Actie tegen verwaarlozen kinder gebit Wethouder Waal en de macht van Gemeentewerken Leids Bureau Gezondheidsvoorlichting begint campagne 1 W(n)®(50(n) J J. L. Hoogvliet sr.: „Middenstand heeft nog zoveel mogelijkheden" Wat veroorzaakt het tandbederf? kontakt lenzen F L' ZATERDAG 30 AUGUSTUS 1975 LEIDEN Het Leidse politieke wereldje staat al geruime tijd bol van de merkwaardigheden, maar deze week kwam er nog een extra pi kante noot bij zoals de politieke fijnproevers onder ons niet zal zijn ontgaan. In antwoord op vragen van raads leden pakten Burgemeester en wethouders van Leiden maar in feite wethouder Waal) uit te gen de directeur van de Dienst Gemeentewerken, wiens rapport over de nieuwbouw van het Aca demisch Ziekenhuis als "mosterd na de maaltijd" werd gekenschetst men vond dat de man zich "ten zeerste had geblameerd". Wat di rect opviel was de harde toon die echter in het openbaar jegens een hoge ambetnaar werd gebe zigd. Later in de week deed wet houder Waal de aanval nog eens dat ho ge ambtenaren die iets pogen door houder) die greep probeert te krij gen en houden op het doen en laten van de ambtenaar (ambte naren). Over de grote invloed van de ambtenaren (de z.g. vier de macht) op het beleid, is de laatste jaren al 't nodige geschre ven. Echt tastbaar is de proble matiek maar zelden te maken; daarvoor ontbreken de concrete voorbeelden. Ambtenaren zijn niet bewust op macht uit, zij sa boteren ook niet, het zit meer in ie onstopbare kracht waarmee het "apparaat" voortmaalt. zeker geen typisch Leids te drijven wat hun wethouder 1 welgevallig is, kunnen rekenen op een discrete afhandeling van za ken. Met gewatteerde volzinnen worden zij dan teruggewezen. Of de buitenwereld blijft er helemaal onkundig van. Wethouders moe ten dat wel zo doen omdat zij in niet geringe mate afhankelijk zijn van hun ambtenaren. Waarom sloeg wethouder Waal de direc teur Gemeentewerken dan toch recht voor z'n raap? Het antwoord ligt voor de hand: de conflictstof tussen dat tweetal ligt zo hoog opgestapeld dat de wethouder probleem, je vindt het overal in niets meer ziet in een tactische en sierlijke behandeling van zijn ambtenaar. Wat hier achter steekt is het Nederland. Strikt genomen is de ambtenaar uitvoerder van de plannen en richtlenen die hem van bovenaf zijn aangereikt. Dat is de theo rie, jaren geleden opgesteld, die geen relatie meer heeft met de werkelijkheid. Toen wethouder Tesselaar 'n paar maanden aan het bewind was, constateerde hij verbaasd: "er gaan hier namens mij brieven de deur uit over za ken waarvan ik gewoon geen weet heb". Het tragische is dat een wethouder zelfs met de beste wil van de wereld niet het fijne van alle dingen, die hem aangaan, kan uitpluizen. Daarvoor zitten er te weinig urn in een etmaal. Wat wel of niet tijdig met hem wordt door genomen (afgezien natuurlijk van de zeer grote materiële en poli tieke strijdpunten (hangt af van de ambtenaar of ambtenaren Een voorbeed: oud-wethouder Kret liet eerder dit jaar in een interview weten dat hij er in zijn veeeerperiode pas "in een zeer laat stadium" achter was geko men dat in een subsidiekwestie Tona herstel van walkanten de Dienst Gemeentewerken in een langdurig gevecht gewikkeld was met Monumentenzorg. Een zaak dus waar de ambte naren de wethouder kennelijk hadden buitengehouden. In welke mate een wethouder „drijft" op zijn ambtenaren hangt toch ook van hemzelf af, van zijn moed, inzicht en strijd lust. Zijn uitgangspositie is na tuurlijk niet zo best. Wethouders komen en gaan, maar het appa raat met zijn keur van specialis ten blijft bestaan, zorgt voor de continuering. Moed is er dan ze ker voor nodig om tegen de stroom in te zwemmen. "Als de ambtenaren zouden willen, kun- i wethouder gemakkelijk op hun gezicht laten vallen", meent wethouder Waal. Een op merking die boekdelen spreekt. Al enkele malen is de afdeling Gemeentewerken genoemd. Niet toevallig. In vrijwel elke stad in Nederland is dat de machtigste dienst, een staat in de staat, een "keizerrijkje" heeft een vroegere Leidse wethouder hem eens ge noemd. Het is een afdeling met technici en deskundigen. Met hun vakkennis en daaraan verbonden opvattingen schrijven zij de ont wikkelingen vaak dwingend voor. Bij hen vloeit "beleidsvoorberei ding" vrijwel geruisloos over in "beleidsbepaling". Vóór een wethouder het goed en wel beseft, loopt hij aan de hand van deze dienst. De wethouder die in Leiden "Gemeentewerken" zijn portefeuille heeft, heeft het dubbel moeilijk. Hij zit met de last van een stuk historie. De eerste 25 jaar na de oorlog heeft Leiden op die plek wethouders gehad die te weinig allure bezaten om de dienst werkelijk partij te geven. Dat gaf Gemeentewerken een grote machtspositie, hoe zwak de directeur van die dienst soms ook was. Pas toen Kret in de ja ren zeventig ten tonele verscheen, veranderde er wat. Maar de strijd die hü leverde was zwaar en het heeft hem wellicht een stuk van zijn gezondheid gekost. Waal blijk ook een wethouder te zijn die be paalde dingen niet neemt, die op zijn stuk blijft staan, althans dat probeert. Maar hem zal vermoedelijk nog heel wat staan te wachten. RUUD PAAUW Gezamenlijk op school de tanden poetsen LEIDEN De Prinses Marij- eschool aan de Anthonie Duijcklaan (links op de foto) is een van de kleuterscholen in Lei den waar al enige tijc? veel aan dacht wordt besteed aan het be lang van een gaaf gebit, ook bij kleuters die nog moeten wisselen. Hoofdleidster, juffrouw v.d. Haas vertelt dat rond half elf de tan den altijd klassikaal worden ge poetst. Dat gebeurt nadat de mee gebrachte boterhammen en drankjes zyn geconsumeerd. Bovendien is de ouders te verstaan gegeven dat er op 'n verjaardag geen snoep getrac- teerd moet worden. In plaats daarvan krijgen de kinderen iets, dat het gebit geen schade be rokkend. Op de foto rechts dië tiste Henny Vermaas temidden van een aantal affiches die bij de voorlichtingscampagne zullen worden gebruikt. LEIDEN Het verwaarlozen van het gebit door de jeugd neimt nog steeds toe. De tandverzorging laat veel te wensen over en de verkeer de - vaak overmatige voeding - draagt haar steentje bij aan iet tandbe derf. Het onlangs tot stand gekomen Bureau Gezondheisvoorlichting van de GG en GD gaat proberen daar iets aan te doen. Daarom gaat deze week in Leiden, een voorlichtings- actie van start die in eerste aan zet bedoeld is voor kinderen van 0 tot 6 jaar. Om de jongste kinderen te kunnen bereiken is een groot aantal zoge naamde "sleutelfiguren", als ouders, leerkrachten, artsen, verpleegsters, personeel kindercentra e.d. ingescha keld bij de aktie. Zij hebben de af gelopen dagen het eerste - voorlich tingsbulletin "Met een schone mond i-aar bed, dus... borstelen" ontvan gen, met het verzoek daaraan in zo breed mogelijke kring aandacht te besteden. Dit bulletin zal in de toekomst - gedacht wordt aan een frequentie van eenmaal per 2 maanden - wor den gevolgd door ander voorlichtings materiaal, waarin tips en sugges ties voor de opvoeders en verzorgers \an kinderen zijn opgenomen om de jeugd vertrouwd te maken met tand verzorging en goede eetgewoonten. Stimulerende kracht achter deze voor Leiden unieke voorlichtings campagne is de diëtiste mej. Henny Vermaas, die sinds begin van dit jaar op parttime basis verbonden is aan de GG en GD. De campag ne wordt begeleid door een commis sie waarin zitting hebben =en arts, ten tandarts, een pedagoog, de chef van de afdeling maatschappe lijke aangelegenheden en volksge zondheid van de gemeente en de chef van de afdeling voorlichting De commissie geeft onder meer ad viezen voor het voorlichtingsmate- ïiaal dat zal worden uitgebracht. Sinds 1968 Om het voorlichtingswerk te leren kennen heeft diëtiste Henny Vermaas de afgelopen maanden stage gelopen in Den haag waar reeds sinds 1968 met een dergelijke voorlichtingscam pagne wordt gewerkt. "Ik heb ge merkt dat het voorlichtingsmateri aal op de scholen steeds positief wordt gewaardeerd, zegt Henny Ver maas. die onder de indruk is gekomen van hetgeen daar wordt gepresteerd. "Er zijn daar 4 full-time krachten en 1 parttimer werkzaam en het materiaal, waarmee gewerkt wordt, is erg goed. Er wordt daar gewerkt oor zowel het kleuter-, het basis- t ls het voortgezet onderwijs. Voor GG en GD-directrice Tandbederf, met een moeilijk woord ook wel cariës genoemd, wordt veroorzaakt door zuren, die in de mondholte ontstaan uit achtergebleven voedselresten. Daardoor wordt de kalkstof uit het tandglazuur en in een later stadium het tandbeen opgelost. Suiker is daarbij zeer schadelijk. Suiker wordt namelijk omgezet in dextraan, een kleverige subsantie die zich vastzet op de tandaan- slag. Dextraan kleeft als het ware de zuurvormige bestanddelen aan de tand vast, waardoor de tand wordt afgesloten voor de reinigen de werking van het speeksel. Tandbederf kan in een zeer vroeg stadium ontstaan, vaak al bij kin deren van anderhalf en twee jaar en schrijdt in het melkgebit snel voort. Doordat zich bij het tand bederf, onder de melktand pus vormt worde?i definitieve tanden aangetast. Het is dus een geioel- dig misverstand te veronderstel len. dat de verzorging van een melkgebit niet zo belangrijk zou zijn. Daarom ook is de voorlich tingsactie in het begin vooral ge richt op de 0- tot 6-jarigen. Zwart is het een vurige wens daar in de toekomst ook aan toe te ko men". We zouden bijvoorbeeld dol graag ook de leeftijdscategorie van 6 tot 12 jaar bij het werk betrek ken. maar de beschikbare financiën laten dat niet toe. Voor de categorie die we nu op het oog hebben moeten we de eind jes al aan elkaar knopen". Hoe werkt die gezondheidsvoor lichting precies? Henny Maas: "Er komt elke twee maanden een affiche met een instructie voor de "sleutel figuren". We hebben deze mensen persoonlijk bezocht om te voorkomen dat het materiaal in de prullenbak belandt. De affiches zijn bedoeld om het kind spelender wijs van goede en gezonde gewoon ten bewust te maken. Niet op de toon van: dat mag je niet en dat mag je niet doen, maar op een po sitieve manier. Met "Den Haag" is overeengeko men dat de GG en GD in Leiden het materiaal mag gebruiken. Di rectrice mevrouw Zwart: "Het zal soms aangepast moeten worden aan de Leidse omstandigheden, want in Den Haag zijn ze natuurlijk al veel verder". Voor de babys en de peu ters zit er ook iets in het vat: Bij de geboorte krijgen de ouders in 't vervolg een mapje waarin tips wor- oen gegeven voor de voeding van de baby en waarin een kaart zit waar op voedingsvoorschriften kunnen worden genoteerd door de arts of het consultatiebureau. Als het kind één jaar wordt krijgt het op zijn verjaardag een cadeautie dat ook weer in het teken staat van de gezondheidszorg: een leuke maat lat met talrijke adviezen. Dergelij ke cadeautjes worden herhaald op de tweede en derde verjaardag. Eerste aanzet De eerste aanzet voor de campag ne die nu wordt gestart werd eigen lijk al in april 1971 gegeven toen 't toenmalige PvdA-raadslid mevrouw Kerling vroeg om een voorlichtings plan tegen tandbederf. Die vraag leidde in februari 1972 tot de instel ling van een werkgroep door B. en W. Daarin hadden naast de toenmalige GG en GD-directeur dr. Bazuin zitting een tandarts, een ziekenfondsdirecteur, twee school artsen, een onderwijzer, een ortho dontist en een kinderarts. In een kort daarop verschijnend rapport \an deze werkgroep werd een snel le achteruitgang van de kinderge bitten vastgesteld door steeds meer snoepen en verkeerde voedingsge woonten. De voorlichting om ver andering in deze situatie te bren- .gen zou zich over een lange periode moeten uitstrekken. Daarbij werd gedacht aan de jeugd van 0 tot 18 jaar. Financieel was dat niet haal baar en werd gekozen voor de jong ste categorie. Directrice mevrouw Zwart wil zo snel mogelijk een uit breiding van die doelgroep. Zoals het ook een vurige wens van haar is dat de kleuterscholen komen te val len onder de school tandverzorging. Gebrek aan mankracht maakt dit op dit ogenblik onmogelijk. geval een stap in de goede richting. Naast de voorlichtingscampagne zal diëtiste Henny Maas onder meer ook spreekbeurten gaan houden op de ouderavonden. Ouders die eens met haar willen praten over voe dingsproblemen met hun kind (eren) kunnen haar bellen op telefoon nummer 071120645 toestel 06. ADVERTENTIE I Unicon- I Wetenschappelijk I instituut voor I kontaktlenzen. r Steenstraat 1S Leiden-" Tel. 071-141166 Aangesloten bij de A.N.V.C. J. L. Hoogvliet sr. van het gelijknamige cash- en car ry-bedrijf, over het nieuwe maga zijn dat hij laat bouwen op het in dustrieterrein "De Grote Polder", krijgt al snel een meer algemeen ka rakter. In feite komt het nieuwe magazijn nauwelijks meer aan bod, ook al vormde dat de aanleiding tot het gesprek. Dat wil overigens niet zeggen, dat hij daar niet blij mee is. Maar hij zal waarschijnlijk vinden dat het vol trots vertellen over de gang van za ken bij Hoogvliet zelf, te veel de in druk zou wekken dat hij zichzelf op de borst slaat. En dat is wel het laatste wat hij wil. "Je moet niet te veel kapsies krijgen", zegt hij. Toch geeft de groei van het Hoog vliet-bedrijf voldoende aanleiding om trots te zijn. En Hoogvliet sr. is ook wel trots, maar dan op zijn vrouw en kinderen. („Die zou ik allemaal wel een medaille willen geven"). Al enige tijd geleden heeft de grondleg ger van het Hoogvliet-levensmidde- lenbedrijf de dagelijkse leiding van de onderneming overgedragen aan drie van zijn kinderen (twee zoons en een dochter). Zelf doet hij het nu wat kalmer aan, regelt een groot aantal dingen waar "de jongens" geen tjjd voor hebben. Hij houdt bijvoorbeeld de kranten en vakbla den bjj om op de hoogte te zijn van nieuwe ontwikkelingen in zijn branche. En hij loopt de veel tijd kostende zaken na. Hoewel Hoogvliet over 11 discount zaken beschikt, zegt hij meermalen dat hij zich nog steeds middenstan der voelt. "Ook al zijn er mensen, die zeggen dat wij ook tot de grote jongens behoren". Volgens Hoogvliet zit hij met zijn bedrijf in feite tussen de kleine mid denstander en het grootwinkelbedrijf in. Dat is het resultaat van het feit, dat hij een jaar of zeven geleden "het gat in de markt" zag en van de bestaande mogelijkheden gebruik maakte. "Ook andere middenstanders hadden en hebben die mogelijkhe den. Het is alleen jammer dat niet iedereen ze ziet. Bovendien is niet iedereen bereid er zoveel voor op te offeren", zegt Hoogvliet. De eerste schakel in de Hoog vliet-keten werd zeven jaar terug opgezet in Kwintsheul. Inmiddels zijn er tien bijgekomen, en wel in Voor- -schoten, Voorburg, twe/ in Den Haag, Wassenaar, Rijnsburg, Katwijk Hazerswoude-Rijndijk, Alphen aan den Rijn en Monster. Met het be trekken van het nieuw te bouwen pand in "De Grote Polder" is Hoog vliet al toe aan het vierde magazijn. De vorige is men in snel tempo uit gegroeid. Het magazijn krijgt een oppervlak te van 5.000 m2. Dat moet volgens de heer Hoogvliet groot genoeg zijn cm van daar uit deze regio te kun nen blijven bevoorraden. "Als we daarna nog' willen uitbreiden, zul len we een nieuw magazijn in een andere regio gaan opzetten" zegt hij. Voordat Hoogvliet met discount- levensmiddelenzaken begon, had hij in Den Haag al 11 groentewinkels in zijn bezit. Die groentehandel is ruim veertig Jaar geleden begonnen in Utrecht, waar de nu 37-jarige Hoogvliet met een bakfiets vol aard appelen de deuren langs ging. La ter zette hij een kleine groentewin kel op, waar zijn vrouw achter de toonbank ging staan. Het werd een zeer druk beklante zaak. Na een aan tal jaren verkocht Hoovliet de win kel in Utrecht, en begon een groen tehandel in Den Haag. Nadat die winkel was uitgegroeid tot een ke ten van elf stuks, werden ook die weer verkocht. Ervoor in de plaats kwamen de cash- en carry zaken. Daarmee is het vooral de laatste ja ren ontzettend snel gegaan. "De om zet stijgt zo snel, dat ik er zelf wel 6ens van duizel", zegt de heer Hoog vliet. "Gedurende de laatste drie jaar is de omzet zelfs verdubbeld". Glimla chend denk hij eraan te rug dat niemand geloofde dat het hem zou lukken toen hij in Kwints heul begon. De heer Hoogvliet houdt, ondanks het succes van zijn formule, een open oog voor nieuwe ontwikkelingen in de detailhandel. Volgens hem gaat het op het ogenblik in de richting van middenstandswarenhuizen. "Ik zou dolgraag een discount-zaak wil len beginnen, met een aantal ande re middenstanders er om heen Maar het moeten wel branches zijn die een agressief verkoop-beleid willen voeren", zegt hij. "Als er een nieuw winkelcentrum gebouwd wordt, dan Het magazijn aan de Hoge Rijndijk in Zoeterwoude, waar Hoogvliet al weer uitgegroeid is. worden „de grote jongens" ge vraagd, en verder mogen de midden standers de gaatjes opvullen. Wij worden niet gevraagd om een win kel in een dergelijk centrum op te zetten. De enige mogelijkheid die wij hebben, als we willen uitbreiden, is het kopen van leegkomende win kels. Maar er zijn meer discount zaken die daarop azen". Het opzetten van middenstands-wa renhuizen zou voor Hoogvliet weer nieuwe mogelijkheden bieden. Maar ook voor andere middenstanders. "Omdat ik mijzelf ook als midden- - stander beschouw, leef ik echt mee met de kleine middenstand" zegt Hoogvliet, "en als ik dan hoor hoe slecht het daarmee gaat, zou ik wel tegen ze willen zeggen: Blijf toch niet zitten in dat winkeltje. Laat je toch niet afslachten. Er zijn nog zo veel mogelijkheden". JOOP MAAT

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 3