Sanering in auto rijscholen per 1 juli OPSUPER OF NIET? Mitsubishi Galant GL Serieproduktie Stirlingmotor wellicht na 85 ZATERDAG 21 JUNI 1975 EXTRA PAGINA 19 Reb je al zoveel autorijlessen gehad, Üat je instructeur zegt dat het Examen maar aangevraagd moet worden, dan moet je nog ruim drie tot vier maanden wachten, dus: nog minstens eenmaal per week rijlessen hemen om het „bij te houden". De Nederlandse rijscholen hebben het momenteel enorm druk, door Ben onverwachte toename van het Rantal leerlingen en door de vorig jaar begonnen en nog voortgaande sanering in deze branche. Deden de Oliecrisis, de gestegen kosten en een vermindering van het aantal leerlin gen vorig jaar al vele autorijschool houders de das om, de eisen die per l juli van kracht worden, verminde ren het aantal gediplomeerde auto- rij-instructeurs ook nog eens. Middenstanders die er htm beroep Van maken, mensen wegwijs te maken in het steeds intensievere verkeer, hun te leren „lezen en (schrijven" met al of niet pientere pookjes, koppelings- gas- en rempe- idalen, kunnen het zich niet permitteren zich te houden aan de Veilig Verkeersleus „Twee uur rijden, een kwartier stoppen". Ze maken dagen van 's morgens zeven, pcht uur tot 's avonds tien uur. Zeventig, tachtig uur per week. Ze moeten wel, willen ze het hoofd lboven water houden. Een uurtje autorijles mag dan twintig tot vijfentwintig gulden kosten, de kosten van een autorijschoolhouder liegen er niet om. De jaarlijkse investeringen in auto's, reparaties, lonen, sociale lasten, lidmaatschaps- jgelden lopen met het jaar hoger op. Nu zijn er nog zo'n kleine 6000 autorijscholen. De verwachting is, dat het aantal drastisch zal verminderen door de nieuwe diplo ma-eisen, die per 1 januari 1977 van kracht worden. Elke rij-instructeur moet dan een zogenaamd totaal-di ploma bezitten: een VAMOR-diplo- ma, maar ook nog eens een diploma Methodische Instructie. VAMOR-di- ploma's bezitten de meesten al, maar het Mi-diploma nekt vele rijschool houders. Immers, het kost nogal wat (zo'n drieduizend gulden) en het vergt de nodige studietijd en juist (dat kunnen instructeurs zich niet permitteren. Immers, elk uur studietijd kost geld en dat kan men pich niet veroorloven in de moordende concurrentiestrijd in het rijschoolwezen. Bovendien: het MI- diploma vergt de nodige vaardighe den. Het is voornamelijk bedoeld om de instructeur-in-spe te leren zijn kennis op de juiste manier over te dragen, didactisch op te kunnen treden. Er vallen er daarom veel uit de boot. Nu al zijn er rijscholen, waar aan solliciterende instructeurs de eis gesteld wordt, dat ze bereid moeten zijn, te gaan studeren voor het VAMOR-MI-diploma. Willen of kunnen ze dat niet, dan wordt hun geadviseerd maar niet te solliciteren. De keerzijde hiervan is, dat wel al volledig gediplomeerde instructeurs goed in de markt liggen. De ruim 2000 volledig bevoegde instructeurs kunnen van de ene op de andere dag naar een andere rijschool overstappen voor meer salaris. De beunhazen, die een instructeurs- vergunning hébben omdat ze al langer dan drie jaar een rijbewijs hebben, hun auto met dubbele bediening hebben laten uitrusten, een extra spiegeltje en de letter L op hun auto hebben, kunnen nog anderhalf jaar voort, mits de enorme kosten ze niet eerder voor het blok zetten. Per 1 juli aanstaande moet elke rij-instructeur €£n ministeriele ontheffing hebben om voort te gaan met zijn bedrijf. Maar dan moet hij in de tijd tussen 1 juli 1975 en 1 januari 1977 wel het diploma gehaald hebben, het totaaldiploma wel te verstaan. De saneringswet is dan helemaal rond. In de tussentijd zullen minder instructeurs meer leerlingen moeten opleiden. Tegen ongetwijfeld flink gestegen tarieven, dat wel, maar lange dagen zullen ze blijven maken. Het wordt dan ook tijd dat het beloofde overleg tussen de departementen van Verkeer en Waterstaat en Sociale en Edonomi- sohe Zaken op gang komt over een inpassing van de rij-instructeurs in het Rijtijdenbesluit, nog afgezien van eisen ten aanzien van de vestiging, theorielokalen en bedrijfs- bescherming. Want 60 tot 70 tot 80 uur per week mensen opleiden tot redelijk gedrag in het verkeer en beheersing van een mechanisch ding dat gemakkelijk in een projectiel kan veranderen, is een onverant woorde zaak. Mercedes heeft de S-klasse uitgebreid met een nieuw topmodel: de 450 SEL 6,9. Het is een auto, die als noviteit een hydropneumatisch veersysteem (vloeistof vermengd met luchtmet een hy draulische niveauregeling heeft. De 6,3 liter motor met een cilinderinhoud van 6.834 cc levert 286 DIN-pk. De carrosserie en het interieur van het nieuwe type verschillen op enkele punten van de overige S-uitvoeringen. In de standaarduitvoering wordt de auto geleverd met airconditioning warmtewerend glas, centrale vergrendelingelektrische zijruitopeners, koplampwissers. hoofdsteu nen en oprolveiligheidsgordels. De prijs van de auto voor ons land is nog niet bekend Steeds meer autofabrikanten gaan er toe over een uitvoering met de zogenaamde derde deur (grote achterklep) in hun leveringsprogramma op te nemen. Opel, de Duitse dochter van General Motors, heeft het Kadett-programma nu afgerond met de 3-deurs uitvoering Citydie om streeks september in ons land leverbaar is (prijs nog onbekend)Overigens zijn de specificaties van de verschillende Kadetts onlangs gewijzigd. Met consequenties voor de prijzen. De goedkoopste kost nu f9.866. Dit is een van de twee sportieve mo déllen, ivcfarmee Lancia zijn assorti ment heeft uitge breid. Ze worden in september in Neder land verwacht: een driedeurs combi met een 1600 of 1800 cc motor, die ongeveer 25 mille gaat kosten en de Montecarlo foto)die om en nabij de 29 mille moet opbrengen. De laatste is een twee- zits coupé, waarin Pininfarina de hand heeft gehad. Met een 2 liter motor van 120 DIN-pkgoed voor een top van 190 km. Philips en Ford zijn erin ge slaagd een 170 pk Stirling motor zover te ontwikkelen, dat binnen kort een studie kan beginnen over een Stïrli«<r-"«'or voor klc'—ro auto's. Jack Collins, namens Ford belast met de leiding van dit pro ject, heeft dit verklaard. Maar het zal nog zeker tot 1985 duren, voordat een serieproduktie van Stirlingmotoren. die aan alle eisen voldoen, op gang kan komen, meent Collins. De 170 pk Stirling motor is ge ïnstalleerd in een Ford Torino van 1975. Na de test van deze auto in Nederland zal deze eind van dit jaar naar Amerika worden ver scheept. Deze auto gebruikte bij de proeven 47 procent minder brandstof, terwijl men was uitge gaan van een besparing van 25 procent. Bij de proeven gebruikt men loodvrije benzine, de Stir lingmotor kan ook op dieselolie Ford hoopt spoedig te beginnen met een studie van tien maan den om het potentieel van een 100 pk ^t «rlingmnfT (e besfuderen. zodat kan worden bepaald of de- de Ford Pinto. kan worden ge bruikt. Problemen, die nog om een oplossing vragen, zijn het verklei- tor, de levensduur en de mogelijk heid het vermogen van de motor groter of kleiner te maken. Voor een begroting van onze reiskosten is het prettig te weten wat we in het vakantieland, en in de landen waar we doorheenrijden om onze vakantiebestemming te bereiken, voor benzine moeten be- De hier genoemde benzineprijzen zijn richtprijzen, soms moet men iets meer of enkele centen minder per liter betalen. En natuurlijk veranderen de prijzen als er onverwachte koerswijzigingen zijn. Bij de prijsvaststelling is rekening gehouden met de kortingcoupons die in sommige landen worden verstrekt. Het is overigens verstandig vooraf na te gaan welk octaangetal de benzine voor uw merk en type auto moet hebben. Meestal staat dat in het instructieboekje, zo niet vraag het even aan uw dealer. Sommige auto's rijden alleen op superbenzine goed, andere wagens kunnen met normale benzine volstaan, dat een lager octaangetal heeft. Als uw auto thuis op gewone benzine rijdt, dat een octaangetal heeft van 89 tot 94, dan zal het rijden op normale benzine in het buitenland, met bijvoorbeeld een octaangetal van 78, problemen kunnen geven. Dan is het beter in dat land op super te rijden. Maar daarover kan uw dealer u het beste adviseren. België Bulgarije Denemarken West-Duitsland Frankrijk Griekenland Groot-Brittannië Italië Joegoslavië Luxemburg Noorwegen Oostenrijk Polen Portugal Roemenië Tsjecho-Slowakije Zweden Zwitserland 99 ct. 83 ct. 104 ct. 72 ct. 78 ct. 75 ct. 105 ct. 86 ct. 88 ct. 116 ct. 81 ct. 90 ct. 40 ct. 90 ct. 94 ct. 104 ct. 71 ct. 102 ct. 90 ct. 113 ct. 90 ct. 93 ct. 88 ct. 83 ct. 78 ct 108 ct. 96 ct. 107 ct. 131 ct. 85 ct. 95 ct. 50 ct. 93 ct. 96/98 97/99 98/100 De verwachte coupé Celeste. Het gloednieuwe merk Mitsubishi glijdt gladjes de Nederlandse auto markt binnen. We hebben het al meer gezegd: niemand (ook de Sas- senheimse importrice Hart Nibbrig en Greeve niet) had gedacht, dat dit hier tot voor kort nog volledig onbekende Japanse merk zo'n vlie gende start zou maken. Maar het ziet er naar uit, dat men halver wege al het aanvankelijke streefge tal voor 't gehele jaar 1975 zal heb ben gehaald: tweeduizend verkoch te wagens. De verwachting is inmid dels al op 4500 auto's gekomen. Dat zou één procent van de totale Nederlandse markt betekenen. En dat in het eerste jaar. Een unieke prestatie. Dezer dagen ontvingen wij weer een tekenend berichtje uit Sassenheim: er zijn al zo'n dertig I "itsubishi's aan rijscholen afgeleverd. Dat is een opvallend grote belangstelling voor zulke toch totaal onbekende wagens. Zowel het model Lancer als het mo del Galant is bij het rij-onderricht ingezet. Meer niet. Dat kan ook niet, want meer modellen hebben ze bij Hart Nibbrig en Greeve nog niet voorradig. Tot volgend voorjaar. Dan komt er onder de welluidende naam „Celeste" een sportcoupé bij. Die verkrijgbaar zal worden met naar keuze een 1,6 of 2 liter motor. De achterbank in deze Celeste kan worden neergeklapt. De wagen is uitgerust met een vijf-versnellings bak. Een lief autootje om te zien, maar het zal nog een dik half jaar duren voor dit wapen in de strijd kan worden geworpen. Voorlopig moet Hart Nibbrig en Greeve het veroverde bruggehoofd versterken met de twee thans beschikbare ka nonnen: Lancer en Galant. In di verse uitvoeringen natuurlijk. Nog niet zo lang geleden hebben wij onze impressies gegeven na een tijd lang met de Lancer op stap te zijn geweest. We hebben toen al gezegd, dat de onverwacht snelle opmars van de Mitsubishi niet alleen te danken was aan de goede organisa tie van Hart Nibbrig en Greeve, maar ook aan de kwaliteit van dat gene, wat onder de slogan „de ge staalde perfectie" op de mankt wordt gebracht. Toch hadden wij hier en daar wel bezwaren. Zo was het ons vooral opgevallen, dat deze Japanse Lan cer in tegenstelling tot vele van zijn landgenoten een aantal nuttige bijzonderheden moest ontberen. En dat de wel aanwezige uitrusting op sommige plekken een tikkeltje te klassiek aandeed. Maar let wel, dat was de Lancer, waarvan de prijzen van nog net geen tien mille (vandaag de dag toch echt efen lokkertje) tot 12.650 gulden lopen. De Galant, waarmee we nu uitge breider kennis hebben gemaakt, ligt in een hogere klasse. Van precies 12 mille voor de vierdeurs DL tot precies 15 mille voor een twee- deurs coupé met een 2 liter motor. De motor uit die laatste wagen zit ook in de vierdeurs Galant GL, waarin wij een week hebben gere den. De beperkingen, die de Japan se fabrikant aan de Lancer had op gelegd, hebben beslist niet voor deze Galant gegolden. Integendeel zelfs. DEZE PAGINA IS SAMENGESTELD DOOR KOOS POST zaken als gescheiden remsystemen, verklikkerlichtje voor open portie ren, verstelbare stuurikolom, auto matische rolgordels, radio, interval- schakelaars voor ruitenwissers, kaartleeslampje en aangebouwde hoofdsteunen op de achterbank. Dat alles standaard. Men kan 't nauwe lijks vollediger verlangen. Een wa genlading extra gemak en veilig heid om zo te zeggen. Maar merk waardig genoeg moesten we een toerenteller missen De hier besproken Mitsubishi Galant GL. ken met nagenoeg dezelfde carros serie op d markt verschijnen. Een grote ponton, een naar achteren op lopende gordellijn en een wat hoge rug. Zelfs voor een in auto's geïn teresseerde liefhebber is het moei lijk de merken uit elkaar te hou den, laat staan voor de velen, die auto's alleen zien als nuttige ver voermiddelen. Alle Japanse fabri kanten komen met het argument van de luchtweerstand, maar we hebben toch andere en meer ge- Op de prijslijst van Hart Nibbrig en Greeve wordt een opsomming gege ven van de uitrusting en accessoi res die Mitsubishi de diverse versies heeft meegegeven. Wat aanwezig was kreeg een balletje, wat er niet is een streepje. Het aantal streepjes onder de Galant GL is uitermate gering. Bijvóoi'beeld: geen vier-versnellings- bak (omdat er een vijf-versnel lingsbak inzit)geen volledige vinyl- bekleding (maar 'n combinatie van stof en vynil), geen wlelsierringen en nog iets niet. Maar wél nuttige Op de volledigheid van deze auto willen we dus niets afdingen. Ook de knoppen zijn gunstiger geplaatst dan bij de Lancer. Alles, wat men direct nodig heeft, kan men vlak achter het stuur vinden. Alleen het knopje om de verlichtingen aan te steken zit nog op het overigens fraaie dashboard. Maar het zit zo alleen aan de linkerzijde, dat men ook In het donker niet zo misgrij pen. De stijl van deze Galant is weer typisch Japans. Het is ons een raadsel, waarom alle Japanse mer avanceerde modellen gezien, die in dat opzicht zeker net zo goed uit de strijd kwamen. Voor ons is het een oosters mysterie. Maar over eventuele bezwaren tegen deze vormgeving stapt men heen als men besluit zo'n Japanner te kopen. En wie dan deze Galant kiest zal niet teleurgtsteld worden. Want deze Galant heeft heel veel om tot probleemloos rijden te komen. Zo als in de bagagebak. De stoelen en als in de bagegebak. De stoelen en achterbank bieden een goede zit. De zitting is wat aan de korte kant, maar de vorm van de stoelen geeft voldoende steun in de rug. 't Dash board oogt niet alleen prettig, het is ook gemakkelijk afleesbaar. Een gunstig zittende, vrij lange pook di rigeert een soepel schakelende vijf- versnellingsbak. De vijfde versnelling werkt duidelijk als een overdrive. Die dient dus om bij een bepaalde versnelling naar een lager toerental over te schake len, waardoor men rustiger en zui niger kan rijden. Een prettig attri buut dat vooral in de hogere regio nen voor de begeerde rust kan zor gen. En het kan hard gaan, want als men wil (en mag) lukt het best de snelheidsnaald in de buurt van 160 tot 170 kilometer te krijgen. De vrij rustige 2000 cc motor die 98 DIN-pk kan produceren doet zijn werk heel soepeitjes. Hij brengt de wagen vlot op snelheid en heeft daarna ook nog wat pit in reserve. De vering van deze Galant is heel acceptabel. Toch blijft het stuurka- rakter ook van deze Japanner weer wat in het vage hangen. We moe ten het steeds weer constateren bij Japanse auto's: als het wat harder gaat moet men voortdurend attent blijven om kleine correcties uit te voeren. Wanneer daar net als deze Galant nog wat windgevoeligheid bij komt, werkt dat toch wat irrite rend. Ons werd verzekerd dat op dit aambeeld in Japan bij voortduring wordt gehamerd- Er zitten teveel overbrengingen in de besturing. In andere autolanden heeft men daar in vereenvoudigingen en derhalve verbeteringen aangebracht, maar Japan loopt wat dat betreft nog wat achterop. De Japanners kennende is men er echter van overtuigd, dat dit nog slechts een kwestie van (korte) tijd is. Het zijn overigens wel zaken, die niet of nauwelijks spelen bij lagere snelheden. Dan zal men met deze wagen helemaal geen moelijkheden hebben. Moet ook niet. Mag ook eigenlijk niet, want wil Hart Nibbri en Greeve ook met deze Galant wat bereiken, dan zal zij iets bijzonders moeten leveren. Want al zijn de concurrenten echt niet goedkoner, een prijs van f 14.700 voor deze Galant GL liegt er toch ook niet om. Temeer, omdat het benzinever bruik ook al niet zijn sterkste zijde is. Een verbruik van om en nabij de één op tien is ook niet niks. Maar goed. alles bij elkaar vonden we deze Galant een niet goedkope (maar ook niet dure), echt Japans ogende wagen, waarmoe men pro bleemloos voortreffelijk uit de voe ten kan. Voldoende ruimte om ook in de vakantietijd geen zorgen te kennen. En met voldoende comfort om behaaglijk van de ene plek naar de andere te rijden. Met. bovendien een heleboel kleinigheidje;, die het leven van de automobilist aanzien lijk kunnen veraangenamen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 19