TRIJFEL Jazz van formaat in Roermond Zeffirelli filmt 'Het leven van Christus' MAANDAG 4 AUGUSTUS 1975 PAGINA 1» Het Haagse echtpaar Luit in de Pletter ij straat heeft zich neergelegd bij de beslis- siJig dat zijn "met afval" vol gestouwde huis" door de ge meentereiniging moest wor den uitgemest"Drie vuil nisauto's werden voorgereden om "de eerste vrachten lom pen, kranten, flessen en houtwerk" te kunnen afvoe ren naar de vuilnisbelt. Me vrouw Luit inspecteerde bui ten echter eerst de troep en wikkelde de beste spulletjes nog snel in lappen om ze als nog te kunnen bewaren. De heer en mevrouw Luit hebben mijn sympathie. Zij en ik zijn collega's. In dub bel opzicht In de eerste plaats kan ik ook nooit iets wegdoen, onder het motto dat je maar nooit weet of je het later niet nog eens gebruiken kan of er een ander een ple zier mee kunt doenf "dat ge loof je toch zeker zelf niet?", vraagt mijn vrouw dan iro nisch). Bovendien kan ik dan altijd met mijn grootmoeder schermen, die met de "jo- denman" allerlei "huisvuil" meegaf dat nu op de antiek markt op de Nieuwmarkt in Amsterdam tegen onbetaal bare prijzen te koop wordt aangeboden. U moet uw oor maar eens te luisteren leggen op zulke markten of op kijk dagen van veilingen, dan hoor je voortdurend mensen met een spijtige klank in stem zeggen: "zo'n asbak- krantenhanger-tegeltje. dres soir. theemeubel-hanglamp pendule-vaasje had mijn moeder-, grootmoeder-tante ook, maar die heeft ze wegge daan toen ze ging verhuizen". Collega's Ik probeer nu niet te sug gereren dat de heer en me vrouw Luit een soort verza melaars van Jugendstil waren, het zal ook allemaal wel wat uit de hand zijn gelopen, maar op hun manier waren ze natuurlijk toch collega's van al diegenen die de vei lingen afstropen om tegen weggeefprijsjes een aardig olieverfje of een knap etsje op de kop te tikken, die dan op zolder worden weggezet in de lange rijen aardige olie- verfjes die op eerdere veilin gen werden veroverd, of in een van de mappen terecht komen die tegen de muur staan en alleen nog maar geopend worden om een nieuwe verovering binnen te laten. De gemeentereini ging zal hen nooit komen lastigvallen, zij zijn ten slotte professor of arts of notaris, maar in wezen ver schilt hun verzamelwoede na tuurlijk niet van die van het echtpaar Luit. De heer en mevrouw Luit zijn in de ze ventig, ik neem aan dat hun inkomsten zeer beperkt zijn, hun veilinggebouw was daar om noodgedwongen de vuil nisbak, en ik geloof onmiddel lijk dat zij met een zelfde ge loof onmiddellijk dat zij bij het afgedankte huisraad een nog heel bruikbare spie gel of lampetkan hadden ge vonden, als ik altijd heb on dervonden wanneer ik een schilderij of meubelstuk ver beneden de maximumprijs die ik in mijn hoofd had op de veiling had gekocht. In elk geval maakten zij op die manier nog iets van hun le ven. Zij waren ontdekkers op kleine schaal. In plaats van suffig als ouden van da gen achter een raam te blij ven zitten trokken zij er op uit, gedachtig aan het woord van Mattheus 7.7: "Zoekt en gij zult vinden". Ik hoop dat zij nog wat van hun verza meling hébben weten te red den. Schroef Een paar weken geleden ontmoette ik trouwens een geestverwant van ze in Am sterdam. Ik liep voor Kras- napolsky langs op weg naar de Bijenkorf, toen ik daar 'n oud en morsig mannetje de straatstenen zag afturen. Ik bleef nieuwsgierig staan en keek onopgemerkt toe. Het mannetje leek op de foto's van de Franse schrijver Paul Leautaud op latere leeftijd, maar dan met een pet op in plaats van een hoed. Na een tijdje te hebben getuurd alsof hij zijn contactlens verloren had, bukte hij zich en wroet te met een metalen haakje tussen de stenen. Mijn roe ping als dagbladcolum nist volgend, liep ik op hem toe en vroeg of hij iets zocht. Hij bevestigde mijn vermoe den dat hij niets speciaals zocht, maar gewoon rond- speurde naar te vinden voor werpen. "Ach, je moet toch wat doen op je oude dag", zei hij verontschuldigend. "Ik loop toch de hele dag rond, en dan heb ik tenminste nog iets om handen". Hij liet me het zelf gebogen haakje zien, waarmee hij zijn vondsten tussen de straatstenen van daan peuterde. "En levert het nog wat op?" vroeg ik. "Voor namelijk schroefjes en on derdelen van lampjes", zei hij merkwaardig genoeg. Ik héb hem een steekpenning ter waarde van een gulden gege ven. Een mens leeft niet van schroef alleen. NICO SCHEEPMAKER. Hst zal voor de organisatoren van het jazzfestival in Laren dat morgen begint, niet meevallen de gebeurte nissen te overtreffen die het ai gelopen weekeinde in Roermond plaatshadden. Het Hammerveld Jazzfestival, dat daar voor de tiende maal gehouden werd, had namelijk alles wat een dergelijk openluchtfes tijn nodig heeft om geslaagd te worden genoemd: een gezellige en opperbeste sfeer, veel bezoekers, prachtig weer. En uitstekende muziek natuurlijk, want de organisatoren hadden het programma ditmaal niet beperkt tot groepen en solisten uit de bekende grijze middenmoot, maar enkele mannen uitgenodigd die tot de top van de hedendaagse jazzwereld gerekend dienen te worden. Muzi kanten als Charles Mingus, Cecil Taylor en McCoy Tyner, die altijd garant staan voor jazz van hoog niveau. Maar ook uit de klasse der mindere goden was een uitstekende greep gedaan. Een aantrekkelijk programma dus, dat ook mogelijk werd gemaakt door de medewerking van de AVRO-televisie, die vrijdag en zaterdag opnamen maakte. In het felle licht van tientallen schijnwerpers mocht vrijdagavond het trio van de Engelse organist Mike Carr de spits afbijten, met vrolijk swingende muziek, zonder avontuurlijke uitstapjes, maar keu rige en zorgvuldig gespeelde r lo's. Wat spontaner werd er gemusiceerd door bluesveteraan Cousin Joe, een 68-jarige baas, met een vitaliteit die kenmerkend is voor de oorspronke lijke vertolkers van het zwarte levenslied. Een man ook die het vak van entertainer uitstekend verstaat, en de aanwezige bluesliefhebbers vtnet zijn zang en pianospel een prettig urntje moet hebben bezorgd. Van bassist Charles Mingus mocht worden verwacht dat hij en zijn groep voor een enerverend sluitstuk van de eerste dag zouden zorgen. Die verwachting is inderdaad uitgekomen, al kwam de goed gedrilde muziekmachine die Mingus altijd van zijn groepen weet te maken ditmaal maar moeizaam op Toen het eenmaal zover was, stond de muziek echter als een huis. Met minder tempowisselingen dan we van Mingus gewend zijn, maar daarentegen meer plaats voor onbegeleide solo's, waarbij met name tenorsaxofonist George Adams re gelmatig aan het woord gelaten werd. Met agressief spel gaf hij de muziek keer op keer forse impulsen. Bop was de muziek die zaterdag in kwantiteit de overhand had en ook kwalitatief mochten sommige groe pen er best wezen. Het kwintet van Johnny Griffin bijv., waarin tenorist Eddie „Lockjaw" Davis en pianist Horace Parian. Bop van de bovenste plank, met felle samenspraken van de beide tenoristen en ruige solo's, zoals bijv. in „Just Friends". Davis groeide tijdens het optreden naar een grote vorm die in zijn solostuk „What's new" een hoogtepunt bereik te. Hoogtepunten waren er niet tijdens het daarop volgende optreden van het kwintet van Clark Terry en het enige vermeldenswaardige was dat Terry als speciale gastzanger Babs Gonzales introduceerde. Altsaxofo nist Benny Carter bracht het er beter af met zijn kruising tussen swing en bop en zette na afloop van zijn optreden een jam-session aan de gang waar de vonken vanaf spatten. Voor die losbrak was het hoogtepunt van de avond en daarmee ook het hoogtepunt van het totale festival, al achter de rug. Dat werd verzorgd door het trio van pianist Cecil Taylor. Met altsaxofonist Jimmy Lyons en drummer Andrew Cyrille, dat in deze samenstelling al meer dan tien jaar een sleutelpositie inneemt in de wereld van de wereld van de avantgarde-jazz Liefhebbers van soepel swingende en pretentieloze formaties konden cp de slotdag aan hun trekken komen. Bij Sadi, Toots Thielemans en de Dutch Swing College Band. Het Hammerveld-festival had zich geen betere afsluiting kunnen wensen dan de muziek van het kwintet van McCoy Tyner. Pianist Tyner maakt een grote kans een van de' weinige muzikanten te worden die al bij hun leven een legende zijn. Eerst als begeleider van John Coltrane, nu als leider van een indrukwekkende eigen groep. Grote stem daarin is natuurlijk Tyner zelf, al had hij het moeilijk die posicie staande te houden tussen de op Coltraine geente saxofoonexplosies van Azar Lawrence. Tentoonstellingen De Ruip (Hooglandse Kerkgracht 401 Expositie Marijke Verhoef, (litho's eD etsen) Sonja Holtman (keramiek wandkleden) Rob van 't Zelfde REX: „Bedriegen bedrogen", dag. 2.30 uur, behalve woe. 7.00 en 9.00 uur. AL. Kindermatlnee: „Pippi in Takatuka- land", woe. 2.30 uur. AL. Nachtvoorstelling: „Blue Movie", vr. en za. 11.30 uur. 18 Jaar. Ongevallendienst ziekenhuizen Leiden Ongevallendienst elke dag Acade- Annaklinlek: 78.3Ö"töt 2Ö.ÖÖ v 3kuur van 18.30-19.30 uur 13 00-14 00 - ouders) "van 18.36—19.30 uur klasse afdeling van 13.00-14.30 i Derde klasse bezoekuur 14.00 woensdagavond Peter Horree (fotomon- (Dlaconessenhuls) Atelier .JJe Scherf* Nassau!aan Oegstgi - - - - Kort buieen Rijksmuseum van Oudheden (Rapen burg 28) Werkd. 10 uur voorm.5 uur ren) zijn de I Elke ^^ÏB—16 00 uur 18 3019^30 uur! Voor de prematurenafdellng gelden volgende bezoekuren (alleen vo< Bezoekuren Ziekenhuizen Maan,,a!! «3J3Kf!. Dlaconessenhuls: Middagbezoekuur; 18 45—14.80 uur Avondbezoekuur; 18.3019.30 uur Kinderafdeling dage lijks van 14.00—19.00 uur alleeD voor ouders zondag 14.0016 00 ernstige patiënten patiënten L toegestaan, kan Wanneer voor ernstige patiënten door. lopend bezoek UruEKertl De eins Soosewltstraa, 8 Jaai„bf,bbeD "*eans od de expositie van autodidactisch schilder kinderafdeling G J Q van den Berg t/m augustus Leidse bioscopen LUXOR: „De Peetvader deel II". dag. tlleleden Kinderen beneden de hoofdverpleegkundige hiervoor spe- Volwassenen dag ir Kraamafdeling; A1 n.. 12 uur (aiieen voor Alphen aan den Rij n ir; Kinderafdeling dag Kindermatinee: „Dik Trom ÏHTÏ Nachtvoorstelling: dag. 2.30. 7.00 en 9.15 uur Kraamafd: dag en van 18 80 tot 19 deling dag van 18 tot 18.30 CCD f hart be waking) dag tot 14.46 out en van 19 tot ook 4.45 Intensieve verpleging: dag Klnderaf. £ht^ Rynoord: le en 2e klas 11—11.30 13.30—14.15 en 18.30—19.80 u; 3e klas 18.80—14.15 en 18.30—19.80 u Kraam- afdeling 13.30—14.16 uur alleen voor 1920 u.; Kinderafdeling alleen voor ouders 18 Geluidshinder Schiphol TRIANON- „Mens erger Je niet", dag. 14.30 Endegeest: dinsdag en vrijdag 13— - eondags 11—12 uur en lerste klasse: de gehele geluidshinder hinder Schiphol (020175Ö00) ©U(J Qföeuws- 4 augustus 1975 Honderd jaar geleden stond in de krant: De "Daily Telegraph" maakt mélding van geruch ten uit Berlijn, volgens wél ke er onderhandeld zou wor den tusschen de Duitse re geering en den hertog van Edinburgh over het afstaan door den laatstgenoemde van zijne rechten op het hertogdom Coburg. De prins zou zijn successierecht af staan tegen betaling van 80.000 pond sterling rente, en Coburg zou bij het Duitsche keizerrijk worden ingelijfd. Tot deze schikking zou de czaar reeds zijne goedkeu ring hebben verleend. In Amerika zijn verschei dene rivieren buiten hare oevers getreden. De vallei van de Ohio is geheel over stroomd, een ontzaglijke op pervlakte is bedekt met wa ter, waardoor de oogst wordt vernield en het spoorwegver keer is verbroken. Te Mem- his wast de Mississippi op onrustbarende wijzeen men vreest voor de overstroo ming der katoenvelden. dag hebben zich woeste too- neelen voorgedaan tijdens een ruzie tusschen commu nisten, ondersteund doof een deel der socialisten,' en andere fracties. De voorzitter trachtte daaraan een einde te maken door Jadas en Hol- lein, beiden communist, voor 20 zittingen te schorsen, doch de heeren wenschten de zaal niet te verlaten. Daarop werd de zitting geschorst en wer den de tribunes ontruimd maar ook dat hielp niet en de aanwezige politie moest aanzienlijk versterkt worden alvorens de communistische belhamels uit het kluwen van afgevaardigden te voor schijn gehaald en uit de zaal geworpen konden worden. PANDA EN DE WA WEI-PLANT 49—129 De viool-virtuoos verliet het landgoed in een verbit terde 9temming "Smakeloos gefiedél noemde hij mijn spélmompelde hij. "En dat, terwijl het Adagio uit mijn strijkstok vloeide! Nooit speel ik meer voor rare kasplanten, dat is zeker"! Tobvallig hoorde Panda die laatste woorden en hij hield de kunstenaar staande. "Hebt u voor een plant gespeeld"? vroeg hij. "Waar was dat"? "In een buitenhuis, een eindje terug", zei de musicus. "Bij een platte persoon zonder smaak. Als je het mij vraagt, is zelfs een elektrische guitarist nog niet aan hem besteed". Pand t stapte voort in de aangeduide richting, en al spoedig kreeg hij het landgoed in het oog. Daarbinnen stond Joris verslagen bij de Wa Wei-plant. "Wat nu"? vroeg hij zich af. "Ik heb van alles geprobeerd, maar ik kr*jg geen edelstenen. Alleen de kleine Panda weet kennelijk, hoe dit gewas behandeld moe worden. Hoe ontfutsel ik hem die wetenschap"? KAASKROKETTEN Fruit een klein, ragfijn gesnipperd uitje in 50 g boter boven laag vuur licht goudgeel, meer niet. Roer er dan 75 g. bloem door, laat dit ook wat kleur aannemen en giet er dan geleidelijk 3 dl lauwe bouillon van een tablet bij. Blijf goed roe ren, steeds boven laag vuur. tot een dikke saus ontstaan is. Neem de pan van het vuur en laat de saus wat afkoelen. Meng er pas dan 100 g. in zeer fijne snippers gesn. gek- ham door, 150 g geraspte kaas. zout naar smaak, royaal versgemalen peper 2 theel. paprikapoeder en sterker gekruid houdt, ca yenne, kerrie of mosterd. Als de massa geheel koud is en stijf vormt u er kleine kroketjes van. Rol deze door bloem, dan door losgeklopt ei en ten slot te door beschuitkruim of fijn, droog broodkruim. Bak de kroketjes in hete frituur snel goudbruin en Vooral onmiddellijk op dienen en ook onmiddel lijk eten. WINA BORN De avonturen van Jommeke De hoed van Napoleon belangrijke oproep aan alle ~J politieposten De Italiaan Franco Zeffirelli is vertolking van de rol van Gustav relli. Uit een woning aan de Adelheid- aangewezen als regisseur voor "Het Mahler in de film die Ken Russell De opnamen voor „Het leven van straat in Den Haag hebben inbre- leven van Christus", een televi- aan dez e componist wijdde, zal Christus" beginnen in september en kers voor f 40.000 aan schilderijen sie-serie (zes delen van een urn') die Christus spelen. Voor de andere dra- zullen zes maanden duren. De loca- weggehaald. Het gaat om twee schil- een Engels-Italiaanse co-produktie gende rollen heeft Zeffirelli onder ties zijn gevonden in Marokko en derijen, elk 55 bij 45 cm groot, vol- wordt, met mede-financiering van meer Elisabeth Taylor, Sir Lawrence Tunesië. gens de eigenaar gemaakt door een een grote auto-fabriek. - Olivier en Marcello Mastroianni be- De kosten voor de serie worden ge- leerling van Frans Hals, voorstel - De jonge Engr acteur Robert Po- naderd. "Het is zeer waarschijnlijk sohat op vier miljoen Engelse pon- lend "De vrolijke drinker" en "De well, <he beken., .rid kreeg door zijn dat ze zullen meedoen", aldus Zeffi- den. luitspeler". [fred basset MCU. LAHtmis: De Generaal en de Tour de Fort

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 15