Merckx: 'Men moet
kunnen verliezen../
Leidsenhage met smaakvol
werk naar Gymnaestrada
Dat is
wat een
echt
goede
renner
maakt
Profronde
Sleutels gaat plannen voor
Leids sportfonds uitwerken
Leeds uitgesloten
van EC-toernooien
TRAINER
ZATERDAG 14 JUNI 1975
SPORT
PAGINA 11
i ra
GRENOBLE De „animateur" van de wielerkoers zweept
de dolle Franse menigte, die straks de aankomst van Bernard
Thevenet tot een mooi chauvinistisch feest zal verheffen, nog
verder op: „Ik hoor zojuist, dat Eddy Merckx op de top van de
berg een achterstand had vanhij pauzeert even vak
kundig „...elf minuten!" Een enorm gejuich stijgt op, en als
de man in de trui van de wereldkampioen zo ongeveer een
kwartier later binnenkomt wacht hem een hels fluitconcert.
Merckx glimlacht, als hij de streep overschrijdt en staat de ver
slaggever vriendelijk te woord. Vroeger, twee jaar geleden nog,
zou hij woedend zijn weggereden na zo'n nederlaag, snel naar
het hotel, en met wat vertrouwelingen daarna een plan bera
men om wraak te nemen. Maar Eddy Merckx is veranderd
Door
Fred Racké
Als ik hem 's avonds in het hotel in
de bergen opzoek, staat hij vriende
lijk koutend met Freddy Maertens,
aan zijn fiets te sleutelen. En als
hij het zadel weer eens enige
millimeters heeft verplaatst vraagt
hij me: „heb je mij nodig? Laten
we dan op het terras gaan zitten".
Ja, Eddy Merckx is veranderd.
Vrolijker geworden, zo lijkt het.
Minder achterdochtig ten opzichte
van onbekende gesprekspartners, en
dat zijn er veel, want slechts
bijzonder weinigen mogen zich tot
de intimi van het wielerwonder
rekenen.
Of is dat joviale een pose? Er zijn
er, die dat zeker weten: „als Merckx
slecht rijdt is hij altijd vriendelijk.
En gemakkelijk te benaderen. Dat is
al meer vertoond". Het kan zijn,
maar zij, die de wonderlijke
wieleratleet jaren van dichtbij
volgden bespeuren toch een veran
dering in zijn gedrag. En een
zinsnede die heel vaak in het
gesprek terug komt: „Ik word
ouder". Klinkt vreemd, voor iemand
van dertig. Maar de maestro legt er
bij voortduring de nadruk op. Als
hij bijvoorbeeld uitlegt, waarom hij
in de Dauphine Libere met een
vriendelijke glimlach zijn afslach
ting onderging: - „ik ben veertien
dagen ziek geweest. Normaal is men
dan snel terug in vorm. Maar voor
iemand van dertig gaat dat
langzamer". En Raymond Poulidör
dan, die is toch al 38? „Jawel maar
hij richtte zijn seizoen heel anders
in. Hij meed de klassiekers, koerste
op 't gemak naar de de Tour toe.
Hij heeft niet geleden. Ik wel. Ik
rijd altijd alle koersen, dat moet ik
wel, dat ben ik aan mijn stand
verplicht. En als ik aan de start
verschijn let het hele peloton op
mij. Ze kijken naar wat ik ga doen.
Ze wachten af hoe ik de koers regel
en stellen zich daarop in. Ik heb het
altijd zwaarder dan de anderen, in
zo'n seizoen".
Hij haast zich daarna met de
verzekering dat dit geen klaagzang
wil zijn. Want tenslotte is hij met
„dit hard labeur" miljonair geworden.
Vervolgens: „dat men mij in
Frankrijk hoont, dat ben ik gewend.
Ik ben niet populair in Frankrijk, al
begrijp ik niet goed waarom niet.
Wel, als ik dan naar hier kom om
mij in vorm te rijden voor de Tour,
om hier terrein terug te winnen op
de anderen, die wel in vol bedrijf
bleven, dat weet ik, dat ik een
nederlaag ga lijden. En daar kan ik
dan om lachen. Als ik maar voel,
dat het niet voor niets is. En er zit
vooruitgang in. Iedere keer weer als
ik mij forceer, echt heel zwaar werk
doe en dat is het, als men zonder
de gewenste vorm de cols beklimt
dan merk ik, dat het weer al beter
gaat. Ik verwacht er met de Tour
weer helemaal te zijn. Vandaar, dat
ik i<j niet boos maak als men mij
uitfluit. Ja, vroeger misschien nog
wel. Maar ik word ouder".
Records
Records
Hji poseert gewillig als een familie
hem met alle gezinsleden op de foto
wil hebben. En vertelt dan: „men
zegt zo vaak, dat ik op records jaag.
Dat ik alle koersen in mijn carrière
gewonnen wil hebben en dat dan
vaker dan anderen dat ooit hebben
gedaan. Dat is niet waar. Ik kom
niet voor de zesde maal naar de
Tour om het record van Anquetil te
breken. Ik rijd de ronde, omdat ik
dat aan mijn baas verplicht ben nu
ik Italië heb moeten missen. Men
verwacht van mij tenminste een
grote ronde per jaar. Welnu, dat is
dan deze, ditmaal. Maar ik moet wel
zeggen, dat ik nooit op de fiets stap
om zo maar een koers te rijden.
Zonder te willen winnen. Vandaar
waarschijnlijk dat men zegt, dat ik
een recordjager ben." Dit is een
onderwerp waarover hij graag
praatde inzet van een betaalde
sportman, de verantwoordelijkheid,
die hij heeft ten opzichte van het
publiek. „Ik vraag een hoge prijs,
maar de mensen hbeben er dan ook
recht op om mij te zien. Men kan
zich niet in het peloton verschuilen
als men voor veel geld is geënga
geerd.
Ieder, die een vak beoefent moet dat
altijd zo goed mogelijk doen, ook
een wielrenner".
En dan maakt Merckx de cirkel
weer rond: „dus moet ik mij veel
inspanningen getroosten. Een paar
jaar geleden kon dat nog straffeloos,
nu moet ik er hoe langer hoe meer
voor doen. Harder en langer trainen.
Wie tien jaar lang op de kop van
het peloton rijdt heeft veel van
zichzelf geeist. En dan wordt dertig
jaar een hoge leeftijd". Het
moment van stoppen komt ter
sprake. „Ik heb indertijd gezegd, dat
ik rond mijn dertigste jaar zou
afstappen. En vorig jaar heb ik
mezelf nog twee seizoenen geven. Ik
ben het nog steeds van plaa Het is
niet zo, dat ik genoeg van fietsen
heb gekregen, ik doe het nog met
plezier. Maar ik wil ook niet als een
afgeleefde ma n in mijn gezin
terugkeren als mijn sportcarrière
erop zit. Ik heb nog een volgend
leven voor de boeg en dat moet ik
ook intensief kunnen leven. Op de
lauweren rusten is zo gemakkelijk.
Nee, ik weet nog niet precies wat ik
ga doen als ik niet meer koers.
Maar ik weet wel, dat bij alles wat
nog komt mijn gezin voorop staat".
Collega
„Ik vraag een hoge prijs, maar de mensen hebben er dan ook
recht op mij te zien. Men kan zich niet in het peloton ver
schuilen als men voor veel geld is geëngageerd.
LEIDEN De afvaardiging
van de Turnkring Leidsenhage.
die begin juli deelneemt aan de
zesde Gymnaestrada in West-
Berlijn, zal daar vrijwel zeker
een goede indruk achterlaten. De
130 personen tellende ploeg
«meisjes, jongens, dames, heren),
die een onderdeel vormt van de
1500 man sterke équipe van het
Kon. Nederlands Gymnastiek
Verbond, toonde gisteravond haar
boeiende Gymnaestrada-pro
gramma tijdens een „Grand Gala
de Gymnastique" in de eivolle
Vijf Mei-hal. Vooral het slot
nummer, het tonnenspringen,
oogstte bij de toeschouwers stor
men van applaus. Het grand gala
was een dankbetuiging van Leid
senhage aan de gemeente Lei
den voor het feit dat zij zo vaak
trainingsaccommodatie gratis ter
beschikking heeft gesteld.
Voor wie een vreemd2ling is in
deze tak van sport: de Gymna
estrada is het grootste evenement
in de gymnastiekwereld. Elk land
geeft er 'n aantal demonstraties;
het wedstrijdelement ontbreekt.
De Gymnaestrada is te beschou
wen als een soort beurs op het
gebied van de lichamelijke oefe
ning.
De Turnkring Leidsenhage
(met daarin de verenigingen
VDO-Leimuiden, Avanti-Voor-
schoten, Jahn-Hillegom, Sparta-
Leiderdorp, WIK-Wassenaar,
DOS-Noordwijk, DOS-Leiden,
Brunhilde en Excelsior) gaat in
Berlijn meedoen aan de zg. Ne
derlandse avond. Bovendien ver
zorgt de turnkring zelf nog een
speciaal half uur op een andere
dag, met lint- en jazzgymnastiek,
lange mat en springnummers.
Dat programma is men 14 jaar
geleden organisatorisch gaan
voorbereiden; daadwerkelijk ge
traind wordt er sinds een maand
of negen, drie uur per week.
Bij de demonstraties van gis
teren bleek dat de vele arbeid
bepaald niet vruchteloos is ge
weest. Er werd met heilig vuur
gewerkt, de prestaties hadden
niveau en de presentatie was
uiterst smaakvol. De ontwerpers
van het programma, de dames
Zwaai, Metz, Verzaal, Ranner en
de heren Bakker en Sieval (de
tableaux van Excelsior mogen ze
ker niet over het hoofd worden
gezien) komt een apart woord
van lof toe.
Er viel op deze avond nog aan
zienlijk meer t? zien wat straks
op de Gymnaestrada zal worden
getoond. Bijvoorbeeld de huis-
vrouwengymnastiek, waarin de
Leidsenhage-ploeg met daarin
dames van Nieuw-Brunhilde) deel
uitmaakt van een Nederlands
contingent van 450 dames. De
„huisvrouwen uit Leidsenhage"
lieten een goed stukje werk zien,
een afgepaste oefening zonder
complicaties. Voorts was er een
voortreffelijke jazz-oefening van
een KNGV-demonstratieploeg op
muziek van „Aldus sprak Zara-
thoestra".
RUUD PAAUW.
LEIDEN Het is nu zeker dat
de profronde van Leiden op maan
dag 23 juni verreden zal worden: or
ganisator Joop Riethoven heeft de
gemeentelijke toestemming inmid
dels binnen. Dat betekent dat op die
maandag renners als o.a. Joop Zoe
temelk en Gerben Karstens in actie
zullen komen op het traject Konin-
ginnelaan-Lammenschansweg - Zoe-
terwoudise Sjn-gel - Herenstraat - Ko-
ninginnelaan. De start van de ron
de over zo'n 55 km is om 19.00 uur
de toegang is gratis. Tijdens de ron
de zal worden gecollecteerd ten ba
te van het geestelijk gehandicapte
schoolkind.
Piet Biegstraten overhandigt het geschenk van de sportstich
ting leen maagdelijkebalaan Sleutels-voorzitter Jaap
Schinkel.
bs-
LEIDEN Piet Biegstraaten lan- bij de aanwezigen en met name
ceerde het plan gisteravond tijdens die Sleutels-leden die vorige week
de kampioensreceptie van Sleutels. Krefeld door de Oberburgemeister toog; Frans van der Berg (^revoor-
De voorzitter van de Leidse sport- werden ontvangen. De sperkers wens- zitter) en Teun Vonk.
stichting, pas terug van vakantie, ten de kersverse vierde klasser al
len veel succes in de KNVB. Jan
Persoon, die namens de afdeling 't
woord voerde, zei het jammer te vin
den dat "Sleutels" weggaat.
Piet Biegstraaten overhandigde de
gebruikelijke voetbal, ditmaal een
Bieg- -maagdelijke" witte zoals hij zei.
Biegstraaten werd gevolgd door
hebben gegeten of een raadselachti
ge virusziekte hebben opgelopen,
daar rijdt Eddy Merckx door. Dan
maar als tweede.
Eddy Merckx, het wielerwonder, dat
in de laatste jaren van zijn
sportloopbaan verkeert. E nin het
peloton eindelijk de erkenning heeft
gevonden die hij heeft verdiend. Er
rijden vrijwel geen vijanden meer
van hem in de grote groep. Merckx
is een collega geworden. Een man]
die toevallig heel goed kan wat die
anderen ook kunnen. De tijd is
voorbij, dat hem voor de voeten
werd geworpen, dat hij te veel wilde
winnen, dat hij de „markt" bedierf,
anderen geen kans gaf. Zijn
verhouding met de rest van het
rennersveld is uitstekend geworden,
ook met die renners, die door de
media achitereeowolgens tot „kroon
prins" en evenknie werden gebombar
deerd: Roger de Vlaeniinck, Freddy
Maertens. Merckx bekeek ze met
argwaan, liet zich door hen
prikkelen tot het levenren van
nog grotere prestaties. Maar het
zijn wel goede collega's geworden
omdat ze deden, wat ze in de ogen
van Merckx moesten doen: durven
te rijden, durven aanvallen, initia
tieven nemen.
„En dat", zegt hij. ,.is wat een
coureur tekent. Wat hem tot een
echt goede renner maakt; niet
alleen hard kunnen fietsen,
dat ook nog doen. Het risici
een nederlaag durven nemen. Ik ben
nog nooit afgestapt, als ik in een
verloren positie terecht kwam.
Waarom? Men moet kunnen verlie-
een. De mensen moeten ook in de
verliezer een goede sportman
kunnen herkennen". Hij heeft dat
allmiaa'l al eens geleden met feiten
gestaafd. Zijn wanhopige gevecht
met Luis Ocana, een paar jaar
geleden in de Tour is er het mooiste
voorbeeld van. Waar anderen
ploseling iets verkeerds blijken te
Joop
Hij aarzelt om de naam Joop
Zoetemelk te laten vallen. Maar het
komt er tenslotte toch van. „Die
Joop", zegt hij, „rijdt toch nog maar
altijd aan het wiel. En dat moet
niet, als je zo goed rijdt als hij. Als
je in vorm bent, als je het kunt,
dan moet je dat ook etaleren.
Trouwens, het is onmogelijk om een
ronde te winnen als je niet de koers
naar je eigen hand zet. Wie
uitsluitend op iemand anders let, die
loopt de kans, dat een derde er met
de prijs vandoor gaa't. En als je
door defensief rijden en uitsluitend
slimmigheidjes toch wint, dat ben je
geen echte, goede winnaar. Dan is
de prijs met profiteren van het werk
anderen verdiend. Je kunt het
je een keer permitteren, maar je
krijgt er vijanden door. En dan ben
je niet te best af".
Verwacht hij voor deze Tour
eenzelfde houding van Zoetemelk.
Merckx haalt de schouders op. „We
zullen wel zien", zegt hij ploseling
weer voorzichtig. „Hij is niet de
enige favoriet voor de ronde.
Hij zal er te veeï werk aan hebben
om ze allemaal achterna te gaan.
Dat geldt voor iedereen. Dus je
moet zelf heit initiatief wel nemen.
Als iedereen er zo over denkt kan
het een mooie ronde worden. Of ik
favoriet ben? Dat moet nog maar
worden afgewacht. In de ronde
van Zwitserland moet ik mijn
conditie op punt zetten. Als dat
lukt, dan hoor ik ook bij
voornaamste kanshebbers. Maar
men kan nooit van te voren zeggen,
diat men een koers gaat winnen".
Zijn enige ontwijkende antwoord in
het gesprek. Eddy Merckx Is
veranderd.
opperde de idee een fonds in het le
ven te roepen waaruit de bij 'n
"veldenruil" gedupeerde clubs (door
verlies aan gebouw e.d.) schade
loos gesteld kunnen worden. Sleutels
voorzitter Jaap Schinkel haakte
middellijk op het voorstel
straaten in en kondigde
overleg met de (aanstaande) kandi- sprekers namens de Centrale
daat-notaris Bart van Leeuwen een tactcommissie van Leidse voetbal
plan zal worden uitgewerkt om te verenigingen en de scheidsrechters-
komen tot een soort Leids sportfonds, commissie. Ook zij overhandigden ge-
Daarmee kwam dan het einde van
een geanimeerde receptie in het
stampvolle clubgebouw van Sleutels.
Een receptie voor de buitenwacht,
want spelers leden en donateurs
hadden al eerder het kampioenschap
van de afdelings-eerste klasse ge
vierd. En dat was maar goed ook
want vandaag moet de formatie van
trainer Mattie Keereweer in Zeist
spelen om het Nederlands kam
pioenschap voor afdelingsploegen.
De titel van "Sleutels" heeft ken
nelijk in voetbalminnend Leiden
heel wat los gemaakt. Een groot
aantal voetbalverenigingen, (met
voorop Hazerswoudse Boys dat één
punt achter De Sleutels eindigde)
uit de regio en de stad gaven acte de
présence. Niet echter wethouder
Tesselaar, die het bestuur schrifte
lijk zijn gelukwensen aanbood en
zich verontschuldigde voor zijn af
wezigheid. De aankondiging bracht
wat onverholen glimlachjes teweeg
Vrij
spel
Roeien Twee herenploegen met
Leidse vertegenwoordigers zijn aan
gewezen voor de drielandenroeiwed-
strijd NederlandWest Duitsland
Frankrijk die op zaterdag 28 juni
op de Bosbaan wordt gehouden. Het
zijn de dubbel twee van Asopos De
Vliet, Hollandia RC (Maan en Punt)
en de dubbel vier van Die Leythe/
De Hoop/Asopos De Vliet/Hades met
Robbers, Michels, Steigenga en
Brouwer.
ZURICH Leeds United is gisteren door de strafcommissie van de
Europese Voetbal Unie (UEFA) van de eerstvolgende Europese beker
toernooien uitgesloten. De strafmaatregel geldt tot aan het einde
van het seizoen 1978/1979.
De vernielingen, die de supporters van Leeds United tijdens het
duel tegen Bayern Miinchen in de finale van het toernooi om de
Europa Cup voor landskampioenen in het Pare des Princes in
Parijs aanrichtten, zijn voor de strafcommissie aanleiding geweest
de Engelse club voorlopig van Europa cupvoetbal uit te sluiten. De
UEFA liet nogmaals met nadruk weten, dat de clubs voor de gedra
gingen van de supporters verantwoordelijk zijn. Het is niet zeker of
Leeds protest zal aantekenen. Het bestuur zal zich daarover zaterdag
met manager Armfield, die in Zürich verbleef, beraden.
Zaterdagvoetbalvereniging Leiden
zoekt voor haar senioren
Sollicitaties en inlichtingen:
Brederode 18, Leiderdorp, Telefoon 07190794.
