GESPREK OVER
ZAAK MARIJNIS
Weer praten over flat Rijnsburgersingel
Wie in moeilijkheden
zit, kan er altijd in
m
Over Eendracht
College
kraakt
rapport
J.A.B.
LEZERS SCHRIJVEN
Tussen commissie en leraren
Een Ding van Parade:
het muzikale leven
binnen universiteit
MAARTENSHUIS AAN JACOBSGRACHT:
DINSDAG 27 MEI 1975
Raad niet enthousiast over nieuwbouwplan voor werkende jongeren
LEIDEN Met uitzondering van
de VVD-fractie blijkt er maar wei
nig enthousiasme in de Leidse raad
te bestaan voor de bouw van een
blok flats aan de Rijnsburgersingel
ten behoeve van de Stichting Huis
vesting Werkende Jongeren. Het col
lege en de raad gingen uiteindelijk
akkoord met een motie, die werd in
gediend door Beijen (PPR/PSP/
D'66), waarin B. en W. worden uit
genodigd om met he stichtingsbe
stuur te gaan praten over een moge
lijk andere beter geschikte plaats
voor de flats.
Wethouder Waal pleitte ervoor
eerst het bouwrapport af te wachten
waaraan op dit ogenblik de laatste
hand wordt gelegd. Dan zullen pre
cies de consequenties van de bouw
aan de Rijnsburgersingel op een rij
tje zijn gezet. Zo vroeg hij zich on
der meer af. wie er zou moeten op
draaien voor de voorbereidingskos-
ten wanneer een nieuwe plaats ge
vonden zou worden.
Het raadslid Beijen was begonnen
met een uitvoerige opsomming van
de bezwaren, die tegen de bouw van
de flats zijn gerezen. Hij noemde
daarbij de bewoners van het Pavil
joenhof die geheel ingesloen drei
gen te raken door hoge gebouwen.
Bovendien is gewezen op het gevaar
voor een gestoorde tv-ontvangst.
De Bond Heemschut heeft bezwaar
tegen het slopen van de foyer van
Luxor, terwijl de Adviesraad voor de
Binnenstad het bouwwerk vindt de
toneren in de bestaande bebouwing
langs de Rijnsburgersingel. Er is, zo
zei Beijen, een enquete gehouden on
der de omwonenden waarbij 85 for
mulieren zijn uitgereikt. Er kwamen
75 reacties binnen, waarvan er
slechts twee waren die geen bezwaar
hadden tegen de bouw van het flat-
blok.
Een ander bezwaar vond Beijen,
dat het bestemmingsplan dat voor
dit gebied geldt, en op basis waar
van de bouwvergunning moet wor
den uitgegeven, dateert uit 1960—'61.
Aan de hand van een enkel voor
beeld maakte hij duidelijk hoe de
inzichten op het punt van de stads
ontwikkeling inmiddels zijn gewij
zigd. Bovendien wees hij erop, dat de
bouwplannen niet helemaal volgens
het bestemmingsplan zijn, omdat 't
gebouw twee meter op grond staat,
die als bestemming "openbare weg"
heeft gekregen. Beijen vond in elk
geval, dat voorkomen zou moeten
worden dat gebouwd wordt in strijd
met het bestemmingsplan, al zei hij
sterk de voorkeur te geven aan een
andere plaats.
Wethouder Waal stelde vast, dat
het aannemen van de motie de pro
blemen niet oplost, omdat dan nog
niet de 'vraag is beantwoord wie de
schade betaalt. Beijen bracht daar
tegenin, dat dan eerst maar eens
bekeken moet-worden wie de schuld
daarvan is: de gemeente of de stich
ting. "Het schadebedrag mag toch
geen argument zijn om te zeggen,
dat de flat dan maar gebouwd moet
worden", aldus Beijen. WD'er Van
Duijn vond dat er met het oog op
de grote werkloosheid maar eens
spijkers met koopen geslagen moe
ten worden en dat er door de raad
een "redelijke vorm van zakelijk
heid" in acht genomen zou moeten
worden.
ADVERTENTIE
xV_
Haarlemmerstraat 181
Gouden ringen
voor dame of heer.
Juwelier v. d. WATER
heeft een uitgebreide collectie.
Ook in briljant.
Altijd voordelig.
Eigen ateliers.
LEIDEN Het Leidse college
van B. en W. heeft op niet mis
te verstane wijze kritiek gele
verd op het rapport dat onlangs
door het Juridisch Adviesbu
reau (Leidse rechtswinkel) is
uitgebracht over de vaststelling
van de huren door de woning
bouwvereniging „De Een
dracht". In het rapport Werd
diverse malen met de beschul
digende vinger naar de gemeen
te Leiden gewezen.
Het college schrijft: „Allereerst
moet ons van het hart dat de
opzet van het rapport bij ons
eerder het begrip 'warwinkel*
dan het begrip 'reohtwinkel' op
roept. Een duidelijke vraagstel
ling van heit onderzoek ont
breekt. Met geen wotfrd wordt
gerept over de opzet van het
onderzoek, de onderzoekmetho
den, de bronnen en de wijze*
waarop het onderzoek is uitge
voerd. Het ontbreken hiervan
maakt de inhoud van het rap
port en de daarin vervatte
beschuldigingen in hoge ma
te oncontroleerbaar. Rest een
complex van beweringen, feite
lijke beschrijvingen, veronder
stelde feiten, juridische argu
menten, politiek-gevoelsmatige
uitspraken en inêiniuerende
uitroepen welke naar wij ver
moeden verondersteld worden
het rapport een maatschappij
kritisch karakter te geven".
Verder .is volgens het college
een aanzienlijk gemis in het
rapport dat er van enig logisch
opgebouwde overgang van ver
melde feiten en beweringen
naar geponeerde conclusies geen
sprake. „Dit is te spy tiger daar
deze conclusies een breed scala
van beschuldigingen bevatten".
De bewering in het rapport,
dat bü De Eendracht slechts
een onderzoek van 10 procent
van de woningen zou hebben
plaatsgevonden noemt het col
lege onjuist. „Ten aanzien van
de vooroorlogse woningen kan
van een bijna volledig onder
zoek worden gesproken, aange
zien 80% (426 van de 548 wo
ningen) onderzocht is". Ook on
juist noemen B en W de ver
melding in het rapport, dat er
begin december 1974 een ge
sprek zou z«n geweest tussen
het bestuur van De Eendracht
en wethouder Verboom (Volks
huisvesting). „Dit gesprek heeft
nimmer plaatsgevonden" zo
schrijven B en W aan de Leid-
se rechtswinkel.
Opnemen van brieven ln De redactie behoudt zich
deze rubriek behoeft niet te daarenboven het recht voor
betekenen dat de redactie om bijdragen te weigeren dan
het met de Inhoud eens Is. wel ln te korten.
Teleurstelling
in Maredorp
Voor de bewoners van de binnen-
stadlwyk Maredorp breken beslissen
de weken aan. Nadat de buurtvere
niging via het ministerie van C.R.M.
te horen had gekregen dat het plan,
om in nauw overleg met de gemeen
te voorbereidend werk te gaan doen
om tot een rehabilitatie-plan te
komen in Haagse kringen positief
ontvangen was, is contact gezocht
met de gemeente. Ook hier klonken
instemmende geluiden, zij het dat
men wat onwennig aankeek tegen
de tot nu toe vrij ongebruikelijke
gang van zaken dat bewoners van
een wijk hur^eigen bonen willen hel
pen doppen.
Voor een goed begrip is het wellicht
nuttig met een paar woorden weer
te geven op welke wijze tot nu toe ac
tie is gevoerd.
Het beginpunt ligt in de periode dat
een groep wijkbewoners zich begon
bezig te houden met het toenemend
verval, verkeersoverlast en onveilig
heid speciaal voor het jonge kind
en de bejaarde wijkbewoner. De on
leefbaarheid nam sterk toe. Er is
met veel pijn en moeite een kinder
speelplaats bevochten in de Van der
Werfstraat. Ook zijn er hier en daar
wat boompjes en bloembakken by-
gekomen. Maar het bleef "rommelen
in de marge".
Langzamerhand werd het accent in
het denken over verbetering van de
leefbaarheid in de wijk verlegd naar
de aanpak van de wijkvernieu-
wing/rehabilitaie zelf, vooruitlopend
op, maar toch als onderdeel van een
voorbereiding op een nog steeds ont
brekend gameemteiyik bestemmings
plan.
Helaas moest het bij denken blij
ven, omdat de tijd en capaciteit
voor een goede overlegsituatie met
de gemeente ontbrak.
In overleg met het Landelijk Om-
budsteam voor de Stadsvernieuwing
zijn toen de mogelijkheden onder
zocht om die tijd en capaciteit via
C.R.M. gesubsidieerd te krijgen. Dat
dit mogelijk was, moge blijken uit
de aanhef van dit schrijven.
Wie schetst echter onze verbazing
toen wij in deze krant van 16 mei
j.l. uit een klem artikeltje moesten
vernemen dat de wethouder voor
stadsontwikkeling, de heer C. D. J.
Waal, heeft meegedeeld dat Mare
dorp nog meer geduld moet uitoefe
nen voordat met het vormgeven van
de plannen kan worden begonnen.
Motief: gebrek aan mankracht bij
de gemeentelijke diensten.
Weer zo'n argument waarbij prak
tische problemen preveleren boven
het nadeel dat' veroorzaakt wordt
door het uitstellen van ons plan. Die
mankracht is in de wijk wel dege
lijk aanwezig en C.R.M. wil betalen.
Waar blijft de gemeente?
In eerste instantie werkt zo'n amb
telijke uitspraak weer enorm depri
merend. Immers; al deze activiteiteh
kosten de medewerkers uit de wijk
ontzettend veel tijd en energie, dat
alleen uit idealisme en liefde voor de
eigen omgeving, de binnenstad, ge
voed wórdt. Als dit idealisme, dat bij
vele groeperingen leeft, steeds weer
door gebrek aan overleg, achterdocht,
prestatiedrang of god weet wat voor
oorzaken een deuk krijgt, kan het
wel eens omslaan in gevoelens van
ongeloof, laat maar waaien, mach
teloosheid. Een stad met zo'n men
taliteit is gedoemd ten onder te
gaan.
De werkelijke machteloosheid wordt
in stand gehouden door een uit de
aard van het werk in de verschil
lende wijken voortkomend onderling
langs elkaar heen werken, blindva
ren op eigen gedachten en het ont
breken van gericht overleg.
De gemeentelijke overheid kijkt arg
wanend toe, terwijl het de motor zou
moeten zijn om deze aktiviteiten op
gang te houden en te coördineren.
Alleen al de motivatie van waaruit
men besluit zich in te zetten voor de
verbetering van de eigen woonomge
ving moet toch de moeite van het
geven van alle aandacht al recht
vaardigen. Ook al lijken bepaalde
ideeën soms wat weinig realiteits-
belust, men moet er van uitgaan dat
de gebruikers van de binnenstad, de
bewoner, de winkelier en de markt
koopman'de mensen bij uitstek zijn
die kunnen weten wat er moet gebeu
ren in de stad. Want dat er wat moet
gebeuren staat nu wel vast.
Ook -bij de Kamer van Koophandel
is men zich dat bewust aan het wor
den.
De stichting die de K. van K. wil
oprichten krijgt als doelstelling mee
"de economische functie van het
cenrtum van Leiden te bevorderen,
in evenwichtige samenhang met de
sociaal culturele en ruómteiyke as
pecten". Een mooie zin. Jammer al
leen dat men voor de oprichting al
heeft besloten geen plaats in te rui
men voor vertegenwoordigers uit de
sociale- en culturele sfeer. Met het
bij voorbaat uitsluiten van deze groe
peringen wordt meteen al de voos
heid van de toch mooi bedachte doel
stelling aangetoond. De nadruk ligt
op de economische belangen van een
beperkte groep. Hoe over de binnen
stad gedacht wordt blijkt al uit de
arrogante uitspraak "De deelnemers
in de stichting zullen zich om te
beginnen de vraag moeten stellen,
wat zij met de binnenstad willen".
Alsof de binnenstad een stuk vlees
is dat slechts door de brutaalste hon
den zal worden uiteen gereten.
Op alle fronten ontbreekt de dialoog.
Het eenzijdig bezig zijn van de ge
meente lijdt tot verwoestingen in
de binnenstad als b.v. de "city ring".
Eenzijdigheid leidt tot een Bijlmer
meer. een Merenwyk etc.
Het eenzijdig bezig zijn van een
uitsluitend op economische belangen
uitzijnde stichting Leidse binnenstad
zal leiden tot Hoog-Catharyne-ach-
tige ontwikkelingen.
Het eenzijdig bezig zijn van wijk-
comité's zal eveneens tot verstarring
en frustaties bij de betrokkenen aan
leiding geven.
De dialoog tussen de groepen onder
ling, in de ruimste zin, zou een meer
verfijnd begrip verbreiden, zou mis
schien de grove verkeerde beslissin
gen in de vormgeving aan de stad
kunnen vermijden, omdat verbanden
in de denken en waarnemen ont
huld worden die tot nu toe onopge
merkt hun invloed uitoefenen. Op
deze wijze kan de hiervoor geciteer
de zin van de K. van K-functiona
ris gewyzigd worden in; "De ge
bruikers van de Leidse binnenstad
zullen zich om te beginnen de vraag
moeten stellen, hoe zij met geza
menlijke inspanning en in overleg
kunnen komen tot herstel van de
binnenstad in culturele, sociale en
economische zin".
Aan Maredorp zal het niet liggen
deze stelling waar te maken.
Buurtvereniging Maj-edorp
Janvossensteeg 5
Leiden
LEIDEN CDA-fractieleider Driessen heeft als enig raadslid
gisteravond gestemd tegen het inmiddels uitgevoerde besluit om een
schilderij uit het Lakenhal-bezit te schenken aan de Leidse univer
siteit in het kader van het 400-jarig bestaan. Hij vond het onjuist,
dat bezit van het museum wordt afgestoten en vroeg ach af waarom
in plaats daarvan geen opdracht was verstrekt aan een Leids kunste
naar. Wethouder Oosterman was het in principe eens met Driessen,
dat geen museumbezit moet worden weggeschonken, maar vond dat
het ditmaal ging om een bijzonder geval. Driessen vond van niet en
bleef tegen.
LEIDEN Net op tyd nog hebben
de Leidse musicoloog Jan Doove en
de student in de rechten Luc Knöd-
ler een bydrage weten te leveren aan
het eeuwfeest van de universiteit.
Van hun hand is namelijk „Een Ding
van Parade" verschenen. Het is een
boek, waarin een globale beschrij
ving wordt gegeven van het muzi
kale leven binnen de vierhonderd-
jarige Leidse Universiteit. Het rijk
geïllustreerde boek, waarvan de eer
ste oplaag vyftienhonderd: exempla-
deel uit composities van Leidse mees
ters uit het verleden en het heden.
Dit derde deel is zoals de auteurs
het gistermiddag tydens de presen
tatie van het boek stelden bedoeld
om de muziekmininende lezers zelf
aan het spelen te krijgen.
In het hieraan voorafgaande deel
worden de namen vermeld van allen,
die in de lidmaatregisters van de
universiteit als musicus worden ge
noemd. Ook worden in dit tweede
deel de bewaarplaatsen genoemd van
i bedraagt, wordt uitgegeven door die composities, die in de loop
de eeuwen bewaard zyn gebleven. De
titel van het boek is ontleend aan
een brief van de Leidse kapelmeester
Christian Rüppe, waarin gewag
het feit dat een
lector in de
toonkunde het naar zyn mening ver
keerd afgestemde orgel in het Groot-
Auditorium .slechts een ding van pa
rade' noemde.
Op de foto bladeren de auteurs in
New Rhine Publishers. De prijs be
draagt tot en met 20 juni f 22,50 en
na deze datum zeven gulden meer.
„Een Ding van Parade", dat binnen
vyf weken is geschreven en gedrukt, wordt gemaakt
bestaat in feite uit drie delen. Het negentiende-i
eerste deel, dat drie hoofdstukken
bevat, geeft een historische beschry-
ving van het muziekleven binnen de
universitaire gemeenschap, het twee
de deel bestaat uit biografische en
bibliografische byiagen en het derde het pas verschenen boek.
LEIDEN De gemeentelijke commissie voor onderwijszaken zal donderdag in allé openbaar
heid met de leraren van de Rembrandt scholengemeenschap praten over de ontslagprocedure
van de leraar Paul Marijnis. Wethouder Tesselaar deelde gisteravond in de gemeenteraad mee,
dat de bijeenkomst ook toegankelijk zal zijn voor de leerlingen, zij het dat er enige ruimtelijke
beperking zal bestaan.
ven van Marijnis als leraar een strui
kelblok voor de ontwikkeling van een
beter onderwijsklimaat, terwijl de
schoolleiding onder meer spreekt o-
ver oncollegialiteit. In de brief vraagt
't actiecomité zich af of de wethouder
zich nu achter de schoolleiding heeft
geplaatst of dat hij de eigen argu
mentatie handhaaft. De hele proce
dure is volgens het actiecomité om
geven door een waas van geheimzin
nigheid.
Tenslotte deelde wethouder Tesselaar
de raadsleden gisteravönd nog mee,
dat aan de ouders van leerlingen
van de Rembrandt scholengemeen
schap inmiddels een brief is gestuürd.
Daarin staat onder meer dat iedereen
op eigen wijze uiting mag geven aan
zijn gevoelens, maar dat niet zal
worden toegestaan, dat het onderwijs
op de school daardoor schade lijdt.
In. de brief wordt verder een kort
overzicht gegeven van de gebeurte
nissen rond de kwestie-Marijnis en
worden de overwegingen genoemd die
hebben geleid tot het besluit van B
en |W om Marijnis niet te continue
ren: ''Het recht doen aan het be
lang van de betrokken docent," het
erkennen van de deskundigheid van
de schoolleidingen het handhaven
van een optimaal onderwijsklimaat".
In de brief wordt ten slotte opge
merkt dat "de betrokken partijen
zulk een verschil van inzicht demon
streerden dat een vergelijk niet mo
gelijk bleek".
LEIDEN Het Maartenshuis aan
de Jacobsgracht is een in Leiden
nog niet zo bekende instelling. Toch
werd al in 1736 in de voormalige
kazerne gestart met wat toen was
"de opvang van wezen en bejaar
den". Nu is het een huis voor min
derjarigen met huislelijke of privé-
moeilijkheden, en toen in 1973 de
laatste bejaarde stierf werd de vrij
gekomen ruimte benut voor de op
vang van vrouwen, eventueel met
hun kinderen, die thuis in een cri
sissituatie zijn geraakt.
Er werken op het ogenblik nog
vijf Dominicanessen uit Voorschoten,
maar het grootste deel van de lei
ding bestaat uit geschoolde léken.
Voor de in totaal 50 minderjarigen
zijn er vijftien pedagogisch geschool
de leiders en leidsters, een maat
schappelijk werkster, een part-time
psycholoog en enkele stagiaires. Ver
der is er het nodige administratieve
en huishoudelijke personeel, onder
wie ook een kok. De kinderen tot
veertien jaar, die meestal thuis in een
moeilijke situatie zaten leven in
Huize St.-Maarten in drie groepen;
er wordt naar gestreefd het leven
in de groepen zo te laten verlopen
als in de meeste huisgezinnen: de
kinderen moeten er zich thuis voe
len. Voor de oudere meisjes, van
veertien tot eenentwintig jaar, is de
situatie anders: naast- de gemeen
schappelijke ruimte heeft ieder een
eigen zit-slaapkamer.
De bedoeling is dat het huis een
thuis is voor de minderjarigen, maar
dat ze verder gewoon aan het "open
bare leven" deelnemen: ieder gaat
naar z'n school - of z'n werk en wie
wil kan lid worden van alle moge-
ïyke clubs die hier in Leiden voor
handen zijn. Zoals in elk gezin krij
gen de kinderen hun zakggeld en de
ouderen kledinggeld. De Stichting
St.-Maartenshuis is christelijk, maar
iedereen is welkom en vrij in z'n
keuze. Van de tijd dat er nog veel
Dominicanessen werkten is er nog
een kapel, waar af en toe nog wel
bijvoorbeeld een jongerenmis plaats
vindt, maar men wil niemand dwin
gen.
De oudere meisjes leven niet zo in
groepen als de jongeren. In nor
maal overleg zijn zij vrij om te
gaan en te staan waar ze willen.
De voorzitter van het Stichtingsbe
stuur prof. Lemairet formuleert het
aldus: "Geprobeerd wordt hen te
begeleiden tot persoonlijke en maat-
schappeiyke zelfstandigheid".
Toen het bejaardenwerk ophield,
werd gekozen voor de opvang van
vrouwen die thuis in een crisissitua
tie waren geraakt. Deze vrouwen
worden soms letteriyk gedwongen
het huis te verlaten en staan dan
al of niet met kinderen op straat.
De contacten met de gemeentelijke
instellingen worden erg goed ge
noemd, en vaak via deze instellin
gen komen de vrouwen in het huis
aan de Jacobsgrachtl. Verleden jaar
werden 25 vrouwen, sommigen met
kinderen, geholpen. Soms voor korte
tijd, soms voor enkele maanden.
Zowel bij de opvang van vrouwen
die in een noodsituatie verkeren als
bij die minderjarigen die thuis of in
hun omgeving in de knel raakten,
wordt ernaar gestreefd iedereen te
rug te laten keren naar z'n oude om
geving zodra dat mogelijk is. In die
tussentijd wil directrice mevr.
Steenland iedereen een zo goed mo
gelijk "thuis" geven.
Tijdens een rondwandeling door
het huis, met véél zinnige binnen
plaatsjes, valt inderdaad de onge
dwongen, huiselijke sfeer op waarin
iedereen met elkaar omgaat. Het is
een goed geschikt gebouw, vier jaar
geleden nog pas gerestaureerd, hier
en daar voorzien van oude gevelste
nen; maar ondanks de antiquiteit is
het overal licht en ruim. "Op dit
moment", vertelt mevr. Steenland,
"zijn er vijftig mindejarigen, er is
plaats voor zo'n negenenzestig; en
er zijn vier vrouwen die in moeilijk
heden waren geraakt. Voor hen is
eigenlijk onbeperkt ruimte: wie in
moeilijkheden zit en bij ons aan de
deur klopt kan er altijd in."
Tijdens die besprekingen zullen
onder meer aan de orde komen de
brief die 310 leerlingen van het Rem
brandt hebben geschreven aan de
wethouder van Onderwijs en de brief
van het lerarencomité van diezelfde
scholengemeenschap, waarin infor
matie wordt gegeven over het ont
slag van Paul Marijnis. Ongeacht
wat er donderdag uit de besprekin
gen zal komen wilde de communist
Hoeven, dat het ontslag van Marij
nis op de agenda van de volgende
raadsvergadering zou worden ge
plaatst. Volgens Hoeven zou dat de
mogelijkheid openen om in de vol
tallige raad te spreken over de re
sultaten van de hoorzitting.
PvdA-raadlid Duivesteyn wees
erop, dat de bevoegdheden tot het
niet continueren van een leerkracht
liggen bij het college van B. en w.
ongeacht wat de raad daarover zegt.
CDA'er Bosch vond dat het beleid
van de wethouder in deze kwestie
best in de raad ter discussie gesteld
zou kunnen worden, maar dat hij 't
aan de commissie wilde overlaten
om te besluiten tot eventuele plaat
sing op de raadsagenda.
Fractieleider van de PvdA, Meijer,
vond dat er by de kwestie Marymis
meerdere zaken aan de orde zijn. In
de eerste plaats is dat de met-conti
nuering van een leerkracht. Dat is
een zaak van B. en W.. En in de
tweede plaats is er de zaak van de
democratisering van het Leidse on
derwijs. Naar het oordeel van Hout
man (SGP/GPV) mag dat laatste
niet aan één geval worden opgehan
gen.
Geen discussie over het beleid van
wethouder Tesselaar in deze zaak
wilde de WD'er Wessels. "De wet
houder heeft zijn beleid in de com
missie uiteengezet en dat is toen door
de commissie geaccepteerd". CDA'er
Bosch was het met die laatste con-
stering niet eens. "De heer Wessel
was op de bewuste vergadering niet
aanwezig, maar ik heb toen wel de
gelijk enig voorbehoud gemaakt, om
dat we op dat ogenblik nog niet ter
zake kundig waren"
Het ordevoorstel van Hoeven
(CPN) om de kwestie-Marijnis toch
maar aan de raad yóor .te leggen
werd tenslotte door wethouder Tes
selaar ontraden en vervolgens dooi
de raad verworpen.
Da leden van de Leidse raad kre-
gen gisteravond ook nog een briéf
voorgeschoteld van het leerlingen
actiecomité. Daarin wordt vastge
steld, dat Tesselaar voor het niet
continueren van Marijnis aanvanke
lijk niet de argumentatie van de
schoolleiding heeft overgenomen.
De wethouder noemt het handha-
LEIDEN De postduivenvereniging
,Het Oosten" hield een vlucht vanaf
Compiegne. In concours waren 175
duiven. De uitslag was: 1,4,6 W. Fok
ker, 2,10 H. v. Klaveren, 3. H. de
Haas, 5. T. van As, 7. C. Vesseur, 8.
W. Gijsman, 9. W. v. Klink.
De Vriendenclub hield een wedvlucht
vanaf Compiegne. In concours 331
duiven. Uitslag: 1,2,4,5 W. Vijlbrief;
3. Jac. Siera; 6. W. Siera sr.; 7. J. M.
Turk, 8. J. Knijnenburg; 9. H. Blouw
10. Gebr. v. d. Voorn.
LEIDEN Het Nederlands Ka
tholiek Ondernemers Verbond houdt
maandag 2 juni de jaarvergadering
in het Sint Antonius Clubhuis aan
de Lange Mare.
