„Zig zig" voor heren in ruil voor een buitenhuis S tuiltjes niet 'n uitsmijter, psalm 119 en een borrelglas Watergate in première msmm Catherine Deneuve en Bernadette Lafont op de tippeltoer „Hang'em high"wel hard maar onecht JUBILERENDE KOSTER DIETZ VERLOOR NIET ZIJN STREKEN "Zig zig", wat is nou eigenlijk "zig zig"?, vraagt een van de klan ten in een Parijs cabaret zich af bij het horen van het liedje van die I naam'door twee mooie meiden (Ca therine Deneuve en Bernadette La- font). Je zou kunnen zeggen dat "zig zig" staat voor alles wat deze char- j mante dames hun vriendjes te bie- j den hebben. En dat is heel wat. Be- j halve schoonheid, zijn ze spran- I kelend en humoristisch dus hun "bijverdienste" loopt erg'goed. En dat moet ook, willen ze over een paar Jaar hun buitenhuisje helemaal af- WASHINGTON (AP) Zondagavond gaat in Washing ton de première van de film "All (the president's men" die het verhaal vertelt van de twee verslaggevers (van de Was hington Post) die de hele af faire Watergate hadden ont huld. De opbrengst van de avond gaat naar een goed doel en de plaatsen kosten. 25 dollar per stuk. De grote zaal van het Kenne dy-center was dinsdagavond al uitverkocht. Vooral van journalistieke zij de is de belangstelling zeer groot maar het aantal perso nen dat de voorstelling kan bij wonen zal beperkt zijn. De verslaggever Bob Wood ward wordt uitgebeeld door Robert Redford en Dustin Hoff man speelt reporter Carl Bern stein. gebouwd zien. Via de heren, die zich bij de dames verpozen krijgen ze het bijna voor elkaar: de architect biedt ,ze voor hun "zig zig" een ontwerp aan, de loodgieter maakt hun sani tair compleet en zo zijn er nogal wat klanten die hun huisje' aankle den. Een zoete droom voor de mooie Marie en de donkere Pauline. Twee hartsvriendinnen die door het leven zingen en dansen op weg naar hun doel. Zo lijkt het, maar de werkelijkheid zal het trieste tegendeel bewijzen. Pauline raakt verwikkeld in een ont voeringscomplot. Marie zal haar onbewust de dood injagen. Een door Laszlo Szabo goed ver filmd gegeven. Weinig pretentieus, dat wel, maar toch heeft hij met behulp van twee goede sterren iets weten te maken, dat boven de mid delmaat uitsteekt. Dat hij een zekere spanning teweeg heeft proberen te brengen door die ontvoeringszaak, is begrijpelijk. Toch had zijn uitwer king beter gekund. Voelt Pauline zich werkelijk zo aangetrokken tot de leider van het complot, of speelt ze uit angst het spelletje mee? Werd de ontvoering op touw gezet om een hoop geld te bemachtigen, of is het uit ideële overwegingen ge beurd? Pas aan het slot wordt de houding van de ontvoerder enigszins verklaard uit zijn tirade tegen politie en maatschappij. Maar of dat de be weegreden is geweest, blijft een vraag. Niettemin blijft "zig zig" het aan zien waard, niet in het minst door de grappitre cabaretscènes van de twee lieftallige snolletjes. Titel: "Zig zig" ("Op de tippel toer")regie: Laszlo Szabo; hoofd rollen: Catherine Deneuve en Ber nadette Lafont; theater: Studio; 18 jaar. Clint Eastwood op archief foto met wijlen Gil Favor in „Raw- ANNEMIEK RUYGROK hide". Blijvers TRIANON „De klokkeluider van de Notre Dame", een oude film met Charles Laughton in de rol van de arme klokkenluider, die ook maar een mens is. Terug in Leiden LUXOR ,My name is nobody". CAMERA „De kanonnen van Navarone" Kiindermatinee Nachtfilms CAMERA „Warholts' Franken stein". REX „Aan de deur wordt niet verkracht". Goede films in andere steden „L'Histoire d'Adèle H" (van Francois Truffaut met Isabelle Adjani), Alhambra, Amsterdam. „Dog day afternoon" (Al Pacino), Tusohinski 2, Amsterdam. „The chase" (van Sam Spiegel met Marlon Brando, Robert Red- ford en Jane Fonda), Desmet. Amsterdam. „F for Fake" (Orson Welles), Leidsepleintheater, Amsterdam. „Une part ie de plaisir" (Claude Chabrol), Oscar, Rotterdam. „Sherlock Holmes' jongere broer" (Gene Wilder en Marty Feldman), Lijnbaantheater, Rotterdam- Haagse bioscopen Lady", dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur, zo. 2.00, 4.30, 7.00 en 9.30 uur. 14 Jaar. APOLLO 2: „Woeste Hoogten", dag. 2.00, 7.30 en 10.00 uur. zo. 2 30, 5.00, 7.30 en 10.00 uur. 14 jaar. ASTA: „De slag om de Pacific*, das. 2.00 en 8.00 uur. 14 jaar. BIJOU: „Sherlock Holmes' slim mere broer", dag. 2.00, 7.30 en 9.45 uur. zo. ook 4.15 uur. AL. CALYPSO: „Die Zauberflöte", dag. 8.00 uur. AL. CAMERA: „Inserts", dag. 3.15. 7.15 en 9.30 uur, zo. ook 4.30 uur. 18 jaar. CINEAC: „Het monster leeft", dag. 5.30, 7.30 en 9.30 uur. 18 Jaar. CORSO: „Emmanuelle2, de anti maagd", dag. 2.00 en 8.15 uur, za. 2.00, 7.00 en 9.15 uur, zo. 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. 19 jaar. DU MIDI: „Obsessie", dag. 8.15 uur, vr., za. en zo. 7.00 en 9.30 uur. 18 jaar. 1 EURO: „El Cid". dag. 1.30 en 7.45, dag. 1.30 en 7.45 uur. za., zo. en woe. 3.45 en 7.45 uur. AL. FLORA: „De prostitutie profi teurs", dag. 2.00, 7.00 en 9.15 uur. 18 jaar. METROPOLE: „Mahogany", dag. 2.00, 7.00 en 9.30 uur. 14 Jaar. ODEON 1: „Bloedlink", dag. 2.00, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.45, 4.15, 6.45 en 9.15 uur. 18 Jaar. ODEON 2: „The Poseidon adven ture". dag. 2.00. 6.45 en 9.15 uur. zo. 1.45, 4.15, 6.45 en 9 15 uur. 14 jaar. OLYMPIA: „Some like it hot", dag. 2.00 en 8.00 uur. 14 Jaar. PASSAGE: „Big Bos", dag. 2.30. 7.00 en 9.30 uur. za. en zo. 1.30. 4.00. 7.00 en 9.30 uur. 18 Jaar. REX: „Genadeloos", dag. 11.30. 1.45, 4.00, 7.00 en 9.30 uur. 18 Jaar. ROYAL "70: „Dinosaurussen re geerden de wereld", do. en zo. 2.00, 7.00 uur, di. en woe. 2.00 uur. 14 jaar. ROYAL; „De eenarmige zwaard vechter", do. t/m zo. 2.00. 7.00 en 9.30 uur, ma. t/m woe. 2.15 en 8.00 uur. 18 jaar. STUDIO: „De Sexsecte der zwarte nonnen", dag. 2.15. 7.15 en 9.30 uur. zo. 1.30, 4.00, 7.15 en 9.30 uur. 18 jaar. STUDIO 2000: „Jaws", dag. 7 00 en 9.30 uur, do., vr., ma. en di. ook 2.00 uur. 14 jaar. DE UITKIJK: „La femme aux bottes rouges", dag. 7.00 en 9.30 uur.- 18 jaar. VRIJDAG 2 APRIL 1976 Catherine Deneuve (rechts) en Bernadette Lafont als de twee vrolijke dames. Titel: „Hang 'cm high" (Hang ze 1 jog). In de hoofdrol: Clint East wood. Regie: Ted Post. Theater: Lido. Oklahoma 1889. Jed Cooper (Clint Eastwood), een voormalige hulp- sheriff, drijft pas gekocht vee door een rivier. Een man of acht houdt hem staande en hangt hem op om dat men voldoende bewijzen in han den denkt te hebben dat Cooper het vee gestolen en de voormalige eige naar vermoord heeft. Als Cooper een zaam aan de boom bengelt, komt er precies op tijd een sheriff langs om hem het leven te redden. De federale rechter een man die doorgaans zo krachtig de wet hanteert dat hij nau welijks nog mensen ziet staan spreekt Cooper vrij en haalt hem over weer sheriff te worden. Hij neemt het aanbod aan, met als voor naamste oogmerk zich te wreken op het groepje dat hem heeft'opgehan gen. „Hang 'em high" is wel hard en levendig, maar het is de zoveelste film, die een onecht beeld over het oude Wilde Westen ophangt, die een brok pure heroïek en een scheut ver- pleegstersromantiek de hoofdtoon laat aangeven. De echte West was, zoals wij nu wel weten, voornamelijk grauw. Het type van de honderd pro- cent-held die Eastwood hier neerzet, bestond niet of nauwelijks. De manier waarop hij tot twee keer toe aan de dood ontsnapt, heeft iets geconstru- eerds, de bedeesde .liefdesaffaire tus sen hem en een textielverkoopster wat drakerigs en het slot iets gefor ceerds. Maar misschien had men van regisseur Ted Post de man die ook langdurig de hand had in Peyton Place niet veel meer mogen ver wachten. Vervelend is „Hang 'em high" overigens niet. Daarvoor is Post nu net weer een te bekwaam RUUD PAAUW. LEIDERDORP Als er één koster is aan wie het spreekwoord bewaarheid wordt dat een vos wel z'n ha ren maar niet z'n streken verliest, dan is het Arie Dietz van de Hoofdstraatkerk in Leiderdorp wel, al moet daar op onmiddellijk volgen dat zowel sluwheid als kaalheid hem vreemd is. Deze koster, die volgende week zaterdag zijn zilveren jubileum viert, heeft temidden van al zijn kerkelijke besognes de geinige mentaliteit van de marineman nooit verloochend. Niet omdat hij het gevoel heeft, met het kosters leven toch wel op het verkeerde paard te hebben gewed, maar omdat hij vindt dat er genoeg ernstige kosters zijn en er heus wel een paar tussendoor mogen lopen die aan dit stemmige be roep ook een vrolijke kant geven. Er zullen in de kerk altijd mensen zijn wier gevoel voor hu mor tekortschiet om dit op zijn waarde te kunnen schatten. Marinier Koster Dietz komt uit het el dorado van de heestercultuur. Boskoop. Tot zijn negentien de werkte hij op de kwekerij. De crisis in de Jaren dertig voerde hem na z'n diensttijd bij de landmacht naar de marine. Hij was marinier in Rotter dam. diende van *35 tot 38 in In- dië, volgde na zijn huwelijk in '38 in Den Helder een opleiding tot hofmeester, werd na de ca pitulatie in 1940 gedemobili seerd, keerde toen naar z'n ba kermat terug om er bij boeren en kwekers de kost te verdienen, zooht na de bevrijding de mari ne weer op, waar hij in de Indi sche wateren hofmeesterde op torpedojagers en mijnenvegers, kwam in '48 in het vaderland te rug, bracht nog een paar Jaar door in het Marine-opleidings centrum in Voorschoten en werd tenslotte in '50 wegens afkeuring uit de dienst ontslagen. Door te schrijven op een ad vertentie kreeg hij de kosters- baan in Leiderdorp. Dietz komt er eerlijk voor uit, dat hij dit echt niet deed "om nou eens lekker de kerk te gaan dienen". "Na Jaren uithuizig te zijn geweest, wilde ik weieens vastigheid hebben, ik heb er wel ontzettend aan moeten wennen. In die mannenweread van de marine was je gewend, elkaar onomwonden de waarheid te zeggen. Ik hou niet van dat lij men en slijmen dat Je in het burgerleven zo vaak tegenkomt. Ik zeg het graag rechtuit". Loopie „Toch moet Je Je als koster geweldig aanpassen. Anders strand je. Als ik m'n vrouw niet had gehad, was ik binnen die 25 jaar vast ontslagen. Zie je, ik hou nogal van geintjes en stun- tjes. Zij heeft me altijd wat af geremd in m'n doen en laten. Maar wat je noemt een "ge ijkte" koster ben ik nooit gewor den. Je moet in een hoop dingen toch jezelf kunnen blijven. Er zijn kosters die beslist niét kun nen lachen. Het lijkt wel of ze in een keurslijf zitten. En als ieder een zegt dat je toch zo'n goeie koster 'bent, zit het ook niet hele maal snor. Dan nemen ze een loopie met je. Er zijn nog altijd mensen die vinden dat een koster nooit fouten mag maken. Je maakt het nooit ieder niar de zin. Daarom moet je van kritiek geen slapeloze nachten hebben". Hotel Kostersvrouw Dietz heeft ech ter niet alle uitspattingen van haar Arie kunnen verhinderen. Zo gebeurde het op een kerke- raadsvergadering dat de dominee een goed-bedoelde opmerking maakte over wat de koster zoal op z'n dienblad had staan toen hij de ambtsdragende broeders (de zusters waren er toen nog niet) kwam laven. Behalve kof fie stond er melk en thee op, de melk voor een maagpatiënt en de thee voor een paar anti-kof- fieklanten. "Zo", zei de dominee, "dat lijkt hier wel een hotel. Ik denk dat ik de volgende keer maar eens een uitsmijter bestel". Waarop de ex-hofmeester Dietz prompt in zijn keuken een model van een uitsmijter klaar maakte die - hij een verbouwe reerde voorzitter midden in het tweede deel van de vergadering voorzette. De koster ging niet weg voordat zijn culinaire crea tie. de weg naar dominee's maag had'gevonden. 88 verzen Het was eens vlak voor een kerkdienst dat de gastpredikant niet kwam opdagen. De kerke- raad dribbelde in de consistorie mervêus heen en weer. De ouder ling van dienst gaf, ten einde raad, de gemeente alvast een psalm op om de tijd door te ko men. Maar nog steeds geen voor ganger. Dietz rende op zijn eigen ma nier de situatie. Hij klom in de kerk een ladder op en zette op de liedborden naast de preekstoel als eerste te zingen lied psalm 119, zonder nadere coupletaan duiding, waarmee de wachtende kerkgangers voorlopig voor uit konden, want toen had die psalm nog 88 verzen. "Ja, en nu maar spelen", sommeerde hij de organist. Bij het derde couplet stormde de verlate dominee de kerk binnen. In die week hield een ouderling de koster op straat aan. "Je was zeker op een geintje uit", veron derstelde hij, met iets van mis prijzing in zijn stem. Dietz moest het bekennen. Het stuntje van de Jeugddienst is ook nog wel leuk om op papier te zetten. Jongeren zouden beneden, vóór de preekstoel, aan een tafel enke le Schriftlezingen verzorgen. Wel nu, zo redeneerde Dietz, dan krijg de dominee op de preekstoel z'n gewone grote glas water en de jongelui beneden, die maar even hoeven te praten, een klein. En dat werd een onvervalst borrel glaasje. Na afloop bleek dat sommigen in de kerk meer met de bedoeling van 't glaasje dan met de Schrift waren bezig geweest. De ouderling van dienst voelde zich dan ook geroepen, de koster hierover ter verantwoording te roepen. "Vroeger was het allemaal wat knusser, nu is het zakelijker", antwoordde Dietz toen wij hem vroegen, een verschil te noe men. „Twee keer naar de kerk was een gewone zaak. Nu tillen ze er niet zo zwaar meer aan. De kerkgang is niet meer een móé ten. Ik zou de mensen ook niet willen beoordelen naar ihun kerk gang". Dietz: Jk ben niet ztfn gei Of er in de kerk wat verande ren moet? "De mildheid mis Je weieens. En de eerlijkheid ook. We praten wel mooi, maar soms pakt het in de praktijk anders uit. Over de vraag wat we als christenen moe ten doen kan Je natuurlijk ein deloos discussiëren. Maar waar te koster om? Komt er iets op je weg. stap er dan in en doe wat daar nodig is. Op zateFdag 10 april, tussen 5 en 7 uur, kan iedereen koster Dietz (die volgend Jaar 65 Jaar hoopt te worden en dam ophoudt met kosteren) in het tegenover de kerk gelegen "Irene" geluk- SJ. DE GROOT Zondagmorgen (10 uur) verleent de Leidse cantorij medewerking aan een dienst in de Hooglandse kerk in Leiden, waarin dr: A. J. Lamping voorgaat. De cantorij werkt ook mee op Goede Vrijdag en eerste Paasdag. In de Dorpskerk in Leiderdorp wordt zondagavond om half 7 een Jongerendienst met „agapèviering" gehouden. Een agapèviering is een „Mefdemaaltijd", tijdens welke over een thema kan worden gesproken. De voorbereidingsgroep heeft als thema de werkloosheid gekozen. Liturg is Hans van Dam, student theologie in Amsterdam en leider van enkele catechisatiegroepen in Leiderdorp (sinds het vertrek van ds. Van Netten). Zondagmorgen om half 11 is er een gezinsdienst in de kapel van het marine-vliegkamp Valkenburg. Marine-gezinnen en hun intro duced zijn welkom. Voorganger is ds. H. A. Schepers, vlootpredikant. De heer C. Kalle rekent in het april-nummer van het blad „Pro testants Nederiand" voor, dat on geveer' 85 procent van de Neder landse agendamarkt wordt voor zien van agenda's die de maandag nemen als eerste dag van de week. Hiermee is, naar zijn mening, ook de bijbelse eenheid van de week, waarbij de zondag geldt als eerste dag van de week, niet veilig ge bleken voor de invloeden van de secularisatie ^verwereldlijking). „De invloed die hiervan uitgaat moet men niet onderschatten", schrijft de heer Kalle. „Op deze wyze wordt de week van haar bij belse oorsprong losgewrikt". „Pro testants Nederland" raadt dc christenen in Nederland aan, een agenda die de week niet bij de zondag laat beginnen, te weige- Voorzitter mr. M. G. Rood van het Humanistisch Verbond heeft scherpe kritiek geleverd op de r.-k. verklaring over de seksualiteit. Hij deed dat in het driemaandelijkse verbondstijdschrift „Rekenschap". „Dat met name de gedragsweten schappen ons over de mens in z^a seksuele beleving van alles leer den, het is aan de kerk voorbijge- geen", aldus Rood. die het verba zend vindt dat de kerk alsnog pro beert macht uit te oefenen over mensen die duidelijk van die macht niet meer gediend zijn. De voorzitter van het Humanistisch Verbond had liever gezien, dat de kerk zou zijn opgekomen tegen opvattingen die alleen het sek suele genoegen van de genieter propageren, zonder oog te hebben voor het effect op de partner. Hij noemt de verklaring liefdeloos Je gens de r.-k. die erdoor in nood worden gebracht, en discrimine rend tegenover homofielen. Het pastoraal Beraad van kerken in het Zuiden (Brabant. Limburg en Zeeland meent, dat als het ambtsgebed in de Provinciale Sta ten en een groot aantal gemeente raden vragen oproept (die Juist uit de eerbied voor het gebed voortkomen), men deze formele, traditionele verplichting moet toetsen. —k

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 19