UVS sterk in de slotfase: 1-1 Roodenburg: spektakel ondanks 0-0 VELO-LDWS gestaakt (I-O) LFC en RKAVV matig op dreef REGIONALE JEUGD UVS HAALT UIT BIJ EBOH1-5 m Lugdunum H trekt '1 opgaande lijn door 4-0 winst Zwaar verlies voor Randstad Sport: 0-4 MAANDAG 3 NOVEMBER LEIDEN In een matige en nogal harde wedstrijd hebben LFC en het Leidschendamse RKAVV gistermiddag elkaar een punt gelaten (1-1). LFC doelpuntte voor rust door Spies, in de tweede helft maakte Bos voor RKAVV gelijk. De eerste helft was van beide kanten zeer zwakjes. De ploe gen gaven elkaar te veel ruimte, waardoor er heel wat kansen ontstonden. Maar door grote slordigheid bij het schieten bleef de beginscore lange tijd onaangeroerd. LFC (zonder de geblesseerde Frans Jansen, voor wie Van Haastrecht speelde) kreeg in de 30ste minuut een zeer fraaie scoringsmogelijk- heid. Hans de Kruijf verscheen moederziel alleen voor doel man Mulder maar faalde grondig. Nog geen minuut later mocht LFC de handen dichtknijpen toen Van Dorp krachtig uithaalde. Doelman Peter Boom onderschepte de kogel echter schitterend. In de 35ste minuut namen de Kanaries dan toch een voorsprong, al hielp doelman Mulder daarbij een ferm handje. Van grote afstand loste Henk Spies een schot en de RKAVV-keeper reageerde daarop met de bal in eigen doel te slaan. De tweede helft begon nogal fel. Dat leidde al vlug tot het op schrijven van Tonki Pilouw. die Wim Gubler de grond in boorde. LFC veroverde bijna, 'n grotere voorsprong tóen Wim van Dijk inschoot, maar RKAVV's laatste man Valk kon de bal nog van de lijn grabbelen. Na een half uur (bij LFC was Brakshoven inmiddels gewisseld voor Paul Harteveld) kwa men de Leidschendammers op gelijke hoogte. De goed spelen de Nico Blazer soleerde langs drie man en gaf vervolgens een hakje terug aan middenvelder Bos, die van royale afstand de bal hoog langs Peter Boom joeg; een doelpunt een schoon heidsprijs waardig. Na die treffer ontstond er van beide kan ten nogal gejaagd spel. Het leidde tot veel overtredingen en maar weinig goed voetbal. Het bleef 1-1. GER SCHEFFER LEIDEN Roodenburg vestigde dan toch nog een „persoon- lijk" ploegrecord. Ook in de achtste seizoen-wedstrijd bleef de Leidse eersteklasser ongeslagen, een suecesreeks die eerder (volgens routinier Sam den Os) nooit verder had gereikt dan zeven. Wel werd opnieuw puntverlies geleden. Roodenburg kon de strijd om de afdelingsmacht niet beslissen. De 0-0 werd in het topduel tegen koploper DWV wel beschoten, maar die stand bleef negentig minuten lang intact. met linksback Konrad als de abso lute uitblinker (waardoor De Wete ring teveel moeite had zich te mani festeren), anderzijds omdat een ver dediger als Peter Ciere ditmaal aan Het gelijke spel kon ook als recht- zijn plaats gebonden werd door de Door Paul de Tombe DWV-doelvian Bakker tikt de bal net over het been van Sam den Os heen. AMSTERDAM De winst, die trainer Gerard Désar vóór de uitwedstrijd tegen Rood Wit-A voor ogen had, leek door UVS in een laat stadium nog verrassend te worden opgeëist. Nadat de Leidenaars een achterstand hadden weggewerkt (de score werd daardoor 1-1) maakten zij zich op om het lange tijd gevaarlijker Rood Wit uit te tellen. vaardig worden beschouwd. Roo denburg had dan wellicht wat meer kansen gehad, daartegenover stond dat DWV de betere mogelijkheden had geclaimd. Vooral aan het slot van de partij, die eindelijk weer eens spektakel bracht op Noord. Met op wonden toeschouwers, een tri bune-vechtpartijtje en soms leven dig en attractief voetbal. Zo langza merhand een zeldzaamheid op het Leidse sportpark, waar sinds Roo- denburgs indeling in West I, nog lou ter krachtvoetballers op bezoek wa- DWV bleek gistermid- sterke vleugelspits Schuitemaker ter wijl de middenvelders steeds meer moeite kregen met hun directe oppo nenten. Vooral omdat Henk Prins na een goed begin terugzakte en Tisseur later teveel balverlies leed. DWV kon dan ook tamelijk gemak kelijk overeind blijven, ook toen Roodenburg in de tweede helft meer en meer en tenslotte teveel uitweek naar de linkervleugel. De Amsterdammers, die via Van Doorn in de eerste helft al eenmaal dicht bij een treffer waren geweest de technisch vaardiger ^-)e Groot redde nog op de doellijn klassevertegenwoordigers. De de 35ste minuut) groeiden de beidersploeg uit Amsterdam-Noord Pauze ^oen Sam den Os twee vroege De behoudzucht, die het spel van UVS na rust lang had gekenmerkt, maakte in de slotfase plaats voor avontuurlijke acties, die tot de win nende goal leken te leiden toen Wil Henskens de ver uit zijn doel geko men Hennie Walroth met een hoog hal klopte. UVS bleef echter centi meters van het winnende doelpunt verwijderd, omdat de bal de paal Juist aan de „verkeerde"' kant balans gebrachte doelman voor zich ken. Tweemaal moest hij de bal weg wist schoot echter naast. In de twee de helft mocht UVS geruime tijd veel minder ondernemen. Het werd min of meer opgesloten rond het eigen strafschopgebied door een Rood Wit, dat in navolging van UVS veel feller u„. optrad. De Amsterdammers, die drie sloeg Rood Wit namelijk verdiend genstander. Zoals in de eerste helft stompen by inzetten van Peter Vis ser. Bij een vrije trap van Frans Reu- ser liet Otto de bal echter glippen. Pas na een vele seconden durende scrimmage kon worden opgeruimd, greep ook niet naar hardere midde len toen duidelijk was geworden dat het team het eigen korte spel niet zou kunnen ontplooien op het hob belige veld. De korte combinaties, anders ongetwijfeld gericht op het vrijspelen van de forse, trage spits Barbé (die een verwoestend schot en een dito kopstoot in "huis" moet hebben gezien zijn gestalte en zijn negen treffers tot nu toe) konden nu slechts zelden worden uitgevoerd. Lukten ze wel, dan werd DWV uiterst gevaarlijk, zoals incidenteel in de eerste helft en vaker in de slotfase, lukten ze niet dan had de zy het tydelijk. In de 17de minuut Ploe§ moeite met zichzelf en de te- gebroeders Reuser op het middenveld hebben staan (onder wie Hans en Frans, die betaald voetbalervaring secrde. Zou Henskens op dat moment hebben) werden tijdens hun offensief inderdaad hebben gescoord dan had Rood Wit geen herkansing meer gekregeninvaller-scheidsrechter Heerooms uit Purmerend hield het mameiyk vrijwel direct daarna voor gezien. UVS kreeg nu minder dan waarvoor liet was gekomen. Désar: "We wilden winnen. De ploegen, die net als wij ao laag staan moesten tegen elkaar en zouden dus in ieder geval punten binnenhalen. Wilden wy wat van de achterstand wegwer ken dan moest gewonnen worden". Bij de poging dat ideaal te verwezen- 1 ijken moest Désar het stellen zon der laatste man Koos Hamiaart, wiens lichaamstemperatuur (40 gra den) geen buitenwerk toeliet. Op zyn plaats stond Cees Duprie, die de bal aanvankelijk steeds zonder enige be denktijd uit te trekken vanuit de verdediging rechtstreeks naar de aanval transporteerde. Die werkwijze droeg er mede toe bü' dat Rood Wit in het eerste bedrijf geen enkele kans kreeg. UVS, dat nogal eens teveel hardheid aan de handelingen toe voegde kreeg nog twee moge lijkheden om afstand van zijn te genstander te nemen. Na voorberei dend werk van Bert, Kort, Jan Ver ver en Frits v. d. Heiden schoot in valler Mattie Kantebeen de bal ech ter over en kort voor rust wist v. d. Heiden niet te profiteren van een fout van Bert Collé, die de bal in zijn verstrooidheid aan de Leidenaar offreerde. V. d. Heiden, die een uit overigens bepaald niet tegengewerkt door arbiter Heerooms, die na rust een soort stiptheidsactie uitvoerde, toe. Nadat Nico van Haagen alleen voor Otto had gefaald (een foutieve pass van Co'r Peninenburg was er aan voorafgegaan) raakte Van Haagen de bal bij een vrije trap van Frans Reuser juist voldoende om de ge hele UVS-defensie, met inbegrip waarbij vooral de UVS-spelers geen. Otto te misleiden: 1-0. Rood Wit toen Roodenburg bij vlagen delijke aanvallen opzette (Den Os, Tisseur en Dubbeldeman deden aar dige pogingen), maar het offensief niet voldoende kracht kon bijzetten. Enerzijds omdat DWV over een sterke defensie Meek te üesehikken VaY^ge'H^n^en goed meer konden doen. UVS zelf maakte de fout te bhjven „hangen" in de verdediging, waardoor aan te genbezoeken voorlopig door gebrek aan mankracht in de voorhoede niet meer viel te denken. De moeilijkhe den dienden zich voor UVS al in de eerste minuut van de tweede helft aan. Uit een door Heerooms ten on rechte aan Rood Wit toegekende vrije trap schoot Hans Reuser de bal Bert Kort op de lat. Doelman Aad Otto behoef- nauwernood de diaarna niet werkeloos toe te kij- kreeg nog gelegenheid om die voor sprong uit tc bouwen, maar zag de winnende voortzetting by enkele goede aanvallen over het hoofd. De Amsterdammers, die geleidelijk aan terrein moesten prijsgeven mochten achteraf zelfs nog biy zijn met 't ene punt. UVS nam het slotkwartier voor zijn (rekening, waarin Fred Filippo 1-1 inkopte uit een hoekschop van larin Henskens ter- 1-2 verwijderd bleef. JAN PREENEN Vrij spel mogelijkheden had laten liggen. Roodenburg kreeg het allengs moei lijker omdat "er tactische fouten werden gemaakt", zei trainer Ver- steegh. "De aansluiting verliep niet goed meer, de spelers kwamen niet meer uit de dekking". De minimale afspeelmogelijkheden leidden tot het hanteren van de lange pass, die ech ter zelden accuraat werd afgeleverd. DVW kon zich dan ook onbedreigd opmaken voor een slotoffensief, waar in Lancel tot een moeilijke redding op de doellijn werd gedwongen (hij botste op de paal nadat verdediger Steege in een lange solo om doel man Van Berge Henegouwen heen was geglipt en had ingeschoten) en Barbé voor de eerste en enige keer van zich deed spreken. De vrijwel de hele wedstryd door Aad de Groot uitgeschakelde spits wachtte in fraaie positie in eerste instantie te lang en de herkansing zijn lob over het zij net eindigen. "Hij is een ouderwet se middenvoor" vergoelijkte DWV- trainer Van Maurik, de oud-Ajax- voetballer. "Niet snel, maar hij blijft constant loeren. En je zag het, hy pikte toch bijna weef een goal mee". Met de 0-0 was Van Maurik overi gens best tevreden "al hadden we de partij in de laatste tien minu ten nog kunnen pakken. "Dat komt ook door het beperkte spelersmate riaal. Kan je er dan twee frisse spit sen inbrengen, dan speel je ze mis schien wel plat". WATERINGEN Voor de aanvang van de strijd tussen VELO en LDWS deelde scheids rechter Aandewiel mee dat hij onderweg betrokken was ge weest bii een aanrijding. Als ge volg daarvan achtte hij zijn li chamelijke conditie onvoldoende, maar hij wilde toch een poging doen de wedstrijd te leiden. In de eerste helft bleek al snel dat de heer Aandewiel niet had overdreven. Getroffen door een zg. zweepslag in 'het rechterbeen was hij niet in staat de wedstrijd goed te volgen. Tijdens de rust verzocht hij dan ook een vervan ger te zoeken, omdat hij zichzelf niet fit genoeg achtte om de tweede helft tot een goed ein de te brengen. Daar in kort tijds bestek geen vervanger voor hem kon worden gevonden, staakte de heer Aandewiel vervolgens het duel. Hij stelde LDWS daarvan in kennis, maar verzuimde VELO (dat bij de pauze met 10 leid de door een doelpunt van Rij- gersberg in de 23ste minuut) van zijn besluit op de hoogte te bren gen. De spelers van VELO kwa men namelijk na het kwartier tje rust vroiijk weer het veld op om het gevecht voort te zetten. En zo gebeurde het dan dat arbi ter Aandewiel korte tijd later in burgerkleding het veld betrad om de wedstrijd definitief "af te fluiten". Een nogal verwarrende zaak voor de toeschouwers. die ten slotte niet precies wisten wat er zich allemaal had afgespeeld. En de verwarring werd nog een graadje erger toen weer iets la ter een andere scheidsrechter be reid was gevonden het duel ver der te leiden. Maar de spelers van LDWS bevonden zich toen al geruime tijd in het horeca-be- drijf van VELO. Gevoetbald werd er dan ook niet meer. Jan Pijnakker tuaties voor het doel en een uitstekend taktisch concept van trainer Lenz. Dat waren de overtuigende wapens waarmee Lugdunum de opgaande lijn van de laatste weken ook tegen Texas/ DHB wist door te trekken, al liet de ruime 40 overwinning zich in het begin van de eerste helft niet aanzien. Pas toen Jaap Schilthui- zen na twintig minuten spelen Texas-doelman Peters voor de eer ste keer uittelde in eerste in stantie raakte hy de bal maar half, waardoor Peters op het ver keerde been kwam te staan en geen poging meer kon onderne men om het daarop volgende schot te onderscheppen leek er iets van een Lugdunum-zege te gaan dagen. Daarvoor hadden de Hage naars verrast met technisch voet bal dat echter te vaak verstikte in te trage spelpatronen. die steeds tijdig ontrafeld konden worden. Lugdunum profiteerde vooral na de hervatting uitgekookt van de langzame Haagse acties, liet Texas vaak en lang aan de bal, hield zelf het leer niet langer in de ploeg dan strikt noodzak^lyk was en zette met lange maar zuivere ba".- Texas len Jan Pynakker het die vaak twee keer zo snel bleek te zyn als zijn directe tegenstan der. In de 15e minuut na rust werkte Leo Wetselaar een voor zet van Pynakker op „onmoge- lyke" wyze achter doelman Pe ters en een k^rtier later ging Jan Pynakker er self van door. Hy werd al ver voor het straf schopgebied afgeremd door Pros man, maar scheidsrechter Ste- vense paste de voordeelregel toe totdat Pynakker binnen de lijnen werd „geplet". De penalty schoot Leo Wetselaar zuiver langs Pe ters: 30. Trainer Lenz liet daar na ook Jan Sjardyn en Nico Reey- neveld even van de sfeer proeven: waardoor Chris Gubler en Jaap Schilthuizen het laatste kwartier naar de kant moesten. Jan Sjar- dijn bekroonde het middagje-Lug- dunum met een grandioze goal, na de zoveelste succesvolle rush van Jan Pijnakker: 40. RON POLANE VOORSCHOTEN Slechts tot ie twaalfde minuut heeft Rand stad Sport de score tegen Ver- burgh in evenwicht kunnen hou den. Toen verrasten de gasten via een snel uitgevoerde counter de te laat reagerende defensie van de Voorschotenaren. Die verras sende openingstreffer stimuleer de Verburgh dermate dat het Randstad Sport in 't verdere ver loop van de strijd geen enkele kans meer gaf en doorstoomde haar een verdiende 04 overwin ning. 't Begin van het duel deed heel wat anders verwachten. Door ner veus spel kwam Verburgh voor grote moeilijkheden te staan. Vooral de slecht op elkaar inge speelde verdediging leek een ge makkelijke prooi voor Randstad te worden. Een fraaie kopbal van Schoenmaker en een hard schot van Van der Zwan misten het doel maar net. Juist toen een Randstad-doelpunt niet langer meer leek te kunnen uitblijven, verkeek de Voorschotense defen sie zich op de snelheid van de V erbu rgh -spitsen Op het middenveld werd Van Staveren aangespeeld, in een ra zend tempo ging hij op doelman Van Rheenen af, hij gaf hem geen kans en verrassend stond Verburgh op een 0—1 voorsprong. Randstad was duidelijk aangesla gen en kon geen vuist meer ma ken, keer op k?eer stokte de aan val door te individualistisch spel. Verburgh maakte hier dankbaar gebruik van en zette een offen sief in. Nonchalance was er de oorzaak van dat Verburgh lange tijd geen grotere afstand nam. Zo wel Verbeek als Groot kregen en kele goede kansen, di'e zij echter vooralsnog onbenut lieten. Mede doordat Randstad ook in de 2de helft veelvuldig balverlies leed. kon Verburgh gevaarlijk worden. O.a. in de 55ste minuut, toen Ver beek, met alleen de uit zijn doel gekomen Van Rheenen voor zich, de bal voortrok. De vrijstaande Van Staveren deponeerde de bal echter in het zijnet van het lege doel. Nauwelijks tien minuten la ter was het wel raak. Een goed uitgevoerde combinatie tussen Vollebrecht en Zuiderwijk werd schitterend afgerond door laatst genoemde: 02. Randstad trok nu massaal ten aanval, maar ver waarloosde hierdoor de verdedi ging. Twee snelle uitvallen van Van Staveren en Verbeek lever den evenzovele treffers op (04). PETER DE WEKKER. LEIDEN De regionale jeugdteams van Katwijk en UVS hebben het afgelopen weekeinde geen fout ge maakt. Katwijk boekte thuis een 3-0 overwinning terwijl UVS hetzelfde deed (1-5) in Dordrecht bij rode lan taarndrager EBOH. Quick Boys kreeg een forse nederlaag (3-0) ge presenteerd van het Rotterdamse Excelsior. Katwijk-Westlandia 3-0. Een regel matige overwinning van de thuisclub, 4ie al na 10 min op een voorsprong kwam door Wim Guyt. Die speler rondde een voorzet van Jan van Dijk koppend af. Katwijk kreeg in de eerste helft nog legio kansen om de voorsprong verder uit te bou wen maar pas na de rust nam de ploeg meer afstand van het zwakke Westlandia. Doelpuntenmakers voor de Katwijkers waren Wim Guyt (al weer met een kopbal) en Kees van der Niet: 3-0. Excelsior-Quick Bo^s 3-0. Een ver diende nederlaag voor de Katwij kers die koploper Excelsior tot de 40e minuut by konden houden. Quick Boys had daarvoor zelfs enkele kan sen gecreëerd via Bart Zandbergen, maar die was weinig gelukkig met zijn schoten. De Katwijkers konden daarna niet verhinderen dat Excel sior via Aad Pijl aan een 1-0 voor sprong kwam. Na de rust. toen de thuisclub op een gemakkelijke wijze 2-0 had kunnen scoren (door een blunder in de Katwijkse defensie) werd Quick Boys overklast. Excelsior bouwde de voorsprong uit tot 3-0. EBOH-UVS 1-5. Na lange tijd kon UVS weer eens een overwinning no teren. Het zwakke EBOH werd voor al in de tweede helft volledig gede- klasserd. Wel nam de thuisclub (na 30 min) verrassend de leiding, maar Ton Nieuwenburg bracht even la ter de ploegen weer op gelyke voet. In de tweede helft werd afstand ge nomen van EBOH. Achtereenvolgens Jan Klein, Cees van Veen, Paul van Goozen en weer Cees van Veen be paalden de eindstand op 1-5.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 13