Schitterende sfeertekening
maakt smartlap toch goed
„MIJN MAN HAD MOEITE MET MIJN NAAKTSCÈNES"
Bunuel weer boeiend met
Le fantome de la liberté" om 'De
Paul Verhoeven met Keetje Tippel:
Lachen
Kolos'
VRIJDAG 7 MAART 1975
Monique over haar rol als Keetje Tippel
TRIANON „My fair lady", een
heerlijk kijk- en luisterspel met
Audrey Hepburn en Rex Hanri-
Tenig in Leiden
CAMERA „c#y lights", een
gouwe ouwe met Charlie Chaplin.
Nachtfilms
Kindermatinee
CAMERA „Het zwaand van
Zanro".
REX „Nanu de Jungüeboy".
„Bedfeest" Nou een feest la
het in de bedjes op het witte doek.
Het ene gerollebol is nog niet af
gelopen, of het andere is al weer
tot ongekende extase gestegen.
Goede films
in andere steden
„Kind van de zon (René van
Nïe), Kniteriom, Rotterdam.
„Mariken van Nieumeghen", (Jos
Stelling)TuscMnski 2, Amster
dam.
Haagse bioscopen
APOLLO: "Moord in de Oriënt
Express", dag. 2.30 en 8.15 uur, zo.
2.00, 5.00 en 8.30 uur. 14 jaar.
APOLLO 2: "Kind van de zon",
dag 2.00, 7.15 en 9.45 uur, zo. 1.30,
4.00, 7.00 en 9.15 uur. 18 Jaar.
ASTA: "Ransom", dag. 250,
7.15 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.00, 7.15
en 9.30 uur. 14 Jaar.
BIJOU: "The nine lifes of Fritz
the cat", dag. 2.00, 7.30 en 9.30
uur, zo. ook 4.15 uur. 18 Jaar.
CAMERA: "Tropic of Cancer",
dag. 2.15, 7.15 en 9.30 uur, zo. ook
4.30 uur. 18 Jaar.
CINEAC: "Chinatown", dag.
7.00 en 9.30 uur. 18 Jaar.
Kindermatinee: "Robin Hood",
dag. 9.30, 11.30, 1.30 en 3.30 uur,
zo. vanaf 11.30 uur. A.L.
CORSO: "De mokervuist", dag.
2.00 en 8.15 uur. za. 2.00, 700 en
9.15 uur, zo. 2.00, 4.15, 7.00 en
9.15 uur. 18 Jaar.
DU MIDI: "Pas opof we
slaan d'r op", dag. 8.15 uur, za.
en zo. 7.00 en 9.30 uur. 14 Jaar.
Kindermatinee"De vrolijke pi
raten van Schateiland1", za., za
en woe. 2.00 uw. Ai.
EURO: "Ben Hur", dag. 1.30
en 7.45 uur, za. zo. en woe. 3.45
en 7.45 uur. Ai.
Kindiermatinee: "De zeepkisten
race", za., zo. en woe. 1.30 uur.
AL.
FLORA; "Lustoord voor wilde
meisjes", dag 2.00, 7.00 en 9.15
uur, zo. 2.00, 4.30, 7.00 en 9.15 uur.
18 Jaar. In het voorprogramma:
"The sexiest story ever told". 18
Jaar.
KRTTERION: "Kind van de
zon", dag. 3.00, 7.00 en 9.30 uur.
18 Jaar.
METROPOLE: "The man with
the godden gun", dag. 2.00 en 8.00
uur. 14 Jaar.
ODEON: "Biasing saddles",
dag. 2.00, 6.45 en 9.15 uur, zo. 1.45,
4.15, 6.45 en 9.15 uur. 18 Jaar.
OLYMPIA: "The good the bad
and the ugly", dag. 2.00 en 8.00
uur. 18 jaar.
PASSAGE: 'Keetje Tippel",
dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur, za. en
zo. 1.30, 4.00, 7.00 en 9.30 uur. 18
Jaar.
REX: "Ontsnapt van Duivels
eiland", dag. 9.30, 11.30, 1.30, 3.30,
5.30, 7.30 en 9.30 uur zo. vanaf
1.30 uur. 18 Jaar.
ROYAL '70: "Terugkeer van de
sterkste mannen ter wereld", do.
t/m zo. 2.15, 7.00 en 9.30 uur, ma.
t/m woe. 2.15 en 8.00 uur. 14 Jaar.
ROYAL: "De bakster van
Shantung", do. t/m. zo. 2.15, 7.00
en 950 uur, ma. t/m woe. 2.15 en
8.00. 18 jaar.
STUDIO: "In Tirol gaat de on
tucht vrolijk verder", dag. 2.15,
7.15 en 9.30 uur, zo. 1.30, 4.00, 7.15
en 9.30 uur. 18 Jaar.
STUDIO 2000: "Don't look
now", dag. 7.15 en 9.45 uur, zo.
1.00, 7.15 en 9.45 uur «M. beslo
ten). 18 Jaar.
Kindermatinee: "Tarzan en de
Jungle-opstand", za. en woe. 2.00
uur. A.L.
DE UITKIJK: "1001 nacht",
dag. 2.30, 7.00 en 9.30 uur, zo.
1.00, 7.00 en 9.30 uur. 18 Jaar.
AMSTERDAM In het Tuschinski
theater in Amsterdam vond woens
dag de première plaats van de nieuwe
Nederlandse speelfilm 'Keetje Tip
pel" van het duo Paul Verhoeven -
Rob Houwer.
De film zal de Leidenaars bijzonder
aanspreken, omdat een aantal scè-
in deze stad is opgenomen. Zoals
bekend hebben Leidenaars ook ge
figureerd in de film, zoals tijdens het
broodoproer" en de "socialistenop
stand". Relatief veel is opgenomen in
t rond het café "De Twee Spie-
ghels".
Na de première van de film schonk
Rob Houwer Holland b.v. in samen
werking met Tuschinski Film een
drankje, waarbij gelegenheid bestond
nader kennis te maken met de spe
lers in de fitaL MONIQUE VAN DER
VEN zei dat ze het bijzonder fijn
had gevonden in Leiden te filmen.
Ze kende Leiden niet beter dan welke
andere stad, maar was vooral verrast
geweest door het enthousiaste ont
haal van de Leidenaars. Monique
was heel gelukkig met het slot van
Keetje Tippel, waarin ze niet, zoals
m zoveel andere films het geval was,
moet doodgaan.
"Anders was het einde te logisch
geweest".
Ze windt zich op als ik haar vraag
of er werkelijk zulke grote moeilijk
heden tussen haar en haar man, ca
meraman Jan de Bont, zijn geweest
tijdens de verfilming van de naakt
scènes. Monique: "Ik word ziek van
al die verhalen die daarover de ronde
doen. Alles is schromelijk overdreven.
Jan en ik zijn buiten de film toeval
lig ook nog getrouwd. Het lijkt me
juist een goed teken dat Jan met
de verfilming van die naaktscènes
moeite heeft gehad. Maar verhalen
sis zou Jan door zijn manier van
ooen de produktie in gevaar hebben
gebracht, Ja zelfs zo erg dat de hele
film Keetje Tippel in het honderd
dreigde ie lopen, zijn absoluut niet
Ook aanwezig was HANNAH DE
LEEUWE, die de rol van Mina, een
zusje van Keetje speelt. Hannah:
Het is mijn eerste grote filmrol en
ik heb tijdens de première steeds op
mezelf zitten letten. In de trant van:
doe ik dit en dat wel goed, hoe zit
mijn haar en laat er geen wimper
los enz. Het is een hele ervaring als
1e jezelf opeens levensgroot ziet".
Op de première was natuurlijk ook
PAUL VERHOEVEN aanwezig, die
nauwelijks tijd vrij kon maken voor
allen die hem óf iets wilden vragen of
iets wilden zeggen. Wat vindt hij nu
zelf van Keetje Tippel? "Ik geloof dat
het een goede film is. En dat zeg
ik niet omdat ik hem toevallig zelf
geregisseerd heb. Een grote verdien
ste is bijv. dat wij weinig concessies
gedaan hebben aan de commercie.
Er zit gewoon géén reclame in de
film, een etalage van een enkele Ju
welier daargelaten.
Dat is een sterk punt, omdat recla
me in een speelfilm (zoals bijv. in
TURKS FRUIT, dat er zich meer
voor leende) soms zeer storend kan
werken."
"Een andere zaak is", aldus Paul
Verhoeven, "wat de film gaat doen.
Je kunt dat niet afmeten aan de ge
sprekken die Je na zo'n première
voert. De mensen die Je film goed
vinden komen na afloop naar je toe
cm dat te zeggen en de mensen die
teleurgesteld zijn doen dat niet óf
verbergen hun teleurstelling. Dat
geldt ook voor de filmjournalisten".
Paui Verhoeven was vol lof over de
medewerking van de Leidenaars, in-
zonderlijk van het café "De Twee
Spieghels", die hij dan ook in het
script "Mat Dank Aan..." vóór het
begin van de film heeft opgenomen.
Tijdens de première, die o.a. werd
bezocht door de vader van Keetje
Tippel, Jan Blazer, door de moeder
Andrea Domburg en door andere
spelers, zoals Cocki Boonstra, Paul
Meyer en Jan Retèl, die een arts
speelt, was er ook veel belangstelling
van collega's: Jop Pannekoek, Caro-
la Gijsbers van Wijk, Herman Em-
mink, Wim v.d. Brink, Yoka Berret-
V e.a.
CARRY TEFSEN (bekend van "Blue
Movie"), die in Keetje Tippel een
ïabrieksvrouw speelt, vertelde iets
ever haar samenwerking met Paul
Verhoeven. "Op een gegeven ogen
blik, als ik bijna dood ga, lig ik met
een kaars tussen mijn vingers. Om
mijn gekreun zo echt mogelijk te
maken, heeft Paul echt, heet kaars
vet op mijn handen laten druipen,
zodat ik in die scène werkelijk pijn
had'.
GERARD SOETEMAN, die het sce
nario voor de fUm heeft geschreven,
zei tijdens de première, dat hij met
Keetje Tippel veel moeite heeft ge
had, omdat hij het autobiografische
\erhaal van Neel Doff per se als lei
draad wilde gebruiken.
De film is gisteren in een groot aan
tal theaters (waaronder Lido ,jn Lei
den) in première gegaan.
A. C. Koekebakker Jr.
A Keetje Tippel steekt haar tong uit tegen iedereen, die haar
vertrapt en vernedert.
Titel: "Keetje Tippel"; voornaamste
rollen: Monique van de Ven en Rut-
ger Hauer; Regie; Paul Verhoeven;
Theater: Lido.
Keetje Tippel, indertijd een bestsel
ler onder de "bakvissen", zoals meis
jes toen nog werden genoemd, is door
Paul Verhoeven aangegrepen om te
verfilmen.
Een ongelukkige keuze, Jammer ge
noeg, want filmtechnisch is het weer
een voortreffelijk staaltje van Ver-
hoevens kunnen. Maar een "draak"
als Keetje Tippel kan, hoe goed ook
verfilmd, in deze tijd gewoon niet
De schrijfster van het boek, Neel
Doff, is op latere leeftijd haar her
inneringen op gaan schrijven. Keetje
Tippel, is louter autobiografisch. Ge
boren m hot negentiende-eeuwse
Nederland, groeide Neel op in de
sloppen van Amsterdam, Antwerpen
en Brussel. Vernederd, in armoede
opgegroeid, bleef haar maar één
wens: boven haar milieu uitgroei
en. Het is haar gelukt en naast
Keetje Tippel heeft zij nog andere
verhalen en romans geschreven. Op
84-jarige leeftijd stierf zij in Brus
sel.
De tragische omstandigheden, waar
in de negentiende-eeuwse arbeiders
in de sloppen van de honger omkwa
men, zijn op zich bedroevend ge
noeg, maar door de gebeurtenissen
daarna achterhaald.
Was het een documentaire geweest,
zonder franje, zonder romantische
bijsmaak, dan zou het nog hebben
gekund, maar juist het verhaal er-
omaeen maakt het bijna lachwek
kend.
Nogmaals, het is ontzettend Jammer
dat Verhoeven Juist dit boek heeft
gebruikt. De opnamen in deze tot nu
toe kostbaarste Nederlandse speel
film, zijn van uitmuntende kwaliteit.
De sfeertekening is schitterend, het
camerawerk uitstekend. Een scène
bijvoorbeeld als die in het washuis,
is een lust voor het oog.
Het acteertalent van Monique van
de Ven is door de regisseur goed uit
gebuit. Zij komt in de film tevoor
schijn als de ontwapenende strijd
lustige jongedame, die zich door het
leven niet op haar kop laat zitten.
De humor ontbreekt trouwens ook
niet en juist in die scènes is Moni
que van de Ven op haar sterkst.
Verhoeven heeft gestreefd naar zo
veel mogelijk authentieke beeldenen
daarin is hij goed geslaagd. De moei
te die hij hiervoor heeft moeten doen
valt niet te onderschatten, want in
Nederland zijn nog maar weinig
plaatsen over die de negentiende-
eeuwse rotte plekken in herinnering
b^ngen. Dat is een periode geweest
die men zo snel mogehJk heeft willen
uitwissen. En terecht.
ANNEMIEK RUYGROK
'City Lights
verrukkelijk
'City Lights" film van Charles
Chaplin Theater: Camera.
Charles Chaplin, deze week oud en
breekbaar in de adelstand verheven,
maakte "City Lights" in 1931. Het
gaat dus om het weerzien van een
oudje. Maar wat een verrukkelijke,
hernieuwde kennismaking is het!
Chaplin heeft heel zijn komische en
ontroerende pantomimetalent in
deze rolprent gestopt, vooral omdat
in 1931 de sprekende film ging door
breken, waar hij het helemaal niet
op begrepen had. (Zie de schitte
rend ironische beginscène bij de ont
hulling van een monument). In "Ci
ty Ligths" scharrelt de zelf zo ge-
sjochte Charley centjes bij elkaar
om een arm, blind bloemenmeisje
aan geld voor een oogoperatie te hel
pen. Een sentimenteel gegeven, dat
hem echter in staat stelt een weel
de aan briljante invallen en situa
ties ten tonele te voeren. De boks
match waarmee hij geld probeert te
verdienen, is werkelijk onbetaal
baar. Zijn relatie tot een miljonair,
die hem alleen maar herkent als hij
(de miljonair) dronken is en niets
van hem wil weten als hij nuchter
is, is puntgaaf uitgewerkt. Kortom:
een film als een dijk, laat geen film
liefhebber hem overslaan.
RUUD PAAUW
De arbeiders komen in op
stand. Het Opröv kraait. De
opnamen voor deze sc'ne toerden
hier in Leiden gemaakt rond de
Hooglandse kerk.
Titel: "Le fantome de la liberté";
legie: Luis Bunuel; Theater: Studio.
Een film die schijnbaar als los
zand aan elkaar hangt, maar die
toch kop en staart blijkt te hebben
met een logische opeenvolging van
gebeurtenissen, waarin iedere ont
moeting de schakel vormt met een
volgend tafereel: dat kan alleen een
Bunuel zijn.
Met zijn surrealistische droom-wer
kelijkheid, zijn symbolen, zijn sati
re, heeft Luis Bunuel met "Le fan
tome de la liberté" weer een crea
tie op het doek gebracht, die men
ondanks zichzelf weer geboeid be
kijkt. Want ook in "het spook van
de vrijheid" zijn er momenten waar
op de toeschouwer zich vertwijfelt
afvraagt: "ben ik hou gek of hoe
zit het"?.
Maar later blijkt dat de dingen toch
een absurde loop krijgen waardoor
Bunuel de vrijheid (of is 't de schijn
vrijheid?) van de mensheid aan de
feaak stelt.
Bunuel suggereert meer dan hij laat
zien - al blijft elke film van de mees
ter een machtig schouwspel - en dat
maakt hem voor velen moeilijk te
begrijpen, zo niet onverteerbaar.
Toch zijn het Juist deze produkten
die het de moeite waard maken om
te bekijken, want achter ieder beeld
zit een suggestie, een symboliek.
Over de films van Bunuel zal men
wel nooit uitgepraat raken, evenmin
els over een doek van Salvador Dali
ol Jeroen Bosch. Angstwekkend, lu-
Twee figuren rn een van de absurde situaties.
guber, satirisch tegelijk, een mengel
moes van waanzin en een groot in
tellect.
"Het spook van de vrijheid" bestoni
werkelijk in het begin van de negen
tiende eeuw, toen de soldaten van
Napoleon de Spanjaarden voor het
vuurpeloton zetten. Daarmee begint
Bunuel zijn film en daarna verplaatst
hij de gebeurtenissen naar onze tijd.
De ene absurditeit na de andere
speelt zich af: priesters die gokken,
en drinken met een ongetrouwde
juffrouw op een hotelkamer,
een masochist, die ten aanschouwe
van een reeks hotelgasten "boete
doet", een kind, dat zoek is en niet
zoek, een man die vanuit een flat
in Parijs mensen neerschiet op
straat, daarvoor de doodstraf krijgt
en vervolgens weer vrij de rechts
zaal uitloopt.
Bunuel draait de wereld soms om:
mensen, die op w.c. potten rond een
tafel zitten en af en toe zeer decent
zich afzonderen om te gaan eten.
En tot slot een hoofdcommissaris
van politie die in een nachtmerrie
achtige 6ituatie terechtkomt, wan
neer hij wordt opgebeld door zijn
vieir jaar geleden overleden zuster.
Als hij in haar grafkelder belandt,
wordt hij door zijn eigen mensen op
gepakt. Zij herkennen hem niet en
brengen hemvoor de hoofdcom
missaris van politie. Tenslotte zijn
zij beide getuige van het eerste stu-
dentenoproer in Parijs. De cirkel
is gesloten
AJL
Luxor De Kolos van Rome An
no 1975 kun Je het bioscooppubliek
toch eigenlijk een film als 'De Ko
los van Rome' niet meer voorzetten.
De inhoud en acteerprestaties zijn
zo verbijsterend onbenullig dat de
schijnbaar toch serieus bedoelde
film al gauw op de lachspieren gaat
werken en het publiek in een sfeer
van meligheid doet belanden.
Wellicht dat de verrichtingen van da
held Mucius een vorige filmgenera
tie nog konden boeien, nu valt er
eigenlijk alleen maar verveeld te
lachen om ai z"n onwaarschijnlijke
prestaties. Hij knuppelt in z'n eentje
een half leger tegen de vlakte, hij
tilt boomstammen op alsof het lu
ciferhoutjes zijn en ook niet
misselijk hij maakt een tiental
len meters diepe smak op een rots
blok zonder daar meer dan een
paar bloedspettertjes aan over te
houden. Kortom, Tarzan en Kung
Fu zijn er niets bij. En rond al de
ze 'kolossale' daden is een verhaal
tje gedrapeerd dat zich afspeelt in
het jaar 500. Rome is een belegerd
veste en Mucius moet er aan- te pas
komen om de stad uit z'n benarde
positie te bevrijden. Dat lukt,
uiteraard, maar voor het zover is
valt er heel wat te lachen, pardon,
te beleven. BERT PAAUW
