Feyenoord verlangt al naar het einde TWENTE EN PSV ZUINIG OP ENERGIE BRUTAAL DE GRAAFSCHAP STOPT AJAX AF Oim ^Qijóbercjen apart Scorebord Topscorers WwmS MAANDAG 21 APRIL 1975 SPORT SPORT SPORT SPORT SPORT ROTTERDAM Het duel tegen NAC maakte het eens te meer duidelijk: Feyenoord verlangt hevig naar het slót van de competitie. Of dat einde komt mèt of zonder landstitel lijkt de Rotterdammers op dit moment minder te interesseren dat de gretigheid verdwenen is, is wel zeker. Zo lusteloos, zo apatisch bijna werden gistermiddag de negentig minuten volgemaakt, dat de toch weer met 32.000 man opgekomen Kuipklanten zich verbijsterd konden afvragen of er soms een boete stond op het tonen van ijver. In ieder geval leken de dertien opgedraafde Rotterdammers met elkaar te willen wed ijveren om de kwalificatie „slechtste Feyenoorder". Het was enkel aan „toevallige" oplevingen van een beperkt aantal spelers te danken, dat de in ernstige moeilijk heden verkerende bezoeker nog met een „normale" ne derlaag naar Breda kon worden teruggestuurd. Had er echter een iets minder gehandicapt en vooral een aan vallend iets brutaler dan wel intelligenter team tegen over de vice-koploper gestaan, dan zou het bepaald niet tot 31 zijn gekomen maar had een gelijkspel zeker tot de mogelijkheden behoord. Nu schrok NAC, toch al bang voor een afgang omdat o.m. Graaumans, Vermeu len en in eerste instantie ook Bouwmeester (later als invaller de producent van het enige NAC-doelpunt) aan de kant moesten blijven, zelf nog het meest van de kan sen die werden aangeboden. „We kregen er inderdaad meer dan we hadden verwacht", zei NAC's trainer met dispensatie Jo Jansen later. „Benutten we er één, dan loopt het anders. En we hadden nóg met 10 vóór kun nen staan bij de rust. Als we die strafschop maar hadden gekregen. Het was een geheide". SPORT SPORT Een van de gem stuurt zeldzame opwindende acties in de Kuip. Na een fraai voorzetje van Wim van Hane- Peter Ressel de bal naar 10. NAC-doelman De Jong is volmaakt kansloos. Wie niet beter wist die zou zeg gen dat de premie voor Feyenoord hoger is als we geen kampioen worden, dan als we die titel wel pakken. Wat werd er weer weinig gelopen. Het gaat gewoon ver schrikkelijk op het ogenblik en als dit nog langer voortduurt dan is er straks niemand meer in het elftal die zich boven dat lage ni veau uit kan worstelen. Ik mérk het aan mezelf: je wordt eenvou dig meegezogen naar een erg laag peil. Er was ook geen enkele op leving te bespeuren in de wed strijd tegen NAC. Ook niet in de tweede helft, al maakten we daar in dan toevallig een paar doel punten. Het bleef eenvoudig vre selijk slecht, waarbij dan nog Vreyssen en Rijsbergen waren de hoofdrolspelers ln het geval, waarover Jansen naderhand sprak. Vreyssen als de NAC-spits die weggestuurd door de zwakke Joegoslaaf Mujkic een kwartier voor de pauze Feyenoords* strafschopgebied binnen drong; Rijsbergen als de rechtervleugelverdediger die hem achterhaalde en Vreyssen tweemaal neerdwong. De vraag was of dat onreglementair gebeurde, waar het voor velen toch wel sterk op leek. Niet echter voor Rijsbergen zelf, zoals hij elders vertelt en evenmin voor arbiter v. d. Kroft. De invaller voor de geblesseerde Van Gemert stelde„Ik keek er recht tegenaan en ik heb niets onreglementairs geconstateerd". Dè grote kans op een verrassende voorsprong bleef daardoor uit voor NAC, dat overigens daar voor al wat minder reële mogelijkheden had laten liggen via Brouwers (die eenmaal maar net naast had gekopt), de snelheid tekortkomende Van Rooy en Mujkic. Het was typerend voor de desinteresse van Feyenoord dat het zover had kunnen komen. De gretig begonnen Rotterdam mers Schoenmaker schoot al na een paar se- conden van dichtbij op het lichaam van De Jong waren alle goede voornemens erg spoedig ver geten. Al na een kwartier heerste aan het front weer de angst om te schieten en werd er „einde loos" en slecht gecombineerd. De enige speler die dan nog wel eens knallend durfde uithalen was Theo de Jong, maar dat persoonlijke positieve gegeven kon worden weggestreept tegen zijn ge ringe bereidheid zijn directe opponent te volgen. En aangezien ook Schoenmaker dat niet altijd deed en de geroutineerde middenvelder Wim Jan sen aanvankelijk als laatste man fungeerde, kon NAC herhaaldelijk ongehinderd doorkomen naar de laatste linie van Feyenoord. Ook nadat Raml- jak daarin snel geblesseerd was vervangen (Vos kwam in de ploeg, Everse werd voorstopper) ver beterde de ongeorganiseerde situatie niet. NAC kon er evenwel niet van profiteren en Feyenoord zelf bleef treurig lang „breien", waardoor het duel al in de eerste helft peilloos wegzakte. Pas zes minuten voor de pauze kwam de eerste ople ving. Ressel kreeg toen een niet te missen kans op 10 geoffreerd na een gaaf staaltje van aan geven van achtereenvolgens Rijsbergen en Van Hanegem. Het zou voorlopig bij dat ene moment blijven. NAC moest eerst nog meemaken dat Van Rooy alleen voor Treytel een unieke kans op 11 miste, voordat dan eindelijk de genadeklap volg de. Met de met hoongelach ontvangen Van Daele als vervanger van de geblesseerde Lex Schoen maker (Van Daele laatste schoof op naar het middenveld) kreeg Feyenoord het uitgespeelde NAC een kwartier voor het einde eindelijk definitief op de knieën. Weer was Rijs bergen met een gave pass de voorbereider van de Rotterdamse treffer. Kreuz mocht het werk kop pend afmaken: 2—0. NAC dat even een totale instorting nabij leek, zou na de fortuinlijke 30 van Jansen (83ste minuut) nog terugkomen. Brouwers brak door een linie van vier man en gunde Bouwmeester de eer van 31. Een strie mend fluitconcert geselde Feyenoord als belo ning. Trainer Coerver begreep die reactie van het publiek want: „Vroeger werden de tegenstan ders aangepakt, werd er gejaagd. Tegenwoordig wil Feyenoord het gewoon veel te gemakkelijk doen". PAUL DE TOMBE kwam dat er een paar met een blessure rondliepen. Ramljak moest er al heel snel uit, Schoen maker moest gewisseld worden en Van Hanegem moest in de tweede helft beurtelings als rechtsback of als rechtsbuiten gaan optreden omdat hij door een blessure bijna niet meer kon lopen. Maar dat zijn natuurlijk geen excuses. Ik moet verder wel zeggen dat NAC erg verdienstelijk heeft lopen voetballen, al kregen ze daar dan ook wel de ruimte voor. Onze op stelling was er al naar. Omdat we zonder verdedigende middenvel der speelden en Schoenmaker en De Jong hun man teveel vrijlie ten, konden vooral Van Rooy en Vreyssen vaak vrij opkomen. Dat deden ze niet slecht. Vreyssen ging ook een kwartier voor de rust goed door. Ik kon hem nog net achterhalen. Een strafschop was dat beslist niet waard, want ik speelde alleen de bal en de tweede keer viel hij zelf. NAC vond het kennelijk ook niet zo duidelijk, want die jongens pro testeerden bepaald niet al te lang. Daarvoor en daarna hebben wij de trend van de laatste weken doorgetrokken en er een vreselijke knoeipot van gemaakt. En ik snap nu nog niet hoe die Brouwers te gen het einde maar zo door kon lopen, terwijl er toch vier man op één lijn stonden. Als dat kan ge beuren, moet er toch wel iets aan de hand zijn met de concentratie. Het is in ieder geval niet normaal. Zoals het ook niet normaal is dat de mensen die gekomen zijn, he lemaal voor niets zijn geweest. Het was voor hen maar goed dat de zon tenminste scheen. EREDIVISIE PSV—FC Twente 3—0 FC Amsterdam—Telstar 0—0 Roda JC—Wapeningen 3—1 Feyenoord—NAC 3—1 Go Ah. E.—Excelsior 4—0 FC UtrechtSparta 0—1 Haarlem—MVV 3—1 AZ '67—FC Den Haag 0—0 De Graafschap—Ajax 0—0 PSV 31 20 9 2 49 72-23 Feyen. 31 21 6 4 48 85-26 Ajax 31 20 6 5 46 71-29 Twente 31 16 7 8 39 52-31 AZ '67 31 14 10 7 38 48-29 Sparta 31 8 16 7 32 39-37 Telstar 31 9 14 8 32 35-38 Amsterd. 31 10 10 11 30 46-41 Den Haag 31 7 16 8 30 31-35 Roda JC 31 10 9 12 29 44-54 G A Eagl. 31 8 10 13 26 33-48 MW 31 6 13 12 25 40-51 Utrecht 31 8 9 14 25 38-58 Excels. 31 7 10 14 24 29-49 Graafsch. 31 8 8 15 24 28-51 Wagen. 31 6 9 16 21 36-65 Haarlem 31 6 9 16 21 34-66 NAC 31 5 9 17 19 30-60 EERSTE DIVISIE VolendamSC Amersfoort 11 FC WV—PEC/Zwolle 1—1 SC CambuurVeen dam 11 NEC—FC Dordrecht 4—0 Willem II—FC Den Bosch 1—0 FC Groningen—Heerenv. 2—0 VitesseHelmond Sport 00 Fortuna SCEindhoven 22 FC Vlaard.—Heracles 1—0 PC Gron. 33 20 4 9 44 59-39 NEC 33 13 17 3 43 42-22 Vitesse 33 16 9 8 41 58-36 PEC Zw. 33 15 11 7 41 46-31 Eiinidhov. 33 15 10 8 40 54-33 PC VW 33 13 13 7 39 52-28 Heerenv. 33 16 7 10 39 44-31 Fort. SC 33 14 8 11 36 40-32 Voleoid. 34 14 7 13 35 51-45 D. Bosch 33 11 12 10 34 38-42 HeraCles 34 10 12 12 32 44-53 Cambuur 33 10 9 14 29 42-51 Willem II 33 11 5 17 27 35-46 Helm. Sp. 34 9 9 16 27 28-44 Amersf. 33 8 10 15 26 34-44 SW 33 8 10 15 26 32-45 Vlaand. 33 9 8 16 26 31-49 Dordr. 33 7 9 17 23 33-54 Veendam 33 8 6 19 22 28-66 Eindhoven, FC Groningen en NEC periode kampioen. 1. Geels (Ajax) 28 2. Van der Kuilen (PSV) 24 3. Kreuz (Feyenoord) 21 4. Jansen (FC Amsterdam).. 20 5. Eds trom (PSV) en Kist (AZ '67) 14 EINDHOVEN Uiteindelijk werd de hoofdfilm overschaduwd door het buiten- gebeuren. Een aantal facetten wees zaterdag in het Philips Sportpark al in die richting, zonder blikken of blozen volgden later de bekentenissen van de regisseurs. Betaald voetbal is een business of regeren is vooruitzien: dientengevolge sommeerden Rijvers en Kohn Harrie Lubsen en Jan Jeuring in burger te blijven. PSV—FC Twente (3—0) bracht daarom geen stofwolken en vreugdedansjes bij Feyenoord en Ajax! te weeg omdat het woensdag ook nog zoiets is als Euro Cup-avond. Door Ger Stolk FC Twente kan nu eenmaal ten koste van Juventus finalist worden in de UEFA Cupstrijd en heel Eind hoven hoopt nog altijd vurig op een wonder tegen de Russen uit Kiev al wilde Rijvers alleen maar over Ajax praten. Tegen de achtergrond van dit alles mocht het nauwelijks be vreemding wekken dat PSV—FC Twente lang niet de volle negentig minuten een summum aan voetbal genot bracht. Slecht tot en met de 38ste minuut konden de équipes het als geloofwaardig doen voorkomen dat er op het scherp der snede werd geduelleerd. Na het schoonheidsdoel- punt van Bertus Quaars zakte PSV —FC Twente evenwel af naar een bedenkelijk niveau. In het sfeertje, fcaarin nadien noch slechts met nondjesmaat uit het krachtenreser- roir werd geput, overschreed de Sindhovense brigade mede als ge volg van treffers van René van de Kerkhof en Willy van der Kuylen als de grote overwinnaar de meet. En dat was dan nog verdiend ook. Wie, gelet op de erediviseranglijst, heeft geredeneerd dat PSV en FC Twente elkaar niet zouden bijten, heeft het goed gezien. Spitz Kohn mocht achteraf rondbazuinen dat zijn discipelen onbewust met de ge dachten elders toefden, erg boos deed zijn stem niet aan. Anderzijds was er na de 3—0 marge een Rijvers, die onomwonden toegaf dat hij aan het aftellen is. Hetgeen erop neer kwam dat Rijvers zei, te hebben gekozen. Wat zoiets wilde zeggen, dat hij toe gaf dat Lubse had kunnen spelen, dat Strik fit was, maar dat hij geen stuivertje risico had willen nemen. Kees Rijvers zei het zo: "Ik denk aan woensdag. Maar ook aan Ajax. We leven ontspannen naar de woensdag, zullen er alles aan doen. Maar zondag is belangrijker. Daar om was ik blij met de belangen die FC Twente in de UEFA Cup heeft. We moeten ons verstand gebruiken. Ik tel af. Het waren er tot voor van daag vier. Het zijn er nu nog maar drie". PSV FC Twente was derhalve slechts kort boeiend. In het kleine halfuur dat de wedstrijd goed kijk spel bood, imponeerde FC Twemtie nog als uitgebalanceerd team tegen het soms Enaeïs aandoende spel van de Philips-voetbalwerknemers. Dit on danks het gemis van de wel degelijk fitte Jeuring, dit ondanks het mis lukte experimént waarin voor Ar nold Mühren een rol van linksbui ten was weggelegd. Ook toen al liet FC Twente blijken zuinig met ener gie te willen omspringen. De enige keren dat FC Twente wel agressief wilde zijn had bovendien nog onge controleerd acteren van de tweeling van de Kerkhof als grondslag. Niet temin kende FC Twente een smul- kans toen Zuidema Nordquist speels misleidde op een pass van Thijs- sen. De toen al struikelende Fries verloor vlak voor Van Beveren ech- Vrijwel in de zelfde fase raakte Edström hout. Niettemin had de Zweede giraffe (straf door Over weg bewaakt) een niet onaanzienlijk aandeel in PSV's belangrijkste doel punt. Een pass van Nordquist werd doorgekopt op een wijze zoals alleen Edström dat kan, Bertus Quaars was ter plekke om zonder na te denken te doen wat hij moest doen. Via de paal trof de kopstoot doel. Waarmee PSV tegen een niet opti maal kampend Twente de strijd zo goed als gewonnen had. PSV, de ploeg die uitverkochte huizen trekt omdat men altoos de aanval predikt, stapte nadien terug. Maair wie gedacht had dat FC Twen te "naar voren" zou gaan voetbal len dacht verkeerd. Epi Drost, de li bero die eens te meer als Mr Risi co over de mat rende, speelde ook toen de-ballen nog terug op doelman Gross en zowel spelmaker Van der Vall als „kapspecialist" Thijssen volhardden in breedtevoetbal. Daar om was PSV's zege in feite gerech tigheid, al zou die op de valreep toch nog wat forser uitvallen. Het bleek uiteindelijk niet nodig om uit te gaan wissen hoeveel keer PSV dit sei zoen al met 1—0 aan het langste eind heeft getrokken want René van de Kerkhof strafte vier minuten voor tijd balverlies van Pahlplatz met een ziedende ren af en Willy van der Kuylen benutte de allerlaat ste minuut om PSV aan een nog rui mere marge te helpen. Kick van der Vall maakte dat al niet meer mee, want die moest zich krimpend van pijn door Achterberg laten vervangen toen René van de Kerkhof hem vol op de enkel had getroffen. DOETINCHEM In het Doe tin- chemse stadion "De Vijverberg", %>jvaax een week eerder koploper PSV ten punt verspeelde, werd ook Ajax •met 0-0 van een triomf afgehouden door een brutaal en met veel inzet strijdend De Graafschap, dat het stuntwerk kennelijk tot het einde van het seizoen heeft bewaard. Ajax, met de herstelde Suurbier weer in de gelederen, kon in de Achterhoek r-iet imponeren. Het moest een hard gevecht van man tegen man leveren en dat ging de Amsterdammers wei nig voortvarend af. Al in de tweede minuut openbaarde zich de kwets- l aarheid van de nerveus begonnen tn ongeconcentreerd spelende AJax- ploeg. Horst Blankenburg vergalop peerde zich op een dieptepass, waar op de fanatieke De Jonge de vrije ruimte kreeg. De Doetinchemse vleu gelspits strandde op doelman Schrij vers, maar in tweede instantie leek Veen het karwei alsnog doeltreffend te zullen afronden. De ijlings toege schoten Dusbaba ontpopte zich ech ter als reddende engel en lepelde de bal uit het verlaten doel. Het vroeg tijdig gewaarschuwde Ajax slaagde pr daarna niet in De Graafschap zijn wil op te leggea De équipe van trainer Teunissen paste een conse quente mandekking toe en met na me Steffenhagen, die bepaald niet in een slechte vorm stak, werd op net middenveld door Mintjes in zijn mogelijkneden sterk beperkt. Dat gold in de voorste linie ook voor Geels en Mulder, die in resp. Van Londen en Schreur uiterst nauwge zette bewakers troffen. Enkele kan sen wist Ajax zich wel te scheppen, maar het enige wapenfeit was een schot van de door Koenders aan banden gelegde Brokamp tegen het houtwerk. De Graafschap, dat geleidelijk alle schroom aflegde, wierp zich met veel élan op de countertaktiek. Een slagvaardiger voorhoede zou dit in *lle linies rammelende Ajax voor rust waarschijnlijk op een achter stand hebben gezet. Soms scheelde dat maar weinig, maar Schrijvers Kon steeds corrigerend optreden als Blankenburg en Dusbaba het lieten afweten. Ook direct na rust kreeg De Graafschap wederom een levens grote kans om Ajax nog nadrukke lijker met de neus op de feiten te arukken. Ditmaal ging Krol in de fout. waardoor Overgoor een vrije doortocht kreeg. Doelman Schrij vers behoedde zijn ploeg andermaal voor een achterstand en moest tien minuten later zelfs met het volle ge wicht naa- de noodrem grijpen om Gerrie de Jonge het scoren te belet ten. Het kostte de Ajax-goalie, die ue Doetinchemmer net buiten het strafschoogebied torpedeerde een ge le kaart. Met Rep als vervanger voor de fa lende Brokamp werd ook de verde diging van de Graafschap nog en kele malen zwaar op de proef ge steld, maar doelman Van Zoghei stak in blakende vorm en stond suc ces van de Amsterdammers meer malen in de weg. Vlak voor het einde en kort nadat Suurbier in eigen doel had gescho ten, waarby De Graafschap te vroeg juichte omdat De Jonge zich in buitenspelpositie had bevonden, kreeg Van Zoghei hoogstnodige as sistentie van Schreur en Steinvoort, cdie gezamenlijk een inzet van Rep op de doellijn keerden. 'In dit stadium was De Graaf schap, dat zelf de punten nog hard nodig heeft, een erg moeilijke tegen stander voor ons", aldus Hans Kraay, die tevens van oordeel was dat er minstens één van de kansen verzilverd had moeten worden. Kraay: "Op onze routine en klasse zouden we, al was het maar vlak voor het einde, toch gescoord moe ten hebben". Trainer Evert Teunis sen sprak eveneens zijn teleurstel ling uit over het missen van de kan sen, maar maakte zijn ploeg een groot compliment voor het uitvoe ren van het tactisch concept, dat bijzonder functioneel was gebleken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1975 | | pagina 13