Het groen is er om te gebruiken BOVENAAN PAGINA: In het ■parkje van de Merenwijk zijn allerlei dieren. Soms verdwijnt er wel eens een konijntje, maar tegen vakantietijd komen er ook in eens wel dieren bij. In de zoge naamde contactwei kan je tas sen de tamme koeien en geiten lopen. Het is een ecologisch parkzoveel mogelijk is het natuurlijke land schap nagebootst. Tevens is het kleinschalig: met de opzet van het parkje is er rekening mee ge houden dat het jonge groen nog gering van omvang is. de beplan ting is zodanig, dat nu. nu drie jaar, het parkje al volgroeid en intiem aandoet. LINKS ONDERSoms moeten bomen verplant worden in ver band met grondwerkzaamheden. Nog steeds is dit een riskante zaak. zoals blijkt uit de bomen aan de Nachtegaallaan: verschil lende overleefden de verplaat sing niet. De kale boom op de fo to zal het waarschijnlijk niet redden. MIDDEN ONDER: Het lommer rijke plantsoen: statig en aange naam. RECHTSONDER: De natuur krijgt wat meer vrijheid. Dacht men vroeger dat er geen boterbloemen en madeliefjes in het grasperkje hoorden en werd het onkruid bij de bomen weggeschoffeld nu laat men dit alles rustig z'n gang gaan. Dit is een boom aan dc Apothekersdijk waarvan dc boomspiegel vol "wildgroei" staat. Soms planten bewoners er ook allerlei bloemen en planten. Door Tom Maas Foto's Jan HoJvast RECHTS MIDDEN: Het Heempark aan de Oegstgeesterweg is een ju weeltje. Bij alles wat er groeit staat een bordje met naam en toenaam. Het is er verboden voor honden. Geopend: werkdagen, van 8 tot 16 30 uur: van mei t/m feestdagen van 14-17 uur LEIDEN "We doen geweldig ons best op wat er groeit." Aan het woord is het plaatsvervangend hoofd van de plantsoenendienst Cornet. Het is inderdaad vaak aangenaam te wandelen door het groen dat Leiden heeft, te verpo zen aan de waterkant. Bescheiden trots: "Voor een arme gemeente met een kleine plantsoenendienst speelt Leiden goed mee." En de inwoners van Leiden laten zich niet onbetuigd: "Dikwijls gaat hier de hele dag de telefoon: de Leidenaar is vrijmoedig genoeg om wensen en opmerkingeri ken baar te maken." Keerzijde van de medaille is het aantal vernielingen. Vooral plan tenbakken moeten het ontgelden. Wel meent Cornet dat het aantal vernielingen de laatste jaren ge leidelijk iets is teruggelopen. Maar nog regelmatig worden er bloemen en planten weggenomen. Bij de plantsoenendienst denken ze dat het vaak onwetendheid is: men weet niet hoeveel moeite je moet doen om iets te laten groeien. Opvoeding Relativerend: "Ach, het valt wel mee. Tegenwoordig gaan we ervan uit dat het groen is om te gebrui ken". Iedereen mag lekker in de zon gaan liggen op het gekoesterde gras van de singels, aan de waterkant kan men rustig zijn hengel uitwerpen. Om die vernielingen tegen te gaan helpt het niet als je bij elke bloem bak een agent zet. Je moet de men sen bekend maken met wat er groeit, dat is een heel wat effectievere be strijding dan de verboden". De plantsoenendienst heeft (nog vage) plannen om een schoolbioloog aan te trekken. Deze kan lesbrieven samenstellen die de onderwijzers ge bruiken in de les. Niet alleen plan ten zijn belangrijk, ook dieren: in de toekomst kunen scholen wellicht kleine dieren „lenen" uit de „dier- otheek". Kinderen moeten bekend ge maakt worden met de natuur. In Noord gebeurt dat in enkele school tuinen, waarvoor diverse scholen sa menwerken met de plantsoenendienst in de stichting Schooltuinen. Bomen Na de oorlog was Leiden arm aan bomen. Alleen langs de singels en aan het Plantsoen stond er nog een aantal. De plantsoenendiest heeft in de loop der jaren heel wat bo men aangeplant: langs en binnen de singels staan er nu zo'n 1800. "Als we doorgaan op de ingeslagen weg zal Leiden een wat natuurlijker aanblik krijgen". Van alle bomen is er een kaart met gegevens, want bomen vergen veel aandacht. Regelmatig wordt ge meten of er geen gaslekken zijn die de bomen bedreigen. Het gas in de grond verdrijft de zuurstof: de bla deren aan de bomen worden geel, en tenslotte worden de bomen kaal en sterven. Ook allerlei ziekten be dreigen de bomenstand. Bomen zijn belangrijk. "Ze vor men de structuur van het groen. Plantjes gaan vaak maar een jaar mee, struiken een paar jaar, m^ar een boom kies je voor jaren en ja ren". De keuze van aan te planten bomen moet niet te eenzijdig zijn, daar er dan gevaar bestaat dat één ziekte zowat alle bomen velt. De va riatie spreidt het risico van ziekte, maar wordt weer beperkt door het klimaat en de grondslag. Leiden heeft een moeilijke grondslag van klei en veen, weinig geschikt voor bomen. Veel bomen en plantjes worden zelf gekweekt in de stadskwekerij. De verplaatsing van deze kwekerij, aan de Nachtegaallaan in verband met wegenaanleg, gaat overigens niet door. Wel is de stadskwekerij in an dere handen overgegaan: de kweke rij is in gebruik gegeven aan de Dienst Sociale Werkvoorziening waar door subsidie van het Rijk verkregen kan worden. Later Sprekend over de toekomst komen de gedachten vanzelfsprekend op de Merenwyk. Hoe groen zal de Me renwijk zijn? Cornet is erg te spre ken over het parkje gelegen naast Slaaghwijk. Door de wijze van aan leg is het een vrij uniek parkje. Van verschillende woonwijken, bij voorbeeld de wijk van de stichting Eigen Huis, vermoedt hij dat ze in de toekomst, als alles uitgegroeid is. erg aantrekkelijk zullen zijn. In de Merenwijk is de groenaan- leg en het onderhoud het eerste jaar voor de bouwers. Een opmerkelijke oplossing vcor c? gemeente om oo niet te arbeidsintensieve wijze aan plantsoentjes en perken te komen. Ook is het goed, vindt Cornet, dat er verschillende handen werken aan het groen. Dan krijg je niet overal hetzelfde. Het parkje heeft niets weg van die kaalgeknipte parken uit de tijd van de "moderne" open flatwijk, zoals je ze hier en daar in Zuid- West ziet. Er is gepoogd tot een natuurlijke, inheemse begroeiing te komen. De kruiden en struiken kre gen veel aandacht en omzomen in tiem de vertrouwde klinkerpaadjes. Vroeger werden perkjes en parken zeer frequent, gemaaid, en wat men met de schoffel niet wegkreeg, werd wel verwijderd met vergif. Tegen woordig probeert men zo weinig mo gelijk te maaien en te spuiten. Voor zichtig laat men de natuur de vrije hand, in de hoop dat niet gelijk alles overwoekerd wordt door brand netels. "Het is niet zo dat als je niet maait, dat je dan gelijk een heleboel bloemen krijgt". Lommer Het groen is er om te gebruiken. Dat betekent niet dat iedereen alle plantsoentjes ondersteboven mag gra ven en alles mee naar huis mag nemen. Wel dat iedereen kan wan delen en genieten in het groen, kan spelen op het gras, of liggen dutten in de schaduw van het lommer. maken. Zoals in Deze waterpartij "Er moeten dingen gebruiken." meer aandacht. Met eenvoudige en wijken aantrekkelijker te de Willem de Zwijgerlaan. in de Juliana van Stolberghof die ieder op zijn eigen manier kan

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 3