
knaagde aan het zelfvertrouwen
var. de Kikkers die steeds ingewik
kelder combinaties probeerden op
te zetten Veelvuldig balverlies
leidde er toe, dat DHC enkele ma
len knap gevaarlijk kon worden en
doelman Erades had niet over ge
luk te klagen toen een schuiver van
Damen op de paal belandde.
Na rust zakten beide teams diep
Henk de Cler in duel met DHC-
doelman Van der Krogt Ook
deze actie zou geen doelpunt op
leveren. Het bleef 0-0.
weg. Lugdunum kreeg nog één sco
ringskans, die door Jaap Schild
thuyzen om zeep werd gebracht.
Verder gebeurde er nauwelijks nog
iets, want net als de thuisclub
bracht ook DHC er niet veel van
terecht.
ROB ONDERWATER
