Voorschoiense Ham/Burgers: 'speciaal' Ion Menken: "Bouw ijshal moet in maart worden gestart' MN 'Leidse' biljartclub met jeugdafdeling Damesteam Scylla: 'Te sterk voor de hoofdklasse, te zwak voor ereklas' ZATERDAG 7 FEBRUARI 1976 PAQINA 19 Door Paul de Tombe Ria Akse, Ria de Ru en Joke van Aken: klaar voor de ai- stoot. Wil Kneyber is ondanks zijn gelaatsuitdrukking niet bang voor het laken. VOORSCHOTEN De gekozen naam is al even opvallend als de wijze waarop de club van acquit ging. De Voorschotense biljartvereniging De Ham/Burgers, onlangs officieel het in deze koude tijden welig tierende biljartgebeuren ingestoten, at zich bij de start van het verenigingsleven niet alleen vol aan de eigen naam. Teneinde het gerecht van het predikaat „spe ciaal" te voorzien, werden o.a. Raymond Ceulemans en Rini van Bracht uitgenodigd voor het spelen van een demonstratie partij driebanden. Het doorgaan van een unieke simultaan-wed- strijd van Ceulemans tegen negen Ham/Burgers ketste welis waar af op onwil van de Belg, die dat een te grote „hap" vond, maar de Voorschotense neo-biljarters zorgden toch voor een hoog moyenne aan verrassingen. Afgelopen dinsdag werd in het Wapen van Voorschoten, het thuishonk van de club, het groene laken vrijgegeven aan een zestal dames die in clubver band de keu wilden gaan hanteren. „Helemaal niet uit het oog punt van emancipatie of zo, want zulke voorvechtsters zijn we niet, maar gewoon als hobby. Biljarten is leuk om te zien, leuk om te doen. Vrouwelijker in iedere geval dan voetbal. Dat zou den we nooit gaan doen, hemel nee. Al die blauwe plekken. Bij biljarten hoef je geen letsel op te lopen. Verder zal daarbij alleen onbewust misschien meespreken dat je die mannen straks weieens wat wilt laten zien", zegt een van de dames die overigens is gevraagd toe te treden tot de cltfb van 27 heren. Naar een idee van voorzitter Nico Stikvoort, die zich in het be stuur van zeven (louter mannen, „we hebben nog niet gedacht aan een vrouw daarin") opwierp als propagandist van het da mesbiljarten. „Hij vindt dat ze beter staan aan het biljart, dan op het veld", zegt secretaris Wil Kneyber- „Ikzelf sta daar wat sceptisch tegenover. Maar aangezien we een democratisch be stuur hebben, wilden we dat niet tegen houden". LEIDEN De bij de KNBB (Koninklijke Nederlandse Biljartbond» aangesloten biljartvereniging Centraal, met voornamelijk Leidse le den spelend in het Oegstgeestse café restaurant Centraal aan de Geversstraat, heeft een jeugdafdeling opgericht. Basisgegeven was daarbij dat in Leiden en omgeving voor de jeugd nauwelijks ge legenheid bestaat het biljarten als sport te beoefenen. Centraal wil dat veranderen en wil jongeren in de leeftijdsgroep van 12 tot on geveer 15 jaar onder leiding van een docent verantwoord onderricht geven in de moeilijke sport op het groene laken. Een bezigheid ove rigens die nog al te vaak voorzien wordt van de bijnaam 'kroegen- sport'. „Weliswaar wordt die betiteling doorgaans gebruikt door men sen die niet worden gehinderd door enige kennis van zaken, maar toch zijn er ook nu nog altijd lieden die beweren dat je je jeugd verprutst als je voor je twintigste een café betreedt". Centraal wil het tegendeel bewijzen, heeft alles overwogen en zegt zich tenvolle bewust te zijn van de verantwoordelijkheid die het op zich neemt met het opzetten van zo'n 'n jeugdafdeling. Uitvoerige gesprekken met de eigenaar van het clublokaal hebben ertoe geleid dat speciaal voor de jeugd de zaterdagochtend zal worden gereserveerd van 10 tot 12 uur. Bovendien is een jeugdcommissie in het leven geroepen die tot taak krijgt de jongelui niet alleen de biljartsport bij te bren gen, maar die ook een waakzaam oog op de jeugdleden zal dienen te houden. Dat alcoholgebruik taboe is, spreekt vanzelf, laat Centraal weten. „Sterker: in de door het bestuur uitgezette richtlijnen, kan een jeugdlid bij constateren van alcoholgebruik ten tijde van de trainingsuren, onmiddellijk als lid worden geschrapt". De biljartvereniging Centraal wil met het oprichten van de jeugdaf deling bewerkstelligen dat juist de jongeren al vroeg de gelegenheid krijgen biljarten als sport te zien en te leren. De club meent dat vooral die jongeren een bijdrage kunnen leveren het biljarten te ontdoen van het 'verkeerde kroegensport-imago'. Belangstellenden kunnen op maandagavond tussen 19.30 en 20.30 uur inlichtingen inwinnen in het clublokaal van Centraal, Geversstraat 7, Oegstgeest (telefoon 151193). Toen het besluit eenmaal was ge vallen. veranderde de gedeeltelijke tegenstand in algehele medewerking. De dames „voor ons is het een experiment, want we kunnen er nog weinig of niets van" zullen onder richt krijgen van de beste clubspeler (met een moyenne van vijftig), op gezette tijden zal een damesteam uit den lande worden uitgenodigd zodat het geleerde in praktijk kan worden gebracht en als ze er blijk van geven redelijk mee te kunnen, zullen de da mes worden opgenomen in het club- rooster. „En misschien -zelfs in een herenteam, als dat tenminste mag van de KNBB", zegt Kneyber. Op weg naar die integratie, worden de Ham/burgers („de burgers die gaan biljarten bij kastelein V. d. Ham het probleem is nu alleen hoe noe men we de dames: Ham/Burgeres sen?") voorlopig begeleid door ambi tieuze bestuursplannen. Auto-verko per Kneyber brengt ze vlot man. Zoals hij in januari de partij Van Bracht/Ceulemans „verkocht als de revanche voor het wereld kampioenschap driebanden, zo spreekt hij ook over de na bije toekomst en passant afrekenend met het verleden. „Behalve De Oude Herberg en Landzicht uit de wilde Leidse Bond had je hier in Voorscho ten BCV, een club die ter ziele ging door gebrek aan animo. Een vergrijs de beweging, met een ballotagecom- de lige Een aantal mensen wilde daarin niet biljarten, zodat bij ons de idee bestond dat er behoefte was aan een KNBB-club, die wat meer zou doen. De Ham/Burgers willen ook meer zijn dan een biljartclub alleen, willen allerlei evenementen gaan organiseren. Van die demonstratie met Ceulemans bijvoorbeeld willen we een traditie maken, we willen ook eenmaal per jaar het open drieban den-kampioenschap van Voorschoten gaan organiseren. Voorschoten heeft wat dat betreft redelijke talenten rondlopen en we hebben het voordeel dat we hier in het Wapen van Voor schoten. vier biljarts tot onze be schikking hebben. Een goede accom modatie. Ceulemans zei zelfs, dat als hier nog een wedstrijdbiljart bij zou komen, er op Europees niveau zou kunnen worden gespeeld". De eigen club moet vooralsnog op veel lager regionaal peil strijd gaan leveren, als het gemiddelde is bepaald en de Haagse biljartbond het verzoek om toetreding heeft gehonoreerd. Kney ber: „Eén team kan vrij hoog spelen met een gemiddelde van zes of ze ven, maar wat we nou precies willen bereiken hebben we nog niet vastge steld". Voor „speciale" zaken blijft de nieuwe club overigens zorgen. De Ham/Burgers hebben geen huishou delijk reglement, maar zullen zich overeenkomstig 'n aantal regels die nen te gedragen. Wie zich niet houdt aan het zo genaamde „tien over rood", wacht naar analogie van de voetbalsport onherroepelijk de rode kaart. „Als iemand vervelend is, wordt hij er zonder meer uitgeke- Voor degene van wie de Ham/Bur gers de buik vol hebben, kan de na- stoot hard aankomen. LEIDEN Het ontbreken van een sponsor lijkt ook het damesteam van de Leidse tafeltennisvereniging Scylla te gaan opbreken. Moesten eerder de heren de strijd met het kapitaal opgeven, in de huidige competitie lijken ook de dames in financieel opzicht niet draagkrachtig genoeg om zich op het hoogste niveau te handhaven. Een van de oor zaken is dat Scylla zich nog altijd tevreden moet stellen met bescheiden extraatjes, die niet meer toereikend zijn om een lang verblijf in de ereklasse te garanderen. Naar het „grote geld" wordt al een jaar tevergeefs gezocht. Door Jan Preenen Scylla's voorzitster Ria Bakker: "We blijven zoeken. Zolang we geen sponsor hebben zullen we moeten roeien met de riemen die we hebben. We hebben mensen, die training geven, maar ze we ten niet of ze daar wel geld voor krijgen. Hébben we f2.50 per man, dan krijgen ze f2.50. Zo lig gen de zaken. Ik heb echter nog hoop dat we voor het eind van het seizoen een sponsor vinden. Geluk kig hoeven we niet te beknibbelen op de trainingsuren". Onderscheid tussen het eerste heren en damesteam wordt niet ge maakt. Zeker niet sinds de dames de heren "overklast" hebben. Ria: "De meisjes hebben een aar dige prestatie geleverd door de ereklasse te bereiken. Ze trainen evenveel als de heren. Dan moet je toch wel evenveel aandacht aan hen besteden?" Sandra de Kruijff (16 Jaar) en Lies- betJh van Winsen (17) zijn dan ook dagelijks in het tafeltennis- centrum van Scylla te vinden. Al leen Marian Zoetemelk bezuinigt, noodgedwongen, sinds dit seizoen op haar trainingsuren. Het eind examen atheneum laat niet meer dan twee trainingen per week toe. Met Liesbeth hield Marian het enkele jaren geleden bij het War- mondse Steeds Vooruit voor ge zien. "We hadden maar een beperkt aan tal uren tot onze beschikking als we een thuiswedstrijd moesten spelen. Na ons kwamen de volley ballers. Liepen sommige partijen uit dan konden we niet eens de wedstrijd uitspelen. Het is een paar maal gebeurd dat we de te genstander een punt cadeau moes ten doen". De komst van Liesbeth en Marian betekent een injectie voor Scylla, dat in drie jaar de sprong maakte. Marian: "Het is wel leuk dat we nu hoger spelen dan de heren. Ik ben alleen bang dat we het niet red den. Ik train toch veel te weinig. Zouden we een goede vierde speel- ereklasse ster hebben gehad dan ik al gepasseerd. De anderen doen per week drie uur aan conditietrai ning en zes uur aam vastheidstrai ning. Volgend seizoen komt daar gewichttraining bij om kracht in de slagen te krijgen. Ten koste van het figuur hoeft het niet te gaan. Misschien dat er wat meer spierballen aan Je rechterarm komen, maar dat is niet zo'n ramp". Trainer van de dames is Theo Bak ker, coach was tot voor enige tijd Nora Bakker-Broxterman, die via het professioneel getinte NMB/VDO overstapte van Steeds Vooruit naar Scylla. Met haar had Scylla het vermoedelijk wel kunnen redden, zij het in de schaduw van Tempo Team en DeltaLloyd. Omdat zij in ver wachting raakte werd het optre den van Scylla in de ereklasse een heel wat moeilijker bevalling. Nora: "Ik had 'er graag bij willen zijn. Sandra, Marian en Liesbeth zijn nog erg Jong. Ze hebben wei nig ervaring en moeten nog veel leren. Helaas moet ik zeggen dat ze zullen degraderen, maar dat is niet zo erg. De ervaring, die ze nu opdoen hebben ze straks hard nodig in de hoofdklasse, die nu sterker is bezet sinds teams als 't Hooge Huys uit Alkmaar en Me- gacles uit Weert er bij zijn geko- Met degradatie houdt het Scylla- trio zelf ook rekening. Liesbeth van Winsen: "We zijn te zwak voor de ereklasse, maar te sterk voor de hoofdklasse. Degraderen we dan proberen we weer zo snel mogelijk terug te komen. We zfjn dan hopelijk ervaren genoeg om ons wel te handhaven". Op eigen kracht en met eigen kweek zien terug te komen. Ook in dat op zicht is de overeenkomst met de heren van Scylla opvallend. Dat er ook wel degelijk verschillen zijn is duidelijk. Marian Zoetemelk: "Het spelpeil ligt bij de heren natuurlijk hoger, ze slaan ook harder". Liesbeth van Winsen voegt daar snel aan toe "dat zij en haar teamgenoten even fanatiek zijn. "We uiten ons wel minder. Misschien een kwes tie van schaamte. Je kan als meis je toch niet achter de tafel gaan staan vloeken?" Door Ad van Kaam LEIDEN Er zijn eigenlijk nog maar een tweetal factoren die de bouw van de ijshal kunnen vertragen of verhinderen', zegt Ton Menken, de enige participant van de Recrea tie BV die dit project van de grond wil krijgen. Aan de ene kant moet de ge meente Leiden nu snel haar defini tieve toestemming geven en aan de andere kant is daar die actiegroep die eventueel vertragend kan werken, wanneer tenminste de ge meenteraad gevoelig is voor het ar gument van die groep om de hal niet aan de Vondellaan te bouwen. Wat mij betreft gaat in maart de eerste paal de grond in. Ik ben er in ieder geval voor klaar. Financieel en orga nisatorisch is de zaak rond. Waarlijk, ik popel om te beginnen", aldus de initiatiefnemer. Ruim een Jaar geleden vatte Ton Menken het plan op om in Leiden een overdekte ijshal te bouwen. Zijn idee werd door verschil lende instanties, waaronder de ge meente Leiden en de KNSB, van harte toegejuicht. Moed puttend uit de enthousiaste reacties wierp Ton Menken zich met volle overgave op het plan en kwam tenslotte met een concreet voorstel, waaraan B. en W in principe hun fiat gaf. Inmiddels had Menken voor dit project een zo genaamde Recreatie BV gesticht en was hij uit de raad van directeuren van Menken Landbouw gestapt. Over dit laatste zegt hij: „Ja, dat was een hele moeilijke stap, vooral omdat Menken een familiebedrijf is. Maar enerzijds moesthet, vanwege het omvangrijke werk, dat er aan dit project verbonden is en anderzijds wilde ik het, gewoon vanwege het feit, dat ik er weinig voor voelde om mijn hele leven „in de melk" te zit ten. Ik ben nog Jong en ondernemend en bovendien wil ik iets voor mezelf hebben. Iéts in de sportieve sector en waar ik al mijn energie aan kan ge ven. In Nederland en vooral Juist in deze dichtbevolkte regio bestaat een enorme behoefte aan recreatieve sport en dan met name aan het schaatsen. Ik heb me in en rond Lei den georiënteerd en je staat er ver steld van hoeveel mensen er, on danks de „ijsloze" winters, nog lid zijn van ijsclubs. Ze zijn aangewe zen op kunstijsbanen en moeten vaak vele kilometers rijden om aan hun trekken te kunnen komen. Daar naast heb ik een grondige studie ge maakt van het verschijnsel kunst ijsbaan en ben toen tot dit, ik mag wel zeggen undeke, plan gekomen. Uniek, want mijn ijsbaan wordt heel anders dan de bestaande kunstijsba nen", zegt Ton Menken. Simpel „Ik heb", zo gaat hij verder, „be wust gekozen voor een simpele opzet om de bouw- en exploitatiekosten zo laag mogelijk te houden. Desalniette min wordt het een geheel overdek te hal en dat is het meest opmerke lijke verschil met alle andere kunst ijsbanen in Nederland. Die hebben, zonder uitzondering, een overdekte ijshockey- en kunstrijbaan en een onoverdekte 400 meter baan. Maar ik zie een 400 meter baan niet zit ten, er vanuit gaande, dat mijn hal een recreatiehal moet worden. Het is natuurlijk wel leuk om eens in de zoveel jaar een groot toernooi te mogen organiseren, maar voor het overige kost het een hoop extra geld en ben je, omdat zo'n baan niet te overkappen is, afhankelijk van de weersomstandigheden. Nee, ik gooi het helemaal op het recreatieve as pect. Een hockeyveld met daarom heen een baan van 220 meter, weinig tribunes (hooguit een capaciteit van 2000 man) en alles overdekt. Negen maanden open voor de schaatslief hebber en de overige drie maanden voor allerhande andere evene menten. Wat de sport betreft enkel het ijshockey stimuleren. On danks die korte baan heb ik al een enthousiaste Leen Pfrommer aan de lijn gehad. Niet zo verwonderlijk na tuurlijk, want hij ziet goede trai ningsmogelijkheden voor de zomer maanden, terwijl hij 's winters niet afhankelijk is van eventuele slechte weersomstandigheden". Rond Financieel is Ton Menken rond. „Inderdaad. De bouwkosten zijn be groot op 3% miljoen gulden, relatief gezien een vrij laag bedrag. De fi nanciering heb ik voor elkaar. Een aantal zakenmensen steken er geld in, een bankgarantie krijg ik, terwijl ook de hypotheek al geregeld is. Te keningen en alles is klaar. Wanneer de eerste paal de grond in gaat zal met een aantal 'acties worden ge start om de bevolking van Leiden en omstreken warm te doen lopen voor het ijs en daarnaast om aan geld te komen. Ik heb uitgerekend, dat onge veer 200.000 mensen per jaar de kas sa's moeten passeren om de zaak rendabel te maken. En als Je nu weet, dat De Uithof in Den Haag ongeveer 400.000 schaatsers per jaar trekt be grijp Je waarom ik alle vertrouwen in dit plan heb. Natuurlijk, ik loop een risico. Zeker, omdat ik alle sche pen achter mij verbrand heb. Maar ik geloof heilig in het welslagen van deze onderneming. In ieder geval ben ik bereid om er keihard voor te werken. Ik hoop daarom ook, da.t de gemeenteraad zich loyaal opstelt ten aanzien van dit plan. Net als die actiegroep, want zoveel overlast zal de hal heus niet geven. Ze noemden het terrein bij Holiday Inn een guns tig alternatief, maar dat is natuurlijk niet waar. Geografisch gezien ligt De Vondellaan honderd keer beter, zo vlak bij het station. Maar enfin, daar zal ik het straks met wethou der Tesselaar nog wel over hebben". En weg is Ton Menken. Alweer epn bespreking wacht hem. Want die eerste paal moet in maart de trrond ln.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1976 | | pagina 19