Financieel jasje
Lakenhal te krap
[NOLET KLEEDDE DE
CHIQUE" IN LEIDEN
Onderzoek naar toewijzing
woningen in T
MUSEA IN STICHTING
mïzu
keukens
Kunst naar Krefeld
xmzu
keukens
Nieuw bouwplan van
'Nieuw Groenhoven'
mizu
keukens
DENSDAG 26 FEBRUARI 1975
LEIDEN De Leid.se musea gaan nog nauwer samenwerken.
Binnenkort zal een stichting worden gevormd, waarvan onder
meer de in Leiden gevestigde rijksmusea. De Lakenhal,
molenmuseum 'De Valk', Hortus-Botanicus en Meermans
burg deel zullen uitmaken. Mr. Sprey bereidt op dit ogenblik
de statuten van een dergelijke stichting voor. Men hoopt op
die manier een vuist te kunnen maken wanneer bij rijk en
povincie om meer subsidie wordt verzocht. Vooruitlopend
daarop zullen de Leidse musea gezamenlijk meewerken aan
de Keukenhof in Lisse. Er komt een flinke ruimte waar
aandacht wordt besteed aan hetgeen de Leidse musea te
bieden hebben.
)00T
ïram van Leeuwen
LEIDEN De exploitatie van het gemeentelijk museum
De Lakenhal' wordt van jaar tot jaar moeilijker. Het ruimte
gebrek wordt steeds nijpender, bepaalde interne verbouwingen
moeten hoognodig gebeuren en bij het restaureren van het oude
'gunstbezit is een forse achterstand ontstaan. Bovendien is het
financiële jasje, waarin het museum door de gemeente wordt
gestoken, de laatste jaren steeds krapper geworden.
drag bijzonder beCtarngrijk". HU wees
op het grote aantal noodzakelijke
uitgaven dat het museum jaarlijks
moet doen. "Per Jaar geven we
f 2000,- uit aan lampen en f 1000,-
aan closetpapier. "We kunnen toch
moeilijk besluiten om in de toiletten
maar geen papier meer op te han
gen. Er komen hier tenslotte Jaar
lijks zo'n 50.000 bezoekers".
Tijdens de rondleiding door het
museum, die aan de vergadering
vooraf ging, had hij al gewezen op
een aantal noodzakelijke vernieu
wingen. Voor een aantal namen in
het museum hangen bijvoorbeeld
gordijnen, die al meer dan twintig
Jaar oud zijn en hoognodig vervan
gen moeten worden. Het ruimtege
brek is ook een onverteerbare zaak.
Volgens directeur Wurfbain kan op
dit ogenblik geen schilderij daterend
van later dan de 17de eeuw in het
museum geëxposeerd worden. Vele
kaslübaine kunstwerken zyn reeds
opgeslagen in de Witte Poortkazer
ne. Een opslag die het museum Jaar
lijks ook nog weer eens een flink be
drag kost.
Lakenhal-directeur M. L. Wurf-
ain stelde gisteren in de vergade-
an de gemeentelijke commissie
lit museum vast, dat het de
omende jaren ontzettend moeilijk
al worden om de zaak te kunnen
u. Dit ondanks een zeer zui-
lig beleid. De kosten stijgen elk jaar
En daar staat slechts een ge-
inge stijging van de gemeentelijke
lijdrage tegenover. In 1973 en 1974
reeg helt museum oog 4% meer
.ar, maar voor dit jaar zal dat
neer dan 2.5% zijn. Met de
ngrijpende inflatie is wel duidelijk
lat "De Lakenhal" Jaarlijks flink
noet interen.
'We mochten in 1975 weliswaar
Inet zes procent stijgen, maar die
n- Jtijging is bijna volledig opgesoupeerd
*>r Öoor Gemeentewerken die dit jaar
bepaalde werkzaamheden aan de
bebouwen zal verrichten, zoals het
opschilderen van de buitenkant", al-
pus directeur Wurfbain, die consta
nt leerde dat daardoor een aantal be-
n, slist noodzakelijke uitgaven niet ge-
21 Haan kunnen worden.
Deze werkzaamheden vergen vol-
kens Lakenhal-directeur Wurfbain
°- ten bedrag van 28.000 gulden. "Het
*2» baat dus helemaal niet om grote be-
pragen, maar voor ons is zo'n be-
,_vanAssendetftstraat2 Oegstgeest lef50392
,,Nog 3 nachtjes slapen en dan
Een interne verbouwing
waarschijnlijk van CRM een bijdra
ge kan worden verkregen ligt uiterst
"moeilijk ondanks h"et feSIt dat een
architect heeft aangeboden gratis
een schetsontwerp te maken. Ge
meentewerken heeft namelijk becij
ferd dait het bestekklaar maken van
de plannen zo'n drie ton gaat kosten.
Ook hebben B en W bepaalde be
grotingsposten geschrapt, zoals de
noodzakelijke verhoging van de ver
zekering van het kunstbezit (nu 12
mijoen), die verhogSng van het
aankoopbedrag voor kunst- en his
torische voorwerpen van 45.000 baar
50.000 gulden (sinds 1969 niet meer
verhoogd) en het beknotten van de
post "accountantsdienst".
Hoe groot de problemen zijn,
blijkt wanneer in een ruimte waar-
krijgt onder meer
LEIDEN Krefeld, de Duitse gemeente waarmee Leiden een
internationale uitwisseling heeft, is niet onder de indruk
van de collectie 'moderne kunst', die Leiden van plan was
naar Krefeld te zenden. Lakenhal-directeur Wurfbain, die
onlangs een bezoek aan de Duitse zustergemeente heeft ge
bracht, vertelde gistermiddag dat er meer belangstelling
bestaat voor een collectie 17de eeuwse schilderijen. Krefeld
heeft namelijk zelf een zeer uitgebreide collectie moderne
kunst. In vergelijking daarmee is de Leidse collectie wat
povertjes. Wethouder Oosterman zegde toe dat de kwestie
nog eens doorgenomen zal worden met de Culturele Raad.
Overigens heeft het ministerie van CRM inmiddels in prin
cipe een subsidie toegezegd voor de kunstuitwisselino met
Krefeld. De kunsttentoonstelling in Krefeld zal in september
van dit jaar plaatsvinden tijdens de zogenaamde 'Leiden-
woche'.
in men op dit ogenblik bezig Is met
de verbouwing en waarin cement ge
stort wordt en Stenen gemetseld wor
den een schilderij tegen de muur
staat.
En dan ls er nog de restauratie van
de oude schilderijen. In 1967 werd bij
een onderzoek vastgesteld dat in de derij kwam men tot een bedrag van
periode van 1968 tot 1983 ongeveer 300.000 gulden. Gezien de stijgingen
driehonderd van duizend schilderijen vain de saftariissem en andere ko6-
daterend van voor 1900 gerestaureerd ten zou de volledige restauratie nu
zouden moeten worden. Rekening zeker een bedrag van ruim zeven ton
houdend met een gemiddelde van vergen.
duizend gulden aan kosten per schil- Wat is er in de afgelopen zeven
jaar gebeurd? "Er zijn ongeveer
vijftig schilderijen gerestaureerd
maar de zaak is vertraagd door
een tweetal factoren: het gebrek aan
deskundige restaurateurs en aan de
benodigde gelden. Dat eerste pro
bleem is inmiddels grotendeels op
gelost maar de financiën vormen
op d:<t ogenblik een ernstige rem
mende factor. Om de achterstand
in te halen zou het noodzakelijk zijn
dat jaarlijks ongeveer 25 schilderijen
worden gerestaureerd. Becijferd is
dat daarvoor een bedrag van 55.000
gulden nodig is. De realiteit is dat
minder dan de helft beschikbaar is.
Directeur Wurfbain heeft oim enli'ee
financiële verlichting te krijgen het
verzoek aan B. en W. van Leiden
gericht om de entreegelden te mo
gen behouden.' Volgens wethouder
Oosterman is het voorstel daartoe
inmiddels B. en W. gepasseerd maar
CDA-raadslid Bleijie meldde giste
ren dat met name bij de gemeente
lijke commissie voor financiën be
zwaren bestaan. Ook wethouder Van
Dam zou er niet voor zijn. WD'er
Schouten vond dat wethouder Oos
termans zich binnen het college maar
eens wat sterker zou moeten maken
voor bepaalde zaken. De wethou
der repliceerde dat op tal van pun
ten gevochten wordt om meer geld
van de gemeente te krijgen.
Ondanks dit wat directeur
Wurfbain noemde "sombere beeld
van De Lakenhal zijn er ook wel een
paar positieve punten. Zo is er
een bedrag van 75.000 gulden beschik
baar om de woning van de huis
meester van het museum (Oude
Singel 28) te verbouwen tot biblio
theek, kantoorruimte en een onder
komen voor de educatieve dienst.
Die verbouwing, waarbij het wach
ten nog is op de bouwvergunning, is
onder meer mogelijk geworden door
een particuliere bijdrage. Alleen de
brandveiligheidsvoorzieningen die in
de woning moeten worden aange
bracht vergen al een bedrag van
25.000 gulden.
Inmiddels wordt er ook hard ge
werkt aan de ingrijpende verbouwing
van de scfcilderijenzalen. Er worden
nieuwe vloeren gestort, nieuwe door
gangen gemaakt en andere dichtge
metseld om straks te kunnen be
schikken over betere expositieruim
ten. Aan de buitenzijde van de Har-
teveltzaal wordt een heel nieuwe bui
tenmuur gemetseld, terwijl de gla
zen dakconstructie zal worden aan
gepast aan de eisen van de tijd. Di
recteur Wurfbain hoopt dat deze ver
bouwing eind mei voltooid zal zijn.
Verder zal door een interne ver
bouwing ruimte geschapen worden
voor een unieke tegelvei;zameling,
die het museum ten geschenke heeft
gekregen, mits er een goede exposi
tieruimte door zou worden gecreëerd.
Tenslotte worden de voorbereidin
gen getroffen voor de uitgifte van een
nieuwe catalogus over de bezittin
gen van het Leidse museum. De ca
talogus, die een omvang krijgt van
448 pagina's, krijgt een oplage van
2000 exemplaren en zal voor het pu
bliek rond de dertig gulden gaan
kosten. De vorige Lakenhal-catalo
gus dateerde uit 1949 en is inmiddels
sterk verouderd.
Voor de uitgaven hoopt ddrecteur
Wurfbain onder meer financiële steun
te krijgen van het Prins Bernhard
Fonds, het Cultureel Fonds van de
Vereniging van Nederalndse Gemeen
ten en van de provincie Zuid-
Holland.
\rar\ Assende)flslraat2 Oegstgeest tel 50392
„Wij kunnen óók bijna niet tot
zaterdag wachten!"
LEIDEN De Stichting
Nieuw Groenhoven is bezig met
helt maken van een (nieuw plan
voor het gebied tussen Heren
gracht, Zuidsingel, meelfabriek
De Sleutels en de Oosterkerk
straat voor de bouw van onge
veer tweehonderd woningen
bestemd).
Zoals bekend is een eerste bouw
plan vorig jaar door de gemeen
teraad afgekeurd. Inmiddels
heeft de stichting een andere ar
chitect in de arm genomen.
De eerste architect was de heer
Klarenbeek, die in opdracht van
de ontwikkelingsmaatschappij
Projekt 5 werkte en ook het be
stemmingsplan Herengracht-
Zijlsingel heeft gemaakt. Vol
gens het raadslid Bosch (CDA),
is er van gemeentewege te veel
iwang op die stichting uitgeoefend
om naar een andere architect
uit te zien. Ook vond hij het on
juist, dat bij besprekingen met
Nieuw Groenhoven termen als
„goodwill" van de stichifcng
zijn gevallen, waar het gaat om
een zakelijke beoordeling door de
gemeenteraad van de plannen.
Duivesteijn (PvdA) sloot zich
bij deze opvatting aan. Anne v.
d. Zande (PPR/PSP/D'66) drong
er op aan om af te zien van
hoogbouw tegenover de Korte
Langestraat. "Ik denk niet dat
die mogelijkheid bestaat, wil
je nog een aanvaardbare exploi
tatie-opzet kunnen maken", ant
woordde wethouder Verboom.
[Vijftig jaar herenmode aan Botermarkt
van de vijftig die Nolet nu aan de
Botermarkt zit, heeft hij alleen ge
werkt, de vijfenveertig daarna met
zijn Twentse echtgenote, die met
hem in de moeilijke Jaren dertig de
zaak op poten hield.
Ook in het pand aan de Boter
markt, dat was gestoffeerd met ro
de pluche en wollen lopers, heeft
Nolet eerst alleen nog hoeden en
petten aan de man gebracht. Later
is daar de echte herenmode bijge
komen. Want de herenmode zoals
we die nu kennen is nog niet zo
oud. Kostuums voor de welgestelden
werden vroeger op maat gemaakt
en de gewone man kocht zijn kle
ding in een manufacturenwinkel.
De eerste echte overhemden, zoals
we ze nu in alle kleuren, dessins en
maten kennen, verschenen pas vijf
enveertig Jaar geleden in de zaak
van Nolet.
Als Je over het karakter van de
mode praat zegt Nolet. "De chique
van vroeger is verdwenen, er is een
vervlakking ontstaan. Maar toch
vind ik voor de jongelui de huidige
mode leuk. Ik zal niet met een bloe
metjesoverhemd gaan lopen maar
ik kan me voorstellen dat de Jeugd
dat leuk vindt".
Nolet heeft in zijn tijd de upper
ten van Leiden "gekleed" de rijke
studenten, de professoren.
Sommigen, zoals de inmiddels over
leden directeur van de Nederland-
sche Bank Unie, van zijn studen
tentijd tot n dood klant bij hem
LEIDEN Het was niet de ver-
krulling van zijn hartewens toen de
jtwa«lfjarige Ton Nolet bij zijn va-
Jder in de zaak stapte. "Eigenlijk
(had ik graag willen studeren en
dokter worden", zegt de nu vier-
a enzeventlgjanige Nolet, "maar
r Idaarvoor was geen geld. Ik moest
wel aan heit werk". Dat werk bete
kende voor Ton Nolet de eerste
passen zetten op het pad van de
perenmode. Eigenlijk geen goed
Voord want in het begin bestond de
handel aan de Haarlemmerstraat
E06 uit petten, hoeden en hemden.
rHet was hard werken maar toch
Wpeelde ik het klaar als vijftienja
rige jongen vier diploma's op zak te
[hebben. Ik heb onder andere les ge-
r thad van mr. Knoll. Spijt dat ik niet
fkon gaan studeren heb ik nooit ge-
had. Ik ben opgegroeid tussen het
•Volk" ik weet welke armoe er aan
6 [de grachten en in de sloppen en
(stegen werd geleden. We hebben 't
Izelf ook moeilijk gehad. Toch is die
[Jeugd aan de Haarlemmerstraat 't
Imooiste deel van mijn leven ge-
fWeest".
Toen Ton Nolet van zijn laatste
ispaiargeld als vierentwintigj anige
dan ook de deftdeg zaak aan de Bo
termarkt kocht, voelde hij er zich
(als een kat In een vreemd pakhuis",
„Gelukkig had ik goede ad v iseurs en
de zaak ging goed lopen. Zo goed
zélfs dat mijn vader er naar ver
loop van tijd wel een bedrag van
f6000 in durfde te steken". Vijf Jaar
geweest. "Er komen nog veel studen
ten", vertelt Nolet, "laatst hoorde ik
er nog een paar zeggen als die ouwe
er nu zelf maar is. Wat voor voor
delen dat voor ze heeft?, nou ik laat
ze gewoon overal in rommelen als
ze de boel maar weer opruimen: Dat
doen ze, en ze vinden het nog leuk
ook."
Nolet blijft ondanks zijn hoge leef
tijd zelf zeer actief in de zaak. Als hij
niet achter de toonbank te vinden is,
zit hij bij agenten in Amsterdam,
op de beurs in Keulen of in Parijs.
"Parijs is een heerlijke stad, ik kom
er heel graag. Waarom zou ik ophou
den met werken als ik er plezier aan
beleef, nee stilzitten is niets voor
mij."
Net als zijn vader zal Nolet, die
vindt dat de mensen wel meer bezit
hebben gekregen maar er niet vrien
delijker en gelukkiger op zijn ge
worden, in zijn zaak blijven werken.
Het doet hem plezier de zeven met
kleding volgestouwde kamers te la
ten zien, voor zijn klanten iets uit
de overvolle vakken te halen en met
zijn echtgenote in het "deftige" ge
deelte vam zijn zaak te poseren. "Ik
ben eng blij met maar niet trots op
mijn zaak. In de oorlog heb ik ge
leerd hoe betrekkelijk bezit is en als
ik dood ga kan ik dat bezit toch niet
gaan, of aan de normen van Bureau
Huisvesting is voldaan. Ik zou haast
durven beweren, dat dit niet het ge
val is, want het gaat hier om vrij la
ge huren".
Ook de toewijzing van het woning
bestand van De Tuinstadwijk ge
schiedt op fifty-fifty-basis: vijftig
procent wordt rechtstreeks via Bu
reau Huisvesting toegewezen, de an
dere helft wordt door de woning
bouwvereniging voorgedragen, en
(b.v. de hoogte van
het inkomen) van Bureau Huisves
ting getoetst. Verboom: "En als er
een woonvergunning afgegeven is,
voldoet men aan de normen". Maar
daar wordt door sommige mensen
aan getwijfeld: dus komt er een on
derzoek. "Als ik maar feitenmate
riaal heb", zei Verboom nog.
Houtman (SGP/GPV) zei de klach
ten over gebrek aan voorlichting
over de renovatie overigens veel be
langrijker te vinden. "De voorbe
reiding daarvan is niet alleen een
zaak van de woningbouwvereniging.
Als wethouder heeft u eigen be
voegdheden en de plicht om daar op
toe te zien", zei hij tot Verboom.
"Daar hebben we de Welzijnsraad
voor ingehuurd", antwoordde de
Wethouder. "En ik heb begrepen dat
het zo goed loopt".
ADVERTENTIE
_vanAssendefflstraat2 Oegstgeest lel.50392
„Neemt u maar alvast de maat van
uw keuken voor zaterdag!"
LEIDEN Van gemeentewege
Henriette van der Hoeven zaA nagegaan worden of aan bestuur
ders van woningbouwvereniging De
Tuinstadwijk inderdaad op onrecht
matige wijze woningen in de Ko-
ninginnelaan zijn toegewezen. Dit
naar aanleiding van klachten, die
leden van de woningbouwvereniging
in ingezonden brieven in deze krant
en tijdens de Jaarvergadering van
maandagavond hebben geuit. "Ik
wil het nagaan, als ik concrete na
men en huisnummers krijg", aldus
wethouder Verboom.
Hij zei dit gisteravond in de ver
gadering van de raadscommissie voor
volkshuisvesting. De commissiele
den Anne v. d. Zande (PPR/PSP/
D'66)Ham (CDA) en Duivesteijn
(PvdA) drongen sterk op dit onder
zoek aan, zonder overigens te wil
len beweren, da* de klachten van
de leden ook Juist zijn. Wethouder
Verboom voelde er aanvankelijk niet
veel voor ("ik vind dat dit een zaak
is van de ledenvergadering; ik pas
er voor om op de stoel van de be
stuursleden te gaan zitten"), maar
ging later toch door de knieën voor
de argumenten van de commissiele
den. Ham: "Een groep bewoners
heeft klachten. Als er een fout is
gemaakt, dan moet dat openlijk ge
zegd worden, als er geen fout is
gemaakt, dan ook. Anders blijft zoiets
doorvreten in de buurt". Duivesteijn:
"Het is beet interessant om na te
Eén van de drie opleidingsvaartuigen voor de Rijn- en
binnenvaart van het Koninklijk Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart, het m.s. 'Prinses Irene' meerde gisteren af in
de haven nabij de Grote Havenbrug om belangstellenden
's avonds een blik te gunnen in de gaarkeuken van de
opleiding voor de Rijn- en binnenvaart. Het Koninklijk
Onderwijsfonds voor de Scheepvaart verzorgt op de drie
vaartuigen verschillende opleidingen die alle een basis
opleiding hebben van vier jaar.
maak je niet dik
stimorol kauwgom
eet je niet op
