Remmers: We voelen ons niet minder 'Ik hoor het niet meer als de toeschouwers op me schelden Clubs zijn aan vlag zaterdag voetbal verplicht zich vol ledig in te zetten Voorschotense arbiter Peter Gans: Vrij spel ZWOLLE. Fokke Remmers noemt zich fel als de bliksem als het gaat om het propageren van het zaterdagvoetbal. Die felheid kwam bijvoorbeeld tot uiting toen Studio Sport een kampioen als Spijkenisse tekort deed en toen een televisie-uitzending werd gepland op zaterdag middag. De houding is gemakkelijk te verklaren. Remmers bepaalt al sinds 1953 als voorzitter voor een groot deel het gezicht van het zaterdagvoetbal, na onder meer als actief voetballer van het Zwolse Be Quick '28 eenmaal tot het zaterdagelftal te zijn doorgedrongen. Een elftal, dat al vijf jaar niet meer dan een herinnering is. Remmers denkt met enige weemoed terug aan "zijn" elftal, hoewel hij zelf aan de opheffing ervan heeft meegewerkt in het kader van de éénwording in het amateurvoetbal. "Daar sta ik nog achter, maar ik ben er wel van overtuigd dat wanneer het zaterdag elftal nog zou bestaan het selecteren voor het amateur elftal een eenvoudiger zaak zou zijn dan nu. Dat amateurteam zou dan ook sterker zijn Fokke Remmers: Mijn werk voor de KNVB is mijn enige hobby" VOORSCHOTEN. IJdelheid is de Voorschotense voetbalscheidsrechter Peter Gans niet vreemd. Hij staat graag in de publiciteit, in het middelpunt van de belangstelling. Zijn beste wedstrijden fluit hij naar eigen ondervinding voor veel publiek. "Als er dertig toeschouwers langs de kant staan heb je moeite om je op te peppen". Het impliceert niet dat hij zelf de pu bliciteit zoekt zoals Frans Derks, die als fluitist nogal eens wil afwijken van het door de KNVB voorge schreven repertoire. Zo bracht de Brabander begin dit jaar met Van Hanegem een muzikaal niemandal- letje ten gehore voor voetballers, die de door Rinus Michels gepropageerde oorlog wel eens wilde afwis selen met wat carnavalsleut. "Een leuke stunt", zegt de pas tot a-scheidsrechter gepromoveerde Gans over zijn gearriveerde collega. "Ik kan alleen maar de lol van zo'n plaatopname inzien, niet de ernst. Daarom begrijp ik niet waarom de KNVB Derks aanvankelijk wedstrijden van Feyenoord onthield. Derks is op zijn manier zichzelf". Overigens vindt Gans de noten van Derks niet altijd even zuiver: "Ik vind het niet juist dat hij lange tijd geen enkele gele kaart uitdeelde". De aandacht werd daarmee weer Door Jan Preenen eens gevestigd op het gebrek aan uniformiteit in de scheids- rechterij. En juist in de strijd met de spelverruwing lijkt eensgezindheid .een van de be langrijkste wapens. Professor Hoefnagels, hoogleraar in de criminologie, heeft zich over de voetbalsport gebogen en'kwam tot de conclusie dat de "patient" het meest gebaat is bij een radi caal optreden: spelers, die zich bezondigen aan grof spel die nen terstond voor kortere of langere tijd te worden verwij derd, zonder straf achteraf. Gans: "Die ideeën van Hoefna gels spreken me wel aan. Je kan een speler, die een tegenstander onderuithaalt een gele kaart ge ven, maar die straf weegt vaak met op tegen de voordelen, die daar voor de verdedigende par tij tegenoverstaan. Zou zo'n speler een aanvaller laten pas seren dan kost dat een doelpunt én geld. Daarom werkt het weg sturen van een speler doeltref fender. Je zal in het begin een paleisre volutie krijgen als je als scheidsrechter zegt man neer leggen, eruit. Kritiek zal je krij gen van clubs, van de pers, maar na enkele weken zal geen trainer meer zeggen, zoals nu wel degelijk gebeurt: "leg een speler, die dreigt door te breken koste wat kost neer". Het be langrijkst vind ik echter dat er konsekwent wordt opgetreden. De spelers moeten weten waar ze aan toe zijn. Als de scheids rechters verschillend handelen weten de voetballers het ook niet meer". Vaak wordt de (voetbal)sport nog gezien als een afzonderlijk wereldje in de .maatschappij. Ten onrechte, vindt Gans: "Agressie zie je overal in de maatschappij, dus ook op het voetbalveld. Je moetevenzwaar straffen als elders. Daartegen over staat dat je ook inspraak moet dulden. Je moet wat dat betreft iets kunnen accepteren, je moet niet overal op letten. Dan werk je alleen maar onder spanning. Ik heb wel eens een tip gehad van Wim Schalks. Vroeger nam ik een beslissing en bleef ik nog even staan wach ten of er commentaar kwam. Schalks zei, dat moet je niet doen, je moet meteen weglo pen. Blijf je staan, dan daag je iemand alleen maar uit Het moet natuurlijk niet te gek worden. Tijdens de jeugdwed strijd Feyenoord-FC Den Haag het afgelopen seizoen heo ik twee Hagenaars weggestuurd. Een begon te schelden tegen me. Spelers kunnen vrij veel tegen me zeggen. Ik weet best dat ze een uitlaatklep moeten hebben, zich moeten afreage ren. Ik zeg ook wel eens tegen een speler, houd je smoel. Dat is ook niet bepaald een parlemen taire uitdrukking, maar in de hitte van de strijd zeg je zoiets snel. Maar wat die Hagenaar eruit gooide ging mij toch te Gans die tien jaar geleden het beginsignaal gaf voor zijn arbi trale carrière, was voor het eerst in het nieuws in 1971. Hij waagde het toen als grensrech ter Johan Cruijff aan een plaats voor de tuchtcommissie te hel pen "Cruijff trapte in de wed Voetbalscheidsrechter Peter Gans strijd tegen fc'L Den Haag dick Advocaat na. Er werd in eerste instantie geen rapport gemaakt, omdat Dorpmans, die floot, dat niet nodig vond. Later belde iemand van de tuchtcommissie op. omdat ik als grensrechter die trap had gezien. Voor de tuchtcommissie zei Advocaat dat hij over de bal was gestrui keld. Er werd een ware klucht opgevoerd". Na die komedie leek Gans een toppositie wel te kunnen yergeten. "Sindsdien is het duidelijk minder goed ge gaan. Toen ik overging van de amateurs naar de profs zeiden sommigen dat ik meteen zou doorstoten naar. de internatio nale lijst. Ik had nog nooit een slecht rapport gehad. Ik ver keerde gewoon in een roes. Toen kreeg ik oneens slechte rapporten. Je gaat aan jezelf lo pen twijfelen, je gaat lopen zoe ken. Zou het te maken hebben met d«e strafzaak? Ben ik niet zo goed als iedereen wel zei?Toen trok ik me alles ook nog erg aan. In het begin vond ik het prach tig als ik een schouderklopje kreeg van bestuurders en had ik een rot bui als iemand vond dat ik slecht had gefloten. Door de jaren heen heb ik geleerd het betrekkelijke overal van in te zien. Het sportnieuws wordt vaak overtrokken. Eén keer heb ik de voorpagina gehaald van een landelijk ochtendblad. Dat was het afgelopen seizoen toen ik de wedstrijd Eindhoven- Amersfoort in de eerste divisie tijdelijk had gestaakt. Dan denk je wat betekent dat nu eigenlijk in vergelijking met bijvoor beeld die problemen in het Midden Oosten". Toch wordt niet zonder enige trots het be wuste artikel te voorschijn ge haald - "ik heb wel een aantal plakboeken, maar ik zal niet zoals destijds alle verslagen te pakken zien te krijgen" - en voorzien van commentaar: "Ik keurde een doelpunt van Eind hoven goed. Theunissen van Amersfoort had de bal uit het doel geslagen, voor de voeten van Bleijenberg. Net toen ik wilde fluiten schoot Bleijen berg in: 1-0. Amersfoort dacht dat ik floot voor een penalty en was hevig verontwaardigd toen ik naar het midden wees.Het liep zelfs zo hoog op dat Amers foort van het veld afliep. Later kon het geschil worden bijge legd en werd de wedstrijd ver der gespeeld- Ik dacht wel juist te hebben gehandeld. Waar schijnlijk heb ik zelfs aan mijn optreden in die wedstrijd en in de jeugdwedstrijd Feijenoord-Den Haag de pro motie naar de a-lijst te danken" Daarop ontbreken Arie van Gemert en Henk Geurens. Geu- rens stond vorig jaar maart cen traal in het sportnieuws toen hij de controle min of meer verloor over Ajax-AZ'67."Ik stond met 22 kleine boefjes op het veld.Ik heb me niet bedreigd gevoeld, ik ben alleen maar gemoles teerd", lichtte de Hagenaar luchtig toe. Enkele maanden geleden hield Geurens het difi- nitief voor gezien, onder meer omdat men hem op het voetbal veld had toevertrouwd dat hij in een "andere wereld" beter op zijn plaats zou zijn. Gans: "Geu rens had volkomen gelijk dat hij zich terugtrok. Hij trok zich al les te zeer aan. Mij zijn ook aller lei ziekten toegewenst door toe schouwers. Mijn vrouw is een keer meegeweest. Die zocht op de tribune steeds een andere plaats op, omdat de mensen naast haar zaten te schelden. Ik hoor zoiets niet meer. Ik denk dan alleen maar, de spelers mo gen blij zijn dat ze niet een van die toeschouwers al scheids rechter hebben. Vroeger was het heel anders. Joop Martens heeft eens gezegd: als ik op de middellijn stond werd er ner gens op het veld iets onsportiefs gedaan. Ook niet in de hoeken van het veld. Zoiets zou nu niet meer kunnen. Je wordt niet cheer als de leider gezien, alleen omdat je het embleem van de KNVB op je borst hebt" Ondanks die kritische opmer kingen beschouwt Peter Gans het fluiten nog altijd als een hobby. Wat hem aantrekt? "Dat heb ik mezelf ook vaak afge vraagd. Het ontspant me. Je krijgt als je de top bereikt pu bliciteit, dat spreekt me aan. Dat vindt iedereen leuk, maar daarvoor ga je natuurlijk met fluiten. Ik weet nog goed dat ik nadat ik uit Leiden was wegge gaan in de afdeling Zwolle ging fluiten. De wedstrijden begon nen vaak al om 10 uur. Om vijf voor tien was er nog niemand te zien. Pas enkele minuten voor tijd kwamen de spelers ver kleed en wel tevoorschijn. Op zo'n moment denk je niet be paald aan publiciteit". "Opvallend in het zaterdagelftal was altijd dat er zelden iemand afzegde. Nu is het moeilijk om een amateurelftal te vormen, omdat velen bedanken. Mis schien komt dat omdat de jeugd verwend is geraakt. Vroeger was je blij met een reis haar Pa rijs of Saarland. Tegenwoordig Door Jan Preenen moet je het b-team naar Wenen sturen om het interessant te houden. Maar goed dat is de prijs, die voor de éénwording betaald moet worden, al moet ik er meteen bijzeggen dat de werkloosheid op dit moment ook een rol speelt. Ik kan me voorstellen datje als speler maanden achtereen om halfvier in Zeist moet zijn en je baas wat moeilijker doet, op een gegeven moment van huis uit zal worden gezegd, joh, zou je dat voetbal met laten schie ten?". Voor Remmers is het KNVB- werk de enige hobby: "Meer tijd heb ik niet. In de vakantie lees ik drie boeken. Verder kom ik het hele jaar niet". De 57-jarige Zwollenaar zegt dat enthou siasme terug te vinden op de za terdagmiddag: "De spelers hebben ook nog veel voor hun sport over. Wij hebben bij de in voering van de eerste klassen nooit financiële vergoedingen gegeven. Toen de hoofdklassen in het zondagvoetbal er het af gelopen seizoen kwamen kre gen de clubs veertig cent per ki lometer. Het komende seizoen wordt dat dertig cent en zo loopt het geleidelijk af. Omdat we één lijn wilden trekken hebben we de zaterdagclubs ook vanaf vo rig jaar een bijdrage gegeven, maar er is nooit één club bij ons geweest, die daarom heeft ge vraagd". Die opmerkingen lij ken de critici in het gelijk te stel len, die vinden dat het zater dagvoetbal nog altijd op een veel amateuristischer leest is geschoeid dan het zondagvoet bal Tradities Volgens velen zijn tradities en principes nog altijd onlosmake lijk verbonden met het voetbal op zaterdag. Een landelijk och tendblad gooide er pas nog de term "trutterigheid" tegenaan in een vluchtige analyse van het zaterdagvoetbal. De zaterdag clubs weigeren over het alge meen in tegenstelling tot hun amateurpartners op de zondag het profvoetbal klakkeloos te imiteren, maar dat heeft met "ouderwets" natuurlijk niets te maken. Een feit is wel dater nog altijd clubs zijn. die nauwlet tend toezien dat hun leden niet dp zondag in de fout gaan. maar die groep is de laatste jaren in aantal verminderd. Nog vers in het geheugen ligt bijvoorbeeld dat een speler in de (Spaken- burgse) ban werd gedaan toen hij de euvele moed had bij een profclub te gaan spelen. Rem mers, die voorzichtig aantëkent dat hij in het algemeen spreekt, is het daar zeker niet mee eens:: "Ik vind het niet juist als een speler door een stad of dorp wordt uitgestoten als hij een profcontract tekent Ik kom zelf uit de christelijke hoek, maar ik stel me op het standpunt dat wie op zondag wil voetballen, of het nu betaald is of niet, zijn gang moet kunnen gaan. An ders ligt het als een club iemand verbiedt met het amateurelftal op zondag te spelen. Ik kan me voorstellen dat een speler ge royeerd wordt wanneer die zich niet aan de regels houdt.Men spreekt tegenwoordig vaak over beknotting van de per soonlijke vrijheid. In dit geval gaat dat niet op. Zo'n speler weet waar hij aan begint, dan moet hij maar een andere club kiezen". Het zaterdagvoetbal zou zich ook vaak gediscrimineerd voe len. Remmers kreeg het woord verscheidene malen in de mond gelegd toen de KNVB zonder vorm van inspraak toestem ming gaf voor een televisie uitzending van West Duitsland-Nederland, waar door belangrijke wedstrijden in het zaterdagvoetbal min of meer zonder publiek werden afgewerkt. Remmers lacht als hij opnieuw met die "achterstel ling" wordt geconfronteerd: "Dat probeert men ons maar aan te wrijven, omdat we het kleinste lichaam in de KNVB vormen.Maar dat is niet zo. Wij bestaan veel te lang om ons ach tergesteld te voelen.Wij hebben echt wel geprotesteerd toen Duitsland-Nederland werd uit gezonden. Hogewoning heeft later gezegd dat die zaak ver keerd was gespeeld en dat er wel degelijk overleg zal worden gepleegd als zoiets nog eens voorkomt. We vonden het ook naar dat met eens de uitslag Emmen-Spijkenisse in Studio Sport werd bekendgemaakt". Spijkenisse won dat duel, van daar de verbittering in het zaterdag-kamp. De nederlaag trachtte Emmen goed te praten door op te merken dat "de wed strijden om het algemeen ama teurkampioenschap niet tot de verbeelding spraken. Een uit spraak, die niet van originaliteit getuigde, omdat ^erder al RBC (voor wedstrijden tegen Noordwiik) de waarde van de algemene titel in twijfel trok. Flauw Een houding, die door de voor zitter van de sectie zondagvoet bal, Jo van Marle, bepaald niet in dank werd afgenomen: "Ik vind ik flauw als de zondag kampioenen van tevoren al zeggen dat zij geen interesse hebben voor zo'n kampioens wedstrijd. De instelling van de zondagkampioen is wat dat be treft lang niet zo best als van de zaterdagkampioen" In dat opzicht is Remmers het volledig eens met Van Marle: "Emmen heeft wel degelijk wil len winnen. Je laat je toch niet zomaar afmaken?". Minder eensgezind zijn beide sectie- voorzitters waar het gaat om de gecombineerde competitie. Van Marle is zonder meer vóór. Remmers daarentegen voelt er bar weinig voor. Tweemaal werd een voorstel van de zondag-afdeling afgeslagen: "Wij stellen er prijs op dat de kampioen van het zaterdag voetbal kan worden aangewe zen. Organisatorisch is één competitie met kampioenen uit het zaterdag- en zondagvoetbal trouwens ook niet haalbaar. De competities zijn niet tegelijker tijd afgelopen, waardoor be paalde clubs enkele weken moeten stilstaan. Waarom zou den we ook een andere opzet gaan volgen? Ik zie de bezwaren niet zo van de zondagclubs, die zeggen dat ze tweemaal zoveel wedstrijden na het seizoen moeten spelen. Is dat nou zo erg? Het gaat om de instelling. Ik vind gewoon dat onze clubs aan de vlag van het zaterdag voetbal verplicht zijn om zich volledig in te zetten".

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 13