Strafexpeditie tegen Weinreb uit den boze ROTTERDAM HEEFT JE NODIG. TOTALE OPHEFFINGSUITVERKOOP Modehuis Helene Breestraat 54 Leiden SPOTPRIJZEN Dick Houwaart in 'witboek' over zeer omstreden man: HET ROTTERDAMSE POLITIEKORPS ZOEKTMANKRACHT. KOM OP DUS. van Modehuis „Helene" Breestraat 54 Leiden (»Mst stadsgehoorzaal) 59.- 98/ 50.- 35.- 19.- 7.50 15.- 20.- 69/ WOENSDAG 14 MEI 1975 LEIDEN Het lijkt er op of er aan het my aterie-Weinreb nooit een eind komt. Na twee uitvoerige rechtszaken in 1947 en 1948 en een karrevrachit-publiciteit in 1965-1970 zit ten we, dertig jaar na de bevrijding, nog altijd met de vraag: was drs. Friedrich Wein reb, een lange tijd in Scheveningen wonende Oostjood, in dfe jaren 1942-1945 een schurk, een verrader, een werktuig iin Duitse handen of was hij een geniale held? Dick Houwaart (rechts) in gesvrek met het Pv dA-kamerlid Voogd, tijdens de presentatie van ■het hoek Weinrebeen witboek". Door Ruud Paauw Twee onderzoekers van het Insti tuut van Oorlogsdocumentatie zijn al vijf jaar bezig om de oorlogsroi. van de Scheveningse econoom (hij woont sinds 1968 in Zwitserland) uit te pluizen. Uitgelekt is een tussen rapport van het tweetal en daarin staat o.a. dat Weinreb als een fan tast en een bedrieger moet worden beschouwd. De ironie van deze con statering is dat Weinreb in zijn in 1969 verschenen memoires ("Colla boratie en Verzet", uitgave Meulen- Ihoff; het werk is in herdruk) vol mondig heeft toegegeven een fantast en een bedrieger te zijn, al zullen de onderzoekers van Oorlogsdocumen tatie met hun kwalifikaties wel wat anders bedoelen. In afwachting van het rapport van Oorlogsdocumentatie, waarvan de minister van Onderwijs moet bepa len óf en in welke mate het kan wor den gepubliceerd, heeft de oud-hoofd redacteur van het Dagblad van het Oosten, Dick Houwaart, al vast wat nieuw vuurwerk afgestoken met zijn gisteren verschenen boek "Weinreb een witboek" (Meulenhoff, Am sterdam, prys f 15,-). Een «laas van Weinrebs levensloop, zijn lijdens weg na de tweede wereldoorlog, maar bovenal een fel pleidooi vóór Wein reb. Wat heeft Weinreb in de oorlog uit gehaald? Het is een krankzinnig, ongelooflijk verhaal. Maar de essen tie er van is door niemand, ook door de rechters niet. ooit tegengespro ken. Lijst Weinreb heeft van 1942 af gepoogd Joden van deportatie te redden. Hij deed dat via een naar hem genoem de lijst; wie daarop stond was "ge- sperrt", d.w.z. kon gedurende korte of lange tijd niet gedeporteerd wor den. Weinreb wendde voor die lijst bij te houden om Joden die over de viezen beschikten in de gelegenheid te stellen naar het buitenland te la ten emigreren, tegen inlevering van hun kapitaal. Hij deed dat op be vel van de Duitse generaal Von Schumann in Berlijn. Maar die man bestond helemaal niet. Het was een fantasiegeneraal en de Weinreb-lijst was dus niet meer dan een fantasie- lijst. De Sicherheitsdienst geloofde echter heilig in de generaal. Zij had den het (door' Weinreb ontworpen) indrukwekkende postpapier van Von Schumann gezien, en die fraaie, du re stempels en zij hadden kennelijk het lef niet zo'n hoog dier als Van Schumann in Berlijn te bellen. Het kwam totaal niet in hen op dat je een generaal uit je duim zou kunnen zuigen. (Er bestonden trouwens tal van z.g. sperren). In 1943 liep Weinreb dan toch te gen de lamp. Hij dacht al dat alles verloren was, maar nog altijd kon de SD niet geloven dat Weinreb een fantast was. Men vermoedde dat hij het slachtoffer was van een hebzuch tige generaal die zich wilde verrij ken. Weinreb bleef in de klauwen van de SD, maar mocht in Wester- boi'k met zijn "Sperre" voortgaan. Op die manier hoopte de SD de ge neraal te vangen. In de tussentijd eisten de SD-ers geld van hem. Weinreb gaf hun wat de inschrijvers op zijn lijst hem betaalden (voor een plaats op de lijst moest geld worden betaald, dat hoorde bij de geloofwaardigheid). De SD probeerde hem ook aan te zet ten tot spionage-activiteiten. Toen het einde van de oorlog naderde, zag een aantal SD-ers in hem de kip met de gouden eieren: hij, Wein reb, zou hen wel leiden naar nog verborgen Joods kapitaal. In 1944, toen het water Weinreb tot de lip pen gestegen was, slaagde hij er met zijn gezin in onder te duiken. Na de oorlog werd hij eerst tot 3*é later tot 6 jaar gevangenisstraf veroordeeld. In een aantal gevallen werd bewezen geacht dat hij cel spionage voor de SD had verricht, wat een aantal Joden het leven zou hebben gekost. Overigens is dat tot op de dag van vandaag een omstre den zaak. De essentiële vraag voor de rech ters was echter: mocht Weinreb doen wait hü had gedaan. Dat wol zeggen: mocht hij mensen, die hij op eigen houtje te builp wilde ko men, op niet geringe wijze mislei den? Mocht hij zijn lotgenoten la ten geloven in een neplijst en hun daar geld voor vragen? Mocht hij hun een in wezen valse geruststel ling geven? In normale tijden na tuurlek mieit, want dait zou oplich ting zijn. Maar wèl in een tijd dat de rechtsorde in handen van tuig en gajes was? Ook dan niet, zelden de rechters in dat hoogst wonderlijke vonnis van 1947-48. "De rechtsorde gedoogt niet dat enig mens in vertrouwen op ei gen kunnen en naar eigen morele maatstaf aldus be-«hikt over het le ven en lot van anderen". De rech ters gingen voorbij aan het toch zeer belangrijke feit dat de ingeschre venen op de Weinreb-lijst in ruil voor een betrekkelijk gering bedrag iets kregen dat onder de omstandig heden van het hoogste belang was: uitstel van deportatie en dus (voor lopig) redding van het leven. Nooit rustig Na de oorlog is het eigenlijk nooit meer rustig rond deze man geweest. Na zijn straf te hebben uitgezeten, werd hij hoogleraar in Djakarta en Ankara, maar ontmoette voortdu rend mensen die hem zijn verleden vooorhielden. Van tal van kanten zet te men de tanden in Weinreb. De mensen die in hem de verrader van de Joden zagen: de mensen die wat al te zeer in zijn generaalen zijn lijst hadden geloofd en zich voor het lapje gehouden voelden; mensen die bevreesd waren voor zijn ver meende kennis van geheime dossiers én mensen die het toch niet konden zetten dat hij de draak had gesto ken met de heilige bureaucratie. Ver der waren er figuren die hem niet konden luchten of konden zien van wege zijn religieuze (chassidische) overtuiging. In 1965 kwam "Ondergang" van prof. Presser uit. Hij besteedde eeD hoofdstuk aan Weinreb en pleitte hem zo ongeveer vrij. ("De Jood Weinreb is de zondebok geworden voor het tekortschieten van talrijke niet-Joden")De storm brak weer in alle hevigheid los. In 1967, toen bij aan het hoofd stond van een theologische beweging, werd hij door enige dames beticht van onzedelijke handelingen. Daaraan gekoppeld werd de bewering (door anderen) dat hij dat ook in de oorlog zou hebben ge daan. Het onderzoek dat maatschap pelijk werker A. Lahuis daaromtrent verrichtte was uiterst gunstig voor Weinreb, maar werd terzijde gelegd. Hij werd tot een gevangenisstraf veroordeeld en kreeg voorwaardelijk t.b.r. Toen vluchtte hij naar Zwit serland. Dick Houwaart heeft vooral die naoorlogse periode van Weinreb be licht Hij vraagt zich namelijk af waar om een man als Weinreb na 30 jaar nog wordt "opgejaagd" en waarom tal van andere Nederlanders die hoe dan ook in de oorlog heel wat meer brokken hebben gemaakt rustig ver der leven. Dat is inderdaad wat raadselachtig, al heeft Weinreb met de vele interviews die hij toestond en met zijn memoires natuurlijk zelf ook olie op het vuur geworpen Pamflet Houwaart noemt "Weinreb een witboek" 'n documentaire. Dat is het eigenlijk niet. Het is meer een groot uitgevallen pamflet. Boeiend ge schreven, zeker, maar zo volstrekt uitgaand van de onschuld van Wein reb, dat hij de mensen die oprecht wat op hem aan te merken hebben, niet in zijn visie toe laat. Dat is jam mer. Volstrekte objectiviteit ligt niet binnen menselijk bereik, maar er kan in elk geval een poging toe wor den gedaan. Houwaart heeft dat niet kunnen opbrengen. De auteur zet zich al vast af tegen het rapport dat de twee. onderzoe kers van Oorlogsdocumentatie over Weinreb voorbereiden. Zoals al in de inleiding gezegd, ziet het er naar uit dat dat stuk over Weinreb een voor hem ongunstige eindconclusie zal krijgen. Na zo'n 300 gesprekken te hebben gevoerd spreken de onder zoekers in een uitgelekt interim-rap port over een "uiterst gevaarlijke bedrieger en fantast". Dat zullen ze stellig niet op losse gronden doen. Er zouden zelfs nieuwe beschuldigingen tegen hem zijn geuit. Merkwaardig, na 30 jaar. Veel wijst er op dat ook dat rapport over Weinreb weer hef tig omstreden zal zijn. Wat Houwaart over het onderzoek te melden heeft is in elk geval weinig geruststellend. Staatssecretaris Klein zou dr. L. de Jong er al op hebben gewezen dat 't stuk over Weinreb niet zo maar door Oorlogsdocumentatie kan worden ge publiceerd, omdat de opdracht luid- PAGINA 17 de dat er eerst aan de minister dien de te worden gerapporteerd. Hou waart, die De Jong toch al aanvalt over zijn aanpak, vindt dat een ver standig besluit, want, zo zegt hij, voorkomen moet worden dat er een nieuwe strafexpeditie tegen Weinreb komt. "De man heeft zijn straf ge had, heeft niet om dit onderzoek ge vraagd en heeft ook geen inzage ge had in alle nieuwe verklaringen, die tal van mensen niet onder ede over hem hebben afgelegd" Iets gedaan Wenreb een puzzel, een raad sel, een mysterie. Te goeder trouw is hij begonnen met zijn bizarre lijst om Joden van deportatie te vrijwa ren. Het is mogelijk dat hij een maal in de klauwen van dat onmen selijke nazi-apparaat geraakt te ver is gegaan bij zijn poging het ei gen leven te redden. Daar duiden de voorlopige conclusies van Oorlogs documentatie op. Maar dan nog. Weinreb heeft in elk geval iets pro beren te doen, terwijl negentiende van Nederland op zijn achterste zat en toekeek hoe Nederlandse agenten Joden ophaalden en Nederlandse treinen keurig op tijd naar Westerbork reden. Het is' ook wel goed te memoreren wat Aad Nuis, die de rechters van 1948 zo hevig onder vuur heeft genomen, in het voor woord van Houwaarts boek schrijft: 'Ik kreeg mijn onderzoek en hoe. Sinds jaren wordt er nu aan ge werkt, geen officiële moeite en in spanning is te veel. Er is alleen iets heel vreemds gebeurd: de rechters zijn geruisloos uit de beklaagden bank verdwenen en Weinreb zit er weer voor in de plaats. Niet dat jam merlijke proces is het onderwerp, maar nogmaals de hele handel en wandel van de man die veroordeeld werd, voor zover die nu nog te re construeren is.Wegens gebrek aan bewijs voor zijn veroordeling is het vooronderzoek tegen veroordeelde Weinreb na 25 Jaar officieel her opend". Wie een baan zoekt vol afwisseling maar ook vol vastigheid heeft nu de kans van z'n leven. In Rotterdam kan je laten zien wat je waard bent. OVER ENKELE MAANDEN START DE OPLEIDING. Politieman in Rotterdam is een veeleisend beroep. Verlangt initiatief en verantwoordelijkheid. Je moet net zo makkelijk zelfstandig kunnen werken als in teamverband. Tact moetje hebben en overwicht Al die eigenschappen worden tijdens een opleiding van ongeveer een jaar 'gericht' en aangevuld mét vakken als maatschappijleer, verkeerstechniek, judo, autorijden, EHBO. In het opleidingsjaar start een 17-jarige adspirant met 13.500 gulden bruto. Na het examen verdient hij direct al ruim 22.000 gulden per jaar, terwijl het maximum van een hoofdagent op ca. 32.000 gulden all-in per jaar komt aangevuld met zekerheden als.- gunstige ziektekostenregeling. Kies nu. Kies geen sleurbaan, wel zekerheid. Doe het nu. Want de 714% vakantietoeslag en welvaartsvast opleiding start op 1 juli op de pensioen. politieschool in Rotterdam. BON. CR-2/1158 Stuur mij informatiemateriaal, waarin ik alles kan lezen over salaris, toelatingseisen en toekomstmogelijkheden. Stuur mij liever meteen het sollicitatieformulier. Ik ben tussen de 17 en 21 jaar, heb een MAVO-diploma of een daarmeegeljjkgesteldeopleiding. Ik ben tussen de 21 en 23 jaar en heb (tenminste) enige jaren voortgezet onderwijs. O Ik ben 1.70 lang (of langer!) en heb een goede gezondheid. Naam- Adres- Plaats- opieiding Leeftijd. Invullen en in gesloten envelop opsturen aan: de heer J. J. van der Zwan, Bureau Personeels voorziening Gemeentepolitie, Binnenhof 19, 's-Gravenhage. GEEN SLEURBAAN,WEL ZEKERHEID. Door omstandigheden gaan wij onze zaak sluiten. Daarom wordt onze hele nieuwe voorjaars- en zomercollectie tegen abnormaal lage prijzen verkocht. Hieronder geven wij u enkele voorbeelden van onze koopjes: PRACHTIGE VOORJAARSJAPONNEN in de nieuwste dessins van 128,nu voor "70 maat 40—50 VLOTTE VOORJAARSJURKJES met korte mouw 4- mouwloos van I 18, en 98, maat 4050 ni REGENMANTELS alle maten van I38, de nieuwste modellen nu div. regencoats nu KAMGAREN en JERSEY PANTALONS van 49,en 59, maat 3852 ZOMERJURKJES van 49,en 59, BLOUSES nu BLOUSES nu BLOUSES nu DEUX PIECES IN FLEURIGE DESSINS van I 18,98,— ROKKEN, VESTEN T-SHIRTS, COLPULLOVERS ALLEMAAL VOOR DONDERDAG KOOPAVOND

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 17