Leidsch Dagblad | 1976 | 13 maart 1976 | pagina 7

Werkspoor:
30 miljoen
voor Peron

Zuidmolukse ziel zal nooit
in boeien worden

Buitenom

Binnendoor

sf*V

6 'i

TREINKAPERS HOREN ZWARE STRAFFEN TEGEN ZICH EISEN

ftDFR 1

LEZERS SCHRIJVEN

DAF46

Een bewuste keuze

VAN ULDEN AUTO'S B.V.

GARAGE VLIETWIJK

BOOT

ZIEKENFONDS

Zwendel

Bevelhebberschap

met

benzine

Bezoek (1)

Leerpil

Bezoek (2)

Bezoek (3)

Kassa

Kritiek

ZATERDAG 13 MAART 1976

PAGINA 1

Door
Aad Wagenaar

j ASSEN „Ik geef toe dat onschul
dige mensen zyn doodgeschoten. Als
wij dat niet zouden betreuren zouden
i wij gekken zyn geweest, die aan het
werk waren. Ik hoop dat zoiets ver
schrikkelijks nooit meer zal hoeven te
gebeuren. Maar, wij weten ook dat
i door mensenhanden de Zuidmolukse
i ziel nooit in boeien zal worden ge
slagen!"

Dat zei een geroerde Paul S., geldend
als een van de leiders van de Zuid-
J molukse treinkapers, die gisteren ge-
vangenisstraffen tegen zich hoorde
eisen van twaalf tot achttien Jaar.
Van de gelegenheid tot het laatste
woord maakten ook Jacob T. en Joop
j M. gebruik. Beiden vroegen om een
gelijke straf voor alle kapers.
Daarvoor pleitte aan het eind van het
proces in Assen, dat drie dagen heeft
j geduurd, ook de verdediger van de
zeven, mr. H. W. J. Droesen: „Beoor-
deel deze zeven Zuidmolukkers niet
1 als zeven individuen. De nadruk op
het individu is westers, uit onze cul
tuur. De groep is een eenheid op een
andere wijze als Europeanen kunnen
begrijpen. Zoeken naar een leider
j door de gijzelaars of door de politie
Is niet Juist. Er is geen leider".

de op het requisitoir van de officier
van justitie in Assen mr. C. J. van
Oldenbeek, die ongeveer dezelfde tijd
nodig had om tot zijn zware eisen
te komen.

„De verdachten hebben hun gijze
laars twaalf dagen in hun greep ge
had, vaak met een waar genoegen.
Zij hebben bewust ingespeeld op de
doodsangst van hun slachtoffers, tot
aan het laatst toe. Géén der trein-
passagiers heeft ook maar iets ge
daan dat de kapers aanleiding kon
geven hen te doden".

De Officier achtte bij de zeven al het
door hem ten laste gelegde bewezen:
de wederrechterlijke vrijheidsbero
ving van de treinpassagiers, die de
dood van machinist Braam tot ge
volg had; de executie van de militair
Bulter en het verboden wapenbezit.
Daarnaast was vblgens hem bewezen
dat Eli H. samen met Cor T. op de
derde dag van de gijzeling de 31-Ja-
rige E. J. Bierling hadden vermoord.

De machinist Braam was doodge
schoten toen de kapers duidelijk
was, dat hij door zijn zware verwon
dingen geen nut meer voor hen had,
zo zei de officier. Er is geen sprake
geweest dat de machinist vluchtte of
zich verzette. „Het is laf en leugen
achtig", aldus mr. Van Oldenbeek,
„dat de verdachten in dit geval ach
teraf hun gedrag zijn gaan goedpra
ten en zodoende de nagedachtenis
van de heer Braam belasteren, door
van hem te zeggen dat hij stierf

De officier zei dat hij in de be
schuldiging 'n groot aantal strafbare
feiten had weggelaten. Zoals het ge
beuren rond gijzelaar De Groot, bij
wie de executie mislukte en het in
het wilde weg schieten op alles wat
buiten de trein bewoog. Ook de mis
handeling (door regelmatig vast
binden) van de passagiers had hij
buiten de ten laste legging gelaten.

De officier zei dat iedere verdachte
individueel verantwoordelijk was voor
zijn daden: het Nederlands straf
recht kent geen collectief dader
schap.

Voor hy zijn zware eisen uitsprak,
merkte mr. Van Oldenbeek nog op,
dat op de door hem bewezen geachte
misdaden levenslange gevangenis
straf staat.

Eli H. en Paul S. zag hy als de
hoofdschuldigen: H. heeft de actie
bedacht en Paul was de leider by de
uitvoering (eis achttien jaar). Jacob
T. („Koud en mysterieus") zag hy
als de plaatsvervanger van Paul, na
dat deze gewond de trein had verla
ten. T. was ook actief by het schie
ten op Braam en betrokken bij de
executie van Bulter (vijftien jaar).
Cornelis H. had ook meegedaan aan
Bulters executie (vijftien jaar). Al-
bert S. had Bulter het genadeschot
gegeven (vijftien jaar). Een lagere
straf (twaalf Jaar) eiste hij tegen

Jacob M., die zich tegen de executie
van Bierling had verzet. Bij Corne
lis T„ die samen met Eli H. Bierling
had doodgeschoten, liet de officier
diens leeftijd meespelen by het be
spelen van de eis van twaalf jaar.

Verzoening

De verdediging van de zeven, mr.
Droesen, wees in het begin van het
pleidooi op de onmogelijkheid om tot
de bodem van de Zuidmolukse ziel
door te dringen. „U gaat een straf
opleggen", zo sprak hy tot de recht
bank, „maar recht moet meer zijn
dan vergelding. Recht moet zyn ver
zoening. Uw vonnis moet geven aan
Nederland wat Nederland toekomt,
maar aan de Zuidmolukkers ook ge
ven wat de Zuidmolukkers toekomt".

Mr. Droessen verwees naar het
vonnis inzake „Wassenaar" (de be
zetting van de Indonesische residen
tie in september 1970). Dat was (een
goed vonnis dat straf en troost gaf
aan alle Zuidmolukkers en vaak door
deze bevolkingsgroep wordt aange
haald".

Daarin staat onder meer: „De
rechtbank heeft er by haar straf
toemeting rekening mee gehouden
dat er wellicht reden is voor bezin
ning op de vraag of de Nederlandse
regering, het Nederlandse parlement
en de Nederlandse volksgemeenschap
zich in de afgelopen twintig jaren
steeds voldoende bewust is geweest
van de Nederlandse verplichtingen

tegenover het volk der Zuid-Moluk-
ken".

Mr. Droesen citeerde dit vonnis
met instemming.

In wat hy zelf „het moeilijkste stuk
van het pleidooi" noemde, sprak de
verdediger over het verdriet van de
nabestaanden van de drie doden,
Braam, Bulter en Bierling. „Is het
hun een troost, dat de dood van hun
verwanten een kleine opening is ge
weest in de schijnbaar uitzichloze
positie van veertigduizend Zuidmo
lukse mensen? Ik weet het niet".

Hy prees de moed van twee ex-
gyzelaars. die eerder op de laatste
zittingsdag als getuige naar voren
waren gekomen: mevrouw Kruyswfjk
en de heer Wielenga. beiden uit
Haren. „Voor hen hadden hier ook
de anderen kunnen staan uit de
treind, want de ex-gyzelaars keren
zich niet tegen degenen, die zich
schuldig hebben gemaakt aan vrij
heidsberoving, bedreiging met zeer
reëel geweld en het doden van men
sen. De rechter zal door de treinpas
sagiers van Wijster niet worden be
grepen als er zwaar wordt gestraft".

Mr. Droesen wees er ook nog op
dat het veelzeggend is dat de zeven
bereid waren te sterven voor hun
idaal, maar dat het misschien nóg
meer zeggend is dat deze zeven be
reid waren te doden. „Dat doet men
niet zo maar".

De president van de rechtbank
mr. Fliek heeft de uitspraak bepaald
op vrijdag 24 maart.

Steekpenningen in 1951

DEN HAAG (SP) De voormalige wagonfabriek Werk
spoor heeft in 1951 tientallen miljoenen guldens aan steek
penningen betaald aan de toenmalige president Peron en
andere hoge regeringsfunctionarissen in Argentinië.

Werkspoor, dat inmiddels onderdeel
uitmaakt van het VMF-concern.
stelde hiermee een order zeker voor
de levering van spoorwegmateriaal
ter waarde van 258 miljoen gulden.
Dit bevestigt de vroegere financiële
directeur van Werkspoor, de heer F.
J. Saarberg (77) uit Heemstede, die
twaalf Jaar geleden met pensioen
ging. Een destijds invloedrijke rege
ringsfunctionaris geeft eveneens toe,
dat er een dergelijke overeenkomst is
gesloten met Peron.

Men acht het echter uitgesloten dat
prins Bernhard en de Nederlandse
regering rechtstreeks betrokken zou
den zyn geweest by de omkoping van
de Argentijnse regering. De prins
speelde wel een belangrijke rol bij

het verkrijgen van de order. Tijdens
zijn bezoek aan Argentinië in april
1951 haalde prins Bernhard president
Peron er in laatste instantie toe over
zijn handtekening te zetten onder
het contract, dat tegen de huidige
financiële maatstaven een omvang
zou hebben van zo'n twee miljard
gulden. Bij die gelegenheid verleende
de prins wel aan Peron's vrouw Evita
het grootkruis in de Orde van Oranje
Nassau.

De steekpenningen gesproken
wordt over een bedrag van dertig
miljoen zouden met toestemming
van dr. Holtrop, toenmalig president
van de Nederlandse Bank zyn over
gemaakt op een rekening van Peron
in Zwitserland.

BARNEVELD (ANP) De drie over het feit dat de minister van voorzitter van de stuurgroep van

plattelandsjongerenorganisaties Landbouw in de kamerdebatten de drie centrales constateerde dat

hielden gisteren in de markthal over de landbouwbegroting geen er niet thuis ivordt gegeven wan-

te Barneveld een manifestatie, blijk heeft gegeven de zorgen van neer het er daadiverkelijk om

waar ze hun ongenoegen toonden de jonge agrariërs te willen ver- gaat om de jonge agrariërs te

lichten. Arie Steenwijk zie foto) steunen.

5 lakbehandelingi

zuinige 850

veiligheids-stuurinrichting

luchtgekoelde motor N

roestvrijstalen bumpers duplex tn

DAF-VOLVO Personenauto Nederland B.V, Stationsweg 2, Beesd.

Agent voor Leiden en Omstreken voor alle typen DAF en VOLVO 66

VERDAMSTRAAT 6 - LEIDEN - TELEFOON 071—123041

Officieel dealer voor DAF en VOLVO 66
voor VOORSCHOTEN en ZOETERWOUDE

Gerard Douplantsoen 22 - Voorschoten - Telefoon 01717—4455
Dealer voor Alphen aan den Rijn en de Rijnstreek:

Willem de Zwijgerlaan 39 - Alphen aan den Rijn - Tel. [phone]'

ingang showroom WielewaalsUae*-

FRAUDEREN

In uw blad stond enige itdjd gele
den een artikel van Uw medewerker
N. Scheepmaker. Daarin stelde hij
vast dat je van bepaalde dingen zo
weinig; of niets meer hoort. Mis
schien niet de moeite meer waard
om er nog eens wat over te horen
of te lezen? Het ging deze keer om
4 punten. Graag zou ik deze 4 aan
gevuld willen zien met een 5e, o.a.
de frauderende röntegenologen. Het
is al weer een heel tijdje geleden
dat deze zaak aan de kaak werd ge
steld.

De televisie heeft er zelfs aandacht
aan geschonken. Ik was misschien
wat al te voorbarig geweest als ik di
rect had gereageerd, maar het was
mij bekend dat beide heren op 29
januari voor de rechtbank in Den
Bosch terecht moesten staan. Was
de pers hierbij niet vertegenwoor
digd?? Je moet het als gewone jon
gen eens proberen om een halve ton
te verduisteren, het zal dan echt
niet lang duren of er wordt vonnis
geveld en dan haalt het de voorpa
gina ook nog wel. Maar ja. dan praat
men niet over "verschrijvingen", al
ging het bij deze heren tooh om be
dragen van 6 a 7 ton.

L.G. Nijssen.

Prinsenweg 11
Voorhout

Ik wil reageren op het ingezonden
stuk van de heer Wiekhart in het
Leidsch Dagblad van 18 februari J.l.
Want is hier het geval, het betreft
het laatste gedeelte van de ingezon
den brief. Hier wordt de ambtenaar
van oplichting betioht want de amb
tenaar verdient aan het ziekenfonds
f 1044,06 per jaar. Maar deze heer
weet zeker niet dat de ambtenaar ie
der Jaar een formulier moet invul
len of zijn vrouw nog wel verplicht
verzekerd is want dan komt de amb
tenaar niet in aanmerking voor die
f 1044.06 (dat is de helft van de pre
mie per Jaar). Ik heb de heer Wiek
hart opgebeld en hem gevraagd of
hij kan bewijzen dat het zo is. maar
hij beroept zich op het vakblad 'De
Ambtenaar'. Ik vind dal als Je in

een dagblad schrijft dan ben je voor
dat stuk verantwoordelijk maar met
de heer Wiekhart ds geen discussie
mogelijk. Hij gooide tijdens ons ge
sprek zomaar de hoorn op de haak.
Dat is de mentaliteit van de heer
Wiekhart. Dus wat hij beweert, dat
de ambtenaar geld terug krygt is
niet waar.

J. Chaudron,
Da Costrastraat 74

viserende taak iedere directe inmen
ging met legerzaken uitsloot, was
zij bereid deze voordracht te be
krachtigen.

Mr. J. Meynen, Velp.

Het is niet in overeenstemming
met de feiten dat prins Bernhard in
de periode waarin ik regelmatig een
nauw contact met hem had - of
ficier bij zijn Staf, Secretaris-gene
raal van het ministerie van oorlog in
Londen, minister van Oorlog kabinet
Schermerhorn-Drees- ooit zou heb
ben gestreefd naar een continuering
van het bevelhebberschap der Ne
derlandse Strijdkrachten na de be
vrijding van ons land in mei 1945.

Daarvoor had de Prins, naar mijn
ervaring uit vele gesprekken, een
veel te gezond inzicht in de Staats
rechtelijke verhoudingen binnen de
constitutionele monarchie. Evenmin
is dus juist, dat Koningin Wilhelmi-
na dit streven zou hebben gesteund.
Integendeel, kort na mijn beëdiging
in mei 1945, in een éérste persoonlijk
onderhoud met Koningin Wilhelmi-
na, waren wij het er terstond over
eens dat de executieve taak die haar
schoonzoon als bevelhebber der strijd
krachten had vervuld, nu een einde
moest nemen.

Gezien de verdiensten van Prins
Bernhard gedurende de oorlog en de
uitstekende wijze waarop hij de taak
van Bevelhebber had! vervuld, werd:
aan H.M. Koningin Wilhelmina het
voorstel gedaan Prins Bernhard een
zuivere adviserende functie toe te
kennen, met de titel van Inspecteur
Generaal der Koninklijke Landmacht
Vanuit het kabinet is daar nooit énig
bezwaar tegen gemaakt. Eerst toen
H.M. zich uit de taakomschrijving
had kunnen overtuigen, dat deze ad-

GRONINGEN (ANP) De Groning
se politie is in samenwerking met de
politie in Delft op het spoor geko
men van een grootscheepse benzine-
zwendel, waarby zeker 200.000 liter
benzine niet in tanks kwam. In ver
band daarmee zijn zeker drie tank
wagenchauffeurs aangehouden. Dat
'zyn de 36-jarige J. J. de B. uit Den
Haag. De 43-jarige A. C. K. uit Den
Haag en de 29-Jarige G. J. A. v. d. S.
uit Delft.

De laatste twee zyn inmiddels weer
op vrije voeten. De B. wordt door de
Groninger politie nog vastgehouden.
De drie verdachten leverden bij ver
schillende pompstations in Gronin
gen en Delft benzine af en lieten
vervolgens op ingenieuze wijze weer
benzine uit de tank teruglopen in
hun wagen. Dat werd niet door de
meters geregistreerd. Op die ma
nier kon De B. in de loop van een
jaar ongeveer 160.000 liter achter
over drukken. Hij verkocht deze weer
door aan verschillende andere pomp
houders. Het onderzoek naar deze af
nemers is nog in volle gang.

De malversaties werden ontdekt bij
het benzinestation in een groothandel
in brandstoffen in Groningen. In no
vember vorig Jaar kwam de pomp
houder er achter dat hij steeds grote
hoeveelheden benzine kwyt was. Het
spoor leidde uiteindelijk naar het toe
leveringsbedrijf in Delft, waar de drie
verdachten werkten.

Tweede-Kamervoorzitter dr. An
ne Vondeling wil wat doen aan
de staatsbezoeken. Daar heeft de
goede man groot gelijk in. Staats
bezoeken zijn 'n fenomeen,' waar
op de dagen onzer jaren nauwe
lijks vat hebben kunnen krijgen.
De liturgie van het staatsbezoek
bleef praktisch onverlet.

Nu liggen zoals meestal de za
ken wat ingewikkelder dan op
het eerste gezicht lijkt. Als het
staatshoofd van een westers land,
zeg Denemarken, plechtig op de
thee komt, mag je aannemen dat
de bezoeker niet staat te sprin
gen op petit-fourtjes van een zil
veren schaaltje en op een bepoe
derde lakei in de vestiaire. In De
nemarken rydt de koning van
je ras ras ras op de fiets door de
Kopenhaagse plas. Bovendien komt
Johan Christiaan Andersen er
vandaan, dus aan sprookjes toch
al geen gebrek.

Niet-westerse landen zijn echter
heel gevoelig voor ceremonieel en
pompa. Dat is ook wel begrijpe
lijk; één van de meest begeerde
goederen in de Derde Wereld is
prestige. Dat is goed naar buiten,
maar ook voor de thuismarkt.
Als Vondeling dus graag wat ver
anderd ziet, moet hij zich wel ra-
liseren dat er bij een bezoek altijd
tenminste twee partijen zijn.

kalmte en kneedde een rij die
langs de muren van de hal traag
voortbewoog naar daar waar, in
de verte nog, Hare M.ajesteit
en haar gemaal gezeten waren.
Na nog weer dertig minuten van
veel slikken, kuchen, schrapen,
was men dan zo ver gevorderd dat
slechts twee kolonisten je van het
staatshoofd scheidden. Dat was
het moment dat 'n dignitaris onze
namen vroeg, meneer en mevrouw
Mulder dus. Dat herhaalde die dig
nitaris zeven seconden later woor
delijk op het moment dat meneer
en mevrouw Mulder oog in oog
en hand in hand met het staats
hoofd stonden. Ik had nog iets
origineels willen opmerken,
maar reeds maakten via de dig
nitaris de heer en mevrouw de
Wit van achter ons hun opwach
ting.

Ik bedoel dat de onderdanen
van de Zonnekoning die destijds
in Versailles de hoge gunst was
verleend cm de vorst te aanschou
wen. terwijl hij zijn overvloedi
ge maaltijd nuttigde, zinniger de
tijd passeerden (namelyk met het
kennisnemen van slechte eetge
woonten van de groten der aar
de) dan die Nederlandse kolonie.
En misschien bewezen degenen
die wegbleven onder het motto,
die goede koningin moet al genoeg
handen schudden, daarmee dat
staatshoofd wel de grootste dienst

En bovendien moet Vondeling
nog maar eens opnieuw nadenken
over de voorbeelden die hij aan
draagt voor een face-lifting van
de staatsbezoeken. Hij wil boeren
uit beide landen tegen elkaar la
ten ploegen en er zouden zang
wedstrijden moeten worden geor
ganiseerd. De wellevendheid zal
daarbij, vind ik, wel gebieden dat
je iets uitzoekt waar de visite ook
goed in is. Als de president van
Italië komt buurten zit je gebei
teld met een bel-cantoconcours,
want tegen één Christina Deute-
kom treedt dan een heel elftal van
de Scala aan, mèt de reserves en de
trainer. (Dat betekent dus Chris
tina in de gele trui en de Scala
het puntenklassement). Een wed
strijd in het bouwen van zand
kastelen op 't Noordwijkse strand
zie ik duidelijk zitten als de heer
ser over het een of andere woes
tijnvolk ons de eer aandoet. Maar
dat wordt een tikje moeilijker
met de president van IJsland,
waar de hete lava op de grond nog
niet met een tang valt aan te
pakken.

Trouwens, competitie genoeg
zonder staatsbezoek. Of bevriende
naties elkaar nu met een ijshoc
keystick. een knietje of een ploeg
schaar naar het leven staan, doet
er niet zoveel toe. Als we elkaar
maar beter leren kennen.

Als er op woordspelingen we
gens een plakkaat dat al uit de
middeleeuwen dateert, geen kwart
je boete zou staan, zou ik bijna
zeggen: een staatsbezoek is een
bezoeking, behalve voor de proto-
col-fetsjisten. Van nabij heb ik
eens een dergelijk gebeuren in
Londen meegemaakt, toen konin
gin Juliana het trotse Albion nog
trotser maakte.

Ik wil u de journalistieke vlie-
genafvangerij bij het evenement
goeddeels besparen. Dan waren
er bijvoorbeeld maar twee kaar
ten beschikbaar om het tafelzil
ver in Windsor Castle gade te
slaan (voor het banket wel te
verstaan) en daar werd dan half
om gevochten. En ook om de door-
laatpasjes voor de kleuterschool
die Hare Majesteit met haar
komst zou vereren vond een ware
veldslag plaats. Maar laat ik het
daar niet verder over hebben, om
dat je het allemaal nog het bes
te thuis kon zien op de kleuren-
buis.

De vreemdste aangelegenheid
was de ontvangst van de Neder
landse kolonie. Dat is 'n hardnek
kig nummer op het draaiboek van
elk staatsbezoek. Als het om Bo
ven Volta of Tanzania gaat zal
het wel meevallen. Daar ziet het
niet zwart van ondernemende
landgenoten. Maar in Engeland is
't wel eventjes anders: alleen de
naam 'Mulder* komt al een keer
of tien In het Londense telefoon
boek voor.

Dus stond er op die bewuste
middag bij het zeventiende-eeuw-
se paleis aan Whitehall een queu
Hollanders voor de deur, waarop
de Engelsen (zoals bekend notoire
in-de-ry-staanders) meer dan af
gunstige blikken wierpen. De pak
ken In gedekte kleuren en veel
slijtage aan het gezicht onttrek
kende luifeivormige receptiehoe-
den.

waren niet van de lucht. Na een
half uur was men tot aan de zwa
re deuren van de hall opgeschoven
waarbinnen de ontvangst van het
staatshoofd plaatsvond. Lieden va
BZ maanden de langzamerhand
opgewonden ïakende kolonie tot

Het geestelijk prestatiepeil zal
in de toekomst misschien worden
verbeterd door het gebruik van
een soort „leerpil". zo laat TNO
ons deze week weten. De proeven
die al heel wat jaartjes met rat
ten worden gedaan, lijken bemoe
digend.

Als we tenminste een ontwikke
ling, waarbij we steeds boller bo
zen worden inderdaad als 'be
moedigend' mogen karakterise
ren. Zoveel vrolijker ziet de we
reld er niet uit, ondanks de zege
ningen van de algemene leer
plichtwet.

Stel nu eens dat het wat wordt
met die pil. Gaat dat een dure
liefhebberij worden? Hoeven de
rijke Jongetjes die niet bijster
meekunnen en die nu in privé-
schooltjes met individuele bege-
leiding na negen Jaar toch nog
het begeerde HAVO-diploma
krijgen, straks alleen maar dage
lijks de pil te slikken? En blijven
de domme jongetjes die niet 20
bijster meekunnen gewoon dom
omdat deze pil wel niet zo gauw
in het ziekenhuispakket zal ko
men? Met andere woorden, komt
straks de wijsheid net als de
schoonheid van Organon? In du
re doosjes?

In Bussum heeft 'n schouwburg
directeur het entreegeld terugbe
taald aan mensen die mét hem
van mening waren dat het gebo-
dene op het toneel verre beneden
de maat was. Ik weet niet of cat
werkelijk zo was. maar overwe
gende dat driehonderd mensen de
Gooise muzetempel ontijdig ver
lieten, mag ik aannemen dat het
gebodene niet overmatig werd ge
apprecieerd.

Het probleem is natuurlijk dat
moeilijk sluitende criteria zijn te
noemen of iets werkelijk bene
den de maat is of niet Ik kan me
voorstellen dat die keurige Gooi
se dames gesjokkeerd raken bij
de aanblik van een aantal heren
in vuilnisbakken gezeten, die het
Publiek gespierd proza in de kui
se schoot werpen, hoe goed het
stuk ook is en hoe goed het ook
wordt gespeeld. Want Becket
of Pinter zijn nu eenmaal niet
voor keurige Gooise dames ge
schreven. Voor hen zijn Pevdeau
en Marceau uitgevonden. Moeten

Hr,üU,n£!U' "*"a nletK°ed. geld
Serug? Dan staat het straks in

h, h"T 2Wart van de mensen
J de kassa. die verhaal en geld
komen halen, omdat de billen
sM,k Ï1 aCtrice in hot moderne
f" vielen' rTlt€ria heren,
daarop komt het aan.

Een lezer is erg boos op onze
t v.-recensent. Hij schrijft: "|k
vraag me de laatste weken af, of
de heer Paques commentaar op
tv.-uitzendingen moet leveren
dan we] artikelen over de Lock-
heedzaak achrljft. Wat ik niet
begrijp ls. dat u dat tolereert".

Wel natuurlijk tolereer ik dat
Een tv-recensent schrUft over het
gebodene op de buis. maar kan
evenzeer zijn licht laten schijnen
over zaken die hij in program
ma's miste. Het was hem met
ontgaan dat de Lockheedaffalre
die al weken lang vast pandoer ls
in de internationale pers. op de
Nederlandse tv. nauwelijks aan
dacht krijgt. Dat Paques dit een
journalistieke aanpak vindt, die
geen navolging verdient, ls duide
lijk. En dat mag h|J best zeggen
van mij.

HAN MULDER.