De kop is eraf...
Emancipade
in Utrecht:
best de
moeite
waard
Gemütlich99
wandelen in
inZwitserland
I vis
I sport
ZATERDAG 24 MEI 1975
De kop is er weer af. Het nieu
we visseizoen is vanochtend in
alle vroegte begonnen. De opge
voerde spanning van de laatste
weken is vandaag weer ontladen
langs de waterkant. Keer op keer
constateer ik, dat er nog steeds
een aparte bekoring uitgaat van
zo'n eerste visdag. Eerlijk gezegd:
al zou ik vantevoren weten dat
er die dag geen visje te vangen
was, dan nog zou ik dat „hengel-
nieuwjaar" voor geen prijs wil
len missen. Een sfeer, die verge
lijkbaar is met die op een reü
nie, waar mensen elkaar na lange
tijd weer ontmoeten. Zoiets als:
jongens onder elkaar.
Over naar iets heel anders:
afgelopen zaterdag werd in
Amsterdam de laatste vergade
ring gehouden van de Algemene
Hengelaars Bond, afgekort AHB.
Een overkoepelend orgaan dat 69
jaar heeft bestaan en wier taak
wordt en is overgenomen door
de nieuwe landelijke organisatie
de NV VS. Ter gelegenheid van die
opheffing is een boekje versche
nen onder de titel „69 jaar hen
gelsporthistorie". Behalve het wel
en wee van bijna zeventig jaar
georganiseerde hengelsport zijn in
het boekje ook gedeelten opge-
vissen, die een goede vechters- nomen van vroeger verschijnen-
mentaliteit bleken te bezitten en de hengelsportbladen, zoals „Pis-
Ik slaap op de nacht, die voorat ap, op wat oudere leeftijd de sport cicultura", het orgaan voor de
gaat aan de start van het nieu- vissers, die er niet op bedacht
we seizoen steevast slecht. En dat zijn zeker v00r problemen zullen
terwijl ik vorige week toch al een stellen
„voorschotje" heb kunnen nemen Tegenover die meevaller stond
op het nieuwe seizoen. Het is na- v00r mij een grote tegenval.
mehjk een goede gewoonte van de ier, namelijk de vechtlust van
een fors uitgevallen forel in de
„eendenkooi". De ruim vier pond
zware regenboog, die ik door een
toeval ,aan de haak sloeg, bleek
nauwelijks in staat om enig te-
Organisatie. ter Verbetering
de Binnenvisserij om zo half mei
een visdag je te organiseren voor
de groep die valt onder de kwali
ficatie „schrijvende visser" of
„vissende schrijver". m j te bied6n By 6eh halve
Als „strijdtoneel" wordt elk misworp, waarbij de lijn om ?et.ls. aardlg
't Is geen visserslatijn, maar voor
al uw hengelsportartikélen kimt
u beter terecht bij:
Fa. Verhoog
in Nederland.
de kweekcomplexen Zien™ sioeTd^k^ei''nractive 1,1 het Mrste nui^r^
- O VB uitgekozen. Vorig
jaar waren dat de kweekvijvers na het ontwarren van het
Oostelijk Flevoland en dit jaar nylon gewillig naar de kant toe
vond het treffen plaats in Beesd
waar de OVB ruim dertig hec
tare kweekvijvers heeft liggen.
Voor mijzelf had ik een stille hoop
dat de visstandverbeteraars ons
de hele dag zouden laten vissen
in de „eendenkooi" op het com
plex. Dat
Dierenspeciaalzaak
Van Wageningen
Wij zijn ruim gesorteerd in hen
gelsportartikelen. Elke week verse
namelijk de enige maden en wormen. Tevens div.
soorten lokvoeren,
Nubro, Lokna. Ook het adres a
niet haarfijn
vaststaat welke vis erin zit en
hoe groot ze zijn. Bovendien is
de omgeving er wat natuurlijker
dan bij de overige plassen.
De heren hadden echter voor
de vroege ochtenduren anders be
slist en daarom mochten mijn
collega en ik het proberen in een
grote driehoekige vijver waarin
naast vele ruisvoorns driezome-
rige karpers waren uitgezet. Zon
der overdrijving mag gezegd wor
den, dat we tussen de „hengel- slepen. Een bittere teleurstelling,
«5 scheen °P zaterdag 8 oktober
1898, over dehengelsport werd
geschreven.
„Edele hengelsport" Hoe zulle
wij uwe verhevene eigenschap
pen kunnen schetsen, gij die dui
zenden onder ons zoo vele uren
van waar genot verschaft hebt
en nog steeds blijft verschaffen.
Is de gedachte alleen, dat gij
menig werkman des zondags uit
Justus de kroeg houdt, en hem de vele
goede gaven, die hij te genieten
digdheden, groente
zaden.
Padoclaan 1, Warmond,
telefoon 01711—10948.
Standplaatsen:
dinsdag markt Oegstgeest,
donderdag markt Leiderdorp,
vrijdag markt Katwijk.
professoren van Nederland" geen
gek figuur sloegen. De karpers
warend ie dag beslist niet bijzon
der bijitHustig, maar we slaagden er
toch in zo nu en dan zo'n kar-
pertje van tussen de dertig en
veertig centimeter te haken.
In het verleden is er felle kri
tiek uitgeoefend op de OVB waar
het de kweek van karpers betrof.
bloem- blad, dat uitsluitend aan de be
langen der binnenvisscherij ge
wijd wordt, een eereplaats (cur
sief gezet) in te ruimen?" 't Is
maar dat u het weet.
En als u mocht denken dat de
watervervuiling een verschijnsel
van de laatste tijd is: „In een
der locale bladen in Friesland ves
tigt een vischhandelaar de aan
dacht op de toenemende veront
reiniging van het boezemwater
door den afval van den fabrie
ken. Hij wijst erop, dat deze
voorgaande Jaren bleken
forelletjes van zo'n 150 a 200
gram wel leuke sport te kunnen
'vrouwe Fortune bleek me die ?utremiging (verpesting) zich niet
dag trouwens toe te lachcn, want bepaalt tot de onmiddellijke
paar worpen later 1
opnieuw raak. Tot ieders verras
sing, ook tot die van de OVB-
verscheen er een flinke
belang- snoekbaars boven water. Stom
geving der fabrieken, maar ha
ren hoogst nadeeligen invloed u-
ren ver in den omtrek uitoefent.
Hij dringt er daarom op aan,
overheeds-wege maatre-
toeval,
werk.
Het leuke
toch wel' aardig «elen genomen zullen worden,
rilt. Irwnnri tetrort +j» croon» T?oc
i zo'n visdag i
Die kritiek
rijk deel zeker gerechtvaardigd
omdat die gekweekte karper irn
de eerste plaats was bestemd voor
de consumptie. Hij groeide erg halve het feit, dat er~al3jd wel niet eens morden dat
snel, maar als het op vechten aan een visje gevangen wordt, het iets gebeurt?
kwam, gaf hij niet thuis. Jan luisteren naar de heren hengel-
Schreiner zei het onlangs nog professoren langs de waterkant,
treffend: ze kweekten kistkalve
ren voor een stierengevecht.
Enkele jaren geleden heeft men
bij de OVB echter een nieuwe
weS ingeslagen, die meer aan de ge]s hadden uitgegooid, had
wensen van de sportvisser tege
moet kwam.
Men is toen namelijk overge
gaan op het kweken van de zoge- steeds geen"teken
naamde wildhy bride-karper. Het gezien kwam hij voor de eerste schrijfgeld. Het lidmaatschap
so procent maal 'buurten. „Ik zit helemaal de Hengelaarsbond voor Leiden
Je kunt je dan beter voorstellen de heer A- L- Serlie' Jacques Ur-
hoe bepaalde vistheorieën in de lusplanteoen 418 Lelden..Hij vroeg
wereld komen. Even verderop dan mlJ iets
te vertellen
collega en ik de hen-
de hengelgrootheden zich ge- volgen komen hier de antwoor-
installeerd. den: hefc lidmaatschap kost f 22,50
Toen hij i
den: het lidmaatschap kost f 22,50
per jaar plus voor nieuwkomers
nog een klein bedragje
karper die
kweekbloed in de aderen heeft verkeerd ~in "de" buurt
het omstreken biedt het voordeel dat
riet. Er zitten wel karpers zat,
het recht krijgt
met
de andere helft afstamt m
van wilde soortgenoten, de zo ge- mVar "die "proberen* allemaal' tan kunstaas, levend aas of met twee
roemde boerenkarper. De strijd- kuit kwijt te raken bi] dat riet. hengels te vissen ln een groot
lust van driezomerige wildhybri- En dan vreten ze niet" We lieten aantal wateren in de wijde omtrek
de-karpertjes is me tijdens die vis de mededeling voor wat hij was. van Leiden
Enige tijd later kwam hij ten gelijkertijd
,1?5de tweede maal onze kant uit en
had nu weer een heel andere
dag geweldig meegevallen.
Ondanks het feit dat
kweekvijver maar een kleine
meter water stond, bleven
van Leidein (u moet dan wel te-
een kleine vis-
acté, f 11,75) beschikken.
Voor nadere informatie i
theorie op zijn boog: „Het is veel bond kunt u elke dinsdagavond
de soei»le Jang^e werphengel te koud, het water. Dan vang je
,-i.- niet". Een kromme hengel i
De enige speciaalzaak voor al uw
HENGEL
SPORTARTIKELEN
DE SPORT
HAARLEMMERSTR. 11, tel. 24020
derop aan de vijver sprak andere weg 234, Leiden,
taal. De voorraad excuses bleek
nog niet uitgeput, want toen hij
er nog steeds niet in geslaagd
was een visje te bemachtigen
kwam hij op de proppen met het
feit, dat hij eigenlijk helemaal
geen liefhebber was van karper
vissen, maar veel liever het kunst
aas hanteerde. We hebben maar
zachtjes ja geknikt.
Boelee's
hengelsportartikelen
HOGE RIJNDIJK 10, LEIDEN
TELEFOON 21393
Alles voor de vissport.
Maden
UTRECHT Als vrouw heb ik
steeds wat griezelend tegen het
fenomeen Emancipade aangeke
ken. Bij het horen en lezen over
ruzietjes wel en niet mee doen
Door
Henriëtte v. d. Hoeven
van diverse groeperingen, kreeg
ik even de neiging heel discri
minerend op te merken: „Dat zijn
nou weer echt vrouwen". Maar
juist omdat ik duidelijke twijfels
had over het nut van die hele
Utrechtse toestand ben ik er eens
gaan kijken.
Mijn eerste reactie was, dat moet
ik eerlijk toegeven, bah wat een
saaie toestand. En ik geloof dat
dit een reactie van vele mensen
is, die naar de Emancipade gaan
als naar een „uitje". Want de
Emancipade is niet te vergelijken
met de Femina, Hiswa of Auto-
rai.
Een middagje Emancipade moet
je niet doen met de instelling
„Kom nu laat ik het allemaal
eens gezellig over me heen ko
men". De Emancipade bezoek Je
omdat Je ergens al is het dan ook
heel diep weggestopt, niet hele
maal. tevreden bent met de rol
die je nu speelt in de maatschap
pij. Voor mensen die duidelijk
nieuwe wegen wülen inslaan, wil
len deelnemen in actiecomité's,
lid willen worden van verenigin
gen is er op de Emancipade in
formatie te over. Het Utrechtse
gebeuren komt op mij over als
een grote informatiebank. Ruim
190 groeperingen zijn er vertegen
woordigd van de politieke partijen
tot het Leger des Heils. Die dui
delijke gerichtheid zal er ook wel
de oorzaak van zijn dat het be
zoekersaantal wat is tegengeval
len. Vrouwen en mannen die zich
volkomen tevreden voelen in hun
huidige situatie zullen er nooit
aan denken de Emancipade te
bezoeken.
Als je geen geld voor een kajuit-
boot hebt kun je toch naar de
Hiswa gaan om je aan alle
prachtige boten te vergapen. Op
de Emancipade heb je niets om
je aan te vergapen, de „trekker"
voor mensen die alleen maar uit
nieuwsgierigheid komen en pas
sant een graantje meepikken over
emancipatie, ontbreekt. Het blijft
een zwerftocht langs folders,
brochures en foto's.
Toch durf ik te zeggen dat ik
een erg plezierige middag heb ge
had op de Emancipade. Vooral in
het „woonblok". Dat kwam door
de uitnodigende vormgeving van
de entree met grote foto's, toch
een sterk punt van deze Eman
cipade en door het feit dat ik niet
zo nadrukkelijk met „de vrouw"
werd geconfronteerd. Want dat
moet ik wel zeggen, ik ben dui
delijk aan de weet gekomen hoe
ik me als vrouw beter kan scho
len, actief kan zijn op wel hon
derd terreinen, maar hoe de rol
van de man in' die veranderde
maatschappij moet worden, daar
over ben ik maar weinig wijzer
geworden.
Het bezoek aan de Emancipade
heeftm ijn twijfel aan het nut
van zo'n grote manifestatie niet
kunnen wegnemen. Als je bewust
bent dat er iets aan de rol van
de vrouw moet worden gedaan,
kan de Emancipade je ideeën aan
de hand doen op welke manier je
je zou kunnen inzetten, als je
het alllemaal wel goed vond zal
de Emancipade je niet inspireren
tot emancipatie-daden.
UTRECHT Eerlijk gezegd is
de Emancipade totaal anders dan
ik me had voorgesteld. Dit groot
scheepse evenement, georgani
seerd in het kader van het Jaar
van de Vrouw, heeft de afgelo-
De deelnemers die voor en ach
ter ons liepen vonden dit prachtig,
want zingen tijdens het lopen zijn
ze daar helemaal niet gewoon. Met
hun rode kniekousen en lichtbrui
ne kniebroeken lopen die Zwitsers
stug door en ze doen hun mond
niet open dan voor het nuttigen
van versterkend voedsel.
Het is helemaal niet zo'n feeste-
rig aangelegd volk, want ook tij
dens de intocht was er weinig te
beleven. En dat is ln Nijmegen
een evenement, waarvoor men al
de avond tevoren een stoel aan de
berm zet om verzekerd te zijn van
een goed plaatsje
Toen wij op de laatste dag ln
Bern aankwamen en onze ruggen
rechten voor'n laatste krachts
inspanning, was er nog geen kip
te zien. Een uur later stonden er
misschien twee- of drieduizend
toeschouwers langs de weg, die
als was het een onderbetaald
baantje slechts af en toe een
kort applausje weggaven.
Het leek wel een stille omgang,
begeleid door fanfaremuziek. Er
was geen gejoel, geen feest, geen
bloemetjes voor de dappere wan
delaars. Wel ging er een spontaan
hoeraatje op voor de Israëlische
groep piloten en stewardessen van
de El-Al.
Behalve dan van het eten (dat
zo zwaar was dat het maar goed
was dat er gratis bonnten waren
verstrekt) kan er van Bern geen
onvertogen woord worden gezegcj.
De route die door de heren or
ganisatoren was uitgestippeld
(waarschijnlijk niet uitgelopen,
want anders hadden ze zich bij
de hoogste heuvels wel bedacht),
was bijzonder mooi. De kleine
bosweggetjes met kiezelsteentjes
en modder (heel leuk wanneer
je bergafwaarts gaat) waren
prachtig. Als Je er met z'n
twaalfduizenden doorheen loopt,
is de rust natuurlijk iets minder
nadrukkelijk, maar normaal ge
sproken zou het er ideaal zijn
voor een rustieke wandeling.
Al met al was het een wandel-
festijn waar weinig massale lol
aan te beleven was. Het bleef by
'gemütliche' gezelligheid en ge
nieten van natuurschoon. Maar
die vier journalisten zijn ondanks
dat (of misschien wel dankzy
dat) zó enthousiast geworden, dat
ze mooi de Vierdaagse eens gaan
proberen. En als dat lukt zullen
de Zwitsers die in Nijmegen mee
lopen weten wat feesten is
pen weken zoveel negatieve kri
tieken en voor-publiciteit gehad
dat ik in de stellige overtuiging
verkeerde in de Utrechtse Jaar
beurshallen een kale, ongezellige
troep te zullen aantreffen, be-
vodkt door een stel fanatiek ogen
de vrouwen die my als mansper
soon wel met de nodige achter
docht tegemoet zou treden.
Door
Bert Paauw
Niets van dit alles. Wat ik aan
tref is een groot aantal goed uit
ziende stands, stapels folders,
tydschriften en ander informa
tie-materiaal met vriendelyk toe-
kükende, toelichtende en uitleg
gevende vrouwen.
Waarom dan al die negatieve
opmerkingen aan het adres van
de Emancipade of van emanci
perende vrouwen in het alge
meen? Goed, je kunt de mani
festatie natuuriyk geldsmyterij
vinden maar er zijn bepaald wel
gekkere evenementen te beden
ken waar geld aan wordt besteed.
Trouwens, wie maakt uit wat zin
vol is of niet?
Je kunt natuuriyk ook de hele
vrouwen-emancipatie onzin vin
den maar dan nog blyft onder
meer het feit overeind dat „vrouw
zyn" velen in deze maatschappü
verhinderd datgene te bereiken
waartoe ze de capaciteiten heb
ben wat ze zich voor ogen heb
ben gesteld. Lang niet iedere
vrouw voelt zich nou eenmaal ge
lukkig in het huishouden.
Jammer eigenlijk dat al bij voor
baat een manifestatie als de
Emancipade veel smalende op
merkingen losmaakt. Het is trou
wens niet moeilijk om het evene
ment zelf in het belachelyke
te trekken. Je zet maar een aan
tal kreten en leuzen die Je aan
treft op een rytje en klaar is
Kees. Lachen maar jongens.
Jammer eigenlijk dat de Eman
cipade zo'n teleurstellend aantal
bezoeksters (ers) trekt. Want er
is zeer zinnige informatie, over
arbeid, over scholing, over leven
en welzijn, over kerk en vrede,
over politiek, over wonen, over
de derde wereld en over vrou
wenorganisaties verkrygbaar.
Daar is niets belachelyks aan,
niets fanatieks aan, gewoon, je
kunt informatie krygen als je
dat hebben wilt.
En al zien een heleboel mensen
om wat voor redenen dan ook
de manifestatie niet zo zitten en
al willen de sexuele hervormers
van de NVSH vanwege de teleur
stellende bezoekers-aantallen
„voor het zingen de Emancipade
uit", zoals leerlingen van de
school voor de journalistiek het
in de Emancipade-krant om
schreven, de Emancipade is best
de moeite waard. Tot 8 juni kan
het nog.
Opvallend veel vrouwen van middelbare leeftijd, zelfs in
klederdracht, komen een kijkje nemen op de Emancipade.
BERN „Je loopt zonder een
oentje pijn", zei een Hollands
manneke uit Vleuten, dat de
Tweedaagse mars van Bern op
klompen heeft uitgelopen. Deze
mars, de zestiende alweer, is een
zusje van de grote Vierdaagse van
Nymegen. Door veel fanatieke
wandelaars wordt deze mars be
schouwd als een kleine training
voor Nymegen en jaariyks trek
ken er dan ook heel wat Hollan
ders naar Zwitserland om de kuit
spieren eens danig te beproeven.
rw 9 t I 1 Door
Dit jaar waren het er ruim vyf-
honderd: militairen, politie-agen-
ten en gewone burgerlieden. Bur
gerlieden als de leden van fte
Leidse wandelkring, die in Zwit
serland al een uitgebreide repu
tatie bezitten. Zy vertrokken op
vrydagmiddag (vorige week, dus)
met een bus uit de sleutelstad, om
op zaterdagochtend precies op tijd
aan de start te kunnen verschy-
nen. En 's zondags na de intocht
werden zy weer ingeladen om 's
maandags op tyd aan het werk te
kunnen gaan
En dan de 47-jarige Erik Vos uit
Haarlem, die al voor de veertiende
keer meeliep in Bern en die straks
van vijftien tot en met achttien
juli, voor de tweeëntigste keer
gaat lopen in Nymegen.
Er waren ook een paar ónge
wone burgerlieden uit Nederland.
Ongewoon in de zin van zeer on-
gebruikelyk. Normaal gesproken
zyn journalisten dat weet een
kind niet uit hun stoel te
branden, zy ervaren dit soort
sportieve evenementen vanuit een
comfortabel perscentrum, waar
drank en sigaretten voor het grij
pen staan.
Zo niet in Bern, waar liefst zes
Hollandse broodschrijvers aan de
start verschenen teneinde veertig
kilometer te verslaan. Op de eer
ste avond gingen er twee door de
knieën door blaren van ongekend
groot formaat, maar de overigen
hebben de eindstreep gehaald, on
der het onvervaard zingen van
meestampers als "Zie ginds komt
de stoomboot" en "Dona nobis pa-
Dit is Theodorus van Husen,
zestig jaar oud, uit Vleuten. Hij
liep de Tweedaagse van Bern op
klompen, is echter in het dage
lijks leven geen boer, maar spoor
wegbeambte.
